Aangezien ik nogal lui ben, adopteer ik graag de meest onzichtbare renner van de komende Giro. De afgelopen Tour de France ging het tussen Golas, Berard en Rodriguez (van Willier).. goede vierde met slechts 1 ontsnappingspoging (buiten de zendtijd om) was Zeits. Aangezien hij de enige is die meedoet deze Giro, adopteer ik graag Andrey Zeits.
Vandaag een korte introductie van mijn adoptierenner Guy Niv. En ik kan wel zeggen dat ik na een beetje onderzoek naar hem van mening ben dat ik veruit de beste adoptierenner heb gekozen die er is.
Ik heb gekozen voor één van de weinige renners waarvan ik echt helemaal niets wist. De andere keuzes waren Guy Sagiv of Giuseppe Fonzi, maar ik vond de naam Guy Niv leuker; lekker kort ook. Bovendien heeft Niv ook 0 cq punten gescoord; ooit. Dat klinkt niet bepaald als een aanbeveling.
Er waren zelfs mensen die vonden dat ze bij Team Israel beter Mikhel Raim konden opstellen dat deze sympathieke 24 jarige Israëliër. (onvoorstelbaar):
Eentje was voldoende geweest toch? En dan gewoon Raim meenemen.
Maar er is een goede rede waarom Niv nog geen CQ punten gescoord heeft in zijn carrière: hij reed namelijk een jaar geleden zijn eerste wegwedstrijd. Ooit. Daarvoor was hij mountainbiker (dus hij kon wel al aardig fietsen). In 2015 was hij zelfs 99e van de wereld. Dat is best netjes voor een 21 jarige. Niv begon aan een carrière op weg nadat hij begin 2017 was gevraagd door het opleidingsteam van Team Israël om eens mee te komen trainen en wat wedstrijden mee te komen doen. Ze waren nog op zoek naar een paar goede Israëlische coureurs.
Niv maakte indruk in die paar maanden dat hij op de weg reed, hij werd onder meer derde in de zware Spaanse amateurkoers Vuelta Lleida, en mocht aan het einde van het jaar stage lopen bij het grote Team Israël. Zijn eerste koersen waren de Tour of Colorado en de Tour of Utah, loodzware koersen in de Verenigde Staten, Niv gaf op in de slotrit van de Colorado, maar bereikte wel de eindstreep in Utah, weliswaar vrij achteraan in het klassement. Daarna volgde een zware Italiaanse najaarscampagne, in Toscane en de GP Beghelli bereikte Niv de finish, wederom nog wat achteraan.
Maar wat een verschil dit jaar. Niv begon het seizoen op Mallorca en was in de eerste rit in de aanval, hij werd tweede bij het eerste bergsprintje en haalde zelfs het verslag op WF . Hij werd in de derde wedstrijd op Mallorca keurig 26e, een zware koers gewonnen door Toms Skujins. En daarna was er zelfs een 25e plek in de tijdrit in de Ronde van Valencia; direct een flinke stap voorwaarts voor Niv. Vervolgens reed hij keurig koersen als de Ruta del Sol, Coppi e Bartali en de Tour of the Alps uit; en niet meer bij de laatste 10 in het klassement, maar gewoon keurig ergens in het midden van de uitslag. En dat na één jaar ervaring op de weg. Ook ploegleider Kjell Carlstrom van Israël is onder de indruk: ''Nobody in this team has made so much progress in such a short time,” said Carlström [/url].
Wat voor type coureur is Niv dan? Niet persé een klimmer, maar wel een renner die vooral van een zware wedstrijd houdt op geaccidenteerd terrein; hoe zwaarder de koers hoe beter; Guy is een man die uitblinkt in doorzettingsvermogen. Althans, als het een beetje bergop gaat, want van vlakke ritten met veel wind houdt Niv (nog) niet zo volgens zijn ploegleider: ''The Giro will be extremely tough on him, especially the flat and windy stages''. Afdalingen daarentegen zijn wel zijn favoriet, hij is zelfs 'addicted' aan zo hard mogelijk naar beneden rijden, jammer dat die daalprijs in de Giro niet is doorgegaan.
De bijnaam van Guy is volgens zijn profiel op de site van Israël Cycling Academy 'The Sniper'. Zou dat zijn omdat hij zo'n splijtende demarrage heeft bergop? Of omdat hij altijd op het goede moment wegspringt? Of omdat hij fan is van Nick Nuyens? Niets van dit alles. Guy Niv is daadwerkelijk een sniper. Een echte. Tijdens zijn militaire dienst was hij sniper.
Nu hopen dat hij in deze Giro ook kan toeslaan en dat 'the sniper' zijn bijnaam nu eer aan kan doen met splijtende demarrages bergop in de kopgroep van de dag.
