VAN AVERMAET TROEFT LAMBRECHT AF OP STORMACHTIG ISLE OF MAN
DOUGLAS – Greg van Avermaet mag de Manx Cycling Classic op zijn erelijst bijtekenen. De Olympische kampioen van Rio de Janeiro was na een episch duel de sterkere van zijn twaalf jaar jongere landgenoot Bjorg Lambrecht, die wel het regelmatigheidsklassement van de AVIVA International Cycling Trophy binnen wist te slepen.

Vanuit de start in Douglas trotseerden de renners wind en weer op het eiland in de Ierse Zee. Al snel reed er een groepje vluchters weg uit het peloton. Jérémy Maison, Hayden McCormick, Aaron Gate, Ross Lamb, Richard Handle en Tom Pidcock luidden de namen aan het front van de koers. Hun maximale voorsprong bedroeg 4 minuten. Zij kleurden een verder tamme openingsfase van deze koers. Met nog 70 kilometer te gaan veranderde dat dan. Met Injebreck Hill op het programma zorgden de manschappen van Lotto Soudal, in combinatie met het getrotseerde weer, er voor dat het peloton ruim werd gehalveerd. Vlak voor de voet van de laatste beklimming van de Snaefell werden ook de laatste koplopers, Pidcock en Maison, ingelopen. Met nog 45 kilometer te gaan werd er dan aangevallen. Carl Frederik Hagen koos met Matthew Holmes en Oscar Rodriguez het offensief, maar vlak voor de top wisten er weer nieuwe manschappen aan te sluiten.

Zo waren daar ineens weer Greg van Avermaet, met in zijn wiel Bjorg Lambrecht en Harm Vanhoucke, maar ook Eddie Dunbar en Kenny Elissonde, James Shaw, Nigel Ellsay, Maximilian Stedman en Krister Hagen. In de afdaling en in de aanloop naar de volgende klim wisten ook Jhonatan Narvaez, João Almeida, Andreas Kron, Lucas Eriksson, Dylan Sunderland, Nick van der Lijke, Scott Davies en Mark Christian weer de aansluiting met de voorsten te maken. INEOS en Lotto vormden zo de sterke blokken, terwijl Van Avermaet geïsoleerd kwam te zitten. Op Mount Murray vloog Carl Frederik Hagen al snel weer in het offensief, wat ervoor zorgde dat enkele mannen weer moesten lossen. Op een uitval van João Almeida werd dan weer fel gereageerd door Eddie Dunbar, waardoor de ogen op Lambrecht en Van Avermaet gericht waren.

Met nog 17 kilometer te gaan was daar dan de versnelling van Van Avermaet. Lambrecht en Rodriguez waren de enigen die wisten te volgen, al moest Rodriguez er even later van af. Kort voor de top gingen zij op en over Dunbar en maakten nu aanstalten om Hagen bij te halen. Lambrecht koos uiteraard het wiel en met nog 7 kilometer te gaan wist de Oost-Vlaming dan het gat te dichten. Op de slotklim Cronk-y-Mona werd het dan een tactisch spel. Van Avermaet reageerde vinnig op de eerste uitval van Lambrecht en ook de counter van de moegestreden Hagen werd gepareerd. Even leek daar dan de allesbeslissende versnelling van Lambrecht te komen, maar Van Avermaet kon op het tandvlees tot de top in het wiel blijven. In de dalende lijn richting de finish koos hij voor het wiel van Lambrecht, die het, wetende dat zijn ploegmaat de eerste achtervolger was, uitstekend speelde. In een sprint op de macht was hij echter niet opgewassen tegen zijn landgenoot, die zo zijn derde seizoenszege wist te boeken.

Uitslag Manx Cycling Classic 2019
1. Greg van Avermaet 🇧🇪 CCC “5:00:03
2. Bjorg Lambrecht 🇧🇪 Lotto Soudal + zt
3. Carl Frederik Hagen 🇳🇴 Lotto Soudal + 0:14
4. Edward Dunbar 🇮🇪 Team INEOS + 0:42
5. Matthew Holmes 🇬🇧 Madison Genesis + zt
6. Oscar Rodríguez 🇪🇸 Euskadi Murias + 1:14
7. James Shaw 🇬🇧 SwiftCarbon + 1:19
8. Nick van der Lijke 🇳🇱 Roompot + 1:42
9. Kenny Elissonde 🇫🇷 Team INEOS + 1:58
10. Lucas Eriksson 🇸🇪 Riwal Readynez + 2:18

VOS DE STERKSTE IN KLASSIEK DUEL OP ISLE OF MAN
DOUGLAS – Marianne Vos heeft de Manx Cycling Classic voor vrouwen op haar naam geschreven. De Nederlandse deed oude tijden herleven in een duel met haar gewezen concurrente Elizabeth Deignan. In omstandigheden die deden denken aan haar Olympische zege in 2012 in London wist ze de Britse achter zich te houden.

De vrouwen moesten vanuit de start erbarmelijke omstandigheden trotseren. Als resultaat daarvan was het peloton na 35 kilometer na de beklimming van de Snaefell al flink uitgedund. Daar ontstond dan ook pas een eerste kopgroep. Italiaans kampioen Marta Cavalli, Eyera Gebru en Omer Shapira probeerden te anticiperen door een voorsprong te nemen. Na de Snaefell werd het peloton verder uitgedund tot een vrouw of 35. Daarbij onderbraken onder meer Sheyla Gutierrez, Mavi Garcia, Lianne Lippert, Floortje Mackaij, Sabrina Stultiens, Chantal Blaak, Christine Majerus en Lisa Klein. CCC – Liv zat echter in een uitstekende uitgangspositie met maar liefst vier vrouwen in de kopgroep.

Riejanne Markus en Pauliena Rooijakkers wisten de koploopsters binnen de anderhalve minuut te houden. Op 35 kilometer van de meet, bij de voorlaatste beklimming van Cronk ny Mona was het Vos die een eerste aanval poogde, gevolgd door haar rivaal Deignan en Lucy Kennedy. In de aanloop naar Mount Murray wisten zij dan aan te sluiten bij de koploopsters. In het peloton was er intussen onrust, doordat er van organisatie nauwelijks sprake was. Het was vooral FDJ wat de achterstand nog lange tijd gelijk wist te houden. Op Mount Murray schudden Deignan en Vos vervolgens de eerste vluchters van zich af en even voor de top vond ook Kennedy haar Waterloo. Daarachter probeerde Soraya Paladin weg te geraken, maar die poging werd onschadelijk gemaakt door Ashleigh Moolman.

Met nog 10 kilometer te gaan hadden de vrouwen vooraan bijna twee minuten voorsprong. Achter hen werd een nieuwe vlucht opgezet door Cecile Uttrup Ludwig. Oorspronkelijk kreeg zij bijval van Elisa Balsamo en Sofia Bertizzolo, maar nadat Audrey Cordon-Ragot op de aanval reageerde schoven ook Emilia Fahlin en Hannah Barnes mee in het offensief. Het was echter al duidelijk dat de winnares vooraan gezocht zou moeten worden. Op de laatste beklimming van Cronk ny Mona keken beide rensters aanvankelijk de kat wat uit de boom, maar met nog 4 kilometer te gaan was daar toch de versnelling van Deignan. Vos wist deze echter te pareren, waarna het tempo er wat uit ging. Deignan deed nog een poging, maar deze werd vrij eenvoudig onschadelijk gemaakt.

Met de top bereikt nam Vos toch wat tempo. Nog een keer probeerde Deignan het, met een demarrage op de uitloper en vlak voor het begin van de korte afdaling, op 2,5 kilometer van de streep. Vos moest even alle zeilen bijzetten, maar raakte binnen enkele seconden weer terug in het wiel, wat betekende dat het sprinten geblazen werd. Door haar manoeuvre van zo-even werd Deignan de kop op gedwongen door Vos. Het tempo werd door de Britse gedrukt, waardoor de sprint bijna vanuit stilstand aan moest worden gevat. Op ruim 200 meter dwong Vos middels een schijnbeweging Deignan haar sprint aan te vatten en wist haar zo eenvoudig te remonteren. Daarachter sprintte Barnes naar de resterende podiumplek. Nog meer Nederlands succes: met haar elfde plaats stelde Demi Vollering de winst veilig in de strijd om de AVIVA International Cycling Trophy.

Uitslag Manx Women’s Cycling Classic 2019
1. Marianne Vos 🇳🇱 CCC Liv “3:56:32
2. Elizabeth Deignan 🇬🇧 Trek Segafredo + zt
3. Hannah Barnes 🇬🇧 Canyon SRAM + 1:17
4. Sofia Bertizzolo 🇮🇹 Team Virtu + zt
5. Cecile Uttrup Ludwig 🇩🇰 Bigla + zt
6. Elisa Balsamo 🇮🇹 Valcar +zt
7. Audrey Cordon-Ragot 🇫🇷 Trek Segafredo + 1:20
8. Emilia Fahlin 🇸🇪 FDJ Futuroscope + 1:22
9. Lucy Kennedy 🇦🇺 Mitchelton Scott + 1:54
10. Ashleigh Moolman 🇿🇦 CCC Liv + 2:37

Ik ga deze week verder met de New York Cycling Week 2019. Had normaal gesproken ook rond deze tijd plaats gevonden dus komt mooi uit ;)

New York Cycling Week 2019 (2.HC)
The Empire State. Wereldwijd kent iedereen de aantrekkingskracht en de pracht en praal van New York City, maar Upstate hoeft zeker niet onder te doen voor de Big Apple. Of het nu gaat om de natuur, met de Adirondack Mountains in het noorden of de Catskill mountains in het zuiden, Lake Erie en de Finger Lakes en de Hudson rivier, of om steden als Buffalo, Rochester, Syracuse en Albany, New York State heeft veel te bieden. Met dit gegeven in het achterhoofd bracht men ons in 2017 de Wielerweek van New York, als tegenhanger van de Tour of California in het westen. Immers, in het oosten van de Verenigde Staten zijn bar weinig wielerrondes van een vergelijkbaar niveau te vinden. Tussen 1989 en 1996 werd de Tour de Trump, later de Tour DuPont hier verreden. Na de eeuwwisseling volgden nog de Tour of Missouri, de Tour of Viriginia en de Tour de Georgia, maar overleven zat er voor deze koersen in het oosten niet in. In Virginia werden in 2015 nog wel de wereldkampioenschappen gehouden. Peter Sagan snelde destijds naar zijn eerste van drie achtereenvolgende regenboogtruien in de straten van Richmond. Jaarlijks vindt met de Winston-Salem Classic nog wel een eendagskoers plaats in North Carolina, maar voor de meest oostelijke meerdaagse UCI-race moeten we naar Arkansas toe voor de Joe Martin Stage Race, of zoals de Amerikanen dat zo mooi zeggen, naar de andere kant van de Mississippi.

De Wielerweek van New York vult in die zin dus een vacuüm en is zo toe gekomen aan een derde editie. In 2017 was het de Canadees Rob Britton die na een secondespel wist te winnen, voor Mekseb Debesay en Robin Carpenter. Vorig jaar ging Tejay van Garderen met de winst aan de haal. Na een gedenkwaardige editie wist hij Bauke Mollema en Roman Kreuziger uiteindelijk voor te blijven. De grote start was toen aan de beroemde Niagara Falls. Caleb Ewan wist daar naar de zege en leiderstrui te sprinten. Een dag later leek hij dat kunstje over te doen op het legendarische circuit van Watkins Glen, zij het niet dat Toms Skujins de sprinters voor wist te blijven. Na twee dagen gele trui was het feest over voor Ewan en sloeg Van Garderen zijn eerste slag door de tijdrit in en rond Cornell thuisbasis Ithaca te winnen. Daags nadien volgde de eerste heuveletappe, waar Joe Dombrowski vanuit de vlucht wist te winnen op Sam’s Point in de Catskills. Ook de daaropvolgende etappe ging naar de vluchters en werd gewonnen door Daniel Alexander Jaramillo, in een sprint-à-deux met Sepp Kuss in Troy. De voorlaatste etappe was de koninginnenrit, de bergrit naar Whiteface Mountain. Na op Sam’s Point nog in moeilijkheden te zijn geraakt verraste Van Garderen door zelf de puntjes op de i te zetten en zijn tweede etappezege te pakken. Ook Caleb Ewan pakte nog een tweede ritzege. Hij won de koninklijke sprint in Prospect Park in Brooklyn.

Erelijst
2018 – Tejay van Garderen 🇺🇸
2017 – Rob Britton 🇨🇦

Parcours
Na de afgelopen twee jaar Upstate te zijn gestart, beginnen we dit jaar zo zuidelijk als maar kan. De grote start is namelijk op Staten Island, de vaak wat vergeten borough van New York City. Op het zuidelijkste stuk land van New York lijkt een sprint het meest logische scenario. Daags nadien krijgen we al de eerste heuvelrit. De start is in Suffern, een stadje aan de grens met New Jersey. Een 199 kilometer lange etappe leidt de renners vervolgens naar Woodstock, waar in 2017 nog een etappe van start ging. Etappe 3 start in het dorpje Cooperstown, voor de honkbal Hall of Fame, en leidt de renners naar Utica. Deze etappe lijkt een mogelijkheid voor de sterke sprinters. Daags daarna volgt een tijdrit rond buursteden Johnstown en Gloversville. Vervolgens is het tijd voor een echte bergrit. Voor het eerst wordt in Massachusetts een andere Amerikaanse staat aangedaan, nadat de openingsrit vorig jaar grotendeels door Canada voerde. De top ligt kort over de grens op de Mount Greylock. Er volgt nog één rit door het middengebergte, tussen Wappingers Falls en Lake Welch Beach. De slotrit leidt de renners van voorstad Yonkers terug naar New York City, waar wederom een afsluitend parcours ligt in Prospect Park te Brooklyn. Daarmee eindigt de ronde hemelsbreed nog geen 10 kilometer verderop dan waar ze gestart is. Toch zijn er 977 kilometers, verdeeld over 7 dagen die daartussen zijn gekomen.

Morgen volgt een verdere toelichting op het parcours.

https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/tours/view/11814

Etappe 1: St. George, Staten Island, New York City (143,2 km) Maandag 2 september
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/275784?sid=16aa46da78c79d3534ef63a41adfa79d

Nadat we de afgelopen twee jaar al in New York City zijn gefinisht, start de ronde nu voor het eerst in de Big Apple. Een lokale ronde op Staten Island, het zuidelijkste stuk land van New York, biedt een podium om deze ronde op gang te schieten. Op dit stadscircuit zullen we niet helemaal naar Tottenville zullen rijden, het zuidelijkste puntje van de staat, maar dat maakt deze start niet minder bijzonder. De start en finish liggen in de wijk St. George, aan de bekende ferryterminal richting Manhattan. 4 rondes van 35,9 kilometer staan hier op het programma. Via de wijken Stapleton, Clifton en Rosebank bereiken de renners na 5 kilometer Fort Wadsworth, tot de sluiting in 1994 het langst aaneengesloten bemande militaire terrein in de Verenigde Staten. Tijdens de onafhankelijkheidsoorlog was dit een van de belangrijkste Britse basissen.

Via de stranden van South Beach wordt vervolgens naar New Dorp en Oakwood. Daar beginnen de renners aan de heuvelsectie van deze ronde. In een bestek van 12 kilometer zijn er 3 klimmetjes die op dit parcours voor enige lastigheidsgraad moeten zorgen. De eerste is Lighthouse Hill, een klimmetje van een kilometer aan 6,2%. Deze wordt kort gevolgd door de beklimming van Todt Hill. Deze is met 1,9 kilometer iets langer, maar met een gemiddelde van 3,8% ook iets minder lastig. Vervolgens beginnen de renners aan Grymes Hill, de enige geclassificeerde klim vandaag. Deze klim die de renners naar de campus van Wagner College leidt is 900 meter lang met een gemiddelde van 7,8%. Na de top is het nog 6,6 kilometer tot de streep. Saillant detail: in de afdaling van Todt Hill passeren de renners op een steenworp afstand van Casa Corleone, de uitvalsbasis van de Corleone’s uit de filmklassieker The Godfather.

Belangrijke Punten
0,0 km – St. George, Staten Island – Start
29,2 km – Grymes Hill (0,9 km à 7,8%) 4e Categorie
35,9 km – St. George, Staten Island – Tussensprint 1
65,0 km – Grymes Hill (0,9 km à 7,8%) 4e Categorie
71,7 km – St. George, Staten Island – Ravitailleringszone
100,8 km – Grymes Hill (0,9 km à 7,8%) 4e Categorie
107,5 km – St. George, Staten Island – Tussensprint 2
136,6 km – Grymes Hill (0,9 km à 7,8%) 4e Categorie
143,2 km – St. George, Staten Island – Finish

Etappe 2: Suffern > Woodstock (199,1 km) Dinsdag 3 september
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/276141

Etappe 2 is in tegenstelling tot die van gisteren een lange. De start is in Suffern, een dorpje met 10.000 inwoners, tegen de grens met New Jersey aan gelegen. Gelijk na de start passeren de renners Sloatsburg en trekken het Sterling Forest State Park in. Daar zullen de renners na 12 kilometer het hoofdkwartier van de Jehovagetuigen passeren. Hier volgen ook al de eerste beklimmingen van de dag. Eerst is daar de Tuxedo Ridge Pass na 28,5 kilometer. Deze is 2,8 kilometer lang aan een gemiddelde van 5,6%. Na een korte afdaling naar Greenwood Lake volgt na 35,5 kilometer gelijk de volgende klim. De beklimming van Mount Peter is 2,4 kilometer lang met een gemiddelde van 6,2%. Daarna trekken we over vlakke wegen naar het noorden. Via dorpjes als Warwick en Florida trekken de renners naar de stad Middletown. Na 89,5 kilometer volgt in Montgomery een tussensprint. Via Walden en Wallskill trekken we dan naar New Paltz, waar de bevoorrading plaats vindt en een volgende beklimming wacht. Op 71 kilometer van de meet ligt namelijk Mohonk Mountain. Deze beklimming is 3,9 kilometer lang met een gemiddelde van 7,2%.

De afdaling leidt naar het dorpje High Falls, waarna de renners koers zetten richting het Ashoken Resevoir. Daar begint met 37 kilometer te gaan de finale. Daar beginnen we namelijk aan de beklimming van Tonshi Mountain, ook wel Pitcairn Mountain. Deze klim is 5 kilometer lang en kent een gemiddelde van 6%. De top van deze klim vinden de renners Allaire Studios. In deze muziekstudio werd naast twee albums van David Bowie, Heathen en Reality, het Grammy winnende album Come Away with Me van Norah Jones opgenomen. Onmiddellijk na de afdaling volgt de beklimming van Ohayo Mountain van 1,4 kilometer aan 9%. De top ligt op 24 kilometer van de streep, waarna de afdaling naar het legendarische muziekdorp begint. Er volgt echter nog een lokale ronde van 20 kilometer voordat de renners de streep echt bereiken. In die ronde moet Mount Guardian nog worden beklommen. Deze is bijzonder lastig. Er moet namelijk 3,3 kilometer lang geklommen worden aan een gemiddelde van 10,6%. Ook hier een bijzonder gebouw op de top. Karma Triyana Dharmachakra, een Tibetaans boeddhistenklooster wat de Noord-Amerikaanse zetel van de Karma Kagyu leerschool huisvest. Vanaf de top zijn er nog een kleine 11, voornamelijk dalende kilometers te gaan terug naar de voormalige woonplaats van David Bowie, Bob Dylan en Uma Thurman.

Woodstock is natuurlijk vooral bekend als naam voor het legendarische festival uit 1969. Destijds hadden Artie Kornfield en Michael Lang na het openen van een studio in Manhattan plannen om een studio-in-the-woods te bouwen in Woodstock. Joel Rosenman en John P. Roberts werden gecontacteerd als mogelijke geldschieters, maar zouden niet in zee gaan met de ideeën van Lang en Kornfield. In plaats daarvan besloot het kwartet een festival op te zetten met artiesten wonend in de regio. Onder de naam Woodstock Ventures gingen ze op zoek naar een locatie, wat uiteindelijk het wat zuidelijker gelegen Bethel zou worden, op de boerderij van Max Yagsur. De naam Woodstock bleef echter hangen. De oplettende lezer zal al door hebben gehad dat het dit jaar 50 jaar geleden is sinds de legendarische originele editie New York deed beven. Onder meer Santana, Janis Joplin, The Who, Joe Cocker en Jimi Hendrix stonden destijds op het podium. Op deze wijze geeft de organisatie een saluut aan een iconisch stukje muziekgeschiedenis geschreven in het achterland van New York.

Belangrijke Punten
0,0 km – Suffern – Start
28,5 km – Tuxedo Ridge Pass (2,8 km à 5,6%) 3e Categorie
35,6 km – Mount Peter (2,4 km à 6,2%) 3e Categorie
89,6 km – Montgomery – Tussensprint 1
117,2 km – New Paltz – Ravitailleringszone
128,3 km – Mohonk Mountain (3,9 km à 7,2%) 2e Categorie
166,6 km – Tonshi Mountain (5,0 km à 6,0%) 2e Categorie
175,4 km – Ohayo Mountain (1,4 km à 9,0%) 3e Categorie
179,9 km – Woodstock – Tussensprint 2
188,3 km – Mount Guardian (3,3 km à 10,6%) 3e Categorie
199,1 km – Woodstock – Finish

Etappe 3: Cooperstown > Utica (155,5 km) Woensdag 4 September
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/276475

De derde etappe voert grotendeels door een van de meest dunbevolkte delen van New York. De start is in het dorpje Cooperstown, gelegen aan Otsego Lake, de bron van de Susquehanna Rivier. Naar schatting wonen er zo’n 1700 mensen in het dorpje. Toch doet Cooperstown door het hele land een belletje rinkelen. De renners starten namelijk voor de deur bij de Baseball Hall of Fame. Cooperstown wordt dan ook als synoniem voor de Hall of Fame gebruikt en wordt zo geregeld vernoemd in sportdiscussies in het honkbalgekke Amerika. Na een vlakke openingsfase van 54 kilometer bereikt het peloton het stadje Little Falls, waar gelijk de eerste beklimming van de dag op hen ligt te wachten. De Top Notch is 3,3 kilometer lang aan een gemiddelde van 6,8%. Na de top volgt nog een stevige uitloper van een kilometer of 5. De afdaling leidt vervolgens naar Middleville, waar de volgende beklimming alweer ligt te wachten. Schrader Hill is 3,2 kilometer lang en kent een gemiddelde van 7,8%. De top bereiken de renners na 78 kilometer koers. Na de afdaling wordt een dalletje bereikt langs de oevers van de Mohawk River.

Via de dorpjes Herkimer, Mohawk en Ilion rijden de renners naar Frankfort, waar op 53 kilometer van de streep de eerste tussensprint ligt. Kort daarna volgt een volgende beklimming. Dutch Hill is 3,4 kilometer lang en kent een gemiddelde van 3,5%. De top ligt op 47 kilometer. 7 kilometer later rijden de renners de buitengebieden van Utica al binnen, maar er wordt nog gekozen voor een lusje met daarin 2 beklimmingen. De eerste is Frankfort Hill, een 5 kilometer lange klim aan een gemiddelde van 4,9% met een top op 34,5 kilometer. Op 15 kilometer volgt nog een tussensprint in New Hartford en op 10 kilometer ligt de top van de laatste beklimming. Higby Road is 2,6 kilometer lang en stijgt gemiddeld aan 4,5%. De laatste 600 meter van de etappe lopen nog vies op aan zo’n 2,5%. Utica kent zo’n 60.000 inwoners en is een belangrijke tussenstop tussen het grotere Albany en Syracuse. De 10e stad van New York is tevens een belangrijke vestigingsplaats voor emigranten. Fans van de comedyserie The Office zullen Utica ook herkennen. In de serie zit hier een filiaal van Dunder Miflin, het papierbedrijf waar de serie over gaat. Utica wordt zelfs bezocht in twee afleveringen van de populaire mockumentary. De finish ligt voor het Stanley Theater, een historisch filmtheater met dichte banden met Warner Brothers. Onder meer Diana Ross, Jerry Seinfeld, BB King en Aretha Franklin hebben hier op het podium gestaan.

Belangrijke Punten
0,0 km – Cooperstown – Start
58,0 km – Top Notch (3,3 km à 6,8%) 3e Categorie
77,9 km – Schrader Hill (3,2 km à 7,8%) 2e Categorie
93,3 km – Herkimer – Ravitailleringszone
102,4 km – Frankfort – Tussensprint 1
108,2 km – Dutch Hill (3,4 km à 3,5%) 4e Categorie
120,9 km – Frankfort Hill (5,0 km à 4,9%) 2e Categorie
140,1 km – New Hartford – Tussensprint 2
145,3 km – Higby Road (2,6 km à 4,5%) 4e Categorie
155,5 km – Utica – Finish

Etappe 4: Johnstown > Gloversville (28,9 km – ITT) Donderdag 5 September
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/276485

De donderdagetappe is een individuele tijdrit en net als vorig jaar is het een lastige tijdrit. De start van de tijdrit is op West Main Street in het centrum van Johnstown. Het industriestadje van zo’n 8000 inwoners staat vooral bekend wegens de onafhankelijkheidsoorlog. Nadat het vooral ongeschonden was gebleven tijdens het grootste deel van de oorlog vond een van de laatste slagen van de oorlog hier nog plaats. Zo’n 1400 continentale soldaten vielen deze Britse vesting binnen, ook al waren de meeste Britten al teruggetrokken richting Canada. Vanuit de start gaat het al gelijk vies heuvelop. De weg naar Meco Hill loopt over 6 kilometer aan 1,9% op. Niet heel zwaar voor een doorgewinterde prof, maar kan later in de rit toch gaan doorwegen. Na zo’n 2,5 licht dalende kilometer beginnen de renners aan het lastigste stuk van de dag.

De klim naar Peck Hill is 4 kilometer lang aan een gemiddelde van 4,7%. Het allersteilste stukje tikt kort de 11% aan. Na 13,4 kilometer wordt de top bereikt en is daar het enige tussenpunt van de dag. Na een uitloper van een kilometer gaat het heel lichtjes bergaf richting Gloversville. Na 21 kilometer rijden de renners via Kingsboro dan ook Gloversville binnen. Hier begint de weg weer constant op en neer te glooien. De finish ligt na bijna 29 kilometer aan North Main Street in het centrum van Gloversville, een stadje met zo’n 15.000 inwoners. Johnstown en Gloversville staan bekend om gespecialiseerde handschoenindustrie. De twee steden, die praktisch tegen elkaar aan liggen, worden dan ook wel eens de Glove Cities genoemd.

Belangrijke Punten
0,0 km – Johnstown – Start
13,4 km – Peck Hill – Tussenpunt
28,9 km – Gloversville – Finish

Etappe 5: Cohoes > Mount Greylock, MA (135,1 km) Vrijdag 6 September
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/276486

De koninginnenrit. Daags na de tijdrit lijkt het erop dat het klassement wederom zal worden opgeschud vandaag. De start is in Cohoes, even ten noorden van Albany, op het punt waar de Mohawk uitmondt in de Hudson. De eerste Europese settelaars waren Nederlanders en tijdens de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog werd dit een belangrijke basis voor de bekende generaal Horatio Gates. Vanuit de “spintolstad” refererend naar de historie in textielindustrie, trekken de renners via Van Schaick Island en het stadje Waterford naar de oostoever van de Hudson, voor het eerst dit jaar. Na 8 kilometer krijgen we daar al de eerste klim van de dag. Troy Resevoir Hill is 3,5 kilometer lang aan een gemiddelde van 3,9%. Daarna geen afdaling, maar lastige wegen richting Grafton. Daarbij onder meer een stuk van 7,5 kilometer aan 3,3%. Opvallend genoeg is deze dan weer niet geclassificeerd. Een afdaling leidt de renners naar Petersburg, een laatste blik op de bewoonde wereld van New York. We beginnen namelijk aan de eerste beklimming van de dag. Op 90 kilometer van de finish bereikt men de top van Petersburg Pass, een beklimming van 6,1 kilometer aan 6,5%. Daarmee rijden de renners ook Massachusetts binnen, de eerste keer dat de Wielerweek van New York en andere Amerikaanse staat aan doet.

In Massachusetts volgt na 56 kilometer de eerste tussensprint in het stadje Williamsburg. Kort daarna kunnen de renners al grotendeels kennis maken met de slotklim. De Mount Greylock is van buitencategorie. Een klim van 11,9 kilometer aan 6,3%, maar ook vrij onregelmatig. De maxima tikken de 12% aan. De bergsprint volgt op 61 kilometer van de streep. De uitloper zullen de renners straks ook tegenkomen, aangezien we slechts 1,3 kilometer van de top de laatste afslag nemen om de afdaling in te duiken. Met nog 43 kilometer te gaan zijn de renners beneden in Lanesborough. Via Cheshire rijden de renners vervolgens naar het stadje Adams, waar op 27 kilometer van de meet een tweede tussensprint. Daarna hebben we slechts 2 mikpunten, het stadje North Adams en de slotklim, de tweede keer Mount Greylock. Ditmaal moeten 14,5 kilometers over 5,9% overleefd worden. Deze bijzondere berg is vermoedelijk vernoemd naar een indianenchief, Grey Lock. Vanaf de top rijkt het zicht tot in 5 verschillende staten; Massachusetts, New York, Connecticut, New Hampshire en Vermont. Tevens staat op de top een prachtig monument ter ere van oorlogsveteranen. De streep ligt op een hoogte van 1053 meter.

Belangrijke Punten
0,0 km – Cohoes – Start
8,1 km – Troy Resevoir Hill (3,5 km à 3,9%) 3e Categorie
45,0 km – Petersburg Pass (6,1 km à 6,5%) 1e Categorie
56,1 km – Williamsburg, MA – Tussensprint 1
74,0 km – Mount Greylock (11,9 km à 6,3%) Hórs Categorie
107,7 km – Adams, MA – Tussensprint 2
135,1 km – Mount Greylock (14,5 km à 5,9%) Hórs Categorie
135,1 km – Mount Greylock, MA – Finish

Etappe 6: Wappingers Falls > Lake Welch Beach (162,1 km) Zaterdag 7 September
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/276481

Nog één geaccidenteerde etappe, nog één aankomst bergop, nog één kans om iets te veranderen in het klassement. We zijn weer terug aan de oostoever van de Hudson, terug op New Yorks grondgebied. De start is in Wappingers Falls, een dorpje van zo’n 5500 inwoners, even ten zuiden van Poughkeepsie. De oorspronkelijke bewoners van het gebied werden de Wappingers genoemd, wat oosterlingen betekent in Algonkische talen. Het is een pittoresk dorpje, maar zonder diepgaande geschiedenis. De eerste twee Europese bewoners waren overigens Nederlanders; de gebroeders Brewer. De openingsfase van deze rit is vrij vlak. Via stadjes als Fishkill, Beacon en Cold Spring rijden de renners naar het zuiden. Na 45 kilometer steken de renners via de Purple Heart Veterans Memorial Bridge, beter bekend als de Bear Mountain Bridge, de Hudson over. Vanaf dat moment zal het constant op en af blijven gaan. Eerst maken de renners een noordelijke lus. Na 54 kilometer volgt dan de eerste tussensprint in West Point, de oudste aaneengesloten bemande militaire basis in de Verenigde Staten, al sinds januari 1778. West Point is tevens de thuisbasis van de nationale militaire academie. De tussensprint zal liggen aan Michie Stadium, de thuishaven van de Army Black Knights, het American footballteam van het leger, wat 38.000 bezoekers kan huisvesten.

Via het Storm King State Park rijden de renners dan naar Cornwall-on-Hudson, waar we beginnen aan de eerste beklimming van de dag en de laatste klim van 1e categorie. Crow’s Nest is 5,2 kilometer lang en stijgt gemiddeld aan 6,3%, een fikse opener dus. Een snelle afdaling brengt de renners terug naar West Point, waarna we verder naar het zuiden trekken. De volgende klim is die van Bear Mountain. Deze is 3,2 kilometer aan 4,5%. Na Bear Mountain echter geen tijd om uit te rusten. Het gaat omhoog richting Lake Tioriati, 7,5 kilometer aan 2,6%. De tocht gaat door het Harriman State Park, waar ook de finish ligt. Kort nadat de renners aan Lake Tioriati passeren komen ze ook voor het eerst aan de streep van Lake Welch Beach. Daarbij verkennen ze ook een deel van de slotklim. De eerste keer Grape Swamp Mountain bereiken wij op 58,5 kilometer van de meet en is 2,5 kilometer lang aan een gemiddelde van 6,6%. 800 meter later passeren de renners voor het eerst de streep. Dan volgen echter nog twee ronden van 28,9 kilometer. Op dat lokale circuit dalen de renners af naar Stony Point, waar vervolgens Buckberg Mountain, van 1,9 kilometer aan 6,7% bedwongen moet worden. Daarna volgt enkel nog de klim van Grape Swamp Mountain, die de laatste twee keer 3,1 kilometer aan 6,2% is. In de laatste ronde volgt op 16,5 kilometer nog een tussensprint in Stony Point. De laatste keer Buckberg Mountain ligt op 13 kilometer van de meet. De aankomst ligt 800 meter na de slotklim aan het recreatiemeer Lake Welch.

Belangrijke Punten
0,0 km – Wappingers Falls – Start
54,3 km – West Point-Highlands – Tussensprint 1
70,0 km – Crow’s Nest (5,2 km à 6,3%) 1e Categorie
86,2 km – Bear Mountain (3,2 km à 4,5%) 3e Categorie
94,8 km – Lake Tioriati-Harriman State Park – Ravitailleringszone
103,5 km – Grape Swamp Mountain (2,5 km à 6,6%) 2e Categorie
120,0 km – Buckberg Mountain (1,9 km à 6,7%) 3e Categorie
132,4 km – Grape Swamp Mountain (3,1 km à 6,2%) 2e Categorie
145,5 km – Stony Point – Tussensprint 2
148,9 km – Buckberg Mountain (1,9 km à 6,7%) 3e Categorie
161,3 km – Grape Swamp Mountain (3,1 km à 6,2%) 2e Categorie
162,1 km – Lake Welch Beach – Finish

Etappe 7: Yonkers > Prospect Park Brooklyn, New York City (153,2 km) Zondag 8 September
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/276487

De slotetappe leidt de renners terug naar de Big Apple. De wegen tussen Yonkers en Brooklyn zijn grotendeels vlak en dus lijkt een koninklijke sprint weer het meest denkbare scenario. De start is in Yonkers, een voorstad van New York City, direct tegen The Bronx aan gelegen. Dat verhult dat Yonkers de vierde stad van de staat New York is, achter Rochester, Buffalo en grote broer New York. 200.000 mensen wonen in deze stad, dat zijn er bijvoorbeeld 60.000 meer dan Syracuse en ruim het dubbele van hoofdstad Albany. Wederom kunnen we de historie van deze stad een Nederlandse connectie vinden. Dit land werd namelijk toegewezen aan Adriaen van der Donck, de jonkheer van Colendonck. Jonkheer werd uiteindelijk Yonkers en de rest geschiedde. Het zal u ook niet verrassen dat vele bekendheden roots in Yonkers hebben; een greep uit velen. Voormalig FBI-baas James Comey, honkballer Joe Panik, acteurs Richard Masur en Jon Voight, tevens de vader van Angelina Jolie, Malcolm X’s weduwe Betty Shabazz, generaal Joseph Stilwell, American Chopper ster Paul Teutul Sr. en verschillende muzikanten en bands als Anthrax, Mary J Blige, DMX, Ella Fitzgerald, the LOX en Steven Tyler, de leadzanger van Aerosmith.

Vanuit deze stad trekken we niet gelijk New York City in. Eerst volgt er nog een lus ten noorden van de miljoenenstad. Na 14,5 kilometer volgt er zelfs een klimmetje, na passages door Hastings-on-Hudson en Dobbs Ferry bereiken de renners Cyrus Field Road, een klim van 1,7 kilometer aan 4,5%. Na 26 kilometer volgt de tweede beklimming van de dag en de laatste van de ronde. Vanuit Tarrytown wordt er geklommen naar Pocantico Hills over 3,9 kilometer aan 3,2%. Vervolgens zetten we nu echt koers richting New York. Via Pleasantville, Mount Pleasant, Eastchester, Tuckahoe, Bronxville en Mount Vernon rijdt het peloton na 63 kilometer The Bronx binnen. Via de botanische tuinen van New York en de campus van Fordham University rijden de renners de wijk Tremont binnen en gaat het vervolgens via Morrisania en Melrose naar de Third Avenue Bridge. Dat wil zeggen dat we Manhattan op rijden en daarmee heeft de Wielerweek van New York nu aan iedere borough van de Big Apple een bezoek gebracht. Het blijft echter bij een kort bezoek. Slechts 800 meter worden op het eiland afgelegd alvorens via de John F Kennedy Bridge en Randalls & Wards Islands de oversteek wordt gemaakt naar Astoria in Queens.

