Oorspronkelijk geplaatst door Hermantk op zaterdag 7 april 2012 om 23:27

Ik vind het verslag nu al genieten. :D

Oorspronkelijk geplaatst door Bijls op zaterdag 7 april 2012 om 23:33

Ik vond dat ik vrij rustig was.... Ik werd op de terugweg via Nuenen de oren van m'n kop geluld :-)

Oorspronkelijk geplaatst door Gilly op zondag 8 april 2012 om 00:02

-

Oorspronkelijk geplaatst door Gilly op zondag 8 april 2012 om 00:19

Onder het genot van een heerlijke Limburgse Alfa een verslagje typen.

Half 7 ging de wekker al en werden MartijnMavic door onze gastheer ter plaatse, KoffieMolenJan, getrakteerd op lekkere pannenkoeken en heerlijke versgebakken broodjes. Buiten blies de wind, tikte de regen tegen de raam, roken we aangebrande pannenkoeken en broodjes. Was dit dan alles wat Veenendaal voor ons te bieden had vandaag? Gelukkig niet!

Alle elementen der moeder natuur leken zich tegen mij te hebben gekeerd vandaag! Waarom vandaag, de dag waar ik toch wel naartoe leefde en nu tegenop zag(mede door het niet geplande griepje vorige week). Mijn handen waren ijsblokjes, mijn voeten doorweekt, maar de benen waren goed. Enkel op die laatste gedachte leefde ik, terwijl de weergoden boven ons de strijd beslechten met hagen en natte sneeuw. Het weer leek echter geen energie uit mijn benen te vreten, die ik zelfs al enkele weken niet meer gevoeld heb.

Enfin, onderkoelt maar wel eindelijk aangekomen bij de startplaats stond zowat iedereen al klaar voor te vertrekken. De gedachte ging enkel uit naar iets warms, de eerste woorden bij aankomst waren dan ook of iemand nog een jackje te leen had in plaats van me eerst voor te stellen :p. Met goede moed werd dan toch vertrokken en meteen na de Amerongse berg bracht de zon mij een glimlach op het gezicht. Werd het dan toch een mooie dag?
Na rustig te hebben rondgedraaid en gesproken te hebben voelde ik me steeds beter. Muurvast zat ik op die aluminium ROSE, niemand kon het mij vandaag moeilijk maken nam ik me voor. Na het deelnemersveld te hebben overschouwd(en met het feit dat de Ahoy-mannen Moreno en X zich aan hun hfgrenzen moesten houden) zag ik het weer aankomen op een tweestrijd met maatje Herman, wellicht dat Peter nog zou kunnen verrassen.

De met takken- en rommel bezaaide Italiaanseweg reed ik met alle gemak van de wereld op, de benen waren nog steeds gevoelloos. Samen met Bijls voor een mooie foto gegaan, en dat lukte redelijk totdat de haarspeld opdoemde. De KutShimano van Bijls begaf het en Jan dacht zo vriendelijk te zijn om Bijls in de goede richting te geven. Dacht ja, feit was dat Jan zichzelf achteruit duwde en zo bijna in de berm belandde.

Steenkoude voeten zijn niet 1-2-3 verdwenen, dat was de wijze les van vandaag! Bij de pauze meteen een verwarming in acht genomen en mijn Siberische ijsklontjes ertegen laten ontdooien. Gedurende de Koude Oorlog zich afspeelde in mijn voeten, werd ik er attent op gemaakt dat dit echt niet kon door de bardame. Blijkbaar had ik de verwarming net iets te hard gezet, waardoor alle ramen besloegen. In ruil tegen een Lipton Ice-Tea mocht ik de verwarming aan laten staan. God blesses that woman!

Mijn arme natte sokken kregen niet de kans zich helemaal te drogen, de grote Herman maakte me er immers weer attent op dat we weer bijna gingen vertrekken. Zo geschiedt hadden alle leden buiten Vigiroso, Bulcke, Hermantk en Mapsv de benen genomen. Ontvingen jullie hiervoor een ‘Klimgeitcertificaat’?

Zoete wraak volgde: in ons 5 koppen tellend groepje werd goed doorgereden tot aan de Posbank. Hier moesten Bulcke en de nog altijd sterke Vigiroso helaas de rol lossen. Het tweede deel van de Posbank was op mijn maat gesneden, het plan was om met Herman het gat in een keer toe te knallen. Ondertussen waren we ook onze eigen Baas B aka Mapsv kwijtgespeeld en zo waren de twee sterke mannen gevlogen. In een onoplettend moment reed ik nog bijna onze eigen Robert Gesink de berm in, mijn excuses daarvoor Robert mocht je dit lezen! Overigens kwam de snelheid ontwikkeld door Herman en ondergetekende op de Posbank niet onder de 34.

