Een andere kijk op EPO en bloeddoping, door ene Bram Brouwer:
http://www.sportknowhowxl.nl/nieuws-en-achtergronden/column-xl/item/99131/waarom-lance-armstrong-zijn-tourzeges-op-eigen-kracht-behaalde

ik ben halverwege ergens al weer afgehaakt. die zakt.

Ze zijn de cortisonen, groeihormonen en testosteron vergeten.

Raar dat hij het niet in het Engels heeft opgeschreven. Verder lijkt het me relevanter om de jaren '90 te vergelijken met het recente (schonere?) verleden dan met de jaren '80, toen slikken ook al usance was.

De rest heb ik niet meer gelezen, wat 8.6 zegt, deze knakker is af.

Pechstein en Valverde zijn ook slechte voorbeelden (nooit daadwerkelijk betrapt op EPO) . Talloze voorbeelden van renners die na hun schorsing nooit meer hun niveau hebben gehaald.

Haha, stoer proefschrift aan de open universiteit...

Euhm, Lance gaf zelf aan dat hij door jan en alleman voorbij werd gevlogen toen de epo zijn intrede deed. Hij ging het zaakje spuiten en hop, ook hij kon gaan vliegen. Lucho Herrera is om dezelfde reden juist gestopt:
"In 1992 zette hij al een punt achter zijn loopbaan, nauwelijks 31 jaar. Herrera zei hier zelf over: "When I saw riders with fat asses climbing cols like airplanes, I understood what was happening." Hiermee refereerde hij naar het beginnend toenemend gebruik van epo in het peloton." Bron: wikipedia.

Neuh, da spul werrekt nie, ech nie. Pure wilskrag jonge, ech waor.
:6

Ik denk dat voor de 1 epo geweldig helpt en daardoor de renner presteerde, een renner als Valverde was al een natuur talent, reed alles plat met of zonder doping.

Mogelijk heeft Valverde van nature al ontzettend hoge waardes.

Het is meer dat Lance op eigen kracht de hele wielermaffia runde en iedereen binnen de garelen hield, ook knap werk maar zeker niet schoon.

Valverde is natuurlijk wel indirect betrapt. Ik vind een dna match met een bloedzak bij Fuentes eigenlijk gelijk staan aan een positieve test. En eerlijk is eerlijk erna is Valverde alleen nog maar beter geworden. Won gelijk na zn schorsing een van zn eerste koersen. Dat is zeer opmerkelijk want renners als Basso, Vinokourov en nog een aantal haalden maar moeilijk hun niveau van ervoor.

Als je bijvoorbeeld naar Vino kijkt werd hij nooit meer de klassementsrenner die hij tot 2007 wel was. Basso won dan nog de Giro van 2010, maar een stuk minder indrukwekkend dan in 2006. Ook Contador heeft na zijn schorsing op een periode in 2014 nooit meer het niveau van 2007-2010 gehaald.

In theorie kan het zo zijn dat Valverde al van nature hoge waardes had en weinig kon bijspuiten. Anderen konden dan bijspuiten tot zijn niveau. Na het bloedpaspoort etc. is dat voor diezelfde mensen wellicht moeilijker geworden. Het verval was bij velen erg groot, met Valverde als een van de weinige positieve (sic!) uitzonderingen..

Leuke titel ook:
De man geeft toe groeihormonen, corticosteroiden, epo etc. te hebben gebruikt, dus per definitie heeft hij die Tourzeges niet op 'eigen kracht' behaald, maar met hulp. Van een middelmatige Tour-renner (beste resultaat plek 36) naar uber-dominator die de rest voor lul zette, het is duidelijk:
pure wilskrag jonge, ech waor. ;)

Kuipers rekent daar toch even goed af met Pechstein. En met het beeld dat doping (EPO) in het schaatsen weinig effect heeft. Interessant.

Vind ik grote zever. Alleen Epo heeft natuurlijk minder effect als alles samen maar dat het geen of miniem effect heeft vind ik flauw. Kijk naar Berzin,op enkele jaren Epopgebrand of hoe verklaar je zo iets.

De reactie van Herman Ram is veelzeggend. Het is in de wetenschap een doodzonde om aan een onderzoek te beginnen om een preassumptie te bevestigen. En dat lijkt hier wel gebeurd te zijn. En dan ook nog eens in een taal die de experts wereldwijd niet kunnen lezen.

'@vlek
Is die Kuipers niet de aartsvijand van Pechstein? Niemand is objectief in die hele dopingdiscussie.

Dit proefschrift is wel erg naar de gewilde conclusie toegeschreven. Al zijn de titel en de aanhef ook wel prikkelend gekozen, de eigenlijke conclusie is dat de huidige opvattingen over de effecten van doping gebaseerd zijn op reductionisme, en dat toont hij wel min of meer aan. Hij hecht volgens mij wel teveel waarde aan het placebo-effect (een woord dat hij nergens noemt, terwijl hij dit duidelijk bedoelt). Er zijn toch genoeg voorbeelden zoals Gewiss in de Waalse Pijl waarbij het verschil tussen relatief schone renners en EPO-renners toch vrij duidelijk is.

De mening van Mart Smeets lijkt me dan weer totaal irrelevant. Het lijkt wel een karikatuur.