Vervolgens gaat het via Long Island City naar Greenpoint in Brooklyn. Daarmee zijn ook alle vijf de boroughs in deze editie van de Wielerweek aangedaan. Greenpoint, Williamsburg, Bedford-Stuyvesant, Clinton Hill en Fort Greene leiden het peloton naar Downtown Brooklyn. Hier zet het peloton via de machtige Flatbush Avenue en het Barclays Center van basketbalclub Brooklyn Nets koers richting het Grand Army Plaza, waar de renners na een kleine 98 kilometer het hertekende lokale parcours door Prospect Park opdraaien. Dit jaar geen ingewikkelde dubbele lussen. Na de finishlijn rijden de renners rond de Soldiers & Sailors Arch en duiken onmiddellijk Prospect Park in. Het is pas ter hoogte van Lincoln Road, op een kilometer van de finish, dat we het park weer uit rijden. De lengte is daardoor ingekort naar 6,2 kilometer. 8 rondes zullen moeten worden afgewerkt, waarbij er bij aanvang van rondes 2 en 6 nog wordt gesprint voor de puntentrui. De winnaar zal worden gehuldigd onder de Soldiers & Sailors Arch.

Belangrijke Punten
0,0 km – Yonkers – Start
14,6 km – Cyrus Field Road (1,7 km à 4,5%) 4e Categorie
26,1 km – Pocantico Hills (3,9 km à 3,2%) 4e Categorie
68,0 km – Fordham University – Ravitailleringszone
109,5 km – Prospect Park Brooklyn – Tussensprint 1
134,4 km – Prospect Park Brooklyn – Tussensprint 2
153,2 km – Prospect Park Brooklyn – Finish

Favorieten
De gedoodverfde favoriet moge duidelijk zijn: Geraint Thomas. De Tourwinnaar van 2018 werd dit jaar tweede in Frankrijk, achter zijn ploegmaat Egan Bernal. De Welshman gaf aan het begin van het seizoen zelf toe zijn Tourzege uitbundig te hebben gevierd en moest daardoor van ver komen, maar bewees dus in de Tour weer zijn niveau te halen. De vraag is dan ook of er iemand is die, mocht Thomas zijn vorm door weten te trekken, hem uit kan dagen. Vanuit zijn eigen kamp is daar nog Pavel Sivakov, die onlangs de Ronde van Polen won. Ook won hij dit jaar al de Tour of the Alps en werd in zijn eerste Giro knap negende.

Een andere uitdager is Thomas’ landgenoot Adam Yates. De renner uit Bury zat in de Tour in een gelijkaardige situatie, maar kon toen de rol als schaduwfavoriet niet waarmaken. Sterker nog, met een 29e plaats in het klassement en een 13e plaats als beste etappeuitslag mocht zijn Tour als dramatisch bestempeld worden. In alle andere rondjes reed hij dit jaar echter zeer goed. Zo werd hij tweede in zowel de Tirreno als Catalonië en vijfde in zowel Andalusië als het Baskenland. Met Brent Bookwalter en Lucas Hamilton heeft hij in ieder geval twee sterke helpers bij zich.

Dan hebben we het echter nog niet over de winnaar van vorig jaar gehad. Tejay van Garderen behaalde dit jaar een mooie uitslag in het Critérium du Dauphiné door daar tweede te worden. In de Tour moest hij echter vroegtijdig opgeven. Met zijn vlijmscherpe tijdrit heeft hij een belangrijk wapen in huis. Hij is echter niet de enige troef van EF Education First. Joe Dombrowski reed dit jaar met de besten mee naar boven in de Giro d’Italia en besloot de ronde vervolgens als 12e. Ook Lawson Craddock staat tot de beschikking van de Amerikaanse ploeg. Bij de andere grote Amerikaanse ploeg, Trek Segafredo, is Bauke Mollema de kopman. De Nederlander eindigde vorig jaar nog als naaste belager van Van Garderen. Daarnaast behaalde hij dit jaar al een prachtige vijfde plek in de Giro. Ook de man die vorig jaar derde werd, Roman Kreuziger, staat hier wederom aan de start, ditmaal namens Dimension Data.

Bij Jumbo-Visma starten ze ook met een sterk blok. George Bennett is kopman, maar ook Sepp Kuss en Neilson Powless mogen uitkijken naar mooie resultaten. Bennett was dit jaar als 6e in Parijs-Nice en 4e in de Tour of California. Sepp Kuss heeft zich meer in dienst van zijn kopmannen doen opmerken en wist vorig jaar op zeer overtuigende wijze de Tour of Utah te winnen. Neilson Powless begon zijn jaar vooral goed met een 7e plaats in de Algarve. Hij kent deze ronde echter als geen ander. Tijdens de eerste editie droeg hij twee dagen de leiderstrui en werd 7e in het eindklassement. Vorig jaar stond hij lang op de tweede plaats in het klassement, maar besloot de ronde uiteindelijk als 15e. De andere WorldTour ploegen aan de start zijn Bora Hansgrohe, met Oostenrijks kampioen Patrick Konrad (3e in Zwitserland) en Felix Grossschartner (winnaar Turkije) en Groupama FDJ met David Gaudu (13e Tour de France) en Rudy Molard (7e Parijs-Nice).

Bij de ProConti’s lijkt het grootste gevaar van Ben Hermans te komen. Hij won onlangs namelijk nog de Ronde van Oostenrijk. Als blok kan Rally UHC wellicht iets uitrichten. Brandon McNulty, winnaar van de Ronde van Sicilië en volgend jaar rijdend voor UAE Emirates, werd vorig jaar 11e, maar won wel het jongerenklassement. Tevens start de nummer 8 van vorig jaar en de winnaar van 2017, Rob Britton. Hij werd dit jaar 12 in Californië. De man die hij vorig jaar naar de negende plaats verwees, Gavin Mannion, is inmiddels een ploegmaat. Zo hebben ze bij de Amerikaanse ploeg 3 renners die hoge ogen kunnen gooien. Androni komt hier op de proppen met het duo Cattaneo – Masnada. Cattaneo werd dit jaar 4e in de Tour of the Alps en reed dagenlang in de aanval in de Giro. Vooral in de bergen liet hij zich onderscheiden. Fausto Masnada werd in de Tour of the Alps 5e, maar ook in de Giro di Sicilia werd hij 3e. bovendien won hij op mooie wijze een rit in de “grote” Giro. Kopman bij Bardiani is de jonge Giovanni Carboni. Hij werd dit jaar 6e in de Route d’Occitanie en stond bovendien enige tijd 3e in het algemene klassement van de Giro.

Vanuit continentale hoek kijken we naar Floyd’s Pro Cycling. Bij de ploeg van Floyd Landis rijdt namelijk onder meer Serghei Tvetcov. De Roemeen werd dit jaar 5e in de Sibiu Cycling Tour in zijn thuisland. Bovendien werd hij hier in 2017 nog 4e. Wellicht is zijn ploegmaat Keegan Swirbul en nog grotere kanshebber op en mooie eindrangschikking. Zo werd hij dit jaar 2e in Langkawi en 6e in de Tour of the Gila. In de Wielerweek van New York heeft het tot nu toe echter nooit willen vlotten voor de blonde Amerikaan. De Tour of the Gila werd overigens gewonnen door James Piccoli van Elevate – KHS. De Canadees rijdt een uitstekend seizoen, maar wel op het Amerikaanse .2 niveau en dus is het maar de vraag hoe hij het hier tussen de profs gaat doen. Ten slotte rijdt Larry Warbasse mee namens de nationale selectie. De renner van AG2R wist hier in 2017 de eerste rit in lijn te winnen met aankomst bergop op Mount Prospect.

**** Geraint Thomas
*** Tejay van Garderen, Adam Yates
** George Bennett, Bauke Mollema, Pavel Sivakov
* Joe Dombrowski, David Gaudu, Patrick Konrad, Sepp Kuss

Deelnemerslijst
EF Education First 🇺🇸
001 Tejay van Garderen 🇺🇸
002 Sean Bennett 🇺🇸 *
003 Nathan Brown 🇺🇸
004 Lawson Craddock 🇺🇸
005 Joseph Dombrowski 🇺🇸
006 Alex Howes 🇺🇸
007 Luis Villalobos 🇲🇽 *

Trek – Segafredo 🇺🇸
011 Bauke Mollema 🇳🇱
012 Fumiyuki Beppu 🇯🇵
013 Alex Frame 🇳🇿
014 Ryan Mullen 🇮🇪
015 Kiel Reijnen 🇺🇸
016 Toms Skujiņš 🇱🇻
017 Peter Stetina 🇺🇸

Team Dimension Data 🇿🇦
021 Roman Kreuziger 🇨🇿
022 Stefan de Bod 🇿🇦 *
023 Amanuel Ghebreigzabhier 🇪🇷
024 Reinardt Janse van Rensburg 🇿🇦
025 Jacques Janse van Rensburg 🇿🇦
026 Ben King 🇺🇸
027 Gino Mäder 🇨🇭 *

Team Jumbo – Visma 🇳🇱
031 George Bennett 🇳🇿
032 Pascal Eenkhoorn 🇳🇱 *
033 Sepp Kuss 🇺🇸
034 Neilson Powless 🇺🇸 *
035 Tom Leezer 🇳🇱
036 Jos van Emden 🇳🇱
037 Danny van Poppel 🇳🇱

Israel Cycling Academy 🇮🇱
041 Guillaume Boivin 🇨🇦
042 Mathias Brändle 🇦🇹
043 Alexander Cataford 🇨🇦
044 Guy Sagiv 🇮🇱
045 Omer Goldstein 🇮🇱 *
046 Ben Hermans 🇧🇪
047 Ben Perry 🇨🇦

Rally UHC Cycling 🇺🇸
051 Rob Britton 🇨🇦
052 Robin Carpenter 🇺🇸
053 Adam de Vos 🇨🇦
054 Colin Joyce 🇺🇸
055 Gavin Mannion 🇨🇦
056 Brandon McNulty 🇺🇸 *
057 Kyle Murphy 🇺🇸

Bora – Hansgrohe 🇩🇪
061 Peter Sagan 🇸🇰
062 Erik Baška 🇸🇰
063 Oscar Gatto 🇮🇹
064 Felix Großschartner 🇦🇹
065 Patrick Konrad 🇦🇹
066 Jay McCarthy 🇦🇺
067 Juraj Sagan 🇸🇰

Groupama – FDJ 🇫🇷
071 Arnaud Démare 🇫🇷
072 Antoine Duchesne 🇨🇦
073 David Gaudu 🇫🇷 *
074 Tobias Ludvigsson 🇸🇪
075 Rudy Molard 🇫🇷
076 Miles Scotson 🇦🇺
077 Benjamin Thomas 🇫🇷

Mitchelton – Scott 🇦🇺
081 Adam Yates 🇬🇧
082 Jack Bauer 🇳🇿
083 Brent Bookwalter 🇺🇸
084 Luke Durbridge 🇦🇺
085 Alexander Edmonton 🇦🇺
086 Lucas Hamilton 🇦🇺 *
087 Luka Mezgec 🇸🇮

Team INEOS 🇬🇧
091 Geraint Thomas 🇬🇧
092 Filippo Ganna 🇮🇹 *
093 Vasil Kiryienka 🇧🇾
094 Jhonatan Narváez 🇪🇨 *
095 Salvatore Puccio 🇮🇹
096 Pavel Sivakov 🇷🇺 *
097 Ben Swift 🇬🇧

Androni Giocattoli – Sidermec 🇮🇹
101 Manuel Belletti 🇮🇹
102 Matteo Busato 🇮🇹
103 Mattia Cattaneo 🇮🇹
104 Fausto Masnada 🇮🇹
105 Daniel Muñoz 🇨🇴 *
106 Kevin Rivera 🇨🇷 *
107 Andrea Vendrame 🇮🇹

Bardiani – CSF 🇮🇹
111 Giovanni Carboni 🇮🇹
112 Andrea Guardini 🇮🇹
113 Marco Maronese 🇮🇹
114 Umberto Orsini 🇮🇹
115 Alessandro Pessot 🇮🇹
116 Manuel Senni 🇮🇹
117 Luca Wackermann 🇮🇹

Hagens Berman Axeon 🇺🇸
121 Edward Anderson 🇺🇸 *
122 Mikkel Bjerg 🇩🇰 *
123 Jonny Brown 🇺🇸 *
124 Ian Garrison 🇺🇸 *
125 Sean Quinn 🇺🇸 *
126 Thomas Revard 🇺🇸 *
127 Michael Rice 🇺🇸 *

Team Novo Nordisk 🇺🇸
131 Oliver Behringer 🇨🇭 *
132 Mehdi Benhamouda 🇫🇷
133 Sam Brand 🇬🇧
134 Péter Kusztor 🇭🇺
135 Andrea Peron 🇮🇹
136 Umberto Poli 🇮🇹 *
137 Ulugbek Saidov 🇺🇿 *

303Project 🇺🇸
141 Tony Baca 🇲🇽
142 Flavio de Luna 🇲🇽
143 Griffin Easter 🇺🇸
144 Bernat Font 🇪🇸
145 Isaiah Newkirk 🇺🇸
146 Austin Stephens 🇺🇸
147 Johan van Zyl 🇿🇦

Arapahoe – Hincapie p/b BMC 🇺🇸
151 Taylor Eisenhart 🇺🇸
152 Miguel Bryon 🇺🇸
153 Andrew Dahlheim 🇺🇸
154 Andžs Flaksis 🇱🇻
155 Justin Oien 🇺🇸
156 Tanner Putt 🇺🇸
157 Brendan Rhim 🇺🇸

Elevate – KHS Pro Cycling 🇺🇸
161 Sam Bassetti 🇺🇸
162 Ulises Alfredo Castillo 🇲🇽
163 Jordan Cheyne 🇨🇦
164 James Piccoli 🇨🇦
165 José Alfredo Rodríguez 🇲🇽 *
166 George Simpson 🇺🇸
167 Eric Young 🇺🇸

Floyd’s Pro Cycling 🇨🇦
171 Serghei Țvetcov 🇷🇴
172 Jonathan Clarke 🇦🇺
173 Alexander Cowan 🇨🇦 *
174 Émile Jean 🇨🇦
175 Travis McCabe 🇺🇸
176 Keegan Swirbul 🇺🇸
177 Nicolas Zukowsky 🇨🇦 *

USA Cycling National Team 🇺🇸
181 Will Barta 🇺🇸 *
182 Stephen Bassett 🇺🇸
183 Chad Haga 🇺🇸
184 Michael Hernandez 🇺🇸 *
185 Alex Hoehn 🇺🇸 *
186 Matteo Jorgenson 🇺🇸 *
187 Larry Warbasse 🇺🇸

Etappe 1: St. George, Staten Island, New York City (143,2 km) Maandag 2 september
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/275784?sid=16aa46da78c79d3534ef63a41adfa79d

Welkom dames en heren bij de opening van deze Wielerweek van New York. We starten dit jaar in de “Forgotten Borough”, Staten Island, tot 1975 ook Richmond genoemd. Start en finish liggen in St. George, het stedelijke en commerciële hart van het eiland, met haar prachtige gebouwen in victoriaanse stijl. We zitten aan de ferryterminal, vanwaar je de ferry naar Manhattan, maar ook naar Liberty Island, waar het Vrijheidsbeeld staat. Met 133 renners vertrekken we voor deze eerste opgave van de week. Onder neutralisatie rijden de renners naar Fort Wadsworth, een voormalige militaire basis die tijdens de onafhankelijkheidsoorlog al in gebruik was door de Britten. Hier rijden we ook voor het eerst onder de Verrazzano-Narrows Bridge door, de enige directe verbinding tussen Staten Island en New York. Bij het uitrijden van het park rond Fort Wadsworth rijden de renners richting South Beach. Hier worden de renners op gang geschoten. Onmiddellijk volgen er demarrages. De eer van eerste aanvaller van deze ronde gaat naar Isaiah Newkirk van 303Project. Daarmee raakt hij echter nog niet weg. Een eerste kopgroep ontstaat pas na 15 kilometer. Alex Hoehn van de nationale selectie en Brendan Rhim van Arapahoe Hincapie nemen wat voorsprong. Zij draaien als eerste op voor Lighthouse Hill, een niet-gecategoriseerd heuveltje van een kilometer aan 6,2%. Vanuit het peloton weet Jonny Brown van Hagens Berman Axeon de oversteek te maken. Op de top hebben ze slechts een voorsprong van zo’n 15 seconden. Ook op Todt Hill loopt de voorsprong niet verder op. Deze tevens niet-gecategoriseerde klim is 1,9 kilometer lang aan 3,8%. Meer mannen weten de oversteek te maken. Met Matteo Jorgenson zit er nu een tweede renner van de nationale selectie mee vooraan. Ook Austin Stephens van 303Project en Jordan Cheyne van Elevate maken de oversteek. Dit zorgt er echter voor dat het peloton niet meer zo ver is en op de top loopt het peloton hen dan ook weer in.

Na 28 kilometer beginnen de renners dan aan Grymes Hill. Deze klim is dan wel gecategoriseerd. 900 meter lang klimmen aan 7,8% is hier de opgave. Het is Sean Quinn van Axeon Hagens Berman die onmiddellijk een demarrage plaatst. In de achtergrond zien we een renner van Rally UHC en een renner van Elevate reageren. Het is echter Quinn die op de campus van Wagner College de eerste bergpunten meeneemt. Op een handjevol seconden volgen dan Adam de Vos van Rally UHC, die het andere puntje meeneemt, en wederom Jordan Cheyne. Daarachter komen nog Michael Hernandez van de nationale selectie, Émile Jean van Floyd’s Pro Racing en Tony Baca van 303Project. In de bochtige bijtrapafdaling komen zij bijeen en komen zo als eerste op de streep in St. George af. Daarmee mogen ze gelijk strijden om de eerste tussensprint van deze ronde. Er wordt fel om de punten gesprint. Uiteindelijk is het Hernandez die zijn wiel als eerste over de streep drukt, voor De Vos, Jean, Quinn en Baca. De voorsprong op het peloton bedraagt na bijna 36 kilometer een volle minuut.

Het peloton laat dus begaan en zo kunnen de drie Canadezen (Cheyne, De Vos, Jean), twee Amerikanen (Hernandez, Quinn) en de Mexicaan Baca hun voorsprong uit gaan bouwen. De bewolking boven Staten Island begint toe te nemen en de lucht kleurt wat grijs. De beelden van het strand zijn daarom niet zo mooi meer als voorheen, maar na 50 kilometer, wanneer de renners via de oud-Nederlandse nederzetting New Dorp terug richting de heuvelzone rijden, is de voorsprong opgelopen tot boven de 3 minuten. In het peloton zijn het Bora Hansgrohe en Groupama FDJ die het vroege kopwerk voor hun rekening nemen. Op de heuveltjes begint het dan vervolgens lichtjes te regenen. Veel gebeurt er op dit moment niet in de koers. Op de top van Grymes Hill kan wederom om de punten worden gesprint. Deze keer krijgt Quinn de nodige weerstand van Cheyne, maar de Amerikaan weet de Canadees toch op een kader afstand te houden en pakt zo wederom de volle buit op de top. De koplopers passeren de meet voor een tweede keer op 71,5 kilometer van de meet, ze zijn halverwege. De voorsprong bedraagt 3:30.

Het is intussen weer gestopt met regenen, maar er hangen nog steeds dreigende wolken boven Staten Island. Het tempo in het peloton wordt weer lichtjes opgevoerd. Wanneer de renners het zuidelijkste punt van deze ronde bereiken, in de buurt van New Dorp, komt het plotseling met bakken uit de lucht. Hierdoor splitst de kopgroep wat op. De Vos en Hernandez rijden wat weg van hun medevluchters. Zo pakken zij op de top van Lighthouse Hill al zo’n 20 seconden op hun voormalige achtervolgers en iets meer dan 2:30 op het peloton. Dan is er echter een crash in het peloton. Qua grote namen lijkt de schade mee te vallen. De voornaamste slachtoffers zijn Erik Baska en Manuel Belletti. Een groot deel van het peloton wordt hierdoor echter opgehouden. Ook Sepp Kuss toont overigens sporen van een valpartij. Het tempo gaat er hierdoor wat uit in het peloton. Vooraan sluiten Cheyne, Jean en Quinn weer aan bij De Vos en Hernandez. Baca heeft dus de rol moeten lossen vooraan. Wederom een aanval vooraan. Ditmaal is het Jean die er alleen vandoor gaat. Veel voorsprong neemt hij echter niet, maar zo komt hij wel als eerste boven op Grymes Hill. Quinn en De Vos sprinten vervolgens om het laatste puntje, wat wordt gewonnen door Quinn. Daarmee stelt Quinn de eerste bergtrui veilig. Hernandez en Cheyne kunnen dat tempo echter niet volgen en zo rijden De Vos en Quinn eigenlijk terug naar het wiel van Jean, zonder de rest van de voormalige kopgroep.

Nog 42 kilometer te gaan. De voorsprong op het peloton bedraagt nog steeds een kleine 3 minuten. In dat peloton komen steeds meer achterop geraakte mannen weer aansluiten na de valpartij. Het begint intussen wat minder hard te regenen, maar het ziet er nog altijd niet naar uit dat het nog droog gaat worden. De koplopers bereiken de eindstreep voor de laatste keer voor de finish. Jean wint ook dit sprintje, voor De Vos en Quinn. Op een halve minuut is het Hernandez die alleen als vierde over de meet komt. Baca passeert de meet vervolgens als vijfde, in het gezelschap van Cheyne, op ruim een minuut. Het peloton volgt op 2:30. Nog 35 kilometer te gaan. Op de weg langs South Beach gaat het dan opnieuw fout. Het peloton wordt opgeschrikt door een nieuwe massale valpartij. Wederom zien we Sepp Kuss liggen, maar ook Adam Yates, Pavel Sivakov en Patrick Konrad horen ditmaal bij de gehavenden. Hierdoor wordt het peloton opgesplitst in twee delen. Vooraan blijven de mannen gewoon hard doorrijden.

Jean wordt onderweg naar New Dorp met nog 26 kilometer te gaan simpelweg uit het wiel gereden. In het voorste peloton rijdt EF Education First op kop. Met nog 20 kilometer te gaan brengen zij het verschil met de groep vooraan terug tot 1:30. Dan volgt er een aanval. Aan de voet van Lighthouse Hill gaat Sean Bennett in de aanval. In Larry Warbasse krijgt hij een vluchtkompaan mee. Hierdoor licht EF Education First het voetje echter wat van het gaspedaal, waardoor de groep met gevallen renners weer wat dichter kan komen. Nu rijden zij nog op ruim 2 minuten. Cheyne, Baca en zelfs Jean waren op dat moment alweer ingelopen, maar Hernandez nog niet. Vlak voor de top van Lighthouse Hill pikken ze hem nog op, alvorens de afdaling in te duiken. Het peloton volgt op een halve minuut, maar daar worden relatief weinig risico’s genomen. Met nog 15 kilometer te gaan beginnen de koplopers aan Todt Hill. Bennett, Hernandez en Warbasse begonnen met een achterstand van 50 seconden aan deze beklimming. Deze is er echter teveel aan voor Hernandez. Na een kilometer klimmen moet hij definitief plooien. Op de top rijden Bennett en Hernandez nog 30 seconden achter het kopduo De Vos en Quinn. Het peloton, ondertussen weer aangevoerd door Bora Hansgrohe volgt met nog 12 kilometer te gaan op 1:30.

De mannen vooraan ruiken hun kans. Zij geven alles onderweg naar de voet van Todt Hill. Op het vlakke komen Bennett en Warbasse echter ook akelig dicht. Met nog 8 kilometer te gaan is het verschil 23 seconden. Het peloton zit dan nog altijd boven de minuut, op 1:12. Een kilometer later beginnen we eraan. Sean Quinn neemt de eerste beurt voor zijn rekening, maar dan slaat het noodlot voor hem toe. Een lekke voorband gooit roet in het eten en na een hele dag in de aanval moet hij in het zicht van de haven zijn vluchtmakker De Vos alleen verder zien gaan. Hij zal echter zien dat Bennett en Warbasse ook dichter bij de Canadees aan het komen zijn. De Vos haalt nog wel als eerste de top, maar 6 seconden later is ook Warbasse daar, met Bennett in zijn wiel. Die laatste maakte echter een goede indruk op de klim. Nog 6,5 kilometer. Het peloton volgt op 50 seconden. De aanvallers storten zich in de bochtige dalende lijn, want het een afdaling noemen zou te extreem zijn. Na 500 meter komen Bennett en Warbasse dan aansluiten. Door de gladde bochten weet het peloton niet heel veel dichter te komen. Met nog 2,5 kilometer te gaan volgt de laatste scherpe bocht en rijdt het koptrio zo’n 45 seconden voor op de voorwachten van het peloton. Ze moeten de winnaar vooraan gaan zoeken. Vooral Sean Bennett neemt de nodige risico’s in de afdaling. Op 1,5 kilometer volgt nog een haakse bocht. In het wiel van Bennett snijdt Warbasse de bocht te scherp aan en moet daardoor corrigeren. Daarbij komt hij net niet ten val, terwijl ook De Vos maar net overeind weet te blijven. Warbasse kan dus door, maar is wel bijna tot stilstand gekomen, waardoor zijn kans op de zege is verkeken. De Vos weet op het tandvlees terug in het wiel van Bennett te keren. Tezamen beginnen zij aan de laatste kilometer, maar overnemen doet de Canadees al een tijdje niet meer. Bennett matigt zijn tempo wat, maar durft het niet aan het tempo er volledig uit te halen. Nog 500 meter te gaan. In de verre verte zien we Warbasse weer opduiken, maar die gaat niet meer meedoen voor de zege.

Nog 200 meter te gaan. Nog altijd De Vos in het wiel van Bennett. Daarop zet de Amerikaan op 180 meter van de meet zelf aan. De Vos gaat nog wel even op de trappers staan maar is duidelijk te vermoeid om het Bennett nog moeilijk te maken. In de stromende regen wint Sean Bennett de openingsrit van de Wielerweek van New York. Adam de Vos is tweede. Op 23 seconden komt het peloton dan binnen. Een strijdende Warbasse wordt in het zicht van de haven nog opgeslokt door de snelste sprinters. Arnaud Démare wint die sprint, voor Danny van Poppel, Warbasse, Peter Sagan, Reinardt Janse van Rensburg, José Alfredo Rodriguez, Colin Joyce en Guillaume Boivin. Het peloton is echter in meerdere stukken gebroken. In het eerste deel zitten onder meer Thomas, Mollema, Van Garderen, Powless, Konrad en Kreuziger nog. 41 seconden na Bennett en De Vos volgt een groepje met Sivakov en Molard, op 1:09 een groepje met Gaudu, Britton, Grossschartner en McNulty en op 1:36 een groepje met George Bennett en Dombrowski. Adam Yates krijgt al 2:03 aan de broek, Kuss en Masnada volgen op 2:15 en Hermans al op 2:51.

Etappe 1: St. George, Staten Island, New York City > St. George, Staten Island, New York City
1. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First “3:16:48
2. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC + zt
3. Arnaud Démare 🇫🇷 Groupama FDJ + 0:23
4. Danny van Poppel 🇳🇱 Jumbo Visma + zt
5. Larry Warbasse 🇺🇸 Team USA + zt
6. Peter Sagan 🇸🇰 Bora Hansgrohe + zt
7. Reinardt Janse van Rensburg 🇿🇦 Dimension Data + zt
8. José Alfredo Rodriguez 🇲🇽 Elevate KHS + zt
9. Colin Joyce 🇺🇸 Rally UHC + zt
10. Guillaume Boivin 🇨🇦 Israel Cycling Academy + zt

Algemeen Klassement
1. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First “3:16:48
2. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC + zt
3. Arnaud Démare 🇫🇷 Groupama FDJ + 0:30
4. Michael Hernandez 🇺🇸 Team USA + zt
5. Sean Quinn 🇺🇸 Axeon Hagens Berman + 0:32
6. Danny van Poppel 🇳🇱 Jumbo Visma + 0:33
7. Larry Warbasse 🇺🇸 Team USA + zt
8. Peter Sagan 🇸🇰 Bora Hansgrohe + zt
9. Reinardt Janse van Rensburg 🇿🇦 Dimenson Data + zt
10. José Alfredo Rodriguez 🇲🇽 Elevate KHS + zt

Puntenklassement
1. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 30 punten
2. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First – 25 punten
3. Arnaud Démare 🇫🇷 Groupama FDJ – 14 punten
4. Émile Jean 🇨🇦 Floyd’s Pro Cycling – 14 punten
5. Danny van Poppel 🇳🇱 Jumbo Visma – 12 punten

Bergklassement
1. Sean Quinn 🇺🇸 Axeon Hagens Berman – 5 punten
2. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 3 punten
3. Émile Jean 🇨🇦 Floyd’s Pro Cycling – 2 punten
4. Larry Warbasse 🇺🇸 Team USA – 1 punt
5. Jordan Cheyne 🇨🇦 Elevate KHS – 1 punt

Jongerenklassement
1. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First “3:16:48
2. Michael Hernandez 🇺🇸 Team USA + 0:30
3. Sean Quinn 🇺🇸 Axeon Hagens Berman + 0:32
4. José Alfredo Rodriguez 🇲🇽 Elevate KHS + 0:33
5. Pascal Eenkhoorn 🇳🇱 Jumbo Visma + zt

Tussensprintklassement
1. Émile Jean 🇨🇦 Floyd’s Pro Cycling – 14 punten
2. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 12 punten
3. Michael Hernandez 🇺🇸 Team USA – 12 punten
4. Sean Quinn 🇺🇸 Axeon Hagens Berman – 6 punten
5. Tony Baca 🇲🇽 303Project – 2 punten

Ploegenklassement
1. EF Education First 🇺🇸 “9:51:10
2. Rally UHC Cycling 🇺🇸 + 0:18
3. Bora – Hansgrohe 🇩🇪 + 0:23
4. Team Jumbo – Visma 🇳🇱 + zt
5. Groupama – FDJ 🇫🇷 + 0:41

Bekijk voor volledige uitslagen: https://www.dropbox.com/s/jqw690cz6h2xfah/NYCW%202019%20-%20S1.xlsx?dl=0

Etappe 2: Suffern > Woodstock (199,1 km) Dinsdag 3 september
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/276141

Welkom terug bij de New York Cycling Week. Na de openingsetappe op Staten Island van gisteren volgt vandaag een heuvelrit tussen Suffern en Woodstock. Gisteren werd het peloton geteisterd door regen en dat zal vandaag niet veel anders zijn. Wederom hebben de hemelsluizen zich geopend boven het zuiden van de staat. Met Sean Bennett in de gele leiderstrui beginnen we vanuit het kleine Suffern aan de langste etappe van deze ronde. De neutralisatie duurt tot aan Sloatsburg en daar wordt vervolgens het officiële startschot gegeven. Vanuit Sloatsburg begint de weg ook onmiddellijk een beetje op te lopen. Ideaal dus voor vluchters om weg te geraken. Veel renners maken daar echter niet gebruik van. Andrew Dahlheim van Arapahoe Hincapie en Griffin Easter van 303Project zijn voorlopig de enigen die ten aanval trekken. Voor de rest valt er weinig animo vanuit het peloton te bespeuren. Al snel pakken de twee Amerikanen een flinke voorsprong. Na 25 kilometer, aan de voet van de eerste beklimming van de dag, hebben ze al meer dan 2 minuten te pakken. De Tuxedo Ridge Pass is 2,8 kilometer lang aan een gemiddelde van 5,6%. Vanuit het peloton volgt dan toch nog een aanval. Luis Villalobos van EF Education First trekt ten strijde. Bergtruidrager Sean Quinn reageert onmiddellijk en ook Manuel Senni van Bardiani probeert te reageren. Het sprintje om de punten wordt vooraan gewonnen door Easter, voor Dahlheim. Op 1:40 is het dan Villalobos die Quinn voor blijft. 15 seconden achter hen volgt een groepje met Senni, Ulises Alfredo Castillo van Elevate KHS, Nickolas Zukowsky van Floyd’s Pro Cycling en Umberto Poli van Novo Nordisk. Vooraan wordt de afdaling richting Greenwood Lake ingezet. Vanuit dit dorpje beginnen ze aan de beklimming van Mount Peter. 2,4 kilometer klimmen aan een gemiddelde van 6,2%. Ook dit bergsprintje wordt gewonnen door Easter, voor Dahlheim. De achtervolgende groepjes zijn intussen samen gekomen, waar het vervolgens Quinn is die het sprintje voor de overige 2 punten wint, voor Zukowski. Het groepje volgt op 1:20, het peloton volgt op 3:25 na 35 kilometer koers. Onderweg richting Warwick beseft het kopduo dat het zinvol is om op de achtervolgers te wachten en zo krijgen we een kopgroep van acht vooraan. Met Dahlheim, Easter en Quinn zitten er vooraan drie Amerikanen, met Castillo en Villalobos twee Mexicanen, met Poli en Senni twee Italianen en met Zukowski één Canadees.

Zo bereiken we een status quo in de koers. Het peloton houdt de kopgroep op 3:30, maar er is geen extreme nervositeit zoals gisteren. De regen is er echter niet minder om en dus zien we vooral een peloton zwarte regenjacks terwijl de renners door de normaal zo mooie natuur tussen de dorpen en stadjes in het dal van de Walkill rivier koersen. Via Warwick en Florida bereiken de renners na 71 kilometer Middletown, waar we plots Neilson Powless aan de kant van de weg zien staan. De renner van Jumbo Visma heeft een klapband opgelopen, maar kan zonder al te veel moeite terug worden gebracht door Tom Leezer en Jos van Emden. De koplopers zijn op koers richting Montgomery, waar na 89 kilometer de eerste tussensprint zal liggen. Het sprintje is vrij intens, met vooral Quinn die erg gretig is naar de punten en bonificatieseconden. Het is echter Castillo die de volle buit mee neemt, voor Quinn, Poli, Dahlheim en Zukowski. Het peloton volgt op 3:10. Via de stadjes Walden en Wallkill komen de renners door New Paltz gereden, waar een welverdiende bevoorrading op de renners ligt te wachten. Even buiten het plaatsje beginnen we echter aan de volgende beklimming. Mohonk Mountain is met 3,9 kilometer aan 7,2% en een maximum van 11% een heus bergje te noemen. Vooraan wordt het onmiddellijk duidelijk wie de betere klimmers zijn. Villalobos, Quinn, Senni en Zukowski bepalen het tempo, terwijl vooral Dahlheim en Poli het al wat lastiger krijgen. Dahlheim moet er als eerste vanaf, kort gevolgd door de Italiaan en ook vlak voor de top door Castillo. In het sprintje voor de bergpunten is het Quinn die de leiding in het bergklassement terugneemt van Easter. Villalobos passeert als tweede, voor Senni, Easter en Zukowski. Op de top bedraagt de voorsprong op het peloton nog 2:50, met nog 70 kilometer te gaan.

De afdaling leidt naar High Falls, het laatste beetje bewoonde wereld wat de renners voor lange tijd tegen gaan komen. Het parcours loopt namelijk door de afgelegen bossen van aan de oevers van de Esopus Creek. Het is op deze afgelegen wegen dat Trek Segafredo het tempo in het peloton wat opschroeft. Bauke Mollema voelt zich kennelijk goed. Vooraan is Poli nog terug weten te keren, Castillo en Dahlheim laten zich door het peloton inlopen. Ook Team INEOS en EF Education First zitten attent vooraan in het peloton. Met nog 45 kilometer te gaan bereiken de koplopers het Ashoken Reservoir, een enorm stuwmeer dat New York City grotendeels van de watervoorziening voorziet. Door het werk van Trek Segafredo in het peloton is de achterstand teruggelopen tot 1:20. Ondertussen is het ook gestopt met regenen, ongetwijfeld een verademing voor de mannen in koers. De weg begint hier al langzaam weer wat vals plat op te lopen. Ook de mannen van Jumbo Visma komen nu vooraan helpen het tempo te bepalen. Met nog 42 kilometer te gaan steken de mannen het Reservoir over. Normaal een fenomenaal uitzicht, nu door het slechte weer niet bepaald, maar daar zullen de heren renners toch maling aan hebben gehad. Zeker nu we aan de finale gaan beginnen. Op 37 kilometer van de meet beginnen ze namelijk aan Tonshi Mountain. Een echte klim van 5 kilometer aan 6% en een maximum van 10%. De koplopers beginnen met iets meer als een minuut voorsprong aan de beklimming. Wanneer het peloton aan de beklimming begint is het Mitchelton Scott dat resoluut overneemt.