Op de top konden gelukkig de Ahoy mannen nog bij ons aansluiten, en nog een kopbeurtje draaien. In de verte zagen we de kopgroep snel groter worden en bleek dat Michiel, StonedCamel, Peter94 en Janwillem92 deze voorste groep vormde. Zo reden we dus in 10 minuten van helemaal achterin naar helemaal voorin. En de benen dan? Nog steeds een onderbroken communicatie, ze deden wat ze wilde. Zodoende op het Carrefour de l’Arbre van Gelderland flink doorgetrokken, maar dit bracht niet veel teweeg mede door het inhouden omdat we hele groepen passeerden.

Na een gebrekkige samenwerking hebben Herman en ik er geprobeerd een paar af te pieren, maar dit zat er niet in. Niet goed genoeg om over te nemen, wel goed genoeg om te volgen. We hadden een “seven nation army” in ons wiel hangen. Uiteindelijk met Herman besloten zo niet door te rijden en te wachten op de Holleweg om daar het gas volledig open te draaien en ze er op kracht en conditie af te rijden. StonedCamel had door dat we de groep niet meer zouden leiden en reed ervandoor. Na een rustig gesprek met Herman toch besloten hem niet te ver te laten spartelen, 50 tot 100 meter was voldoende, en hem voor de Holleweg terug te nemen. De grote plaat rondkrijgen leek van een afstand moeite te kosten bij StonedCamel. Met een hf van 140 hielden we hem binnen de 100 meter. Was dat eindelijk een signaal van mijn benen? Ze werden zowaar warm, maar gelukkig was het de zon :D. De Holleweg volgde al snel en zo geschiedde: enkel Janwillem92 volgde wonderbaarlijk en nam ook nog mee over!

Opeens is Janwillem92 ergens verdwenen, het is me niet opgevallen dus ik weet niet waar hij gedropt is. Met zijn 2en vormde Herman en ik een op stoom gekomen locomotief en reden we toch constant 38 kop over kop. Na nog een flinke kopbeurt op de dijk tegen de wind in met een snelheid die soms de 40 aantikte, vond ik het welletjes geweest. We hebben immers de tegenstand enigzins vernedert, van helemaal achteraan naar helemaal vooraan. En dat met 2 vingers in de neus! Al zeg ik het zelf. Herman vormde de perfecte vluchtmakker! Samen de koers hard gemaakt en als grote overwinnaars de tegenstand op minuten gereden(eigenlijk mogen we buiten Vigiroso, Mapsv en Bulcke bij iedereen nog 3 minuten erbij tellen).

Met het oog op de koers morgen(Herman ook) vond ik het overdreven om nog te gaan sprinten, Herman deelde deze gedachte met mij en zodoende zijn we samen over de meet gereden.

De gemiddelde snelheid van het rustpunt tot op de Grebbeberg bedroeg voor ons beiden 34,7 km/h. Zonder het keuvelen en aankloten kon die makkelijk boven de 35 gaan.
Aankomstfilmpje “voorste peloton”

Veenendaal-Veenendaal 2012 is nu een feit, het was weer fantastisch! We treffen ons wel weer Herman, sterker, beter, harder, koerservaringen rijker. Het aftellen is begonnen!

Oorspronkelijk geplaatst door Hermantk op zondag 8 april 2012 om 00:33

Onstopbare tandem vandaag! Als wij in de Sint Jozefklassieker vooruit komen te zitten..

Dat filmpje, haha! Geniaal dat Vigiroso groet en vervolgens gewoon in hetzelfde tempo doorgaat. :p

Oorspronkelijk geplaatst door Gilly op zondag 8 april 2012 om 00:34

Grootste complimenten wederom aan het adres van Vigiroso, de man waar de jaren geen vat op krijgen!

De 64 jarige(!) Nigtevechtenaar gaat morgen maar weer 3 uurtjes malen, dik respect!

We zien ons!

Oorspronkelijk geplaatst door StonedCamel op zondag 8 april 2012 om 00:36

@gilly:
100 meter lijkt me overdreven, dat hebben jullie zeker niet de hele tijd gehad. Waarschijnlijk vooral na dat stoplicht waar ik moest wachten. Heb meerdere keren omgekeken en toen zag ik jullie niet, als ik jullie op 50/100 meter had gezien had ik de benen stilgehouden namelijk.
Aan het eind moest ik mn tempo verlagen omdat ik het niet meer trok, helaas was het toen rap geflikt :p

Oorspronkelijk geplaatst door Onie op zondag 8 april 2012 om 09:05

Na een goede nachtrust te hebben gehad hier dan ook mij verslag.

Na rond half 8 te zijn vertrokken met de auto kwam ik iets voor half 9 aan in Veenendaal. Snel ingeschreven waarbij we een mooi beklimmingskaartje kregen (% zijn over steilste 300m).

