Spannende slotrit! Jammer dat de aanvalslust van Pinot niet beloont wordt, maar mooie prestaties van Herrada en De la Parte. Leuk geschreven!

Dank je.

Organisatie presenteert volledige parcours New York Cycling Week, voorlaatste etappe naar Whiteface Mountain
De organisator van de Wielerweek van New York heeft vandaag het volledige parcours aan het publiek gepresenteerd. Daarbij zit onder meer een etappe naar Whiteface Mountain, een klim van 12,9 kilometer aan 8,4%. Dit zal de laatste etappe zijn voor de slotetappe naar Prospect Park in Brooklyn. De andere etappes die vandaag zijn gepresenteerd zijn een heuvelachtige tijdrit in Ithaca en een rit van Saugerties naar Troy.

Etappeschema New York Cycling Week 2019
27 aug – Etappe 1: Niagara Falls > Niagara Falls (CAN)
28 aug – Etappe 2: Batavia > Watkins Glen
29 aug – Etappe 3: Ithaca > Ithaca (ITT)
30 aug – Etappe 4: Binghamton > Sam’s Point – Cragsmoor
31 aug – Etappe 5: Saugerties > Troy
1 sep – Etappe 6: Lake George > Whiteface Mountain
2 sep – Etappe 7: Long Beach > Prospect Park Brooklyn – New York City

Naast het routeschema zijn ook de deelnemende ploegen bekend gemaakt. De WorldTour ploegen van BMC, EF Education First, Dimension Data, Trek Segafredo, LottoNL Jumbo en Mitchelton Scott waren al eerder deze week vermeld, vandaag deden ze daar ook de rest van het 22 ploegen tellende deelnemersveld bij.

Deelnemende ploegen
BMC Racing Team
Dimension Data
Mitchelton Scott
Team EF Education First - Drapac p/b Cannondale
Team LottoNL - Jumbo
Trek - Segafredo

Bardiani - CSF
Caja Rural - Seguros RGA
Hagens Berman Axeon
Holowesko - Citadel p/b Arapahoe Resources
Israel Cycling Academy
Manzana Postobon
Rally Cycling
Team Novo Nordisk
UnitedHealthcare Pro Cycling Team

303Project
Aevolo
Elevate - KHS Pro Cycling
Jelly Belly p/b Maxxis
Silber Pro Cycling

Team Canada
Team USA

Aankomende vrijdag volgt een zeer korte voorbeschouwing op de verschillende ritten en zaterdag volgt een klein overzicht van de belangrijkste deelnemers. De volledige deelnemerslijst en een uitgebreide, gedetailleerde beschrijving van het parcours zijn alvast te lezen op https://nycw2018.wordpress.com/. De Wielerweek van New York start aankomende maandag.

Een etappe van Troy naar Ithaca zou wel episch zijn ;)

In een ideale wereld zou dat zeker een droometappe zijn. Ik ben echter bang dat de meeste renners niet zitten te wachten op een etappe van > 275 km ;)

Er zijn overigens wel meer grappige etappes uit te tekenen. Amsterdam - Rotterdam, Rome - Napels, Nassau - Orangeburg, Greenwich - Cambridge, Athens - Cairo, Berlin - Germantown. Als alternatief voor Ithaca - Troy zou Athens - Troy wel mogelijk zijn, ook geen slecht affiche.

New York Cycling Week 2018
We staan voor de start van de tweede editie van de New York Cycling Week. Dit was niet de eerste kennismaking voor New York State met het wielrennen. Eerder passeerde hier al de Tour de Trump, vernoemd naar en gesponsord door de huidige president van de Verenigde Staten, Donald Trump. Deze koers, die onder meer werd gewonnen door Erik Breukink en Lance Armstrong, telde echter slechts 7 edities. Vorig jaar keerde het peloton dus terug naar the Empire State. Na vijf etappes was het toen Rob Britton die als eerste het gele kleinood van deze ronde mee naar huis mocht nemen. Mekseb Debesay en Robin Carpenter vergezelden hem destijds op het eindpodium. Ook de Nederlanders lieten zich tussen Albany en Brooklyn gelden. Respectievelijk wonnen huidig nationaal kampioen Mathieu van der Poel en Danny van Poppel de laatste twee etappes. Hoogtepunt van de ronde was wellicht de winst van Larry Warbasse op de flanken van Prospect Mountain, toen hij in zijn prachtige stars and stripes kampioenstrui rondetalent Neilson Powless voor wist te blijven.

Veel historie valt dus nog niet op te tekenen in deze ronde. Hopelijk gaat er dit jaar een nieuw hoofdstuk aan worden toegevoegd. Ten opzichte van vorig jaar is er met twee etappes uitgebreid, waardoor we nu 7 koersdagen gaan hebben. Door de opwaardering naar het UCI 2.HC niveau staat er ook een sterker deelnemersveld aan de start. Zo staan er dit jaar 6 WorldTour ploegen aan de start, tegenover de 3 die vorig jaar startten. Ook is het aantal ProContinental ploegen gestegen van 3 naar 9.

Erelijst
2017 – Rob Britton (CAN)

Parcours
Er is dit jaar een gevarieerd parcours uitgetekend door de organisatoren. Vanuit het oosten van NYS zal koers worden gezet richting NYC. Daarbij moeten 1113 kilometers worden afgelegd en 17 beklimmingen worden overwonnen. Een voorbeschouwing van het parcours.

Maandag 27 Augustus – Etappe 1: Niagara Falls > Niagara Falls (CAN) – 149,5 km
De start is dit jaar aan de magische watervallen van de Niagara Falls. Een rit zonder echte hoogteverschillen, waardoor een sprinter de eerste gele trui aan zou kunnen trekken. De lokale rondes aan het einde zijn aan de Canadese kant van de grens. De eindsprint zal zijn met de Horseshoe Falls in de achtergrond. Kijkers gaan worden getrakteerd op unieke beelden van het peloton dat rond spectaculaire watervallen koerst.

Dinsdag 28 Augustus – Etappe 2: Batavia > Watkins Glen – 186,1 km
De tweede etappe voert richting het oosten. Deze etappe is wat lastiger te voorspellen. Met een pittig klimmetje in de finale en de glooiende wegen van het circuit van Watkins Glen is een sprint alles behalve zeker. De completere renners kunnen hier de pure sprinters doen lossen, maar ook een vlucht zou hier het einde kunnen halen.

Woensdag 29 Augustus – Etappe 3: Ithaca > Ithaca (ITT) – 22,4 km
Een individuele tijdrit in en rond studentenstad Ithaca. Rond Cornell University worden lange rechte wegen opgezocht, waar tijdrijders hun ei kwijt kunnen. Echter, het is bijna nergens vlak, met enkele pittige stukken bergop.

Donderdag 30 Augustus – Etappe 4: Binghamton > Sam’s Point - Cragsmoor – 207,4 km
De langste etappe van deze ronde is de vierde. Een echte rit door het middelgebergte. 7 beklimmingen liggen op het parcours, waarvan de lastigste Losees Hill is, met de top op ruim een kilometer van de meet bij Sam’s Point. Na de tijdrit van gisteren zullen klimmers hier tijd goed willen maken.

Vrijdag 31 Augustus – Etappe 5: Saugerties > Troy – 160,6 km
Een vlakke rit met een pittige start en een pittig eind. Vanuit Saugerties moet er gelijk een zware beklimming worden overleefd door sprinters die een kans achten te winnen. In de laatste kilometer loopt de weg echter nog even steil op, waarna de sprint juist weer vlak zal zijn.

Zaterdag 1 September – Etappe 6: Lake George > Whiteface Mountain – 198,5 km
De ware koninginnenrit. 5 beklimmingen staan op het programma in deze bergrit. Het peloton zal koersen tussen de hoogste toppen van de staat om vervolgens te eindigen op Whiteface Mountain, nabij Lake Placid. Een loodzware klim, waar het verschil zeker gemaakt gaat worden.

Zondag 2 September – Etappe 7: Long Beach > Prospect Park Brooklyn (New York City) – 188,5 km
De afsluitende etappe is zeker geen gemakkelijke. In het begin van de etappe wordt een grote lus gemaakt over de outer barrier islands, waar de wind kilometers lang vrij spel zal hebben. De apotheose zal volgen op een lokaal circuit in en rond Prospect Park in Brooklyn.

Meer details op https://nycw2018.wordpress.com/

Deelnemerslijst
Rally Cycling (CAN)
001 BRITTON Rob
002 CARPENTER Robin
003 HUFFMAN Evan
004 JOYCE Colin
005 MCNULTY Brandon
006 PATE Danny

Dimension Data (RSA)
011 CAVENDISH Mark
012 DOUGALL Nick
013 KING Benjamin
014 MEINTJES Louis
015 RENSHAW Mark
016 THOMSON Jay Robert

UnitedHealthcare Pro Cycling Team (USA)
021 MANNION Gavin
022 JARAMILLO Daniel Alexander
023 MCCABE Travis
024 NORRIS Lachlan
025 PUTT Tanner
026 TVETCOV Serghei

Team LottoNL – Jumbo (NED)
031 POWLESS Neilson
032 GESINK Robert
033 KUSS Sepp
034 LEEZER Tom
035 LINDEMAN Bert-Jan
036 VAN POPPEL Danny

BMC Racing Team (USA)
041 VAN GARDEREN Tejay
042 BOOKWALTER Brent
043 KÜNG Stefan
044 ROSSKOPF Joey
045 SCHÄR Michael
046 SCOTSON Miles

Mitchelton – Scott (AUS)
051 KREUZIGER Roman
052 BAUER Jack
053 BEWLEY Sam
054 EWAN Caleb
055 JUUL-JENSEN Christopher
056 POWER Robert

Team EF Education First – Drapac p/b Cannondale (USA)
061 CRADDOCK Lawson
062 BROWN Nathan
063 DOMBROWSKI Joe
064 HOWES Alex
065 MCLAY Daniel
066 PHINNEY Taylor

Trek – Segafredo (USA)
071 MOLLEMA Bauke
072 DANIEL Gregory
073 FRAME Alex
074 REIJNEN Kiel
075 SKUJIŅŠ Toms
076 STETINA Peter

Bardiani – CSF (ITA)
081 CICCONE Giulio
082 GUARDINI Andrea
083 ORSINI Umberto
084 ROTA Lorenzo
085 SENNI Manuel
086 TONELLI Alessandro

Caja Rural – Seguros RGA (ESP)
091 SCHULTZ Nick
092 FERRARI Fabricio
093 MOREIRA Mauricio
094 OIEN Justin
095 RODRÍGUEZ Cristian
096 SILVA Joaquim

Hagens Berman Axeon (USA)
101 BARTA William
102 BENNETT Sean
103 BLEVINS Christopher
104 GARRISON Ian
105 MOSTOV Zeke
106 RICE Michael

Holowesko – Citadel p/b Arapahoe Resources (USA)
111 EISENHART Taylor
112 BRYON Miguel
113 COMPANIONI Ruben
114 KRASILNIKAU Andrei
115 MURPHY John
116 SANCHEZ Bryan

Israel Cycling Academy (ISR)
121 HERMANS Ben
122 ENGER Sondre Holst
123 PERRY Ben
124 TUREK Daniel
125 VAN WINDEN Dennis
126 WILLIAMS Tyler

Manzana Postobon (COL)
131 DUARTE Fabio
132 GARCIA Jhojan
133 HIGUITA Sergio Andres
134 MOLANO Juan Sebastian
135 PAREDES Wilmar
136 PARRA Jordan Arley

Team Novo Nordisk (USA)
141 BENHAMOUDA Mehdi
142 HENTTALA Joonas
143 LOZANO David
144 MCCLURE Reid
145 MINI Emanuel
146 PERON Andrea

303Project (USA)
151 CALDWELL Dillon
152 DE LUNA Flavio
153 EASTER Cullen
154 EASTER Griffin
155 NEWKIRK Isaiah
156 WINN Chris

Aevolo (USA)
161 HERNANDEZ Michael
162 HOEHN Alex
163 ISLAS LOPEZ Fernando
164 SALTZMAN Jason
165 STEPHENSON Denzel
166 STITES Tyler

Elevate – KHS Pro Cycling (USA)
171 PICCOLI James
172 BASSETTI Sam
173 CHEYNE Jordan
174 FRAYRE Eder
175 RODRÍGUEZ José Alfredo
176 SIMPSON George

Jelly Belly p/b Maxxis (USA)
181 BURKE Jack
182 JORGENSON Matteo
183 RATHE Jacob
184 SHELDEN Taylor
185 SWIRBUL Keegan
186 WHITE Curtis

Silber Pro Cycling (CAN)
191 BASSETT Stephen
192 COTÉ Pier-André
193 COWAN Alexander
194 SAMUEL Travis
195 VANDALE Danick
196 ZUKOWSKY Nicolas

Team Canada (CAN)
201 BRISEBOIS Olivier
202 CARTIER Alexis
203 DUCHESNE Antoine
204 ELLIOT William
205 HOULE Hugo
206 NADON Marc-Antoine

Team USA (USA)
211 BOSWELL Ian
212 BROWN Connor
213 DAVIS Corey
214 PETROV Spencer
215 VERMEULEN Alexey
216 WARBASSE Larry

De New York Cycling Week gaat morgen van start met etappe 1 rond de Niagara Falls.

Wedstrijd: NY cycling week
Naam: Verweggistan
(x2.0) VAN GARDEREN Tejay
(x1.8) BRITTON Rob
(x1.6) MANNION Gavin
(x1.4) MOLLEMA Bauke
(x1.2) CRADDOCK Lawson
(x1.0) HERMANS Ben
(x1.0) MEINTJES Louis
(x1.0) KREUZIGER Roman

Wedstrijd: New York Cycling Week
naam: anonymous
[x2.0] Ben Hermans
[x1.8] Bauke Mollema
[x1.6] Tejay Van Garderen
[x1.4] Neilson Powless
[x1.2] Louis Meintjes
[x1.0] Giulio Ciccone
[x1.0] Roman Kreuziger
[x1.0] Fabio Duarte

Etappe 1: Niagara Falls > Niagara Falls (CAN) – 149,5 km
Goede middag en welkom bij de openingsrit van de New York Cycling Week. We gaan zo vertrekken voor de tweede editie van deze koers. U ziet de renners inmiddels aan de start staan, voor tolpoortjes en een brug. Zij zullen zo over die brug rijden en deze ronde openen op Canadees grondgebied. Daar vertrekken we. Een lange etappe gaat het niet worden, met een kleine 150 kilometer voor de boeg. De renners trekken de grens over en bevinden zich nu op Canadees grondgebied. Pas bij het buitenrijden van Niagara Falls zal de neutralisatie vervallen. Enkele renners komen al naar voren gedrongen om mogelijk iets uit te kunnen voeren. Dat gedrang zorgt echter voor een valpartij. Drie renners liggen erbij. Zeke Mostov van Hagens Berman Axeon, Alessandro Tonelli van Bardiani en Taylor Eisenhart van Holowesko zijn de slachtoffers. Er zijn geen ernstige verwondingen en dus kunnen ze al snel weer aansluiten in het peloton. Daar gaat de vlag omlaag en kan er voor het eerst worden aangevallen. Het is de Canadees Ben Perry van Israel die als eerste weg probeert te geraken. Leuk voor de kronieken, maar weg geraken lukt hem niet. Het blijkt erg lastig om een kopgroep te vormen. De sprintersploegen, maar ook de klassementsploegen kijken er op toe dat er geen belangrijke renners mee sluipen. Echter, de continentals doen ook hun best om de groepjes terug te halen als zij niemand mee hebben.

Na 20 kilometer koers is er nog altijd geen kopgroep. Dan plaatst Alessandro Tonelli een demarrage. De man die op de grond lag nog voor de koers echt onderweg was. Er volgt geen reactie en het peloton valt stil. Tonelli lijkt echter niet in te houden en ziet een lange solo dus wel zitten. We zien de mannen van Mitchelton Scott naar voren komen om zo de controle in het peloton over te nemen. En zo hebben we dan eindelijk een vluchter. Eenzaam baant hij zich een weg door over de vlakke wegen door het Canadese platteland. Sam Bewley en Jay Robert Thomson nemen het kopwerk in het peloton op zich. Langzaam beweegt Tonelli zich richting Niagara-on-the-Lake. Daar kan hij zomaar de volle buit op zich gaan nemen aan de tussensprint. Dat is ook precies wat er gebeurt. Na 37 kilometer is hij als eerste in het plaatsje aan de kust van Lake Ontario. Een kleine versnelling in het peloton. omdat er nog zoveel punten op te rapen liggen willen enkele sprinters hier nog wel om strijden. Het lijken op het eerste oog de Amerikanen te worden die er vol voor gaan. mannen als Ewan, Cavendish en Van Poppel houden zich afzijdig. Travis McCabe wint dat sprintje, voor Michael Rice, Christopher Blevins en Colin Joyce. Door deze korte versnelling is het verschil tussen het peloton en Tonelli 1:36. Door het tussensprintje worden twee renners echter geïnspireerd om achter de Italiaan aan te gaan. Aevolo’s Alex Hoehn en Griffin Easter van 303 Project besluiten de krachten te bundelen.

Het gaat een race tegen de klok worden als zij nog willen strijden om de bergtrui, want het enige klimmetje van de dag volgt al over 12 kilometer. Een kat en muis race ontstaat op de prachtige groene wegen aan de oever van de Niagara River. 5 kilometer voor de klim heeft Tonelli nog een voorsprong van 1 minuut op Hoehn en Easter. Dat lijkt op het eerste oog genoeg te moeten zijn. Het peloton volgt intussen op 2:30. Daar krijgt Neilson Powless te kampen met een lekke band. Hij wordt echter eenvoudig terug in het peloton gebracht door Tom Leezer. Tonelli bereikt de voet van Queenston Heights. Met nog 50 seconden voorsprong moet hij echt stil gaan vallen wil hij de bergtrui nog mislopen in de komende 2 kilometers. Dat gebeurt niet en Tonelli komt met een voorsprong van 45 seconden boven op het oude slagveld en pakt de eerste bergtrui. Achter hem blijft Hoehn Easter voor in het sprintje om plaats 2 en een puntje voor het klassement. Tonelli weet dat de groene trui binnen is, maakt een einde aan zijn inspanning en laat zich inlopen door het Amerikaanse duo dat hij zojuist voor probeerde te blijven. Gedrieën zetten zij terug koers richting Niagara Falls, om zo meteen terug de grens over te steken naar de USA. We hebben ruim 50 kilometer afgewerkt, een kleine 100 nog te gaan dus. De voorsprong van de koplopers bedraagt 3 minuten. Na 59 kilometer bevinden we ons weer boven het water, tussen 2 douaneposten en zien we de Star-Spangled Banners hangen. We rijden het land van Trump weer binnen.

Een 26 kilometers lange lus door het meer industriële gebied is de volgende opgave. Zo komt er een hoop nervositeit. Er staat namelijk wind vanuit het westen en door de brede wegen zitten de renners daar niet helemaal beschut van. Onder meer LottoNL Jumbo, Trek en BMC zijn attent voorin te vinden, terwijl Dimension Data schittert in afwezigheid. Zo zien we kopman Louis Meintjes zelfs helemaal in de staart van het peloton rond bengelen. Het peloton gebruikt slechts de helft van de weg nu, maar tot breuken komt het niet. Wel smelt de voorsprong van Easter, Hoehn en Tonelli als sneeuw voor de zon. Na 75 kilometer is er nog maar een kleine minuut van over. Dan draaien we de Niagara Scenic Parkway, langs de oevers van de Niagara River op en rijden we terug in de richting van Niagara Falls. De wind staat nu op de kop en de rust bij de grote ploegen keert terug. De kleinere ploegen zien echter een mogelijkheid om zich in beeld te rijden. Marc-Antoine Nadon, uitkomend voor de Canadese selectie, gaat in de achtervolging op de koplopers. Wanneer een schaap over de dam is volgen er meer en in dit geval is het een hele kudde. Opvallend genoeg zitten er veel Canadezen bij, die geïnspireerd moeten zijn geraakt door deze etappe. Silber stuurt met Travis Samuel en Danick Vandale twee man mee. Reid McClure is mee namens Team Novo Nordisk en ook Ben Perry is mee namens Israel. Naast de 5 Canadezen zitten er nog 4 renners mee. Evan Huffman is mee namens Rally, Tanner Putt zit erbij namens UnitedHealthcare, Spencer Petrov verdedigt de kleuren van zijn land, Taylor Shelden neemt de honneurs waar namens Jelly Belly en de Mexicaan Fernando Islas Lopez van Aevolo zorgt voor een derde nationaliteit in de groep. In het peloton nemen de ‘grote’ ploegen het voortouw en laten het tiental wegrijden.

In het centrum van Niagara Falls weten deze renners aan te sluiten bij de mannen voorop. De sprintersploegen houden het gat echter klein. Met nog 65 kilometer te gaan steken we voor een derde en laatste keer vandaag de grens over. Het verschil tussen de mannen vooraan en het peloton is slechts 27 seconden. Een groep van 13 renners is natuurlijk gedoemd om te mislukken en dat heeft Alessandro Tonelli door. Hij maakt kans om naast de bergtrui ook het klassement van de tussensprints aan te voeren. Wederom gaat hij er alleen vandoor. Een reactie van Tanner Putt wordt geneutraliseerd. Dan is het Travis Samuel die er weer vandoor gaat. Nadon zit op zijn wiel, gevolgd door Huffman, Shelden en Perry. Shelden kan het tempo echter niet meer houden en laat een gaatje. Perry weet nog maar nipt aan te sluiten bij Huffman, maar Vandale die in zijn wiel zat mist wel de aansluiting. Daardoor hebben we vier renners in de achtervolging op Tonelli. Met nog 55 kilometer te gaan passeren de renners de finishlijn. Tonelli heeft nog 8 seconden voorsprong op de achtervolgers. Op 40 seconden volgt de rest van de groep van 13, maar zij zitten slechts enkele fietslengtes voor de voorposten van het peloton. 4 ronden staan nog op het programma. Kort na de passage aan de finishlijn sluiten Huffman, Nadon, Perry en Samuel aan bij Tonelli.