Veel van de sprinters en knechten voor het vlakke houden het hierdoor voor gezien en ook Adam de Vos, de nummer twee van het klassement, laat lopen. Ook vooraan vallen slachtoffers. Poli ging er logischerwijs vroeg af en ook Griffin Easter moest na zijn lange inspanning vandaag al vroeg loslaten. Het was dan na een goede kilometer klimmen Senni die een aanval plaatste, maar door het sterke tempo van Quinn en vooral Villalobos kwam hij halverwege de klim vanzelf terug gewaaid en werd op twee kilometer van de top zelfs overboord gegooid. In het peloton is het Rob Britton die al verassend vroeg moet lossen en ook de talentvolle Zwitser Gino Mäder kan het tempo niet meer aan. Alexander Edmondson zijn beurt is gedaan en dan is het aan Brent Bookwalter om het tempo te bepalen. Het peloton bedraagt niet meer dan een goede 40 renners. De mannen vooraan hebben door dat ze de top nog net kunnen halen en daarop plaatst Quinn nog een versnelling. Deze wordt echter gecounterd door Villalobos en Zukowsky weet op eigen tempo terug naar het wiel te rijden. Op 300 meter plaatst de Canadees dan zelf een versnelling, waarop na enige twijfel wordt gereageerd door Quinn. Quinn maakt de aansluiting met Zukowsky en komt er dan op ruim 100 meter uit om nogmaals de volle buit mee te pakken. Zukowsky passeert in het wiel als tweede en Villalobos volgt hem kort als derde. Daarmee lijkt de bergtrui voor Quinn ook morgen een zekerheid. In het peloton is Lawson Craddock op ruim een kilometer van de top eenzaam ten aanval getrokken. Op 14 seconden van de koplopers passeert hij als vierde over de top, 6 seconden voor het door Bookwalter aangevoerde peloton. Nog 32 kilometer te gaan.

Het is oppassen geblazen in de afdaling. Bepaalde delen van deze smalle, bochtige afdaling liggen namelijk in het bos, waar andere stukken meer in open lucht liggen. Hierdoor zijn sommige stukken weg al flink opgedroogd, terwijl andere stukken nog kletsnat liggen. In het peloton is men behoedzaam en zo weten de mannen vooraan weer wat uit te lopen. Zij doen dat intussen met Lawson Craddock, die in de afdaling de aansluiting heeft weten te maken. Gelijk vanuit de afdaling beginnen de mannen aan de korte beklimming van Ohayo Mountain, van 1,4 kilometer. De beklimming is met een gemiddelde van 9% en een maximum van 10% wel constant vrij steil. Ze beginnen met een voorsprong van 30 seconden aan de klim, waar Villalobos zich opoffert voor Craddock. Dit blijkt een Waterloo te zijn voor Quinn, aangezien hij zich al vroeg aan de kant zet. Twee dagen vroege vlucht gaat met dit weer ook niet in de koude kleren zitten. Desalniettemin lijkt het tempo van Villalobos niet hoog genoeg. Na nog geen 800 meter klimmen zit het peloton op nog maar 10 seconden. De enige reden waarom ze de koplopers nog niet zien is door de opeenvolgende korte bochtjes op deze beklimming. Craddock besluit daarop alleen aan te gaan. Villalobos parkeert, terwijl Zukowsky nog mee probeert te gaan, maar hij strandt op 20 meter van het wiel.

Craddock passeert als eerste de top met zo’n 5 seconden voorsprong op Zukowsky, die het nog net tot de top weet vol te houden voor Bookwalter en Hamilton, die de laatste beschikbare punten mee pakken op 24 kilometer van de meet. De afdaling is grotendeels rechttoe rechtaan richting Woodstock, waar nog een tussensprint op de renners ligt te wachten. Craddock wordt al vroeg in de afdaling ingelopen terwijl Bookwalter op kop van het peloton blijft. Met nog 19,2 kilometer te gaan passeren de renners voor het eerst de finishlijn in Woodstock. Het is Sean Bennett zelf die attent het sprintje wint en daardoor, naast 3 bonificatieseconden, ook de virtuele leiding in het puntenklassement meepikt. Ook Powless en Yates weten bonificatieseconden te grijpen. Yates blijft nipt Bauke Mollema voor wiens ploeggenoot Toms Skujins het laatste puntje wist te pakken. Zo werken de renners naar de slotklim toe. We zien naast Bookwalter nu ook Jay McCarty een duit in het zakje doen namens Bora Hansgrohe. Laten we eens een kijkje nemen naar die slotklim: Mount Guardian. 3,3 kilometer in lengte maar vooral zeer steil, met een gemiddelde van 10,6% en een maximum van 14,5%. De voet ligt op 14 kilometer naar de meet.

Brent Bookwalter trekt zijn inspanning door tot aan de voet van Mount Guardian en dan laat hij de kop aan een ander. Korte tijd is dat McCarthy, maar ook hij moet na zo’n 200 meter al passen. Achteraan zien we vroege vluchters Zukowsky, Quinn en Villalobos lossen. Skujins dan die tempo maakt voor Mollema. Dat is echter geen bijster hoog tempo en na 800 meter klimmen is het Mollema die zelf aanzet. De Nederlander slaat gelijk een gaatje en achteraan zien we renners lossen. Onder meer Lawson Craddock, Gavin Mannion en Fausto Masnada moeten al passen. Ben King doet een beurt op kop van het peloton. Na een honderdtal meters plaatst Adam Yates een aanval. Sepp Kuss reageert zeer kwiek op de versnelling van de Brit. Enkele momenten later moet hij echter passen. In de groep komt Grossschartner nu op kop om tempo te maken. Nog 2 kilometer te klimmen. Yates sluit aan bij Mollema. De Nederlander vraagt om een overname, maar Yates komt er niet uit. In de groep daarachter vindt nu flinke uitdunning plaats. Ben Hermans moet eraf, Rudy Molard moet eraf, Mattia Cattaneo moet eraf en ook Joe Dombrowski moet eraf. Halverwege de klim krijgen we de volgende situatie. Mollema en Yates op kop, gevolgd door Kuss op een seconde of 18. Op 26 seconden volgt een groep met daarin Felix Grossschartner, Patrick Konrad, Sean Bennett, Tejay van Garderen, George Bennett, Neilson Powless, Geraint Thomas, Pavel Sivakov, Jhonatan Narvaez, David Gaudu, Roman Kreuziger, Brandon McNulty, Kyle Murphy, Lucas Hamilton, Larry Warbasse en Serghei Tvetcov. Kuss waait dus weer terug naar de favorietengroep.

Op 1,5 kilometer versnelt Yates nog een keer en Mollema kan niet mee. Onder impuls van Grossschartner wordt de favorietengroep verder uitgedund. George Bennett is de volgende die moet passen, maar ook Murphy, Narvaez, Tvetcov en Warbasse moeten er vooralsnog af. Sean Bennett haakt nog altijd aan. Nog een kilometer klimmen. De voorsprong van Yates loopt op richting de minuut. De favorietengroep splitst dan in tweeën. In de voorste gelederen nog altijd Grossschartner, Konrad, Powless, Thomas, Sivakov en Hamilton, daarachter krijgen we een groepje met Gaudu, Kuss, Kreuziger, McNulty, Van Garderen en Sean Bennett, die er nu toch af moest. Op de steile laatste kilometer is Grossschartner zijn werk gedaan. Daarop is het Powless die een versnelling plaatst. Hij krijgt Konrad en Sivakov mee, terwijl Hamilton en Thomas achter blijven. In Thomas’ geval is het een ramp, want hij krijgt te kampen met materiaalpech. Er lijkt iets mis met zijn derailleur en heeft een nieuwe fiets nodig. Aangezien Sivakov met de mannen vooraan is meegegaan neemt hij de fiets van de net geloste Narvaez over, maar die is wel zo’n 9 centimeter kleiner dan de Welshman. Doordat het veld is uiteengeslagen zijn er echter geen volgwagens in de buurt en zo is dit voorlopig de beste optie.

Yates rondt als eerste de top, met een voorsprong van 46 seconden op Konrad, Sivakov, Powless en Mollema, die intussen bijval heeft gekregen van de achtervolgers. Kort daarachter volgen Gaudu, Hamilton, Kreuziger en Kuss op een minuut van Yates, op 1:30 volgen Van Garderen en Sean Bennett, op 1:40 volgt Grossschartner, op 1:55 volgen McNulty, Thomas en Murphy. Het is al op bijna 3 minuten dat een groepje met George Bennett de top passeert. Nog 10,8 kilometer te gaan. Yates duikt als een bezetene de afdaling in. Het is geen moeilijke afdaling, maar wel een onoverzichtelijke. Op 7 kilometer zit het grootste dalen erop en zal het vooral nog bijtrappen richting de streep zijn. In die afdaling heeft Grossschartner de aansluiting bij Van Garderen en Bennett weer gemaakt. In de groep Thomas ligt het tempo niet hoog genoeg aangezien er steeds meer renners terug aan weten te sluiten, waaronder Tvetcov, Amanuel Ghebreigzabhier, Stefan de Bod, Molard, Dombrowski, Britton en Gavin Mannion. Met nog 5 kilometer te gaan veranderen de verschillen nog nauwelijks. De groep Kuss komt nu wel dichter bij de groep Mollema en met nog iets minder dan 4 kilometer te gaan maken zij de aansluiting. Met nog 3 kilometer te gaan komen de renners op een lange rechte weg en zo zien ze de voorgaande groepen rijden. Bij de achtervolgers is de samenwerking aardig, maar niet fantastisch. Grote stoorzender is natuurlijk Hamilton die nu terug is aangesloten. Zij komen nu tot op 35 seconden. Bennett, Grossschartner en Van Garderen volgen nog altijd op 1:20, terwijl de groep Thomas op 1:40 volgt. Voordeel voor hem is wel dat Rally UHC daar met maar liefst vier man vertegenwoordigd is. We komen dichter bij de finish. Nog een kilometer te gaan. De achtervolgers komen tot op 25 seconden, maar het gaat niet genoeg zijn. Adam Yates gaat na zijn val en het tijdverlies van gisteren revanche nemen in muziekstad Woodstock. De groep Thomas loopt onder de vod de groep Bennett in.

We gaan echter terug naar de finish, want daar kan Adam Yates de rug rechten. Hij wint namelijk de tweede etappe van de New York Cycling Week. Daarachter wordt dan gesprint om plek twee. Kuss trekt aan voor Neilson Powless, maar het is Patrick Konrad die het sprintje wint, voor Powless, Sivakov, Gaudu, Mollema, Kreuziger, Kuss en Hamilton. Op 1:08 komt dan het groepje Thomas binnen. Klassementsleider Bennett vervolledigt voor de goede orde nog de top 10 van de etappeuitslag. Dat is helaas voor de jonge Amerikaan niet genoeg om de leiderstrui te behouden. Daarvoor komt hij namelijk 20 seconden tekort, waardoor de nummer 2 van vandaag Patrick Konrad de leiderstrui van hem overneemt. Op 2:47 komt een groepje met George Bennett, Mattia Cattaneo, Keegan Swirbul, Ben Hermans en James Piccoli binnen. In het algemene klassement krijgen we dus een Oostenrijker aan de leiding, op een seconde gevolgd door Neilson Powless en op 6 seconden door de nummers 2 en 3 van vorig jaar, Mollema en Kreuziger. Bennett staat wel nog altijd vijfde op 20 seconden en neemt de leiding in het puntenklassement. De leiding in het jongerenklassement staat hij uiteraard af aan Powless. Sean Quinn behoudt zoals eerder al gezegd de leiding in het bergklassement en Émile Jean blijft aan kop in het tussensprintklassement. In het ploegenklassement heeft Dimension Data de macht vandaag gegrepen.

Etappe 2: Suffern > Woodstock
1. Adam Yates 🇬🇧 Mitchelton Scott “4:58:05
2. Patrick Konrad 🇦🇹 Bora Hansgrohe + 0:18
3. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma + zt
4. Pavel Sivakov 🇷🇺 Team INEOS + zt
5. David Gaudu 🇫🇷 Groupama FDJ + zt
6. Bauke Mollema 🇳🇱 Trek Segafredo + zt
7. Roman Kreuziger 🇨🇿 Dimension Data + zt
8. Sepp Kuss 🇺🇸 Jumbo Visma + zt
9. Lucas Hamilton 🇦🇺 Mitchelton Scott + zt
10. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First + 1:08

Algemeen Klassement
1. Patrick Konrad 🇦🇹 Bora Hansgrohe “8:15:34
2. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma + 0:01
3. Bauke Mollema 🇳🇱 Trek Segafredo + 0:06
4. Roman Kreuziger 🇨🇿 Dimension Data + zt
5. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First + 0:20
6. Pavel Sivakov 🇷🇺 Team INEOS + 0:24
7. Lucas Hamilton 🇦🇺 Mitchelton Scott + zt
8. David Gaudu 🇫🇷 Groupama FDJ + 0:52
9. Larry Warbasse 🇺🇸 Team USA + 0:56
10. Geraint Thomas 🇬🇧 Team INEOS + zt

Puntenklassement
1. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First – 36 punten
2. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 30 punten
3. Adam Yates 🇬🇧 Mitchelton Scott – 29 punten
4. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma – 20 punten
5. Patrick Konrad 🇦🇹 Bora Hansgrohe – 18 punten

Bergklassement
1. Sean Quinn 🇺🇸 Axeon Hagens Berman – 28 punten
2. Griffin Easter 🇺🇸 303Project – 14 punten
3. Adam Yates 🇬🇧 Mitchelton Scott – 10 punten
4. Luis Villalobos 🇲🇽 EF Education First – 10 punten
5. Nickolas Zukowsky 🇨🇦 Floyd’s Pro Cycling – 10 punten

Jongerenklassement
1. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma “8:15:34
2. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First + 0:19
3. Pavel Sivakov 🇷🇺 Team INEOS + 0:23
4. Lucas Hamilton 🇦🇺 Mitchelton Scott + zt
5. David Gaudu 🇫🇷 Groupama FDJ + 0:51

Tussensprintklassement
1. Émile Jean 🇨🇦 Floyd’s Pro Cycling – 14 punten
2. Sean Quinn 🇺🇸 Axeon Hagens Berman – 12 punten
3. Michael Hernandez 🇺🇸 Team USA – 12 punten
4. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 12 punten
5. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First – 10 punten

Ploegenklassement Etappe
1. Team Dimension Data 🇿🇦 “14:56:49
2. Team Jumbo – Visma 🇳🇱 + 0:49
3. Rally UHC Cycling 🇺🇸 + 0:50
4. EF Education First 🇺🇸 + zt
5. Team INEOS 🇬🇧 + 2:13

Ploegenklassement Algemeen
1. Team Dimension Data 🇿🇦 “24:48:40
2. EF Education First 🇺🇸 + 0:09
3. Rally UHC Cycling 🇺🇸 + 0:27
4. Team Jumbo – Visma 🇳🇱 + 0:31
5. Team INEOS 🇬🇧 + 2:13

Bekijk voor volledige uitslagen: https://www.dropbox.com/s/skcoqcqbnpuyiqo/NYCW%202019%20-%20S2.xlsx?dl=0

Etappe 3: Cooperstown > Utica (155,5 km) Woensdag 4 September
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/276475

Etappe 3 start in een wereldberoemd dorpje, in Amerika althans. Wie Amerikaanse sportwereld volgt heeft ongetwijfeld al eens van Cooperstown gehoord. Het plaatsje aan het zuidelijke puntje van Otsego Lake huisvest namelijk de National Baseball Hall of Fame. Onder meer Babe Ruth, Joe DiMaggio, Willy Mays, Greg Maddux en Ty Cobb hebben hier een plakkaat op de muur hangen. Eind juli is daar ook New York Yankees legende Mariano Rivera bij gekomen, die zijn carrière volledig in The Bronx doorbracht en daar vijf World Series wist te winnen. Waarom de Hall of Fame overigens in Cooperstown staat is een oude fabel over de origine van de sport. Volgens de legende zou Abner Doubleday, een generaal tijdens de onafhankelijkheidsoorlog, in Cooperstown honkbal hebben uitgevonden. Dit verhaal is sindsdien ontkracht, maar zo heeft het dorpje voor altijd een sleutelrol in het honkballen verworven. We zijn hier vandaag echter voor een andere sport; wielrennen uiteraard. De etappe richting het centraal gelegen Utica is ook allesbehalve eenvoudig. 5 beklimmingen staan vandaag op het programma en ook in de finale is het niet vlak. Enfin, we gaan maar eens beginnen aan de etappe. Na twee dagen regen is er echter nog altijd geen zonneschijn, maar voorlopig regent het ook nog niet. Met Patrick Konrad is de leiderstrui beginnen we aan de etappe.

De openingsfase leidt langs de westoever van Otsego Lake, maar is vooral heel erg vlak. Al vroeg rijdt er een groepje van 3 weg, waarna het peloton de benen stil houdt. Thomas Revard van Hagens Berman Axeon is de initiatiefnemer en krijgt Guy Sagiv van Israel Cycling Academy en Alessandro Pessot van Bardiani met zich mee. Na 15 kilometer laten de renners het meer achter zich liggen en zetten koers richting Richmond Springs. De koplopers hebben dan al een voorsprong van een kleine minuut uitgebouwd. Bora Hansgrohe ment het peloton. Wanneer de koplopers 10 kilometer later door Richmond Springs rijden is de voorsprong opgelopen tot 2 minuten. Nu is het koersen richting de Mohawk rivier, waar de etappe echt kan beginnen. Valpartij in het peloton. Na 36 kilometer koers zien we Jay McCarthy, Andzs Flaksis en de nummer 13 van het klassement, Jacques Janse van Rensburg, ogenschijnlijk zonder erg naast hun fiets staan. Zij kunnen hun weg dus gewoon voortzetten. Vooraan hebben de mannen overigens de afdaling richting Little Falls ingezet, wat wil zeggen dat de eerste beklimming eraan zit te komen. Top Notch is 3,3 kilometer lang aan een gemiddelde van 6,8%, met een maximum van 11%.

De kopgroep begint met een voorsprong van 2:45 aan Top Notch. De meeste actie komt echter uit het peloton. Daar begint Mitchelton Scott namelijk het tempo op te drijven. Hierdoor zien we renners als Travis McCabe en Andrea Guardini al vroeg lossen. Mezgec zal zich wel goed voelen. Luke Durbridge is aangewezen om het vroege werk te doen. Vooraan wordt er niet echt serieus om de punten gesprint. Het is Israelisch kampioen Sagiv die als eerste de kop rondt, voor Revard en Pessot. Op 2 minuten pakt Durbridge vanuit het peloton het laatste puntje. Nog 97 kilometer af te leggen. Na de bergsprint volgt echter geen afdaling, maar moet er nog 6 kilometer lang vals plat geklommen worden. Dit stuk is er teveel aan voor Manuel Belletti. Terwijl de koplopers de afdaling in duiken krijgen we het bericht dat Guardini heeft opgegeven. De Italiaan is volgens zijn ploeg ziek geworden, wat gezien het weer van de afgelopen dagen niet verwonderlijk is. De koplopers bereiken dan Middleville, wat wil zeggen dat zij zo aan Schrader Hill gaan beginnen, een klim van 3,2 kilometer aan gemiddeld 7,8%, met wederom een maximum van 11%. De voorsprong is echter flink afgenomen, naar 1:25. Wederom is het Durbridge die het peloton op sleeptouw neemt en opnieuw moet een snelle man eraf. Ditmaal is het Colin Joyce die het tempo niet meer bij kan houden. Vooraan begint Pessot het lastig te krijgen. Even weet hij er nog aan te hangen, maar dan moet hij er toch af. Sagiv en Revard blijven dus met zijn tweeën over. Het peloton komt echter steeds sneller dichterbij. De top gaan ze nog wel halen. Op 600 meter plaatst Revard een versnelling, waar Sagiv geen antwoord op heeft. Veel afstand neemt de Amerikaan echter niet, waardoor ze na de top weer bij elkaar komen.

Pessot is intussen al ingelopen door het peloton, wat op 35 seconden van het tweetal passeert. Vanuit het peloton is het Warbasse die nog wil sprinten om de punten. Quinn reageert, maar passeert als vierde. Zukowsky pikt het laatste puntje op. In de bijtrapafdaling richting het dal van de Mohawk laten de koplopers zich inlopen, maar ook in het peloton wordt het tempo gedrukt. Démare, Sagan en Van Poppel hangen er namelijk nog aan en dus lijkt het plannetje van Mitchelton Scott voorlopig mislukt. Juraj Sagan zet zich op kop, maar het tempo nodigt desondanks uit tot nieuwe aanvallen. Uiteindelijk krijgen we een nieuwe kopgroep, met ditmaal 8 renners. Fausto Masnada (Androni) is de aanstichter en krijgt onder meer Jack Bauer (Mitchelton), Brendan Rhim (Arapahoe), Bernat Font (303Project), Adam de Vos (Rally UHC), Alexander Cataford (Israel), Alex Hoehn (Team USA) en Oscar Gatto (Bora) met zich mee. Binnen de 10 kilometer van het ontstaan van de kopgroep en de eerste tussensprint in Frankfort hebben de mannen al ruim een minuut weten te pakken. In het peloton is het namelijk zoeken naar wat initiatief, wat nu van Groupama FDJ lijkt te komen. De tussensprint wordt gewonnen door Adam de Vos, voor Rhim, Font, Masnada en Cataford. Nog 53 kilometer op de teller.

3 kilometer na de tussensprint beginnen we aan de volgende hindernis. Dutch Hill is 3,4 kilometer lang aan een gemiddelde van 3,5%. Niet geheel verrassend gebeurt hier nog niet bijster veel. Font wint het sprintje om de bergpunten, voor Hoehn. Het peloton passeert op 1:18 van de groep. De spanning loopt echter wel op. Frankfort Hill zit er namelijk aan te komen. 5 kilometer lang aan 4,9%, met een maximum van 8,5%. Het begint ondertussen weer te regenen boven New York. De renners stormen op Utica af. De renners kunnen de boog van de 4 kilometer zien staan, maar dan moeten ze dus eerst nog deze klim over. Kan hier nog iets worden geforceerd? EF Education First komt plots met de ploeg van voren. Zij voeren het tempo op en door de scherpe bocht bij het opdraaien wordt het peloton wat op een lint getrokken. De roze-blauwe mannen zitten gegroepeerd op de eerste rijen. Enkel Nathan Brown ontbreekt. Jay McCarthy, Felix Grossschartner en Peter Sagan zitten daar ook attent met klassementsleider Konrad. Ook Mitchelton is attent met Mezgec, Groupama FDJ, zit ergens in het midden. Een man die zich wel heeft laten verrassen is Danny van Poppel. Hij wordt achter in het peloton gesignaleerd en dan gebeurt wat je eigenlijk al verwacht: het peloton breekt in tweeën. Démare is nog net mee, maar enkel met klassementsman Gaudu in steun. Ook Rudy Molard heeft de slag gemist.

Op de steile delen volgt dan een aanval. Howes komt van de kop af en Craddock gaat in de aanval, drieënhalve kilometer van de top. Misschien dat het vandaag wel lukt. Mitchelton neemt echter brutaal over met Brent Bookwalter. Vooraan hebben Gatto en Bauer laten gaan, net zoals De Vos. Op 2 kilometer van de top bereiken ze daar het vlakke tussenstuk van de klim. Hier besluit Masnada een aanval te plaatsen. Font en Hoehn reageren, maar komen niet op het wiel van de Italiaan. Gatto en Bauer worden op dit stuk weer ingelopen door het peloton. Dan zien we achteraan Démare vechten om terug aan te sluiten. Hij heeft het dus ook lastig gekregen nu. Groupama FDJ lijkt een beetje op twee gedachten te leven, aangezien Gaudu achterin het peloton blijft hangen, maar Démare niet komt helpen. Op basis van gisteren mogen we toch niet geloven dat Gaudu het hier lastig heeft. De laatste 1600 meter dan. Die lopen weer stevig omhoog, rond de 7%. Masnada bouwt hier echt zijn voorsprong uit. Font heeft Hoehn achter gelaten, maar krijgt intussen gezelschap van Lawson Craddock. Ook Rhim en Cataford worden intussen ingelopen door het peloton. Masnada passeert als eerste de top, 28 seconden voor Font en Craddock. Hoehn passeert op 46 seconden, 2 seconden voor de voorwachten van het peloton, waar Bookwalter het laatste beschikbare puntje oppikt. Op 15 seconden van het peloton volgt een eenzame Démare. Op 30 seconden van het peloton een groepje met daarbij meer Groupama FDJ renners. Op ruim een minuut van het voorste peloton volgt dan de groep met Danny van Poppel, maar ook Colin Joyce zit in dit pelotonnetje. Nog 35 kilometer te gaan.

Na de top van Frankfort Hill volgt een plateau van een kilometer op 9 en daar begint zich een interessant schouwspel af te spelen. Bora Hansgrohe en Mitchelton Scott werken samen om Démare en Groupama FDJ, dat intussen tot bij hun kopman is gekomen, op afstand te houden. Nog altijd rijden ze op 30 seconden. Het peloton met Danny van Poppel lijkt hier al de handdoek te hebben gegooid. Aanvankelijk lijkt de achterstand van Groupama FDJ op te lopen richting de 40 seconden, maar richting het einde van het plateau komen de Fransen toch dichter en dichter, tot op 28 seconden voor de afdaling begint. En wat te denken van de strijd vooraan. Craddock en Font hebben nog zo’n 7 kilometer voor het peloton uit gereden, maar werden toen toch gegrepen. Het indrukwekkende staaltje komt echter van Fausto Masnada, die op 9 kilometer tegen een jagende groep slechts 5 seconden verloor. Dit lijkt een gevalletje goede etappe, slechte koerssituatie te worden voor de Italiaan van Androni. Je zou bijna vergeten dat er dadelijk nog een beklimming aan zit te komen. Nog 25 kilometer te gaan, we gaan dalen. Met nog 22 kilometer te gaan komen de renners in Sauquiot en zien we een status quo. Vanaf hier moet er echter weer wat bijgetrapt worden. Zo zien we Groupama FDJ meter voor meter weer dichter komen.

Met nog 16 kilometer te gaan krijgen we in New Hartford nog een tussensprint. Masnada wint deze, maar zijn voorsprong begint nu toch wel af te nemen. 31 seconden heeft hij nog over van zijn toegift. Dan is het Sean Bennett die attent is en naast de punten 2 bonificatieseconden meepikt. Ook Neilson Powless probeert wederom een slag te slaan, aangezien hij slechts op een seconde van Konrad staat. De Oostenrijker zit namelijk centraal in de groep verstopt. Zijn ploegmaat Oscar Gatto is echter wel wakker en weet de Amerikaan voor te blijven in het sprintje. Jack Bauer pikt het laatste puntje op. Op 53 seconden passeert het groepje Démare. Dat is slechts 22 seconden van het eerste peloton. Ze kunnen de achterste gelederen zo zien rijden. 2,5 kilometer na de tussensprint beginnen we aan de laatste beklimming, die van Highby Road. Deze 2,6 kilometer lange weg stijgt aan 4,6% en maximaal 7%. Niet al te lastig dus meer. Masnada begint met een voorsprong van 24 seconden aan deze klim in de uiterste buitenwijken van Utica. In het voorste peloton is het Alexander Edmondson die het tempo bepaalt. Bij de groep Démare lijkt de veer te breken. De zojuist goedgemaakte achterstand komt er binnen enkele honderden meters terug bij. Zo dichtbij komen, maar de aansluiting toch niet kunnen maken, we zien het niet voor het eerst. Masnada verliest op de klim nu snel tijd en wordt tot overmaat van ramp nog in het zicht van de top voorbijgeraasd door het peloton. Edmondson pakt zo de punten, voor Grossschartner. Nog 10 kilometer tot de meet.

Die laatste 10 kilometer verhullen geen lastigheden meer voor de renners. 10 kilometer lang over brede wegen, met slechts 6 noemenswaardige bochten. Het is intussen al even gestopt met regenen, maar de wegen zijn nog niet overal droog. Ook EF Education First komt een beetje mee aan de kop dringen. We zullen snel binnen zijn, want alles tot de laatste 600 meter zijn in dalende lijn. Die 600 meter lopen nog vies op aan 2,5%. Op de brede, rechte wegen door Utica zet Bora Hansgrohe een treintje op voor Sagan. Felix Grossschartner doet nu kopwerk en ook Oscar Gatto en Jay McCarthy zijn nog van de partij. In het kamp van Mitchelton Scott beschikken ze nog over Jack Bauer, een slimme move dus van Bauer en Gatto om eerder mee te gaan in de nieuwe vlucht. Nog 3 kilometer te gaan. Mezgec en Sagan zijn echter niet de enige snelle mannen die nog aanwezig zijn. Wellicht dat Ben Swift of Reinardt Janse van Rensburg nog kan verrassen. We gaan de laatste kilometer in. Patrick Konrad doet zelfs nog een kopbeurt voor Sagan. Achter hem volgen Gatto, McCarthy en Sagan. Swift heeft het wiel van Sagan gepakt, Bauer zit met Mezgec in het wiel van de Brit. Gatto nu naar de kop. Ze slaan linksaf naar de laatste rechte lijn. Nog 600 meter te gaan. Gatto maakt tempo. Met 450 meter te gaan trekt McCarthy de sprint aan. Dan is het echter Swift die al vroeg aanzet, op iets meer dan 300 meter wil hij er een lange sprint van maken. Bauer probeert tot het wiel te komen, waardoor Sagan wat opgesloten raakt aan de rechterkant van de weg. McCarthy zet zich op 225 meter aan de kant, waardoor Sagan er dan eindelijk door kan. Bauer zijn aflossing zit er ook op, maar door het manoevre van McCarthy moet Mezgec nu buitenom aan zijn sprint beginnen.

Op 150 meter van de meet komen ze over de Brit heen, Sagan met een fietslengte voorsprong. Mezgec zoekt het wiel op en probeert vervolgens op 75 meter uit het wiel te komen. Mezgec komt er nu links langs, nog 25 meter te gaan. Sagan valt iets stil. Mezgec wint! Een goede jump van Sagan zorgt ervoor dat het verschil slechts een banddikte is, maar het is de Sloveen die de zege in Utica pakt, voor de Slowaak. Sean Bennett is nog derde is geworden, voor Andra Vendrame, Ben Swift, Reinardt Janse van Rensburg, Luca Wackermann, Andrea Peron, Kiel Reijnen en Ian Garrison. Op 1:20 komt de groep met Démare over de streep, maar ook Rudy Molard en Gavin Mannion verliezen zo tijd. De eerder gevallen Jacques Janse van Rensburg komt op 2:14 pas binnen en valt dus uit de top van het klassement. In de top 10 niet veel veranderingen. Tejay van Garderen en Geraint Thomas schuiven op basis van rituitslagen op ten koste van Larry Warbasse. Ook in andere klassementen niet veel actie, behalve het tussensprintklassement, nu aangevoerd door Adam de Vos.

Etappe 3: Cooperstown > Utica
1. Luka Mezgec 🇸🇮 Mitchelton Scott “3:31:58
2. Peter Sagan 🇸🇰 Bora Hansgrohe + zt
3. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First + zt
4. Andrea Vendrame 🇮🇹 Androni Giocattoli + zt
5. Ben Swift 🇬🇧 Team INEOS + zt
6. Reinardt Janse van Rensburg 🇿🇦 Dimension Data + zt
7. Luca Wackermann 🇮🇹 Bardiani CSF + zt
8. Andrea Peron 🇮🇹 Novo Nordisk + zt
9. Kiel Reijnen 🇺🇸 Trek Segafredo + zt
10. Ian Garrison 🇺🇸 Hagens Berman Axeon + zt

Algemeen Klassement
1. Patrick Konrad 🇦🇹 Bora Hansgrohe “11:47:32
2. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma + 0:01
3. Bauke Mollema 🇳🇱 Trek Segafredo + 0:06
4. Roman Kreuziger 🇨🇿 Dimension Data + zt
5. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First + 0:15
6. Pavel Sivakov 🇷🇺 Team INEOS + 0:24
7. Lucas Hamilton 🇦🇺 Mitchelton Scott + zt
8. David Gaudu 🇫🇷 Groupama FDJ + 0:52
9. Geraint Thomas 🇬🇧 Team INEOS + 0:56
10. Tejay van Garderen 🇺🇸 EF Education First + zt

Puntenklassement
1. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First – 56 punten
2. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 40 punten
3. Adam Yates 🇬🇧 Mitchelton Scott – 29 punten
4. Peter Sagan 🇸🇰 Bora Hansgrohe – 26 punten
5. Luka Mezgec 🇸🇮 Mitchelton Scott – 25 punten

Bergklassement
1. Sean Quinn 🇺🇸 Hagens Berman Axeon – 30 punten
2. Griffin Easter 🇺🇸 303Project – 14 punten
3. Thomas Revard 🇺🇸 Hagens Berman Axeon – 13 punten
4. Lawson Craddock 🇺🇸 EF Education First – 11 punten
5. Nickolas Zukowsky 🇨🇦 Floyd’s Pro Cycling – 11 punten

Jongerenklassement
1. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma “11:47:32
2. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First + 0:14
3. Pavel Sivakov 🇷🇺 Team INEOS + 0:23
4. Lucas Hamilton 🇦🇺 Mitchelton Scott + zt
5. David Gaudu 🇫🇷 Groupama FDJ + 0:51

Tussensprintklassement
1. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 22 punten
2. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First – 16 punten
3. Émile Jean 🇨🇦 Floyd’s Pro Cycling – 14 punten
4. Fausto Masnada 🇮🇹 Androni Giocattoli – 12 punten
5. Sean Quinn 🇺🇸 Hagens Berman Axeon – 12 punten

Ploegenklassement Etappe
1. Bora – Hansgrohe 🇩🇪 “10:35:54
2. EF Education First 🇺🇸 + zt
3. Mitchelton – Scott 🇦🇺 + zt
4. Team INEOS 🇬🇧 + zt
5. Trek – Segafredo 🇺🇸 + zt

Ploegenklassement Algemeen
1. Team Dimension Data 🇿🇦 “24:48:40
2. EF Education First 🇺🇸 + 0:09
3. Rally UHC Cycling 🇺🇸 + 0:27
4. Team Jumbo – Visma 🇳🇱 + 0:31
5. Team INEOS 🇬🇧 + 2:13

Bekijk voor volledige uitslagen: https://www.dropbox.com/s/3zeuw8p81qsu2mx/NYCW%202019%20-%20S3.xlsx?dl=0

Etappe 4: Johnstown > Gloversville (28,9 km – ITT) Donderdag 5 September
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/276485

Welkom terug bij de New York Cycling Week. Vandaag is het tijd voor de vierde etappe, een individuele tijdrit tussen de Glove Cities, Johnstown en Gloversville. Rond de buursteden is een heuvelachtig parcours van een kleine 29 kilometer uitgetekend. Vandaag geldt dan eindelijk de regel: na regen komt zonneschijn. Dat wil echter niet zeggen dat de malaise daarmee over is voor de coureurs. In navolging van Andrea Guardini zijn ook Miguel Bryon en ritwinnaar uit 2017 Mehdi Benhamouda vroegtijdig afgestapt. Vandaag hebben we ook al wat afhakers. Nathan Brown en Pascal Eenkhoorn gaan beiden niet meer van start. Ook zij kampen met ziekteverschijnselen. Laten we beginnen. De eerste starter is Marco Maronese van Bardiani, maar het is vooral uitkijken naar Filippo Ganna, de tijdrijder van INEOS die als derde mag starten. In de BinckBank Tour won hij onlangs de tijdrit door Den Haag. Al snel gaat hij voorbij zijn landgenoten Maronese en Passot en gaat dus als eerste een tussentijd klokken. Dat gebeurt op de top van Peck Hill, een heuvel van 4 kilometer aan 4,7%, met op het steilste punt een hellingsgraad van 11%. Ganna passeert hier op 20:42 en zo hebben we gelijk een richttijd voor het tussenpunt. Ganna is echter niet de enige kanshebber voor de dagzege die al vroeg moet starten in Johnstown. Onder meer Mathias Brändle, Jos van Emden, Benjamin Thomas, Mikkel Bjerg, Luke Durbridge, Ryan Mullen, Vasil Kiryienka en Chad Haga zitten bij de eerste 35 starters vandaag. Het zal dus al vroeg spannend worden. Mathias Brändle is de eerste kanshebber die na de Italiaan aan het tussenpunt passeert, maar de Oostenrijker doet dat pas op 1:02 van de renner van INEOS. Ook Jos van Emden kan voorlopig niet aan de tijd tippen en passeert op 32 seconden. Een renner die wel in de buurt weet te komen is Benjamin Thomas. De Franse kampioen tijdrijden passeert op slechts 12 seconden van Ganna aan het tussenpunt. Even later moet hij die tweede positie alweer afstaan aan Mikkel Bjerg. Het Deense tijdrittalent benadert Ganna namelijk tot op 7 seconden. Ondertussen bereikt Ganna echter de streep in Gloversville. Op 38:02 zet hij daar als eerste een tijd neer. In de daaropvolgende minuten bijten Brändle en Van Emden zich stuk op de tijd van de jonge Italiaan. De Oostenrijker strandt op 1:48 en de Nederlander op 52 seconden. Kort na de binnenkomst van de renner van Jumbo Visma krijgen we echter een nieuwe kanshebber. Australisch kampioen Luke Durbridge heeft dan namelijk de derde tijd geklokt op 8 seconden van Ganna.