Vervolgens aangesloten bij de al wachtende WF'ers. Na een tijdje te hebben gewacht en te zijn afgekoeld uiteindelijk vertrokken voor de tocht. Ik had vooraf bedacht dat als ik elke klim vooraan zou zitten ik wat plaatsen kon zakken om vervolgens achteraan de groep weer aan te sluiten. Echter lag het tempo tot aan de pauze lager dan vorig jaar dus was dit achteraf niet nodig. Doordat ik steeds vooraan bleef heb ik niks meegekregen van lekke banden en een slinger in het wiel van een mede WF-er. Wegens de drukte was het lastig om als groep bij elkaar te blijven, met als gevolg dat de WF-groep 'brak'.

Op de Italiaanseweg eerst Peter gepasseerd die met zijn versnellingsapparaat aan het kloten was, later ook Bijls die zijn ketting eraf had en de duwende Jan. Voor de top werd ik weer terug ingehaald door Jan en Peter die vroeg of het nog ging. Antwoord: Pffff. Ik had de Italiaanseweg iets verkeerd ingeschat en was toen ik boven was redelijk kapot. Later werd ik opgeraapt door Bijls en daar heb ik volgens mij nog een tijdje achter gehangen. Het laatste stuk tot de pauze is een grijs gebied geworden, maar ik het daar wat rustiger aangedaan.

Aangekomen bij de pauze was ik trots op mijzelf dat ik het dit jaar al langer had volgehouden dan vorig jaar. Vorig jaar lag ik er aan het begin van de Koerheuvel al af xD. Aangezien er een fris windje stond zijn we meteen vertrokken nadat iemand zei: "Daar komen ze aan" (Doelend op Gilly en Mapsv). Dit bleek achteraf niet zo te zijn :p.

Een kilometer na de pauze kwamen we op een vlak stuk met veel wind. De benen voelden niet goed dus heb ik mij uit de groep laten zakken. Op de Emmapiramide? werd ik ingehaald door het groepje dat van een langere pauze had genoten. Vervolgens in mijn eigen tempo de Zijpenberg opgereden waar ik dus toch echt Gesink tegenkwam :p. Vlak achter mij zat Elbosco die op gelijke afstand bleef. Na de Zijpenberg was het gedaan. De benen liepen helemaal vol en ik kon geen tempo meer maken. Dit gevoel nam ik mee naar de Posbank. Aan de voet werd ik bijgehaald door Elbosco en ik heb nog even geprobeerd om in zijn wiel te zitten, maar dat lukte niet. Uiteindelijk was het al een wereldprestatie dat ik al fietsend boven kwam xD, en aan het gat met Elbosco te zien was ik niet de enige :p.

Na de Posbank wist ik dat we de (zoals Gilly al zo mooi zei) 'Carrefour de l’Arbre van Gelderland' nog kregen. Joepie.... Mij na een paar kilometer in het wiel gezet van een aantal traagfietsende en hier ben ik achter blijven hangen totdat we de snelweg (A50?) overstaken. De benen voelden al weer iets beter, dus het werd tijd om op zoek te gaan naar een sneller fietsend groepje. Deze kon ik gauw vinden en met 32/33 in het uur mijn weg vervolgd.

Mede door verkeerslichten en vals plat moest ik het groepje laten gaan en op zoek gaan naar een nieuwe. Dit lukte niet helemaal, aangezien het geen groepje was, maar een half peloton xD. Op het klinkerpad Elbosco bijgehaald. Daarna is weer een grijs gebied, maar de Holleweg ben ik heel rustig opgereden. Bij de verzorgingspost wat drinken gehaald en even gewacht op Elbosco. Toen deze er naar een paar minuten nog niet was heb ik mijn weg vervolgd.

Op de laatste stukken vals plat na weer een redelijk tempo kunnen rijden en in een mooi groepje tegen de 35km/h terug naar Veenendaal gereden. Aangekomen bij het clubhuis van de AXA Valleirenners kwam ik nog een paar vertrekkende WF'ers tegen. Binnen nog even gezeten met Bijls en Fansevenant (onder het genot van twee lekkere broodjes frikandel). Toen de laatste twee WF'ers ook waren gearriveerd ben ik vertrokken richting huis.

Gegevens:
Afstand: 137,38km|Tijd: 5h19m24s|Gem. snelheid 25,80km/h.

Nog even teruggezocht en vorig jaar heb ik er exclusief stilstaan 5:50 minuten over gedaan. Een mooie verbetering. Volgend jaar maar eens richten op een tijd onder de 5 uur.

Dank @ WF'ers voor de mooie dag, en dank aan de goede organisatie van de AXA Valleirenners.

Oorspronkelijk geplaatst door Bijls op zondag 8 april 2012 om 09:21

Respect

Oorspronkelijk geplaatst door Hermantk op zondag 8 april 2012 om 11:24

Ghehe, kwam er net achter dat ik gisteren met een achterband van 6,5 bar heb rondgereden. Zo'n gevoel had ik al. Normaal rij ik met 8 :p.

