?

Toch weer een mooi lijstje, met een paar bekende namen. Dat Halvorsen in dit rijtje staat verbaast me echt want was toch (semi) goed begonnen aan het seizoen met een 11de plek in Kuurne en een paar ereplaatsen in Tour Down Under. Zo zie je maar wat een invloed corona kan hebben op een renner, en dat het niet vanzelfsprekend is om er blijven voor te gaan. Hopelijk kan hij volgend jaar bij uno-x een mooi programma bij rijden, want dit jaar was het toch geen programma om naar over huis te schrijven.

Inmiddels traditie, een lijstje van renners die dit jaar maar weinig gekoerst hebben, in mijn 'eigen' hoekje op WF:

Renners met de minste koersdagen 2020*.

Het goede nieuws is dat iedere WorldTour coureur dit jaar een koers heeft uitgereden. Het halve seizoen is door Corona natuurlijk in het water gevallen en dat is ook te zien aan het aantal koersdagen van de 15 renners met de minste koersdagen in 2020. Waar een renner de afgelopen jaren met zo’n 30 koersdagen aan de onderkant van deze lijst zit, heeft de nummer 15 dit jaar slechts negen koersdagen.

1. Alex Howes (EF) 1
Howes werd in 2019 Amerikaans kampioen, maar kon die trui amper laten zien in 2020. Het goede nieuws is dat hij de trui in 2021 weer mag dragen, omdat er geen Amerikaans kampioenschap was dit jaar. In februari begon Howes in Frankrijk aan het seizoen, maar zowel in de Ardeche- als de Drome classic werd de eindstreep niet gehaald.
Pas eind september reed Howes zijn eerste koers uit: de Waalse pijl, waarin hij 125e werd. Een paar dagen later was er een DNF in Luik en dat was het seizoen van Howes.
In maart zou hij samen Lachlan Morton deelnemen aan de Cape Epic MTB in Zuid-Afrika, het duo was al in Kaapstad, maar vanwege Corona werd de wedstrijd afgelast. Hij ging terug naar de V.S. tijdens de lockdown en keerde in de zomer weer terug naar Europa. In de podcast van Bobby Julich en Gus Morton, PYSO (Put Your Socks On) van VeloNews, verteld Howes (vanaf minuut 23) over de Cape Epic, de lockdown, zijn quarantaine bij terugkomst en zijn seizoen. (en daarna een halfuur over gravel-bikes, voor de geïnteresseerden)

2. Laurens de Plus (Jumbo) 2
Laurens de Plus ging niet meer van start [/url] in de tweede etappe van de ronde van de UAE in februari vanwege ‘niet fit’. Achteraf bleek dat de Plus had gekampt met maagproblemen. De Plus startte ook niet in Valencia [/url]. In september werd bekend dat hij ook niet in de Tour [/url] of de Giro [/url] zou starten. , reed hij de Waalse Pijl uit en startte in Luik. Eind september vertelde de Plus dat hij in juni last had gekregen van een blessure aan de heup, door overbelasting. En dat hij de grote rondes niet had gemist vanwege een aanstaande transfer naar Team Ineos.

3. Andrei Zeits (Astana) 5

Andrei Zeits maakte vorige winter de opvallende overstap van Astana naar Mitchelton. De ervaren knecht kon bij zijn Kazachse werkgever, waar hij al zijn gehele carriere voor reed slechts voor 1 jaar bijtekenen en Mitchelton bood hem twee jaar. Maar Zeits heeft weinig in het shirt van zijn nieuwe werkgever gekoerst. Hij begon en eindigde zijn seizoen met de Ronde van Andalucia/Ruta del Sol in februari, waarin hij keurig elfde werd in het eindklassement. In april reed Zeits een etappe in de digitale ronde van Zwitserland en in juli zat hij nog in de voorselectie voor de Giro.
Zijn laatste Instagram post dateert van een dag voordat die voorselectie bekend werd gemaakt, waarin hij te zien is in training in Italië [/url]. Waarom hij geen Giro reed en de rest van het seizoen niet in actie is gekomen, weet ik niet.
Zo te zien heeft hij zich overigens wel vermaakt [/url] tijdens de lockdown.