Een minuutje later is het Ryan Mullen die de top van Peck Hill bereikt. De Ier klokt op 16 seconden van Filippo Ganna. Even later komt ook Vasil Kiryienka aan het tussenpunt, maar de wereldkampioen tijdrijden van Richmond 2015 passeert pas op 1:50. Benjamin Thomas is ondertussen op weg naar de finishlijn. De Fransman is echter wat van zijn flair verloren en komt op 50 seconden van Ganna binnen. Vervolgens plaatst Chad Haga zich bij de kanshebbers op de top van Peck Hill. Hij verliest daar slechts 15 seconden op Filippo Ganna. Niet veel later krijgen we dan ook Mikkel Bjerg aan de streep. De Deen is wel kort gebleven, maar krijgt de Italiaan niet uit de hotseat. Hij strandt op 12 seconden van de INEOS-renner. Dan is het even wachten, maar ook Luke Durbridge en Ryan Mullen zijn in aantocht. De Australiër komt zeer dicht tot Ganna, maar blijft op 5 seconden van hem steken. Iers kampioen Mullen komt tot op 12 seconden, maar claimt op basis van honderdsten de derde plaats voor Bjerg. Ook Europees kampioen Kiryienka bereikt de streep, maar komt op ruim tweeënhalve minuut van zijn ploeggenoot binnen. Even na de Wit-Rus komt Chad Haga binnen. De winnaar van de afsluitende Giro tijdrit weet ook niet aan de tijd van Ganna te komen en staat zo voorlopig vijfde op 31 seconden. Vervolgens wenden we onze ogen naar Tobias Ludvigsson. De Zweedse kampioen van Groupama FDJ is namelijk onderweg naar het tussenpunt op Peck Hill. Daar bewijst hij dat het een goede keuze is geweest hem te volgen, hij klokt namelijk een nieuwe toptijd! Hij duikt 4 seconden onder de tijd van Ganna.

Tussenstand Peck Hill (13,4 km) 66/130 renners
1. Tobias Ludvigsson 🇸🇪 Groupama FDJ “20:38
2. Filippo Ganna 🇮🇹 Team INEOS + 0:04
3. Mikkel Bjerg 🇩🇰 Hagens Berman Axeon + 0:11
4. Luke Durbridge 🇦🇺 Mitchelton Scott + 0:12
5. Benjamin Thomas 🇫🇷 Groupama FDJ + 0:16

Tussenstand Gloversville (28,9 km) 48/130 renners
1. Filippo Ganna 🇮🇹 Team INEOS “38:02
2. Luke Durbridge 🇦🇺 Mitchelton Scott + 0:05
3. Ryan Mullen 🇮🇪 Trek Segafredo + 0:12
4. Mikkel Bjerg 🇩🇰 Hagens Berman Axeon + zt
5. Chad Haga 🇺🇸 Team USA + 0:31

Tobias Ludvigsson is gesignaleerd in Gloversville, wat wil zeggen dat we snel zullen weten of hij de nieuwe toptijd gaat realiseren. We kunnen die stelling echter al snel ontkrachten, want het wordt ruim voor de finish al duidelijk dat hij veel tijd op Ganna heeft verloren. Hij passeert de streep als vijfde, op 20 seconden van de Italiaan. Nu de meeste toppers intussen binnen zijn krijgen we wat outsiders die kans maken op een mooie ereplaats. Vlak voor het binnenkomen van Ludvigsson reed zijn ploeggenoot Miles Scotson een mooie uitslag en klokte op 57 seconden als negende. Op Peck Hill krijgen we mooie tussentijden van Will Barta en Brent Bookwalter. De renner van de nationale ploeg passeert op 30 seconden, de renner van Mitchelton op 21 seconden. Ook kunnen we zo de start van verschillende renners meepikken, zoals die van Ian Garrison. Het talent uit Atlanta staat namelijk in de Stars and Stripes op het startpodium. Hij is namelijk nationaal tijdritkampioen van het thuisland. Onder luid applaus begint hij aan zijn tijdrit. Ondertussen passeert Alexander Edmondson het tussenpunt. Hij klokt op 22 seconden van Ludvigsson op Peck Hill. Will Barta komt dan binnen. Hij had al een goede tussentijd, maar zijn eindtijd is ook zeker niet slecht. Op 42 seconden staat hij voorlopig zevende.

Kort na hem komt ook zijn landgenoot Bookwalter binnen. Hij is echter trager dan Barta en wordt voorlopig achtste op 49 seconden. Aan het tussenpunt zien we Garrison intussen passeren. Op 24 seconden is hij daar voorlopig tiende. De man één plek voor hem, Alexander Edmondson, heeft zijn tijdrit er intussen op zitten. De Australiër is elfde op 55 seconden van Filippo Ganna. De volgende starter is Lawson Craddock, een outsider voor de zege vandaag. Hij toonde al goede benen te hebben tijdens deze ronde, maar was ongelukkig in zijn aanvallen. We gaan even terug naar Peck Hill. Fausto Masnada zet daar namelijk een verrassende tijd neer. De Italiaan van Androni passeert op 35 seconden en is daarmee bijvoorbeeld een seconde sneller dan Jos van Emden. Dan gaan we naar de volgende starter. Dat is met Ben Hermans namelijk een grote naam. Dinsdag voelde hij zich niet geweldig en moest Mount Guardian lossen bij de favorieten en ook maandag verloor hij al veel tijd tijdens de chaotische etappe op Staten Island. 4 minuten na hem start Keegan Swirbul en daarmee zijn we bij de top 30 van het klassement aangekomen.

Tussenstand Peck Hill (13,4 km) 92/130 renners
1. Tobias Ludvigsson 🇸🇪 Groupama FDJ “20:38
2. Filippo Ganna 🇮🇹 Team INEOS + 0:04
3. Mikkel Bjerg 🇩🇰 Hagens Berman Axeon + 0:11
4. Luke Durbridge 🇦🇺 Mitchelton Scott + 0:12
5. Benjamin Thomas 🇫🇷 Groupama FDJ + 0:16

Tussenstand Gloversville (28,9 km) 48/130 renners
1. Filippo Ganna 🇮🇹 Team INEOS “38:02
2. Luke Durbridge 🇦🇺 Mitchelton Scott + 0:05
3. Ryan Mullen 🇮🇪 Trek Segafredo + 0:12
4. Mikkel Bjerg 🇩🇰 Hagens Berman Axeon + zt
5. Tobias Ludvigsson 🇸🇪 Groupama FDJ + 0:20

We zijn in de regionen van het misfortuin gekomen. De volgende starter is namelijk de onfortuinlijke George Bennett. Kort daarna gaan we terug van Johnstown naar Gloversville. Ian Garrison is namelijk onderweg naar de finish. Hij beëindigt een enorm sterke tijdrit en wordt hier zevende op 38 seconden. We kunnen de nationale kampioen echter niet lang blijven volgen want er wordt een toptijd gerealiseerd. Op Peck Hill is het Lawson Craddock die 3 seconden onder de tijd van Ludvigsson duikt en dus 7 seconden op Ganna heeft. Kan de Texaan deze voorsprong vasthouden? De volgende man aan de streep is Fausto Masnada. Hij had een verrassende tijd bij het tussenpunt, maar kent wat verval in het tweede deel. Op 1:32 van zijn landgenoot komt hij als 17e binnen. De volgende starter waar we even bij stil blijven staan is Joe Dombrowski. De klimmer staat namelijk op 2:09, maar is geen beste tijdrijder. Mocht hij nog aanspraak willen maken op een goed klassement zal hij hier toch aardig moeten presteren. Met zijn vertrek hebben we ook alle renners op meer dan 2 minuten gehad en zal dadelijk de top 20 worden afgetrapt door Sepp Kuss. Terwijl de Amerikaan aan zijn tijdrit begint bereikt zijn Nieuw Zeelandse ploegmaat Bennett het tussenpunt op Peck Hill. Op de top geeft hij 48 seconden toe op Lawson Craddock.

De Amerikaan is intussen op weg naar de finish in Gloversville. Hij gaat het echter niet halen. We krijgen een déjà vu naar het binnenkomen van Ludvigsson, want Craddock strandt op de vijfde plaats. Op 14 seconden van Ganna is hij wel dichter gekomen dan de Zweed. De volgende starter is Felix Grossschartner. De Oostenrijker kan een aardige tijdrit rijden en heeft de afgelopen dagen uitstekende vorm getoond, wellicht kan hij hier verrassen. Datzelfde geldt in mindere mate voor de renner die na hem start, Brandon McNulty. Het is allang geen geheim meer dat het Amerikaanse talent een zeer goede tijdrijder is en hier een goed resultaat zou moeten kunnen boeken. Ondertussen wordt er een goede tussentijd geklokt. Mattia Cattaneo passeert op 20 seconden op Peck Hill. We gaan even terug naar de start, want met Rob Britton hebben we een oud winnaar aan de start. Hij beschikt over een prima tijdrit en zou hier wel eens een mooie uitslag kunnen rijden. Zijn landgenoot James Piccoli rijdt zich ondertussen ook op de tabellen op Peck Hill. Hij passeert op 34 seconden als 14e. Het wordt steeds duidelijker dat de klassementsmannen nu onderweg zijn. Ook Rudy Molard passeert op Peck Hill en klokt daar de 13e tijd op 31 seconden. De volgende renner aan de start in de ritwinnaar van Woodstock, Adam Yates. Hij zal hier iets moeten laten zien om terug in het klassement te komen. Ben Hermans komt dan binnen op 2:18. Geen beste tijd voor de Belg van Israel Cycling Academy.

Tussenstand Peck Hill (13,4 km) 109/130 renners
1. Lawson Craddock 🇺🇸 EF Education First “20:35
2. Tobias Ludvigsson 🇸🇪 Groupama FDJ + 0:03
3. Filippo Ganna 🇮🇹 Team INEOS + 0:07
4. Mikkel Bjerg 🇩🇰 Hagens Berman Axeon + 0:14
5. Luke Durbridge 🇦🇺 Mitchelton Scott + 0:15

Tussenstand Gloversville (28,9 km) 98/130 renners
1. Filippo Ganna 🇮🇹 Team INEOS “38:02
2. Luke Durbridge 🇦🇺 Mitchelton Scott + 0:05
3. Ryan Mullen 🇮🇪 Trek Segafredo + 0:12
4. Mikkel Bjerg 🇩🇰 Hagens Berman Axeon + zt
5. Lawson Craddock 🇺🇸 EF Education First + 0:14

We pikken George Bennett op onderweg naar de streep. De Nieuw-Zeelander staat nog altijd in de top 20 aan het tussenpunt en eindigt zijn tijdrit als 15e op 1:03 van Ganna. We gaan echter onmiddellijk terug naar Johnstown, want daar gaat Tejay van Garderen vertrekken. De thuisfavoriet, die vorig jaar natuurlijk de nog heuvelachtigere tijdrit won. Op 56 seconden van Konrad kan hij zichzelf nog altijd opvolgen als eindwinnaar, maar als de etappe naar Woodstock een indicatie was zal hij vandaag een slag moeten slaan. Daar gaat de nummer 10 van het klassement. Kort na Van Garderen start die andere grote favoriet, Geraint Thomas. De Brit heeft al behoorlijk wat misfortuin gekend deze week, maar zal in deze discipline een eerste slag kunnen slaan. We gaan naar het tussenpunt. Daar passeert Felix Grossschartner namelijk en dat wordt een goede tijd. 10 seconden geeft hij slechts toe op Lawson Craddock op de top van Peck Hill. Die tijd wordt echter al snel verbeterd door Brandon McNulty. Één seconde duikt hij onder de tijd van Lawson Craddock. De volgende man aan de start is David Gaudu, misschien wel het grootste Franse talent op een fiets. Na hem volgen generatiegenoten Lucas Hamilton en Pavel Sivakov. Ondertussen komt Mattia Cattaneo binnen. De Italiaan finisht op 1:12 van zijn landgenoot Ganna, die nog altijd in de hotseat zit. Na hem komt James Piccoli binnen. De Canadees rijdt een ijzersterk tweede deel en verliest slechts 59 seconden.

We gaan echter terug naar Peck Hill want daar passeert Adam Yates op slechts één seconde van Brandon McNulty. Enkele momenten later krijgen we dan ook de jonge Stefan de Bod daar die op 12 seconden als 7e passeert. In Johnsville vertrekken de leider in het puntenklassement Sean Bennett en De Bod’s ploeggenoot Roman Kreuzinger voor hun tochten over 28 kilometer. Ook krijgen we de aankomst van Rudy Molard. Op 1:24 is hij voorlopig 22e. We gaan terug naar Peck Hill want daar hebben we wederom een nieuwe toptijd. Serghei Tvetcov klokt in de Roemeense kampioenstrui een tijd van 20:34, 4 seconden sneller dan McNulty. Joe Dombrowski komt dan binnen. Op 2:36 is dat geen al te beste tijd voor de renner uit Delaware. Daarmee zijn we ook bij de laatste 3 starters aangekomen. Bauke Mollema, Neilson Powless en Patrick Konrad zijn alle drie min of meer outsiders voor de zege vandaag. Nog één keer krijgen we vandaag beelden vanuit Johnsville. Wanneer Konrad vertrekt krijgen we wederom een toptijd op Peck Hill. Tejay van Garderen imponeert en duikt maar liefst 22 seconden onder de tijd van Tvetcov. Dat is nog eens een visitekaartje afgeven. Na hem moet Geraint Thomas komen, maar dat duurt langer dan verwacht. Op 37 seconden van Van Garderen passeert de Welshman pas, op een voorlopige negende plaats. Tot nu toe niet Thomas’ beste tijdrit dus.

Tussenstand Peck Hill (13,4 km) 122/130 renners
1. Tejay van Garderen 🇺🇸 EF Education First “20:12
2. Serghei Ţvetcov 🇷🇴 Floyd’s Pro Cycling + 0:22
3. Brandon McNulty 🇺🇸 Rally UHC + 0:26
4. Adam Yates 🇬🇧 Mitchelton Scott + 0:27
5. Lawson Craddock 🇺🇸 EF Education First + zt

Tussenstand Gloversville (28,9 km) 98/130 renners
1. Filippo Ganna 🇮🇹 Team INEOS “38:02
2. Luke Durbridge 🇦🇺 Mitchelton Scott + 0:05
3. Ryan Mullen 🇮🇪 Trek Segafredo + 0:12
4. Mikkel Bjerg 🇩🇰 Hagens Berman Axeon + zt
5. Lawson Craddock 🇺🇸 EF Education First + 0:14

De volgende renner aan de meet is Felix Grossschartner. De Oostenrijker zet de voorlopig zesde tijd neer op 21 seconden van Filippo Ganna. We blijven in Gloversville, aangezien Brandon McNulty aan de laatste honderden meters is begonnen. Het wordt een hele goede tijd, maar geen toptijd voor de Amerikaan. Op 6 seconden wordt hij momenteel derde. Nu gaan we wel terug naar Peck Hill voor de doorkomst van Lucas Hamilton. De jonge Australiër passeert daar namelijk op slechts 35 seconden van Van Garderen. Pavel Sivakov dan. Ook hij moet zijn opwachting maken op Peck Hill. De Rus van INEOS passeert op 48 seconden aan het tussenpunt. We gaan terug naar Gloversville voor de binnenkomst van Adam Yates. De goede lijn van het eerste deel heeft de Brit niet volledig door kunnen trekken en zo komt hij als 10e over de streep op 36 seconden. Die plaats wordt echter al snel overgenomen door Stefan de Bod. De Zuid-Afrikaan is 4 seconden sneller dan Yates. Bauke Mollema dan. Hij passeert nu aan het tussenpunt en doet dat als 7e op 31 seconden van Van Garderen. De renner die wel enigszins bij Van Garderen in de buurt komt is Neilson Powless. Hij passeert op 15 seconden van zijn landgenoot. We moeten echter weer terug naar de streep. Serghei Tvetcov komt daar namelijk binnen. 17 seconden moet de Roemeen uiteindelijk toegeven op Ganna, die nog altijd in de hotseat zit. Ook Larry Warbasse komt binnen. Op 1:29 klokt hij de 28e tijd. Patrick Konrad is de laatste renner die de top van Peck Hill nog moet ronden. Dat doet hij echter op prachtige wijze. Op 25 seconden van Van Garderen passeert hij netjes als vierde.

Peck Hill (13,4 km) 130/130 renners
1. Tejay van Garderen 🇺🇸 EF Education First “20:12
2. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma + 0:15
3. Serghei Ţvetcov 🇷🇴 Floyd’s Pro Cycling + 0:22
4. Patrick Konrad 🇦🇹 Bora Hansgrohe + 0:25
5. Brandon McNulty 🇺🇸 Rally UHC + 0:26

Tussentijden staan op de tabellen, nu gaat het enkel nog om het echie. Dat wordt gelijk onderstreept door Van Garderen. De Amerikaan bereikt de finish en verlost na een uur en 48 minuten eindelijk Filippo Ganna van de hotseat. Hij vernietigt de tijd van de Italiaan en duikt er 41 seconden onder. Is dit genoeg voor de zege? De volgende renner aan de meet is Geraint Thomas, maar die stelde onderweg teleur. In de tweede helft heeft de Welshman niet veel goed gemaakt en hij klokt op 53 seconden als zesde. Top 10 is uitstekend voor veel renners in een tijdrit, maar voor een renner van het kaliber Thomas natuurlijk niet. David Gaudu is de volgende die binnen komt. De jonge Fransman verliest 2:18 op Van Garderen. Lucas Hamilton dan, aan het tussenpunt nog 11e. In Gloversville is hij 12e op 1:05 van de kop. Met Sivakov komt de derde van de generatiegenoten binnen. Hij klokt op 1:20 als 17e. We zijn bij de top 5 gekomen.

Sean Bennett zal die top 5 nu dan toch gedag moeten zeggen. De winnaar van de openingsrit verliest hier namelijk 2:38. Ook Roman Kreuziger maakt geen beste beurt en komt binnen op 2:21. Het podium van vanochtend dan, te beginnen met Bauke Mollema. De Nederlander komt binnen op 58 seconden, voorlopig als negende. Goede tijdrit dus voor de Groninger. Neilson Powless dan. Die heeft in het tweede deel nog veel tijd verloren. Hij komt uiteindelijk op 56 seconden binnen en knikkert Mollema daarmee van de negende plaats af. Nog een renner die binnen moet komen, klassementsleider Patrick Konrad. Hij gaat de leiding verliezen. Hij komt als 17e binnen op 1:14 en daarmee wint Tejay van Garderen de tijdrit tussen de Glove Cities en neemt de leiding in het klassement. Het is zijn derde ritzege in de New York Cycling Week en zijn tweede tijdritzege. Waar Neilson Powless vanochtend 1 seconde achterstand had op Patrick Konrad heeft hij diezelfde achterstand nu op Tejay van Garderen. Bauke Mollema en Patrick Konrad staan ook nog binnen 20 seconden. In de andere klassementen verandert er niet veel, enkel het ploegenklassement ziet in EF Education First een nieuwe leider.

Etappe 4: Johnstown > Gloversville
1. Tejay van Garderen 🇺🇸 EF Education First “37:21
2. Filippo Ganna 🇮🇹 Team INEOS + 0:41
3. Luke Durbridge 🇦🇺 Mitchelton Scott + 0:46
4. Brandon McNulty 🇺🇸 Rally UHC + 0:47
5. Ryan Mullen 🇮🇪 Trek Segafredo + 0:53
6. Geraint Thomas 🇬🇧 Team INEOS + zt
7. Mikkel Bjerg 🇩🇰 Hagens Berman Axeon + zt
8. Lawson Craddock 🇺🇸 EF Education First + 0:55
9. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma + 0:56
10. Bauke Mollema 🇳🇱 Trek Segafredo + 0:58

Algemeen Klassement
1. Tejay van Garderen 🇺🇸 EF Education First “12:25:43
2. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma + 0:01
3. Bauke Mollema 🇳🇱 Trek Segafredo + 0:08
4. Patrick Konrad 🇦🇹 Bora Hansgrohe + 0:18
5. Lucas Hamilton 🇦🇺 Mitchelton Scott + 0:33
6. Pavel Sivakov 🇷🇺 Team INEOS + 0:48
7. Geraint Thomas 🇬🇧 Team INEOS + 0:53
8. Serghei Ţvetcov 🇷🇴 Floyd’s Pro Cycling + 0:58
9. Stefan de Bod 🇿🇦 Dimension Data + 1:31
10. Roman Kreuziger 🇨🇿 Dimension Data + zt

Puntenklassement
1. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First – 56 punten
2. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 40 punten
3. Adam Yates 🇬🇧 Mitchelton Scott – 29 punten
4. Peter Sagan 🇸🇰 Bora Hansgrohe – 26 punten
5. Luka Mezgec 🇸🇮 Mitchelton Scott – 25 punten

Bergklassement
1. Sean Quinn 🇺🇸 Hagens Berman Axeon – 30 punten
2. Griffin Easter 🇺🇸 303Project – 14 punten
3. Thomas Revard 🇺🇸 Hagens Berman Axeon – 13 punten
4. Lawson Craddock 🇺🇸 EF Education First – 11 punten
5. Nickolas Zukowsky 🇨🇦 Floyd’s Pro Cycling – 11 punten

Jongerenklassement
1. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma “12:25:49
2. Lucas Hamilton 🇦🇺 Mitchelton Scott + 0:32
3. Pavel Sivakov 🇷🇺 Team INEOS + 0:47
4. Stefan de Bod 🇿🇦 Dimension Data + 1:30
5. Brandon McNulty 🇺🇸 Rally UHC + 1:32

Tussensprintklassement
1. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 22 punten
2. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First – 16 punten
3. Émile Jean 🇨🇦 Floyd’s Pro Cycling – 14 punten
4. Fausto Masnada 🇮🇹 Androni Giocattoli – 12 punten
5. Sean Quinn 🇺🇸 Hagens Berman Axeon – 12 punten

Ploegenklassement Etappe
1. Team INEOS 🇬🇧 “1:54:57
2. Mitchelton – Scott 🇦🇺 + 0:14
3. EF Education First 🇺🇸 + 0:38
4. Groupama – FDJ 🇫🇷 + 1:16
5. Team Jumbo – Visma 🇳🇱 + 1:19

Ploegenklassement Algemeen
1. EF Education First 🇺🇸 “26:44:24
2. Team Jumbo – Visma 🇳🇱 + 1:03
3. Team INEOS 🇬🇧 + 1:26
4. Rally UHC Cycling 🇺🇸 + 2:06
5. Team Dimension Data 🇿🇦 + 2:25

Bekijk voor volledige uitslagen: https://www.dropbox.com/s/cjqiqnhq968zozg/NYCW%202019%20-%20S4.xlsx?dl=0

Etappe 5: Cohoes > Mount Greylock, MA (135,1 km) Vrijdag 6 September
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/276486

Welkom terug bij de Wielerweek van New York. Dagenlang kijken we al uit naar vandaag, het is namelijk tijd voor de koninginnenrit van deze editie. We trekken vandaag voor het eerst een andere Amerikaanse staat in, Massachusetts welteverstaan, om daar de dubbele beklimming van Mount Greylock te bedwingen. We starten echter nog in New York, in het stadje Cohoes, 15 kilometer ten noorden van Albany gelegen, daar waar de Mohawk rivier uitmondt in de Hudson. Dat doen we echter zonder Mikkel Bjerg. De nummer 7 van gisteren gaat vandaag niet meer van start. Via Van Schaick Island rijden de renners naar Waterford waar deze korte etappe officiëel op gang wordt geschoten. Onmiddellijk krijgen we de nodige demarrages. We beginnen namelijk ook bijna onmiddellijk met een klimmetje. Na 4,5 kilometer beginnen we al aan Troy Resevoir Hill, een klimmetje van 3,5 kilometer aan 3,9%. We krijgen in eerste instantie een kopgroep van vier, met daarbij Ben King en Gino Mäder van Dimension Data, George Simpson van Elevate en Nickolas Zukowsky van Floyd’s Pro Cycling. Zukowsky pakt op het klimmetje de punten, gevolgd door Simpson. Na Troy Resevoir Hill volgt echter geen afdaling. In plaats daarvan loopt de weg verder omhoog richting Grafton. Op deze vals platte stroken weten meer en meer renners de oversteek te maken, tot we met een zeer omvangrijke kopgroep komen te zitten. De best geplaatste renner die mee is is Kyle Murphy. De Amerikaan van Rally UHC staat 19e op 3:21. Naast hem zijn ook Taylor Eisenhart van Arapahoe, Keegan Swirbul van Floyd’s Pro Cycling, Ben Hermans van Israel Cycling Academy, Peter Stetina van Trek Segafredo, Ian Garrison en Sean Quinn van Hagens Berman Axeon, Luis Villalobos van EF Education First, Griffin Easter van 303Project, Kevin Rivera van Androni Giocattoli, Stephen Bassett van Team USA, Jordan Cheyne van Elevate, Ben Swift van Team INEOS en Tobias Ludvigsson van Groupama FDJ mee. Daardoor krijgen we 22 man vooraan.

Via de prachtig desolate Taconic Mountains rijden we richting Petersburg, waar de Petersburg Pass de renners Massachusetts in zal leiden. Petersburg Pass is 6,1 kilometer lang met een gemiddelde van 6,5%. Met een maximum van 8% is de klim bovendien vrij regelmatig. Met nog 96 kilometer te gaan beginnen de koplopers meet een voorsprong van 2:15 aan de klim. Op die klim nog niet te veel actie, maar ook in het peloton gebeurt er weinig. EF Education First rijdt wel op kop, maar niet met de volledige overtuiging, aangezien ze met Villalobos een man vooraan hebben. We zien hier echter al een paar renners lossen. We zullen het sprintje om de bergpunten maar van verslag voorzien. Op 600 meter is het Zukowsky die als eerste aanzet. Daarop reageert Sean Quinn gevleugeld en ook Villalobos en Easter zetten weer aan. Op 250 meter is het dan Easter die als eerste de sprint aangaat. Zukowsky zit onmiddellijk op het wiel en een enigszins verraste Quinn moet een gaatje laten. Zukowsky heeft dit door en trekt door. Quinn verliest geen terrein, maar maakt ook niets goed en zet zich vervolgens op 50 meter van de top rechtop. Zukowsky passeert als eerste, voor Quinn, Villalobos, de teruggevallen Easter, Garrison en Bassett. Nog 90 kilometer te gaan, de voorsprong is gestegen tot 3:15.

De koplopers duiken Massachusetts in en zijn op weg naar de Berkshires, een deel van de Green Mountains. De Berkshires zal voor menigeen bekend in de oren klinken. De streek is namelijk een geliefd vakantiegebied voor New Yorkers, vooral de ietwat beter bedeelden. De uitgestrekte natuur en verschillende skiresorts zorgen ervoor dat het gebied het hele jaar door de nodige toeristen weet te trekken. De afdaling leidt naar Williamstown, een knus echt studentenstadje. Hier ligt de eerste tussensprint van de dag. Het is Ben Swift die het sprintje in de stad van het Williamstown Theatre Festival, in 2002 bekroond met een Tony award, meepikt, voor Simpson, King, Quinn en Eisenhart. Met nog 79 kilometer te gaan is de voorsprong op het peloton 3 minuten. We rijden Williamstown uit en de buitenste bebouwing van North Adams in, wat maar één ding kan betekenen: Mount Greylock zit eraan te komen. We klimmen nog niet helemaal door tot de top, want dat is een doodlopende weg, maar dit zal toch al een mooie opwarmer voor de finale zijn. Deze eerste beklimming van deze reus is 11,9 kilometer lang aan een gemiddelde van 6,3% met een maximum van 12%, wat tweemaal wordt bereikt. Mount Greylock is bovendien vrij onregelmatig. Met nog 73 kilometer te gaan beginnen we aan de eerste beklimming. In het peloton rijdt EF Education First nog altijd op kop. Het is Alex Howes die in zijn diepste krachten moet putten om een strak tempo te onderhouden. Hierdoor raken we geleidelijk een groot deel van het peloton al kwijt. Vooraan zijn het Hermans, Stetina, Quinn en Rivera die het tempo hoog houden.

Halverwege rijdt dan een groepje weg met daarbij Hermans, Stetina, Murphy en Rivera. Op 3 kilometer van de top krijgen we een aanval. Joe Dombrowski en Lawson Craddock trekken gezamenlijk ten aanval. Amanuel Ghebreigzabhier, Matteo Jorgenson, Rob Britton en James Piccoli glippen gaandeweg ook met de Amerikanen van EF Education First mee. Howes gaat van kop af en enkel Sean Bennett is er nog in steun voor Tejay van Garderen. EF Education First smeedt hier een plannetje. De vraag is wie er over gaat nemen in het peloton, wat nog maar een man of 30 omvangt. Bij Jumbo Visma hebben ze enkel nog Kuss, Bennett en Powless, Team INEOS heeft naast kopmannen Thomas en Sivakov enkel nog Narvaez in steun en Bora Hansgrohe zit hier enkel met Felix Grossschartner in dienst van Konrad. Andere ploegen zijn of gedecimeerd of hebben mannen vooraan zitten. De koplopers bereiken ondertussen de top. Hermans pakt de punten op de top, voor Murphy, Stetina en Rivera. Op een seconde of 25 volgt Sean Quinn en op 45 seconden volgt een groepje met Villalobos, Swirbul, Mäder, Bassett, King en Ben Swift. Op 1:30 passeren de achtervolgers dan, 45 seconden later gevolgd door het peloton. Nog 61 kilometer te gaan.

De lange afdaling leidt de renners naar Lanesborough, een nederzetting even buiten de stad Pittsfield. In die afdaling zien we onder meer Taylor Eisenhart en Tobias Ludvigsson weer aansluiten. Sterker nog, buiten Simpson, Cheyne en Garrison komt de volledige voormalige kopgroep weer aansluiten. Bij het binnenrijden van Lanesborough, op 45 kilometer van de meet, is het verschil tussen de achtervolgers en de koplopers een luttele 30 seconden. Het peloton volgt op 2 minuten. In het dal zijn het George Bennett, Jhonatan Narvaez en Felix Grossschartner die het leeuwendeel van het werk opknappen. De samenwerking bij de achtervolgers is echter uitstekend en zo verliest het peloton enkel tijd. Binnen 5 kilometer weten de achtervolgers zo aan te sluiten bij de koplopers, waardoor we nu 26 man vooraan hebben, niet veel minder man dan het achtervolgende peloton. Dimension Data en EF Education First, beiden met 3 man vooraan, nemen onmiddellijk het initiatief en nemen de groep op sleeptouw. Via Cheshire bereiken de renners Adams, waar nog een tussensprint op de renners ligt te wachten. Ben Swift wint dit sprintje, voor Quinn, Britton, Eisenhart en Ludvigsson. Met nog 28 kilometer op de teller is de voorsprong opgelopen tot 3:15. Bennett, Narvaez en Grossschartner kunnen simpelweg niet het tempo van de mannen vooraan evenaren. Swift, Ludvigsson en Stetina doen hun best zo veel mogelijk te storen, maar de saamhorigheid vooraan, vooral tussen de Dimension Data en Education First mannen, is te sterk om de voorsprong niet op te doen lopen. We trekken door naar North Adams, het laatste stadje voor de slotklim. Hier zien we de ontwikkeling van de voorsprong, die met nog 20 kilometer te gaan 3:50 is en vervolgens, aan de voet van de slotklim, met nog 14,5 kilometer te gaan oploopt tot 4:05.

De tweede keer Mount Greylock kent een gemiddelde van 5,9%. Het lastigste deel is nog altijd de eerste klim die we eerder al hebben gedaan. De extra 2,6 kilometer naar de top zijn niet zeer lastig te noemen. De eerste 1,3 kilometer van deze uitloper zijn zo goed als vlak, de laatste 1,3 kilometers zijn de doodlopende weg naar de top en stijgen gemiddeld aan 6,5%, met een kort maximum van 8%. Aan de voet is het Villalobos die het tempo bij de kopgroep bepaalt. Al vroeg moeten daar de nodige renners afhaken, waardoor we al gauw met een klein groepje vooraan overblijven. Villalobos, Craddock, Dombrowski, Ghebreigzabhier, Mäder, Murphy, Britton, Piccoli, Jorgenson, Stetina, Swift, Quinn, Rivera en Hermans zitten nog bij elkaar, maar Quinn en Jorgenson moeten er ook al snel vanaf. Ook Swift en Stetina laten lopen, waarschijnlijk om respectievelijk Thomas & Sivakov en Mollema te gaan helpen. 10 man hebben we daardoor nog vooraan. Ook in het peloton vindt intussen uitdunning plaats. Narvaez moet al vroeg passen en ook Bennett is niet heel fris meer. Grossschartner bepaalt het tempo, met Kuss, Powless en Konrad in het wiel. Sean Bennett laat intussen los, waardoor Van Garderen nu geïsoleerd overblijft. Ook Thomas en Sivakov, Yates en Hamilton, Mollema, Kreuziger en De Bod, Warbasse, McNulty, Gaudu, Cattaneo en Carboni hangen er nog aan met 12 kilometer te gaan. De voorsprong van de mannen vooraan bedraagt nog altijd 3:50.

Tussen kilometer 11 en 9 duikt het wegdek nauwelijks onder de 8%. Hier geeft Grossschartner af, nadat Sepp Kuss een verschroeiende tempoversnelling doorvoert. Dat heeft zo zijn slachtoffers. Adam Yates lost. Na een indrukwekkende zege in Woodstock heeft hij vandaag duidelijk de benen niet. Ook Carboni, Cattaneo en McNulty moeten eraf. Kort daarna moet ook de nummer 3 van vorig jaar, Roman Kreuziger, de favorieten laten gaan. 10 mannen dus nog bij elkaar. Vooraan maakt Dombrowski van de steile stroken gebruik om de groep uit te dunnen. Ghebreigzabhier, Murphy, Piccoli en Hermans weten de aansluiting te maken en kort daarna komt ook Mäder weer terug aangesloten. Achter hen komen Rivera, Craddock en Britton samen in een groepje. Onder aanvoering van Kuss loopt de voorsprong nu redelijk snel terug. Met nog 8 kilometer te gaan daalt deze tot onder de 3 minuten. Bij de favorieten worden Hamilton en De Bod met iets meer dan 7 kilometer te gaan op achterstand gereden. We gaan echter naar het volgende steile stuk, tussen 6,5 en 5,5 kilometer. Daar krijgen we een aanval. Ben Hermans gaat ervandoor en krijgt enkel Dombrowski met zich mee. Mäder zet zich daarachter op kop van het groepje voor Ghebreigzabhier.

Ook in het peloton volgt een aanval van Patrick Konrad. Bauke Mollema, Pavel Sivakov en Tejay van Garderen komen terug tot op het wiel. Het is Geraint Thomas die moet lossen. Zijn tijdrit lijkt dus een teken aan de wand te zijn geweest. Konrad heeft dit door en versnelt nogmaals. Van Garderen staat op kraken, maar laat niet los. Door de aanval daalt de voorsprong van de koplopers nu tot 2:15. Kort achter de groep Van Garderen maakt Kuss nog altijd tempo voor Powless en ook Gaudu hangt er daar nog aan. Het veld wordt uiteen geslagen. Een teruggevallen Craddock wordt intussen bijgehaald door de groep Van Garderen en maakt uiteraard tempo in die groep. Op 3,5 kilometer van de top probeert Konrad het nogmaals. Van Garderen op het wiel en ook Mollema is mee, maar Sivakov moet even een gaatje laten. Craddock zit er echter niet ver achter en wanneer het weer wat stilvalt maakt hij wederom tempo. Op 2,6 kilometer rijden de renners onder de boog van de bergpunten door, wat aangeeft dat het lastige deel erop zit. De koplopers rijden nog altijd 1:30 voor de favorieten uit. De achterstand van Powless en Gaudu op de favorietengroep bedraagt een seconde of 20, Thomas volgt intussen al op 50 seconden.