Oorspronkelijk geplaatst door xistnc op zondag 8 april 2012 om 11:34

@Hermantk
Zou het ook kunnen dat je (een deel van) die 1,5 bar onderweg bent verloren? We hebben genoeg paadjes gehad die graag hun bijdrage daaraan leveren.

Oorspronkelijk geplaatst door janwillem92 op zondag 8 april 2012 om 11:44

Mooie verslagen hier, mooi om te lezen dat iedereen zijn eigen verhaal heeft, ik zou ook graag mijn bijdrage leveren. Maar ik heb eigenlijk geen idee welke heuvel nou welke was etc:P. Na als 4e op de afgesproken plek me gemeld te hebben, was het nog wel even wachten op de rest en voor mij werd hier meteen duidelijk dat het niet zo handig was dat ik geen handschoenen meegenomen had! Uiteindelijk vertrokken en het eerste halfuur niet kunnen schakelen.

Voor het rustpunt merkte ik eigenlijk vanaf het begin dat ik nog nooit met meer dan 3 mensen tegelijk heb gefietst, het ging helemaal niet hard maar ik moest soms ineens tien mensen inhalen omdat ik anders het contact met de wielerflits groep verloor:P, toen het dus in stukken brak, zat ik in het laatste groepje denk ik. Met de saxo broeders nog even gewacht omdat spartacus en volgens mij elbosco ineens in de remmen knepen.(achteraf zou dit dat pechgeval zijn) Toen vigiroso(wat rijd die hard) ons achterop kwam en zei dat we rustig door moesten rijden dat ook maar gedaan. Uiteindelijk met ynnad en nietram+(uitzakkende herman) bij de verzorgingspost aangekomen. Het eerste stuk ging erg snel voorbij mijn gevoel en daar was ik wel blij mee en ik had mijn benen nog niet gevoeld.

Toen men lanzamerhand vertrekken wou van de pauze bedacht ik maar dat ik er meteen een beetje van voren wou zitten. Ik dacht als er nu wat gebeurd en ik hang weer achteraan, zie ik niemand meer terug dacht ik. Toen spartacus het bal opende heb ik eigenlijk meteen van voren meegezeten. Eerst weg met een groepje Stonedcamel, Michiel, en peter94. Het werd nu wel duidelijk dat het niet meer rustiger zou gaan, ik dacht misschien blaas ik mezelf vierkant op, aangezien dit pas de 2e keer ooit was dat ik de 100km grens ging slechten. Ik besloot maar gewoon mee te gaan zo lang ik me nog ok voelde, en de man met de hamer van zelf wel langs zou komen.

Toen we een tijdje weg waren kwamen Gilly en Herman ons achterop. Met deze mannen erbij werd het er niet gemakkelijker op, op een strook die gilly hier onder als carrefour l'arbre aanduid, namen deze mannen even de kop. Ik heb nogal moeite om heel kort op iemand te rijden maar dat was hier wel nodig, allemachtig ik heb echt nog nooit zo iets mee gemaakt, de benen waren ok, maar telkens als ik weer is 2 meter gaf in het laaste wiel, zwiepte er weer iemand die we inhaalden naar links omdat die dacht dat het de laatste was. Zowieso was inhalen hier best krap, en we gingen soms toch erg hard. Ik zat in het laatste wiel en heb vaak van rechts kreten als: Waar zijn we mee bezig?!! en Dit is geen wedstrijd! gehoord.

Op de heuveltjes voelde ik mij eigenlijk niet veel slechter worden, en was in staat bij de kop te blijven. Ik ben nog een keer vol in een kuil gereden, Stop maar dacht ik, echter bleek alles nog heel, achteraf niet recht:P Toen is uiteindelijk stonedcamel weer bij gehaald en zat ik na een versnelling van de 2 sterksten nog met Gilly en herman voorop. Daarna, ging het voor mij eigenlijk net wat te hard, stukken naar beneden, bochten, ik verloor vaak een paar meter en dat kwam mijn benen niet ten goede. Ik had zo'n gevoel dat er een keer een einde aan kwam, en na een paar keer een kopbeurt gedaan te hebben, ging het licht uit.

Als iemand mij had verteld:P dat er nog zon leuk stuk waaierdijk zat, had ik wellicht daarvoor wat eerder los gelaten. Allemachtig, ik was volledig op en werd er echt door iedere waaier genadeloos afgepierd. Weet ik ook is wat dat is:D, ik was alleen bang dat ik van achter door iedereen nog ingehaald zou worden. Dit viel echter wel mee. Bovenop de grebbeberg me bij de rest gevoegd/gewacht, en rustig de laatste kilometers uitgepeddeld.

Al met al een topdag gehad. Ik heb leuke mensen leren kennen, mezelf op fietsgebied leren kennen, en een mooi fietsgebied waar ik nog niet eerder gereden had. Iedereen bedankt!

