Lawson Craddock is ook begonnen aan zijn eerste Tour. Lawson droomde van jongs af aan al om ooit zelf de Tour te rijden en nu is het zo ver in zijn 24ste levensjaar staat hij er nu toch echt en doet hij mee met de grote jongens.
Dit is niet zijn eerste groote ronde hij heeft al 2 keer de Vuelta gereden in 2014 kwam hij niet veder dan de 14de etappe en in 2015 reed hij hem uit en eindigde op een 42ste plaats.
En nu de Tour. Hij heeft geen druk op zijn schouders het enigste wat van hem word verwacht is dat hij zijn kopman Rolland helpt wanneer hij kan.
De eerste rit is hij ongeschonden door heen gekomen en eindigt in het eerste deel van het peloton rond de 50ste plaats. In rit 2 eindigt hij op een mooie 35ste plaats en staat nu 6de op 23 seconden in het jongeren klassement.
Dag allen even een up-to-date'je betreffende mijn adoptierenner Thomas De Gendt.
De dag voor de start van de TDF was het voor Thomas heuglijk terugdenken aan een mooie dag vier jaar geleden. Jawel we zijn alweer vier TdF's voort sinds de trouwdag voor Thomas.
In de vorige etappes hebben we Thomas af en toe gezien om in het begin van de rit te werken voor Andre. Een zotte aanval zit er voorlopig nog niet in. Geen probleem dit komt later wel. Na het nodige werk en voor dat alle nervositeit begint laat Thomas lopen met voorlopig een 138ste plaats als beste resultaat. Wie weet geraakt hij zo wel fris aan de laatste week! Tot later...
Echt niemand had er zin in vandaag, behalve de eenzame vluchter en....
....niemand anders dan Thomas Voeckler natuurlijk. Wat is dit nou voor saaie optocht voor een showman als hij? Wat een aanfluiting. Zonder enige moeite gaf Hij wat gas, zwaaide naar het lamlendige peloton, en peerde er van door. Ondanks dat Voeckler alweer op leeftijd is en zijn beste dagen achter hem liggen scheet het peloton terecht meteen zeven kleuren stront en kwam op gang nog geen 5 minuten nadat Thomas zijn hielen liet zien. Onze Franse Held werd vakkundig kort gehouden door een overmacht aan sprintploegen en kon het natuurlijk niet nalaten zijn acteertalent te tonen vlak voor hij werd ingelopen. Die oscar voor beste drama acteerprestatie kan hem al bijna niet meer ontgaan, en de Tour is pas net begonnen!
Thomas Voeckler, je bent mijn Held!
In Slovenië, verscholen achter de alpen, heb je weinig wind. En naar horen zeggen is er geen vierkante meter plat. Ondanks deelname aan menig Vlaamse klassieker, moeten de eerste ritten toch erg onwennig geweest zijn voor Luka Pibernik die nog nooit een grote ronde heeft gereden.
Waar hij gisteren het peloton gemakkelijk bij kon houden, had hij het vandaag moeilijk. Regelmatig waren de kleuren van Lampre-Merida achterin te vinden. Samen met zijn ploegmaten Arashiro, Durasek, Bono, de Ethiopiër Grmay en landgenoot Polanc. Ze hebben vandaag tijdens de langste etappe die zeker aan het eind snel werd gereden, met een venijnige wind tegen, moeten afzien. Toch is het Luka gelukt het peloton bij te blijven.
De renners van de Italiaanse staal- en laminaatfabrikant Lampre, komen uit 3 verschillende continenten en zelfs uit 7 verschillende landen. Dat zal de onderlinge communicatie niet makkelijk maken in dit vreemdelingenlegioen. Luka, die na de middelbare school professioneel is gaan fietsen, spreekt wel Engels, maar daarin is hij zo'n beetje de enige in zijn team. Italiaans is de voertaal. Luka zegt zelf het niet goed te spreken maar wel te begrijpen. In het peloton kan hij natuurlijk babbelen met Polanc, wiens vader Marko als coach bij het lokale wielerteam Radenska Ljubljuana van grote invloed is geweest op de carrière van Luka. En ook de Kroaat Durasek spreekt vloeiend Sloveens. Bozic en Koren zijn de andere twee Slovenen van de vier die het peloton herbergt.