Kortom, ik heb veruit de coolste adoptierenner die er is.
Alleen jammer dat zijn favoriete wedstrijd de Tour de France is.
P.S.(Je kunt hem ook volgen op Facebook, daar staat niet heel veel op, dus even terugscrollen en je kunt zijn ontwikkeling van MTB naar Giro-coureur eenvoudig volgen: https://nl-be.facebook.com/guynivrider/
Toch ga ik ook mijn adoptierenner aan jullie introduceren.
Domen Novak
Hij is een momenteel 22 jarige Sloveen, die al op zijn 21e een plekje heeft weten te bemachtigen bij het rijke Bahrein-Merida.
In de Giro van dit jaar zal hij een van de jongste deelnemers zijn, enkel de in het voorjaar indrukwekkende Mads Pedersen, de winnaar van de jongere trui in de Tour of the Alps - Ben O'Connor, (wie is) Sam Oomen(?) en Remi Cavagna zijn jonger.
Tijdens de afgelopen Tour of Croatia heeft hij zichzelf enigszins kunnen laten zien, al was het in de achtergrond. Met een 10e plaats in het eindklassement wist hij zijn eerste top 10 in een eindklassement van een 2.HC koers binnen te hengelen.
Jullie kunnen hem eventueel ook kennen van een ontsnapping in de Ronde van Andalucia vorig jaar, waar hij het moest afleggen tegen Wellens, Clarke, Campenaerts en Paterski, maar van der Lijke voor wist te blijven.
Ondanks zijn jeugdige leeftijd zal dit niet zijn eerste grote ronde worden. Hij heeft namelijk vorig jaar al deelgenomen aan de Ronde van Spanje (waar er zelfs 5 jonger dan hem waren), en die ook uitgereden op een verdienstelijke 105e plaats van de 158 finishers. Zijn beste individuele klassering in deze Vuelta was een 43e plaats in etappe 8 en 10, etappes met respectievelijk Alaphillipe en Trentin als winnaars.
Dit suggereert dan ook dat hij een renner is die zich het best in zijn sas voelt als de weg niet kaarsrecht en vlak is.
Op de website van de ploeg omschrijven ze hem als een "Time Trialist - Allrounder", een renner die zijn man staat op alle terreinen en zijn kopmannen lang bij zal moeten kunnen staan. Volgens de ploeg is zijn persoonlijke doel "De renners in zijn ploeg zo goed mogelijk bij te staan, en zoveel mogelijk te leren van de andere renners en de staff.".
Ik ben benieuwd of we hem veel in beeld zullen zien in dienst van Pozzovivo en Bonifazio, al hoop ik dat hij eens in een vlucht mee kan springen die het tot het einde vol houdt. Dan zullen we zien of hij ondertussen aan inhoud heeft gewonnen na de Vuelta van vorig jaar, en een goede klassering eruit kan slepen.
Hier hou ik het bij!
Niklas Eg. Klaas Eik, zouden we zeggen. Of Nick Oak voor de angelsaksen.
Trek Segafredo start deze Giro met twee jonge Denen. De stormachtige ontwikkeling van de piepjonge Mads Pedersen zal niemand hier zijn ontgaan. Dat in zijn schaduw, jaargenoot Niklas Eg bezig is aan een indrukwekkende eerste prof seizoen, springt allicht wat minder in het oog.
Niklas (23) zou eigenlijk de Giro ook niet rijden. Indien fit was Nizzolo natuurlijk ook van start gegaan. Maar aanhoudende knieklachten betekende de streep door de rekening van Giacomo en deed de teamleiding besluiten Niklas een kans te geven.
Een kans die niet uit de lucht komt vallen! Want Niklas heeft zijn reserverol afgedwongen door gelijk mooie uitslagen te rijden. Een vijfde plaats in het eindklassement van de Tour van Kroatië vooralsnog als belangrijkste wapenfeit.
Natuurlijk zijn de pijlen bij Trek gericht op gevestigde namen als Brambilla en Pantano. Geen absolute topfavorieten voor de klassementen en dat geeft misschien de ruimte voor de jongere renners om zo nu en dan wat zelf te proberen. Waarbij we natuurlijk ook kijken naar tijdrittalent, de even zo jonge Ier Ryan Mullen. Waar Ryan en Mads wat meer de bonkige types zijn voor klassiekers en tijdritten, typeert de frele Niklas als een klimmer. Eentje met een redelijke tijdrit. De teamleiding ziet in hem een toekomstig man voor eindklassementen.