4. Tom Leezer (Jumbo) 5 (en 3xDNF)

Leezer had aan het begin van het seizoen last van rugklachten [/url] Hij reed vier etappes uit in de Ruta de Sol en startte niet meer in de afsluitende tijdrit. Leezer begon het tweede deel van het seizoen met het NK, waarin hij de finish niet haalde. Daarna volgenden nog de Gooikse Pijl, de Waalse Pijl (DNF) en zijn afscheidskoers Luik-Bastenaken-Luik. In september had Leezer als besloten om na Luik een punt achter zijn carrière [/url] te zetten, mede vanwege de rugklachten.

5. Chun Kai Feng (Bahrain) 6

Feng stond ook in 2019 (11e) en 2018 (7e) in de top15. Dit jaar zijn hoogste klassering. Feng werd de afgelopen jaren weinig opgesteld door Bahrain, dit jaar komt het natuurlijk vooral door de Corona-pandemie dat hij weinig aan koersen toe is gekomen. Feng reed in maart de Ronde van Taiwan uit namens de nationale ploeg van Bahrain en keerde in de zomer terug naar Europa. Hij reed voor Bahrain een aantal Italiaanse klassiekers, maar wist in geen van de vijf koersen te finishen. Hij startte in oktober nog in het Vlaamse voorjaar in het najaar. Hij reed de Scheldeprijs uit en haalde daarna de eindstreep niet in Vlaanderen en de Panne.

6. Artyom Zakharov (Astana) 7 (en 1x DNF)

Baanrenner Zakharov werd in 2016 bij de wegploeg van Astana gehaald met het oog op de Olympische Spelen van 2016. Dat beviel beide partijen wel en Zakharov mocht blijven, dit jaar lag zijn focus vooral op de O.S. in Tokio. Zakharov begon het seizoen in de Saudi Tour in februari. Daarna verlegde Zakharov de focus naar de baan en in maart werd hij 10e op het omnium bij de wereldbeker in Berlijn. Maar er kwamen geen Olympische Spelen dit jaar. Eind september waren er nog wel nationale kampioenschappen op de baan in Kazachstan. Pas daarna keerde Zakharov terug op de weg en reed nog de Scheldeprijs en de Panne uit, in Vlaanderen haalde hij de eindstreep niet.

7. Felix Gall (Sunbweb) 7 (en 3x DNF)

Gall werd in 2015 wereldkampioen bij de junioren in Richmond en ging het opleidingstraject van Sunweb in. De 22 jarige Gall stroomde dit jaar door van de Sunweb-beloften naar het hoofdteam. Gall reed in februari in de Haut-Var zijn eerste wedstrijd als prof. Na de Corona-break reed hij een keurige Czech Tour. Een tweede plaats met het team in de ploegentijdrit en een dag in de aanval in de lastige slotetappe. Dat zijn in totaal de zeven uitgereden koersdagen. Daarna ging Gall nog van start in Plouay, het WK en de Waalse Pijl, maar haalde daar de eindstreep niet. In een interview met de Tiroler Tagezeitung verteld Gall dat hij de Vuelta, waarvoor hij op de longlist stond, miste door een infectie. Daardoor beschouwt hij zijn eerste profjaar eigenlijk als een verloren jaar. Momenteel bereidt hij zich voor op het nieuwe seizoen in Gran Canaria, waar hij een maand is gaan trainen met o.a. Marc Hirschi.

8. Serge Pauwels (CCC) 8
Pauwels reed in februari de Ronde van Valencia en de Tour de Haut Var uit en dat was het seizoen van de ervaren klimmer. In april was hij nog optimistisch [/url] over het rijden van de Tour en/of de Vuelta en in mei nog optimistisch [/url] over het voortzetten van zijn carrière. In augustus gingen Dauphine en Tour niet door, vanwege een virale infectie [/url] en na een gedwongen rustperiode hakte Pauwels in oktober de knoop door en hing zijn fiets aan de wilgen [/url]

9. Moreno Hofland 8 (en 2x DNF)

Hofland begon het seizoen goed in de Herald Sun Tour met twee podiumplaatsen en een vierde plek in de sprints. In augustus volgde de Ronde van Polen. Daarin gaf Hofland in de vierde etappe op. In oktober ging hij nog van start in de Panne, maar finishte niet. Eind oktober verlengde Hofland zijn contract bij EF en liet weten dat hij zich in de koersloze periode had overtraind [/url]. Hij kwam daardoor in de Ronde van Polen nauwelijks vooruit en reed daarna dus ook nog maar één koers.