Mijn Sloveens is nog niet zo goed. Maar dankzij Google Translate begrijp ik dat de goedlachse Luka nog nooit een tour langer dan negen dagen heeft gereden. De selectie voor de tour is de verwezenlijking van een grote droom. Champs Elysee is zijn persoonlijk doel. Maar Meintjes en Costa helpe, onderwijl ervaring opdoen, is zijn opdracht. Hij heeft zich voorbereid op afzien. Hij zal zijn stinkende best doen en als het even kan, wil hij zichzelf nog ergens laten zien. Een groepje vluchters? Hij wil vooral nergens spijt van gaan krijgen. Geen grote woorden, maar ze getuigen zeker van pit en lef. We gaan de kleine maar taaie Luka ongetwijfeld nog in de aanval zien!
http://siol.net/sportal/kolesarstvo/dal-bom-vse-od-sebe-ne-bi-rad-cesa-obzaloval-32975
Ik heb geen adoptie renner gekozen ( te laat ) Maar mijn medeleven gaat toch wel uit naar Michael Mörköv (//) Hij vile de eerste dag net als Bennet. Komt elke dag als allerlaatste binnen. Vandaag op 33 minuten, 5 minuten na de één na laatste maar hij geeft niet op. Hij staat vanzelfsprekend allerlaatste op 1 uur en 10 Minuten. Inmiddels een kwartier achter op Sam Bennet die ook waardering verdient voor z'n doorzettings vermogen. Het was mooi om te zien dat beide een steuntje in de rug kregen. ( was het Henderson ? ).
Morgen uitrijden moet lukken. Maar de Pyreneëen dat wordt heel lastig voor Morkov en Bennet. Supporter voor de mannen vanaf de bank svp ;-)
Wat een dag!!
Weet je, eigenlijk had Thomas geen zin om in de aanval te zijn vandaag, hij schatte de kans op slagen gering in. En Tony is toch perfect voor een parcours als het deze maar tjah dan komt daar een vlucht met 8 verschillende ploegen en zonder lotto. Dat kan niet gebeuren en Thomas erachteraan. De andere patriotten in de vlucht zijn niet van de poes: Majka (echte berggeit), Pauwels (vorig jaar top 15 tour), Van Avermaet (klassiekerskopman), Huzarski (goeie Dauphine in de benen), Grivko (je weet nooit wat die juist kan), Sicard (klimbelofte) en ook nog Gautier en Vachon.
In de bevoorrading waar ieder denkt rustig zijn zakje eten te kunnen leegmaken stoomt Thomas gewoon door. Enkel Greg en Grivko zijn mee voor de anderen stopt het hier. Even later op de pas de Peyrol was het ook over en uit voor Grivko. Thomas pakt ondertussen volop bergpunten zodat hij stevig in de bergtrui komt te zitten. Op de 1 na laatste klimt ploft Greg ineens vanachter hem weg, neen dit hadden we niet zien aankomen. Even probeert Thomas nog maar uiteindelijk moet hij zich geven en rijdt een tempo dat hem veilig naar de tweede plaats brengt.
Fier op zijn bolletjestrui en met het besef dzt hij het heeft moeten afleggen tegen 1 der beste renners ter wereld zal hij tevreden naar bed gaan.
Nu even terug een paar dagen de luuwte in.
Bedankt Thomas.
Geen heldenrol nog voor Luka Pibernik. Maar het zelfvertrouwen groeit; hij kan goed met het peloton mee. En Meintjes staat er nog uitstekend voor in het jongerenklassement. En geweldig nieuws van het Sloveens olympisch comité: Luka is een van de zes mannen die het in Rio op de weg moeten gaan doen!
Waar ik eerder vermelde dat Luka uit Ljubljana zou komen, moet ik dat nu iets bijstellen. Hij is er waarschijnlijk wel geboren, maar de Piberniks wonen in Suhadole, een dorpje met ruim 700 inwoners op zo'n 20km ten noorden van de hoofdstad.
http://www.suhadole.com/cms/
Een van de bekendste Suhadolezen is France Pibernik, een beroemd Sloveens schrijver, historicus en dichter en ongetwijfeld familie van Luka: https://sl.wikipedia.org/wiki/France_Pibernik
Het dorpje kent als grote trekpleisters een oude kerk, st Klemena, die in 1322 al in een of ander manuscript genoemd schijnt te zijn, en de ingenieuze watermolen-dingessen in de buurt, http://www.sprehodi.marjan-semrl.com/mlincki-suhadole/
Verder vind je er een schoonheidssalon en een lokaal café, Bar Sršen (hetgeen "horzel" schijnt te betekenen) https://www.facebook.com/barsrsen.korac . De bar is 7 dagen in de week open, van 6 uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds. Behalve op zondag, dan slaapt de uitbater uit en opent hij pas om 7 uur 's ochtends de deuren. Je kan er darten, tafelvoetballen, ze hebben een radio en een tv... en als dat nog niet genoeg is: ze verkopen ook kauwgum!