In de voorbeschouwingen voor het jongerenklassement wordt hij als outsider genoemd. Een mooie analyse publiceerde Jan Eijsbouts een paar dagen geleden in zijn tips op CyclingStory. Met het besluit (en beter kan ik het niet zeggen, dus vandaar mijn quote):
"Deze Ronde zal hij voornamelijk in dienst van zijn kopman rijden, maar als de benen zo goed zijn als in Kroatië kan zijn rol zomaar eens veranderen. Want wat goed is, komt snel. Om het jongerenklassement te winnen zal Eg voor het eerst in zijn nog prille carrière drie weken moeten volhouden en dient hij af te rekenen met onder andere Miguel Angel López en Sam Oomen."
https://www.cyclingstory.nl/2018/05/01/girotip-2-niklas-eg/
We zullen hem zeker niet elke dagvan voren zien. En erg veel bekend over de Deen is er niet. Een rustige jongen uit een keurig, klein provinciedorpje in Midden Jutland, zo blijkt mij. Hopelijk geeft hij met enige jeugdigde overmoed ons straks wat stof om leuk over te schrijven.
Vegard Stake Laengen begint vrijdag aan zijn 4e grote ronde. Hij staat aan de start met het iconische nummer 204, dat eerder werd gedragen door Cancellara (2016). Met zijn 1.95m behoort hij tot de langere coureurs in het World Tour peloton, enkel verslagen door Walscheid en Sieberg [/url] . De Noor, die tweeling is begon zijn carrière bij Joker en reed daar onder meer naast Kristoff en Lars Petter Nordhaug. In 2010 haalde hij zijn eerste zege, in de Giro Della Regione Friuli Venezia. Na in 2011 4e te zijn geworden in de Ronde van de Toekomst en op het NK 2e werd achter Kristoff, maar voor wereldkampioen Hushovd kreeg de Noor een contract bij Team Type1. Met starts in de Omloop, MSR, Waalse Pijl, LBL en de Olympische Spelen begon zijn profloopbaan geweldig. In de Tour de Beauce, waar ooit Argon 18 oprichter Gervais Rioux een etappe won, was ook hij succesvol met een zege.
Hij trok naar Bretange, voor de gelijknamige wielerploeg. Waarvoor hij in 2013 mocht starten in PR. Na een DNF in Parijs-Tours 2014 keerde de coureur terug naar Joker in 2015. Met een eindzege in de Ronde van de l'Oise, voor Sam Oomen. Hij mocht in 2016 uitkomen op het hoogste niveau, bij IAM.
Bij IAM mocht hij met de RVV weer een monument van bingokaart afstrepen. In mei mocht de renner starten in zijn eerste grote ronde, Italië. In etappe 9 verbaase hij vriend en vijand door 3e te worden, achter Roglic en Brändle in de tijdrit. Het leverde hem een 83e plek op in het eindklassement. In Rio kwam hij voor de 2e maal uit op de OS en werd daarom op het lastige parcours 50e. Hij mocht ook starten in de Vuelta waar hij in de 13e etappe knap 5e werd. Verder volgden een start in Lombardije en het WK, zowel de tijdrit als op de weg. De bingokaart was compleet, op die start in de Tour na.
IAM hield er mee op, waarna de Noor na UAE-Emirates trok. Na een 6e plaats in de Ronde van Californië, mocht hij dan eindelijk starten in de Ronde van Frankrijk. In de 6e etappe was het al raak. Stake Laengen mocht het hoogste treedje op ... voor de prijs van de strijdlust. Eenmaal aangekomen in Parijs werd hij 127e op iets meer dan 3 uur en 40 minuten. Het moment van het jaar werd echter het WK in eigen land. In dienst van Kristoff en EBH werd hij 77e.
In maart dit jaar, in dienst van UAE Emirates, werd hij 2e in Catalonië in rit 5, achter Jarlinson Pantano. Het was bijna zijn grootse zege ooit.
Wat de coureur, die ook nog een een fervent skiër is [/url] deze Giro brengt is nog onbekend. Maar aangezien zowel Brändle als Roglic afwezig zijn ligt het roze in het verschiet. Dromen mag altijd.
Ik zal mijn adoptierenner ook even aan jullie voorstellen. Davide Ballerini is geboren op 21 september 1994 en dat maakt hem dus op het moment van de Giro 23 jaar oud. Hij komt uit Cantú, dat ligt in de buurt van het Comomeer.
Zodra ik zijn achternaam zag was mijn eerste gedachte, zou hij familie zijn van Franco Ballerini? Ik was niet de enige die dit zich afvroeg want toen ik zijn naam intypte in Google waren de eerste zoekopties vrijwel direct figlio (zoon) en Franco. Het duidelijke antwoord van de Gazzetta dello Sport was echter nee, ze zijn niet gerelateerd aan elkaar. Achteraf was dit ook eigenlijk wel logisch want Franco was een heel ander type renner dan deze Davide en zij komen daarnaast ook uit verschillende regio's. Al hoeft dat ook niet alles te zeggen.