Dan krijgt Andrea Guardini te maken met materiaalpech. De Italiaanse sprinter staat met een lekke voorband langs de weg. Hij staat in de noordelijke woonwijken lang te wachten op een nieuw wiel, omdat er geen ploegmaat in de buurt te bekennen is. Op zijn weg terug wordt hij gelukkig wel opgewacht, door Umberto Orsini en Manuel Senni. We volgen de koplopers, die op weg zijn naar de tweede tussensprint van de dag. De voorsprong op het peloton is intussen weer opgelopen tot boven de minuut. Zij zijn onderweg op de prachtige panoramaweg richting de finishlijn. Tonelli houdt het tempo hoog. Huffman zit in het tweede wiel, gevolgd door Nadon, Perry en Samuel. Op 180 meter van de meer gaat Nadon aan. Bij Tonelli zit er niet meer veel op en Huffman weet niet uit het wiel te komen. Zo pakt Nadon de volle mep, voor Huffman, Samuel, Tonelli en Perry. Daarmee heeft Tonelli ook zijn tweede buit van de dag binnen, de leiding in het tussensprintenklassement. Nog 41,5 kilometer te gaan. de voorsprong bedraagt 1:45. In het peloton is het Dimension Data dat het kopwerk grotendeels op zich neemt. Zij lijken vertrouwen te hebben in Mark Cavendish, ook al wist hij in de Tour niet te overtuigen. De voorlaatste 2 ronden zijn eigenlijk een vrij saaie. Een kans voor de renners om nog eens het parcours te verkennen, terwijl het peloton het gat met de koplopers langzaam begint te dichten. Na ronde 2 zijn er nog 27,5 kilometers te gaan en is het verschil 1:24 en een ronde later, wanneer er nog 13 kilometers moeten worden afgelegd en het verschil nog maar een minuut is.

Op weg naar het oude centrum loopt de weg wat op en probeert Tanner Putt nog eens weg te geraken, met nog 11 kilometer te gaan. In het commerciële centrum van het woongebied wordt hij echter al snel weer bijgehaald door de mannen van Dimension Data. Langzaam blijft de voorsprong terug lopen. op de lange brede weg terug richting het toeristencentrum van Niagara Falls. Op 8 kilometer van de meet zitten er nog maar 15 seconden tussen het peloton en de kopgroep. Samuel en Huffman geven er daarom de brui aan, terwijl Perry, Tonelli en Nadon nog door gaan. Ze beginnen aan Murray Street, een kort klimmetje van 600 meter aan 5,5%. Daar worden de mannen bijgehaald door het peloton. Daar plaatst Ian Garrison zijn aanval. De renner van Hagens Berman Axeon gaat op 6,8 kilometer aan en slaat gelijk een gaatje. Daar is hij boven en hij stoomt door met nog 6 kilometer te gaan heeft hij 8 seconden. De mannen van Mitchelton Scott komen nu als een stoomtrein opzetten. Sam Bewley, Christopher Juul-Jensen en Jack Bauer moeten Ewan zo goed mogelijk af gaan zetten. Met nog 4,5 kilometer te gaan wordt Garrison weer gegrepen. We maken ons op voor de sprint. Een koninklijke sprint lijkt onvermijdelijk. Nog 3 kilometer te gaan, daar is de laatste echte bocht. De renners houden het netjes en het asfalt schoon. Juul-Jensen nu met de overname. Dat lijkt al vroeg, met enkel Bauer nog voor Ewan. Dan komt met 2,5 kilometer te gaan de trein van Cavendish er overheen. King met in zijn wiel Dougall en Renshaw. Danny van Poppel wordt door Tom Leezer in de Brit zijn wiel afgezet. Het tempo zwelt gelijkmatig op, net zoals het geronk van de watervallen dat in de achtergrond te horen is. King met een lange beurt, maar op 1,5 kilometer is het op. Education First deed ook een poging om naar voren te komen met McLay, maar Taylor Phinney zet hem af in het wiel van Andrea Guardini. Cavendish zit echter nog altijd op pole position.

We zijn onder de vod. Op 600 meter is er nog een snelle rechtse bocht. De mannen van Dimension Data helemaal op rechts. De laatste 800 meter zijn voor Mark Renshaw. Ze zitten helemaal rechts van de weg. Jack Bauer komt nu met Ewan en Molano in zijn wiel langszij. Zo gaan we ook de bocht in. Renshaw komt er als eerste uit, maar Bauer zit er stijf naast, pal langs de nadars. Op 500 meter voert de Nieuw-Zeelander het tempo op. Wie gaat er vervolgens als eerste aan. Daar gaat Ewan, op iets meer dan 200 meter. Cavendish en Van Poppel zitten wat ingesloten. Molano in het wiel van Ewan. De Colombiaan komt uit het wiel van de Australiër, maar dat is omdat Ewan hem er gewoon uit sprint. Uit de rug van Molano komt met nog 75 meter te gaan Guardini opdoemen. Ook Van Poppel en Cavendish kunnen nu eindelijk vrijuit sprinten. Maar Ewan terughalen gaat niemand meer doen. Caleb Ewan wint aan de Niagara Falls en wordt zo de eerste leider in de New York Cycling Week. Achter hem is het Guardini die met een jump Molano een halve wiellengte voorblijft. Van Poppel wordt nog net vierde voor de Britten McLay en Cavendish. De zevende plaats is weggelegd voor John Murphy, terwijl Kiel Reijnen, Colin Joyce en Hugo Houle de laatste top 10 plaatsen innemen. Michael Rice wordt na Alessandro Tonelli en Caleb Ewan op het podium geroepen als beste jongere. Door de bonificatieseconde die hij sprokkelde bij de eerste tussensprint blijft de man van Hagens Berman Axeon de nummer 13 van vandaag en tevens beste continentale renner, de Mexicaan José Alfredo Rodríguez van Elevate – KHS, één luttele seconde voor. Ten slotte nog feest bij het lokale publiek. De Canadese selectie wint vandaag het ploegenklassement in eigen land, door de goede prestaties van Hugo Houle, Antoine Duchesne en Marc-Antoine Nadon. Morgen mogen zij dus de gele rugnummers opspelden onderweg naar Watkins Glen. Graag tot dan, voor een nieuwe explosieve finale!

Etappe 1: Niagara Falls > Niagara Falls (CAN)
1. Caleb Ewan (AUS) Mitchelton Scott “3:29:29
2. Andrea Guardini (ITA) Bardiani - CSF + zt
3. Juan Sebastian Molano (COL) Manzana Postobon + zt
4. Danny van Poppel (NED) LottoNL - Jumbo + zt
5. Daniel McLay (GBR) EF Education First + zt
6. Mark Cavendish (GBR) Dimension Data + zt
7. John Murphy (USA) Holowesko + zt
8. Kiel Reijnen (USA) Trek - Segafredo + zt
9. Colin Joyce (USA) Rally Cycling + zt
10. Hugo Houle (CAN) Canada + zt

Algemeen Klassement
1. Caleb Ewan (AUS) Mitchelton Scott “3:29:29
2. Andrea Guardini (ITA) Bardiani - CSF + 0:04
3. Juan Sebastian Molano (COL) Manzana Postobon + 0:07
4. Marc-Antoine Nadon (CAN) Canada + zt
5. Alessandro Tonelli (ITA) Bardiani - CSF + zt
6. Travis McCabe (USA) UnitedHealthcare + 0:08
7. Evan Huffman (USA) Rally Cycling + zt
8. Michael Rice (AUS) Hagens Berman + 0:09
9. Travis Samuel (CAN) Silber Pro Cycling + zt
10. Danny van Poppel (NED) LottoNL - Jumbo + zt

Puntenklassement
1. Caleb Ewan (AUS) Mitchelton Scott – 25 punten
2. Andrea Guardini (ITA) Bardiani - CSF – 18 punten
3. Juan Sebastian Molano (COL) Manzana Postobon – 14 punten

Bergklassement
1. Alessandro Tonelli (ITA) Bardiani - CSF – 2 punten
2. Alex Hoehn (USA) Aevolo – 1 punt

Tussensprintklassement
1. Alessandro Tonelli (ITA) Bardiani - CSF – 12 punten
2. Marc-Antoine Nadon (CAN) Canada – 10 punten
3. Travis McCabe (USA) UnitedHealthcare – 6 punten

Jongerenklassement
1. Michael Rice (AUS) Hagens Berman “3:29:29
2. José Alfredo Rodríguez (MEX) Elevate - KHS + 0:01
3. Christopher Blevins (USA) Hagens Berman + zt

Ploegenklassement
1. Team Canada (CAN) “10:28:27
2. UnitedHealthcare Pro Cycling Team (USA) + zt
3. Manzana Postobon (COL) + zt

Prijs voor de Strijdlust
Alessandro Tonelli (ITA) Bardiani – CSF

Voor de volledige uitslagen kun je terecht op https://nycw2018.wordpress.com/uitslagen-etappe-1/

Etappe 2: Batavia > Watkins Glen – 186,1 km
Welkom in Batavia. Na een indrukwekkende sprint gaan we vandaag meer geaccidenteerd terrein opzoeken. De renners staan klaar voor hun tocht door west New York. Daar vertrekken we, met de mannen van de dag van gisteren op kop, Alessandro Tonelli in de groene bergtrui en Caleb Ewan uiteraard in de gele leiderstrui. Voilà, we zijn onderweg. 186 kilometers te gaan onderweg naar Watkins Glen. Even buiten Batavia geeft de wedstrijdleiding aan dat er gekoerst mag worden en zo word onmiddellijk een openingsoffensief gestart. Vooral Jelly Belly is erg actief. Gisteren hadden zij niemand mee en werden ze laatste in het ploegenklassement. Vandaag zal er dus een schepje bovenop moeten. Probleem is echter dat de eerste 26 kilometers letterlijk in een lange rechte lijn worden verreden. Hierdoor is er geen enkel groepje dat een aanzienlijk gat weet te slaan. Telkens is er wel een ploeg die mee wil zitten of wordt de groep te groot naar de zin van de sprintersploegen. Dit blijft zo lang doorgaan, dat we na het eerste wedstrijd uur nog altijd geen kopgroep hebben. Intussen bereiken we wel de eerste tussensprint in Geneso, op een weg die venijnig oploopt. De grote tenoren lijken zich niet echt te mengen in deze sprint, maar toch volgt er nog een pittig sprintje. Tonelli trekt de sprint aan voor de nummer 2 in het puntenklassement, Andrea Guardini. Hij heeft het echter lastig op het heuveltje en wordt zo overklast door mannen als Travis McCabe, Michael Rice en John Murphy. Pas na 54 kilometer krijgen we eindelijk een kopgroep van vier. Natuurlijk zit Jelly Belly mee met Keegan Swirbul. Aevolo is mee met Jason Saltzman, 303Project heeft Australiër Chris Winn mee gestuurd en Justin Oien is mee namens Caja Rural.

Het peloton is getemd door de mannen van Mitchelton Scott en LottoNL Jumbo. Zij zijn blij met het viertal voorop en binnen no-time hebben ze een voorsprong van anderhalve minuut te pakken. Dat is lekker, omdat de eerste beklimming van de dag eraan zit te komen. Zo hoeven ze in ieder geval niet te vrezen voor aanvallen van achteruit. Dansville Hill is toch een venijnig heuveltje. 4 kilometer aan 4,6% met stroken aan 8%. In de kopgroep wacht men lang met aanvallen. Ze gaan er een echt sprintje van maken. Op 500 meter gaat Swirbul vanaf de kop aan. Enigszins verrassend, want het is nog vroeg. Saltzman kijkt dan ook om wie dit voor hem op gaat lossen. Swirbul weet zo een gaatje te slaan en kan de rug op 100 meter van de meet al rechten. Bij de andere koplopers is het Oien die vanuit het laatste wiel naar de tweede plaats sprint, voor Winn en Saltzman. Na 76 kilometer liggen de koplopers 3 minuten voor op het peloton. Na de beklimming van Dansville Hill volgt er geen afdaling en moeten de renners hun weg vervolgen door de serene dorpjes en wilde natuur van west New York. Als we kijken naar het peloton zien we nog altijd Bert-Jan Lindeman en Sam Bewley het kopwerk opknappen. Daar doen ze rustig aan en op 80 kilometer van de meet, bij de bevoorrading in Avoca, bereikt de voorsprong van de koplopers het maximum. 6 minuten scheiden het viertal van de grote groep op dat moment. Vanaf dat moment begint de voorsprong ook echter terug te lopen. Langzaam bereiken de koplopers de tweede tussensprint in Corning, op 35 kilometer van de meet. Daar zal Travis McCabe blij mee zijn. De renner van UnitedHealthcare nam bij de eerste tussensprint in Geneso de leiding in het tussensprintklassement over van Alessandro Tonelli en met dit viertal op kop is het in ieder geval zeker dat hij aan de leiding blijft van het klassement.

De koplopers komen Corning binnen rijden. Op het eerste oog lijkt het dat ze niet geïnteresseerd zijn in deze tussensprint, maar dan zet op 200 meter Saltzman aan. Chris Winn gaat ook even laks op de trappers staan om de tweede plaats veilig te stellen. Swirbul wordt derde, voor Oien. In het peloton wordt niet gesprint om het laatste puntje, dat wordt opgepakt door Sam Bewley. Dit is ondertussen nog maar op 2 minuten van de kopgroep. Nu we dichter bij de finale komen beginnen ook de klassementsploegen naar voren te komen. EF Education First, BMC, Trek en Israel Cycling Academy zijn goed geformeerd voorin het peloton te vinden. De weg tussen Corning en Watkins Glen loopt tussen verschillende staatsbossen door en loopt tevens vals plat op. Op 20 kilometer van de meet komt BMC naar voren geschoven en neemt Miles Scotson de kop. We bevinden ons bijna aan de voet van Baker Hill en dus moet het tempo omhoog. Daar is de Australische tijdrijder natuurlijk goed voor. Dit betekent echter ook dat de koplopers bijgehaald worden. De samenwerking was na de tussensprint al niet meer optimaal en op 16 kilometer van de meet is het dan ook gedaan met het viertal. Nog 5 kilometer tot de voet. Ook LottoNL Jumbo, Trek en Rally vormen nu treintjes aan kop van het peloton. Dan gaan we er aan beginnen.

Baker Hill, 2 kilometer aan 7,1%, maximaal 10%. Miles Scotson wordt afgelost door Stefan Küng die gelijk een strak tempo aan de anderen oplegt. Achteraan vallen de eerste slachtoffers. Nummer 2 van gisteren, Andrea Guardini, is nu ook de eerste die moet laten lopen. Ook mannen als Cavendish en McLay zijn al achterin te vinden. Na een kilometer past ook Stefan Küng en neemt Michael Schär over. Dit ziet Giulio Ciccone als kans om een aanval te plaatsen. Aanvankelijk wordt er niet op gereageerd, maar wanneer hij een meter of 50 te pakken heeft is het Bauke Mollema die in de achtervolging gaat. Roman Kreuziger zit gelijk op het wiel. Verschillende reacties nu vanuit het peloton, onder meer van Robert Gesink, Ben Hermans en Rob Britton. BMC raakt echter niet in paniek en blijft in treinformatie rijden. zij zijn nog met z’n vieren. Mollema en Kreuziger komen tot bij Ciccone op 200 meter van de top. Ciccone wenkt Kreuziger om over te nemen en zodoende doet hij dat ook. Daarmee komt hij als eerste boven, voor Ciccone en Mollema. Hermans pikt op 4 seconden het laatste puntje op, het peloton volgt op 10 seconden. Even na de top weten de achtervolgers aan te sluiten bij het drietal op kop. Daardoor hebben we nu 10 man vooraan. Ciccone, Mollema, Kreuziger, Gesink, Hermans, Britton, Serghei Tvetcov, Sean Bennett, Lawson Craddock en Toms Skujins. Het valt vooraan echter stil en zo weet de groep BMC weer bijna aan te sluiten. In de korte afdaling rijden Skujins en Tvetcov op 7,5 kilometer van de meet op kousenvoeten weg. BMC bepaalt het tempo in het groepje, maar dat ligt niet hoger dan dat van de Oost-Europeanen voorop. Achteraan het groepje BMC komen nu de mannen van Mitchelton Scott aansluiten met Caleb Ewan. Die heeft het klimmetje dus redelijk van voren overleefd. Ook Danny van Poppel is vooraan te vinden.

Nog 6 kilometer. Skujins en Tvetcov rijden nu het terrein van Watkins Glen International op. Hun voorsprong bedraagt 18 seconden. In het peloton knappen Juul-Jensen en Power nu het werk voor Ewan op. Op weg naar het binnenterrein loopt de weg nog even flink op. Juul-Jensen heeft het duidelijk erg zwaar en komt geen seconde dichter op de Let en de Roemeen. Met nog 4 kilometer te gaan rijden de renners het circuit op. 20 seconden is het verschil. Het blijft glooien. LottoNL Jumbo rijdt nu ook mee op kop in dienst van Van Poppel. Nog 2 kilometer te gaan. Even loopt het weer een stuk op. Tvetcov moet lossen! Skujins rijdt de Roemeen los uit het wiel. Nog altijd heeft hij 18 seconden voorsprong. Nu hij van het klimmetje af is blijft het voornamelijk nog vlak. Gaat hij voor de tweede keer dit jaar op een Amerikaans motorsportcircuit een etappe winnen? Hij komt onder de vod door. 15 seconden is het verschil met het peloton. Tvetcov blijft op 5 seconden hangen. Daar duikt Skujins de laatste bocht in, nog 500 meter tot de finish. Hij gaat het halen! Toms Skujins gaat de tweede etappe van de New York Cycling Week winnen. Na een zege op Laguna Seca in de Tour of California wint hij nu op Watkins Glen. Achter hem zien we het peloton, met Tvetcov daar nog enkele meters voor. Op 350 meter gaat Van Poppel zijn sprint al vroeg aan. Bennett zit in zijn wiel. Ewan zit pas in vijfde positie. Met 250 meter te gaan komt ook de kleine Australiër uit zijn kot. Pas op 75 meter van de streep snellen de sprinters voorbij Tvetcov. Ewan blijft Van Poppel uiteindelijk een fietslengte voor. Bennett is vierde, voor Blevins, Enger, Howes, Tvetcov, Houle en Jaramillo. Dit alles is op 5 seconden van Skujins en dus komt de Let één tel tekort om de leiderstrui over te nemen van Caleb Ewan. Ewan’s ploeggenoot Kreuziger mag ten koste van Keegan Swirbul de groene bergtrui aantrekken. Swirbul wordt op zijn beurt dan weer wel beloond met de prijs voor de strijdlust. Danny van Poppel, die na vandaag derde in het klassement staat, mag morgen als nummer 2 de blauwe puntentrui aantrekken. UnitedHealthcare pakt de leiding in het ploegenklassement en ten slotte mag nummer 7 van het klassement Sean Bennett de witte jongerentrui aantrekken. Hij blijft zijn ploegmaat Christopher Blevins één plaats voor op basis van beste rituitslag. Graag tot morgen. Dan wordt er een zeer lastige tijdrit verreden in en rond het prachtige Ithaca.

Etappe 2: Batavia > Watkins Glen
1. Toms Skujins (LAT) Trek Segafredo “4:10:50
2. Caleb Ewan (AUS) Mitchelton Scott + 0:05
3. Danny van Poppel (NED) LottoNL Jumbo + zt
4. Sean Bennett (USA) Hagens Berman Axeon + zt
5. Christopher Blevins (USA) Hagens Berman Axeon + zt
6. Sondre Holst Enger (NOR) Israel Acadamy + zt
7. Alex Howes (USA) EF Education First + zt
8. Serghei Tvetcov (ROM) UnitedHealthcare + zt
9. Hugo Houle (CAN) Canada + zt
10. Daniel Alexander Jaramillo (COL) UnitedHealthcare + zt

Algemeen Klassement
1. Caleb Ewan (AUS) Mitchelton Scott “7:40:24
2. Toms Skujins (LAT) Trek Segafredo + 0:01
3. Danny van Poppel (NED) LottoNL Jumbo + 0:13
4. Evan Huffman (USA) Rally Cycling + 0:14
5. Sondre Holst Enger (NOR) Israel Academy + 0:20
6. Hugo Houle (CAN) Canada + zt
7. Sean Bennett (USA) Hagens Berman Axeon + zt
8. Christopher Blevins (USA) Hagens Berman Axeon + zt
9. Daniel Alexander Jaramillo (COL) UnitedHealthcare + zt
10. Alex Howes (USA) EF Education First + zt

Puntenklassement
1. Caleb Ewan (AUS) Mitchelton Scott – 43 punten
2. Danny van Poppel (NED) LottoNL Jumbo – 26 punten
3. Toms Skujins (LAT) Trek Segafredo – 25 punten

Bergklassement
1. Roman Kreuziger (CZE) Mitchelton Scott – 8 punten
2. Keegan Swirbul (USA) Jelly Belly – 8 punten
3. Giulio Ciccone (ITA) Bardiani CSF – 4 punten

Tussensprintklassement
1. Travis McCabe (USA) UnitedHealthcare – 16 punten
2. Alessandro Tonelli (ITA) Bardiani CSF – 13 punten
3. Marc-Antoine Nadon (CAN) Canada – 10 punten

Jongerenklassement
1. Sean Bennett (USA) Hagens Berman Axeon “7:40:24
2. Christopher Blevins (USA) Hagens Berman Axeon + zt
3. José Alfredo Rodríguez (MEX) Elevate KHS + zt

Ploegenklassement
1. UnitedHealthcare Pro Cycling Team (USA) “23:01:12
2. Rally Cycling (USA) + zt
3. Team LottoNL – Jumbo (NED) + zt

Prijs voor de Strijdlust
Keegan Swirbul (USA) Jelly Belly

Voor de volledige uitslagen kun je terecht op https://nycw2018.wordpress.com/uitslagen-etappe-2/

Etappe 3: Ithaca > Ithaca (ITT) – 22,4 km
Welkom in Ithaca dames en heren, de stad van Cornell University. Vandaag zullen we volledig in dit studentenstadje doorbrengen. Er staat namelijk een loodzware tijdrit in en rond Ithaca op het programma. Met lange rechte wegen die meestal op of af gaan gaat het vooral een eerlijke tijdrit worden. De eerste die zo meteen van het podium zal mogen rollen is Jason Saltzman van Aevolo om 14:23. Hoewel hij gisteren mee zat in de vroege vlucht eindigde hij gisteren als op twee na laatste, nog voor het Bardiani – CSF duo Alessandro Tonelli en Andrea Guardini. Overigens beginnen we drie minuten later aan het programma dan origineel gepland. Dat komt namelijk door het afstappen van drie renners. Danny Pate van Rally Cycling, Jay Robert Thomson van Dimension Data en Cullen Easter van 303Project wisten de finish op het circuit van Watkins Glen niet te halen. Enfin, daar vertrekt Saltzman voor zijn tocht van 22 kilometer. Er zijn redelijk wat studenten op de been om eens een kijkje te komen nemen. Het zal voor hen echter nog wel even duren voordat de grote kanonnen te boven worden gehaald. Eerst is het namelijk de beurt aan sprinters en andere helpers die gisteren hebben moeten laten lopen. Mannen als Andrea Guardini, Sam Bewley en Fabio Duarte starten allemaal in het eerste kwartier. De eerste man die we in de gaten moeten houden is Jack Bauer. De Nieuw-Zeelandse sprintpiloot van Mitchelton Scott heeft meermaals laten zien het individueel tegen de klok goed vol te kunnen houden. Wellicht dat hij een eerste indicatie kan geven van de toptijden van vandaag. Daar lijkt hij bij het eerste tussenpunt ook mee bezig te zijn. De kiwi zet daar namelijk met een halve minuut overschot op Tyler Williams de beste tijd neer. Die tijd blijft lang staan. Travis Samuel komt enigszins in de buurt, met een tijd 23 seconden langzamer dan die van Bauer. De dertigste renner die het tussenpunt passeert is Peter Stetina, die gisteren een slechte dag kende. Vandaag klokt hij op 24 seconden van Bauer. Daardoor hebben we na 30 renners op de South Hill deze rangschikking.