Dombrowski en Hermans beginnen aan de laatste oplopende 1300 meter. Hermans houdt Dombrowski in de smiezen en wanneer de Amerikaan een demarrage plaatst geeft hij hem geen centimeter. Op ruim 700 meter plaatst de Belg zelf een versnelling, maar Dombrowski weet het wiel te houden. In de achtergrond zien we ook Ghebreigzabhier en Piccoli op korte achterstand. De strijd om de zege lijkt echter vooraan uitgemaakt te gaan worden. Op 400 meter van de meet gaat Hermans nogmaals aan en ditmaal kraakt Dombrowski in het wiel van de Belg. Ben Hermans gaat deze etappe winnen. Ook de favorieten zijn aan het slotstuk begonnen. Het tempo van Craddock ligt niet hoog genoeg en Sivakov weet bijna terug te komen. Daarop besluit Mollema te versnellen, op iets meer dan een kilometer van de meet. Konrad reageert en neemt Van Garderen mee in het wiel. Op 800 meter trekt de Oostenrijker zelf door en dat gaat ten koste van Mollema, die zich kenmerkend naar boven blijft hijsen. Van Garderen blijft wel nog altijd in het wiel, maar ziet zichtbaar af. Konrad bepaalt het tempo. Vooraan komt Hermans juichend over de meet. Hij wint de koninginnenrit op Mount Greylock. Op 12 seconden volgt Dombrowski als tweede. Op 24 seconden volgt Ghebreigzabhier, 7 seconden later gevolgd door Piccoli.

Konrad blijft een strak tempo rijden en op 500 meter laat Van Garderen dan toch langzaam een gaatje. Op 200 meter zet Konrad dan nog een eindsprintje in, om op 53 seconden binnen te komen. Van Garderen geeft 6 seconden toe op de Oostenrijker, maar blijft zo wel aan de leiding van het klassement. Op 1:12 komt Murphy binnen, met Mäder in het wiel. Mollema komt als negende binnen, op 1:26 van Hermans, gevolgd door Gaudu op 1:32 en Sivakov op 1:36. Kuss en Powless komen binnen op 1:52. Lawson Craddock verliest nog bijna 1:20 op 1200 meter en komt als 14e binnen. Op 2:21 krijgen we dan Lucas Hamilton, met Geraint Thomas in het wiel. Op 2:31 volgt vroege vluchter Rivera en op 2:44 druppelen McNulty, Warbasse en De Bod. Kreuziger en Molard verliezen ruim 6 minuten, Yates zelfs 7 minuten en Tvetcov verliest maar liefst 14 minuten. Neilson Powless valt zo van het podium af, terwijl Ghebreigzabhier ten koste van zijn ploegmaats De Bod en Kreuziger de top 10 binnenkomt. Ook David Gaudu en James Piccoli betreden de top 10, terwijl Tvetcov eruit dondert. Voor de eindzege gaat het morgen nog spannend worden, aangezien de top 4 nog binnen de minuut staat. Ben Hermans neemt de leiding in het bergklassement over.

Etappe 5: Cohoes > Mount Greylock, MA
1. Ben Hermans 🇧🇪 Israel Cycling Academy “3:39:59
2. Joe Dombrowski 🇺🇸 EF Education First + 0:12
3. Amanuel Ghebreigzabhier 🇪🇷 Dimension Data + 0:24
4. James Piccoli 🇨🇦 Elevate KHS + 0:31
5. Patrick Konrad 🇦🇹 Bora Hansgrohe + 0:53
6. Tejay van Garderen 🇺🇸 EF Education First + 0:59
7. Kyle Murphy 🇺🇸 Rally UHC + 1:12
8. Gino Mäder 🇨🇭 Dimension Data + zt
9. Bauke Mollema 🇳🇱 Trek Segafredo + 1:26
10. David Gaudu 🇫🇷 Groupama FDJ + 1:32

Algemeen Klassement
1. Tejay van Garderen 🇺🇸 EF Education First “16:06:41
2. Patrick Konrad 🇦🇹 Bora Hansgrohe + 0:12
3. Bauke Mollema 🇳🇱 Trek Segafredo + 0:35
4. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma + 0:54
5. Pavel Sivakov 🇷🇺 Team INEOS + 1:25
6. Lucas Hamilton 🇦🇺 Mitchelton Scott + 1:55
7. Geraint Thomas 🇬🇧 Team INEOS + 2:15
8. Amanuel Ghebreigzabhier 🇪🇷 Dimension Data + 2:40
9. David Gaudu 🇫🇷 Groupama FDJ + 2:47
10. James Piccoli 🇨🇦 Elevate KHS + 3:09

Puntenklassement
1. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First – 56 punten
2. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 40 punten
3. Ben Swift 🇬🇧 Team INEOS – 30 punten
4. Adam Yates 🇬🇧 Mitchelton Scott – 29 punten
5. Patrick Konrad 🇦🇹 Bora Hansgrohe – 28 punten

Bergklassement
1. Ben Hermans 🇧🇪 Israel Cycling Academy – 50 punten
2. Sean Quinn 🇺🇸 Hagens Berman Axeon – 46 punten
3. Nickolas Zukowsky 🇨🇦 Floyd’s Pro Cycling – 28 punten
4. Luis Villalobos 🇲🇽 EF Education First – 22 punten
5. Kyle Murphy 🇺🇸 Rally UHC – 19 punten

Jongerenklassement
1. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma “16:07:40
2. Pavel Sivakov 🇷🇺 Team INEOS + 0:31
3. Lucas Hamilton 🇦🇺 Mitchelton Scott + 1:01
4. David Gaudu 🇫🇷 Groupama FDJ + 1:53
5. Brandon McNulty 🇺🇸 Rally UHC + 2:24

Tussensprintklassement
1. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 22 punten
2. Ben Swift 🇬🇧 Team INEOS – 20 punten
3. Sean Quinn 🇺🇸 Hagens Berman Axeon – 20 punten
4. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First – 16 punten
5. Émile Jean 🇨🇦 Floyd’s Pro Cycling – 14 punten

Ploegenklassement Etappe
1. EF Education First 🇺🇸 “11:03:20
2. Team Dimension Data 🇿🇦 + 1:01
3. Rally UHC Cycling 🇺🇸 + 3:37
4. Team INEOS 🇬🇧 + 4:46
5. Team USA 🇺🇸 + 7:38

Ploegenklassement Algemeen
1. EF Education First 🇺🇸 “37:47:44
2. Team Dimension Data 🇿🇦 + 3:26
3. Rally UHC Cycling 🇺🇸 + 5:43
4. Team INEOS 🇬🇧 + 6:12
5. Team Jumbo – Visma 🇳🇱 + 10:32

Bekijk voor volledige uitslagen: https://www.dropbox.com/s/ltbx81zuezy6gby/NYCW%202019%20-%20S5.xlsx?dl=0

Etappe 6: Wappingers Falls > Lake Welch Beach (162,1 km) Zaterdag 7 September
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/276481

Welkom bij de voorlaatste etappe van de Wielerweek van New York. Met de top 4 van het klassement is het nog razend spannend en met een etappe met daarin 7 gecategoriseerde beklimmingen voor de boeg kan er nog van alles gebeuren. De etappe gaat van start in Wappingers Falls, wederom een knus dorpje, ditmaal aan de oostoever van de Hudson. We beginnen vandaag met een pak minder renners, nadat we gisteren met Jacques Janse van Rensburg, Guillaume Boivin, Guy Sagiv, Erik Baska, Jaraj Sagan, Arnaud Démare, Filippo Ganna, Manuel Belletti, Matteo Busato, Jonny Brown, Tony Baca, Tanner Putt, Sam Bassetti, José Alfredo Rodríguez, Alexander Cowan en Will Barta 16 renners zijn kwijtgeraakt. Ziekte, blessures of een gebrek aan animo lagen ten gronde aan hun opgaves. 111 renners trekken zich daardoor slechts op gang vanuit Wappingers Falls. Al vroeg krijgen we weer een groep voorsprong, die de zegen van de klassementsploegen krijgten wederom ontstaat deze organisch. De eerste vluchter van de dag is Justin Oien van Arapahoe, met in zijn kielzog Ulises Alfredo Castillo van Elevate en Jonathan Clarke van Floyd’s Pro Cycling. Later maakt een groep van zeven de aansluiting, met daarbij Felix Grossschartner van Bora Hansgrohe, Sean Quinn en Edward Anderson van Hagens Berman Axeon, Alexander Edmondson van Mitchelton Scott, Luca Wackermann van Bardiani, Reinardt Janse van Rensburg van Dimension Data en Robin Carpenter van Rally UHC. Na 10 kilometer koers rijden de renners door Fishkill en heeft de kopgroep een voorsprong van een halve minuut. Na 15 kilometer krijgen we nog een achtervolgende groep, met daarbij Rudy Molard van Groupama FDJ, Fausto Masnada van Androni Giocattoli, Sean Bennett van EF Education First, Jhonatan Narváez van Team INEOS, Brent Bookwalter van Mitchelton Scott, Ben King van Dimension Data, Toms Skujins van Trek Segafredo en Péter Kuzstor van Novo Nordisk. Na 20 kilometer passeert het peloton door Beacon, waar de kopgroep al een voorsprong van 1:30 heeft verkregen en de achtervolgers op 20 seconden volgen. Langs de prachtige oevers van de Hudson smelten de groepen samen en krijgen we 18 renners vooraan. Via Cold Springs rijdt het peloton richting de Bear Mountain Bridge, van november 1924 tot juni 1925 de langste hangbrug ter wereld met een lengte van 687 meter.

Via deze prachtige brug bereiken we de westoever van de Hudson. Ook bereiken we de voet van Bear Mountain, die we later gaan beklimmen, maar eerst doen de renners nog een lus ten noorden van het Bear Mountain State Park. Daarbij geven de renners onder meer een saluut naar het leger. We trekken namelijk door Highland Falls en West Point, locatie van de campus van de Amerikaanse militaire academie. West Point wordt als sinds januari 1778 bemand en is daarmee de langst ononderbroken bemande militaire post in Amerika en was volgens George Washington het belangrijkste strategische punt tijdens de onafhankelijkheidsoorlog. Simpelweg gezegd: een zeer bijzondere stukje New York. Hier ligt na 54 kilometer de eerste tussensprint, aan het impressionante Michie Stadium, wat 38.000 mensen kan huisvesten. Bennett wint het sprintje, voor Castillo, Quinn, Oien en King. Het peloton passeert op 3:40. De grote namen hoeven zich ook geen zorgen te maken over de vroege vluchters, aangezien de best geplaatste renner Rudy Molard is op meer dan 9 minuten. Vergezeld door de vele militairen die de renners een saluut brengen trekken de renners door West Point en rijden vervolgens via de westoevers van de Hudson richting Cornwall-on-Hudson rijden. Daar beginnen de renners namelijk aan de beklimming van Crows Nest, de laatste klim van eerste categorie die we nog gaan krijgen deze ronde. Na twee droge dagen begint het weer wat te regenen, maar voorlopig is het vooral miezer. Crows Nest is 5,2 kilometer lang met een gemiddelde van 6,3% met een maximum van 11,5%. Vooral de eerste 2,2 kilometer, de beklimming van Deer Hill, is lastig met een gemiddelde van 8,5%. Op de klim krijgen we nog niet al te veel actie, ook niet op het steile stuk van Deer Hill. Het sprintje op Crows Nest wordt naar verwachting gewonnen door Sean Quinn, die daardoor de leiding in het bergklassement terugneemt van Ben Hermans. Masnada passeert als tweede, voor Anderson, King, Bookwalter en Clarke. Nog 92 kilometer te gaan, het peloton volgt op 6 minuten. Na de mooie, eenvoudige afdaling bereiken de renners Highland Falls weer en zit de eerste lus erop, wat wil zeggen dat we nu koers gaan zetten richting Lake Welch Beach. Dat wil ook zeggen dat we zo ongeveer halfkoers zijn. In de laatste 80 kilometer liggen nog 6 gecategoriseerde bergen, waardoor het constant op en neer gaat. De koplopers beginnen aan Bear Mountain, een klim van 3,2 kilometer aan 4,5% met een maximum van 6%. Ook nog niet al te veel actie op deze klim. Quinn is wederom als eerste boven, ditmaal voor King, Masnada en Kuzstor. Daarmee slaat de piepjonge renner uit Los Angeles een belangrijke slag. Mathematisch gezien kan enkel Ben Hermans hem in punten nog achterhalen, maar dan moet de Belg zich vandaag nog gaan roeren. Hij zit echter nog in het peloton, wat intussen op bijna 8 minuten volgt.

De afdaling duurt slechts een kilometer, daarna gaat het onmiddellijk vals plat omhoog richting Lake Tiorati. Ter illustratie: het gaat 6,6 kilometer omhoog aan 2,9%. Hier zijn geen bergpunten te verdienen, maar wel een etenszakje, aangezien de bevoorrading hier plaats vindt. Op de klim wordt echter geen rust genomen en is het Toms Skujins die op 72 kilometer van de meet in de aanval gaat. Al snel pakt hij een voorsprong van een seconde of 20. Hij lijkt daarmee Ben King en Jonathan Clarke te inspireren, want de Amerikaan en de Australiër gaan nog geen kilometer later in de achtervolging. Op de prachtige wegen door het Harriman State Park weten de twee achtervolgers even na de top bij Skujins aan te sluiten en beginnen ze aan de afdaling richting het lokale circuit. Met 65 kilometer te gaan hebben ze een voorsprong van 42 seconden op de andere vluchters en nog altijd 8 minuten op het peloton. Met die voorsprong beginnen we ook aan de eerste beklimming van Grape Swamp Mountain, de slotklim van vandaag, met de top op 800 meter van de eindstreep. Deze eerste beklimming van Grape Swamp is 600 meter korter dan de beklimming die de renners later nog voorgeschoteld gaan krijgen. Deze eerste beklimming is 2,5 kilometer lang aan een gemiddelde van 6,5% met een maximum van 12%. Hier krijgen we ook de eerste lossers uit de voormalige kopgroep. Sean Quinn lijkt een beetje op te zijn na 4 keer aanvallen op 6 etappes en ook Justin Oien, Peter Kuzstor en Ulises Castillo laten nu lopen. Vooraan komt King als eerste boven, voor Skujins, Clarke en op ruim een minuut Carpenter. Met nog 58 kilometer te gaan bereiken we voor het eerst de streep aan Lake Welch Beach. De achtervolgers volgen op 1:20, het peloton volgt op 7:30. Verschillende renners uit dat peloton hebben intussen al laten lopen en vormen een eerste bus. EF Education First leidt de charge in het peloton. Na een ronde rondt Lake Welch duiken de renners in de schaduw van Jackie Jones Mountain de afdaling in. De afdaling leidt de renners naar het stadje Stony Point. In Stony Point ligt nog een extra beklimming om de omloop nog wat moeilijker te maken. Buckberg Mountain is een klimmetje van 1,9 kilometer aan een gemiddelde van 6,7% met een maximum van 10%. Aan de voet bestaat er tussen de kopgroep en de achtervolgers een status quo, nog altijd is de voorsprong 1:20. Verrassend genoeg is het Skujins die binnen enkele honderden meters moet laten lopen. De Let komt zichzelf gigantisch tegen en moet King en Clarke laten gaan. King komt wederom als eerste boven, voor Clarke. Vlak voor de top volgt dan een versnelling van Masnada, maar hij raakt niet weg uit de achtervolgende groep, die Skujins intussen al heeft opgeslokt. Alexander Edmondson rijdt het gaatje dicht. King en Clarke rijden nog altijd 1:05 vooruit. Het peloton volgt op 7:30 met nog 42 kilometer te gaan.

In licht dalende lijn trekken we terug naar Grape Swamp Mountain, ditmaal de gehele klim. 3,1 kilometer klimmen aan 6,2% gemiddeld, nog altijd met 12% als het maximum. King en Clarke beginnen met een toegift van 55 seconden aan de klim. Na een kilometer klimmen bereiken we het steile stuk en moet Clarke King laten lopen. Ook bij de achtervolgers is er actie. Felix Grossschartner vindt het tempo niet hoog genoeg en demarreert. Masnada is er als de kippen bij om mee te gaan en ook Rudy Molard gaat met de Oostenrijker in zee. King passeert de top als eerste, voor Masnada, Molard, Grossschartner en Bookwalter. Bij de laatste doorkomst aan de streep maken we de balans nog eens op. King begint met een voorsprong van 20 seconden aan de laatste ronde, voor Grossschartner, Masnada en Molard. Op 58 seconden volgt dan een groep met Anderson, Bennett, Bookwalter, Carpenter, Edmondson, Janse van Rensburg, Narváez en Wackermann. Na Skujins laat ook Clarke de achtervolgende groep lopen. In het peloton voert Jumbo Visma een nieuwe schifting door. George Bennett neemt Grape Swamp voor zijn rekening en dunt het peloton uit tot een man of 30. Nog één ronde van 28,9 kilometer te gaan, het peloton volgt op 6:20. Op de wegen rondt Lake Welch sluit het achtervolgende drietal aan bij Ben King, die niet aarzelt om bij hen in te pikken. Mede daarom komen de achtervolgers voorlopig niet dichter bij de koplopers. In het peloton doet Ben Swift kopwerk en ook Peter Stetina helpt mee om het tempo erin te houden. Met nog 25 kilometer te gaan duiken we de afdaling van Jackie Jones Mountain in en wanneer we daar met nog 21 kilometer te gaan uit komen bedraagt de voorsprong van de koplopers 1:15. Het peloton volgt nog altijd op een veilige 6:10. Met nog 16,5 kilometer te gaan volgt er in Stoney Point nog een tussensprint. Masnada neemt deze voor zijn rekening, voor King, Molard en Grossschartner. Vanuit de achtervolgende groep pikt Janse van Rensburg het laatste puntje mee, nog altijd op 1:15 van de koplopers. We gaan weer richting Buckberg Mountain, ditmaal met de top op 13 kilometer van de meet. Op Buckberg Mountain is het Masnada die grotendeels het tempo bepaalt. Ze blijven vooraan bij elkaar, tot 800 meter van de top. Dan moet King namelijk vooraan lossen. Er is echter geen tijd om te wachten en dus gaan ze vooraan met zijn drieën verder. Molard rondt als eerste de top, voor Masnada en Grossschartner. King komt op 25 seconden als vierde boven, op 1:05 gevolgd door de achtervolgende groep, aangevoerd door Edmondson. In het peloton krijgen we wederom een tempoversnelling van Jumbo Visma. George Bennett drijft het tempo weer op, waardoor er nog een man of 20 tot 25 in de groep over blijven. Met nog 13 kilometer te gaan volgen zij op 5:45.

In de aanloop naar de laatste keer Grape Swamp is het Edmondson die het tempo bepaalt in dienst van Bookwalter. Vooraan beginnen de mannen elkaar een beetje in de gaten te houden. Met nog 8 kilometer te gaan daalt de voorsprong tot een minuut en met nog 5 kilometer te gaan bedraagt deze nog 52 seconden. Op 4 kilometer van de meet beginnen we eraan, de laatste keer Grape Swamp Mountain. Molard bepaalt het tempo, maar het duurt niet lang tot Masnada versnelt. Op 3,7 kilometer van de meet komt de verwachte aanval. Molard moet zich even op gang trekken, maar weet te reageren, Grossschartner moet intussen lossen. Wellicht dat het werk van gisteren hem niet in de koude kleren is gaan zitten. De voorsprong van Masnada en Molard is wel gedaald tot 45 seconden. Met nog 3 kilometer te gaan bereiken we de wat steilere stroken. Masnada komt niet uit het wiel en Molard slingert over de weg om Masnada in de gaten te houden. Bij de achtervolgers plaatst Bookwalter dan de verwachte versnelling. Het is Bennett die in het wiel weet te komen, terwijl Carpenter op twee fietslengten strandt. Vooraan versnelt Masnada nog eens, maar Molard is attent en pareert de aanval. Even zetten zij zich, maar op 2,5 kilometer van de meet is het dan Molard die aanvalt. Masnada reageert wel, maar ziet met iedere pedaalslag de Fransman verder van hem weg rijden. Bookwalter en Bennett zijn intussen tot op 30 seconden gekomen al voorbij de ingestorte Grossschartner. Molard kent echter van geen ophouden en breidt zijn voorsprong weer verder op Masnada uit, die Bookwalter en Bennett niet ver achter zich ziet. De Fransman valt niet meer stil voor de top en komt zo als eerste boven, 38 seconden voor Bookwalter, Masnada en Bennett. Op meer dan een minuut is het dan Narváez die vlak voor Anderson als vijfde boven komt. Nog 800 meter te gaan. We gaan echter geen verrassing meer krijgen. Rudy Molard wint op Lake Welch Beach en bedwingt de Hudson Highlands. Bookwalter dwingt Bennett op de kop en Masnada blijft ook in het wiel. Op 43 seconden is het dan Bennett die desondanks eenvoudig het sprintje wint van Bookwalter, terwijl Masnada niet eens meer meesprint. Op 1:08 komt Wackermann als vijfde binnen, voor Narváez en Anderson. Vervolgens druppelen Carpenter, Janse van Rensburg, Grossschartner, Edmondson en King binnen.

Terug naar het peloton dan maar. Zij hebben intussen ook de voet van Grape Swamp Mountain bereikt. Nog altijd is het George Bennett die een strak tempo bepaalt. Ook de eerste 500 meter van de klim neemt hij voor zijn rekening, daarna neemt Kuss van hem over. En dat tempo ligt hoog, ondervindt Lucas Hamilton. De nummer 6 van het klassement moet er met nog goed 3,5 kilometer te gaan al vanaf. Adam Yates blijft bij hem in steun. Ook Murphy, De Bod en McNulty moeten eraf, waardoor we 13 man overhouden. Met nog 3 kilometer te gaan zien we Jay McCarthy naar voren schieten, met in zijn wiel Patrick Konrad. Hier komt de verwachte aanval. Na 200 meter past McCarthy en is het Konrad die zelf aan moet zetten. Nu ontstaan er wel breuken. Van Garderen moet in eerste instantie een gaatje laten, maar ziet Neilson Powless daar vervolgens in duiken. In het wiel van zijn landgenoot weet hij zich wel vast te bijten. Hermans en Kuss volgen in het wiel van Van Garderen en ook Gaudu weet nog net in het elitegroepje te blijven. Thomas kan wederom niet volgen en ook Sivakov en Bauke Mollema zijn vandaag niet bij machten om de mannen vooraan bij te houden. Zij zitten in een groepje met onder meer Larry Warbasse, James Piccoli en Amanuel Ghebreigzabhier. Met nog een kilometer te klimmen kraakt Gaudu. Ongeveer tegelijkertijd gaat Warbasse in de tegenaanval en Mollema gaat met hem mee. Vooraan blijft Kuss tempo maken, tot de aanval van Powless, op 800 meter van de top. Van Garderen moet passen en Konrad neemt niet over. Hermans moet hen hierdoor wel laten gaan. Mollema waait intussen terug in het groepje Thomas, terwijl ook Gaudu wordt voorbijgesneld door Warbasse. In de laatste 800 vlakke meters geeft Van Garderen alles om de schade op Powless te beperken. Op 4:46 van Molard bereikt Powless als eerste van de favorieten over de meet, op 12 seconden gevolgd door Konrad, Kuss en Van Garderen, die nu zeker lijkt van zijn tweede opeenvolgende eindzege in de Wielerweek van New York. Op 26 seconden komt Warbasse binnen, nog voor Hermans, die 9 seconden later over de streep rolt. Op 5:30 van Molard krijgen we dan de groep Thomas over de streep, met daarbij ook Mollema, Sivakov, Ghebreigzabhier, Piccoli en de op het vlakke ingelopen Gaudu. Kyle Murphy komt binnen op 5:44 en Stefan de Bod en Brandon McNulty volgen op 5:57. Lucas Hamilton komt binnen op 6:10 en verliest dus 1:24 op Neilson Powless. Door de schermutselingen van vandaag valt Mollema van het podium, ten koste van Powless. De jonge Amerikaan tuimelde al twee keer in het slotstuk van deze wedstrijd van het podium, maar maakt deze editie van het slotstuk gebruik om op het podium te klimmen. Bovendien lijkt hij het jongerenklassement te gaan winnen. Lucas Hamilton daalt nog van de zesde naar de zevende plaats. Verder zijn de tijdsverschillen enkel van belang voor de archieven. Sean Quinn is zeker van de eindzege in het bergklassement, terwijl Sean Bennett de winst in het puntenklassement enkel nog kan ontgaan als hij morgen geen enkel punt scoort en Adam de Vos iedere tussensprint en vervolgens ook de etappe weet te winnen. Bennett heeft ook de leiding in het tussensprintklassement over genomen. EF Education First blijft aan de leiding van het ploegenklassement.

Etappe 4: Wappingers Falls > Lake Welch Beach
1. Rudy Molard 🇫🇷 Groupama FDJ “4:02:08
2. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First + 0:43
3. Brent Bookwalter 🇺🇸 Mitchelton Scott + zt
4. Fausto Masnada 🇮🇹 Androni Giocattoli + 0:45
5. Luca Wackermann 🇮🇹 Bardiani CSF + 1:08
6. Jhonatan Narváez 🇪🇨 Team INEOS + zt
7. Edward Anderson 🇺🇸 Hagens Berman Axeon + zt
8. Robin Carpenter 🇺🇸 Rally UHC + 1:32
9. Reinardt Janse van Rensburg 🇿🇦 Dimension Data + 2:03
10. Felix Grossschartner 🇦🇹 Bora Hansgrohe + 2:18

Algemeen Klassement
1. Tejay van Garderen 🇺🇸 EF Education First “20:13:47
2. Patrick Konrad 🇦🇹 Bora Hansgrohe + 0:12
3. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma + 0:42
4. Bauke Mollema 🇳🇱 Trek Segafredo + 1:07
5. Pavel Sivakov 🇷🇺 Team INEOS + 1:57
6. Geraint Thomas 🇬🇧 Team INEOS + 2:47
7. Lucas Hamilton 🇦🇺 Mitchelton Scott + 3:07
8. Amanuel Ghebreigzabhier 🇪🇷 Dimension Data + 3:12
9. David Gaudu 🇫🇷 Groupama FDJ + 3:19
10. James Piccoli 🇨🇦 Elevate KHS + 3:41

Puntenklassement
1. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First – 74 punten
2. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 40 punten
3. Fausto Masnada 🇮🇹 Androni Giocattoli – 34 punten
4. Ben Swift 🇬🇧 Team INEOS – 30 punten
5. Rudy Molard 🇫🇷 Groupama FDJ – 29 punten

Bergklassement
1. Sean Quinn 🇺🇸 Hagens Berman Axeon – 67 punten
2. Ben Hermans 🇧🇪 Israel Cycling Academy – 50 punten
3. Fausto Masnada 🇮🇹 Androni Giocattoli – 33 punten
4. Ben King 🇺🇸 Dimension Data – 29 punten
5. Nickolas Zukowsky 🇨🇦 Floyd’s Pro Cycling – 28 punten

Jongerenklassement
1. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma “20:14:34
2. Pavel Sivakov 🇷🇺 Team INEOS + 1:15
3. Lucas Hamilton 🇦🇺 Mitchelton Scott + 2:25
4. David Gaudu 🇫🇷 Groupama FDJ + 2:37
5. Brandon McNulty 🇺🇸 Rally UHC + 3:35

Tussensprintklassement
1. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First – 26 punten
2. Sean Quinn 🇺🇸 Hagens Berman Axeon – 24 punten
3. Fausto Masnada 🇮🇹 Androni Giocattoli – 22 punten
4. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 22 punten
5. Ben Swift 🇬🇧 Team INEOS – 20 punten

Ploegenklassement Etappe
1. Mitchelton – Scott 🇦🇺 “12:16:34
2. Team Dimension Data 🇿🇦 + 0:48
3. Team INEOS 🇬🇧 + 1:58
4. EF Education First 🇺🇸 + 1:59
5. Rally UHC Cycling 🇺🇸 + 3:03

Ploegenklassement Algemeen
1. EF Education First 🇺🇸 “50:06:17
2. Team Dimension Data 🇿🇦 + 2:15
3. Team INEOS 🇬🇧 + 6:13
4. Rally UHC Cycling 🇺🇸 + 6:47
5. Team Jumbo – Visma 🇳🇱 + 16:10

Bekijk voor volledige uitslagen: https://www.dropbox.com/s/3y5mpbzvfvt9rsl/NYCW%202019%20-%20S6.xlsx?dl=0

Etappe 7: Yonkers > Prospect Park Brooklyn, New York City (153,2 km) Zondag 8 September
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/276487

Nog één etappe te gaan in deze New York Cycling Week, welkom terug. De klassementen lijken in een beslissende plooi te zijn gevallen en als vorig jaar een indicatie geeft voor wat we vandaag mogen verwachten kunnen we ons opmaken voor een koninklijke sprint. We starten vandaag in Yonkers, de vierde stad van New York, maar vaak wat vergeten, aangezien het tegen New York City ligt aangedrukt. Daardoor labelt men de stad vaak ten onrechte tot buitenwijk van New York. Met een breed glimlachende Tejay van Garderen gaan we van start voor een tocht van 153 kilometers. Dat doen we echter met wat minder renners dan gisteren. Luis Villalobos van EF Education First, Omer Goldstein van Israel Cycling Academy, Ulugbek Saidov van Novo Nordisk en Isiah Newkirk en Johan van Zyl van 303Project hebben de finish namelijk niet gehaald. Villalobos kwam nog lelijk ten val volgens zijn ploegleiders. Daarnaast zal ook Jordan Cheyne van Elevate KHS niet mee naar Brooklyn rijden. De Canadees heeft te kampen met ziekte. Na 4 kilometer volgt de eerste aanval en die krijgt ook gelijk de zegen van het peloton. Émile Jean is er weer bij namens Floyd’s Pro Cycling, net zoals in de openingsetappe, en wordt vergezeld door Brendan Rhim van Arapahoe en Eric Young van Elevate KHS. Er is de afgelopen dagen flink gestreden in het peloton en daar kiezen ze ervoor om te controleren. Het eerste deel van de etappe gaat via de voorsteden van New York terug richting het noorden, langs de oostoever van de Hudson. Via Hastings-on-Hudson rijden de renners naar Dobbs Ferry, waar de voorlaatste beklimming van de ronde ligt. Cyrus Field Road is een klim van 1,7 kilometer aan een gemiddelde van 4,7%. Op de top is het Rhim die als eerste boven komt, voor Jean. Dit gebeurt na 14,5 kilometer koers. We trekken verder naar het noorden. Daar passeren de renners in Tarrytown de Tappan Zee Bridge, een 5 kilometer lange brug die Nyack met Tarrytown verbindt. Deze brug is een belangrijk knooppunt in het wegennet van New York, vooral voor reizigers uit het zuiden van de New England-staten op doorreis naar het westen. In 2017 werd deze brug geopend, nadat hier sinds 1955 de originele Tappan Zee brug stond. De afbraak van de originele brug is dit jaar in mei afgerond, waardoor we nu enkel nog deze miljardenbrug kunnen aanschouwen. Nadat we Tarrytown doorkruisen bereiken we Sleepy Hollow, waar de laatste klim van deze ronde ligt te wachten. De klim naar Pocantico Hills is 3,9 kilometer lang aan een gemiddelde van 3,2%. Ook hier volgt niet al te veel actie en is het Young die de punten pakt voor Rhim. Na 26 kilometer hebben ze een voorsprong van 2 minuten.

Via het Rockefeller State Park en een campus van Pace University bereiken de renners Pleasantville, het keerpunt van deze etappe. Vanaf hier zetten de renners koers richting het zuiden. Via Thornwood, Hawthorne, Mount Pleasant, Hartsdale, Scarsdale, Eastchester en Tuckahoe rijden de renners naar Bronxville. Bronxville staat al drie jaar in de top 10 van “Bloomberg’s rijkste plaatsen in Amerika”. De statige huizen kosten hier gemiddeld 2,33 miljoen dollars. Vervolgens duiken we de buitenwijken van Yonkers weer in om vervolgens met nog 90 kilometer te gaan New York City binnen te rijden. Over de koers hoeven we niet veel te zeggen. Het peloton houdt de kopgroep op zo’n 2 minuten en er hangt een zekere rust over de koers. De eerste wijk waar we binnenrijden is Woodlawn, in The Bronx. Via deze wijk, die ook bekend staat als Little Ireland, rijden de renners naar Norwood, waar we de botanische tuinen van New York op gaan zoeken. Ook passeren we hier aan de campus van Fordham University, de oudste katholieke universiteit van Amerika. Waar we net door het rijke Bronxville rijden, rijden de renners nu de armere wijken van The Bronx binnen. Belmont, East Tremont, Morrisiana, Melrose en Mott Haven vallen allemaal binnen het socio-economische gebied South Bronx. Een kwart van de bevolking leeft hier in armoede en is daarmee het armste deel van New York City. Via de Third Avenue Bridge rijden de renners vervolgens Manhattan op, wat wil zeggen dat de ronde nu iedere borough van New York minimaal éénmaal heeft bezocht. De renners pakken namelijk onmiddellijk de John F. Kennedybrug naar Randalls & Wards Islands, om vervolgens door te steken naar Queens. Ook het verblijf in Queens wordt niet bijster lang, 6 kilometer slechts. Via Astoria, Long Island City en Hunters Point maakt het peloton de oversteek naar Brooklyn, waar we ons op kunnen gaan maken voor de slotfase van de etappe. Op de Pulaski Bridge, met nog 67 kilometer te gaan hebben de koplopers een voorsprong van 1:45. Hier kennen we eenzelfde aanloop als vorig jaar richting prospect park. Greenpoint, Williamsburg en Bedford-Stuyvesant vormen de overbruggingswijken richting Prospect Park. Ook dit jaar rijden we weer voorbij de Marcy Houses, waar rapper Jay-Z opgroeide. Dit jaar rijden we echter ook door Clinton Hill en Fort Greene, wijken die tevens via de muziek bekendheid vergaarden. Erykah Badu, Talib Kweli en Mos Def en verschillende leden van de Wu-Tang Clan komen uit deze wijken. Aan het einde van Myrtle Avenue draaien de renners Flatbush avenue op. Met de Brooklyn Bridge op de achtergrond zetten we nu echt rechtstreeks koers richting Prospect Park. Vlak daarvoor passeren we aan Atlantic Avenue nog het Barclays Center, thuishaven van de Brookyn Nets in het basketbal en de New York Islanders voor ijshockey. De Islanders speelden dit jaar voor het eerst in drie jaar in de NHL playoffs, waar de viervoudig Stanley Cup winners na winst tegen de Pittsburgh Penguins in de tweede ronde werden uitgeschakeld door de Carolina Hurricanes. Ook de Nets keerden dit jaar terug in de NBA playoffs, na een afwezigheid van drie jaar. Daarin verloren zij in de eerste ronde van de Philadelphia 76ers. Wel waren ze afgelopen zomer een van de teams in de spotlight door zowel Kyrie Irving als Kevin Durant aan te trekken, beiden kampioenen, meervoudige All-Stars en Durant was bovendien al eens MVP.