Terug naar Davide. In 2016 was hij stagiair bij Tinkoff maar zoals jullie allemaal weten stopte Oleg ermee en daarom moest Davide zijn heil een niveautje lager zoeken. Hij tekende voor 2017 bij Androni waar hij ook dit jaar koerst. Davide won in zijn eerste WT-etappewedstrijd meteen het bergklassement, dit was in de Tirreno-Adriatico. Ook werd hij nog 3e in een rit in The Tour of the Alps, 9e in het Memorial Marco Pantani en liet hij verschillende top10 klasseringen noteren in de Ronde van Turkije. Dit was dan weer in sprintetappes dus zo blijkt dat Davide niet alleen goed een bergje/bergen over kan komen maar ook nog eens redelijk kan aankomen.
Ook dit jaar zet hij zijn progressie door. Hij werd derde in de GP Industria, eindigde als 15e in het AK van de Settimana Coppi e Bartali en beëindigde zijn Giro-voorbereiding met een 5e stek in de Giro dell'Appennino. Dus de vorm is wel aanwezig. De Giro wordt zijn eerste grote ronde dus ik kan hem alleen maar veel succes wensen!
Baptiste Planckaert (Kortrijk, 28 september 1988) is een Belgisch wielrenner die anno 2018 rijdt voor Team Katjoesja Alpecin.
Baptiste heeft nog nooit een grote ronde gereden en staat in zijn dertigste levensjaar voor het eerst aan de start van een zgn. GrandTour. Een etappe overwinning en de eindzege in de ronde van Normandie in 2016 zijn de grootste wapenfeiten in de 8 jarige profcarrière die de Belgische sprinter langs Belgische ploegjes als Landbouwkrediet, Crelan-Euphony, Roubaix Lille Métropole, Wallonie Bruxelles-Group Protect voerde. Sinds vorig jaar heeft drager van een even tot-de-verbeeldingsprekende als roemruchte wielernaam een contract in de wacht gesleept bij Katjoesja Alpecin de reden hiervan is onbekend. Baptiste heeft het voorjaar voor eigen kansen mogen rijden door het opstappen van kopman Alexander Kristoff. De rest van het jaar zal Baptiste een dienende rol aannemen en hoopt hij op een rol als " wagonnetje" in het treintje van nieuwe patron Marcel Kittel.
Zijn broers Edward en Emiel zijn ook wielrenner evenals zijn vader Ignace en bompa Willy Truye. Vier decennia nadat het drietal Eddy, Walter en Willy Planckaert de koers kleurde, rijden er opnieuw drie broers Planckaert in het peloton. Echter is er geen familiale en zijn er verder ook weinig overeenkomsten. Aldus Baptiste : “Onze achternaam is dezelfde, maar voor de rest… Hun palmares was mega indrukwekkend. Wij hebben amper een palmares.”
ik zal u op de hoogte houden van de ongetwijfeld aansprekende prestaties van Baptiste.
Maximilian Schachmann
24 jaar, Duitsland
Team: Quick Step Floors
In 2012 werd ik uitgeroepen tot grootste Duitse wielertalent, ik ben geen kleine jongen. Dat kun je ook letterlijk zeggen met mijn 1.83m en 70kg.
De afgelopen jaren stak ik af en toe mijn neus aan het venster in tijdritten. Met name op kampioenschappen (WK junioren/beloften, NKs) was ik van de partij.
Dit seizoen maak ik als welpje deel uit van "the wolfpack", wat uiteraard betekent dat ik gewonnen heb op WT-niveau: de 6e etappe van de Ronde van Catalonië was mijn prooi. De vroege ontsnapping werd door het peloton in eerste instantie eenvoudig gecontroleerd, maar toen het gat echt dicht moest, bleek de klasse van Max: het peloton met Sam Bennett op kop kwam te kort.
Een andere opvallende uitslag: 8e plek op de Muur van Huy. Dit geeft aan dat ik meer in mijn mars heb dan alleen hard rechtdoor fietsen op het vlakke.
De Giro 2018 zal mijn eerste grote ronde zijn. De openingstijdrit is op mijn lijf geschreven en ik ben dus een Heimfavorit voor de witte trui. Daarna zal ik me voornamelijk opstellen in de sprinttrein van Viviani, maar mocht ik de kans krijgen op een venijnige uitval, laat ik dat zeker niet liggen: jullie gaan mij zien de komende drie weken!
Nog even een nutteloos feitje. Als 75e oudste coureur zal Stake Laengen als 75e beginnen. In zijn loopbaan werd hij in UCI koersen 5* (je raadt het vast al) 75e. Dit jaar was hij met een 71e en 77e plaats al dicht bij die 75e plek. Zou Stake Laengen weer 75e worden en was het dan toch voortbestemd?
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.