1. Jack Bauer (NZE) Mitchelton Scott “14:02
2. Travis Samuel (CAN) Silber Pro Cycling + 0:23
3. Peter Stetina (USA) Trek Segafredo + 0:24
4. Connor Brown (USA) United States + 0:27
5. Taylor Shelden (USA) Jelly Belly + 0:28

Even later komt Bauer in het zicht van de finish op de campus van Cornell University. Bauer lijkt goed te hebben ingedeeld en versnelt nog eens in de laatste meters. 32:50 is meer dan 40 seconden sneller dan de snelste tijd van Tyler Williams. Een gemiddelde van 40.93 op dit heuvelachtige terrein mag dit een uitstekende tijdrit worden genoemd van de kiwi in dienst van de Aussies. Een vijftal minuten later blijkt echter dat er iemand goed onderweg is. Benjamin King, die een grote valpartij in de Clasica San Sebastian veroorzaakte, kreeg de afgelopen weken veel kritiek daarop. Hij lijkt hier met de benen te willen antwoorden en doet dat met een voorlopig tweede tussentijd op South Hill, op slechts 18 seconden van Jack Bauer. Die tweede plaats moet hij echter zo goed als onmiddellijk weer inleveren. De twee minuten later gestarte Taylor Phinney is namelijk een seconde sneller. We wachten weer even op wat actie, maar dan worden we ook op onze wenken bediend. Travis Samuel laat zien dat hij een uitstekende tijdrit af kan werken en komt aan de meet in Ithaca 28 seconden tekort voor een nieuwe toptijd. Dat betekent dat hij in het tweede deel van deze tijdrit slechts 5 seconden heeft verloren op Jack Bauer. We gaan even terug naar South Hill, want daar zet Alexey Vermeulen een snelle tijd neer. De man die hier uitkomt voor de Amerikaanse selectie komt slechts tienden te kort om de derde plaats over te nemen van Ben King. We moeten echter weer snel terug naar Cayuga Heights. Daar is Peter Stetina namelijk bezig aan de laatste kilometers. Op de stijgende wegen lijkt hij een goede cadans gevonden te hebben, al bijt hij wel op de tanden. Daar ziet hij de streep. Het wordt een voorlopige derde tijd, op een halve minuut van Bauer, die zich inmiddels in de hotseat heeft gemeld. Met 30 tijden op de klokken in Ithaca is het de hoogste tijd de balans weer eens op te nemen.

Tussenstand Tussenpunt South Hill – 9,4 km (49/129 renners)
1. Jack Bauer (NZE) Mitchelton Scott “14:02
2. Taylor Phinney (USA) EF Education First + 0:17
3. Benjamin King (USA) Dimension Data + 0:18
4. Alexey Vermeulen (USA) United States + zt
5. Travis Samuel (CAN) Silber Pro Cycling + 0:23

Tussenstand Finishlijn Ithaca – 22,4 km (30/129 renners)
1. Jack Bauer (NZE) Mitchelton Scott “32:50
2. Travis Samuel (CAN) Silber Pro Cycling + 0:28
3. Peter Stetina (USA) Trek Segafredo + 0:31
4. Tyler Williams (USA) Israel Academy + 0:41
5. Tanner Putt (USA) UnitedHealthcare + 0:53

We blijven even in de buurt van de finish. Er zijn namelijk verschillende mannen goed onderweg en tevens in de buurt van de slotklim. Brayan Sanchez is de eerste van die mannen. De jonge Colombiaan nestelt zich voorlopig in de top 5, 36 seconden trager dan Bauer is namelijk goed voor een vierde plaats. De vraag is echter hoe lang dat nog is, want volgens de tracker zijn King en Phinney tijd goed aan het maken op de Nieuw-Zeelander. Nog een paar honderd meter voor Benjamin King. Hij gaat het niet halen. 15 seconden komt hij tekort. Toch een uitstekende tijdrit van de renner uit Richmond. Dan echter Phinney. Hij moet ietwat kleiner schakelen op dit klimmetje, maar versnelt dan weer in de laatste meters, die uitvlakken. Hem gaat het wel lukken. Taylor Phinney haalt 9 seconden van de tijd van Bauer af. Hij klapt voor het optreden van de onfortuinlijke Coloradan, zwaait even naar de camera en maakt vervolgens plaats voor zijn collega. Phinney is nog niet over de streep of er staat al een belager klaar. In de drukte is Miles Scotson volledig onder de radar door geschoten en zet zomaar de snelste tijd neer aan het tussenpunt. 2 seconden blijft hij Bauer daar voor. Favoriet en ploegmaat Stefan Küng is intussen ook onderweg, dus het is maar de vraag hoe lang die tijd blijft staan. We volgen de sterke Zwitser onderweg naar het eerste tussenpunt. Zijn positie op de fiets is een lust voor het oog. Daar snelt hij de een minuut eerder gestarte Daniel Turek al voorbij. We zien Küng al aankomen terwijl de ticker nog dik in het groen is. Zo, dit is een flinke worp naar ritwinst! Stefan Küng zet de concurrentie na 9,2 kilometer op een achterstand van 41 seconden. Wat een opening van de man uit Wil. Intussen zijn we aangekomen bij de top 60, dus is het interval tussen de starters vergroot van 1 naar 2 minuten. Alexey Vermeulen heeft daar echter niet mee te maken gehad en menig renner bijgehaald onderweg terug naar Ithaca. Hij lijkt een scherpe tijd neer te kunnen gaan zetten. Hij strandt op 18 seconden van Taylor Phinney, op een voorlopige derde plaats. Tijd om de nieuwe stand van zaken eens te bekijken.

Tussenstand Tussenpunt South Hill – 9,4 km (69/129 renners)
1. Stefan Küng (SWI) BMC Racing Team “13:19
2. Miles Scotson (AUS) BMC Racing Team + 0:41
3. Jack Bauer (NZE) Mitchelton Scott +0:43
4. Taylor Phinney (USA) EF Education First + 1:00
5. Benjamin King (USA) Dimension Data + 1:01

Tussenstand Finish Ithaca – 22,4 km (50/129 renners)
1. Taylor Phinney (USA) EF Education First “32:41
2. Jack Bauer (NZE) Mitchelton Scott + 0:09
3. Alexey Vermeulen (USA) United States + 0:18
4. Benjamin King (USA) Dimension Data + 0:26
5. Travis Samuel (CAN) Silber Pro Cycling + 0:37

Alle ogen zijn nu gericht op de BMC mannen. Met twee potentiële etappewinnaars onderweg mag dat natuurlijk ook wel. Daar rijdt Scotson Cayuga Heights binnen. Met nog drieënhalve oplopende kilometers voor de boeg loopt de spanning enorm op. De Australiër lijkt het echter wat moeilijk te hebben op de steile stroken. Daar steekt hij de brug over, richting de Cornell University Campus. Nog één loodzware kilometer te gaan. We zien hem uit de laatste bocht komen en hij gaat helemaal stuk. Langzaam tikt de tijd van Phinney weg, maar ligt nog altijd binnen de mogelijkheden. Dan moet het tempo in deze laatste vlakke meters echter weer omhoog. Maar het lukt hem niet. Hij houdt nog net te weinig over en moet genoegen nemen met een tweede plaats. Phinney is hem 4 seconden te snel af. Dan maar naar Küng, want die maakt meer dan een goede kans om in de hotseat terecht te komen. Ook hij baant zich een weg naar boven tussen de huizen van Cayuga Heights. De laatste kilometer. De ticker komt al in beeld en dan weten we eigenlijk al dat hij het gaat halen. Wat een ongelofelijke tijdrit van Stefan Küng, op lastig terrein. Daar tikt hij af. 1:11 sneller dan Phinney 42.67 gemiddeld. Phinney staat duidelijk onder de indruk op. Hij moet de hotseat aan de Zwitser afstaan. Na het sterke optreden van Küng keert de rust even terug. In een zee van mindere tijdrijders zet William Barta echter een uitstekende tijd neer. Het Amerikaanse talent snelt namelijk naar de vierde tijd op South Hill, op 48 seconden van Küng. De renner van Hagens Berman Axeon lijkt een constant tempo te ontwikkelen, al is het natuurlijk altijd lastig in te schatten tijdens een tijdrit. Een kleine 20 minuten later komt hij terug op de campus van Cornell University aan. Een tijd van 33:01 is het eindverdict voor hem, 1:31 langzamer dan Küng op een voorlopige zesde plaats. 13 kilometer terug vormt er echter een renner een bedreiging voor hem. Slechts enkele seconden nadat Barta de finishlijn is gepasseerd klokt Christopher Juul-Jensen de voorlopig vijfde tussentijd, op 55 seconden van Küng. Ook even een waardevolle vermelding voor Matteo Jorgenson. De Amerikaanse eerstejaars belofte klokt op South Hill de voorlopig 10e tijd op 1:05 van Küng.

Tussenstand Tussenpunt South Hill – 9,4 km (84/129 renners)
1. Stefan Küng (SWI) BMC Racing Team “13:19
2. Miles Scotson (AUS) BMC Racing Team + 0:41
3. Jack Bauer (NZE) Mitchelton Scott +0:43
4. William Barta (USA) Hagens Berman Axeon + 0:48
5. Christopher Juul-Jensen (DEN) Mitchelton Scott + 0:55

Tussenstand Finish Ithaca – 22,4 km (74/129 renners)
1. Stefan Küng (SWI) BMC Racing Team “31:30
2. Taylor Phinney (USA) EF Education First + 1:11
3. Miles Scotson (AUS) BMC Racing Team + 1:15
4. Jack Bauer (NZE) Mitchelton Scott + 1:20
5. Alexey Vermeulen (USA) United States + 1:29

Ondertussen is ook de man in de stars and stripes onderweg. Amerikaans kampioen tijdrijden Joey Rosskopf is namelijk onderweg. Laten we zien of hij kan wedijveren met zijn ploegmaats. Ook hij is bezig aan de beklimming van South Hill. Hij is in beeld van de vaste camera. De tijd van Küng gaat hij niet halen, maar Miles Scotson blijft hij wel voor. 12 seconden moet de Georgian toegeven aan Küng. We gaan even terug naar Ithaca, waar Christopher Juul-Jensen aan het einde van zijn tijdrit zit. Er zit een uitstekende tijd in voor de Deen. Voorlopig staat hij vijfde op 1:27 van Küng. Intussen zijn we in het deel van het programma met de klassementsmannen beland. Zeer interessant gaat dit dus worden. Een van die mannen is Lawson Craddock. De Texan zet op South Hill de voorlopig derde tijd neer, op 20 seconden van de toptijd. We volgen Joey Rosskopf weer even. Hij is aan het klimmen in Cayuga Heights. Hij wordt luid aangemoedigd door het publiek langs de kant. Daar draait hij door de laatste bocht. Hij zet de tweede tijd neer, op 24 seconden van zijn ploegmaat Küng. Enkele momenten later komt ook Giulio Ciccone over de meet. 12e op 1:52. De tussentijden blijven nu binnenstromen. Rob Britton passeert als 7e op South Hill, op 49 seconden van Küng. We blijven even op South Hill. Robert Gesink en Alexander Cowan komen er namelijk aan. Gesink is uitstekend onderweg, op 1:01 van Küng. Alexander Cowan doet het echter nog beter. De jonge Canadees zet de vierde tussentijd neer nabij de campus van Ithaca College, op 38 seconden. We gaan weer terug naar Lawson Craddock. Hij rijdt naar boven bij Cayuga Heights. Nog één kilometer te gaan voor de renner van EF Education First. Hij gaat hier hoog scoren. Daar klokt hij als derde op 47 seconden van Küng. Mooi gedaan door de kleine Texaan, die hiermee zijn ploegmaat Taylor Phinney voor blijft. Enkele seconden na de doorkomst van Craddock meldt Gavin Mannion zich aan het tussenpunt. 7e op 46 seconden is het verdict voor de renner uit Massachusetts. We wachten nog even tot de binnenkomst van Robert Power. Hij wordt 13e op 1:49. Tijd voor een stand van zake.

Tussenstand Tussenpunt South Hill – 9,4 km (105/129 renners)
1. Stefan Küng (SWI) BMC Racing Team “13:19
2. Joey Rosskopf (USA) BMC Racing Team + 0:12
3. Lawson Craddock (USA) EF Education First + 0:20
4. Alexander Cowan (CAN) Silber Pro Cycling + 0:38
5. Miles Scotson (AUS) BMC Racing Team + 0:41

Tussenstand Finish Ithaca – 22,4 km (96/129 renners)
1. Stefan Küng (SWI) BMC Racing Team “31:30
2. Joey Rosskopf (USA) BMC Racing Team + 0:24
3. Lawson Craddock (USA) EF Education First + 0:47
4. Taylor Phinney (USA) EF Education First + 1:11
5. Miles Scotson (AUS) BMC Racing Team + 1:15

Tijd voor de topfavorieten voor het klassement. Serghei Tvetcov, Roman Kreuziger, Tejay van Garderen, Brent Bookwalter, Brandon McNulty en Larry Warbasse zijn het laatste kwartier gestart en ook Bauke Mollema, Ben Hermans en Neilson Powless staan op het punt om te vertrekken. Voordat we daar iets van mee krijgen komt titelverdediger Rob Britton binnen. De Canadees komt als elfde over de streep, op 1:42. Daar hebben we het al! Serghei Tvetcov bereikt het tussenpunt op South Hill. 31 seconden bedraagt de achterstand, wat een vierde plaats wil zeggen. Tweeënhalve minuut later volgt Kreuziger op een voorlopige 19e plaats. We blijven bij dit punt wachten want Tejay van Garderen is de volgende die hier voorbij gaat komen. De renner uit de staat Washington komt in de verte in beeld, met zijn mooie stijl. En we hebben een nieuwe toptijd. Tejay weet er 11 seconden af te halen. Gaat hij dan de tijdrit winnen? Over 13 kilometer gaan we het te weten krijgen. In alle chaos moeten we ook nog de eindstreep in de gaten te houden. Robert Gesink komt in de buurt van de finish. Een 10e plaats op 1:35 is een uitstekend resultaat voor de Condor van Varsseveld. De volgende renner aan het tussenpunt is Brent Bookwalter. Hij komt als dertiende voorbij op 1:08. Terug naar Cayuga Heights. Daar gaat Alexander Cowan binnenkomen. De Canadees lijkt ietwat stil te zijn gevallen in het tweede deel. Hij passeert de finish op 1:29 als 8e. Even later wordt ook Gavin Mannion in de buurt van de finish gemeld. Hij klokt als 11e op 1:34. Tijdens zijn finish hebben we de passage van Brandon McNulty op South Hill gemist. Hij is met een 5e tijd op 35 seconden uitstekend onderweg. We blijven echter Tejay van Garderen volgen in zijn jacht op de toptijd en de leiderstrui. Hij bevindt zich ondertussen op de vlakke stukken voor de klim door Cayuga Heights. Het publiek is ondertussen massaal toegestroomd naar deze slotkilometers. Nog een nieuwtje tussendoor: Bauke Mollema klokt als 9e op South Hill op 54 seconden. Ondertussen meldt Serghei Tvetcov zich aan de meet. De Roemeen heeft een fantastische tijdrit afgewerkt en klokt als 4e op 1:08. Onder luid gejuich rijdt Tejay van Garderen naar boven op Cayuga Heights. Een extra motivatie voor hem is dat hij Roman Kreuziger voor zich uit ziet rijden. Onder de boog laat hij de Tsjech achter zich, terwijl de cadans nog altijd goed is. Nog 400 meter voor Tejay. Het gaat hem lukken! 31:16, 14 seconden sneller dan zijn ploegmaat Küng. Roman komt 10 seconden later over de finish wat betekent dat hij 2:10 verliest vandaag.

Tussenstand Tussenpunt South Hill – 9,4 km (118/129 renners)
1. Tejay van Garderen (USA) BMC Racing Team “13:08
2. Stefan Küng (SWI) BMC Racing Team + 0:11
3. Joey Rosskopf (USA) BMC Racing Team + 0:23
4. Lawson Craddock (USA) EF Education First + 0:31
5. Brandon McNulty (USA) Rally Cycling + 0:35

Tussenstand Finish Ithaca – 22,4 km (109/129 renners)
1. Tejay van Garderen (USA) BMC Racing Team “31:16
2. Stefan Küng (SWI) BMC Racing Team + 0:14
3. Joey Rosskopf (USA) BMC Racing Team + 0:38
4. Lawson Craddock (USA) EF Education First + 1:01
5. Serghei Tvetcov (ROM) UnitedHealthcare + 1:22

Op papier zijn er nog maar een paar mannen die beter kunnen doen dan Van Garderen, maar dit is wel een erg sterke tijd. Twee belangrijke aankomsten zitten er aan te komen. eerst Brent Bookwalter. De Amerikaan komt niet in de buurt van de top 10 en eindigt als 15e op precies 2 minuten. Na hem volgt Brandon McNulty. Het 20 jarige talent is aan een betere tijdrit bezig. Hij zit al boven de tijd van Van Garderen, maar een mooie tijd zit er nog altijd in. Op 52 seconden klokt hij af, wat goed is voor een voorlopige vierde plaats, achter het almachtige BMC trio. Ondertussen zijn ook Ben Hermans en Neilson Powless over een streep gekomen. Op South Hill is de Belg voorlopig niet in de top 20 te vinden. Powless is dat wel. Sterker nog, hij passeert daar als vierde op 26 seconden van Van Garderen. Puik werk van de LottoNL Jumbo protegé. Dan volgen we Bauke Mollema door Cayuga Heights. De Nederlander zat er goed bij op South Hill. Hoe ver komt hij aan de streep? Daar is hij in de laatste rechte lijn. 10e plaats voorlopig voor Mollema, op 1:37 van Van Garderen. Een paar minuten later komt Hermans binnen. Hij verliest hier 1:58. Dan Powless, kan hij Van Garderen dan nog bedreigen. In de laatste bocht merken we al dat dat schip gevaren is, maar de top 3 zit er nog altijd in. Nog 100 meter. Het zal tussen hem en Rosskopf gaan. Hij haalt het! 9 seconden is hij sneller dan zijn landgenoot en neemt zo de 3e plaats over. Zo is de grove uitslag ook wel bekend. Met de net vertrokken Caleb Ewan op de wegen in de gele leiderstrui is er nog niemand onderweg die een bedreiging weet te vormen. De Australiër verliest bij het eerste tussenpunt zelfs al bijna 2 minuten. Sean Bennett komt nog het dichtste halverwege, tot een 18e plaats op 1:01. Aan de finish is hij 16e op 1:46. Wanneer Caleb Ewan op 4:11 binnenkomt is de uitslag officieel. Tejay van Garderen slaat een dubbelslag in Ithaca. Hij pakt zowel de ritzege als de leiding in het klassement, waar zijn naaste belagers Neilson Powless en Joey Rosskopf zijn. Vanzelfsprekend zal Neilson Powless morgen in de jongerentrui van start gaan. Hij heeft een marge van 23 seconden op Brandon McNulty in dat klassement. Ook neemt BMC niet geheel onverwachts de leiding in het ploegenklassement over. Het klassement is dus goed opgeschud, maar dat kan morgen wederom gebeuren. Dan staat de langste etappe op het programma, met daarin het nodige klimwerk.

