Mooi 'gebluft' van het peloton; gelukkig weer eens een teken dat de renners nog altijd degenen zijn die de koers bepalen. Dit maakt de etappe nog legendarischer dan hij al was. Zulke situaties strak reglementeren zou voor mij toch wel een belangrijk deel van de charme van het wielrennen weghalen. Daarnaast word ik sowieso nogal moe van overdreven rechtlijnige personen met een 'regels zijn regels'-mentaliteit, maar goed.
'Liberaal cherrypicking' LMAO
Er is toch juist vanuit het peloton ook steeds vaker een vraag om duidelijke regels? Het protocol t.a.v. slecht weer bijvoorbeeld en de maximale hoeveelheid motoren in koers. Dit betreft dan randvoorwaarden en geen wedstrijdelementen, maar toch.
De betreffende tijdsregel zal vast ergens terug te vinden zijn, anders wordt er toch niet de halve etappe door commentatoren over gesproken en nadien ook door renners zelf aan gerefereerd?
http://www.uci.ch/mm/Document/News/Rulesandregulation/17/73/59/2-ROA-20160622-E_English.PDF (Het grote regelboek van de UCI)
2.6.032 The finishing deadline shall be set in the specific regulations for each race in accordance
with the characteristics of the stage.
In exceptional cases only, unpredictable and of force majeure, the commissaires panel
may extend the finishing time limits after consultation with the organiser.
In case riders out of the time limit are given a second chance by the president of the
commissaires panel, they shall have confiscated the equivalent points awarded to the
winner of this same stage to their individual general classification by points even if their
points total in this classification becomes negative.
'@Kingstown
Uiteraard is het zoeken van samenwerking om daar zelf bij voorkeur het meest van te profiteren onderdeel van de wielersport. Ik reageer juist op de ontkenning of ontwijking van dit principe door De Kort. Zijn uitleg moet mijns inziens niet worden geaccepteerd.
Het eerste deel van het wielerpeloton heeft gereden om te winnen of in elk geval op tijd binnen te komen. Het laatste deel niet en dat is in strijd met de geest van de sport. In diverse andere sporten wordt zulke passiviteit bestraft. Het wielrennen kent met de tijdslimiet daar ook een regel voor. Dat er tevens een uitzonderingsregel is doet er niet toe want dat ontken ik niet. Ik zou wel zeggen dat er geen uitzonderlijke omstandigheden waren om de toepassing ervan te rechtvaardigen. Waarom denk je dat de jury boos was? Precies, omdat ze zich voor het blok gezet voelden.
Het is ondenkbaar dat het grootste deel van die groep renners niet een stuk harder kon. Daarvoor is het tijdsverschil echt veel te groot.
Op Cyclingquotes nog een reactie van Alberto Contador gevonden
What is your view on the fact the 90 riders out of time limit were readmitted?
Well, there can be many opinions. When a rule is applied or isn't applied, there will always be varied views. Your view depends on whether you suffer or you gain from the decision. In this particular case, I suffered from it. On the other hand, it is true these kind of readmissions are not uncommon. Nevertheless, I think we have to assess the situation and, I don't know in what way, we have to find a solution. The fact that 100 riders come together doesn't mean they can go at such a slow pace.
I compared my powermeter two days ago with that of my teammate Jesús Hernández, who was in that group, and he did exactly less than half the effort I did! Afterwards, in a day like yesterday or tomorrow, that will be noticed. It is much easier to understand if you are 1-2 minutes over the limit after giving your maximum. However, if you finish out of the limit by so many minutes because you were riding too calmly, we either have to send a warning or make a rule because it isn't acceptable.
Reactie van Warbasse:
https://rouleur.cc/journal/racing/vuelta-blog-larry-warbasse-and-time-cut
In exceptional cases only, unpredictable and of force majeure, the commissaires panel may extend the finishing time limits after consultation with the organiser. In case riders out of the time limit are given a second chance by the president of the commissaires panel, they shall have confiscated the equivalent points awarded to the winner of this same stage to their individual general classification by points even if their points total in this classification becomes negative.