Suhadole maakt deel uit van de gemeente Komenda, en is aan de noordkant vergroeid met het niet veel grotere gehucht Moste, alwaar men voor nog meer vertier onder andere een tankstation, een chinees restaurant en een kleine supermarkt kan bezoeken.
Hier zie je Luka met wat van zijn lokale fans. De kikker is kennelijk een symbool van Suhadole.
http://www.gorenjskiglas.si/storyimage/GG/20160701/C/160709979/AR/0/AR-160709979.jpg
De inwoners van Suhadole vinden grotendeels emplooi in de agrarische regio. In de winter is er weinig op het land te doen en vervelen ze zich natuurlijk onnoemelijk en dan gaan ze maar een beetje sporten. Hardlopen, langlaufen, wielrennen en mountain-biken zijn in het bijzonder populair. De uitgestrekte velden afgewisseld met de bossen en bergen om het dorpje heen, lenen zich uitstekend hiervoor. Jaarlijks organiseren de inwoners van de dorpjes van de gemeente Komenda dan ook een keur aan wedstrijden, waarbij de familie Pibernik (naast Luka o.a. ook een fietsende Peter, de jonge Ana en ene Klemen) in diverse leeftijdscategorieën al tal van prijzen in de wacht heeft weten te slepen.
Het beroemdste sportieve evenement van Suhadole is -op misschien de befaamde jaarlijkse tractorparade na- de mountain bike race, de Mlinčki-cross, genoemd naar de watermolens in de buurt. Luka had afgelopen november van Lampre verlof gekregen om mee te doen (en natuurlijk won hij). Schitterende sfeerbeelden van lekker stoempen door de herfstige bossen:
http://prijavim.se/index_page/news/2753/Luka_Pibernik_obcinski_prvak_v_gorskem_kolesarstvu/
En ten slotte, voor de echt geïnteresseerden, een wat oudere, zeer informatieve -zij het wat langdradige- documentaire van een lokaal tv station uit 2004 over de Mlinčki-cross:
https://www.youtube.com/watch?v=XXe0SQcmmsY
De Lampre-leiding had de gehavende Arashiro opdracht gegeven aan te vallen. De belangen in Azië zijn groot en de inschatting is dat de Japanner -die ooit als beloftevol sprinter werd aangekondigd- ergens in de Pyreneeën zijn Waterloo gaat vinden. Dus gisteren was het de laatste kans voor hem om zich in de schijnwerpers te rijden. Met dank aan Bora's Barta, werd het een succes. Bijna de hele dag het shirt in beeld en Arashiro heeft er zelfs een rood rugnummer aan overgehouden. Veel beter gaat het niet voor 'm worden. (Kijk hem eens blij zijn: http://www.teamlampremerida.com/2016/07/arashiro-il-piu-combattivo-cimolai-12/)
Wat Luka Pibernik betreft gloort er natuurlijk veel meer licht aan de horizon.
Na afloop van de etappe van gisteren is Luka geïnterviewd door een verslaggever van een Sloveense wielersite:
http://www.bicikel.com/novice/15276/luka_pibernik_bojim_se_predvsem_tretjega_tedna.html
Luka voelt zich best goed en herstelt tussendoor prima van de inspanningen; hij voelt zich nog niet vermoeid. Hij vindt het gedrang in het peloton wel lastig; kleine ruimten en hoge risico's, maar hij is er vooralsnog in geslaagd Meintjes uit de problemen te houden. Ook de ploegleiding is tevreden. Maar hij is ook realistisch; de bergen komen nog. Maar voor Pyreneeën is hij niet bang, wel is hij beducht voor de voor hem onbekende derde week.