Etappe 3: Ithaca > Ithaca (ITT)
1. Tejay van Garderen (USA) BMC Racing Team “31:16
2. Stefan Küng (SWI) BMC Racing Team + 0:14
3. Neilson Powless (USA) LottoNL Jumbo + 0:29
4. Joey Rosskopf (USA) BMC Racing Team + 0:38
5. Brandon McNulty (USA) Rally Cycling + 0:52
6. Lawson Craddock (USA) EF Education First + 1:01
7. Serghei Tvetcov (ROM) UnitedHealthcare + 1:22
8. Taylor Phinney (USA) EF Education First + 1:25
9. Miles Scotson (AUS) BMC Racing Team + 1:29
10. Jack Bauer (NZE) Mitchelton Scott + 1:34

Algemeen Klassement
1. Tejay van Garderen (USA) BMC Racing Team “31:16
2. Neilson Powless (USA) LottoNL Jumbo + 0:29
3. Joey Rosskopf (USA) BMC Racing Team + 0:38
4. Brandon McNulty (USA) Rally Cycling + 0:52
5. Lawson Craddock (USA) EF Education First + 1:01
6. Serghei Tvetcov (ROM) UnitedHealthcare + 1:22
7. Bauke Mollema (NED) Trek Segafredo + 1:37
8. Alexander Cowan (CAN) Silber Pro Cycling + 1:42
9. Toms Skujins (LAT) Trek Segafredo + 1:43
10. Evan Huffman (USA) Rally Cycling + zt

Puntenklassement
1. Caleb Ewan (AUS) Mitchelton Scott – 43 punten
2. Danny van Poppel (NED) LottoNL Jumbo – 26 punten
3. Toms Skujins (LAT) Trek Segafredo – 25 punten

Bergklassement
1. Roman Kreuziger (CZE) Mitchelton Scott – 8 punten
2. Keegan Swirbul (USA) Jelly Belly – 8 punten
3. Giulio Ciccone (ITA) Bardiani CSF – 4 punten

Tussensprintklassement
1. Travis McCabe (USA) UnitedHealthcare – 16 punten
2. Alessandro Tonelli (ITA) Bardiani CSF – 13 punten
3. Michael Rice (AUS) Hagens Berman Axeon – 10 punten

Jongerenklassement
1. Neilson Powless (USA) LottoNL Jumbo “8:12:04
2. Brandon McNulty (USA) Rally Cycling + 0:23
3. Alexander Cowan (CAN) Silber Pro Cycling + 1:13

Ploegenklassement
1. BMC Racing Team (USA) “24:35:52
2. Rally Cycling (USA) + 3:45
3. Team EF Education First – Drapac p/b Cannondale (USA) + 3:58

Voor de volledige uitslagen kun je terecht op https://nycw2018.wordpress.com/uitslagen-etappe-3/

Etappe 4: Binghamton > Sam’s Point - Cragsmoor – 207,4 km
Welkom terug wielervolgers. Het is tijd voor etappe 4 van de New York Cycling Week 2018. Vandaag brengen we de dag door in de buurt van de grens met Pennsylvania, tussen Binghamton en Sam’s Point. Het is de langste etappe deze week en tevens de etappe met de meeste beklimmingen, 7 maar liefst. De zwaarste van deze is de laatste, Losees Hill, die naar Cragsmoor en Sam’s Point leidt. Voor het zover is moet er echter nog bijna 200 kilometer gekoerst worden. Na de tijdrit van gisteren is het klassement flink overhoop gehaald, maar het is niet verzekerd dat dat vandaag niet weer gaat gebeuren. De hoogste tijd om de renners maar eens te gaan volgen. We starten vandaag in Binghamton, de grootste stad in de Southern Tier regio van New York, met zo’n 47.000 inwoners. Vanuit dit plaatsje, dat in alles het oosten van de Verenigde Staten ademt, vertrekken we naar het oosten. Met Tejay van Garderen op kop van het peloton wordt het peloton in het stadscentrum uitgezwaaid. Na 5 kilometer volgt ook de officiële start. De eerste kilometers volgen we de Susquehanna rivier tot aan kilometerpaal 12. Dan moet er namelijk voor het eerst worden geklommen. Veel renners lijken dit als springplank voor een succesvolle aanval te gebruiken, maar op de flanken van Trim Road probeert BMC de boel te controleren. Daarbij krijgen ze voorlopig geen hulp van andere ploegen. Hierdoor ontstaat er een chaotische situatie, waarbij renners constant demarreren en weer ingelopen worden. In al deze commotie is één andere constante, de koplopers. Vier man rijden namelijk al de gehele beklimming van Trim Road 20 seconden voor het peloton uit. Dit zijn Joe Dombrowski van EF Education First, Benjamin King van Dimension Data, Keegan Swirbul van Jelly Belly en Bert-Jan Lindeman van LottoNL Jumbo. Het is na 16 kilometer King die als eerste boven is gekomen op dit colletje van derde categorie, voor Swirbul, Lindeman en Dombrowski. In de afdaling krijgen zij er drie kompanen bij. Sam Bassetti van Elevate – KHS, Griffin Easter van 303Project en Michael Hernandez van Aevolo voegen zich bij de mannen vooraan. De volgende klim is die van Old Road 17. In het peloton hebben de mannen de hoop op een vlucht nog altijd niet opgegeven. Ditmaal zijn het William Barta en Zeke Mostov van Hagens Berman Axeon die er vandoor gaan. De kopgroep rijdt op dat moment 45 seconden vooruit. Onderweg naar de top rapen zij Ben Perry van Israel Cycling Academy, Joaquim Silva van Caja Rural, Lorenzo Rota van Bardiani en Corey Davis die voor de Amerikaanse selectie uitkomt op. Zij hingen nog tussen de kopgroep en het peloton. Lindeman komt na 35 kilometer als eerste boven, voor Swirbul, King en Easter. Op 24 seconden volgen de achtervolgers en op 1 minuut het peloton.

In het peloton geloven ze het wel en BMC laat de teugels wat varen. Na ruim 40 kilometer weten de achtervolgers de oversteek te maken, waardoor we nu 13 man vooraan hebben. Na een lange dalende lijn volgt na 50 kilometer in Deposit de eerste tussensprint. Daar wordt in de kopgroep werk van gemaakt. Al op 250 meter gaat Swirbul vol aan. Daar wordt echter op gereageerd door Bassetti. Het is uiteindelijk de Canadees die als eerste over de meet komt, voor Hernandez, Griffin, Swirbul en Perry. Het verschil met het peloton is dan al gestegen tot boven de 2 minuten. We koersen verder langs de waterkanten van Cannonsville Resevoire. Daar begint na 64 kilometer de beklimming van Russell Lake Hill, een klim van 2 kilometer lang aan bijna 10%. In de kopgroep zorgt dit voor weinig kopzorgen, maar in het peloton zien we bijvoorbeeld Andrea Guardini al het contact verliezen. Voor hem zal het een strijd tegen de tijdslimiet worden. Bij de mannen voorop snelt Barta naar de punten op de top, voor Dombrowski, Swirbul, Rota, King en Davis. Een lange dalende lijn naar Hancock volgt. Andrea Guardini weet hierin weer aan te sluiten bij het peloton. Hancock gaat het laatste echte stadje worden wat we in lange tijd tegen gaan komen. Na 80 kilometer koers is de achterstand van het peloton hier al 7 minuten. BMC heeft het lastig. Ze krijgen namelijk geen enkele steun van de andere ploegen en dus is het Miles Scotson die de hele dag al in zijn eentje moet opboksen tegen de dertien vooraan. Even buiten Hancock volgt beklimming nummer 4, Somerset Lake Hill. Ook op deze beklimming niet al te veel actie. Wel wordt het duidelijk welke mannen in de kopgroep met de bergtrui in het hoofd zitten. Wederom is het Keegan Swirbul die als eerste aangaat, op 180 meter van de top dit keer. Ben King probeert er nog naast te komen, maar gaat het te laat zijn. Nee het is Ben King die de dikste vis hier vangt, voor Swirbul, Easter en Silva.

Na de listige uitloper en een langere afdaling bereiken we het halfway point van deze etappe. Het peloton blijft op 7 minuten volgen. Misschien even tijd om te kijken naar de plaats in het algemene klassement van de vluchters. Op een 32e plaats is Joe Dombrowski het beste geplaatst na de tijdrit van gisteren. Zijn achterstand bedraagt 2:24. Verder staan alleen William Barta en Joaquim Silva nog binnen de 4 minuten op 2:59 en 3:59 respectievelijk. Via de oevers van de Delaware rijden we naar de volgende hindernis. We bevinden ons overigens tegen de grens met Pennsylvania aan. Klim nummer 5 is de eenvoudigste van de dag. Holy Cross Hill is slechts 3,3 kilometer lang aan 4,2%. Swirbul wint dit sprintje wel, voor King. Nog 92 kilometer te gaan. Het is overigens wel even wachten tot de volgende beklimming, Mamakating Road. Deze volgt pas op 28,5 kilometer van de meet. Tussen Mamakating Road en Holy Cross Hill gaat het echter constant op een neer. Over deze wegen passeren we Bethel waar de eerste, wereldberoemde editie van Woodstock plaats vond. De samenwerking begint vooraan wat spaak te lopen en langzaam snoept het peloton weer tijd van de voorsprong af. Op 65 kilometer is het nog maar 6 minuten en op 55 kilometer nog maar 5:15. Intussen sleurt ook Stefan Küng mee op kop, ongetwijfeld al eerder dan ingepland. In de kopgroep zijn een paar renners het beu. William Barta gaat er dan vandoor, op 55 kilometer van de meet. Daarachter wordt gelinkebald. Hernandez reageert erop, met Barta’s ploegmaat Mostov in zijn wiel. Ook Griffin Easter sluipt met hen mee. Dit alles gebeurt enkele kilometers voor de tussensprint in Monticello. Mostov, Hernandez en Easter sluiten aan bij Barta en slaan gelijk een flink gat. Op 52 kilometer van de meet pakt Easter de volle buit bij de tussensprint, voor Barta, Mostov en Hernandez. Overigens werd er niet om gesprint, maar werd er hals over kop over genomen. Daarachter wordt er wel om gesprint. In 3 kilometer tijd hebben de voormalige koplopers al 40 seconden verloren. Bassetti pakt daar het laatste puntje. Tussen Monticello en Mastens Lake weten de nieuwe koplopers de voorsprong verder uit te bouwen. Met nog 37,5 kilometer te gaan volgen de achtervolgers al op 1:12 en het peloton weer op 5:38. Dan volgt een lange afdaling naar Wurtsboro. Hier besluit Bert-Jan Lindeman een aanval te plaatsen. Hij weet dat als hij nog een rol van betekenis in deze etappe wil spelen, dat hij hier dan zijn medevluchters achter moet laten.

Als we in Wurtsboro passeren staan er nog 31 kilometer op het programma. Daarin zit ook de beklimming van Mamakating Road, de weg tussen Wurtsboro en Bloomingburg. Op deze 2 kilometer lange klim aan 6% plaatst Dombrowski een aanval. Even snel terug naar de kopgroep, want daar pakt Barta de bergpunten, voor meesterknecht Mostov, Easter en Hernandez. Daarachter is Lindeman in het zicht van de top, maar ook in het vizier van Dombrowski. De Amerikaan haalt hem op 100 meter van de top in, maar besluit hem wel mee te nemen in de afdaling. Er zijn namelijk nog 18,5 kilometer tot de voet van de slotklim naar Cragsmoor. Zij volgen op een minuut van de koplopers. Het peloton volgt op 5:33. Nog 28,5 kilometer koers. Op het vlakke is het Mostov die zich volledig in dienst stelt van William Barta. Daardoor zorgt hij ervoor dat er nauwelijks wat van de voorsprong wordt afgehaald. In het peloton is Scotson helemaal uitgerookt, na de hele dag aan kop te hebben gesleurd. Küng en Schär zijn er nu om het vuile werk op te knappen. Op 20 kilometer van de meet is het verschil tussen de kopgroep en het peloton 5:15. Dan besluit Rally Cycling om ook mannen mee op de kop te zetten. Evan Huffman en Colin Joyce offeren zich mee op. Een helpende hand voor BMC, voor het eerst vandaag. In de personen van Davis en Perry worden de eerste vroege vluchters intussen bij gehaald. Dan komen we eindelijk in de buurt van Losees Hill, de slotklim. 8,4 kilometer aan 5,2% gemiddeld en 9,5 kilometer tot de meet. Lindeman en Dombrowski volgen op 48 seconden, het peloton intussen nog maar op 3:45. In de eerste kilometer is het gelijk Hernandez die vooraan moet lossen. Mostov rijdt zichzelf helemaal leeg in dienst van Barta, die hier een etappezege ruikt. Na 3 kilometer moet ook Easter passen, waarna bijna onmiddellijk Mostov zichzelf aan de kant zet om vrij baan te geven aan Barta.

Ook het peloton is begonnen aan de slotklim. Op de steilere stroken in de eerste kilometer gooit Giulio Ciccone zijn kaarten onmiddellijk op tafel. De Italiaan vindt het tempo te laag liggen en besluit er zelf voor te gaan. Hij krijgt de ruimte van het BMC-treintje Bookwalter-Rosskopf en Van Garderen. Achteraan wordt het peloton flink uitgedund. Circa 30 man zitten daar nog maar bijeen. Na 2 kilometer klimmen moet Bookwalter ook passen, waardoor Rosskopf de resterende 6 kilometer van de klim op zich zal moeten nemen. Halverwege de klim, op 5,5 kilometer van de meet, heeft Barta een voorsprong van 30 seconden op Lindeman en Dombrowski, die inmiddels de eerste achtervolgers zijn geworden. Althans, Dombrowski, wan Lindeman staat nu ook helemaal geparkeerd. Het peloton volgt op 2:30. Ciccone rijdt daar nog een seconde of 20 voor. De groep is verder uitgedund tot 20 man. Dombrowski begint steeds dichter bij Barta te komen. Op 3 kilometer van de meet ziet hij hem dan voor zich uit rijden. 8 à 10 seconden zal daar tussen zitten. We gaan terug naar de favorietengroep, want daar plaatst Kreuziger een aanval, op 4 kilometer van Sam’s Point. Mollema reageert, maar Van Garderen blijft in het wiel van Rosskopf. Ook anderen ruiken nu een kans. Mannion en Britton vertrekken en ook Powless maakt aanstalten om weg te geraken. Van Garderen blijft stoïcijns in het wiel van Rosskopf, net zoals Brandon McNulty, Robert Gesink, Ben Hermans en Louis Meintjes dat doen. Iemand die wel moet passen is Lawson Craddock. De Amerikaan die gisteren nog zoveel indruk maakte moet even laten lopen. Mannion valt intussen terug in het groepje Van Garderen. Op 2,5 kilometer van de meet gaat Dombrowski op en over William Barta. Met nog altijd ruim een minuut voorsprong en een laatste vlakke kilometer lijkt de ritzege voor hem weggelegd. Ciccone is nog altijd de eerste van de klassementsmannen. Hij laat nu Lindeman achter zich, maar we zien dat Kreuziger en Mollema dat 100 meter achter hem ook doen. Het gat tussen Ciccone en Van Garderen zal rond de halve minuut hangen.

Ben Hermans plaatst nu zijn aanval. Ook hij gaat op 2,5 kilometer. En nog steeds geen reactie van Van Garderen. Is het van niet beter kunnen of is dit berekenend rijden? Daar is Dombrowski als eerste boven, een eerste profzege sinds 2015 ligt in het verschiet. Destijds was dat in Utah, nu is het aan de andere kant van de States. Barta volgt op 7 seconden en is dus nog niet helemaal uitgespeeld. Op een minuut volgt Ciccone, die op zijn beurt op 5 seconden wordt gevolgd door Mollema en Kreuziger. Dan Powless op 1:23 van Dombrowski. Britton is intussen al in het gezelschap van Hermans op 1:30. Dan het groepje van Garderen. Dat is op 1:42. Werk aan de winkel dus in de slotkilometer. Die slotkilometer zit er intussen al op voor Joe Dombrowski en William Barta. Het zag er nog even naar uit dat Barta terug kwam, maar Dombrowski had het onder controle en wist 3 seconden voor zijn landgenoot over de streep te komen. Misschien omdat we vandaag langs de Delaware rivier reden, die uitmondt in Dombrowski’s thuisstaat Delaware, boekt hij zijn eerste profzege sinds 2015, toen hij een rit en het eindklassement van de Tour of Utah wist te winnen. Dan volgen we de favorieten. Kreuziger en Mollema weten op 400 meter van de finish aan te sluiten bij Ciccone. Mollema heeft veel vaart en blijft de Italiaan in het sprintje voor, waardoor hij de laatste 3 bonificatieseconden meepakt. Ciccone dus vierde en Kreuziger vijfde, op 52 seconden van Dombrowski. Dan Powless, op zijn eentje 1:16 is zijn achterstand op de ritwinnaar. Hij wordt kort gevolgd door het duo Hermans en Britton, op 1:19. Dan komt daar de groep Van Garderen. Met Rosskopf en de gele trui op kop klokken zij op 1:34. Daarmee behoudt Van Garderen dus de leiding in het klassement, met 11 seconden op Powless. Buiten de top 10 finishen ook Gesink, Mannion, McNulty en Meintjes in deze groep. Dan de renners die hebben moeten lossen. Piccoli volgt op 1:52, Power op 1:56. Tvetcov, toch wel een tegenvaller, op 2:21, kort gevolgd door Lawson Craddock en Larry Warbasse, op 2:24. Sean Bennett is 20e op 2:41, maar misschien wel de grootste verliezer van de dag, is 29e geworden op 5:51. Ian Boswell kan een goed klassement wel vergeten en zal zich nu waarschijnlijk binnen Team USA in een schikkende rol voor Warbasse stellen. Als bonus voor zijn ritzege pakt Dombrowski ook de groene bergtrui. William Barta wordt dan weer beloont met de prijs voor de strijdlust. Caleb Ewan blijft aan de leiding van het puntenklassement. Powless blijft uiteraard ook aan de leiding van het jongerenklassement. In het ploegenklassement neemt LottoNL Jumbo de kop over van BMC. Qua veranderingen in het algemene klassement zakken mannen als Alexander Cowan, Toms Skujins en Evan Huffman uit de top 10. Ook Serghei Tvetcov en Lawson Craddock moeten hun top 10 plaatsen afstaan. Joe Dombrowski komt met stip op plaats 4 binnen. Ook William Barta, Giulio Ciccone, Roman Kreuziger en Rob Britton komen aan de onderkant de top 10 binnen, terwijl Bauke Mollema stijgt naar de vijfde plaats. Morgen een overgangsrit, maar ook daar kan van alles in gebeuren.

Etappe 4: Binghamton > Sam’s Point – Cragsmoor
1. Joe Dombrowski (USA) EF Education First “5:10:51
2. William Barta (USA) Hagens Berman Axeon + 0:03
3. Bauke Mollema (NED) Trek Segafredo + 0:52
4. Giulio Ciccone (ITA) Bardiani CSF + zt
5. Roman Kreuziger (CZE) Mitchelton Scott + zt
6. Neilson Powless (USA) LottoNL Jumbo + 1:16
7. Ben Hermans (BEL) Israel Cycling Academy + 1:19
8. Rob Britton (CAN) Rally Cycling + zt
9. Joey Rosskopf (USA) BMC Racing Team + 1:34
10. Tejay van Garderen (USA) BMC Racing Team + zt

Algemeen Klassement
1. Tejay van Garderen (USA) BMC Racing Team “13:24:00
2. Neilson Powless (USA) LottoNL Jumbo + 0:11
3. Joey Rosskopf (USA) BMC Racing Team + 0:38
4. Joe Dombrowski (USA) EF Education First + 0:40
5. Bauke Mollema (NED) Trek Segafredo + 0:52
6. Brandon McNulty (USA) Rally Cycling + zt
7. William Barta (USA) Hagens Berman Axeon + 1:20
8. Giulio Ciccone (ITA) Bardiani CSF + 1:24
9. Roman Kreuziger (CZE) Mitchelton Scott + 1:28
10. Rob Britton (CAN) Rally Cycling + 1:41

Puntenklassement
1. Caleb Ewan (AUS) Mitchelton Scott – 43 punten
2. Danny van Poppel (NED) LottoNL Jumbo – 26 punten
3. Joe Dombrowski (USA) EF Education First – 25 punten

Bergklassement
1. Joe Dombrowski (USA) EF Education First – 41 punten
2. William Barta (USA) Hagens Berman Axeon – 36 punten
3. Keegan Swirbul (USA) Jelly Belly – 30 punten

Tussensprintklassement
1. Travis McCabe (USA) UnitedHealthcare – 16 punten
2. Alessandro Tonelli (ITA) Bardiani CSF – 13 punten
3. Griffin Easter (USA) 303Project – 12 punten

Jongerenklassement
1. Neilson Powless (USA) LottoNL Jumbo “13:24:11
2. Brandon McNulty (USA) Rally Cycling + 0:41
3. William Barta (USA) Hagens Berman Axeon + 1:09

Ploegenklassement
1. Team LottoNL – Jumbo (NED) “40:21:25
2. UnitedHealthcare Pro Cycling Team (USA) + 2:34
3. BMC Racing Team (USA) + 3:42

Prijs voor de Strijdlust
William Barta (USA) Hagens Berman Axeon

Voor de volledige uitslagen kun je terecht op https://nycw2018.wordpress.com/uitslagen-etappe-4/

Etappe 5: Saugerties > Troy – 160,6 km
Goede middag en welkom terug bij de Wielerweek van New York. Na twee zeer tumultueuze dagen volgt vandaag een nieuwe kans voor de sprinters. Eenvoudig is het vandaag allerminst, met een beklimming van eerste en derde categorie en een lastige finale. Aan de start staan vandaag 122 renners. Dat zijn er 7 minder dan gisteren. Tussen Binghamton en Cragsmoor hebben Fabricio Ferrari, Fabio Duarte, Jordan Arley Parra, Eder Frayre, Alexis Cartier, Spencer Petrov en Alexey Vermeulen er de brui aan gegeven. Een renner die wel aan de start staat is Andrea Guardini. Na de hele dag achteraan te hebben gehangen kwam hij op 56 minuten van ritwinnaar Joe Dombrowski boven bij Sam’s Point, in het gezelschap van ploegmaats Tonelli en Orsini. Dit was nog 6 minuten binnen de tijdslimiet en dus mag hij vandaag de etappe betwisten. Enfin, laten we eraan beginnen. Met Tejay van Garderen in de gele trui gaan we van start in Saugerties, aan de oever van de Hudson. Na een korte neutralisatie beginnen we aan een nerveuze openingsfase. Met een zware klim aan het begin van de etappe strijden de renners om mee in de kopgroep te komen. De klim naar Haines Falls, die vertrekt vanuit Palenville, is 8,3 kilometer lang met een gemiddelde van 5,3%. De maxima lopen echter op tot boven de 10%. Na 15 kilometer, bij de voet van de klim, is er een groepje van 6 weggereden uit het peloton. Benjamin King is wederom mee voor Dimension Data. Zij vluchtgenoten zijn Travis McCabe en Daniel Alexander Jaramillo van UnitedHealthcare, Sepp Kuss van LottoNL Jumbo, Nicolas Zukowsky van Silber en David Lozano van Novo Nordisk. Achterin zien we gelijk Andrea Guardini in de problemen. Hij is echter niet de enige. Ook mannen als Caleb Ewan en Mark Cavendish zien we achter in het peloton zitten. BMC neemt de kop in het peloton en dat zo goed uit te dunnen. Het verschil met de koplopers blijft echter constant, zo rond de 40 seconden. In het zicht van de top vlakt de klim wat af en wordt er gesprint om de bergpunten. Kuss gaat al op 800 meter aan, waardoor eer een gat ontstaat. King in de achtervolging. Hij komt nog binnen 50 meter, maar zal genoegen moeten nemen met plaats 2, gevolgd door Jaramillo, Lozano, Zukowsky en McCabe. Daarachter pikken vluchters Swirbul en Carpenter, die er tussen hangen. Op 45 seconden passeert het peloton, waar Zwitsers Küng en Schär de laatste punten meepikken.