10. Mathias Norsgaard (Movistar) 8 (3x DNF)
Na een sterk jaar in dienst van Riwal maakte Norsgaard de overstap naar Movistar. Helaas brak hij in december zijn been [/url] en stond hij voor een lange revalidatie. In augustus reed Norsgaard dan voor het eerst in het shirt van Movistar. In de Gran Trittico Lombardia haalde hij de eindstreep nog niet, maar in de daaropvolgende Italiaanse klassiekers, waaronder Milaan-Turijn, lukte dat wel. Ook het Deens kampioenschap bracht hij tussendoor tot een goed eind.
Mocht je Deens goed zijn, Norsgaard verteld over zijn seizoen in deze Deense wielerpodcast . Daarna startte Norsgaard in de BinckBank Tour en moest in de slotetappe opgeven. Hij had weer pijn in zijn been, niet vreemd na een zware blessure en lange revalidatie en nam rust. Helaas bleef de pijn en volgden er nieuwe operaties [/url] in november. Hij geeft ook nog een interview in een Deense krant over zijn slecht geheelde beenbreuk.
Leuk nieuws is er ook: zijn zusje Emma [/url] rijdt vanaf volgend jaar eveneens voor Movistar.

11. Shota Iribe (NTT) 8 (en 6x DNF)
Japans kampioen Iribe kwam op voorspraak van sponsor NTT naar de ploeg en reed in februari de achtdaagse Ronde van Langkawi uit. In augustus kwam Iribe weer naar Europa en startte nog vijf Italiaanse en een Franse eendagskoers, maar haalde geen enkele keer de eindstreep.

12. Andres Camilo Ardila (UAE) 8 (en 7x DNF)

De jonge Colombiaanse neoprof won vorig jaar de Baby Giro en verdiende daarmee een profcontract bij UAE. In februari reed hij de ronde van Colombia (17e in het klassement). In juli keerde Ardila [/url], samen met o.a. Quintana terug naar Europa. Ardila bereidde zich voor op het kopmanschap in de Tour de L’Avenir, maar die werd afgelast. Ardila startte vervolgens in de Ronde van Burgos, maar werd in etappe twee aan de kant gehouden omdat hij contact had gehad met iemand met Corona. [/url]. Gelukkig testte hij zelf negatief en reed hij een paar dagen later de GP Getxo. Vervolgens wist hij de eindstreep niet te halen in zes eendagskoersen tussen augustus en oktober. Zijn laatste DNF was LBL. Momenteel is hij in eigen land aan het trainen en deed daar een mooie Uran imitatie [/url]

13. Rasmus Byriel Iversen (Lotto) 9 (en 4x DNF)

Het was eind 2018 een verrassing dat Lotto-Soudal zich versterkte met Rasmus Iversen. Na twee jaar voor een Deens CT ging de jonge Deen koersen in het Italiaanse amateurcircuit. Heel veel opvallende uitslagen zette hij daar niet neer, maar het resulteerde wel in een profcontact. Maar na twee onopvallende jaren in het profcircuit mag Iversen dit jaar alweer vertrekken bij Lotto. Dit jaar begon hij op Mallorca, daarna reed hij een paar Belgische eendagskoersen (3xDNF). In april reed hij nog de virtuele Ronde van Zwitserland Na de lange onderbreking was de Ronde van de Ain zijn eerste koers. Iversen startte niet meer in de derde etappe. Daarna volgden het Deens kampioenschap en de Tour-Poitou. Wat volgden waren een DNF in de Port Epic en een 22e plek op het Deens tijdritkampioenschap. In oktober was hij te gast in de eerder genoemde Deense wielerpodcast. . Iversen geeft een interview met het Deense Feltet vlak nadat hij te horen had gekregen weg te moeten bij Lotto. Iversen verteld hierin dat hij verwacht had te mogen blijven bij Lotto, dat hij zich altijd voor het team heeft ingezet en dat hij teleurgesteld is dat hij zo’n mager wedstrijdprogramma had in het najaar. Hij verwacht dat zijn zaakwaarnemer Manuel Quinziato er in zal slagen een nieuwe ploeg voor hem te vinden.