Vandaag een nieuwe uitdaging. Weet Luka zijn kopman goed af te zetten aan de voet van d'Aspin? Gaat hij daarna zijn krachten sparen? Of heeft hij wel zin om mee naar boven te knallen? Stiekem hopen we natuurlijk heimelijk dat Meintjes wat teleurstelt zodat de sympathieke Sloveen snel voor eigen kansen mag gaan rijden.
Stephen Cummings reed vandaag zoals we hem kennen. Na 6 dagen achteraan het peloton te hebben gereden de aanval in gegaan. In die groep af en toe lekker vooraan stoempen en verder lekker achteraan bungelen.
Eigenlijk was het vandaag niet één etappe voor Cummings maar 1 tijdrit, 2 lange sprints en een paar trainingen tussendoor. Van het peloton keihard naar de eerste kopgroep, en later hetzelfde kunststukje naar de 3 heren die uit de kopgroep weggesprongen waren, Duchesne, Navarro én Howes. Hij was niet de enige die in dat groepje aan de klim wilde beginnen, niet veel later zou namelijk een groepje met onder andere Nibali en Van Avermaet aansluiten maar die groep zou dan al zonder Cummings verder gaan, hij besloot er namelijk weg te springen voordat de Haai van Messina aan zou sluiten. Ondertussen wordt met een warmtecamera nog z'n fiets gecheckt. Cummings peddelt lekker door.
Met een seconde of 30 begon hij aan de angstgegner van de dag: de Col d'Aspin. Zijn voorsprong schommelde tussen de 20 en 30 seconden, 22, 28, 20, 26, 32, 25. Nibali vertrekt en krijgt Navarro, Howes, Impey en, wonder boven wonder, Van Avermaet met zich mee. 20, 17, 16, 23. Niet tevreden, Nibali gooit het gas er nog eens op en Howes en Van Avermaet kunnen niet meer. 28, 36, 39, 43. De voorsprong groeit en tevergeefs blijft Nibali het tempo nog eens omhoog gooien, alleen Navarro kan af en toe mee werken en Impey bungelt constant aan het laatste wiel.
Oorlog, Pinot lost. Pantano vertrekt en Nibali kan maar geen tijd winnen op Cummings. Want die fietst lekker door, drinkt nog een slokje en gaat richting het einde van de klim. 1:09. Gaat Nibali nog wat in de afdaling doen? En zou hij het wel redden? Wat moet Cummings zelf in de afdaling doen? Risico nemen? Of safe spelen? Het vlakt af, hij kan de top zien terwijl er een aantal vlaggen door zijn gezicht waaien.
Nog 1 kilometer. Navarro vertrekt bij Nibali waar Impey nog probeert z'n wagonnetje aan te haken bij Navarro. ''Nibali is de Pinot van de kopgroep'' zoals Ducrot zegt én Impey sluit aan bij Navarro. Nee, toch niet. Nog altijd peddelt Cummings lekker door. Van Avermaet nog op 2 minuten voor het peloton. Toch wel een mooi truitje denkt 'ie.
Cummings is boven, met ruim een minuut voorsprong. Komt Impey nog bij Navarro? Toch wel, hij neemt zelfs over. De twee bereiken de top, zo’n 20 seconden voor Nibali terwijl Cummings onderweg is naar ritwinst. Alaphilippe glipt nog uit het peloton weg en sluit aan bij de eerder weggesprongen Pozzovivo
Alleen de afdaling en een laatste sprintje omhoog voordat Cummings de armen in de lucht mag gooien. Pozzovivo en Alaphilippe worden teruggegrepen door het peloton waar Poels hard werkt. Dan gaat Martin maar, Yates gaat mee. Barbuil moet lossen.
Nog 3 kilometer van de finish voor Cummings, gaat iets of iemand hem nog stoppen? Hij trapt nog eens lekker door, het voelt nu eigenlijk wel fijn. Het einde van een solo van zo’n 27 kilometer is in zicht. 2 kilometer. Nog 1 kilometer en hij imiteert Froome. ‘'Interessant eigenlijk dat wattage.’'
De laatste stukken heuveltop, staat af en toe nog even op de pedalen. 627 meter, armpjes op het stuur. 411 meter, schudden met het hoofd. 290 meter, schakelen. 248 meter, handen weer op het stuur. 202 meter, juichen. Twee armen, 1 arm, neus afvegen. Nog een keer beide handen in de lucht. De finish. Gewonnen. Stephen Cummings, voor Dimension Data, wint rit 7 in de Tour de France 2016.
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.