De renners hebben echter geen tijd om uit te puffen want kort na de top volgt vanuit het plaatsje Tannersville een volgend klimmetje. De beklimming naar Parker Mountain is 3,5 kilometer lang aan een gemiddelde van 4,3%. Carpenter en Swirbul worden weer ingelopen door het peloton. Vanuit dat peloton gaan 2 renners in de achtervolging. Mauricio Moreira van Caja Rural en Andrei Krasilnikau van Holowesko hopen deze klim als springplank te gebruiken om vooraan aan te sluiten. We gaan weer naar voren. Dit keer gaat Kuss al op 2 kilometer van de top aan. Lozano gaat in de achtervolging, maar moet een gat laten op Kuss. Kuss rijdt zo onbedreigd naar de top. Op 12 seconden is het dan King, die met zijn eindsprint Lozano nog in weet te halen en op 24 seconden leidt Zukowsky de rest van de vluchtersgroep. Na 44 seconden passeren Krasilnikau en Moreira. Op 1:35 volgt het peloton. Na 4 minuten komt dan een groep voorbij met Ewan en Cavendish en na 10 minuten al zien we hetzelfde trio dat gisteren achteraan reed, Orsini, Tonelli en Guardini. Zij hebben nog 130 kilometer af te leggen. Na Parker Mountain volgt slechts een korte afdaling, waarna een glooiend plateau moet worden overwonnen. Kuss, Lozano en King worden weer ingelopen door hun vluchtmakkers en ook Krasilnikau en Moreira ronden hun achtervolging af. Op een klimmetje even buiten Hensonville volgen nieuwe aanvallen. Carpenter steekt het lont weer aan en ziet Michael Rice van Hagens Berman, Jason Saltzman van Aevolo en Tyler Williams van Israel Academy bij hem aansluiten. Zij gaan wederom in de achtervolging op de acht koplopers.

Na 52 kilometer begint een lange afdaling terug richting de Hudson. Na 69,5 kilometer eindigt deze in Cairo, dus met nog 91 kilometer te gaan. De achterstand van het peloton op de koplopers is 6 minuten, met de achtervolgers daartussen, op 3 minuten. De groep Ewan/Cavendish volgt op 9 minuten en Guardini en co al op 20 minuten. Dit zou wel eens een zware dag kunnen worden voor de Italiaan. We volgen de renners naar het pittoreske Catskill, waar we de Hudson oversteken om verder te koersen op de oostoever. Enkele kilometers later passeren we in het stadje Hudson, waar de eerste tussensprint van de dag op het programma staat. Travis McCabe, de leider in het tussensprintklassement. Kan hier een hele goede zaak doen om zijn voorsprong te verstevigen. Het is nog 300 meter tot de tussensprint. McCabe’s ploegmaat Jaramillo trekt de sprint volle bak aan voor hem. Op 150 meter komt hij uit het wiel. Ook Krasilnikau en Zukowsky sprinten mee, maar maken geen enkel moment aanstalten om uit het wiel te komen. McCabe is hier simpelweg de sterkste en blijft Krasilnikau, Zukowsky, Jaramillo en Moreira voor. Vanaf Hudson zijn er nog 67 kilometers te gaan. Carpenter, Rice, Saltzman en Williams zijn genaderd tot op 1:35. Het peloton hangt nog altijd op ruim 6 minuten, maar de groep Ewan/Cavendish is terug aan het komen. Dimension Data en Mitchelton Scott hebben namelijk enkel de kopmannen in het peloton laten zitten. Buiten Louis Meintjes, Robert Power en uiteraard Roman Kreuziger zitten alle overige renners bij hun sprinters. Met nog 55 kilometer te gaan, in de buurt van Stuyvesant Falls, is de aansluiting bij het peloton een feit. De werklading is echter nog niet over, want nu moet het gat tot de kopgroep, van bijna 6:30 nog dicht worden gereden. Daar komt bovenop dat Dimension Data nu niet meer vol mee rijdt. Zij hebben namelijk Ben King vooraan. En zo komen Ewan en Mitchelton Scott in een lastig parket terecht. De ploegen van de sprinters van dag 1 rijden niet. LottoNL Jumbo (Kuss), UnitedHealthcare (McCabe zelf & Jaramillo) en Dimension Data hebben dus mannen vooraan, Bardiani heeft haar sprinter Guardini op grote achterstand en Manzana Postobon zit na het wegvallen van Parra en Duarte krap in de manschappen. Ook de klassementsploegen zien geen heil in het terughalen van de kopgroep. De best geplaatste renner is namelijk Jaramillo op bijna 8 minuten. Daardoor moet de Australische ploeg zelf het werk op gaan knappen en dat doen ze al bijna de hele koers.

Over Guardini gesproken, triest bericht. Wanneer hij op meer dan een halfuur achterstand Hudson bereikt besluit hij in de remmen te knijpen. Het is op bij de Italiaanse sprinter. Dit betekent echter wel dat Orsini en Tonelli nu nog een lange koppeltijdrit af moeten gaan werken om op tijd binnen te geraken. Terug naar de voorposten, want op 35 kilometer van de meet weet de groep Carpenter eindelijk vooraan aan te sluiten. Een achtervolging van 85 kilometer wordt zo succesvol afgerond. En de mannen vooraan krijgen te horen dat dit wel eens voor de zege zou kunnen zijn. Op 35 kilometer van de meet is de voorsprong namelijk nog altijd 5:45. Enkele kilometers later volgt in Nassau de volgende tussensprint. Opvallenderwijs mengt McCabe zich niet in het sprintje om de punten. Wellicht dat hij zijn medevluchters niet tegen zich in het harnas wil werken. Enfin, van de mannen die de sprint wel betwisten gaat Krasilnikau vanaf de kop aan. Op 100 meter komt Michael Rice uit het wiel van de Wit-Rus en verwijst hem zo, voor de tweede keer vandaag, naar de tweede plaats. Carpenter pakt de derde plaats, voor Kuss en Zukowsky. Nog 30 kilometer tot de meet en het peloton passeert op 5:25. Mitchelton Scott blijft maar op kop beuken en langzaam vliegen de seconden er vanaf. Te langzaam, zeker naar de zin van Caleb Ewan. De Australiër overlegt meermaals met mannen als Tejay van Garderen en Mark Cavendish, maar zij vertikken het om vol mee te gaan rijden. Wanneer op 25 kilometer van de meet de voorsprong van de vluchters nog altijd 5 minuten is gooit Mitchelton de handdoek in de ring. De knechten zijn moe gestreden en geven de kopgroep dus de zegen om te strijden voor de overwinning. Snel loopt de voorsprong weer op, waarop BMC en EF Education First in dienst van hun klassementsmannen de kop nemen. De voorsprong mag namelijk niet te ver oplopen. In de kopgroep krijgen ze dit nieuws natuurlijk ook doorgespeeld. Enkele renners beginnen al wat te linkeballen. McCabe, Rice, Krasilnikau en ook Jaramillo zijn namelijk rap aan de meet, terwijl er ook nog springveren als Kuss en Carpenter mee zijn. Voordeel voor de vluchters is wel dat de aankomende kilometers vooral in licht dalende lijn zijn.

Dan op 18 kilometer van de meet probeert Carpenter alleen weg te rijden. In de kopgroep kijkt men naar de ploegmaats van UnitedHealthcare. Zij kijken aanvankelijk ook om, maar pikken dan het tempo op om de winnaar van het jongerenklassement van vorig jaar terug te halen. Carpenter slaat een gat van 200 meter, maar de mannen daarachter komen terug, op 16 kilometer van de meet. Als het even stil valt doet Krasilnikau een poging. King zit gelijk op het wiel. McCabe ziet dit en plaatst direct een kort sprintje om in het wiel te geraken. Ook Kuss, Zukowsky en Lozano gaan er achteraan. Lozano moet echter een gaatje van een paar meter laten. Dat gaatje wordt steeds groter en enkele momenten later hebben we een nieuwe kopgroep van 5 man. Krasilnikau, King, Kuss, McCabe en Zukowsky. Daarachter dus de achtervolgers: Carpenter, Jaramillo, Lozano, Moreira, Rice, Saltzman en Williams. Het gat wordt steeds groter. Op 15 kilometer is het verschil tussen de twee 20 seconden. het peloton volgt op 5 minuten. Veel meer verschil wordt er echter niet meer gemaakt. De mannen vooraan laten weer het meeste werk over aan McCabe, die ook zo slim is om niet alles zelf te doen. Aangezien het voornamelijk nog bergaf is krijgen we een status quo in de koers. Zowel op 10 kilometer van de meet als op 5 kilometer van de meet blijft de voorsprong 20 seconden. Dan passeren we door Wynantskill en beginnen we aan een duik naar de oever van de Hudson en het centrum van Troy. Wanneer de renners Troy bereiken moet er echter nog worden geklommen naar het Rensselaer Polytechnisch Instituut. Die klim is 600 meter lang aan gemiddeld 11% omhoog. Daarna is het echter nog een halve vlakke kilometer tot de finish. Tussen de afdaling en de klim zit één vlakke kilometer. Daar valt het vooraan echter volledig stil, waardoor bij het opdraaien van het klimmetje de achtervolgers weer aan kunnen sluiten.

Jaramillo ziet zijn kans! Hij gaat onder de vod vanuit het laatste wiel aan. Het perfecte moment voor een aanval. McCabe reageert natuurlijk niet en men kijkt naar elkaar. Jaramillo pakt decameter voor decameter. Dan plaatst Sepp Kuss op 800 meter van de streep een verschroeiende demarrage. Carpenter probeert te reageren, maar moet hem meter voor meter verder weg zien rijden. Daarmee trekt hij wel het groepje weer in gang. Nog 600 meter voor Jaramillo, maar Kuss sluit aan en probeert er op en erover te gaan. Jaramillo moet een paar meter laten gaan. daar is de laatste linkse bocht. Vanaf hier is het alleen nog maar vlak. In de achtergrond zien we ook Lozano een demarrage plaatsen. Kuss is boven, nog 500 meter. Jaramillo 20 meter achter hem. Kan Kuss dit door trekken tot de meet? Het groepje lijkt, tenzij Kuss stilvalt, om de podiumplaatsen te strijden. Nog 400 meter. Jaramillo knokt zich terug in het wiel. Een renner uit Colorado en een renner uit Colombia op kop. Kuss probeert de op papier snellere Jaramillo naar de kop te dwingen. In de achtergrond zien we Krasilnikau op 400 meter al vol aangaan. De twee rijden op dat moment op 250 meter van de streep. Kuss op kop, Jaramillo daarachter. Kuss slingert van de linker kant van de weg naar de rechtse kant. Dan gaat Kuss aan, op 250 meter. En hij slaat een gaatje. 5 meter misschien, maar Jaramillo moet zich weer optrekken en hij lijkt terug in te lopen op de Amerikaan van LottoNL Jumbo. Nog 150 meter. Hij zit weer op het wiel en begint langszij te komen. Nog 75 meter. Hij komt er niet makkelijk over, Jaramillo blijft hangen! Nu lijkt hij toch iets voor Kuss te liggen. Een laatste jump. Wie is het nu? Kuss wist zijn wiel echt naar voren te smijten en zowel het publiek als de commentatoren kunnen niet zien wie hier nu wint. Ook Jaramillo en Kuss kijken elkaar in verbazing en spanning aan. Het sprintje daar achter dan. Op 200 meter komt McCabe uit het wiel van Krasilnikau. Rice zit in zijn wiel, maar wordt daar simpelweg uit geknald. Zo wordt McCabe derde, voor Rice, Carpenter, King, Krasilnikau, Zukowsky, Williams en Moreira. Saltzman en Lozano eindigen net buiten de top 10. Maar wie wint nu de etappe. De jury is de finishfoto aan het bekijken. Kuss of Jaramillo? 1 centimeter scheidt de nummer één van de nummer twee vandaag, in het voordeel van Jaramillo. De Colombiaan laat een oerkreet wanneer hij het nieuws te horen krijgt. Hij wint de overgangsetappe in Troy, de tweede profzege in de carrière van de 27 jarige Colombiaan.

Dan terug naar het peloton. Dat is intussen ook aan het klimmetje naar het Rensselaer Polytechnic Institute begonnen. Na een tamme slotfase plaatst Kreuziger op 900 meter van de aankomst een demarrage. Reactie van Mollema. BMC rijdt tempo op kop. Veel ruimte krijgen de twee niet, maar ze kunnen toch met een voorsprong van zo’n 80 meter aan de laatste 500 meter beginnen. Ze lijken het vol te gaan houden tot de finish. Achter hen ontfermt zich een prestigesprintje. Op 300 meter is het Van Poppel die aan gaat, met Cavendish in het wiel. Ewan wordt aan de andere kant van de weg gebracht door Jack Bauer. Op 200 meter komt Cavendish uit het wiel van Van Poppel. Hij pakt hier de vijftiende plaats, voor Ewan, Bennett Van Poppel, McLay en Rota. Met hun sprint knappen Van Poppel en Cavendish nog goed ploegwerk op, want daardoor pakken Mollema en Kreuziger slechts 2 seconden. Het peloton komt overigens op 2:11 van Jaramillo binnen. Als we aan de achterkant van de koers kijken zien we dat Tonelli en Orsini inmiddels niet meer alleen rijden. Zij hebben aan kunnen sluiten in een bus met onder andere Antoine Duchesne, Stefan Küng, Dennis van Winden en Bert-Jan Lindeman. Zij komen op 25 minuten binnen. In de tijdsklassementen geen grote veranderingen. Mollema en Kreuziger pakken enkele seconden. Van Garderen gaat nog steeds aan de leiding van het algemene klassement, Neilson Powless aan dat van het jongerenklassement en LottoNL Jumbo aan dat van het ploegenklassement. In dat klassement is het door de mooie prestaties van de UHC-mannen wel nóg interessanter geworden. 24 seconden scheiden beide ploegen nog maar na 5 dagen koers. In het puntenklassement heeft Caleb Ewan een uitdager gekregen. Travis McCabe staat nu op 40 punten, slechts 3 minder dan de Australiër. Ook landgenoot Michael Rice staat met 32 punten niet ver achter. Zij zijn ook de grote 2 concurrenten in de strijd om het tussensprintklassement, waar McCabe aan de leiding gaat met 26 punten, 6 meer dan Rice. Ben King heeft vandaag de bergtrui veroverd. Hij staat nu 5 punten voor Joe Dombrowski. Ten slotte hebben we nog de prijs voor de strijdlust, die vandaag naar Robin Carpenter gaat, die meermaals pogingen tot ontsnappingen heeft gedaan. Hopelijk zien we u morgen terug bij de koninginnenrit van deze Wielerweek. Op de flanken van Whiteface Mountain zullen de klimmers hun laatste kans willen grijpen en mogelijk wordt het klassement hier in een beslissende plooi gelegd. Graag tot dan, in Lake George!

Etappe 5: Saugerties > Troy
1. Daniel Alexander Jaramillo (COL) UnitedHealthcare “3:45:40
2. Sepp Kuss (USA) LottoNL Jumbo + zt
3. Travis McCabe (USA) UnitedHealthcare + 0:03
4. Michael Rice (AUS) Hagens Berman Axeon + zt
5. Robin Carpenter (USA) Rally Cycling + zt
6. Benjamin King (USA) Dimension Data + zt
7. Andrei Krasilnikau (USA) Holowesko Citadel + zt
8. Nicolas Zukowsky (CAN) Silber Pro Cycling + 0:08
9. Tyler Williams (USA) Israel Academy + 0:11
10. Mauricio Moreira (URU) Caja Rural + 0:14

Algemeen Klassement
1. Tejay van Garderen (USA) BMC Racing Team “17:11:53
2. Neilson Powless (USA) LottoNL Jumbo + 0:11
3. Joey Rosskopf (USA) BMC Racing Team + 0:38
4. Joe Dombrowski (USA) EF Education First + 0:40
5. Bauke Mollema (NED) Trek Segafredo + 0:50
6. Brandon McNulty (USA) Rally Cycling + 0:52
7. William Barta (USA) Hagens Berman Axeon + 1:20
8. Giulio Ciccone (ITA) Bardiani CSF + 1:24
9. Roman Kreuziger (CZE) Mitchelton Scott + 1:26
10. Rob Britton (CAN) Rally Cycling + 1:41

Puntenklassement
1. Caleb Ewan (AUS) Mitchelton Scott – 43 punten
2. Travis McCabe (USA) UnitedHealthcare – 40 punten
3. Michael Rice (AUS) Hagens Berman Axeon – 32 punten

Bergklassement
1. Benjamin King (USA) Dimension Data – 45 punten
2. Joe Dombrowski (USA) EF Education First – 40 punten
3. William Barta (USA) Hagens Berman Axeon – 36 punten

Tussensprintklassement
1. Travis McCabe (USA) UnitedHealthcare – 26 punten
2. Michael Rice (AUS) Hagens Berman Axeon – 20 punten
3. Alessandro Tonelli (ITA) Bardiani CSF – 13 punten

Jongerenklassement
1. Neilson Powless (USA) LottoNL Jumbo “13:24:11
2. Brandon McNulty (USA) Rally Cycling + 0:41
3. William Barta (USA) Hagens Berman Axeon + 1:09

Ploegenklassement
1. Team LottoNL – Jumbo (NED) “51:42:51
2. UnitedHealthcare Pro Cycling Team (USA) + 0:24
3. BMC Racing Team (USA) + 5:55

Prijs voor de Strijdlust
Robin Carpenter (USA) Rally Cycling

Voor de volledige uitslagen kun je terecht op https://nycw2018.wordpress.com/uitslagen-etappe-5/

Etappe 6: Lake George > Whiteface Mountain (198,5 km)
Welkom terug bij alweer de voorlaatste etappe van de Wielerweek van New York. Vandaag staat de koninginnenrit op het programma. We verwachten spektakel op de flanken van Whiteface Mountain, een beklimming van 13 kilometer aan bijna 8,5%. Leider Tejay van Garderen liet namelijk in de etappe naar Sam’s Point zien dat hij geklopt kan worden en zijn concurrenten ruiken nu bloed. Enfin, voordat het zover is moeten nog 185 kilometers worden afgelegd. Het vertrek is in Lake George, waar vorig jaar de koninginnenrit aankwam. Toen won Larry Warbasse op de nabijgelegen Prospect Mountain. 6 renners die gisteren vertrokken vanuit Saugerties doen dat vandaag niet. Ruben Companioni, Dillon Caldwell, Curtis White, Sam Bassett en Connor Brown hebben allen onderweg opgegeven, net zoals Andrea Guardini. Vandaag heeft zijn ploeg Bardiani laten weten dat een buikgriep de oorzaak is van zijn matige rijden sinds de openingsetappe. Daar schieten de renners op gang, langs de westoevers van Lake George. Na 5 kilometer, wanneer de neutralisatie vervalt, zien we iets wat we nog niet eerder hebben gezien deze ronde. Een grote groep rijdt zonder al te veel moeite weg. De namen van Sepp Kuss, Travis McCabe, Robin Carpenter en Ben King zorgen voor een déja vù naar gisteren, toen zij ook op kop reden. Vandaag zijn ze weer mee, met een nog grotere groep ditmaal. Taylor Eisenhart van Holowesko, Sergio Andres Higuita van Manzana Postobon, Fernando Islas Lopez van Aevolo, Manuel Senni en Alessandro Tonelli van Bardiani, Joonas Henttala van Novo Nordisk, Daniel Turek van Israel, Pier-André Coté van Silber, Corey Davis van Team USA, Joaquim Silva en Justin Oien van Caja Rural, Isaiah Newkirk van 303Project, Keegan Swirbul van Jelly Belly, George Simpson van Elevate en William Elliot van Team Canada vergezellen hen vandaag en vormen zo een groep van 19.

Via het wilde noorden van New York, waar slechts enkele stadjes hier en daar liggen, komen de renners na 29 kilometer aan de voet van de eerste beklimming, Bloomer Mountain. Deze berg van 4 kilometer aan 5% is geclassificeerd als 3e categorie. Een kans voor Ben King om zijn leiderspositie in het bergklassement te verstevigen. Bij het sprintje om de bergpunten merkt hij echter dat dat niet zo eenvoudig gaat worden. Meerdere renners mengen zich namelijk in de strijd op Bloomer Mountain. Het is Keegan Swirbul, de nummer vier in het bergklassement, die als eerste boven komt, voor Eisenhart, King en Newkirk. Hierdoor nadert Swirbul nu op 3 punten van King. We vervolgen onze weg weer langs de westelijke oevers van Lake George. Het peloton laat de voorsprong gestaag oplopen. Ditmaal geen ploeg die wordt gedwongen alles te doen. Zowel Mitchelton als BMC en EF Education First doen hun duit in het zakje op kop. Het volgende moment van actie volgt na 61 kilometer, in Ticonderoga. Dit historische stadje ligt nabij de grens met Vermont en tussen de meren van Lake George en Lake Champlain, wat een deel van de grens tussen Vermont en New York vormt. Hier vindt de eerste tussensprint van de dag plaats. We zien hier overduidelijk wat het plan van Travis McCabe is, het tussensprintklassement veilig stellen. Hij komt dan ook eenvoudig als eerste over de streep, voor Newkirk, Tonelli, Coté en Turek. Het peloton volgt op 5 minuten. We trekken verder naar Port Henry, waar de tweede beklimming van de dag haar voet weet liggen. De beklimming naar Fisher Hill is geen eenvoudige, met bijna 11 kilometer aan ruim 4%. Dit valt ook te zien in de kopgroep. Daar gaan namelijk 3 man verder vooruit rijden. Ben King, Sepp Kuss en Manuel Senni kunnen namelijk rapper dan wat de kopgroep hier laat zien. Uiteindelijk splitst de kopgroep zelfs in vier delen. Voorop King, Kuss en Senni. Zo’n 40 seconden achter hen Swirbul, Newkirk, Carpenter, Higuita en Silva. Op 1:15 Coté, Islas Lopez, Eisenhart, Henttala en Tonelli en achteraan, op 2:00 McCabe, Turek, Oien, Davis, Simpson en Elliot. King wint het sprintje om de bergpunten, voor Senni en Kuss. Achter hen zijn de punten voor Swirbul, Higuita en Newkirk. Op 102 kilometer van de meet volgt het peloton op 4:30.