Met nog 55,5 kilometer te gaan rijden de renners Grand Army Plaza op en beginnen zo dus aan de slotronde door Prospect Park. Deze is wel aangepast ten opzichte van vorig jaar. Die ronde zorgde voor een te groot verkeersinfarct, waardoor we nu een rondje van 6 kilometer en 250 meter voorgeschoteld krijgen. Dat wil ook zeggen dat de renners nu onmiddellijk via de Soldiers and Sailors Arch Prospect Park in duiken, om vervolgens tegen de klok in door het park te rijden. De koplopers duiken met een voorsprong van een minuut voor het eerst het park in. In het peloton zien we uiteraard de sprintersploegen werken. Bora Hansgrohe, Jumbo Visma en Mitchelton Scott controleren de vroege vluchters. Met nog 50 kilometer te gaan passeren de koplopers voor het eerst de eindstreep aan de botanische tuinen van Brooklyn. Nog 8 ronden te gaan in deze New York Cycling Week. Het peloton passeert op 47 seconden van de koplopers. Tijdens de eerste ronde zien we het peloton steeds dichter naderen tot de koplopers, maar zij gaan nog wel de eerste tussensprint halen. Het sprintje wordt gewonnen door Young, voor Jean en Rhim. Vanuit het peloton wordt op de oplopende weg richting de finish gebruik gemaakt om nieuwe aanvallen op te zetten. Het is Adam de Vos van Rally UHC die op die wijze als vierde de tussensprint bereikt, op 8 seconden van de koplopers. Fumiyuki Beppu van Trek Segafredo en Austin Stephens van 303Project springen in zijn zog mee. Daarmee is Sean Bennett nu zeker van de eindzege in het puntenklassement. Het peloton volgt op 12 seconden. Met de nieuwe krachten vooraan stijgt de voorsprong weer wat, naar 23 seconden. Anderhalve ronde later worden zij dan echter toch ingelopen. Mitchelton Scott doet het leeuwendeel van het kopwerk in het peloton. Nog 35 kilometer te gaan. Tegen het einde van de vierde ronde, wederom op de oplopende Flatbush Avenue, rijdt er een nieuwe groep van een man of zeven weg. Daarvan is Keegan Swirbul de aanstichter. De renner van Floyd’s Pro Cycling krijgt Sam Brand van Novo Nordisk, Ulises Alfredo Castillo van Elevate KHS, Taylor Eisenhart en Andzs Flaksis van Arapahoe, Alex Frame van Trek Segafredo en Alessandro Pessot van Bardiani CSF met zich mee. Deze groep weet een mooie voorsprong op te bouwen. Na een ronde hebben ze een voorsprong van 28 seconden. Nog 4 ronden te gaan. De volgende doorkomst aan de streep zal weer een tussensprint zijn. De samenwerking blijft goed lopen, tot ongeveer 2 kilometer voor de tussensprint, waardoor er vanuit de kopgroep wordt aangevallen. Flaksis gaat ervan door en het is Castillo die erop reageert. Wanneer zij een voorsprong van een meter of 50 hebben proberen ook Swirbul en Eisenhart de oversteek te maken. Castillo komt als eerste voorbij aan de tussensprint. Daarmee evenaart hij Sean Bennett in punten, maar wint de Amerikaan toch het klassement. Enkel als hij nog uitvalt zal de zege gaan naar de Mexicaan, die ruim 53 minuten achter Bennett in het algemene klassement staat. Vervolgens is het op 7 seconden Frame die als derde passeert en op 12 seconden passeren Eisenhart en Brand als vierde en vijfde. Het peloton volgt echter ook al op 18 seconden. Nog 3 ronden te gaan, iets minder dan 19 kilometer.

De achtervolgers worden al vroeg na het induiken van het park gegrepen, het kopduo blijft nog iets langer vooruit. Sterker nog, de Mexicaan en de Let beginnen ook de voorlaatste ronde nog als leiders. 10 seconden voorsprong hebben zij op de voorwachten van het peloton. Uiteindelijk worden ze ten hoogte van Lookout Hill weer gegrepen door het peloton. Nog 9,5 kilometer te gaan en we hebben weer één grote groep. In de fase tot de laatste passage volgen er geen nieuwe aanvallen. Vlak voor de finish komt die dan alsnog. Larry Warbasse, de nummer 11 van het klassement, springt op het laatste oplopende stukje weg uit het peloton. De renner van AG2R, die hier uitkomt voor Team USA, krijgt met nog 5,9 kilometer te gaan, in de schaduw van de Soldiers and Sailors Arch en de bibliotheek van Brooklyn bijval van een renner van Team INEOS, Jhonatan Narváez. Samen ronden zij Grand Army Plaza en duiken ze met een marge van 6 seconden voor een laatste keer Prospect Park in. Nog 5 kilometer te gaan. De samenwerking tussen de Amerikaan en de Ecuadoriaan is prima, maar de grote ploegen zijn vastberaden om dit een sprint te laten worden. Meer voorsprong dan 6 seconden is hen niet gegund. Met nog 3200 meter te gaan worden ze weer ingelopen door het peloton, ook zij dus ten hoogte van Lookout Hill. Mitchelton lijkt vertrouwen te hebben in Luka Mezgec en verzet veel werk voor de Sloveen. Op 1700 meter krijgen we dan nog een nieuwe aanval. Terwijl de sprinters de juiste wielen aan het zoeken zijn is het een renner van Groupama FDJ die nog wat probeert. Miles Scotson weet wat voorsprong te pakken. Nog 1250 meter te gaan, de renners draaien via een chicane het park uit en draaien Ocean Drive op. Hierdoor wordt het peloton op een lint getrokken, met de mannen van Jumbo Visma op kop in dienst van Danny van Poppel. Met Jos van Emden en Tom Leezer hebben ze echter geen echte sprintaantrekker meer in de ploeg. Daardoor zien we Van Poppel het wiel van Sagan opzoeken. Scotson wordt hier ook weer gegrepen door het peloton. Het is echter zoeken naar de mannen van Mitchelton Scott. De Australische ploeg is in een kilometer tijd volledig van het toneel verdwenen. Daar gaan we dan, laatste kilometer. Nog 850 meter, daar is de laatste bocht. De renners draaien Flatbush Avenue weer op en kunnen de boog voor zich zien staan. Vanaf hier gaat het ook weer lichtjes omhoog, 2,2% tot aan de streep. Het is Patrick Konrad die nog eens een beurt voor zijn sprintkopman Sagan af komt leveren en ook Oscar Gatto en Jay McCarthy zitten daar nog. Van Poppel in het wiel van Sagan, dan zien we Travis McCabe en Reinardt Janse van Rensburg zitten. Ook Kiel Reijnen en Alex Frame mengen zich in het gedrang. Nu zien we Luka Mezgec, die zit echt ver met nog 600 meter te gaan. Gatto intussen op kop. Ook Ben Swift zien we nu wat posities winnen en in zijn zog zien we ook de donkerblauwe puntentrui van Sean Bennett. Nog 325 meter te gaan. McCarthy trekt aan voor Peter Sagan. Dan zien we Travis McCabe vertrekken. De Amerikaan begint er met nog 250 meter te gaan al aan. Hij stuurt naar de andere kant van de weg en passeert nu Peter Sagan, maar de Slowaak moet nog aan zijn sprint beginnen. McCabe neemt echter wat voorsprong. Nog 150 meter te gaan, nu gaat ook Sagan. Hij moet eerst een fietslengte dichtrijden op McCabe, maar dat lukt hem wel. Danny van Poppel wordt simpelweg uit het wiel gesprint door de Slowaak, maar heeft op 50 meter van de meet nog wel uitzicht op de tweede plaats. De winst gaat echter naar Peter Sagan. het is uiteindelijk McCabe die Van Poppel nog met een wiellengte voor blijft. Daarachter is het Ben Swift die als vierde over de streep is gekomen, vlak voor Sean Bennett en Reinardt Janse van Rensburg. Ook Andrea Peron, Colin Joyce, Michael Hernandez en Michael Rice hebben zichzelf nog succesvol in de sprint gegooid. Mezgec komt pas als 14e over de meet.

In de buik van het peloton zien we dan ook de gele trui over de streep komen. Daarmee kunnen we nu zeggen dat Tejay van Garderen zijn tweede eindzege in de New York Cycling Week pakt. Patrick Konrad en Neilson Powless, die ook het jongerenklassement wint, zullen dadelijk met hem het podium op mogen. Een opvallend gegeven: alle klassementen worden dit jaar door Amerikanen gewonnen. We gaan naar de eindpodia kijken. Eerst gaat de aandacht uit naar deze etappe. Danny van Poppel, Travis McCabe en Peter Sagan nemen de bloemen voor vandaag in ontvangst, terwijl Sagan ook een kleine glazen trofee in ontvangst mag nemen. Nadat ze van het podium zijn begeleid wordt het podium van het Combativity-klassement, het tussensprintklassement, het podium op geroepen. Hier zien we Sean Quinn, Ulises Alfredo Castillo en Sean Bennett op de schavotjes plaatsnemen. Sean Bennett kan praktisch blijven staan, want EF Education First wordt gehuldigd als de winnaars van het ploegenklassement. De Amerikaanse ploeg was de hele ronde goed zichtbaar door de aanvallen van Lawson Craddock en Joe Dombrowski en het succes van Bennett en Van Garderen. Ook Alex Howes en de vroegtijdig afgestapte Nathan Brown en Luis Villalobos delen mee in het succes van de roze-blauwe ploeg. Het volgende klassement is het jongerenklassement, waar we naast Lucas Hamilton en Pavel Sivakov Neilson Powless op het hoogste schavotje plaats zien nemen. We zijn intussen vertrouwd geworden met de Amerikaan in het witte kleinood. Van de 19 etappes die in de geschiedenisboeken van deze ronde staan mocht de renner van Jumbo Visma 11 maal de witte trui aantrekken. Dit jaar weet hij hem dan ook eindelijk te winnen. Na het jongerenklassement volgt het bergklassement. Daar vergezellen twee bekende profs namelijk een piepjong talent. De 19-jarige Sean Quinn neemt het groene kleinood mee naar huis. De renner van Hagens Berman Axeon heeft er diep voor moeten gaan en is in 4 van de 7 etappes in de aanval geweest. Hopelijk is dit het begin van iets moois voor de nummer 6 van de Babygiro. Next up is het puntenklassement, het tweede klassement dat naar Sean Bennett gaat. Hij mag het donkerblauwe tenue aantrekken ten midden van Peter Sagan en Ben Swift, geen slecht gezelschap. Hij wint dit klassement met meer dan een ritzege voorsprong. Met 84 van de 280 maximaal haalbare punten tekent de jonge renner uit de Bay Area voor maar liefst 30% van dat aantal. Zo komen we aan bij het eindpodium van deze ronde. Neilson Powless en Patrick Konrad vergezellen Tejay van Garderen terwijl hij voor de tweede maal op rij de eindzege in de Wielerweek van New York opeist. Na zijn tweede plaats in het Criterium du Dauphiné wint hij dit jaar dus ook een wielerronde. Dat was het voor de derde editie van de New York Cycling Week. Graag tot een volgende keer.

Etappe 7: Yonkers > Prospect Park, Brooklyn, New York City
1. Peter Sagan 🇸🇰 Bora Hansgrohe “3:34:17
2. Travis McCabe 🇺🇸 Floyd’s Pro Cycling + zt
3. Danny van Poppel 🇳🇱 Jumbo Visma + zt
4. Ben Swift 🇬🇧 Team INEOS + zt
5. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First + zt
6. Reinardt Janse van Rensburg 🇿🇦 Dimension Data + zt
7. Andrea Peron 🇮🇹 Novo Nordisk + zt
8. Colin Joyce 🇺🇸 Rally UHC + zt
9. Michael Hernandez 🇺🇸 Team USA + zt
10. Michael Rice 🇦🇺 Hagens Berman Axeon + zt

Algemeen Klassement
1. Tejay van Garderen 🇺🇸 EF Education First “23:48:04
2. Patrick Konrad 🇦🇹 Bora Hansgrohe + 0:12
3. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma + 0:42
4. Bauke Mollema 🇳🇱 Trek Segafredo + 1:07
5. Pavel Sivakov 🇷🇺 Team INEOS + 1:57
6. Geraint Thomas 🇬🇧 Team INEOS + 2:47
7. Lucas Hamilton 🇦🇺 Mitchelton Scott + 3:07
8. Amanuel Ghebreigzabhier 🇪🇷 Dimension Data + 3:12
9. David Gaudu 🇫🇷 Groupama FDJ + 3:19
10. James Piccoli 🇨🇦 Elevate KHS + 3:41

Puntenklassement
1. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First – 84 punten
2. Peter Sagan 🇸🇰 Bora Hansgrohe – 52 punten
3. Ben Swift 🇬🇧 Team INEOS – 42 punten
4. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 42 punten
5. Fausto Masnada 🇮🇹 Androni Giocattoli – 34 punten

Bergklassement
1. Sean Quinn 🇺🇸 Hagens Berman Axeon – 67 punten
2. Ben Hermans 🇧🇪 Israel Cycling Academy – 50 punten
3. Fausto Masnada 🇮🇹 Androni Giocattoli – 33 punten
4. Ben King 🇺🇸 Dimension Data – 29 punten
5. Nickolas Zukowsky 🇨🇦 Floyd’s Pro Cycling – 28 punten

Jongerenklassement
1. Neilson Powless 🇺🇸 Jumbo Visma “23:48:51
2. Pavel Sivakov 🇷🇺 Team INEOS + 1:15
3. Lucas Hamilton 🇦🇺 Mitchelton Scott + 2:25
4. David Gaudu 🇫🇷 Groupama FDJ + 2:37
5. Brandon McNulty 🇺🇸 Rally UHC + 3:35

Tussensprintklassement
1. Sean Bennett 🇺🇸 EF Education First – 26 punten
2. Ulisies Alfredo Castillo 🇲🇽 Elevate KHS – 26 punten
3. Sean Quinn 🇺🇸 Hagens Berman Axeon – 24 punten
4. Adam de Vos 🇨🇦 Rally UHC – 24 punten
5. Fausto Masnada 🇮🇹 Androni Giocattoli – 22 punten

Ploegenklassement Etappe
1. Bora – Hansgrohe 🇩🇪 “10:42:51
2. Mitchelton – Scott 🇦🇺 + zt
3. Team Jumbo – Visma 🇳🇱 + zt
4. Trek – Segafredo 🇺🇸 + zt
5. Team Dimension Data 🇿🇦 + zt

Ploegenklassement Algemeen
1. EF Education First 🇺🇸 “60:49:08
2. Team Dimension Data 🇿🇦 + 2:15
3. Team INEOS 🇬🇧 + 6:13
4. Rally UHC Cycling 🇺🇸 + 6:47
5. Team Jumbo – Visma 🇳🇱 + 16:10

Bekijk voor volledige uitslagen: https://www.dropbox.com/s/iu1jf29nzezh2dt/NYCW%202019%20-%20S7.xlsx?dl=0

Er volgen nog twee laatste koersen voor mij. Morgen post ik Klagenfurt-Villach-Klagenfurt 2019 en de dagen daarna zal de editie van dit jaar worden gepost.

Startlijst Klagenfurt-Villach-Klagenfurt 2019 🇦🇹
Bora – Hansgrohe 🇩🇪
001 Lukas Pöstlberger 🇦🇹
002 Sam Bennett 🇮🇪
003 Cesare Benedetti 🇮🇹
004 Jempy Drucker 🇱🇺
005 Felix Großschartner 🇦🇹
006 Gregor Mühlberger 🇦🇹
007 Paweł Poljański 🇵🇱

Deceuninck – Quick Step 🇧🇪
011 Álvaro José Hodeg 🇨🇴
012 Kasper Asgreen 🇩🇰
013 Rémi Cavagna 🇫🇷
014 Florian Sénéchal 🇫🇷
015 Jannik Steimle 🇩🇪
016 Zděnek Štybar 🇨🇿
017 Petr Vakoč 🇨🇿

Bardiani – CSF 🇮🇹
021 Luca Wackermann 🇮🇹
022 Vincenzo Albanese 🇮🇹
023 Michael Bresciani 🇮🇹
024 Mirco Maestri 🇮🇹
025 Lorenzo Rota 🇮🇹
026 Daniel Savini 🇮🇹
027 Alessandro Tonelli 🇮🇹

UAE – Team Emirates 🇦🇪
031 Simone Consonni 🇮🇹
032 Nicolas Dalla Valle 🇮🇹
033 Vegard Stake Laengen 🇳🇴
034 Rui Oliveira 🇵🇹
035 Jan Polanc 🇸🇮
036 Alexandr Riabushenko 🇧🇾
037 Rory Sutherland 🇦🇺

Team Katusha Alpecin 🇨🇭
041 Enrico Battaglin 🇮🇹
042 Ruben Guerreiro 🇵🇹
043 Marco Haller 🇦🇹
044 Viacheslav Kuznetsov 🇷🇺
045 Willie Smit 🇿🇦
046 Dmitry Strakhov 🇷🇺
047 Mads Würtz Schmidt 🇩🇰

CCC Team 🇵🇱
051 Riccardo Zoidl 🇦🇹
052 Will Barta 🇺🇸
053 Jonas Koch 🇩🇪
054 Łukasz Owsian 🇵🇱
055 Joey Rosskopf 🇺🇸
056 Szymon Sajnok 🇵🇱
057 Georg Zimmermann 🇩🇪

Team Sunweb 🇩🇪
061 Cees Bol 🇳🇱
062 Nikias Arndt 🇩🇪
063 Johannes Fröhlinger 🇩🇪
064 Chris Hamilton 🇦🇺
065 Jai Hindley 🇦🇺
066 Marc Hirschi 🇨🇭
067 Joris Nieuwenhuis 🇳🇱

Androni Giocattoli – Sidermec 🇮🇹
071 Francesco Gavazzi 🇮🇹
072 Alessandro Bisolti 🇮🇹
073 Miguel Edoardo Florez 🇨🇴
074 Marco Frapporti 🇮🇹
075 Mattia Frapporti 🇮🇹
076 Matteo Montaguti 🇮🇹
077 Josip Rumac 🇭🇷

Cofidis, Solutions Crédits 🇫🇷
081 Nacer Bouhanni 🇫🇷
082 Dimitri Claeys 🇧🇪
083 Hugo Hofstetter 🇫🇷
084 Cyril Lemoine 🇫🇷
085 Anthony Perez 🇫🇷
086 Stéphane Rossetto 🇫🇷
087 Bert van Lerberghe 🇧🇪

Gazprom – RusVelo 🇷🇺
091 Ildar Arslanov 🇷🇺
092 Stepan Kurianov 🇷🇺
093 Alexander Porsev 🇷🇺
094 Ivan Rovny 🇷🇺
095 Aleksey Rybalkin 🇷🇺
096 Evgeny Shalunov 🇷🇺
097 Aleksandr Vlasov 🇷🇺

Neri Sottoli – Sella Italia – KTM 🇮🇹
101 Giovanni Visconti 🇮🇹
102 Francesco Manuel Bongiorno 🇮🇹
103 Guiseppe Fonzi 🇮🇹
104 Umberto Marengo 🇮🇹
105 Luca Raggio 🇮🇹
106 Sebastian Schönberger 🇦🇹
107 Simone Velasco 🇮🇹

Nippo Vini Fantini Faizanè 🇮🇹
111 Marco Canola 🇮🇹
112 Nicola Bagioli 🇮🇹
113 Masakazu Ito 🇯🇵
114 Keigo Kusaba 🇯🇵
115 Giovanni Lonardi 🇮🇹
116 Hideto Nakane 🇯🇵
117 Alejandro Osorio 🇨🇴

Riwal Readynez Cycling Team 🇩🇰
121 Alexander Kamp 🇩🇰
122 Jonas Aaen Jørgensen 🇩🇰
123 Nicolai Brøchner 🇩🇰
124 Lucas Eriksson 🇸🇪
125 Andreas Kron 🇩🇰
126 Sindre Lunke 🇳🇴
127 Torkil Veyhe 🇩🇰

Wanty – Gobert Cycling Team 🇧🇪
131 Andrea Pasqualon 🇮🇹
132 Ludwig de Winter 🇧🇪
133 Marco Minnaard 🇳🇱
134 Yoann Offredo 🇫🇷
135 Kevin van Melsen 🇧🇪
136 Pieter Vanspeybrouck 🇧🇪
137 Loïc Vliegen 🇧🇪

Adria Mobil 🇸🇮
141 Marco Kump 🇸🇮
142 Žiga Grošelj 🇸🇮
143 Alijaž Jarc 🇸🇮
144 Gašper Katrašnik 🇸🇮
145 David Per 🇸🇮
146 Dušan Rajović 🇷🇸
147 Radoslav Rogina 🇭🇷

IAM Excelsior 🇨🇭
151 Fabian Lienhard 🇨🇭
152 Corey Davis 🇺🇸
153 Antoine Debons 🇨🇭
154 Dylan Page 🇨🇭
155 Simon Pellaud 🇨🇭
156 Anthony Rappo 🇨🇭
157 Joab Schneiter 🇨🇭

Majola Pushbikers 🇦🇹
161 Daniel Auer 🇦🇹
162 Jannik Achterberg 🇩🇪
163 Hans-Jörg Leopold 🇦🇹
164 Felix Ritzinger 🇦🇹
165 Jodok Salzmann 🇦🇹
166 Johannes Schinnagel 🇩🇪
167 Lukas Schlemmer 🇦🇹

SPORT.LAND. Niederösterreich Selle SPM – St. Rich 🇦🇹
171 Julian Gruber 🇦🇹
172 Marvin Hammerschmidt 🇦🇹
173 Raphael Hammerschmidt 🇦🇹
174 Michael Holland 🇦🇹
175 Stefan Mastaller 🇦🇹
176 Luka Pajek 🇸🇮
177 Thomas Umhaller 🇦🇹

Team Felbrmayer – Simplon Wels 🇦🇹
181 Benjamin Brkic 🇦🇹
182 Paul Bleyer 🇦🇹
183 Florian Kierner 🇦🇹
184 Jan Koller 🇦🇹
185 Matthias Krizek 🇦🇹
186 Daniel Lehner 🇦🇹
187 Stephan Rabitsch 🇦🇹

Team Hrinkow Advarics Cycleang 🇦🇹
191 Patrick Bosman 🇦🇹
192 Daniel Eichinger 🇦🇹
193 Markus Freiberger 🇦🇹
194 Andreas Hofer 🇦🇹
195 Daniel Hrinkow 🇦🇹
196 Timo Loderer 🇩🇪
197 Jonas Rapp 🇩🇪

Team Vorarlberg Santic 🇦🇹
201 Patrick Schelling 🇨🇭
202 Daniel Geismayr 🇦🇹
203 Daniel Knapp 🇦🇹
204 Maximilian Kuen 🇦🇹
205 Davide Orrico 🇮🇹
206 Colin Stüssi 🇨🇭
207 Roland Thalmann 🇨🇭

Tirol KTM Cycling Team 🇦🇹
211 Tobias Bayer 🇦🇹
212 Omar El Gouzi 🇮🇹
213 Felix Engelhardt 🇩🇪
214 Marco Friedrich 🇦🇹
215 Patrick Gamper 🇦🇹
216 Florian Gamper 🇦🇹
217 Markus Wildauer 🇦🇹

Klagenfurt – Villach – Klagenfurt 2019 🇦🇹
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/299054

Welkom dames en heren bij onze laatste koers van dit jaar. Het is tijd voor de derde uitgave van Klagenfurt – Villach – Klagenfurt, de Oostenrijkse seizoensafsluiter. In het hartje van Karinthië hebben de heren renners zich nog één maal verzameld om een koers aan te vangen. Het lijkt wederom een zonnige uitgave te worden van deze koers, met een strakblauwe hemel neerkijkend op de renners die de startlijst op het startpodium komen ondertekenen. Om klokslag één uur vertrekt het peloton door de grote lus door Karinthië. Wanneer de renners de binnenstad van Klagenfurt uitrijden wordt de koers daadwerkelijk op gang geschoten. De ploegleiders zullen niet verrast zijn dat de renners van de tweede lijn en de kleinere ploegen van de vroege eerste beklimming gebruik maken om een vroege vlucht op poten te zetten. Op de steile Hattelberg rijdt er gelijk een boerendozijn aan heren weg. Lukas Schlemmer van Majola Pushbikers mag als aanstichter van de vlucht worden gezien. Hij zat bij een van de eerste groepjes die weg wist te rijden en bleef vervolgens in de voorste gelederen terwijl anderen ten onder gingen aan een spervuur van aanvalspogingen. Schlemmer mag wellicht als ervaringsdeskundige worden gezien aangezien hij tijdens de allereerste editie van deze koers ook al in de vroege vlucht zat. De Oostenrijker kan op 5 landgenoten rekenen. Dit zijn Benjamin Brkic van Team Felbrmayer, Thomas Umhaller van SPORT.LAND, Tobias Bayer en Marco Friedrich van Tirol en Maximilian Kuen van Team Vorarlberg. Bayer en Friedrich zijn echter niet het enige koppeltje vooraan. Ook Vorarlberg en SPORT.LAND hebben twee man vooraan in de Zwitser Colin Stüssi en de Sloveen Luka Pajek respectievelijk. Pajek’s landgenoot Gašper Katrašnik is mee namens Adria Mobil. Verder zijn ook de Amerikaan Corey Davis van IAM Excelsior, Duitser Jonas Rapp van Team Hrinkow, de Rus Ivan Rovny van Gazprom en de Croaat Josip Rumac van Androni vooraan te vinden. Samen gaan zij op pad om de eerste fase van deze wedstrijd de amuseren. Naast de premiesprint in Villach is er dit jaar tevens een bergprijs om de aanvallers te prikkelen. Op iedere beklimming zullen er 3, 2 en 1 punten op de eerste drie renners liggen te wachten. Op de Hattelberg was het Brkic die als eerste boven wist te komen, voor Rumac en Schlemmer.

Na 28 kilometer steken de renners de Drau over, een zijrivier van de Donau. In het peloton lijkt de rolverdeling wel duidelijk te zijn: Bora – Hansgrohe en Deceuninck – Quick Step zullen het grootste deel van het werk op moeten knappen in deze openingsfase van Klagenfurt-Villach-Klagenfurt. Met de Abteier Berg volgt de tweede beklimming van de dag. Na ruim 36 kilometer passeert Rapp hier als eerste, voor Stüssi en Rumac. Via de zuidelijke oevers wordt er koers richting het westen gezet. Na 53 kilometer rijden de renners Ferlach binnen. Hier bereikt de kopgroep de maximale voorsprong van 5:21, exact geklokt. Met hun sprintkopmannen willen zowel Bora als Deceuninck niet al te veel achterstand oplopen op dit heuvelachtige traject. Dit wordt 15 kilometer later al duidelijk wanneer de koplopers terug de Drau oversteken en beginnen aan de Muschkau. De voorsprong is hier alweer gedaald tot 4:36. Schlemmer komt voor Rapp en Umhaller boven, terwijl Rumac ruim 8 kilometer later als eerste boven komt op de Rupertiberg, voor Kuen en Rapp. Met nog ruim 132 kilometer te gaan begint Villach in zicht te komen. De koplopers dalen af richting Rosegg, waar het peloton wederom naar de andere kant van de Drau trekt. De volgende beklimming is de korte maar steile Bleiberg. Het is ditmaal Brkic die als eerste boven weet te komen, voor Rapp en Stüssi. Na de beklimming bereiken de renners de Faaker See, een prachtig azuurblauw meer op slechts enkele minuten van Villach, zowel met de auto als per fiets. Zoals echter zo vaak zal men daar in het peloton weinig oog voor hebben. De volgende beklimming volgt al snel en is een lastige. Onderweg naar Finkenstein wordt een ommetje gemaakt naar het oude slot dat over de stad waakt. Ondanks dat het slot vooral een ruïne is, vind je daar wel de Burgarena, een Romeins amfitheater dat uitkijkt over het dal en waar regelmatig culturele evenementen worden gehouden.

De klim naar Altfinkenstein is zowel de op drie na langste als de op drie na steilste beklimming van deze ronde en dus zeker niet te onderschatten. In het peloton heeft men dat dan ook niet gedaan. Met nog 108 kilometer te gaan is de voorsprong van de koplopers nipt onder de 3 minuten gedaald. Je merkt de nervositeit in het peloton. De koers zal hier niet gewonnen worden, maar mogelijk wel verloren. Sunweb en Team Emirates melden zich daarom ook vooraan. Vooraan moeten enkele mannen al laten lopen. Friedrich en Pajek lossen als eersten en daarna blijkt dat ook Davis en Rovny geen al te beste dag hebben. Vlak voor de top moeten ook Umhaller en Katrašnik de voorste gelederen laten gaan. Rapp komt als eerste boven in Altfinkenstein, voor Stüssi en Rumac, waarmee de koplopers het punt van halfkoers hebben bereikt. Nu kunnen ze de afdaling richting Villach inzetten. In het peloton heeft Deceuninck het getemporiseerd, waardoor de koplopers weer wat meer ruimte hebben gekregen. De voorsprong bedraagt zo’n 3:20. Op weg naar het keerpunt in Villach weten Umhaller en Katrašnik weer aan te sluiten bij de koplopers. We zien echter dat het peloton op het vlakke weer snel inloopt op de koplopers. Met nog 89 kilometer te gaan hebben zij slechts een toegift van 2:34. In Villach ligt de premiesprint nog wel op hen te wachten. De renners houden elkaar een beetje in de gaten. Vooral Stüssi en Bayer staan bekend als relatief rappe mannen. Umhaller weet daar echter van te profiteren. De renner die er enkele kilometers geleden nog werd afgereden weet wat aan de aandacht te ontsnappen en rijdt op iets minder dan 500 meter vanuit het zadel weg uit de kopgroep. Wanneer hij ziet dat er getwijfeld wordt gaat hij ook op de trappers lopen. Op 250 meter wordt Bayer dan uit zijn kot gelokt en gaat in de achtervolging, maar dat is veel te laat. Umhaller houdt een handjevol seconden over en wint voor het bescheiden SPORT.LAND een aardige prijs. Bayer passeert balend als tweede de lijn. De Oostenrijkers laten zich na de sprint weer uitzakken tot in de kopgroep. We gaan echter beginnen aan de kritieke fase van deze koers. De volgende klim is die van Mittelwald, de scherprechter van het WK 1987. Ditmaal is het Rumac die als eerste boven komt en daarmee de strijd om de bergprijs nog wat interessanter weet te maken. Ook Bayer en Schlemmer pakken punten.

De beklimming van Mittelwald heeft de renners naar de andere zijde van de Faaker See gebracht. Wederom voel je de spanning in het peloton oplopen. Met nog 80 kilometer te gaan loopt de voorsprong snel af. 1:42 is het verschil tussen groep 1 en het peloton nog maar. Bora – Hansgrohe en Sunweb leggen daar echt een hoog tempo op aan hun collega’s. De wegen in de aanloop naar de Eichelberg zijn namelijk vrij bochtig en dus is positionering vrij belangrijk. Daarbij gaat het echter flink mis. In de afdaling richting de Drau beland een renner van Katusha namelijk in de berm en komt daarbij ten val. Hij raakt verder geen andere renners, maar door de schrikreactie wordt er wel elders gevallen. Een tiental renners komt in aanraking met het asfalt, terwijl een renner of 40 hierdoor wordt opgehouden. Het grootste slachtoffer lijkt Andrea Pasqualon te zijn. De kopman van Wanty was met zijn klimmerskwaliteiten en sterk eindschot zeker een kanshebber op de zege, zonde. Aan de andere kant van de weg zien we Viacheslav Kuznetsov de weg terug op lopen, hij zal de Katusha renner geweest zijn. Ook Lorenzo Rota en Anthony Perez, derde in 2017, zijn onder de getroffenen. De opgehouden groep heeft het contact met het peloton verloren, maar de er wordt niet gewacht door de grote ploegen. De situatie ziet er daarvoor slecht uit voor Marco Canola, Simon Sajnok en Dmitri Claeys. Op de vals platte stroken richting de voet van de Eichelberg loopt de voorsprong van de koplopers zeer snel terug. Dat hebben ze ook vooraan door en dus gaat Rumac in de aanval. Rapp en even later Brkic zijn de enigen die met de Kroaat mee kunnen. 47 seconden voorsprong is echter niet veel. Sunweb matigt het tempo echter wat zodra de renners zich op de beklimming vinden. Daardoor is het aan de ploegen zonder uitgesproken sprintkopman om wat te proberen. Die eerste aanval komt op het steilste deel van de klim. Het is Sindre Lunke van Riwal die wordt geflankeerd door Loïc Vliegen van Wanty. De knop is dus snel omgezet bij de Belgische formatie. Zij bouwen hun voorsprong op het peloton gestaag uit. Op anderhalve kilometer van de top pakken zij al 20 seconden, terwijl ze de koplopers voor zich uit zien rijden. Rapp heeft het ook door en wil met de voorsten mee over de Eichelberg. De Duitser is duidelijk strek vandaag en laat op ruim een kilometer van de top Rumac en Brkic achter, waarmee hij ook quasi de bergprijs veilig stelt.

De onderneming van Lunke en Vliegen zorgt voor animo in het peloton. Vlak voor de top van de Eichelberg volgen er nieuwe uitvalspogingen. Riccardo Zoidl gaat als eerste aan, even later gevolgd door Enrico Battaglin en Alexander Vlasov. Ook de grote ploegen gaan zich nu mengen in de aanvallen. Zdeněk Štybar reageert op een uitval van Roland Thalmann, wat dan weer het teken is voor Jai Hindley om op de pedalen te gaan staan. Bora – Hansgrohe houdt de kaarten voorlopig nog gesloten voor zich liggen. Al dit geweld zorgt natuurlijk ook voor de nodige uitdunning. Het peloton bestaat nog maar uit een man of 50. Bij die 50 vinden we Simone Consonni, Alexander Porsev en Dušan Rajović niet meer. Álvaro José Hodeg en Nacer Bouhanni worden echter wel achter in de groep gesignaleerd. Sam Bennett lijkt zich voorlopig uitstekend te voelen en handhaaft zich in de buik van die groep. Vooraan snellen Lunke en Vliegen voorbij aan Rumac en Brkic. Op 400 meter van de top sluiten zij aan bij Rapp, die zijn wagonnetje nog even aan weet te haken. Op 18 seconden volgen Zoidl en Vlasov. Battaglin volgt op 23 seconden en het groepje Hindley, Štybar, Thalmann volgt op 28 seconden. De voorste gelederen van het peloton volgen op precies 45 seconden. Bora – Hansgrohe zit daar echter nog met een bijna volledige ploeg. Na de Eichelberg volgen enkele golvende kilometers. Hier weet Battaglin weer aan te sluiten bij Vlasov en Zoidl. De renners maken zich op voor de Köstenberg, de klim naar het hoogste punt in deze koers, op 1003 meter hoogte. Aanvankelijk zijn de eerste aanvallen op de Köstenberg van mannen die de eerste slag gemist hadden. Giovanni Visconti, Alexander Kamp en Dmitry Strakhov gaan in de achtervolging op de voorste mannen. Op iets minder dan 2 kilometer van de top volgt dan een antwoord van Bora – Hansgrohe. Gregor Mühlberger plaatst een snijdende demarrage, waarmee hij onmiddellijk een gat met de concurrentie weet te slaan. Marc Hirschi en Ruben Guerreiro proberen tevergeefs aan te haken. Mühlberger snelt voorbij Kamp, Strakhov en Visconti alsof ze er niet rijden en enkel Visconti weet zich op het tandvlees in het wiel vast te bijten. Achter in het peloton zien we Bouhanni en Hodeg nu afhaken.

De groep Battaglin, Vlasov en Zoidl krijgt intussen bijval van Hindley en Thalmann. Štybar volgt daarachter op een klein gaatje. Ze krijgen de mannen vooraan nu ook in het vizier. Ze passeren de top met 7 seconden voorsprong. Rapp haakt overigens knap aan. Štybar volgt op 16 seconden. Mühlberger en Visconti volgen dan op 21 seconden, met Hirschi op 29 seconden en Guerreiro, Kamp en Strakhov op 42 seconden. Het peloton volgt nu op 1:12. In dat peloton van een man of 30 vinden we dus nog Sam Bennett, maar ook nog Cees Bol en Alexandr Riabushenko, die zijn manschappen nu op kop zet om het verschil met de aanvallers te beperken. Team Emirates heeft immers niemand mee vooraan. Vegard Stake Laengen, Rui Costa en Jan Polanc moeten nu de meubelen redden voor de ploeg uit het Midden-Oosten. Nog 63 kilometer te gaan. De renners dalen af richting Feldkirchen in Kärnten. In de afdaling worden Lunke en Rapp al gauw ingelopen, maar Loïc Vliegen toont zijn daalkunsten en blijft zo nog even vooruit. Štybar laat zich bijhalen door Mühlberger en Visconti en tegen het einde van de afdaling weet ook Hirschi terug te keren bij de Oostenrijker. Op het heuveltje dat de afdaling onderbreekt laat Loïc Vliegen zich dan inlopen door de eerste achtervolgers. Zij zien het groepje Hirschi, Mühlberger, Štybar en Visconti echter ook naderen. Terwijl de koplopers zich opmaken voor de laatste klim van de dag weten ook zij vooraan aan te sluiten. Het peloton volgt intussen op 1:30, geleid door de mannen van Team Emirates, terwijl Guerreiro, Kamp en Strakhov nog altijd op 42 seconden volgen.