Our group was operating under the pretense that there was a rule that stated if over 60 per cent of the group falls outside of the time limit, they could not be cut. I’m not sure what rider stated it first, but it spread through our group quite quickly, easing everyone’s nerves.
I will admit that that was quite the mistake. We should probably have double checked it first, because as you can see above, that was not exactly accurate. It is clear that if the commissaires wanted to, they could have thrown every one of us out of the race.
But what is also clear is that no rule was broken.
No, the rules are written the way they are for a reason. They clearly allow for an extension of the time limits in certain cases. Regardless of how people define ‘unpredictable’ or ‘force majeure’, there is room for leeway, and this was definitely a special case. Whether numerous journalists, armchair commentators, or even riders in the peloton, agree with the jury’s interpretation of those terms or not, there is no arguing that what they did was ‘against the rules’.
En persoonlijk vind ik dit nog wel mooi:
Much of the cycling world may not agree with how we rode the stage that day, but our lack of speed showed our increasing power. Each time we band together, we show that we are not powerless. And if we continue to support each other, to work together for the betterment of the sport that we all love, we have the power to make the changes we would like to see happen.
'@AndriesW:
Vergelijkingen met andere sporten gaan sowieso mank. We weten allemaal dat in heel veel wedstrijden zeker de helft niet rijdt om (zelf) te winnen. Hooguit om een kopman/sprinter mee te helpen om te winnen. Dat is al wezenlijk anders dan in de meeste sporten waar je of individueel probeert de beste te zijn of als team.
"Geest van de sport" daar kan ik zelf weinig mee. Net zoals "geest van de wet" trouwens. Er worden regels opgesteld en door schade en schande wijs geworden heeft iedereen er een dusdanige ontsnappingsclausule ingezet dat elke jury op elk moment elke beslissing kan nemen. Zoals bij Yuri van Gelder waar nergens letterlijk staat dat je geen alcohol mag drinken, maar dan is er wel een regel die zo algemeen geformuleerd is dat je hem naar huis kan sturen.
Als individu ben je de pineut en als groep sta je sterker. Komt renner X in zijn ééntje 14 seconden te laat binnen, dan mag hij niet meer van start en komen er 100 een half uur te laat dan mogen ze wel van start. Is dat oneerlijk? Ja. Net zoals het oneerlijk is dat de bakker op hoek zijn deuren moet sluiten als hij er een financiële wanboel van maakt, maar dat grote banken overeind gehouden worden met overheidssteun als ze hetzelfde doen. Dan zijn er opeens "zwaarwegende algemene belangen". Net zoals hier. Men vindt het belangrijker om met een "normaal" peloton door te rijden, dan met 70 man waardoor de rest van de Vuelta een farce zou worden om naar te kijken nog afgezien van hele boze sponsoren.
"We" (als maatschappij) prediken heel vaak dat het eerlijk en fair moet en dat dezelfde regels voor iedereen gelden. Dat doen we echter voornamelijk op papier en niet meer als het "ons" beter uitkomt om er vanaf te wijken. Welkom in de grote mensen wereld. Leuker kunnen we het niet maken.
'@Chrys
Na het lezen van de door aangehaalde stukken tekst van Warbasse had ik het beeld van (nog) een renner die met flauwe smoesjes komt om het uiteindelijk op solidariteit te gooien. Daarna heb ik de gehele tekst gelezen en dat geeft wat mij betreft wel een verhelderend perspectief op de zaak. Begrip voor de renners heb ik wel tot op zekere hoogte. Toch vind ik die nadruk op 'solidariteit' eerder negatief want hoe typisch dat zo'n gezamenlijk actie ineens wel lukt als vele renners zich beschermd voelen door een niet bestaande meerderheidsregel.
'@kingstown
'Geest van de sport' is inderdaad een te vaag begrip. Ik bedoel hiermee specifiek het volgende: willen voorkomen of beperken dat opzettelijk niet willen winnen / opzettelijk verliezen / opzettelijk er met de pet naar gooien tot beloning leidt. Dat blijft lastig te handhaven maar ik meen dat er enige jaren terug in de badmintonsport zo'n geval was, misschien zelfs op de OS, waarbij zulks werd bestraft.