Via Lincoln Pond rijden we dan naar Elizabethtown, waar onmiddellijk de volgende beklimming volgt. Spruce Hill is 9,6 kilometer lang aan een gemiddelde van 3,6%. In het peloton moeten sprinters als Cavendish een Molano hier loslaten. Voor hen begint hier een strijd tegen de tijdslimiet. Halverwege Spruce Hill demarreert Swirbul vanuit het tweede groepje. Enkel Higuita kan zijn wiel daar houden. Samen wagen zij de oversteek naar de kopgroep, die intussen bijna een minuut zijn weggereden van hun voormalige vluchtmakkers. Het peloton, op zo’n 4 minuten, loopt intussen het groepje McCabe in. Vooraan komt Kuss als eerste boven, voor Senni en King, die het steeds lastiger begint te krijgen. Dit is natuurlijk ook zijn derde dag op rij in de vlucht van de dag. Swirbul pikt op 25 seconden, voor Higuita, het laatste puntje mee. De groep Carpenter, Newkirk en Silva volgt op 1:30, gevolgd op 15 seconden door Eisenhart en Islas Lopez. Op 3:15 volgen dan nog Tonelli en Coté. Henttala is intussen ook al ingelopen door het peloton, op 3:45. Nog 74,5 kilometer af te leggen. We bevinden ons nu echt in de prachtige wildernis van het Adirondack Park. De afdaling leidt naar het dorpje Keene. Terwijl Swirbul en Higuita vooraan aan weten te sluiten begint onmiddellijk de voorlaatste beklimming van deze ronde. De klim naar Cascade Lakes is 7,4 kilometer lang aan een gemiddelde van 5,1%. Vooral de eerste paar kilometers zijn steil, met enkele stukken van 8%. Sepp Kuss moet dit weten want hij snelt er gelijk vandoor. De jonge Amerikaan van LottoNL Jumbo slaat onmiddellijk een flink gat, wat hij gestaag uitbouwt. Vooral Swirbul doet zijn best om het gat te dichten. Hij zal flink wat punten moeten scoren om King nog uit de bergtrui moeten rijden en met het peloton niet al te ver achter, lijkt dit de laatste kans te worden. Op 4,5 kilometer van de top demarreert Senni, wat een nekschot voor King blijkt. De renner van Dimension Data moet zijn medevluchters laten gaan. Higuita en Swirbul weten wel weer aan te sluiten bij de Italiaan. In de laatste kilometer moet Swirbul er echter toch nog af. Dit nekt waarschijnlijk toch wel zijn plannen voor de bergtrui. Senni en Higuita gaan getweeën verder. Kuss heeft dan al de meren bereikt en pakt zo de meeste bergpunten. 1:15 later passeren Higuita en Senni, gevolgd door Swirbul op 1:25. King is intussen nog voorbij gesneld door Carpenter en Newkirk. Op de top weet hij echter bij die twee aan te sluiten, op 2:45 van Kuss. Islas Lopez, Eisenhart en Silva passeren op 4:15, slechts enkele seconden voor de voorposten van het peloton, wat is uitgedund tot een man of 50.

In een onverwachtse twist of events pakt Kuss zomaar de virtuele bergtrui. Door de 25 punten die hij hier scoorde en het stilvallen van Ben King, pakt hij nu met 2 punten de leiding in het klassement. Enkel een ritzege van Joe Dombrowski of William Barta kan hem uit de groene bergtrui rijden. Of Swirbul of King moeten punten weten te scoren op Whiteface Mountain, maar dat lijkt onwaarschijnlijk. Vanaf de top van Cascade Lakes is het overigens nog 58,5 kilometer tot de streep. Nu krijgen we echter een lang vlak stuk. Na Cascade Lakes volgt dan eigenlijk ook geen afdaling. De renners komen langzaam maar dichter in de buurt van het Olympische wintersportoord Lake Placid, waar in 1932 en 1980 de winterspelen werden georganiseerd. Hier is ook de tweede tussensprint van de dag. Swirbul is intussen weer aangesloten bij Senni en Higuita. Kuss gaat intussen lekker verder. Een eenzame strijder in een wild landschap. Ruim 20 kilometer later rijdt hij, 2 minuten voor zijn eerste achtervolgers, solo Lake Placid binnen. Uiteraard komt hij daar ook als eerste over de streep voor het winterspelenmuseum, waar de tweede tussensprint van de dag ligt. Higuita passeert daar op 2:11 als tweede, voor Swirbul en Senni. Op 3:40 passeert Newkirk als eerste van het groepje met King en Carpenter. Met nog 35,5 kilometer te gaan volgt het peloton op 4 minuten. Langs de oevers van Lake Placid worden de drie Amerikanen dan ook momenten later ingelopen. In het peloton wordt het tempo opgepikt. Het is nog namelijk nog maar 23 kilometer tot de voet van Whiteface Mountain. Laten we de beklimming nog eens doornemen. 12,9 kilometer aan 8,4% gemiddeld. De klim is ook zeer regelmatig, waarbij meermaals het maximum van 10% wordt aangetikt. Dit betekent dus dat de 13 kilometer constant steil blijft. We volgen de Ausable River richting Wilmington. Uiteraard blijven we ook oog hebben voor natuurschoon, zoals de High Falls Gorge. Nog 20 kilometer. Ook Higuita, Senni en Swirbul worden nu gegrepen, waardoor enkel Sepp Kuss nog 2 minuten voorop rijdt. Hij passeert het Whiteface Mountain Ski Resort, waar de skiënde Olympiërs naar beneden gleden. Hij komt steeds dichter bij Wilmington. Daar steekt hij nu een brug over de Flume Falls over. Nog 3 kilometer tot de voet. Het verschil is geslonken tot 1:20. Namens BMC haalt Küng het laatste uit zijn tenen naar boven. Daar komt Kuss aan in Wilmington. Als hij linksaf slaat ziet hij het bord al staan. “Welcome to Wilmington and Whiteface Mountain.” Hij is begonnen aan de beklimming. In het peloton laat Küng nu lopen. De Zwitser heeft veel energie gestopt in het overleven van de klimmen om zijn kopman bij te staan in de finale, wat hij dus uitstekend heeft gedaan. Zijn landgenoot Schär neemt nu over. Nog 12,9 kilometer te gaan.

Kuss valt nog alles behalve stil, maar het tempo dat de BMC mannen ontwikkelen is onmiskenbaar. Na 2 kilometer klimmen wordt hij weer bijgehaald en pikt hij aan bij zijn kopman Powless. Dit gebeurt voor het pretpark Santa’s Workshop, een van de oudste themaparken in de Verenigde Staten. Dit kerstpark opende haar deuren voor het eerst in 1949. Achteraan staat de deur wagenwijd open en alles wat nog “onnodig aanhangsel” is wordt overboord gegooid. De groep wordt uitgedund tot 30 man. Dan krijgen we op 10 kilometer van de meet de eerste grote losser. William Barta, de nummer 7 van het klassement, kan het tempo niet meer aan. Op 9 kilometer van de top valt Giulio Ciccone aan. Met zijn versnelling slaat hij een gat, maar pakt daar na niet veel tijd meer. In de favorietengroep heeft Rosskopf overgenomen van Schär. BMC lijkt dus vol in te zetten op eindwinst met van Garderen, want ze offeren hier de nummer 3 van het klassement op. Ciccone blijft 100 meter voor de groep rijden. Dan volgt op 7 kilometer van de meet de aanval van Kreuziger. Daar zit veel op. De reactie is van Mollema, wie anders? Die twee lijken wel vastgekleefd te zitten deze ronde. Al snel springen ze naar Ciccone toe en laten deze vervolgens dan ook achter. Grote slachtoffer hiervan is Neilson Powless. De renner van LottoNL Jumbo kan het tempo niet aan en moet passen. Sepp Kuss blijft bij zijn kopman, Gesink mag wel vooraan blijven. Dan een demarrage van Hermans. Ook hij slaat onmiddellijk een gat met de favorietengroep. BMC blijft in formatie rijden. Het lijkt wel een Sky-trein, behalve dat andere renners hier wel weg kunnen rijden. Op 6,5 kilometer van de meet neemt Bookwalter over van Rosskopf die helemaal geparkeerd staat. Één voor één waaien de mannen er nu af. Bennett moet laten gaan, McNulty kan niet meer mee en ook Craddock laat lopen. Onder commando van Bookwalter ontstaat er een elitegroepje. In zijn wiel weten enkel nog Van Garderen, Dombrowski, Britton, Mannion, Gesink, Meintjes en Power aan te haken. Ook mannen als Piccoli en Tvetcov kiezen voor het eigen tempo. Ciccone wordt intussen terug ingelopen, maar hij kan wel weer inpikken. Kreuziger en Mollema rijden intussen steeds verder weg. 35 seconden intussen al, op 6 kilometer van de meet en ook Hermans is al ruim 20 seconden weggereden. Is dit de teloorgang van Tejay van Garderen?

Hij gaat zelf aan. Op iets minder dan 6 kilometer verrast hij door zelf te demarreren. Alleen Gesink kan even in het wiel hangen, maar ziet hem dan ook meter voor meter een gat slaan. Tejay van Garderen zelf in de achtervolging. Achter hem valt de groep nu uiteen, een echt man tegen man gevecht staat ons te wachten. We gaan weer naar voren. Daar zien we een man in het rood alleen rijden. Mollema rijdt Kreuziger los uit het wiel. Het klimtempo van de Groninger ligt simpelweg te hoog voor de Tsjech, maar het is nog wel 4,5 kilometer tot de top. Het verschil met Van Garderen is 40 seconden. Dit betekent dat, bonificaties meegerekend, Mollema nu de leiding neemt in het klassement. Van Garderen ziet Hermans voor zich uit. Hij heeft zo nu een richtpunt. Op 3,8 kilometer van de meet gaat hij er op en erover. Hermans probeert in te pikken, wat een meter of 250 lukt. Dan moet hij de Amerikaan echter laten gaan. De voorsprong van Mollema loopt intussen wat terug; Tejay is goed bezig. Daar ziet hij ook Kreuziger voor hem rijden. Op 2,6 kilometer voor de finish snelt hij de Tsjech voorbij en ligt nu tweede in koers. Het gat met Mollema is nog altijd 30 seconden. Mollema begint echter wat grimassen te vertonen en het bekende gewieg verergert wat. Kreuziger weet het wiel van de Amerikaan wel te houden. Nog 2 kilometer. Het gat tussen Mollema en Van Garderen is 25 seconden. Van Garderen versnelt nog eens. Dat kan Kreuziger niet aan. Mollema versus Van Garderen is het duel. Zowel om de ritzege als de eindzege. De laatste 600 meters zijn dadelijk het steilst, met een gemiddelde van bijna 10%. Mollema is in het verzier van Van Garderen, die door zijn wielergekke landgenoten langs de kant luid wordt aangemoedigd. Het gat krimpt. Op 1500 meter is het nog 12 seconden. Onder de vod nog 6. Even loopt het wat minder steil op. Mollema kan hier weer even tempo genereren, maar dat doet Van Garderen ook. Op 700 meter maakt hij de aansluiting en getweeën starten ze aan de laatste 600 meter. Van Garderen plaatst onmiddellijk zijn aanval. Mollema reageert wel, maar kan het wiel voor geen seconde houden. Van Garderen snelt bij hem weg, richting de eindwinst en de ritzege. Wat een beklimming is dit geweest. Hij valt niet stil, Van Garderen. Op 100 meter van de streep draait hij een om, doet zijn ritsluiting dicht en een brede glimlach komt tevoorschijn.

Tejay van Garderen neemt een flinke optie op eindwinst op de flanken van Whiteface Mountain. Hij is ook de eerste tweevoudige etappewinnaar in de geschiedenis van de Wielerweek. Met beide armen wijd uitgestoken, wellicht in ongeloof, komt hij over de streep. Wat een prachtig eindcadeau voor de Amerikaan die BMC na 7 jaar gaat verlaten voor EF Education First. Één voor één haalde hij zijn concurrenten zelf terug en liet ze vervolgens achter zich. Daar komt Mollema binnen. Mooie etappe gereden, maar net niet genoeg voor de winst. 23 seconden moet hij uiteindelijk toegeven. Dan daarachter. Daar heeft Roman Kreuziger intussen concurrentie gekregen van Robert Gesink. Nog 200 meter te gaan, terwijl we ook Ciccone even achter hen zien. Robert Gesink gaat op 150 meter in zijn karakteristieke stijl de sprint aan. Kreuziger kan hem echter counteren en komt op 1:02 als derde over de meet. Op 1:21 wordt Ciccone vijfde. Dan Hermans, hij wordt zesde op 1:41. We houden echter de actie daarachter in de gaten. Dombrowski wordt daar namelijk op de hielen gezeten door Rob Britton. Op de finish, die hij zelf op 2:02 van Van Garderen passeert, houdt hij echter nog 10 seconden over op de uittredend winnaar. Meintjes en Stetina zijn dan in zicht van de top. Meintjes rijdt de Amerikaan in de laatste honderden meters uit het wiel en komt op 2:49 binnen. Dan volgen Gavin Mannion op 3:02, Robert Power op 3:12, James Piccoli op 3:55, Wilmar Paredes op 4:12 en Serghei Tvetcov en Brent Bookwalter op 4:33 net buiten de top 10. Dan de kopstukken die zich tot de grote verliezers mogen rekenen. Brandon McNulty komt op 5 minuten over de meet als 18e. Op 6:03 komt Barta in het bijzijn van ploegmaat Bennett als 23e over de meet. Pas na 7 minuten en 2 seconden komt Neilson Powless in het wiel van Sepp Kuss over de meet. Hij vergooit hier een mooie kans op een goed klassement. De knechtende Joey Rosskopf ziet zijn opoffering beloond, maar vergooit wel zijn eigen klassement door ruim 16 minuten te verliezen.

Bauke Mollema schuift dus op naar plaats 2 in het klassement, ruim een minuut achter Van Garderen. Keuziger klimt naar de derde plaats, maar staat al wel op bijna 3 minuten. Dan staan er met Dombrowski, Ciccone en Gesink 3 mannen binnen 16 seconden van de Tsjech. Ook Ben Hermans, Gavin Mannion en Louis Meintjes zijn nieuw in de top 10. Dit gaat ten koste van Neilson Powless, Joey Rosskopf, Brandon McNulty en William Barta. In het jongerenklassement gaat de nummer 11 nu aan de leiding, Robert Power. De Australiër staat 15 seconden voor de onfortuinlijke McNulty, die eerder 41 seconden achter Powless stond, de nieuwe nummer drie. Door de zege van Van Garderen is de bergtrui een feit voor Sepp Kuss. Ben King komt met al zijn aanvalslust slechts 2 punten tekort en aangezien er morgen niet meer hoeft te worden geklommen zal Kuss ook in Prospect Park de groene trui aan mogen trekken. Travis McCabe heeft door zijn vlucht van vandaag de leiding genomen in het puntenklassement. Met nog een etappe te gaan heeft hij nu een voorsprong van 7 punten op Caleb Ewan, de man die de donkerblauwe trui de afgelopen 5 etappes in ontvangst mocht nemen. McCabe lijkt tevens de zege in het tussensprintklassement vast te hebben gesteld. Op papier zouden alleen Michael Rice en Alessandro Tonelli hem kunnen bedreigen, maar dan zou Rice een tussensprint moeten winnen en bij een tweede minimaal tweede moet worden, terwijl Tonelli beide tussensprints zou moeten winnen. Ook het ploegenklassement lijkt in een beslissende plooi te zijn gevallen. Het moet morgen flink mis gaan wil LottoNL Jumbo een voorsprong van 9 minuten willen verspelen. De prijs voor de strijdlust gaat vandaag uiteraard naar Sepp Kuss. Ondanks dat morgen een vlakke etappe is, ligt er nog genoeg gevaar op de loer. Waaiers zouden de koers namelijk nog een keer overhoop kunnen gooien. Graag tot dan, voor de slotetappe in New York City.

Etappe 6: Lake George > Whiteface Mountain
1. Tejay van Garderen (BMC) BMC Racing Team “5:06:36
2. Bauke Mollema (NED) Trek Segafredo + 0:23
3. Roman Kreuziger (CZE) Mitchelton Scott + 1:17
4. Robert Gesink (NED) LottoNL Jumbo + zt
5. Giulio Ciccone (ITA) Bardiani CSF + 1:21
6. Ben Hermans (BEL) Israel Cycling Academy + 1:41
7. Joe Dombrowski (USA) EF Education First + 2:02
8. Rob Britton (CAN) Rally Cycling + 2:12
9. Louis Meintjes (RSA) Dimension Data + 2:49
10. Peter Stetina (USA) Trek Segafredo + 2:51

Algemeen Klassement
1. Tejay van Garderen (USA) BMC Racing Team “22:18:29
2. Bauke Mollema (NED) Trek Segafredo + 1:17
3. Roman Kreuziger (CZE) Mitchelton Scott + 2:48
4. Joe Dombrowski (USA) EF Education First + 2:52
5. Giulio Ciccone (ITA) Bardiani CSF + 2:55
6. Robert Gesink (NED) LottoNL Jumbo + 3:04
7. Ben Hermans (BEL) Israel Cycling Academy + 3:34
8. Rob Britton (CAN) Rally Cycling + 4:03
9. Gavin Mannion (USA) UnitedHealthcare + 5:00
10. Louis Meintjes (RSA) Dimension Data + 5:14

Puntenklassement
1. Travis McCabe (USA) UnitedHealthcare – 50 punten
2. Caleb Ewan (AUS) Mitchelton Scott – 43 punten
3. Tejay van Garderen (USA) BMC Racing Team – 36 punten

Bergklassement
1. Sepp Kuss (USA) LottoNL Jumbo – 72 punten
2. Benjamin King (USA) Dimension Data – 70 punten
3. Keegan Swirbul (USA) Jelly Belly – 63 punten

Tussensprintklassement
1. Travis McCabe (USA) UnitedHealthcare – 36 punten
2. Michael Rice (AUS) Hagens Berman Axeon – 20 punten
3. Alessandro Tonelli (ITA) Bardiani CSF – 17 punten

Jongerenklassement
1. Robert Power (AUS) Mitchelton Scott “22:24:06
2. Brandon McNulty (USA) Rally Cycling + 0:15
3. Neilson Powless (USA) LottoNL Jumbo + 1:36

Ploegenklassement
1. Team LottoNL – Jumbo (NED) “67:17:45
2. UnitedHealthcare Pro Cycling Team (USA) + 9:14
3. BMC Racing Team (USA) + 11:46

Prijs voor de Strijdlust
Sepp Kuss (USA) LottoNL Jumbo

Voor de volledige uitslagen kun je terecht op https://nycw2018.wordpress.com/uitslagen-etappe-6/

Etappe 7: Long Beach > Prospect Park Brooklyn – New York City (188,5 km)
Tijd voor de laatste etappe van deze Wielerweek van New York. Het is een turbulente week geweest, die vandaag in en nabij New York City zal worden afgesloten. Enkele renners zullen gisteren met angst in de benen op het vliegtuig van Lake Placid naar NYC zijn gestapt met deze etappe in het achterhoofd. Deze slotrit werd namelijk voorgesteld als mogelijke waaierrit. Het is vandaag echter prachtig weer, bijna 30 graden Celcius en de wind staat op de aangeduide risicostroken zachtjes in de wind. Daardoor kunnen we deze etappe eigenlijk al opschrijven als sprintersetappe waar het meeste kijkplezier van de uitzichten van de voorsteden van New York en het slotcircuit in Prospect Park moeten komen. Het zal wel een lichtelijk onthoofde sprint worden. Gisteren waren Daniel McLay, Colin Joyce, John Murphy en Kiel Reijnen onder de renners die de strijd staakten, samen met Miguel Bryon, Tyler Stites en Olivier Brisebois. Daardoor zijn nu 5 renners uit de top 10 van de openingsetappe, de laatste keer dat we een echte massasprint om de dagzege zagen, nu afgestapt. Enfin, laten we naar de start gaan in Long Beach. Niet alleen Los Angeles heeft een voorstad genaamd Long Beach, ook New York heeft dit aan de westcoast, al is die in Californië bekender en groter. Long Beach ligt op het Long Beach Barrier Island, een eiland dat vlak Long Island ligt. Met Tejay van Garderen 188,5 kilometer verwijderd van de eindwinst vertrekken we uit Long Beach en steken we onmiddellijk een brug over richting Oceanside, een stadje op Long Island. Daar wordt ook de neutralisatie opgeheven door de organisatie. Het peloton laat vrij eenvoudig een groepje wegrijden, met Taylor Shelden van Jelly Belly en Emanuel Mini van Novo Nordisk. Er is echter een probleem, na 10 kilometer komt Alessandro Tonelli bij hen aansluiten en die vormt nog een bedreiging voor Travis McCabe in het tussensprintklassement en dus werkt UnitedHealthcare op kop van het peloton om het groepje weer in te lopen. En voilà, het drietal is weer gegrepen. Een volgend groepje dan. Daar sluipt Michael Rice dan weer bij mee. Hij is de enige andere bedreiging voor McCabe en dus maakt UnitedHealthcare er werk van om ook dit groepje terug te halen. Ook dit lukt. Tonelli en Rice geven echter niet op en in zo’n beetje iedere vluchtpoging is de naam van één van de twee wel te vinden. Zo hebben we na 36 kilometer, bij het uitrijden van het plaatsje Babylon, nog altijd geen kopgroep.