14. Yousif Mirza (UAE) 9 (en 1x DNF)
Mirza begon het seizoen in Saudi-Arabië, vloog door naar Spanje en reed de Clasica Almeria uit. Hij stond gepland voor de Ruta del Sol, maar moest verstek geven. In april geeft hij een inkijkje in zijn trainingen tijdens de lockdown. Na de lockdown reed Mirza nog de GP Getxo (DNF) en de Ronde van Servie voor het nationale team van de Verenigde Arabische Emiraten. Als het goed is, staat er nog een soort NK op het programma.

15. Kristoffer Halvorsen (EF) 9 (en 1x DNF):
Sprinttalent Halvorsen startte het seizoen in Down Under en reed daarna het Vlaamse openingsweekend (DNF in de Omloop). En dat was het seizoen van Kristoffer Halvorsen. In een interview met ProCycling.no [/url] vertelde hij dat hij in de Corona-pauze behoorlijk demotiverend en deprimerend was. Wegens de opgelopen trainingsachterstand heeft hij in het najaar geen koers meer gereden voor EF. Halvorsen verkast, ondanks een doorlopend contract bij EF, naar Uno-X in de hoop zijn carrière weer op de rails te krijgen.

*Het gaat om renners die (bijna) een volledig jaar onder contract stonden. Renners die voor 1/6 vertrokken, danwel geschorst waren en renners die na 1/6 bij een WT ploeg aan de slag gingen heb ik niet meegeteld.

Dit had je al gepost toch? Of heb je iets veranderd?

Haha, ik heb geen idee wat daar gebeurt is, ik heb dat niet gepost. Misschien is mijn originele post eindelijk goedgekeurd, want die werd in eerste instantie tegengehouden omdat ik vast woorden heb gebruikt die niet mochten. Daarom had ik het in november ook in drie of vier delen gepost. Maar wel leuk dat de redactie het weer onder de aandacht brengt. :)

Ja, dat is het natuurlijk, Ik meld het wel in het verbeterdraadje.

Kan iemand mij de exact verschillen uitleggen tussen veldrijden en mountainbike? Ik zit er niet zo diep in, maar zie uiteraard wel dat er verschillen zijn. Wat typeert een veldrit, wat typeert een mountainbikerit? Iemand die hier een stukje uitleg over kan vertellen?

'@Boasson en Hagen.... het enige wat gelijk is dat het offroad is, verder is zo'n beetje alles anders. Andere fietsen, andere versnellingen, ander soort parcours over het algemeen meer natuurlijke obstakels in het MTB, en dan ook heb je in het MTB verschillende disciplines. Het veldrijden is echt een wintersport, terwijl het MTB juist in het voorjaar/zomer wordt afgewerkt. Er zitten waarschijnlijk meer verschillen in dan overeenkomsten.

1 van de grootste verschillen vind ik dat mountainbike parcoursen ontworpen zijn om volledig te fietsen. In het veldrijden heb je altijd de zogenaamde loopstroken/passages waar je loopt met je fiets aan de hand of op je schouder.

En mountainbiken is vaak bij een berg terwijl je kan veldrijden in de polder met een paar keer de dijk op. Mountainbiken kent dus veel meer hoogteverschil.

Was het niet zo dat veldrijden in de jaren '80-begin '90 zowel in België als Zwitserland populair was (dus zowel modder als klimparcoursen) en het MTB een niche-sport in de V.S. Totdat de Zwitsers de MTB-fiets in gingen zetten in het veldrijden, waardoor ze beter reden op vooral de bergparcoursen. De MTB-fiets werd verboden bij het veldrijden, maar MTB werd een grotere en internationalere sport en zelfs Olympisch, waarna de opmars helemaal niet te stuiten was.
Het veldrijden concentreerde zich daarna steeds meer in België en op vlakke modderparcoursen.
Maar correct me if I'm wrong.

In die geschiedenis ben ik niet zo thuis maar volgensmij is MTB pas de laatste jaren echt internationaler (en groter) geworden waar het eerst 2 broertjes waren wat dat betreft met Zwitsers + Fransen vs Belgen en Nederlanders. Waarbij mountainbike het geluk heeft van de olympische spelen natuurlijk.

De top 15 van renners met de minste koersdagen van 2021. Het is duidelijk te zien dat er door Corona veel koersen niet zijn doorgegaan. De nummer 15 in de lijst heeft maar 14 koersdagen, terwijl in een normaal koersjaar dat toch rond de 30 dagen ligt voor de nummer 15.