De Obergöriacher Berg is wellicht de lastigste beklimming van deze koers. 4 kilometer lang klimmen aan een gelijkmatige 8% over een relatief smalle weg. De 12 koplopers gaan eraan beginnen. Het is een beetje naar elkaar kijken in de eerste fase. Vooral de mannen van Sunweb worden met argwaan bekeken aangezien zij met zijn tweeën vooraan zitten. De dappere Rapp maakt van dit moment gebruik om zich nog eens te tonen. De Duitser bezorgt zijn ploeg Team Hrinkow daarmee de nodige reclame, maar wordt snel weer teruggepakt door Visconti, die tevens van de situatie probeert te profiteren. Hij op en over Rapp, maar blijft dan wat hangen op een seconde of 5 voor het groepje uit. Hirschi zet zich dan op kop in dienst van Hindley. De Australiër voelt zich kennelijk goed. Rapp moet er daardoor ook al gauw af, de logica zelve natuurlijk. Het gaat echter niet erg snel vooraan en na 2 kilometer klimmen zien we Guerreiro plots in de achtergrond verschijnen. Het peloton is nu ook aan de klim begonnen. We zien dat Cees Bol al gauw in de problemen komt, maar ook Sam Bennett zit niet meer op zijn gemak. Halverwege de klim laat hij een gaatje, maar heeft nog altijd Jempy Drucker en Paweł Poljański om zich heen. Dan volgt er een aanval vooraan. Loïc Vliegen voelt zich kennelijk goed en knalt er vandoor. Mühlberger twijfelt geen moment en reageert op de uitval van de Waal. Ook Vlasov is scherp, terwijl Hindley iets meer tijd nodig heeft, maar dan ook reageert. Visconti weet het niet te bolwerken en wordt voorbij gesneld. Één voor één sluiten ze weer aan. Nu zit er tempo in vooraan. Op ruim een kilometer van de top lost Vlasov. De jonge Rus lijkt zichzelf wat voorbij te zijn gehold en betaalt daar nu de prijs voor. Hindley probeert vlak voor de top nog weg te rijden, maar zowel Mühlberger als Vliegen houdt aansluiting met de renner van Sunweb. Nog 40 kilometer te gaan voor hen. Op 25 seconden volgen dan Hirschi en Battaglin, Zoidl volgt op 32 seconden, Guerreiro, Thalmann en Vlasov volgen op 40 seconden. Wat nog over is van het peloton, met daarbij Riabushenko volgt op 1:42. Bennett en consorten passeren op 2:18.

De afdaling richting Velden am Wörthersee dan, na enkele kilometers dalen komen de renners terug op de grote weg en bereiken ze een glooiend plateau. Van een kilometer of vijf. We zien onder meer Cees Bol zich weer mengen in het groepje Bennett, dat ook weer nadert tot het pelotonnetje. De renners duiken het laatste stuk afdaling in. Met nog 28 kilometer te gaan komen de renners aan in Velden am Wörthersee, een van de populairste vakantiebestemmingen in Oostenrijk. Vanaf hier is het ook enkel nog vlak richting de finish. Vooraan wordt nu de balans opgemaakt. Hindley heeft intussen te horen gekregen dat Hirschi en Battaglin naderen en informeert zijn medevluchters. Zo komen de Zwitser en de Italiaan vooraan aansluiten. Achter hen weet de groep Bennett het gat met het peloton te sluiten en volgt nu op 1:50. De mannen van Bora stuiven onmiddellijk naar de kop van de groep en Mühlberger wordt geïnstrueerd om vooraan zoveel mogelijk te gaan storen. Het is tijd voor het kat en muisspel langs de noordkust van de Wörthersee. Nog een paar groepjes weten terug aan te sluiten bij het peloton, met daarbij renners als Nikias Arndt, Francesco Gavazzi en Hugo Hofstetter, maar vooralsnog geen Bouhanni of Hodeg. Met nog 19 kilometer te gaan bereiken de renners Pörtschach am Wörthersee. De voorsprong van de koplopers is gedaald tot 1:12. De renners werken nochtans goed samen vooraan, buiten Mühlberger, die nu het laatste wiel heeft gekozen. Eindelijk dan ook het signalement van Bouhanni en Hodeg. Bouhanni volgt in een klein groepje op 2:08 van de kop, terwijl een peloton met Hodeg volgt op 2:47. Niet volledig kansloos, maar met de stoomtrein van Bora – Hansgrohe op kop lijkt het heel moeilijk om nog terug te keren. Bennett heeft nog altijd Drucker, Felix Großschartner en Lukas Pöstlberger, de titelverdediger, voor zich uit rijden. Ook Poljański is nog in dit groepje te vinden. We springen weer iets vooruit in de tijd. Nog 12 kilometer te gaan. De renners rijden door het dorpje Krumpendorf. Het lijkt heel moeilijk te gaan worden voor de koplopers. Het verschil is gedaald tot 35 seconden.

Großschartner rijdt de longen uit zijn lijf op de kop van het peloton. We draaien weg van de Wörthersee richting Tultschnig. Hier begint de weg hier en daar weer op te lopen. Großschartner gaat dan eindelijk van de kop op iets minder dan 10 kilometer, maar daar is dan Poljański weer om een beurt te doen. Met nog 7 kilometer te gaan worden de koplopers definitief ingelopen en kunnen we ons opmaken voor een sprint. Bennett wordt in een zetel naar Klagenfurt gebracht. En die zetel wordt nog comfortabeler. Op 4 kilometer van de meet zien we Cees Bol langs de weg staan. Hij krijgt een nieuw voorwiel van ploegmaat Chris Hamilton, maar kan een mooi resultaat wel op zijn buik schrijven. Zonde, na een zeer sterke koers van de Zaandammer. We stevenen af op de finish. Poljański heeft geeft over aan Mühlberger, die niet te min is om zich weg te cijferen voor het team. Daar is de vod. Riabushenko heeft geen loodsen meer over en heeft zich in het wiel van Bennett weten te wringen. Daar zien we Štybar weer terwijl hij Florian Sénéchal naar voren loodst. Ook Androni zet een soort halfbakken treintje op in het zog van Bora – Hansgrohe. Daar volgt de laatste bochtencombinatie. Zou een herhaling van vorig jaar weer mogelijk zijn? Pöstlberger heeft immers vlak voor het ingaan van de bocht de kop weer gepakt. Nog 600 meter. Plots schieten twee Sunweb renners naar voren. Knap stuurwerk van Hirschi met een renner die Nikias Arndt moet zijn. Geen gaatje voor Pöstlberger, Bora – Hansgrohe wil het echt op een sprint gaan gooien. Nog 300 meter. Drucker duikt onder Pöstlberger door in de laatste bocht. Pöstlberger blokkeert zo Hofstetter, die buitenom probeerde te komen en daardoor de benen stil moet houden. Op 125 van de meet komt Bennett er zelf dan uit en rijdt Riabushenko vlak uit het wiel. Er staat geen maat op de Ier, Bennett wint Klagenfurt – Villach – Klagenfurt. Riabushenko sprint vanuit zijn wiel, ondanks dat hij kansloos was voor de winst, toch naar de tweede plaats, voor Sénéchal, Gavazzi en een teleurgestelde Hofstetter wordt toch nog aardig zesde. Bennett’s lead-out Drucker vinden we terug op plaats zes, voor Arndt, Evgeny Shalunov, Luca Wackermann en Simone Velasco. 32 jaar nadat een Ier in deze streken wereldkampioen werd krijgen we dus een Ierse winnaar van deze koers. De tweede zege op rij voor Bora – Hansgrohe. Daarmee komt het seizoen voor de meeste van deze renners ook tot een einde. Terwijl we de huldiging van Bennett, Riabushenko en Sénéchal, maar ook van smaakmakers Umhaller en Rapp meepikken vanaf de Neuer Platz wensen we u een fijne avond en graag tot volgend jaar!

Klagenfurt – Villach – Klagenfurt 2019 🇦🇹
1. Sam Bennett 🇮🇪 Bora – Hansgrohe “5:00:47
2. Alexandr Riabushenko 🇧🇾 UAE Team Emirates + zt
3. Florian Sénéchal 🇫🇷 Deceuninck – Quick Step + zt
4. Francesco Gavazzi 🇮🇹 Androni Giocattoli + zt
5. Hugo Hofstetter 🇫🇷 Cofidis + zt
6. Jean-Pierre Drucker 🇱🇺 Bora – Hansgrohe + zt
7. Nikias Arndt 🇩🇪 Team Sunweb + zt
8. Evgeny Shalunov 🇷🇺 Gazprom RusVelo + zt
9. Luca Wackermann 🇮🇹 Bardiani + zt
10. Simone Velasco 🇮🇹 Neri Sottoli + zt

Bergprijs
Jonas Rapp 🇩🇪 Hrinkow Advarics Cycleang

Klagenfurt – Villach – Klagenfurt 2020
De ronde van Karinthië, de laatste vier jaar de seizoensafsluiter van het Europese wielerseizoen. Ook Klagenfurt – Villach – Klagenfurt ontkomt natuurlijk niet aan de gevolgen van de Coronacrisis, ondanks dat Oostenrijk als een van de eerste Europese landen toe was aan het versoepelen van toegepaste maatregelen. De organisatie heeft ervoor gekozen eenmalig naar een woensdag te verplaatsen, na de uitgestelde Giro en Parijs – Roubaix.

Vier jaar geleden werd het ballonnetje opgelaten: een eendagskoers rond de bergen en meren van Karinthië. Het traject van Klagenfurt naar Villach en weer terug moest als nieuwe eendagskoers een prominente plaats krijgen in het gereanimeerde Oostenrijkse wielrennen. Om nu te stellen dat Oostenrijk een echte wielertraditie heeft gaat wat ver. Een echte wielerhistoricus zal wellicht bekend zijn met Max Bulla. De Weense renner werd in 1933 de eerste winnaar van de Ronde van Zwitserland en wist twee jaar eerder als touriste-routier drie etappes in de Tour te winnen. Dit was in de tijd dat de nationale ploegen iedere etappe met 10 minuten voorsprong op de deelnemers zonder teams begonnen. Desalniettemin wist Bulla een dag de gele trui te veroveren en uiteindelijk als 15e Parijs te halen. In 1935 wist hij vijfde te worden in de Vuelta met twee ritzeges op zak. Voor wat modernere successen moeten we naar de jaren ’80 en ’90, wederom in buurland Zwitserland. Helmut Wechselberger wist daar de grootste zege van zijn carrière te boeken door de Tour de Suisse te winnen, voor Steve Bauer. Acht jaar later kwam er een derde Oostenrijker bij in de persoon van Peter Luttenberger, die enkele weken later vijfde zou worden in de Tour de France.

De bekendste Oostenrijkse wielrenners zullen altijd met een asterisk naast hun naam worden bekeken. Zij reden namelijk tijdens het hoogtepunt van het dopingtijdperk. Georg Totschnig was een gerespecteerde klimmer, die zijn hoogtepunten in de Tour de France kende en dan is er natuurlijk Bernhard Kohl. Op 26-jarige leeftijd wist hij op het podium te klimmen in Parijs. De lofzang was echter van korte duur, aangezien hij later dat jaar op het gebruik van CERA werd betrapt. De hoop van het vaderlandse wielrennen zou daarna hoog worden gehouden door zijn naamgenoot Berhnard Eisel, die uitblonk in klassiekers en daarnaast ook rap aan de streep was of als lead-out. De laatste jaren lijkt het vuur onder de schenen van de Oostenrijkse wielrenners weer te zijn aangewakkerd. Patrick Konrad liet al zien in iedere wielerronde waar moet worden geklommen een gedaagde kandidaat te zijn. Ploegmaats Felix Großschartner en Gregor Mühlberger gelden tevens als getalenteerde klimmers. En met renners als Matthias Brändle, Marco Haller, Lukas Pöstlberger en Riccardo Zoidl is de lijn achter hen ook zo slecht nog niet.

Klagenfurt – Villach – Klagenfurt heeft zo mooi plaats weten te vinden op de internationale wielerkalender. Laat genoeg om niet in conflict te geraken met grotere koersen, maar nog net optijd om renners in het najaarscircuit te verleiden nog een keer op te stappen voor een tocht door het mooie landschap van de deelstaat Karinthië. Daar waar Stephen Roche in 1987 wielergeschiedenis wist te schrijven door als tweede renner de Triple Crown te vervolledigen, strijden de renners nu om een van de laatste zeges van het jaar. De erelijst tijdens de eerste drie edities is alvast een mooie. De excentrieke Filippo Pozzato won de eerste editie, gevolgd door een late uitval van voormalig rozetruidrager Lukas Pöstlberger en vorig jaar een machtige sprint van Iers kampioen Sam Bennett.

Erelijst
2019 – Sam Bennett 🇮🇪
2018 – Lukas Pöstlberger 🇦🇹
2017 – Filippo Pozzato 🇮🇹

Parcours
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/375969

Aan het parcours is ten opzichte van vorig jaar nauwelijks iets veranderd. De start is op de Neuer Platz in het hartje van Klagenfurt. De renners zullen eerst naar het zuiden rijden, waar de lastige Hasselberg en Abteier Berg de eerste hindernissen van de dag vormen. Vervolgens gaat het lange tijd richting het westen, langs de oevers van de Drau af. De korte beklimmingen van de Muschkau en de Rupertiberg leiden de renners naar de regio Villach. De steile beklimming van de Bleiberg leidt de renners naar de Faaker See, een prachtig azuurblauw meer even buiten Villach. Voordat de renners de tweede stad van Karinthië binnenrijden wacht nog de zware klim naar Altfinkenstein met haar Romeinse theater met uitzicht over het dal van de Drau. Dan wordt het keerpunt van deze koers bereikt: Villach, de geboortestad van lokale held Anna Gasser, de snowboardster die in Pyeongchang Olympisch goud wist te winnen. Na de passage in de WK stad van 1987 volgt de scherprechter van dat WK, de beklimming van Mittewald, die de renners terug naar de Faaker See leidt. Vanaf dan is het oppassen geblazen.

Nadat de renners de Drau oversteken gaat het 15 kilometer lang bijna constant omhoog. Na een vals platte aanloop volgt het tweeluik Eichelberg – Köstenberg, die in de eerste drie edities altijd als aanvalspunt gold voor zij die een sprint wilden vermijden. Na de Köstenberg volgt nog één beklimming, maar wel een vrij zware. De Obergöriacher Berg is met 4 kilometer klimmen aan 8% een van de zwaarste ondernemingen van de dag. Na de top zijn er 40 kilometers om orde te herstellen. Een afdaling leidt tot Velden am Wörthersee het centrum van een van de meest toeristische gebieden van Oostenrijk. Vervolgens gaat het via de noodkust van de Wörthersee terug naar de speelstad van het EK voetbal van 2008. In de finale is wel het een en ander veranderd. In het kader van de veiligheid is de smalle passage in de laatste 6 kilometer tussen Tultschnig en Klagenfurt eruit gehaald en ook de finishlocatie is verplaatst. De technische aanloop naar de korte, relatief smalle finishstraat wordt nu vervangen door een aankomst op de bredere ring rond de binnenstad, aan het Park der Freiwilligen Schützen, een park ter ere van de burgers die zich ten tijde van de Eerste Wereldoorlog op vrijwillige basis hun thuis verdedigden. Qua afstand zien we geen verschil, de wedstrijd is nu 200 meter langer.

Belangrijke Punten
0,0 km – Klagenfurt - Neuer Platz – Start
12,2 km – Hasselberg (3,7 km à 8,9%)
35,3 km – Abteier Berg (4,4 km à 6,4%)
67,6 km – Muschkau (2,2 km à 5,7%)
75,7 km – Rupertiberg (3,5 km à 3,3%)
92,4 km – Bleiberg (1,5 km à 7,7%)
103,7 km – Altfinkenstein (4,0 km à 6,9%)
118,5 km – Villach – Premiesprint
124,1 km – Mittewald (2,5 km à 5,0%)
137,7 km – Eichelberg (2,3 km à 7,9%)
144,4 km – Köstenberg (3,0 km à 8,0%)
168,0 km – Obergöriacher Berg (3,7 km à 8,4%)
209,3 km – Klagenfurt – Finish

Parcours vrouwen
https://www.la-flamme-rouge.eu/maps/viewtrack/375974

Dit jaar wordt ook voor het eerst een vrouwenkoers gekoppeld aan Klagenfurt-Villach-Klagenfurt onder de naam Kärnten Tour. De vrouwen zullen even voor de mannen uitrijden over grotendeels hetzelfde parcours. De vrouwen starten in Villach, waarna zij al snel aan de beklimming van Mittewald zullen beginnen. Zij trekken daarna door naar de Eichelberg, waarna er wordt afgedaald naar Velden am Wörthersee. Na een lusje van 22,6 kilometer bevinden zij zich dan wederom op de top van de Eichelberg. Daarna wordt het parcours van de mannen gevolgd, dus over de Köstenberg en de Obergöriacher Berg naar het Park der Freiwilligen Schützen.

Belangrijke punten
0,0 km – Villach – Start
6,3 km – Mittewald (2,7 à 4,7%)
19,9 km – Eichelberg (2,3 km à 7,9%)
42,5 km – Eichelberg (2,3 km à 7,9%)
49,1 km – Köstenberg (3,0 km à 8,0%)
72,7 km – Obergöriacher Berg (3,7 km à 8,4%)
114,0 km – Klagenfurt – Finish

Startlijst Klagenfurt – Villach – Klagenfurt
Deceuninck – Quick Step 🇧🇪
001 Sam Bennett 🇮🇪
002 Shane Archbald 🇳🇿
003 Mattia Cattaneo 🇮🇹
004 Rémi Cavagna 🇫🇷
005 Mikkel Frølich Honoré 🇩🇰
006 Florian Sénéchal 🇫🇷
007 Zdeněk Štybar 🇨🇿

UAE Team Emirates 🇦🇪
011 Alexandr Riabushenko 🇧🇾
012 Sven Erik Bystrøm 🇳🇴
013 Valerio Conti 🇮🇹
014 Vegard Stake Laengen 🇳🇴
015 Jan Polanc 🇸🇮
016 Edward Ravasi 🇮🇹
017 Diegu Ulissi 🇮🇹

Androni Giocattoli – Sidermec 🇮🇹
021 Francesco Gavazzi 🇮🇹
022 Kevin Colleoni 🇮🇹
023 Filippo Conca 🇮🇹
024 Mattia Frapporti 🇮🇹
025 Davide Gabburo 🇮🇹
026 Janos Pelikán 🇭🇺
027 Josip Rumac 🇭🇷

Israel Start-Up Nation 🇮🇱
031 Davide Cimolai 🇮🇹
032 Matthias Brändle 🇦🇹
033 Ben Hermans 🇧🇪
034 Hugo Hofstetter 🇫🇷
035 Reto Hollenstein 🇨🇭
036 Patrick Schelling 🇨🇭
037 Mads Würtz Schmidt 🇩🇰

Bora – Hansgrohe 🇩🇪
041 Pascal Ackermann 🇩🇪
042 Patrick Gamper 🇦🇹
043 Felix Großschartner 🇦🇹
044 Patrick Konrad 🇦🇹
045 Jay McCarthy 🇦🇺
046 Gregor Mühlberger 🇦🇹
047 Lukas Pöstlberger 🇦🇹

Team Sunweb 🇩🇪
051 Cees Bol 🇳🇱
052 Nikias Arndt 🇩🇪
053 Nico Denz 🇩🇪
054 Felix Gall 🇦🇹
055 Chris Hamilton 🇦🇺
056 Marc Hirschi 🇨🇭
057 Florian Stork 🇩🇪

Gazprom – RusVelo 🇷🇺
061 Marco Canola 🇮🇹
062 Vladislav Kulikov 🇷🇺
063 Viatchetslav Kusnetsov 🇷🇺
064 Alexey Rybalkin 🇷🇺
065 Cristian Scaroni 🇮🇹
066 Evgeny Shalunov 🇷🇺
067 Simone Velasco 🇮🇹

Vini Zabù – KTM 🇮🇹
071 Giovanni Visconti 🇮🇹
072 Francesco Manuel Bongiorno 🇮🇹
073 Andrea Gorosio 🇮🇹
074 Lorenzo Rota 🇮🇹
075 Etienne van Empel 🇳🇱
076 Luca Wackermann 🇮🇹
077 Edoardo Zardini 🇮🇹

CCC Team 🇵🇱
081 Matteo Trentin 🇮🇹
082 Jonas Koch 🇩🇪
083 Kamil Małecki 🇵🇱
084 Michał Paluta 🇵🇱
085 Attila Valter 🇭🇺
086 Nathan van Hooydonck 🇧🇪
087 Łukasz Wiśniowski 🇵🇱

Cofidis, Solutions Crédits 🇫🇷
091 Christophe Laporte 🇫🇷
092 Piet Allegaert 🇧🇪
093 Dimitri Claeys 🇧🇪
094 Cyril Lemoine 🇫🇷
095 Anthony Perez 🇫🇷
096 Stéphane Rossetto 🇫🇷
097 Damien Touzé 🇫🇷

AG2R La Mondiale 🇫🇷
101 Tony Gallopin 🇫🇷
102 Axel Domont 🇫🇷
103 Ben Gastauer 🇱🇺
104 Oliver Naesen 🇧🇪
105 Lawrence Naesen 🇧🇪
106 Andrea Vendrame 🇮🇹
107 Larry Warbasse 🇺🇸

NTT Pro Cycling 🇿🇦
111 Edvald Boasson Hagen 🇳🇴
112 Samuele Battistella 🇮🇹
113 Enrico Gasparotto 🇨🇭
114 Michael Gogl 🇦🇹
115 Gino Mäder 🇨🇭
116 Matteo Sobrero 🇮🇹
117 Danilo Wyss 🇨🇭

Alpecin – Fenix 🇧🇪
121 Kristian Sbaragli 🇮🇹
122 Floris de Tier 🇧🇪
123 Jimmy Janssens 🇧🇪
124 Alexander Krieger 🇩🇪
125 Oscar Riesebeek 🇳🇱
126 Petr Vakoč 🇨🇿
127 Otto Vergaerde 🇧🇪

Bardiani – CSF – Faizanè 🇮🇹
131 Vincenzo Albanese 🇮🇹
132 Luca Covili 🇮🇹
133 Nicolas Dalla Valle 🇮🇹
134 Iuri Filosi 🇮🇹
135 Giovanni Lonardi 🇮🇹
136 Francesco Romano 🇮🇹
137 Daniel Savini 🇮🇹

Circus – Wanty Gobert 🇧🇪
141 Andrea Pasqualon 🇮🇹
142 Jan Bakelants 🇧🇪
143 Jeremy Bellicaud 🇫🇷
144 Aimé de Gendt 🇧🇪
145 Xandro Meurisse 🇧🇪
146 Simone Petilli 🇮🇹
147 Loïc Vliegen 🇧🇪

Riwal Readynez Cycling Team 🇩🇰
151 Sondre Holst Enger 🇳🇴
152 Arvid de Kleijn 🇳🇱
153 Lukas Eriksson 🇸🇪
154 Andreas Kron 🇩🇰
155 Christoffer Lisson 🇩🇰
156 Sindre Lunke 🇳🇴
157 Nick van der Lijke 🇳🇱

Team Arkéa – Samsic 🇫🇷
161 Nacer Bouhanni 🇫🇷
162 Romain Hardy 🇫🇷
163 Kévin Ledanois 🇫🇷
164 Łukasz Owsian 🇵🇱
165 Laurent Pichon 🇫🇷
166 Diego Rosa 🇮🇹
167 Connor Swift 🇬🇧

Continental Team SPORT.LAND. Niederösterreich 🇦🇹
171 Matej Mugerli 🇸🇮
172 Marvin Hammerschmidt 🇦🇹
173 Raphael Hammerschmidt 🇦🇹
174 Stefan Kolb 🇦🇹
175 Luka Pajek 🇸🇮
176 Stefan Pöll 🇦🇹
177 Nikolas Riegler 🇦🇹

Maloja Pushbikers 🇩🇪
181 Yannik Achterberg 🇩🇪
182 Corey Davis 🇺🇸
183 Mika Heming 🇩🇪
184 Jason Lea 🇦🇺
185 Matthias Magnertseder 🇩🇪
186 Lukas Stoiber 🇦🇹
187 Helmut Trettwer 🇩🇪

Team Felbrmayer – Simplon Wels 🇦🇹
191 Riccardo Zoidl 🇦🇹
192 Filippo Fortin 🇮🇹
193 Žiga Grošelj 🇸🇮
194 Matthias Krizek 🇦🇹
195 Stephan Rabitsch 🇦🇹
196 Thomas Umhaller 🇦🇹
197 Moran Vermeulen 🇦🇹

Team Hrinkow Advarics Cycleang 🇦🇹
201 Jonas Rapp 🇩🇪
202 Daniel Eichinger 🇦🇹
203 Markus Freiberger 🇦🇹
204 Christopher Hatz 🇩🇪
205 Andreas Hofer 🇦🇹
206 Jan Koller 🇦🇹
207 Timon Loderer 🇩🇪

Team Vorarlberg Santic 🇦🇹
211 Roland Thalmann 🇨🇭
212 Jack Burke 🇨🇦
213 Daniel Geismayr 🇦🇹
214 Alexis Guerin 🇫🇷
215 Maximilian Kuen 🇦🇹
216 Johannes Schinnagel 🇩🇪
217 Colin Stüssi 🇨🇭

Tirol KTM Cycling Team 🇦🇹
221 Tobias Bayer 🇦🇹
222 Felix Engelhardt 🇩🇪
223 Marco Friedrich 🇦🇹
224 Mario Gamper 🇦🇹
225 Florian Kierner 🇦🇹
226 Georg Steinhauser 🇩🇪
227 Markus Wildauer 🇦🇹

WSA KTM Graz 🇦🇹
231 Daniel Auer 🇦🇹
232 Valentin Götzinger 🇦🇹
233 Alexander Gratzer 🇦🇹
234 Maximilian Kabas 🇦🇹
235 Felix Ritzinger 🇦🇹
236 Jodok Salzmann 🇦🇹
237 Lukas Schlemmer 🇦🇹

Startlijst Kärnten Tour
Oostenrijkse Selectie 🇦🇹
001 Anna Badegruber 🇦🇹
002 Anna Kiesenhofer 🇦🇹
003 Christina Perchtold 🇦🇹
004 Christina Schweinberger 🇦🇹
005 Kathrin Schweinberger 🇦🇹
006 Angelika Tazreiter 🇦🇹

Alé BTC Ljubljana 🇮🇹
011 Urška Bravec 🇸🇮
012 Eugenia Bujak 🇸🇮
013 Anastasiia Chursina 🇷🇺
014 Tatiana Guderzo 🇮🇹
015 Anna Trevisi 🇮🇹
016 Urška Žigart 🇸🇮

Aromitalia Vaiano 🇮🇹
021 Rasa Leleivytė 🇱🇹
022 Letizia Borghesi 🇮🇹
023 Anastasia Carbonari 🇮🇹
024 Carmela Cipriani 🇮🇹
025 Nicole d’Agostin 🇮🇹
026 Elena Lucchinelli 🇮🇹

Astana Women’s Team 🇰🇿
031 Arlenis Sierra 🇨🇺
032 Blanca Liliana Moreno 🇨🇴
033 Francesca Pattaro 🇮🇹
034 Katia Ragusa 🇮🇹
035 Olga Shekel 🇺🇦
036 Makhabbat Umutzhanova 🇰🇿

Bepink 🇮🇹
041 Camilla Alessio 🇮🇹
042 Giorgia Catarzi 🇮🇹
043 Simona Frapporti 🇮🇹
044 Marketa Hájková 🇨🇿
045 Melissa van Neck 🇨🇿
046 Silvia Zanardi 🇮🇹

Canyon SRAM Racing 🇩🇪
051 Hannah Barnes 🇬🇧
052 Alice Barnes 🇬🇧
053 Elena Cecchini 🇮🇹
054 Tanja Erath 🇩🇪
055 Rotem Gafinovitz 🇮🇱
056 Omer Shapira 🇮🇱

CCC – Liv 🇵🇱
061 Sofia Bertizzolo 🇮🇹
062 Marta Lach 🇵🇱
063 Aurela Nerlo 🇵🇱
064 Soraya Paladin 🇮🇹
065 Agnieszka Skalniak 🇵🇱
066 Sabrina Stultiens 🇳🇱

Ceratizit – WNT Pro Cycling 🇩🇪
071 Ane Santesteban 🇪🇸
072 Maria Giulia Confalonieri 🇮🇹
073 Julie Leth 🇩🇰
074 Erica Magnaldi 🇮🇹
075 Sarah Rijkes 🇦🇹
076 Lara Vieceli 🇮🇹

Drops 🇬🇧
081 Elizabeth Bennett 🇬🇧
082 Anna Christian 🇬🇧
083 Joscelin Lowden 🇬🇧
084 Maria Martins 🇵🇹
085 Emily Meakin 🇬🇧
086 Emilie Moberg 🇳🇴

Équipe Paule Ka 🇨🇭
091 Elise Chabbey 🇨🇭
092 Niamh Fisher-Black 🇳🇿
093 Mikayla Harvey 🇳🇿
094 Clara Koppenburg 🇩🇪
095 Nikola Nosková 🇨🇿
096 Marlen Reusser 🇨🇭

FDJ Nouvelle Atlantique Futuroscope 🇫🇷
101 Cecilie Uttrup Ludwig 🇩🇰
102 Clara Copponi 🇫🇷
103 Maëlle Grossetête 🇫🇷
104 Lauren Kitchen 🇦🇺
105 Shara Marche 🇦🇺
106 Évita Muzic 🇫🇷

Lotto Soudal Ladies 🇧🇪
111 Lotte Kopecky 🇧🇪
112 Teuntje Beekhuis 🇳🇱
113 Arianna Fidanza 🇮🇹
114 Abby-Mae Parkinson 🇬🇧
115 Julie van de Velde 🇧🇪
116 Jesse Vandenbulcke 🇧🇪

Mitchelton – Scott 🇦🇺
121 Jessica Allen 🇦🇺
122 Grace Brown 🇦🇺
123 Gracie Elvin 🇦🇺
124 Janneke Ensing 🇳🇱
125 Lucy Kennedy 🇦🇺
126 Georgia Williams 🇳🇿

Movistar Team 🇪🇸
131 Katrine Aalerud 🇳🇴
132 Barbara Guarischi 🇮🇹
133 Sheyla Gutiérrez 🇪🇸
134 Eider Merino 🇪🇸
135 Lourdes Oyarbide 🇪🇸
136 Alba Teruel 🇪🇸

Parkhotel Valkenburg 🇳🇱
141 Demi Vollering 🇳🇱
142 Anouska Koster 🇳🇱
143 Marit Raaijmakers 🇳🇱
144 Karlijn Swinkels 🇳🇱
145 Nancy van der Burg 🇳🇱
146 Amber van der Hulst 🇳🇱

Team Sunweb 🇩🇪
151 Alison Jackson 🇨🇦
152 Leah Kirchmann 🇨🇦
153 Franziska Koch 🇩🇪
154 Lianne Lippert 🇩🇪
155 Floortje Mackaij 🇳🇱
156 Julia Soek 🇳🇱

Top Girls Fassa Bortolo 🇮🇹
161 Michela Balducci 🇮🇹
162 Elisa Dalla Valle 🇮🇹
163 Greta Marturano 🇮🇹
164 Gaia Masetti 🇮🇹
165 Maja Perinović 🇭🇷
166 Debora Silvestri 🇮🇹

Trek – Segafredo 🇺🇸
171 Elisa Longo Borghini 🇮🇹
172 Elynor Bäckstedt 🇬🇧
173 Audrey Cordon-Ragot 🇫🇷
174 Letizia Paternoster 🇮🇹
175 Anna Plichta 🇵🇱
176 Abigail van Twisk 🇬🇧

Valcar – Travel & Service 🇮🇹
181 Elisa Balsamo 🇮🇹
182 Martina Alzini 🇮🇹
183 Teniel Campbell 🇹🇹
184 Marta Cavalli 🇮🇹
185 Chiara Consonni 🇮🇹
186 Elena Pirrone 🇮🇹

WCC Team 🇨🇭
191 Eyeru Tesfoam Gebru 🇪🇹
192 Akvilė Gedraitytė 🇱🇹
193 Veronika Jandová 🇨🇿
194 Amber Joseph 🇧🇧
195 Tereza Medveďová 🇸🇰
196 Magdeleine Vallieres 🇨🇦

Klagenfurt – Villach – Klagenfurt & Kärnten Tour 2020 🇦🇹
Welkom allen op deze grauwe middag in Karinthië. Vanuit Klagenfurt verslaan wij de vierde uitgave van Klagenfurt – Villach – Klagenfurt. Het is even na het middaguur wanneer de renners zich op de Neuer Platz verzamelen voor de start van de wedstrijd. Het kan wel eens een lange dag op de fiets gaan worden. Donkere wolken hebben zich boven het strijdtoneel samengepakt en blijven volgens de laatste weerberichten de ganse koers volgen. Ten slotte zal er ook een aardige tegenwind staan in de finale en dat allen bij een temperatuur rond de 11 graden. De renners zijn ondertussen geneutraliseerd vertrokken en krijgen nabij buitenwijk St. Ruprecht het echte vertreksignaal, er mag gekoerst worden. De eerste renner die we zien aanvallen is Stefan Kolb van Sport.Land. Hij krijgt Daniel Savini van Bardiani met zich mee, maar het duurt niet lang alvorens de renners weer worden gegrepen door het peloton. Het is aan de voet van de Hasselberg waar de vluchtersgroep van de dag wordt gevormd. Florian Kierner is namens Tirol Cycling Team de aanstichter. Hij krijgt van vier renners gezelschap. Sport.Land is er wederom bij, ditmaal met Stefan Pöll, Markus Freiberger is mee namens Hrinkow en Johannes Schinnagel is de vooruitgeschoven man van Vorarlberg. Ook vooraan zien we de Oostenrijkse kampioenentrui van Valentin Götzinger van WSA Graz. De 19-jarige verrassingskampioen wil zich vandaag dus tonen. Dit doet hij alvast mooi door als eerste de top van de Hasselberg te bereiken, voor Kierner en Freiberger. Zij hebben hier al een bres van 50 seconden geslagen. Na de afdaling volgen er nieuwe uitbraken. Eerst zijn het Götzingers ploeggenoot Lukas Schlemmer en Maloja renner Jason Lea die in de achtervolging gaan, maar daarachter ontstaat een grotere groep. Daarbij ook een Nederlander, Nick van der Lijke is mee namens Riwal. Hij wordt vergezeld door Nicolas Dalla Valle van Bardiani, Michal Paluta van CCC, János Pelikán van Androni, Alexey Rybalkin van Gazprom, Matteo Sobrero van Team NTT, Otto Vergaerde van Alpecin Fenix en Mads Würtz Schmidt van Israel.

Onderweg naar de Abteier Berg neemt de motregen sterkere vormen aan, waarbij we intussen kunnen spreken over een echte plensbui. De koplopers vangen die klim aan met de nodige voorsprong, 30 seconden op de eerste achtervolgers, 50 seconden op groep 2 en 1:10 op het peloton. Schlemmer en Lea worden al snel ingelopen door de grotere groep en ook de koplopers komen nu voor hen in zicht. Op ruim 2 kilometer van de top zien we daarom Schinnagel versnellen. De Duitser greep naast de punten op de Hasselberg en lijkt dus een doel te maken van die bergprijs. Vlak voor de top weet hij echter Kierner weer in zijn wiel. In het sprintje voor de punten wint de Duitser met een banddikte voorsprong. De achtervolgers volgen een luttele 6 seconden later, waarbij Götzinger nog een puntje scoort. Het peloton passeert op 2:20, onder aanvoering van Deceuninck Quick Step. In de afdaling richting Felach zijn de renners op hun hoede. Het begint namelijk steeds harder te regenen boven het parcours. Dit zorgt kort na de afdaling voor de nodige problemen. Er zijn namelijk breukjes in het peloton, waarbij belangrijke pionnen vooraan ontbreken. Zo zit Pascal Ackermann niet in de eerste groep en ook Edvald Boasson Hagen wordt op achterstand gemeld. Kort voor de passage in Ferlach dan een valpartij, net wanneer de groep Ackermann weer aansluit bij de voorwachten van het peloton. We zien onder meer Cees Bol erbij liggen, maar ook Davide Cimolai en Diego Ulissi lijken erbij gelegen te hebben. Even later komt ook Nacer Bouhanni ten val, maar hem zien we later terug in een groepje met Boasson Hagen dat intussen op 50 seconden van het peloton wordt gemeld. Na 58 kilometer volgt er nog een val. Ditmaal ligt Pascal Ackermann erbij, op zijn eentje. De nummer 2 van 2018 blijft er beduisd bij zitten. Even later krijgen we de bevestiging: hij is de eerste uitvaller. De mannen van Deceunick drukken het tempo, waardoor het peloton weer bij elkaar weet te komen. Op 145 kilometer genieten de aanvallers een voorsprong van 3:20.