Dan gaan we de Robert Moses Causeway oversteken, een brug van 3,5 kilometer lang, dwars over de Great South Bay. Hier staat de wind wel schuin van voren en heeft op open water dus vrij spel. Zoals gezegd is de wind vandaag echter vrij zwak. LottoNL Jumbo trekt het peloton wel even op de kant, maar dat is meer uit alertheid dan echt een poging om het kapot te rijden. De televisiemotor zoemt wat op de verte in het westen in. Daar kunnen de renners, mits ze goede ogen hebben, vaagjes de wolkenkrabbers van New York City al zien liggen. Na 44 kilometer bereiken de renners Captree Island en rijden na 46 kilometer Jones Beach Island op, ook zo’n Barrier Island. Dit is het stuk waar de renners zo bang voor waren, 24 onbebouwde kilometers aan een van de zuidelijkste punten van New York, pal tegen de Atlantische Oceaan. Nu is het echter een mooie tocht langs de kleine zandduintjes en het helmgras. Wel rijdt er eindelijk een kopgroep weg. Na 48 kilometer lijken Rice en Tonelli hun lesje te hebben geleerd en springen eens niet mee met een aanvalspoging. Wederom zit Taylor Shelden mee, de eerste vluchter van de dag. Zijn twee medevluchters zijn Denzel Stephenson van Aevolo en Larry Warbasse van de Amerikaanse selectie. De ritwinnaar van vorig jaar reed dit jaar onopvallend mee en werd 17e, de beste renner van Team USA. Tonelli en Rice houden zich nu echt gedeisd en dus kan UnitedHealthcare de teugels wat laten varen. BMC neemt de verantwoording van kopwerk als ploeg van de klassementsleider op zich. Terwijl ook LottoNL Jumbo, Mitchelton Scott en Dimension Data al mannen voorin geposteerd hebben om te werken voor respectievelijk Danny van Poppel, Caleb Ewan en Mark Cavendish. Vooral Van Poppel zal hier met vertrouwen koersen. Hij won vorig jaar namelijk de sprint in Brooklyn, al was dat wel op een totaal anders parcours.

Aan het einde van Jones Beach Island bereiken we het Jones Beach State park, met een enorme zuil in het midden van de rotonde die ons het eiland laat verlaten. Na 70 kilometer hebben de vluchters een voorsprong van 2 minuten opgebouwd. Via de eilanden is de Hempstead Bay vinden zij hun weg terug naar Long Beach Barrier Island. Daar mogen zij zo meteen de eerste tussensprint terug in de startplaats Long Beach gaan betwisten. Het is Larry Warbasse die als eerste aangaat, op 200 meter van de streep. Stephenson en Shelden wachten geduldig in zijn wiel. Met nog 125 meter te gaan zet Shelden zijn sprint in. Daarbij hindert hij Stephenson even, die daardoor in moet houden. Zo pakt Shelden de volle buit, voor Warbasse en Stephenson. 3 minuten later bereikt ook het peloton de tussensprint. Daar zijn de mannen van UHC alert en zetten een treintje op voor Travis McCabe. Jack Bauer en Caleb Ewan zitten echter bij hem in het wiel. Eerst trekt de etappewinnaar van eergisteren in Troy, Daniel Jaramillo aan. Dan wordt hij op 400 meter afgelost door Tanner Putt. Op 175 meter zet Putt dan aan. Ewan laat lopen. Hij wil wellicht zijn kansen op een ritzege niet verminderen door vol aan te gaan in een tussensprint. Daardoor moet zijn lead-out Jack Bauer de schade gaan beperken. Langzaam komt hij naast de Amerikaan in de puntentrui, maar komt uiteindelijk een halve fietslengte te kort om hem de vierde plaats af te snoepen. Zo pakt McCabe nu officieel het tussensprintklassement en vergroot ook zijn voorsprong in het puntenklassement naar 9 punten voorsprong op Ewan. Nog 104,5 kilometer te gaan in deze New York Cycling Week. Via Atlantic Beach bereiken we het einde van Long Beach Barrier Island en steken we over naar het Rockaway Peninsula. Dit is een belangrijk moment in het verhaal van deze etappe. Wanneer we het schiereiland op- en van de Atlantic Beach Bridge afdraaien, rijden we Queens binnen en bevinden we ons dus officieel op het grondgebied van New York City. Gelijk wordt de bebouwing wat industriëler en speelt de natuur ook een veel kleinere rol in het straatbeeld. Aan alles merk je dat we een stedelijk gebied binnen zijn gereden. We zetten koers richting Rockaway Beach op een weg met een verhoogde metrolijn. Een deel van het peloton rijdt zo onder de metrolijn, terwijl de meeste renners rechts van de constructie blijven. Bij Rockaway Beach rijden we weer even direct langs de zee, wat interessant had kunnen zijn, zij het niet dat de wind vandaag geen rol speelt.

Na een lus langs het Jacob Riis Park en Jamaica Bay is het tijd om diezelfde baai ook over te steken. Dit wordt gedaan middels de Cross Bay Boulevard, een weg die over het smalle eilandje Broad Channel voert en middels twee bruggen het Rockaway Peninsula en “mainland” Queens verbindt. Terwijl de renners dit doen zien we verschillende vliegtuigen passeren, wat niet zo vreemd is aangezien deze baai in de schaduw van John F. Kennedy International Airport, New York’s grootste en drukste vliegveld. De renners bereiken het land weer nabij de Aqueduct Racetrack, een enorme 123 jaar oud paardenracebaan met een nabijgelegen conventiecentrum, waar onder andere sinds 2011 het eerste en enige legale casino binnen de stadsgrenzen van New York City te vinden is. Op 68 kilometer van de meet rijden de koplopers dan Brooklyn binnen. De voorsprong bedraagt op dat moment 3:28, waar het op zijn piek 4:48 was. Via de wijken East New York, Canarsie en Flatlands zetten we vervolgens koers richting Flatbush, waar we het slotcircuit op zullen draaien. We bevinden ons nu diep in Brooklyn. Van de stranden en wilde natuur van eerder vandaag valt niets meer te merken. Via de campus van Brooklyn College bereiken we op 57 kilometer van de meet Flatbush Avenue, de finishstraat van vandaag. 2 kilometer later rijden we het lokale circuit op. Voor het eerst kunnen de renners de licht oplopende finishstraat verkennen. Vier rondes van 13,3 kilometer scheiden de renners nog van het einde van deze Wielerweek. 53,2 kilometer zijn er nog te gaan wanneer Warbasse als eerste over de meet komt. De voorsprong van de koplopers telt nog maar een minuut of 40. In het peloton komt BMC als eerste over de meet. De mannen van Tejay kunnen het nu echter over gaan laten aan de sprintersploegen. Mitchelton Scott en UnitedHealthcare hebben zich al vooraan gemeld. Daar zien de koplopers voor het eerst de Soldiers & Sailors Memorial Arch, voordat ze aan de grote ronde rond het Grand Army Plaza beginnen. Op de wegen die als grens tussen de wijken Park Slope & Windsor Terrace en Prospect Park fungeren worden de vroege vluchters weer gegrepen. Even later draait het peloton bij de Machate Circle Prospect Park in. De eerste kilometer in dat park loopt listig op en vormt dus als perfecte springplank voor een nieuwe vlucht. Op 48 kilometer van de aankomst rijden 6 man weg uit het peloton. Dit zijn Mehdi Benhamouda van Novo Nordisk, Jacob Rathe van Jelly Belly, Justin Oien van Caja Rural, Danick Vandale van Silber Pro Cycling, Corey Davis namens de Verenigde staten en Marc-Antoine Nadon namens Canada.

Langzaam pakken zij meter voor meter. Daar hebben ze het noorden van het park bereikt. Even verlaten de renners het park om rond de Soldiers & Sailorsboog te rijden. Champs-Élysées achtige taferelen dus. Bij het terug binnenrijden van het park zien de vluchters het peloton naar buiten rijden. De voorsprong is dus een goede 12 seconden. Na de boog is het nog 6 kilometers tot de meet. Zo kunnen we dus markeerpunten aan gaan wijzen. Op 5 kilometer van de meet passeren we aan de achterkant van de Prospect Park Zoo en op 4 kilometer passeren we het LeFrak Center, een rolschaatsbaan die ’s winters functie doet als schaatsbaan. Op 3 kilometer van de meet komen we weer aan bij de Machate Circle en verlaten we Prospect Park. Misschien even een goed moment om de voorsprong van de koplopers op te nemen. Op 42 kilometer van de meet is de voorsprong opgelopen tot 24 seconden. Op 2 kilometer van de meet begeven we ons op de weg aan de zuidgrens van Prospect Park, terwijl de vod voor de laatste kilometer op het punt ligt waar Flatbush Avenue eigenlijk verandert van drukke hoofdstraat in een weg door de achtertuin van het Brooklyn Museum. Met nog 40 kilometer en 3 ronden te gaan komt Benhamouda als eerste over de streep. Volgende ronde zal echter pas de laatste tussensprint van deze ronde worden betwist. Op zich is het wel interessant om te kijken wat McCabe gaat doen. Ewan lijkte zich in Long Beach niet vol in te willen spannen voor een tussensprint, dus wellicht kan McCabe ook nu zijn voorsprong weer vergroten. Dan moeten de 6 koplopers in de komende 13 kilometer wel terug worden gepakt. Zij hebben nu een voorsprong van 48 seconden. We gaan weer door met het zoeken van markeerpunten. In de rechtse bocht tussen Bartel-Pritchard Square en Machate Circle staat de 10 kilometer boog. Op dat punt zien we dat de voorsprong is gegroeid naar 53 seconden. het ziet er dus niet naar uit dat UHC nog werk gaat maken van deze laatste tussensprint.

Daar rijden de koplopers Prospect Park binnen. Aha, dat is dus het 9 kilometerpunt en nu zien we ook dat de top van dat heuveltje op 8 kilometer ligt. Nu hebben we dus kilometer voor kilometer herkenningspunten om af te kunnen tellen richting de eindsprint. Bij het ronden van de Soldiers & Sailors Arch zien we wel dat de voorsprong wat af begint te nemen. 47 seconden scheiden het zestal op zes kilometer van de meet van het peloton. Dit gaat echter niet in sneltreinvaart. Bij het buitenrijden van Prospect Park op 3 kilometer van de tussensprint is de voorsprong namelijk nog 40 seconden. We maken ons dan ook op voor een sprintje met 6. Daar komen ze in de laatste rechte lijn. Echt erom sprinten doen ze niet, maar e ziet wel dat Nadon even een wat langere, hardere beurt op kop doet. Hij komt dan ook als eerste over de meet, voor Rathe, Benhamouda, Vandale en Oien. Nog 26,5 kilometer. In het peloton rijdt Robert Power in zijn witte trui op kop. Ook hij komt niet onder zijn kopwerk uit. Op het Grand Army Plaza is het nog 25 kilometer te gaan tot de meet en 32 seconden tot de kopgroep. Kilometer voor kilometer loopt er wat van de voorsprong weg. Op het klimmetje na het binnenrijden van Prospect Park besluit Vandale dan ook om er vandoor te gaan. De Canadees krijgt enkel Corey Davis met zich mee in het wiel. Het is dan nog 20,5 kilometer tot de meet en ze hebben een voorsprong van 22 seconden. Daar ronden ze Soldiers & Sailors Arch. Wanneer ze terug het park in rijden zien ze daar de voorposten van het peloton al aan komen. Toch geven de twee niet op en nemen nog vol van elkaar over. We spoelen even door naar de finish. Over 13,3 kilometer zit deze Wielerweek van New York erop. Davis komt als eerste over de meet. Het peloton volgt nog maar op 12 seconden. Even lijken ze daar nog in te houden met het inrekenen van het kopduo, maar op 12 kilometer van de meet worden ze dan toch gegrepen. Via Bartel-Pritchard Square rijden we nu naar Machate Circle. Nog 10 kilometer te gaan. Daar rijden we nu Prospect Park binnen. Daar wordt aangevallen. Toms Skujins, etappewinnaar op Watkins Glen, probeert het op het heuveltje op 8 kilometer van de meet. Wellicht voorspelbaar, maar wel effectief, want hij pakt een meter of 80. In de laatste meters van het heuveltje sluit Evan Huffman aan. Dat zijn twee sterke mannen op kop. Veel ruimte krijgen ze echter niet van het peloton. op 6,5 kilometer worden ze alweer gegrepen, vlak voordat we de laatste keer rond de herdenkingsboog gaan rijden. Het zijn de mannen van Mitchelton-Scott op kop, met Power die Bewley nu helemaal heeft overgenomen. De Nieuw-Zeelander reed namelijk al sinds de eerste kilometers mee op kop. We duiken terug Prospect Park in.

Nog een aanval. Achter bij de Prospect Park Zoo, dus op 5 kilometer van de meet, is het een BMC renner die vertrekt uit het peloton. Het is Miles Scotson. De Australische tijdrijder slaat niet onmiddellijk een gat, maar begint langzaam maar zeker echt weg te rijden. Dimension Data laat Ben King nu de achtervolging leiden. Bij de schaatsbaan op 4 kilometer heeft Scotson echter 8 seconden te pakken en bij het verlaten van het park op 3 kilometer zelfs al 12 seconden. Nu komt hij echter op de rechte, brede wegen van Flatbush. Tussen dit punt en de finish liggen nog maar twee bochten. Nog twee kilometer, nog altijd zo’n 12 seconden, maar we zien in de achtergrond wel het peloton tekeer gaan. Juul-Jensen heeft daar nu vol de kop over genomen. De laatste 1,5 kilometer lopen echter wat op en daar lijkt Scotson zich wat op te hebben verkeken. Hij valt nu echt wel stil en onder de vod wordt hij weer gegrepen. Juul-Jensen beëindigt onmiddellijk zijn inspanning. Hij heeft zich de afgelopen kilometer volledig opgeofferd voor Ewan, die nu wel alleen nog Bauer in steun heeft. Cavendish heeft echter nog genoeg mannen over. King geeft nog een korte laatste beurt, maar dan neemt Dougall over en ook Renshaw zit nog voor zijn boezemvriend. Leezer zet Van Poppel ondertussen af in het wiel van McCabe, die zich ook voorin meldt. Een sprinter die we niet kunnen vinden is Molano. Er is geen paars voorin te vinden. Nog 350 meter. Dougall geeft nu over aan Renshaw. Bauer moet ook passen en Ewan bijt zich nu vast in het wiel van Cavendish. Van Poppel en McCabe stoeien wat om het wiel van de Australiër. Cavendish zit klaar en krijgt een perfecte lead-out. Nog 150 meter en dan gaat hij aan. Ewan is echter alert en zit gelijk op het wiel. Nog 100 meter. Nu komt de Australiër eruit en beweegt zich naar de rechterkant van de weg. Cavendish probeert hem een beetje op te vangen, maar Ewan heeft nog overschot en komt er overheen. Caleb Ewan wint de slotetappe in Brooklyn, voor Mark Cavendish, die zijn hoofd teleurgesteld neerlaat. Daarachter sprint McCabe naar plaats 3. Hij blijft daarmee Blevins, Van Poppel, Duchesne, Rodríguez, Frame, Phinney en Howes voor.

Terwijl iedereen binnen rolt kunnen we de balans van deze week op gaan maken. We eindigen hem dus hoe we hem zijn gestart, met een ritzege van Caleb Ewan. Daar zien we op een klein gaatje van het peloton de witte trui binnenkomen. Robert Power heeft vandaag hard gewerkt om zijn land- en ploeggenoot hier vandaag te doen winnen, maar lijkt daarmee wel zijn jongerentrui kwijt te zijn geraakt. Hij verliest namelijk een minuutje en McNulty stond maar op 15 seconden. Even kijken waar de Amerikaan is geëindigd, inderdaad prima van voren, als 19e. Dat wil dus zeggen dat McNulty alsnog de winnaar van het jongerenklassement wordt. Ook James Piccoli wipt in het algemene klassement nu nog over Power heen, die 13e wordt. In de top 10 van het klassement zien we geen veranderingen, maar in het puntenklassement nog wel. Doordat hij hier de sprint won en Travis McCabe “slechts” derde werd pakt Caleb Ewan de puntentrui nog terug, met 2 punten verschil. Tijd om naar het eindpodium te gaan. Eerst wordt daar de ritwinnaar gehuldigd, Caleb Ewan. Misschien wel een van zijn laatste zeges voor Mitchelton Scott, aangezien hij deze winter overstapt naar Lotto Soudal. Na ritwinst voor de Niagara Falls en een tweede plaats op Watkins Glen wint hij nu in New York City. Een succesvolle ronde dus voor de kleine Australiër.

Dan de prijs voor de strijdlust. Twee man worden hiervoor het podium opgeroepen. Taylor Shelden van Jelly Belly, voor de prijs van de dag, en Benjamin King, de winnaar van de superstrijdlust. Na 3 keer mee in de aanval te hebben gezeten om te strijden voor de bergtrui is dat ook meer dan verdiend. Dan is het tijd voor het tussensprintklassement. Travis McCabe komt die prijs in ontvangst nemen. Er kan al een glimlach vanaf, ondanks het nipt verspelen van de grote puntentrui. Ook is dit wellicht een van de laatste prijzen voor UnitedHealthcare, dat nog altijd een nieuwe hoofdsponsor zoekt. De blauw-witte formatie had ook direct na McCabe het podium op mogen komen, ware het niet dat er één ploeg sneller is geweest. Team LottoNL Jumbo wint namelijk het ploegenklassement. Robert Gesink, Sepp Kuss, Tom Leezer, Bert-Jan Lindeman, Neilson Powless en Danny van Poppel hebben zowel op het vlakke als in de bergen laten zien een van de betere ploegen te zijn. Dan wordt Brandon McNulty het podium opgeroepen. De nummer 11 van het klassement mag dus alsnog het witte kleinood in ontvangst nemen namens Rally Cycling. Het is de man waarvoor Robert Power zich opgeofferd heeft die na hem nog een keer het podium op mag. Caleb Ewan neemt dus ook de donkerblauwe sprinterstrui mee naar huis. Nog een nevenklassement dan, dat van de bergprijs. Die ging gisteren dus al naar Sepp Kuss. Het Amerikaanse talent krijgt de groene trui onder luid gejuich omgehangen. Hij moet echter plaats maken, want het is tijd geworden voor het eindpodium. Eerst de nummer 3, Roman Kreuziger. De Tsjech mocht hier voor eigen rekening rijden en deed dat naar behoren. Zijn aanvallen op Sam’s Point en Whiteface Mountain hebben voor de nodige spanning gezorgd deze ronde, wat wordt beloont met een plaats op het eindpodium. De man die vaak bedrijvig met hem was, Bauke Mollema, wordt 2e. De Groninger doet het vaker goed op het Amerikaanse continent, zoals in de Tour of Alberta, en bevestigt dat opnieuw in New York. Dan volgt de thuisfavoriet en de gedroomde eindwinnaar, Tejay van Garderen. Zoals we gisteren al zijden, bezorgt hij BMC hier met twee ritzeges en de eindzege het perfecte afscheidscadeau na 7 jaren trouwe dienst. Hij krijgt voor een laatste keer de gele trui aangereikt en mag de winnaarstrofee in ontvangst nemen. Tejay van Garderen, Bauke Mollema en Roman Kreuziger, wat een podium voor deze tweede Wielerweek. Daarmee sluiten we de editie van dit jaar af. Volgend jaar zullen we zeker terugkeren in the Empire State. Tot dan zijn er echter nog voldoende koersen. Bedankt voor het volgen en graag tot dan!

Etappe 7: Long Beach > Prospect Park Brooklyn – New York City
1. Caleb Ewan (AUS) Mitchelton Scott “4:13:47
2. Mark Cavendish (GBR) Dimension Data + zt
3. Travis McCabe (USA) UnitedHealthcare + zt
4. Christopher Blevins (USA) Hagens Berman Axeon + zt
5. Danny van Poppel (NED) LottoNL Jumbo + zt
6. Antoine Duchesne (CAN) Canada + zt
7. José Alfredo Rodríguez (MEX) Elevake KHS + 0:03
8. Alex Frame (NZE) Trek Segafredo + zt
9. Taylor Phinney (USA) EF Education First + zt
10. Alex Howes (USA) EF Education First + zt

Algemeen Klassement
1. Tejay van Garderen (USA) BMC Racing Team “22:18:29
2. Bauke Mollema (NED) Trek Segafredo + 1:17
3. Roman Kreuziger (CZE) Mitchelton Scott + 2:48
4. Joe Dombrowski (USA) EF Education First + 2:52
5. Giulio Ciccone (ITA) Bardiani CSF + 2:55
6. Robert Gesink (NED) LottoNL Jumbo + 3:04
7. Ben Hermans (BEL) Israel Cycling Academy + 3:34
8. Rob Britton (CAN) Rally Cycling + 4:03
9. Gavin Mannion (USA) UnitedHealthcare + 5:00
10. Louis Meintjes (RSA) Dimension Data + 5:14

Puntenklassement
1. Caleb Ewan (AUS) Mitchelton Scott – 68 punten
2. Travis McCabe (USA) UnitedHealthcare – 66 punten
3. Tejay van Garderen (USA) BMC Racing Team – 36 punten

Bergklassement
1. Sepp Kuss (USA) LottoNL Jumbo – 72 punten
2. Benjamin King (USA) Dimension Data – 70 punten
3. Keegan Swirbul (USA) Jelly Belly – 63 punten

Tussensprintklassement
1. Travis McCabe (USA) UnitedHealthcare – 38 punten
2. Marc-Antoine Nadon (CAN) Canada – 20 punten
3. Michael Rice (AUS) Hagens Berman Axeon – 20 punten

Jongerenklassement
1. Brandon McNulty (USA) Rally Cycling “26:38:18
2. Robert Power (AUS) Mitchelton Scott + 0:41
3. Neilson Powless (USA) LottoNL Jumbo + 1:21

Ploegenklassement
1. Team LottoNL – Jumbo (NED) “67:17:45
2. UnitedHealthcare Pro Cycling Team (USA) + 9:14
3. BMC Racing Team (USA) + 11:56

Prijs voor de Strijdlust
Taylor Shelden (USA) Jelly Belly

Algemene Prijs voor de Strijdlust
Benjamin King (USA) Dimension Data

Voor de volledige uitslagen kun je terecht op https://nycw2018.wordpress.com/uitslagen-etappe-7/

Prono’s
Bij de prono's was de strijd wellicht nog spannender dan in de koers. Zowel hoge scores voor Verweggistan als voor anonymous, maar het is Verweggistan die deze prono wint op 0,4 punt verschil. Verweggistan had 7/8 voltreffers, terwijl anonymous er 6/8 had, maar de volgorde van anonymous was relatief gezien wat beter. Toch is het net tekort om deze prono te winnen.