Oorspronkelijk geplaatst door xistnc op zondag 8 april 2012 om 11:49

deel 2/3

Als we Rhenen naderen, passeren we één voor één een groepje dames. Een breed (breder!) gebipste deelnemer in Leopard-verpakking meent, dat het fietspad ruim genoeg is om tegelijkertijd ons in te halen. En hij heeft daar gelijk in, maar dan moet hij wel met zijn smalle bandjes de linkerkant pakken en niet met de buitenkant van zijn lichaam... Als hij mij in een flauwe chicane aantikt, rijd ik twee dames net niet van hun fiets. De Leopard-tank begint al tijdens zijn manoeuvre met excuses te maken en uit het gelach achter me maak ik op, dat het met de schade gelukkig meevalt.

Op de Grebbedijk gaat het tempo voor het eerst wat omhoog, maar alleen om de groep draaiend te houden bij aanwakkerende wind. Ik meen dat ik het in dit geval minimaal heb over Onie, Jan, Bijls, StonedCamel, Bulcke, Gilly2, Peter94, Mapsv, Nietram, Ynnad en twee groenwitte Ahoy-mannen en ondergetekende. We beseffen dat we niet compleet zijn, maar vanwege het matige tempo kunnen de achtersten nooit erg ver weg zijn. In Wageningen genieten we van klimmer Bijls, die speciaal voor deze tocht een trainingstage op Mallorca heeft ingelast.

Gelukkig geen opstoppingen en bloedvlekken richting de voet van de Italiaanse Weg deze keer, maar ik heb hierop geanticipeerd door als één van de eersten aan de klim te beginnen. Het regent al een tijdje niet meer en omdat mijn commercieel medewerker Mapsv me herinnert aan het fotomoment halfweg de klim, rits ik mijn regenjack open. In de haarspeldbocht komt Gilly2 naast me rijden en begint een gesprek. Het kan niet anders dan dat dit een complot is, want Peter94 en Mapsv hebben er ook een handje van om uitgebreid te ouwehoeren terwijl ik al mijn adem nodig heb om een klein beetje tempo te houden...

Bovengekomen in Doorwerth staat de teller inmiddels op 46 kilometer, dus de eerste pauze is nabij. Op het gemak peddelen we oostwaarts, in de veronderstelling dat we op die manier achterblijvers de kans geven om weer aan te sluiten. Vlak voor de pauze is het nog even oppassen geblazen als we het fietspad aan de linkerkant van de weg missen en diverse auto's ons daar al toeterend van op de hoogte willen stellen. Een onbekende deelnemer in het blauw raakt hierdoor zo geïntimideerd, dat hij mij vanaf de rechterkant van de weg 'meeneemt' naar het midden en even later meent door mij heen over te kunnen steken naar het fietspad. Ik was even not amused en daar ben ik soms best goed in. Als ik mijn fiets parkeer op de pauzeplek, geeft de teller een gemiddelde aan van 27 km/u precies. Wat mij betreft 'missie geslaagd' om op het gemak de eerste pauze te halen, ondanks de door omstandigheden gebroken groep.

Tijdens de pauze gaat het mis. Inmiddels heb ik mijn regenjack helemaal uitgedaan, maar dat is toch best fris eigenlijk. Ik verorber drie fruitrepen, die ik voor de zekerheid bij me heb gezien mijn ten opzichte van voorgaande jaren toch enigszins geslonken energiereserve. Iedereen krijgt het koud, maar als we willen vertrekken merken we dat Gilly2 en Mapsv ontbreken. Hun fietsen staan er nog, dus kan van een Klimgeitje geen sprake zijn. Mapsv zal wel weer op de plee zitten, of in de rij staan. Als Hermantk zich zijn beloofde patronskills herinnert en even later met Gilly2 terugkomt, is dat het signaal voor de massa om het geitenpad terug naar de weg te kiezen, in de opportunistische veronderstelling dat Mapsv ook wel zal volgen. Met een afwachtend tempo maken we de oversteek richting Posbank, waarbij iedereen zich bewust is dat dit slechts de spreekwoordelijke stilte is voor de even spreekwoordelijke storm. Wie opent de debatten?

straks de rest

Oorspronkelijk geplaatst door Mapsv op zondag 8 april 2012 om 12:20

Nog even een verslagje van mijn kant:

Na lang wachten en veel klagen over de omstandigheden dan toch vertrokken voor Veenendaal- Veenendaal. Tot aan de pauze hebben we meer gelachen dan dat we gefietst hebben. Gelachen hebben we om: enkele deelnemers die al volledig geparkeerd stonden op de Amerongse Berg, deelnemers die uitgebreid Gilly's fiets observeerde en verder gewoon met elkaar gelachen.