Waarom wordt ervan uitgegaan dat ieders aderen een gelijke hoeveelheid rode bloedcellen kunnen doorlaten, als boven de 50 als gevaarlijk wordt gezien maar Riis 65 haalde?
Waarom wordt er uitgegaan van een gelijk vermogen van spieren om zuurstof op te nemen?
Waarom wordt het vermoeidheids- en osmoseaspect niet verder uitgewerkt?
Waarom worden de prestaties van Zoetemelk en Hinault op tijd vergeleken met Indurain en Riis, die toch mindere teams hadden en meer gewicht dan de voorgenoemde, en niet op wattage, wat een stuk eerlijker zou zijn? Of steunt dat niet zijn hypothese?
Waarom wordt het effect van amfetamine betwijfeld als dat een prima "finish bottle" zou kunnen zijn? Zonder vermoeidheid kan ik het laatste half uur toch een stuk harder doortrekken.

Kortom, voldoende mogelijkheden om hier gaten in te schieten. Nou moet ik alleen nog een studie hematologie doen om achter de antwoorden te komen.

Ach, vraag t Peter. Die kon niet meer winnen.

http://retro.nrc.nl/W2/Lab/Tour99/interview.html

'@ tendam; dat klopt inderdaad. In ieder geval vanaf de kant van Pechstein wordt dat zo ervaren. Ik neem echter aan dat hij daar niet aan het liegen is over de huidige bloedwaarde van Pechstein en dan komt de erfelijke ziekte als verklaring toch danig onder druk te staan.

Zoals hierboven al genoemd wordt er extreem naar een vooraf getrokken conclusie toe beredeneerd. De reactie van Herman Ram is een vrij sterke.

In studie 1 trekt hij de conclusie dat de VO2max geen betrouwbare voorspeller is om de duurprestatie van verschillende atleten te vergelijken. Dat klopt, maar wat hij verzuimd te melden is dat de VO2max wel de gouden standaard is om een toename in duurvermogen van een individuele atleet te meten. Kortom, zolang je meetwaarden van dezelfde persoon vergelijkt, is het een prima maat (mits rekening houdend met een bepaalde foutmarge).

In studie 2 haalt hij de VO2max weer aan als per definitie niet betrouwbaar, zonder aan te geven hoe deze gebruikt wordt. Hij noemt het een zwak punt dat de studies vooral laboratoriumstudies zijn, terwijl dat natuurlijk de enige betrouwbare manier is om iets dergelijks aan te tonen.

In studie 3 vergelijkt hij twee verschillende dopingtijdperken. Ben ook benieuwd wat normale socio-historische ontwikkelingen zijn en hoe je die meet in een sport waarin zo lang al gebruikt wordt.

Studie 4 wordt uberhaupt te weinig over geschreven om iets zinnigs over te kunnen zeggen.

De relevantie van het feit dat het verband tussen watts en snelheid niet evenredig is maar 'een derdemachtsfunctie' ontgaat me. Meer watts betekend bij deze functie namelijk alsnog meer snelheid.

Wat hij ook buiten beschouwing laat is dat het (oa dankzij het bloedpaspoort) bekend is dat de hematocriet-waarde gedurende een grote ronde. Als je hoger begint, eindig je dus ook met meer hematocriet. Dat is gunstig in de zware derde week.

- alle overige soorten doping worden buiten beschouwing gelaten
- hij begint met de stelling dat 1 à 2% het verschil maakt, maar als die wordt gevonden in studies naar epo is dat opeens 'niet significant'

Best schokkend dat je met zo'n stuk blijkbaar kunt promoveren. Waren er sportfysiologen aanwezig bij deze verdediging?

Ik vroeg me bij dat verband tussen het verhogen je snelheid en het wattage wat daar voor nodig is, vooral af wat de relevantie daarvan is tijdens het klimmen. Dat is tenslotte echt het terrein waarop de EPO gebruikers het verschil moeten maken, niet aan 55km/u met iemand in je wiel.

Pechstein als voorbeeld is wel heel zwak, die is meerdere keren vrijgesproken door rechters. Zolang daar dus minimaal die onzekerheid blijft, kun je haar niet als voorbeeld in een studie gebruiken. Hij gaat er in zijn studie gewoon als feit vanuit dat de rechtspraak in Duitsland en het CAS niet klopt... Dat is wel heel sterk.

De schorsing van Pechstein bij het CAS is volgens mij nooit teruggedraaid. Ze is wel vrijgesproken in een Duits onderzoek naar een dopingnetwerk, maar dat had volgens mij geen gevolgen voor haar schorsing. Wat uiteraard niet wegneemt dat het inderdaad geen overtuigend voorbeeld betreft.

Het CAS (of anders het hooggerechtshof in Duitsland) heeft wel zo'n uitspraak gedaan. Want dat is de grond onder haar huidige rechtszaak voor een torenhoge schadevergoeding wegens het mislopen van de OS.

De Duitse bond heeft de vrijspraak in dat strafrechtelijk onderzoek aangegrepen om haar te steunen in de wens om die zaak van de ISU bij het CAS te herzien/te heropenen/terug te draaien. De dopingschorsing is echter (voorlopig) gewoon blijven staan. In die zin staat ze officieel nog altijd te boek als een dopingzondaar.

Ja lachen dit, ik vermoed dat zelfs Armstron zelf hem zal tegenspreken.