Verweggistan – 69,6 punten
Tejay van Garderen – 2.0 x 15 = 30
Rob Britton – 1.8 x 3 = 5.4
Gavin Mannion – 1.6 x 2 = 3.2
Bauke Mollema – 1.4 x 10 = 14
Lawson Craddock – 1.2 x 0 = 0
Ben Hermans – 1.0 x 4 = 4
Louis Meintjes – 1.0 x 1 = 1
Roman Kreuziger – 1.0 x 12 = 12

anonymous – 69,2 punten
Ben Hermans – 2.0 x 4 = 8
Bauke Mollema – 1.8 x 10 = 18
Tejay van Garderen – 1.6 x 15 = 24
Neilson Powless – 1.4 x 0 = 0
Louis Meintjes – 1.2 x 1 = 1.2
Giulio Ciccone – 1.0 x 6 = 6
Roman Kreuziger – 1.0 x 12 = 12
Fabio Duarte – 1.0 x 0 = 0

Ik ben inmiddels bij etappe 4, maar wel al heel blij dat ik de prono gewonnen heb :)

OMG

'@Verweggistan Mag ik van jou van Aquitanië nog de nummer 22 van het AK, de nummer 4 van het puntenklassement en de eerste vier van het (evt) bergklassement (of nevenklassement).

@Romans Leuk dat je ook meedoet. Als je zin hebt om een koersje te verslaan, ben je van harte welkom! :)

Geen Dwars door de Meierij dit jaar: “Voortaan in het voorjaar”
Dwars door de Meierij wordt dit jaar niet meer verreden, dat heeft koersdirecteur Drossard Kudus vandaag bekend gemaakt. De koers stond oorspronkelijk op het programma voor het eerste weekend maar augustus, maar toen werd de koers verplaatst naar oktober. “Dat was noodzakelijk.” volgens Kudus. “Door de aanhoudende droogte dit jaar werden sommige stroken onberijdbaar en te gevaarlijk om een peloton van ruim 100 renners overheen te sturen. Veel stroken in de finale werden te zanderig, waardoor we werden gedwongen onze plannen aan te passen. Een alternatief parcours bleek geen optie doordat enkele karakteristieke elementen uit het parcours zouden vallen, zoals de strook door de Kampina. Daarop hebben we destijds het besluit genomen om in het najaar een nieuwe poging te doen. Door de aanhoudende droogte hebben we er echter meer problemen bij gekregen dan we al hadden. Stroken die in augustus er nog mee door konden zijn nu ook veranderd in zandbakken. Onverantwoord om daar renners overheen te sturen.”

Ondanks alle tegenslagen stelt Kudus dat de koers er sterker voor staat dan voorheen. “Hoofdsponsor Jumbo was erg tevreden na de eerste editie. Het is een uitdagende koers in een prachtig stukje van de wereld en bovendien in het achterland van het hoofdkwartier (wat in startplaats Veghel is gevestigd, red.). Daarnaast is Jumbo natuurlijk al in het wielrennen betrokken als ploegsponsor, waardoor de supermarktketen een ideale sponsor is voor deze koers. Ondanks de tegenslagen van dit jaar kunnen we daardoor stellen dat de koers er organisatorisch sterker voor staat dan ooit. Zo zijn we ook een partnership aangegaan met Tilburg University, dat ons bij zal staan op gebied van marketing en innovatie.”

Voor een herhaling van het scenario van dit jaar hoeft volgens Kudus niet te worden gevreesd. “We zijn met de UCI al overeen gekomen dat de koers volgend jaar in het klassieke voorjaar wordt verreden. Dan is de kans klein dat de stroken worden aangetast en behoudt de koers toch het karakter van de prachtige natuur.” Toch baalt men er nog altijd van dat de editie van dit jaar geen doorgang kon vinden. Onder meer LottoNL Jumbo, Vérandas Willems, Roompot, Sport Vlaanderen en WB Aqua Protect zouden deze koers rijden en namen als Lars Boom, Jan Willem Van Schip en Nederlands kampioen Mathieu van der Poel werden al trots door de organisatie gepresenteerd. “We hebben goed contact onderhouden met de deelnemende ploegen, die over het algemeen begrip hadden voor onze keuzes. Hopelijk starten zij bij de volgende editie, want hun uitnodiging ligt open.”

Door het wegvallen van Dwars door de Meierij staat er nog maar één koers op het programma namens Drossard Kudus, Klagenfurt-Villach-Klagenfurt (1.HC), die aankomende zondag wordt verreden. Vorig jaar wist Filippo Pozzato de eerste editie van de Oostenrijkse koers te winnen. Daarnaast hebben jullie nog twee Britse koersen tegoed. De Giro della Béal Feirste en Manx Cycling Classic werden al verreden in mei en juni van dit jaar. Deze verslagen worden na Klagenfurt-Villach-Klagenfurt gepost. In Manx zoeken we opvolgers voor Ian Bibby en Anna van der Breggen. De Giro della Béal Feirste is een nieuwe koers.

Klagenfurt-Villach-Klagenfurt (1.HC)
Historie
Het is 2018, in het najaar en we dalen af naar het Oostenrijkse land voor een wielerkoers over meer dan 200 kilometer. Menigeen zou verwachten dat het om het wereldkampioenschap gaat, dat dit jaar in Innsbruck wordt gehouden, maar het gaat in dit geval om een andere koers. Niet in Tirol, maar in de aangrenzende deelstaat Karinthië. Één week na het wereldkampioenschap is het namelijk tijd voor de tweede editie van Klagenfurt-Villach-Klagenfurt, een wedstrijd die het peloton op en neer laat koersen tussen de 6e en 7e grootste steden van Oostenrijk. Een koers op het 1.HC niveau, waarmee het op papier de belangrijkste koers van Oostenrijk wordt. Wielrennen in Oostenrijk is namelijk niet meer wat het een tijdje geleden was. Een koerswalhalla als Vlaanderen is het nooit geweest, maar de laatste jaren ging het toch de verkeerde kant op. De Ronde van Oostenrijk, de meest prestigieuze koers van het land, degradeerde namelijk in 2016 na 8 edities op het 2.HC niveau naar het 2.1 niveau.

Geheel onlogisch was dat niet. Door de ongunstige positie op de kalender, simultaan met de Tour de France, lieten veel toppers de ronden door het Alpenland schieten. Toch werd er een mooie erelijst opgebouwd, met onder meer Frank Vandenbroucke, Georg Totschnig, Cadel Evans, Tom Danielson, Stijn Devolder, Michael Albasini, Jakob Fuglsang en de verstoten Riccardo Ricco. Het niveau nam af, het aantal etappes nam af. Wielerminnend Oostenrijk was in crisis.Daar kwam echter verandering in. Nieuwe, veelbelovende talenten meldden zich op de voorposten van het peloton. Met Patrick Konrad, Gregor Mühlberger, Hermann Pernsteiner, Felix Grossschartner en Lukas Pöstlberger stonden nieuwe, jonge vaandeldragers op binnen het Oostenrijkse circuit. De Ronde van Oostenrijk kende dit jaar weer 8 etappes en met Ben Hermans een winnaar van formaat. Bovendien kwam het WK afgelopen maand dus op bezoek, met een prachtige zege voor Alejandro Valverde. Er miste echter nog iets, een belangrijke eendagswedstrijd. Die lijkt er te komen met dit “Rondje Karinthië”. Vorig jaar kwam er gelijk een grote naam op de erelijst. Filippo Pozzato deed oude tijden herleven door zijn vluchtmakkers Anthony Perez, Gregor Mühlberger en Simone Sterbini achter zich te laten.

Karinthië is echter niet onbekend met de koers. De Tour de Kärnten wordt jaarlijks in Mei georganiseerd als zesdaagse wielerkoers voor 350 wielertoeristen. Dit jaar was de ronde al weer aan de zevende uitgave toe. Ook kent u waarschijnlijk de Grossglockner, een monsterlijke beklimming, waar José Rujano de zege werd gegund door Alberto Contador in de beruchte Giro van 2011. Klagenfurt zal volgend jaar dienen als etappeplaats voor de nieuwe Adriatica Iconia Tour. Het enige andere wereldkampioenschap wielrennen in Oostenrijk werd ook in Karinthië georganiseerd. In 1987 was Villach toneel voor een iconisch moment in de wielergeschiedenis. Stephen Roche bleef dat jaar namelijk Moreno Argentin en Juan Fernández voor om de enige wereldtitel uit zijn carrière te pakken. Daarmee werd de Ier de tweede en voorlopig laatste renner de “Triple Couronne” te bewerkstelligen, het winnen van zowel de Giro d’Italia als de Tour de France en het wereldkampioenschap op de weg in hetzelfde kalenderjaar. De enige andere renner die dit voor elkaar kreeg was, u raadt het al, Eddy Merckx in 1974. Daarmee zal Karinthië en vooral Villach voor altijd een bijzondere plek in de wielergeschiedenis behouden.

Erelijst:
2017 – Filippo Pozzato (ITA)

Kijk voor meer informatie op https://wftopic2018.wordpress.com/klagenfurt-villach-klagenfurt/

Parcours
Het parcours van deze tweede editie kent veel gelijkenissen met dat van vorig jaar. Toch is er veel veranderd en is het parcours vooral zwaarder geworden. Toch zijn de sprinters niet geheel kansloos. We starten wederom op de Neuer Platz in de binnenstad van Klagenfurt. Via de Alter Platz zetten de renners koers naar het Wörthersee Stadion, een van de speelstadia tijdens het EK van 2008. Hier zal na 6 kilometer neutralisatie de koers echt op gang worden geschoten. De eerste beklimming van de dag is, net als vorig jaar, de Radsberg. Dit jaar nemen we hem echter van een andere kant, wat hem bepaald niet minder lastig maakt. Na 14 kilometer hebben de renners er al een klim van 4,2 kilometer aan 8% gemiddeld op zitten, met een maximum van 15,5%. Een stevig begin zeg maar. Dit jaar volgt na de Radsberg ook nog een nieuwe, zeer zware lus. Nabij Gallizien steken we de Drau voor een eerste keer over. Daar beginnen we aan de Freibacher Berg, een klim van 4,6 kilometer aan een gemiddelde van 6,2%. Echter worden percentages boven de 13% niet geschuwd. Na de Freibacher Berg volgt geen afdaling, maar een volgende beklimming. De weg naar Zell-Pfarre is vooral een vervelende loper van 8 kilometer aan 2,7% gemiddeld. De stijgingspercentages komen hier echter niet boven de 7%. Als na 51,5 kilometer de top hier is bereikt volgt een lange afdaling naar Ferlach.

Na deze zware fase volgt het “eenvoudige” deel van het parcours. Op de minder lange en minder steile heuveltjes hebben de sprintersploegen kans om weer terug te keren of zich te organiseren. Het volgende deel van het parcours zal bekend voorkomen, dat is namelijk hetzelfde als vorig jaar. De volgende beklimmingen zijn achtereenvolgens de Muschkau (2 km aan 6%) en de Rupertiberg (4 km aan 3%) na respectievelijk 80,5 en 89 kilometer. Via Rosegg gaan we vervolgens naar Ledenitzen, een klim van 1,7 kilometer aan 7,4%. De top ligt op 96,5 kilometer, iets voorbij het middelpunt van deze koers. In plaats van de lastige lus rond de Ossiacher See, ten noorden van Villach, pakken we nu een eenvoudiger traject en rijden Villach via het zuiden binnen. Na precies 125 kilometer koers passeren we in het stadscentrum, waar een premiesprint de renners ligt te wachten. Het buitenrijden van Villach zal de harten van de wielerliefhebber harder doen laten lopen. dan wacht namelijk de Mittewald, de beklimming van het WK parcours waar Stephen Roche zijn “Triple Crown” vervolledigde. De klim zelf is 2,7 kilometer lang aan een gemiddelde van 4,6%. De top is op 71,5 kilometer van de meet.

Met de Mittewald beginnen we ook aan de finale van deze wedstrijd. Na de afdaling van deze heuvel steken we voor de vierde en laatste keer vandaag de Drau over. Vanaf hier begint de weg wat op te lopen. Na bijna 6 kilometer aan vals plat oplopende wegen beginnen we aan de eerste scherprechters, het koppel Köstenberg – Rabenkogel. Eerst ligt de Köstenberg te wachten 2,2 kilometers aan 7,8%. Dat lijkt op zich aardig te doen, maar daarbij hoort wel te worden gezegd dat de weg voor grote delen niet onder de 10% duikt. Het maximum loopt zelfs op tot boven de 13%. 3,5 kilometer na de top van de Köstenberg, waarna geen echte afdaling volgt, beginnen we aan de Rabenkogel. Een klim van 3 kilometer aan gemiddeld 8,1%. Met maxima van 11% is deze iets gelijkmatiger, maar daardoor ook loeizwaar. De top van de Rabenkogel ligt op 51,5 kilometer van de streep, maar de combinatie van deze twee klimmen zou wel eens wat dromen in duigen doen vallen. De top van de Rabenkogel is tevens het hoogste punt van deze wedstrijd, op 999 meter boven zeeniveau

Een lange afdaling, waarbij ook veel bij kan worden getrapt leidt de renners naar Moosburg. Daar volgt nog één nieuwe beklimming, een nieuwe scherprechter. De Obergöriacher Berg is met een lengte van 4 kilometer aan gemiddeld 8% een van de zwaardere beklimmingen van deze wedstrijd. Tel daar een maximum van 13% bij op en je hebt een prima klim voor de klimmers om nog verschil te maken. Eerlijkheid gebied te zeggen dat de Obergöriacher Berg wel vrij gelijkmatig is. De top ligt op ruim 27,5 kilometer van de top. Een afdaling brengt de renners naar de oevers van de Wörhtersee, waarna er nog 21 vlakke kilometers zijn om geloste renners terug te laten komen. De finale is een kopie van die van vorig jaar, wat wil zeggen dat we na 203,5 kilometer aankomen op de Ursulinengasse, gelegen aan het Kiki Kogelnik Park en de Heiligengeistplatz, in de binnenstad van Klagenfurt. Dat wil dus wel zeggen dat er nog het nodige bochtenwerk is, met de laatste bocht op 300 meter van de meet en 4 bochten in de laatste 750 meter.

Belangrijke punten
0,0 km – Klagenfurt – Start
17,4 km – Radsberg (4,2 km à 8,0%)
40,4 km – Freibacher Berg (4,6 km à 6,2%)
51,5 km – Zell-Pfarre (8,1 km à 2,7%)
80,7 km – Muschkau (2,0 km à 6,0%)
89,0 km – Rupertiberg (4,0 km à 3,0%)
105,8 km – Ledenitzen (1,7 km à 7,3%)
125,0 km – Villach – Premiesprint
132,1 km – Mittewald (2,7 km à 4,6%)
145,7 km – Köstenberg (2,2 km à 7,8%)
152,0 km – Rabenkogel (2,9 km à 8,1%)
175,8 km – Obergöriacher Berg (4,0 km à 8,0%)
203,5 km – Klagenfurt – Finish

Kijk voor meer informatie over het parcours op https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/217267

Deelnemerslijst Klagenfurt - Villach - Klagenfurt (UCI 1.HC)
Wilier Trestina – Selle Italia (ITA)
001 POZZATO Filippo
002 BERTAZZO Liam
003 BEVILACQUA Simone
004 FLOREZ Miguel Eduardo
005 PACIONI Luca
006 RAGGIO Luca
007 SCHÖNBERGER Sebastian

Bora – Hansgrohe (GER)
011 MÜHLBERGER Gregor
012 ACKERMANN Pascal
013 BURGHARDT Marcus
014 GROSSSCHARTNER Felix
015 POLJANSKI Pawel
016 PÖSTLBERGER Lukas
017 SELIG Rüdiger

Cofidis, Solutions Crédits (FRA)
021 PEREZ Anthony
022 BOUHANNI Nacer
023 CHETOUT Loïc
024 GODON Dorian
025 LE TURNIER Mathias
026 TURGIS Jimmy
027 VANBILSEN Kenneth

Bardiani – CSF (ITA)
031 STERBINI Simone
032 ALBANESE Vicenzo
033 BRESCIANI Michael
034 CARBONI Giovanni
035 ORSINI Umberto
036 TONELLI Alessandro
037 WACKERMANN Luca

Team Katusha – Alpecin (SWI)
041 WÜRTZ SCHMIDT Mads
042 DOWSETT Alex
043 HALLER Marco
044 HOLLENSTEIN Reto
045 KOCHETKOV Pavel
046 KUZNETSOV Viacheslav
047 ZABEL Rick

CCC Sprandi Polowice (POL)
051 BANASZEK Alan
052 CIEŚLIK Paweł
053 KUMP Marko
054 KUREK Adrian
055 MALECKI Kamil
056 PLUCINSKI Leszek
057 TRATNIK Jan

Nippo – Vini Fantini – Europa Ovini (ITA)
061 CANOLA Marco
062 BAGIOLI Nicola
063 CIMA Damiano
064 GROSU Eduard Michael
065 ITO Masakazu
066 KOBAYASHI Marino
067 ZACCANTI Filippo

Astana Pro Team (KAZ)
071 MINALI Ricardo
072 GIDICH Yevgeniy
073 GRIVKO Andrei
074 KOZHATAYEV Bakhtiyar
075 MOSER Moreno
076 STALNOV Nikita
077 ZAKHAROV Artyom

Quick Step Floors (BEL)
081 HODEG Álvaro José
082 CAPECCHI Eros
083 CAVAGNA Rémi
084 DEVENYNS Dries
085 HONORE Mikkel Frolich
086 KEISSE Iljo
087 PEÁK Barnabás

UAE – Team Emirates (UAE)
091 RIABUSHENKO Alexandr
092 AIT EL ABDIA Anass
093 BYSTRØM Sven Erik
094 FERRARI Roberto
095 MIRZA Yousef Mohamed
096 MORI Manuele
097 POLANC Jan

Androni – Sidermec – Bottecchia (ITA)
101 BELLETTI Manuel
102 BISOLTI Alessandro
103 FRAPPORTI Marco
104 FRAPPORTI Mattia
105 MASNADA Fausto
106 SPREAFICO Matteo
107 VENDRAME Andrea

Gazprom – RusVelo (RUS)
111 SHILOV Sergey
112 CHERKASOV Nicolay
113 KOZONCHUK Dmitry
114 MAIKIN Roman
115 ROVNY Ivan
116 SHALUNOV Evgeniy
117 TRUSOV Nikolay

Wanty – Groupe Gobert (BEL)
121 PASQUALON Andrea
122 ANTONINI Simone
123 DEVRIENDT Tom
124 KREDER Wesley
125 MINNAARD Marco
126 VALLÉE Boris
127 VAN MELSEN Kevin

Akros – Refner SA (SWI)
131 BANZER Gordian
132 BISSEGGER Stefan
133 DÖRING Jonas
134 FROIDEVEAUX Robin
135 PAROZ Justin
136 SELENATI Nico
137 VOISARD Yannis

Ljubljana Gusto Xaurum (SLO)
141 FINKST Tilen
142 GROŠELJ Matic
143 HILL Benjamin
144 JERMAN Ziga
145 PENKO Izidor
146 POGACAR Tadej
147 PRAH Aljaz

My Bike – Stevens (AUT)
151 MUGERLI Matej
152 EDELBAUER Tobias
153 FIDLER Gerd
154 KOROŠEC Rok
155 KUEN Maximilian
156 KUSZTOR Péter
157 UMHALLER Thomas

Polartec – Kometa (ESP)
161 BALLESTEROS Miguel Angel
162 CAMACHO Juan
163 GAMPER Patrick
164 GAZZOLI Michele
165 HABTOM Awet
166 MOSCHETTI Matteo
167 RIES Michel

Sangemini – MG.Kvis (ITA)
171 COLNAGHI Luca
172 DRAPERI Matteo
173 GAFFURINI Nicola
174 GAZZARA Michele
175 SALVIETTI Niccolò
176 TOTÒ Paolo
177 VIVIANI Attilio

Team Felbrmayer – Simplon Wels (AUT)
181 EIBEGGER Markus
182 FORTIN Filippo
183 KIERNER Florian
184 KRIZEK Mathias
185 RABITSCH Stephan
186 SCHLEMMER Lukas
187 ZOIDL Riccardo

Team Hrinkow Advarics Cycleang (AUT)
191 BOSMAN Patrick
192 EICHINGER Daniel
193 FREIBERGER Markus
194 FRIEDL Nils
195 GRAF Andreas
196 HOFER Andreas
197 HRINKOW Dominik

Team Vorarlberg Santic (AUT)
201 SCHELLING Patrick
202 BADILATTI Matteo
203 GEISMAYR Daniel
204 HAMMERLE Maximilian
205 JÄGER Patrick
206 ORRICO Davide
207 RUEGG Lukas

Tirol Cycling Team (AUT)
211 BRKIC Benjamin
212 BURGER Sven
213 FRIEDRICH Marco
214 GAMPER Florian
215 PORZNER Manuel
216 WILDAUER Markus
217 ZIMMERMANN Georg

Trevigiani Phonix – Hemus 1896 (BUL)
221 ABDERRAHIM Zahiri
222 CHOLAKOV Stanimir
223 FEDELI Alessandro
224 JURADO Cristofer Robin
225 PENALVER Manuel
226 TIVANI German Nicolas
227 ZANA Filippo

WSA Pushbikers (AUT)
231 AUER Daniel
232 BALDAUF Sebastian
233 KOPFAUF Markus
234 MEIER Alexander
235 POLL Stefan
236 SALZMANN Jodok
237 TRETTWER Helmut