Samen met Gilbert en Xistnc bereikte we de pauze plaats. Snel de bidon gevuld en aangesloten bij de rij voor de WC, waar Gilbert nog opmerkte dat het niet uitmaakte of je naar de mannen of vrouwen wc moest. Ik antwoordde met: "misschien voor jou niet" dit tot grote hilariteit van de wachtende groep.

Enfin hier is het meeste al over gezegd, na veel vertraging ging ik uiteindelijk met Vigiroso als laatste weg. We reden snel naar de wachtende Herman, Gilly en Bulcke toe. Met z'n 5en ging het tempo de hoogte in en binnen no time waren we op de Posbank. Daar kon ik een eerste aanval van Herman nog beantwoorde maar bij de volgende versnelling moest ik eraf.

Op de Posbank heb ik: Onie,Bijls,Fansevenant,Ynnad,Nietram,Jan,Xistnc,Spartacus bijgehaald. Vigiroso en Bulcke hebben hierbij moeten lossen helaas. In het wiel van Spartacus over het slechte fietspad geraasd en daarna in het wiel van een tempobeul aan een hels tempo door gegaan tot aan de voet van de Valkenburglaan.

Xistnc had tijdens de race naar dit punt al opgemerkt dat het te snel ging en is hier blijkbaar ook stil gevallen. Ondertussen toomde Spartacus me in. Ik heb hierna geluisterd omdat ook in mijn achterhoofd de Grebbedijk speelde. Op de volgende klim: de Holleweg, reed ik op een klein verzetje met een hoog ritme naar boven. Voor de gein telde ik hoeveel mensen ik inhaalde, dat waren er afgerond 50. Spartacus zag ik nergens meer maar omdat ik hem wel vaker snel heb zien terug komen na een klimmetje ging ik er van uit dat dat dit keer ook weer lukte.

Ik was ondertussen bezig om nog wat water/sportdrank binnen te krijgen aangezien ik m'n bidon op de Posbank verloren was en de van Jan overgenomen bidon al leeg was. Toen ik een aardige deelnemer de zijne weer terug gaf en achterom keek zag ik Vigiroso terug keren! Erg knap en petje af! Even later zagen we ook Spartacus komen, dus even ingehouden om samen door te racen naar Wageningen en de Grebbedijk.

Aanvankelijk kon ik me goed handhaven in de waaier en zelfs goed mee draaien, maar toen sloeg de pech weer toe: net toen ik vanaf de kop kwam werden we gepasseerd door een auto hierdoor moest ik de waaier uit en kon ik niet meer terug komen. Toen heb ik maar rustig uitgereden tot aan de finish waar ik nog dicht bij Spartacus kwam.

Hele leuke dag gehad en blij verrast over de opkomst en het niveau van de groep!

Oorspronkelijk geplaatst door Koldo op zondag 8 april 2012 om 16:23

Leuk om alles te lezen, het verbaast me altijd weer dat jullie steeds weer iemand van de groep tegenkomen!

Oorspronkelijk geplaatst door Hermantk op zondag 8 april 2012 om 18:42

@JanWillem
Ik ben nog steeds onder de indruk van wat je gisteren liet zien, echt klasse! Je nam ook echt niet lafjes over, maar ik moest behoorlijk aanzetten om in je wiel te blijven. Met een beetje meer tochtjes in de benen word je een hele goeie wielrennert!

Oorspronkelijk geplaatst door Gilly op zondag 8 april 2012 om 23:04

xistnc, deel 3?

Oorspronkelijk geplaatst door Spartacus op zondag 8 april 2012 om 23:06

xistnc, ik wacht met smart op deel 3!

En ik heb me ingeschreven voor mijn eerste tijdritwedstrijd!

Oorspronkelijk geplaatst door xistnc op zondag 8 april 2012 om 23:09

Oh ja, sorry, Pasen kwam er ff tussendoor. Working on it right now! (a)

Oorspronkelijk geplaatst door Mapsv op zondag 8 april 2012 om 23:26

Ik heb me ingeschreven voor de streetrace te Ede. Ruben verwacht ik daar ook.

Oorspronkelijk geplaatst door xistnc op maandag 9 april 2012 om 00:58

deel 3 van 3

Meteen aan de voet van de Emmapyramide plaatste Spartacus een flitsende demarrage, met Peter94 in zijn wiel. Voorgekookt of niet, dergelijke taferelen zijn sowieso 'out of my league'. Spartacus is weliswaar een referentie voor me, maar alleen als hij (zoals vaak) zo meteen stil valt. Bijls, mijn andere referentie, ging er echter eveneens vanuit mijn wiel als de paashaas van door en ook het wiel van Jan kon ik niet houden. Daartussen dartelden nog ergens de twee jonkies, aan elkaar geplakt in Saxo-verpakking, waar ik met de week meer bewondering voor krijg. Die kennen de grenzen van hun mogelijkheden nog lang niet!