Binnen het tennis is het een item geworden door (vermeende) omkoopschandalen.
De wielersport kent een eigen karakter en de betreffende situatie kent vele nuances. De jury is wat tijdslimiet betreft zelden zo voor het blok gezet als nu en dát is duidelijk in slechte aarde gevallen bij veel wielervolgers. Het is niet het einde van de wereld of van de wielersport. Het is wel belangrijke feedback als reactie op het signaal dat de renners blijkbaar wilden geven. Men wil niet dat dit de gewoonte wordt.
Er is inderdaad de dynamiek tussen individu en groep en er is het eigenbelang dat inherent is aan de mens. Het heeft ook iets grappigs: het peloton spreekt over solidariteit terwijl ze zich zelden druk maakt om individuele renners op achterstand en buiten de tijd. (Een deel van) het wielerpubliek vindt het niet eerlijk voor die individuen.
'@ Andries:
Het is ook vreselijk dubbel. De Cauwer vertelde nog een verhaal uit de oude doos mbt dit onderwerp waar de heren Levitan en Goddart zonder pardon tijdens de Tour (!!) het halve peloton eruit flikkerden ergens in de jaren 70 meen ik. Persoonlijk spreekt me dat ook meer aan, alleen staat zo'n beslissing niet los van hoe er verder reglementen gehanteerd worden en überhaupt hoe er met elkaar omgegaan wordt. Beide heren regeerden op een manier die tegenwoordig absoluut niet meer zou kunnen, maar daardoor was het destijds wel mogelijk om zulke beslissingen te nemen en tegenwoordig niet meer. Dat was ook de tijd dat we ploegentijdritten hadden van 150 kilometer, niemand een helm gebruikte er geen rustdagen waren en bij een positief plasje je wat minuten straftijd kreeg en je weer verder kon rijden. Wil je het 1 dan moet je het ander erbij nemen en dat wil (bijna) niemand meer. Daarvoor is de samenleving in zijn algemeenheid teveel veranderd en is de (wurg)greep van de commercie veel te groot geworden.
Ik vind en vond een deel van de reacties schromelijk overdreven, omdat iedereen kan bedenken dat dit geen dagelijks gebruik is en zal worden. Nog steeds vond ik het een fantastische etappe waarvan ik enorm heb genoten en dan kan ik me echt niet druk maken dat een groot deel van het peloton er met de pet naar gooit. Sowieso vind ik dergelijke randzaken van ondergeschikt belang en vind ik ook dat veel wielervolgers wel heel snel boos, verontwaardigd, verongelijkt zijn over van alles en nog wat. Maar goed...bij mij is het glas meestal half vol ipv half leeg. :p
Die verhalen over de zogenaamde solidariteit vind ik dikke lulkoek. Hoe vaak lukt het om het hele peloton ergens voor mee te krijgen? Eigenlijk nooit.
De enige keren dat ik me kan herinneren moest er eerst iemand omkomen (o.a. Casartelli), terwijl er zelfs toen renners waren die wel wilden koersen (o.a. Riis)
Als men vind dat het parcours te zwaar is moeten ze een keer een etappe in zijn geheel in wandeltempo afleggen en niet voor de prijzen gaan sprinten. Dan pas maak je een statement. Ofwel f$ck de commercie, f*ck de organisatie! Nu komt die 'solidariteit' alleen maar omdat die 20% regel dat uitlokt en men uiteindelijk voor de tig eigenbelangen gaat. Waarna de jury te slap is en zwicht voor de commercie. Terwijl het een beloning had moeten zijn voor de renners die er de zweep over hadden gelegd.
Ik ben het helemaal niet eens met het feit dat het parcours te zwaar zou zijn. Veel etappes zijn relatief vlak met een zware klim aan het einde. Dat is niet loodzwaar. Een gemiddelde heuveletappe in de Tour is minstens zo zwaar door het hogere niveau en de vele hectiek.
Loodzwaar is 10x een Aubisque-etappe, met een gemiddelde lengte van 230 kilometer. Maar niet etappes zoals we die hebben gehad naar de Mirador, Lagos, Pena Cabarga en Camins.
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.