(Ik heb geen renners meegeteld die voor 1/6/2021 gestopt zijn of na 1/6/2021 een contract kregen)

1 Scott Davies (Bahrain) 0 (2x DNF)

De 26 jarige Welshman Scott Davies werd in april geopereerd aan zijn heup [/url]. Ik kon niet vinden of de heupproblemen door een valpartij kwamen of dat er iets anders aan de hand was. Davies werd in augustus op het laatste moment opgeroepen om te starten in Plouay . Zoals hij zelf aangeeft, een maand eerder dan gepland en alleen maar omdat de ploeg te kort man had. Een echte come-back was het daardoor niet. Op 11 oktober maakte zijn ploeg, Bahrain-Victorius, bekend dat het contract van Davies niet verlengd wordt. Op 17 oktober startte Davies nog op het Brits kampioenschap, maar haalde de eindstreep niet.

De top 15 van renners met de minste koersdagen van 2021. Het is duidelijk te zien dat er door Corona veel koersen niet zijn doorgegaan. De nummer 15 in de lijst heeft maar 14 koersdagen, terwijl in een normaal koersjaar dat toch rond de 30 dagen ligt voor de nummer 15.

*het zal wel weer een hoop gepruts zijn om mijn 15 verhaaltjes met links en verboden woorden te plaatsen, dus ik probeer alle verhaaltjes van 15 naar 1 te plaatsen. En 'te snel' mag ook niet.........

15 Jasper De Plus (Wanty) 14 (7x DNF)

Jasper De Plus mocht in 2020 nog België vertegenwoordigen op het EK tijdrijden en mixed relay. 2021 verliep een stuk minder voorspoedig voor het tijdrittalent. Het voorjaar was nog redelijk. De grotere Vlaamse eendagskoersen werden niet uitgereden (o.a. De Panne), in een paar kleinere eendagskoersen in Vlaanderen en Frankrijk haalde De Plus wel de eindstreep. Zijn beste uitslag was 35e in de zware Tro Bro Leon. Daarna volgde de eerste etappekoers van het jaar: het Criterium International. Na een zware week moest De Plus in de slotetappe opgeven. De Plus werd nog 13e op het Belgische kampioenschap tijdrijden, maar alle koersen die volgden in het najaar reed hij niet uit.
De Plus heeft in oktober besloten de fiets aan de wilgen te hangen [/url] nadat zijn contract bij Wanty niet werd verlengd.

14 Corné Van Kessel (wanty) 14 (2x DNF)

Voor Van Kessel ligt de focus niet op het wegseizoen. Hij rijdt de wegwedstrijden puur te voorbereiding op het veldritseizoen. Dus niet onlogisch dat hij in dit rijtje terecht komt. Van Kessel volgde de geijkte veldrijders route in het wegseizoen. In mei beginnen met de eendagskoersen op Mallorca, daarna de Ronde van Belgie en het NK. Dan rust en in augustus nog wat Belgische eendagskoersen meepakken en vervolgens naar de V.S. om het veldritseizoen te beginnen.

14 Kevin Inkelaar (Bahrain) 14 (2x DNF)

Pas in juni kon de jonge Nederlandse klimmer van Team Bahrain voor het eerst een rugnummer opspelden. Inkelaar zou zijn seizoen beginnen in Catalonië, maar testte positief op Corona. De seizoensstart werd uitgesteld naar de Brabantse pijl, maar toen hield een peesblessure hem aan de kant [/url]. In juni startte tweedejaarsprof Inkelaar in de Ronde van Slovenië en reed de koers ook uit. Juli is daarna natuurlijk niet de periode met de meeste koersen als je geen Tour rijdt. Inkelaar reed het NK en de GP Otxoa uit, San Sebastian werd een DNF. In augustus reed hij de Ronde van Polen uit. Eind augustus in Plouay kwam Inkelaar ten val. Hij liep onder meer breuken aan de ribben op [/url]. Dat betekende einde van een kort seizoen met veel pech voor Inkelaar. In oktober volgde ook nog het slechte nieuws dat Bahrain heeft besloten zijn contract niet te verlengen [/url]