Eenmaal in het goede ritme achterhaalde ik al vrij snel zowel Bijls als Jan. Af en toe hoorde ik de babbels van Bijls achter me en omdat zijn stemgeluid steeds zachter klonk, wist ik dat ik langzaam maar zeker bij hen wegreed. Op de top van de Emmapyramide had ik ook Nietram en Ynnad nog in het vizier, mede vanwege de mooie haarspeldbocht waarmee de afdaling begint.

In de beklimming van de onmiddellijk en onverbiddelijk volgende Zijpenberg voltrok zich aan de linkerkant van de weg een waar spektakelstuk. Ik had zelf de goede cadans en een goede groep te pakken, toen eerst een bekkentrekkende Gesink de afdaling nam. Hij zal allicht vooraf geen rekening hebben gehouden met deze bonte stoet van duizenden liefhebbers op zijn kantoor! Vervolgens werd mijn peloton in een ziedende vaart voorbijgestoken door een koppel smalkonten, waarvan één in Eyserbos-tenue. Een vreemd maar warm gevoel van plaatsvervangende trots maakte zich van mij meester en gaf me vleugels om me vol vuur in de afdaling te storten.

Een klein half minuutje voor me uit zag ik Nietram en Danny rijden en zag ik nou goed dat ze in het wiel van Spartacus zaten? Dat weet ik niet zeker, maar ik weet wel zeker dat ik ze aan het eind van de afdaling bijna te pakken had en dat Spartacus daar nog eens 200 meter voor reed. Je moet haalbare doelen stellen in het leven - en dit waren er twee! Aan de voet van de Posbank achterhaalde ik de broertjes en met hen in mijn wiel hijgde ik me naar het wiel van Spartacus. Gek genoeg ligt deze klim me altijd wel. De eerste anderhalve kilometer is niet al te steil, de laatste halve kilometer is dat wel maar kort genoeg om hooguit halfdood te gaan.

En volledig vanuit het niets was daar opeens Mapsv, overduidelijk gefrustreerd vanwege het pauzepoepverraad. Voor mij opnieuw een moment van respect voor zijn wil én vermogen om een redelijk heftige confrontatie om te zetten in motivatie en daadkracht, met tussen de regels door bovendien de nodige zelfreflectie. Chapeau!

Tijdens de oversteek van het heidegebied richting het westen had ik moeite om de furie van Spartacus en Mapsv te volgen. Omkijken is niet mijn specialiteit, dus ik heb geen flauw idee waar we Nietram en Ynnad zijn kwijtgeraakt. Gelukkig reden we onszelf op het smalle fietspad vast in een groep van een man of twintig. "Het heeft geen zin om deze kudde in te halen!", gilde ik richting Spartacus. Voor mij speelde zeker mee dat een korte windstilte me op dat moment erg goed uitkwam. Krampjes en vermoeidheid voegden zich bij de koude rillingen die me vanaf de pauze vergezelden. Nog ruim 50 kilometer, vertelde mijn Garmin. Au, als dat maar goed gaat.

Bij het oversteken van de A50 konden we eindelijk het peloton passeren en met ons een fluorescerende deelnemer, met wie ik samen de voorafgaande klimmetjes en afdalingen had gedaan. Dat beviel me wel en ik riep Spartacus toe om diens wiel te pakken. Daar had ik echter meteen al spijt van en ik fluisterde Mapsv toe dat het me véél te hard ging. Even daarvoor had Spartacus me al gevraagd over te nemen, maar ergens in mijn lichaam liet iets me weten, dat ik dit verzoek niet kon honoreren, hoe graag mijn geest ook wilde.

Sneeuw en hagel, wind en regen,
Niets en niemand hield ons tegen.
Maar 't was nota bene op de Valkenburglaan,
Dat voor mij het licht werd uitgedaan.

Uiteindelijk heb ik het nog 10 kilometer weten uit te houden in het wiel van Spartacus en later in dat van Mapsv. Toen was het over en sluiten, niks meer en niks minder. Ergens op het vals plat richting Doorwerth hoorde ik achter me het prettige Amsterdamse stemgeluid van Nigtevegt's Nasty, wat ik slechts kon beantwoorden met een welgemeend "Ik sta geparkeerd!". Vigiroso liet als afscheidsgroet weten, dat Jan ook in aantocht was.

Deze onheilstijding hielp me tot aan de voet van de Holleweg terug in mijn ritme, maar die klinkerklim werd een ware kruisgang. Ik heb de aangekondigde Jan nooit meer gezien, maar ik vermoed dat hij één van minstens honderd deelnemers was die ik daar één voor één moest laten passeren. Uitgeput liet ik mijn fiets in het gras vallen bij de tweede en laatste pauzeplek, om met moeite een banaan, een plak ontbijtkoek en een halve liter sportdrank te verorberen.