13 Cameron Wurf (Ineos) 13 (10x DNF)

De ervaren Cameron Wurf (38) kwam vorig jaar als ‘back-up renner’ bij Team Ineos. Het team kon een beroep op hem doen als ze renners te kort kwamen. Wurf in eigenlijk triatleet, maar was in het verleden als profwielrenner bij o.a. Team Cannondale. Begin 2020 moest Vasil Kiryienka stoppen door hartproblemen en Ineos zocht daardoor nog een renner die direct inzetbaar was en dat werd Wurf. Wurf startte in het voorjaar in een groot aantal Vlaamse semi-klassiekers, maar wist alleen in Nokere en Dwars door Vlaanderen de streep te halen. In mei reed Wurf de Ronde van Algarve uit, gevolgd door een vijfde plaats in een triatlon in Girona. Een paar dagen later weer terug op de fiets voor de Route d’Occitanie en de Giro dell’Appennino. In juli en augustus volgden er weer twee triatlons, een derde plaats in Andorra en winst in de triatlon van Kopenhagen. In het najaar volgden nog wat (voornamelijk) Italiaanse eendagskoersen, maar alleen de laatste, Piemonte, reed hij uit. Een week later volgde nog een derde plaats op de triatlon van Mallorca.

12 James Whelan (EF) 13 (4x DNF)

James Whelan begon het seizoen in eigen land, de 25 jarige Australiër werd knap zesde op de nationale kampioenschappen. Daarna volgde de UAE tour en de Ronde van het Baskenland. In de tweede etappe ging het mis voor Whelan. Hij kwam ten val in de tweede etappe . Whelan reed de rit nog wel uit, maar bleek bij onderzoek in het ziekenhuis een breuk in zijn bekken te hebben opgelopen. Na drie maanden revalideren maakte hij zijn come-back in Wallonie, maar wist de eerste etappe niet tot een goed einde te brengen. Een maand later lukte dat ook in Plouay niet. Maar in de Italiaanse najaarsklassiekers ging het al een stuk beter, in Toscane lukte het nog niet om te finishen, maar de Coppa Sabatini, de Giro Dell’Emilia en de Coppa Bernocchi werden tot een goed einde gebracht. Koersen waar hij een belangrijke bijdrage kon leveren aan het succes van ploegmaat Valgren, die Toscane en Sabatini wist te winnen. De Tre Valli Varesine en Lombardije bleken daarna nog te zwaar. Momenteel is Whelan een van de 10 EF coureurs die nog in onzekerheid zit over een contractverlenging.

11 Asbjørn Kragh Andersen (Sunweb) 12 (1x DNF)

Asbjørn Kragh Andersen (29), grote broer van Soren, kwam dit seizoen niet vaak in actie. In februari reed hij de UAE tour uit, in mei finishte hij drie etappes mee in Hongarije en in september twee ritten in Slowakije. Wat er precies aan de hand is kon ik niet vinden, maar in het persbericht over de contractverlening van Kragh Andersen stond dat hij een ongelukkig jaar had met blessures [/url].

10 Lennard Kamna (Bora) 12 (0 x DNF)

De nog steeds jonge Duitse klimmer Kamna stond in 2018 ook al eens in de lijst. In dat jaar had hij even een pauze ingelast, maar uiteindelijk besloten om toch te blijven fietsen. Het seizoen van Kamna bestond uit twee koersen: de Ronde van Catalunya en de Ronde van de Algarve. Daarna kwam het bericht naar buiten dat hij zijn contract verlengde, maar de Tour oversloeg.[/url]. Kamna was door een infectie niet fit. En dat verergerde juist door te hard te trainen en te weinig te rusten. Van nieuwe mentale problemen zou geen sprake zijn. In oktober reed Kanmna nog wel de MTB wedstrijd Cape Epic in Zuid-Afrika [/url] met teamgenoot Zwiehoff. Misschien toch om het plezier in fietsen weer terug te vinden.

9 Yousif Mirza (UAE) 11 (11x DNF)

Mirza is ook geen onbekende in deze lijst. Vorig jaar 14e met negen koersdagen, in 2019 negende met 24, in 2017 exact dezelfde cijfers als in 2019: 9e met 24 koersdagen. Het seizoen begon erg goed voor Mirza met een dubbelslag op de nationale kampioenschappen van de Verenigde Arabische Emiraten: hij veroverde in maart zowel de weg-al de tijdrittitel. Daarna was er in mei wisselend resultaat in Spanje, twee van de zes eendagskoersen werden tot een goed einde gebracht. En in de Ruta del Sol moest hij na twee etappes opgeven. In juli werd de Settimana Ciclista Italiana tot een goed einde gebracht. Maar het najaar stapelden de DNF’s zich op. In de zes eendagskoersen in Spanje, Frankrijk en Italie waar Mirza aan de start stond, haalde hij geen enkele keer de eindstreep. Vlak na zijn laatste wegwedstrijd eind september reed Mirza ook nog een baanwedstrijd in Tsjechië. De vorige jaren was Mirza vaker actief op de baan, maar dit is het enige resultaat dat ik van 2021 kan vinden.