Toen ik de moed bij elkaar had geschraapt om de laatste 30 kilometer tot mij te nemen, meldden zich eerst Bijls, Fansevenant en Bulcke en iets later ook Nietram en Ynnad. In de veronderstelling dat dit het juiste gezelschap zou zijn voor de finale, plofte ik naast mijn fiets neer in het gras en dat had ik beter niet kunnen doen. Toen Bijls en Fansevenant al snel aankondigden weer op te stappen, verdrong ik de duizeligheid die mij had overvallen en sloot me bij hen aan. Ook die twee extra plakken ontbijtkoek had ik beter kunnen laten liggen. Ik verslikte me bij de eerste de beste tempoversnelling genadeloos, wat een hoestbui van een half uur inluidde.

Ik gaf mijn metgezellen het teken dat ze door konden rijden en stapte af om met gebogen hoofd uit te hoesten. Hierbij constateerde ik dat mijn zadel een kleine centimeter was gezakt, wat ik erg prettig vond als uitleg voor anders niet direct verklaarbare krampscheuten in mijn benen. Ik zette mijn zadel wat hoger, maar checkte voor de zekerheid ook de mogelijkheid om de trein terug te nemen naar Veenendaal. Station Wolfheze was een goede 8 kilometer terug in de tijd en dan leek doorrijden toch een betere optie.

Wonder boven wonder kwam ik op de Wageningsche Berg weer wat in mijn ritme. Geleidelijk aan achterhaalde ik wat groepen en groepjes, die me tijdens mijn hoestbui waren gepasseerd. Van harte ging het niet, maar op de Grebbedijk had ik mijn motor weer op gang. Toen ik een eerste keer omkeek, hing er een kudde in mijn wiel waarbij de door Boudewijn de Groot bezongen circusstoet Jeroen Bosch zou verbleken. In plaats van over te nemen, demarreerden er een paar vanuit mijn wiel. Ook dat nog.

In volle achtervolging deed het me deugd dat mijn teller ondanks de tegenwind weer tot dik boven de 30 km/u reikte. Het lukte me weliswaar niet om mijn Pipo's te achterhalen, maar toch haalde ik de ene na de andere mongolenwaaier in. Ik wist dat spoedig de Greppelberg zou volgen, maar wist dat die niet lang genoeg zou zijn om me mijn herwonnen moed te laten ontnemen. En de afsluitende Defensieweg, ach, dat zien we dan wel weer en bovendien zijn we dan bijna thuis.

Beide heuvels liepen boven verwachting en het lukte me om jojoënd aan te haken bij een klein groepje Vianezen, ondanks hun vreemde tempowisselingen. Zowaar kreeg ik tussen Overberg en Veenendaal opnieuw Nietram en Ynnad in het vizier, die lieten weten dat ze het niet konden bolwerken op de Grebbedijk, met volle wind tegen. Volgens mij heb ik ze in de laatste stroken nog uit het wiel gereden, maar verstijfd en versuft als ik was heb ik tegen mijn natuur niet meer naar hen om kunnen kijken, letterlijk en figuurlijk.

Terug in het clubhuis van de Valleirenners was ik zielsgelukkig met de houten stoel die me werd aangeboden en ik legde mijn eveneens houten hoofd nederig te rusten op tafel. En als we daar niet ontzettend op de tocht hadden gezeten, was ik ter plekke allicht in diepe slaap gevallen om pas met Pasen weer te ontwaken en op te staan.

Afijn, achteraf blijkt dat ik netto slechts zo'n 4 minuten langer over de tocht heb gedaan dan vorig jaar. En vermoedelijk waren we die 4 minuten minimaal al kwijt bij de eerste pauze. Maar toch weet ik zeker dat mijn eindresultaat er heel anders had uitgezien met de gezondheid die me recentelijk deed vliegen in Zuid-Limburg en tijdens de tochten vanuit Ochten en Wezep. Ik koester de mooie momenten van deze WielerFlits-toertocht, in de wetenschap dat het een volgende keer beter zal gaan.

- - -

Oorspronkelijk geplaatst door Bijls op maandag 9 april 2012 om 09:39

Hoe zeggen ze dat of facebook: Vind ik leuk

Oorspronkelijk geplaatst door Peter94 op maandag 9 april 2012 om 09:46

Om in te lijsten

Oorspronkelijk geplaatst door janwillem92 op maandag 9 april 2012 om 10:12

die gozer achter nietram en ynnad was ik:P, de 3 vraagtekens na jan was volgens mij michiel?, ik ken zijn nickname hier niet.

Oorspronkelijk geplaatst door Onie op maandag 9 april 2012 om 10:23

Ik zit precies achter Jan xD.

Oorspronkelijk geplaatst door Spartacus op maandag 9 april 2012 om 10:42

De ? is de maat van Moreno;
De ?? is Michiel, de maat van StonedCamel

@xistnc: Complimenten voor je mooie verslag, schitterend hoe je het verwoordt! Ik had je nog even gebeld na afloop, om te vragen hoe het met je ging, want je zag er echt niet gezond uit in het clubhuis!