8 Kamil Malecki (lotto) 11 (3x DNF)

De derde Lotto-coureur op rij in deze lijst. In december 2020 breek Kamil Malecki tijdens een training zijn bekken en sleutelbeen[/url]. De Poolse renner van, op dat moment nog CCC, maar per 1 januari in dienst van de Belgische Lottoploeg ligt maar liefst twee maanden in het ziekenhuis [/url]. Pas in augustus maakt Malecki zijn debuut in het shirt van Lotto, in de Ronde van Denemarken. Hij rijdt de Ronde ook uit. Maar in de Ronde van Noorwegen had Malecki wederom pech. In de derde etappe knalde hij tegen een stilstaande wedstrijdauto [/url] en moest naar het ziekenhuis. Gelukkig niets gebroken dit keer en startte 9 dagen later alweer in Plouay. Hij finishte niet in die koers. In september volgden nog wat Vlaamse eendagskoersen en Malecki sloot het seizoen af met een 32e plaats in Parijs-Tours.

7 Xandres Vervloesem (Lotto) 10

Vervloesem maakte zijn profdebuut in Le Samyn, maar wist niet uit te rijden, net als in Nokere en Limburg. Vervloesem had last van een heupblessure en stond daardoor enige maanden aan de kant. [/url]. Hij maakte zijn come-back in de Vuelta Castilia y Leon, dit jaar een eendagskoers en reed deze ook uit. Twee dagen later zat hij in de vroege vlucht in San Sebastistian [/url]. Vervolgens wist hij de Ronde van Polen tot een goed einde te brengen. Een paar dagen later moet hij opgeven in de tweede rit in de Ronde van Noorwegen. Een week later volgen al de Druivenkoers en Plouay, maar ook hier wordt de eindstreep niet gehaald. Dat lukt nog wel in Koolskamp, maar in zijn laatste koers dit jaar, Frankfurt, staat er ook een DNF achter zijn naam.

6 Viktor Verschaeve (Lotto) 9

In december 2020 ging neoprof Verschaeve (23) onder het mes vanwege een beknelde liesslagader, een bekend probleem bij wielrenners. In mei maakte hij zijn debuut bij de prof in de Ronde van Limburg. WF interviewde hem vlak voor zijn debuut. [/url]. Daarna volgde de Ronde van Zwitserland en het BK. Daarna was het drie maanden stil, tot aan een DNF in Fourmies. Of er een terugslag was qua blessure of een andere oorzaak heb ik niet kunnen vinden. Hij is de laatste dagen wel lekker aan het gravelracen geweest zag ik op zijn Instagram en las ik op Sporza [/url]

5 Mickael Delage (FDJ) 6
De ervaren Mickael Delage (36) kondigde dit najaar zijn afscheid als beroepsrenner aan, na maar liefst 15 jaar FDJ en een tweejarig uitstapje bij Lotto. Het seizoen van Delage begon pas in juni met Parijs-Camembert. In augustus was hij hard gevallen in de ronde van Polen [/url]. Daarna reed Delage nog wel onder meer de Ronde van Spanje uit, maar bleef last houden van de val waardoor hij pas in juni terugkeerde in competitie. In Parijs Camembert en het Frans kampioenschap haalde hij de eindstreep niet. In de Ronde van Wallonie kwam hij tot twee etappes en in Poitou Charentes tot vier. In Fourmies en Parijs-Chauny stond er wederom een DNF achter zijn naam.

4 Ahmed Madan (Bahrain) 5

De jonge Bahraini Madan (21) reed in mei de Ronde van Hongarije en reed die koers ook keurig uit. Maar een vervolg kreeg het niet, Madan werd door Bahrain niet in andere koersen ingezet. Waarom weet ik ook niet. Bij zijn aankondiging in december 2020 maakte Bahrain wel een mooi filmpje over de komst van Madan Best interessant over hoe te trainen in de hitte in Bahrain enzo. En hier nog een leuk stuk over Madans training in Andorra en voorbereiding op de Ronde van Hongarije.