Ook de vrouwen zijn klaar om te koersen. Hier in Villach is het nog even droog, maar in de verte kunnen we de regenbuien al zien hangen. 120 vrouwen vertrekken vanaf de Hauptplatz voor de tocht van 114 kilometer. Met de Mittewald al snel volgend na de start rijdt er op deze heuvel gelijk een eerste kopgroep weg. Nationaal kampioene Kathrin Schweinberger, hier met de nationale ploeg, is de eerste aanvalster. De nummer 2 van dat kampioenschap, Sarah Rijkes van Ceratizit – WNT is ook mee. Verder nemen zij Kroatisch kampioen Maja Perinović van Top Girls Fassa Bortolo, de Tsjechische Marketa Hájková van Bepink en de jonge Canadese Magdeleine Vallieres van het World Cycling Centre zijn vooraan te vinden. Schweinberger, Rijkes en Perinović bereiken als eerste de top. Het door Trek-Segafredo aangevoerde peloton volgt op 25 seconden. De vrouwen trekken voor het eerst richting de Eichelberg, de beklimming die zij vandaag dubbel moeten doen. Ook de vrouwen voelen de eerste neerslag op zich neerkomen. 1:36 bedraagt de voorsprong wanneer de voorste vrouwen de Eichelberg voor het eerst opdraaien. Veel groter laat het peloton die voorsprong echter niet worden. De dames van Trek-Segafredo leggen hun concurrentes onmiddellijk een strak tempo op. Vooraan bereiken de koploopsters wel als eerste de top. Ditmaal is het Hájková die als eerste boven weet te komen, voor Schweinberger en Vallieres. Het peloton volgt op 51 seconden. Dat is wel zonder Lotte Kopecky, de kopvrouw van Lotto Soudal heeft een lekke band en moet dus wachten op een nieuw achterwiel. De vrouwen dalen af richting Velden am Wörthersee, om zo het lusje terug naar de voet van de Eichelberg te maken. Als we de wedstrijd bij de mannen als historische rode draad mogen gebruiken kan de wedstrijd daar wellicht al ontbranden. Ook FDJ meldt zich nu aan de kop van het peloton. Vooraan zien we Perinović wegens een lekke band afhaken. Ook hier komt het nu met bakken uit de hemel gevallen.

Neoprof Elynor Bäckstedt voert het tempo nogmaals op. Ze beginnen eraan, voor de tweede keer de Eichelberg. De voorsprong van de vrouwen voorop is teruggelopen tot 19 seconden bij aanvang van de klim. Niet geheel verrassend worden zij al vroeg op de klim definitief ingelopen. Tijd voor nieuwe aanvallen dan maar. Het is de Nieuw Zeelandse Georgia Williams van Mitchelton Scott die een poging doet, maar ook al snel weer wordt ingelopen door de vrouwen van Trek-Segafredo. Het mag dan nog vroeg in de koers zijn, maar het hoge tempo is al wel slachtoffers aan het eisen. Lotte Kopecky, net nog teruggekomen, kent een moeilijk moment en begeeft zich tussen verschillende lossers uit het peloton. Ook de Trinidadiaanse Teniel Campbell zien we daar rijden. Cecilie Ludwig Uttrup gaat er dan vooraan vandoor. Toch een outsider voor de zege vandaag, dat is opvallend. En daardoor ook reacties, maar nog niet van de grootste namen uit dit peloton. Het zijn Tanja Erath van Canyon SRAM, Niamh Fisher-Black van Paule Ka en Eider Merino van Movistar die weer bij de Deense weten aan te sluiten. Achteraan zien we in de persoon van Arlenis Sierra wederom een outsider voor de zege passen. Zo gaat het redelijk snel natuurlijk. De vrouwen vooraan ontwikkelen een knap tempo, want ze weten meer en meer tijd te pakken op het door de Trek-Segafredo vrouwen aangevoerde peloton. Op de top, waar Fisher-Black als eerste passeert, hebben zij een goede 17 seconden te pakken. Ook op de uitloper van de Eichelberg blijft het goed ronddraaien. Bäckstedt is intussen afgelost door haar landgenote Abigail van Twisk. Met een voorsprong van 25 seconden kunnen de koploopsters beginnen aan de Köstenberg.

Vooraan begint men aan de beklimming van de Muschkau. Al vroeg krijgen we hier een aanval. Het is Götzinger die zich niet in kan houden en in zijn intussen viesgeregende kampioenstrui het hazenpad kiest. Zijn medevluchters lijken zich niet erg bedreigd te voelen door de jongeling en laten hem spartelen. Het is zo aan de renners van de continentale ploegen, die gemoeid zijn met de bergprijs, om het verschil te beperken. Kierner, Schinnagel, Freiberger, Pöll en Lea melden zich aan de kop van de achtervolgende groep. Götzinger bereikt als eerste de top van de Muschkau. Schinnagel en Freiberger willen nog wel sprinten om de overige punten, maar Götzingers ploegmaat Schlemmer, die in het wiel heeft kunnen wachten, verdedigt met een machtige sprint de punten van zijn jonge landgenoot. Freiberger passeert als derde, dit overigens op een halve minuut van Götzinger. Die voorsprong bouwt hij verder uit in de volgende kilometers. Zo begint hij aan de voet van de Rupertiberg met een voorsprong van 42 seconden. Niet geheel verrassend komt hij ook als eerste boven. Het sprintje daarachter wordt gewonnen door Schinnagel, gevolgd door Schlemmer. In het peloton geldt een status quo. Deceuninck Quick Step bepaalt het tempo in het peloton en houdt de vluchters binnen schot. Zij volgen op 3:50 van Götzinger. Via de uiterste buitenwijken van Velden am Wörthersee gaat het verder naar Rosegg. Daar ligt dadelijk de Bleiberg te wachten. Er begint weer wat meer gang in de achtervolgende groep te komen en zo loopt de voorsprong van de Oostenrijkse kampioen weer terug. De Bleiberg neemt hij nog wel voor zijn rekening. Op 19 seconden volgen dan Kierner en Schinnagel. Kort na de top wordt Götzinger weer ingelopen door zijn vluchtmakkers. In het peloton zien we een schifting. Zonder Ackermann kan Bora niet langer mee blijven varen met het werk van Deceuninck Quick Step en besluit het tempo op te voeren. Jay McCarthy zien we hier al vroeg aan het werk. Daardoor vindt op de korte maar steile Bleiberg toch al een beetje schifting plaats. Zo zien we de eerder nog gevallen Cimolai hier al lossen en ook Filippo Fortin en Francesco Gavazzi kennen duidelijk niet hun beste dagen op een fiets.

Via de prachtige Faaker See gaat het richting het dorpje Latschach, waar de renners beginnen aan de Altfinkensteiner Berg, een van de lastigere beklimmingen van de dag. Hier wordt de schifting in het peloton nog maar eens doorgevoerd. Eerst door McCarthy en dan door Lukas Pöstlberger. Achteraan zien we Christophe Laporte en Alexander Krieger passen. Vooraan vindt ook wat afscheiding plaats. De Bora-mannen zitten er goed bij, maar ook AG2R zit met 4 man mee. Patrick Konrad, Felix Groẞschartner, Gregor Mühlberger, Tony Gallopin, Oliver Naesen, Marc Hirschi, Zdenek Stybar, Matteo Trentin, Xandro Meurisse en Andreas Kron zijn de belangrijkste namen in de voorste groep van een man of 25. Ook vooraan wordt niet stilgezeten. Onder impuls van Alexey Rybalkin hebben Paluta, Sobrero, Kierner en Würtz Schmidt zich van de rest afgescheden. De top komt in zicht. Würtz Schmidt moet er dan toch nog vanaf. Kierner komt als eerste boven, voor Rybalkin en Sobrero. Würtz Schmidt volgt op 12 seconden, op zijn beurt weer gevolgd door Nick van der Lijke op 18 seconden. De rest van de kopgroep passeert versplinterd de top. Op 2:20 volgt de groep met de mannen van Bora. 25 seconden later gevolgd door de groep Bennett. In de afdaling is het voor de commentatoren billenknijpen geblazen en zo waarschijnlijk ook voor menig renner. De weg naar Finkenstein is niet heel bijzonder. Het is niet de breedste afdaling, maar niet anders dan in veel andere koersen. Ook qua bochtenwerk is het wat flauwtjes. Toch, door de dichte bossen langs de weg en het natte wegdek, al regent het al niet meer zo hard als zoëven, is dit risicovolle afdaling. Dat zien we in de voorste “favorietengroep” de mannen van Bora gaan ervoor en dat heeft consequenties. De winnaar van 2018, Pöstlberger, gaat hard onderuit, wat de groep wat tot bedaren brengt. Maar ook daarachter worden risico’s genomen. We zien Bouhanni uit de berm kruipen, hij zat in de groep Bennett. Even later is het Mattia Cattaneo die alle zeilen bij moet zetten om overeind te blijven. De renners laten een zucht van opluchting, de afdaling zit erop. Nog 100 kilometer te gaan.

De koploopsters draaien de Köstenberg op. Ludwig Uttrup die het viertal de klim op leidt. Ze kijkt eens achterom, maar ziet daar nog geen achtervolgers komen. Anna Plichta nu met de overname in het peloton. Dit zorgt voor verdere uitdunning plaats. Nederlanders Janneke Ensing en Anouska Koster moeten het peloton hier al vroeg laten gaan en ook de Italiaanse Elena Cecchini hangt aan het rekkertje. Vlak voor haar zien we ook Floortje Mackaij. Het zijn nog maar een vrouw of 35 die hier rijden. Dat is tevens het aantal seconden voorsprong waarover de koploopsters momenteel beschikken. Ludwig vindt dat het niet snel genoeg gaat en versnelt nog maar eens, vanuit het zadel. Erath kiest voor haar eigen tempo en Merino moet na zo’n honderd meter tandenbijten ook laten lopen. Enkel de Nieuw-Zeelandse Fisher-Black kan nog even mee met de kopvrouw van FDJ. Hierdoor loopt de voorsprong van het duo wel weer op, richting de 40 seconden nu. Echter gaat het ook voor Fisher-Black iets te snel. Zo’n 600 meter van de top moet zij een gaatje laten op de Deense en dat gaatje dikt zich steeds verder uit. Met nog ruim 65 kilometer te gaan gaat de 25-jarige renster uit Frederiksberg alleen verder. Er wordt een verdere schifting gemaakt in het peloton, wat we misschien niet eens meer een peloton mogen noemen. Audrey Cordon-Ragot neemt daar de kop, met Elisa Longo Borghini in haar wiel. We zien bijvoorbeeld Marlen Reusser lossen. Ludwig bereikt als eerste de top, op 9 seconden gevolgd door Fisher-Black. Erath en Merino worden vlak voor de top ingelopen door de achtervolgsters, aangevoerd dus door Cordon-Ragot. Dit alles op 48 seconden van de eenzame leidster Ludwig.

Zoveel vrouwen zitten er niet meer bij. Cordon-Ragot en Longo Borghini zijn dus mee namens Trek-Segafredo, maar aan het einde van het groepje zien we ook nog Letizia Paternoster en Anna Plichta hangen. Sofia Bertizzolo en Sabrina Stultiens zijn mee namens CCC, al hangt Soraya Paladin hier nog kort achter. Évita Muzic is nog mee namens FDJ, Eugenia Bujak van Alé BTC Ljubljana, Hannah Barnes en dus Erath van Canyon SRAM, Kristine Aalerud en Merino van Movistar, Lucy Kennedy van Mitchelton Scott, Leah Kirchmann en Lianne Lippert van Sunweb, Rasa Leleivytė van Aromitalia Vaiano, Elise Chabbey en Clara Koppenburg van Paule Ka, Demi Vollering van Parkhotel Valkenburg en Elisa Balsamo van Valcar zijn er ook nog bij. 21 rensters dus nog in deze groep. We duiken de afdaling in. Daar verliezen deze vrouwen al snel een kompaan. Merino, net nog vooraan in de koers, verliest de controle over het stuur tijdens de natte afdaling en komt zo vies ten val. Gelukkig lijkt ze geen blijvende schade opgelopen te hebben, maar ze moet wel even bijkomen van deze harde uitschuiver. Voor de overige rensters verloopt de afdaling voorspoedig. Na de afdaling ontstaan er echter nieuwe problemen. Trek-Segafredo wil namelijk dat CCC mee overneemt, maar zij houden zich wat afzijdig, evenals de anderen in de groep. Door het kijken naar elkaar en het onderhandelen wat achter haar gebeurt kan Ludwig meer en meer afstand nemen onderweg naar de slotklim van de Obergöriacher Berg, die er over een tiental kilometer aan zit te komen. Hierdoor kunnen eerder geloste vrouwen terugkomen. Zo zien we Ane Santesteban en Abby-Mae Parkinson weer aansluiten in de favorietengroep. Nu nemen toch ook de vrouwen van CCC over, al is het maar een beetje halfbakken. Ludwig bereikt ondertussen de voet van de Obergöriacher Berg. 4 oplopende kilometers liggen haar te wachten, daarna is het dalen en een lang stuk vlak tot de finish. Met nog 45 kilometer te gaan verdedigt ze nu een voorsprong van 1:12.

De mannen maken koers richting Villach, het keerpunt van deze wedstrijd. In de groep Bennett zien we de zo net gevallen Bouhanni weer terugkeren. Ook Boasson Hagen, Cees Bol en Andrea Pasqualon worden hier gesignaleerd. Vooraan keren Würtz Schmidt en Van der Lijken terug in de wielen van de koplopers en even later is daar ook weer de Oostenrijkse kampioenstrui van Götzinger. Zeven man voorop nu. Even is het nu droog, tijd om wat bevoorrading mee te pikken bij het binnenrijden van Villach. Het gat tussen de twee favorietengroepen slinkt nu weer wat, tot een seconde of 15. Vooraan bereikt men de premiesprint in het centrum van Villach. Of men er niet van op de hoogte is, of er niet zo veel waarde aan hecht is voer voor speculatie. Feit is echter dat Paluta het prijzengeld in de schoot krijgt geworpen. Op 1:55 volgt de eerste favorietengroep. Onderweg naar de WK-klim Mittewald zien de twee favorietengroepen elkaar rijden. Een paar mannen willen het echter niet zo ver laten komen. Vanuit die eerste favorieten groep rijden drie man weg. Michael Gogl van NTT is de aanstichter en vindt bijval van Attila Valter van CCC en Kroatische kampioen Josip Rumac van Androni. Een Oostenrijk-Hongaars onderonsje dus. Het is slechts enkele momenten later dat de groep weer wordt gegrepen door de groep Bennett. Wanneer men goed en wel aan de Mittewald is begonnen gaat ook Jan Polanc ervandoor, de Sloveen van Team Emirates. Het duurt niet lang alvorens hij de andere vluchters bereikt, die intussen ook Otto Vergaerde hebben opgepikt, die als laatste renner nog tussen de groepjes zwom. Vooraan is het een sprintje van stervende zwanen om de bergpunten, bevochten door Kierner en Götzinger, dat wordt gewonnen door de renner van de Tirol ploeg, die daardoor Götzinger op 5 punten benadert. Paluta pikt het laatste puntje op. Met nog 85 kilometer te gaan hebben zij een voorsprong van 1:20 op de achtervolgers en 1:35 op het peloton. Het gaat verder richting de voet van de Eichelberg. De finale zit eraan te komen.

De koplopers steken de Drau over richting Föderlach. De weg begint hier al flink op te lopen. Opvallenderwijs is het AG2R dat het peloton leidt richting de voet van de Eichelberg. Götzinger en Kierner moeten laten lopen. Daarmee mag Götzinger zich winnaar van de bergprijs noemen. Even later past ook Paluta. Nog in de eerste kilometer van de klim krijgen we dan een aanval. Felix Großschartner doet een poging en scheidt zich zo af met enkele mooie vluchtkompanen. Marc Hirschi bijt zich vast in het wiel, gevolgd door Oliver Naesen, Xandro Meurisse, Kamil Malecki, Mattia Cattaneo en Patrick Konrad. Dat heeft gevolgen. Sam Bennett is van het front verdwenen en we zien de Ierse kampioen enkele momenten later geparkeerd staan. Het is op bij de titelverdediger. De nieuwe vluchters raken al snel bij de achtervolgers, van wie enkel Polanc en Gogl aan weten te haken. Vooraan moet nu ook Van der Lijke passen. Achter de nieuwe achtervolgende groep is het Arkéa Samsic dat aan het rijden is. Halverwege de klim geven zij 18 seconden toe. Een nieuwe aanval. Het is een achtervolgende groep die hier wordt gevormd. Het is Gino Mäder die versnelt, met ploegmaat Boasson Hagen in het wiel. De Noor heeft er dus nog wel vertrouwen in. Ook Matteo Trentin schuift mee. Verder vinden we hier ook Zdenek Stybar, Patrick Schelling, Gregor Mühlberger, Chris Hamilton, Simone Velasco, Luca Wackermann, Tony Gallopin, Loïc Vliegen, Andreas Kron, Riccardo Zoidl, Jonas Rapp en Roland Thalmann. Attila Valter weet hier wel in te pikken. Rybalkin, Sobrero en Würtz Schmidt bereiken de top als eerste, op 22 seconden gevolgd door de groep Großschartner en op 37 seconden door de groep Boasson Hagen. Het door Arkéa aangevoerde peloton volgt op een minuut. Op het korte plateautje tussen de Eichelberg en de Köstenberg wederom een aanval. Boasson Hagen wil koste wat kost aansluiten bij de achtervolgers. Mühlberger zit snel op het wiel en ook Trentin, Valter, en Wackermann sluipen mee. Stybar moet vervolgens een gaatje laten, wat ook Hamilton niet dicht krijgt.

Cecilie Uttrup Ludwig is begonnen aan de beklimming van de Obergöriacher Berg, die lastige laatste klim in deze omloop. Het ziet er nog altijd soepel uit bij de Deense renster. Achter haar maakt Trek-Segafredo tempo hierdoor moeten enkele vrouwen weer afhaken. De zojuist teruggekeerde Parkinson is een van de eersten die weer laat lopen. Ook Hannah Barnes krijgt het al moeilijk. Van Bujak, Kirchmann en Kennedy is het beste ook wel af. Anna Plichta lijkt toch echt uit haar laatste krachten te tappen op kop van de groep. Daar wordt zij nu overgenomen door Cordon-Ragot, met Longo Borghini en dan Paternoster in het wiel. Het tempo gaat verder omhoog. Ook Stultiens en Aalerud zien we afhaken. Daar halen de rensters Niamh Fisher-Black bij. De Nieuw-Zeelandse reed nog altijd vooruit, maar wordt nu ongenadig voorbijgereden. Daar is dan de aanval van Longo Borghini, die je toch wel mocht verwachten. De Italiaanse plaatst een krachtige demarrage en het is Paternoster die het gat laat. Een aanval waar geen reactie op komt. Wie probeert er dan iets? Vollering plaatst een versnelling, maar neemt niet veel ruimte. De vrouw die haar countert, Kloppenburg, trekt haar inspanning verder door. Bertizzolo op het wiel en Leleivytė, Balsamo en Cordon-Ragot pikken aan. Ook Vollering kan ternauwernood in het laatste wiel blijven hangen. Longo Borghini maakt snel terrein goed ten opzichte van Ludwig. Waar ze bij het plaatsen van haar aanval nog een goede minuut achter lag op de Deense gaat het nu al snel richting de 40 seconden. Een nieuwe aanval. Ditmaal is het Leleivytė die versnelt. De Litouwse krijgt onmiddellijk Cordon-Ragot op het wiel en ook Bertizzolo weet op het tandvlees aan te sluiten. Kloppenburg misschakelt zich en weet zo niet in te pikken. Nog 1,5 kilometer tot de top. Longo Borghini is tot op 35 seconden gekomen, maar begint nu toch minder snel in te lopen. Zou ze iets te rigoureus van stapel zijn gelopen. Daar lijkt het wel op. Dichter richting de top loopt de voorsprong van Ludwig weer verder op, tot 42 seconden nu. En kijk daar Bertizzolo, Cordon-Ragot en Leleivytė duiken niet al te ver achter haar weer op.

Ludwig bereikt de top van de Obergöriacher Berg. Zo wint ze vandaag in ieder geval de bergprijs, maar wat ligt er nog meer in het verschiet. Daar komen de achtervolgers boven. Een viertal, Longo Borghini is dus bijgehaald. Zij passeren op 48 seconden van de Deense kopvrouw van FDJ. Daarachter zijn het Vollering en Kloppenburg op 59 seconden. Balsamo en Paternoster volgen op 1:15. Ludwig is de afdaling richting Velden am Wörthersee in. Een afdaling die ze al deels hebben verkend vandaag, na de eerste beklimming van de Eichelberg. Maar goed ook in deze weersomstandigheden. Dat het gevaar in een klein hoekje zit zien we even later, wanneer Balsamo in de berm beland. Gelukkig komt ze niet ten val, maar moet zich wel weer op gang trekken net daar waar ze de vlakke onderbreking van de afdaling bereikte. Nog 37 kilometer te gaan. Bij de eerste achtervolgsters loopt het wat stroefjes, met twee sterke Trek-vrouwen vinden Leleivytė en Bertizzolo zich minder genoodzaakt om kopwerk te komen doen. Daardoor kunnen Kloppenburg en Vollering weer aan te sluiten. Het verschil met Ludwig blijft voor nu constant. Ze nemen het laatste knikje omlaag, richting Velden. Daar zijn ze nu veilig en wel beneden. Met nog 28 kilometer te gaan heeft Ludwig een mooie voorsprong van 52 seconden. Nu blijken de vrouwen wel mee te willen werken met het Trek-duo. Kloppenburg neemt mee over en ook Bertizzolo schuift nu mee in. Eigenlijk houdt enkel Leleivytė zich wat afzijdig. Langzaam begint de voorsprong van Ludwig dan toch wat terug te lopen langs de noordoevers van de Wörthersee. Op 20 kilometer van de meet zijn het nog 39 seconden die de achtervolgsters van de kop van de koers scheiden.

De koplopers draaien de Köstenberg op, de klim naar het dak van deze wedstrijd, kort gevolgd door de eerste achtervolgers. De groep Boasson Hagen volgt dan weer op 6 seconden van die achtervolgers. In de groep Großschartner merkt men dat er renners aan lijken te sluiten, waarop Konrad een versnelling plaats. Meurisse probeert te reageren, maar moet dan ook gaan zitten. Konrad raast op en over de voormalige koplopers, op weg naar de top van de Köstenberg. Ook de achtervolgers laten de vluchters al snel achter. Boasson Hagen vindt in Gogl wel weer een nieuwe gangmaker. Ook Trentin zit hier nu met twee ploegmaats, in de personen van Malecki en Valter. Meurisse doet nog maar eens een poging om er van weg te raken. Mühlberger zit echter op het wiel. Enkele honderden meters probeert de Belg het nog eens, maar nu is het Großschartner die de renner van Circus Wanty terughaalt. Naesen dan, maar ook hij ziet een Oostenrijkse Bora-renner in zijn wiel hangen. Konrad weet zo een mooie voorsprong te nemen. Met een voorsprong van 24 seconden bereikt hij de top, voor het favorietengroepje. De groep Stybar volgt dan op 54 seconden en wat we nog het peloton kunnen noemen volgt op 1:38. In die groep zijn schijnbaar Nacer Bouhanni en Cees Bol nog te vinden. Waar Konrad in de motregen naar boven kon rijdt hij nu weer door een hevige regenbui naar beneden. Nog 65 kilometer voor de boeg. Normaal gesproken kan er in deze afdaling wel bijgetrapt worden, maar de renners blijven toch wat op hun hoede. De eenling Konrad weet daardoor weer verder weg te rijden van het groepje achtervolgers. Hij bereikt het dalletje met een voorsprong van 36 seconden. 10 kilometer is het nog tot de voet van de slotklim, de Obergöriacher Berg. Een kansje voor de achtervolgers om de Oostenrijker bij zijn lurven te vatten, al blijft het wel lichtjes dalen tot de voet. Gogl en Mäder offeren zich op in dienst van Boasson Hagen, Valter en Malecki is een gelijkaardig lot toegeschreven in dienst van Trentin.

Ze weten inderdaad dichter te komen en aan de voet van de klim is het verschil nog maar 12 seconden. Dan gaat de weg echter weer omhoog. Cattaneo dan met een aanval, die had zijn kruit nog drooggehouden. Mühlberger met de reactie. Gogl, Mäder en Valter moeten passen, waardoor het aan Malecki is om het gaatje te dichten. Ook Wackermann krijgt het wat lastiger. Malecki maakt nu het tempo daarachter. Konrad loopt echter verder uit. Halverwege de klim gaat het alweer richting de halve minuut. Mühlberger nu zelf met de aanval, dat is opvallend. Meurisse met de reactie en ook Malecki, Großschartner en Hirschi zijn mee. Naesen, Cattaneo en Boasson Hagen op een gaatje. Malecki wil door, maar moet dan inhouden. Kopman Trentin zit namelijk in moeilijkheden. De Italiaanse vice-wereldkampioen van Harrogate moet op de tanden blijven om het zicht op Boasson Hagen, Cattaneo en Naesen te behouden. Nu houden de Bora-mannen de benen weer stil. Meurisse kijkt naar Hirschi. Boasson Hagen, Cattaneo en Naesen sluiten ondertussen weer bij hen aan. Een aanval van Cattaneo dan. De reactie is er dan van Hirschi en Mühlberger en Meurisse moet verrassend passen. Hij verliest contact met Boasson Hagen, Naesen en Großschartner en kan ook niet aanhaken bij Malecki en Trentin, waar Wackermann weer is aangesloten. Cattaneo en Hirschi rijden door, met nog anderhalve kilometer te gaan tot de top. Trentin en consorten weten intussen weer aansluitng te maken bij Boasson Hagen, Naesen en Großschartner. Konrad bereikt intussen de top, op 38 seconden gevolgd door Cattaneo, Hirschi en Mühlberger. Op 47 seconden dan Malecki, die Trentin, Boasson Hagen, Naesen, Großschartner en Wackermann op sleeptouw neemt. Op 1:08 dan Michael Gogl, kort gevolgd door Zdenek Stybar en Simone Velasco. Meurisse volgt op 1:14 en op 1:24 zien we dan een groepje met daarbij Riccardo Zoidl, Chris Hamilton en Andreas Kron, kort gevolgd door Andrea Vendrame, Alexandr Riabushenko, Samuele Battistella en nog knap Mads Würtz Schmidt. Op 1:58 volgt dan een groepje van een man of 20 met daarbij nog altijd Nacer Bouhanni. Cees Bol is niet meer van de partij. Nog 41 kilometer te gaan.

20 kilometers moeten nog worden overwonnen door Cecilie Uttrup Ludwig om de Kärnten Tour winnend af te sluiten, maar het zal spannend worden. Seconde voor seconde tikken weg, maar ook de kilometerpaaltjes beginnen snel terug te lopen. Via Portschach gaat het richting Krumpendorf, waar we van de Wörthersee wegdraaien en even “landinwaarts” draaien. Nog 13 kilometer te gaan. De achterstand stabiliseert nu weer een beetje. 23 seconden heeft de 25-jarige nog in haar voordeel. Dit is echter niet de enige inhaalrace waar we aandacht voor hebben. Kort achter de achtervolgende groep naderen Paternoster en Chabbey. Paternoster is een ploeggenote van Cordon-Ragot en Longo Borghini en Chabbey is een ploegmaat van Kloppenburg. Zij hebben dus flink moeten koersen om überhaupt nog kans te hebben om hier de aansluiting te maken. De ploeggenotes die hier rijden hebben wel oren naar wat extra hulp en zo wordt er even getemporiseerd. Iemand die hier niet op zit te wachten is Sofia Bertizzolo. De Italiaanse van CCC-Liv neemt het gidon van onderen en knalt ervandoor. De Trek-Segafredo vrouwen laten zich ietwat naïef verrassen en nu is het aan Longo Borghini om het gat te dichten. Ze komt wel dichter maar weet dat laatste gat van 30 meter niet te dichten, ietwat vergelijkbaar met haar eerdere poging om Ludwig terug te halen op de Obergöriacher Berg. Bertizzolo neemt weer afstand, ze hebben haar laten gaan. Met nog 12 kilometer te gaan moet zij 19 seconden dicht zien te rijden op Ludwig. Klinkt niet heel spannend, maar Ludwig is een waar nummertje op aan het voeren. Bij de achtervolgers wachten ze nu op Paternoster en Chabbey. Wellicht dat zij nog voor wat nieuwe impulsen kunnen zorgen. Nog 8 kilometers te gaan. Ludwig passeert in Tultschnig, het laatste dorpje voordat we Klagenfurt binnenrijden. Bertizzolo had duidelijk nog wat over want ze ziet Ludwig voor zich uit rijden. Aangevallen op 72 kilometer van de streep, solo vanaf kilometerpaal 65, Ludwig heeft voor het eerst in twee uur een renster in het zicht. Daar is de aansluiting, even voor het ingaan van de laatste 7 kilometer. De achtervolgers volgen op 18 seconden.

Bertizzolo trapt enthousiast door en neemt daarbij Ludwig op sleeptouw. Zij wil absoluut niet dat de vrouwen achter haar nog terug weten te komen. Daar houdt Paternoster zich afzijdig. Cordon-Ragot en Longo Borghini lijken haar naar de sprint toe te rijden. Nog 5 kilometer en nog 16 seconden. De kilometerteller tikt trap voor trap terug. Ook Ludwig doet vooraan nog haar beurten, ijverig als ze is. Nog 3 kilometer te gaan, nog altijd 12 seconden. Het zal koersen worden tot op de streep. We bevinden ons nu echt in Klagenfurt, 2 kilometer nog, 10 seconden. Daar is de voorlaatse bocht naar links, de binnenring op. Ze kunnen ze zien rijden. Nog anderhalve kilometer, nog altijd rond de 10 seconden achterstand. Gaan ze het halen? Ludwig neemt nog een keer over en zo duiken ze onder de vod door. Laatste kilometer. 8 seconden, handgeklokt. Cordon-Ragot nu voor Longo Borghini uit en dan Paternoster. Bertizzolo beseft dat ze tempo moet maken. Ludwig neemt op 800 meter nog eens over. Bertizzolo twijfelt even of ze zich in het wiel moet zetten, maar neemt dan toch over, op 600 meter. Veel meer dan 6 of 7 seconden kan dit niet zijn. Bertizzolo die zelf tempo maakt. Het lijkt erop dat ze te laat gaan komen. 300 meter nog en ze hebben een voorsprong van een meter of 100. Bertizzolo houdt Ludwig in de gaten. Ze blijft voorlopig echter in het wiel. 150 meter nog, nog altijd geen aanzet van Ludwig. Dan gaat Bertizzolo zelf aan op 120 meter van de streep. Van de kop af. Ludwig trekt zichzelf ook op gang, maar daar is de explosiviteit vanaf. Bertizzolo rijdt haar uit het wiel. Sofia Bertizzolo wint de eerste uitgave van de Kärnten Tour, voor Ludwig. Daarachter wordt Paternoster gelanceerd door Longo Borghini. De Italiaanse weet Vollering en Kloppenburg af te houden voor de laatste podiumplaats. 7 seconden komen ze uiteindelijk nog te kort. Leleivytė wordt zesde, voor Chabbey, Longo Borghini en Cordon-Ragot. Enkele minuten achter hen komt Tanja Erath, eerder vandaag nog vluchtkompaan van Ludwig, als tiende over de streep.

Het is dalen geblazen. Daarbij neemt Naesen het voortouw bij de achtervolgers. Vlak daarvoor verliezen ze aan mankracht. Al snel wordt Cattaneo weer bijgehaald door de Belg. Gelukkig geen schuivers in de afdaling. Patrick Konrad rijdt Velden am Wörthersee binnen. Aangemoedigd door de spaarzame supporters die er in deze omstandigheden staan begint hij aan de vlakke slotfase terug richting Klagenfurt. Nog 28 kilometer. Hirschi en Mühlberger volgen op 32 seconden en zijn dus dichter gekomen. Aan het einde van de afdaling zijn zij echter alweer in het vizier van Naesen. De Belg is gretig en Großschartner moet flink optrekken om in het wiel van de Belg te blijven. De samensmelting is echter een feit. Een achtervolgende groep van 9. Malecki trekt onmiddellijk door naar de kop. Boasson Hagen komt even naast Trentin om wat te praten. Daarop geeft Trentin Malecki de instructie om wat in te houden. Michael Gogl is namelijk op komst. De Oostenrijker heeft zich in de afdaling gesmeten om terug te keren en met de twee sleepblokken van Bora in de achtervolgende groep kunnen ze een extra tempobeul wel gebruiken. Gogl keert terug, waardoor Konrad wel weer wat extra voorsprong neemt, 43 seconden nu. De samenwerking loopt nu wel aardig, al is er nog een renner die weigert over te nemen. Het is Mattia Cattaneo. Zdenek Stybar is namelijk op komst, maar daarop willen zijn concurrenten niet wachten, tot ergernis van de Italiaan. De Tsjech is natuurlijk een gevaarlijke klant om zomaar terug te laten keren. Hij en Simone Velasco rijden 9 seconden achter de achtervolgers. Hoe verder we van de afdaling verwijderd zijn, hoe meer tijd het duo echter toe moet geven op de achtervolgers. De missie lijkt te gaan mislukken. Konrad weet vooraan wel prima stand te houden. Met nog 20 kilometer te gaan is de voorsprong nog altijd 40 seconden. Ook krijgen we nu weer een camera in koers bij de groep Bouhanni. Deze groep rijdt nog altijd op 2 minuten maar dikt wel weer aan in termen van mansterkte. Onder meer Batistella, Riabushenko, Vendrame en Würtz Schmidt zijn bijgehaald, terwijl van achteruit mannen zijn teruggekomen met daarbij ook weer Cees Bol. Wellicht dat zij nog iets uit weten te halen.

De kopzorgen voor Deceuninck Quick Step zijn weer iets groter geworden. Mattia Cattaneo staat langs de weg. Lekke band voor de Italiaanse klimmer. Wat een aderlating voor een van de smaakmakers vandaag. Als hij weer op gang is gekomen ziet hij Stybar niet ver achter hem rijden en zet zich in dienst van de Tsjech. Vooraan begint men langzaam weer in te lopen op Konrad, die lijkt te lijden onder de tegenwind richting Klagenfurt. Met nog 15 kilometer te gaan is de voorsprong teruggelopen tot 23 seconden, Konrad rijdt Krumpendorf binnen, het laatste dorpje alvorens we wegdraaien van de Wörthersee. Het regent intussen heviger dan enig ander moment vandaag. Nu ook tegenslag voor Bora-Hansgrohe: Gregor Mühlberger kent materiaalpech. Ook Cattaneo, Stybar en Velasco waaien intussen terug in het groepje Bouhanni, nu op 1:43. Die zullen dus ook niet meer voor de winst gaan strijden. Met nog 12 kilometer te gaan draaien de renners van de hoofdweg af, richting Tultschnig. Konrad rijdt er nog maar 12 seconden voor. Het is op bij de Oostenrijkse kampioen van 2019. Daarop gaat Großschartner al vroeg in de aanval, op een oplopend stukje. Naesen gaat erachteraan, gevolgd door Boasson Hagen, die dat met de grootste moeite doet. Trentin moet een gaatje laten, hij was de renner die net van kop af kwam. Hirschi probeert er overheen te komen, maar kan dan weer net niet aansluiten bij Boasson Hagen. Großschartner kijkt eens om, ziet de overgebleven concurrentie en zet zich in het wiel van zijn ploeggenoot, die door deze aanval is bijgehaald. Ook Naesen houdt de benen stil, maar Boasson Hagen heeft de absentie van Trentin opgemerkt en blijft tempo maken. Ook Naesen schuift nu in. De Bora-mannen houden zich koest. Nog 8 kilometer, we bereiken nu het nieuwe traject op het parcours. Hirschi is de dichtste achtervolger nu op 8 seconden. Hij ziet ze rijden, maar hij ziet ze ook steeds iets kleiner worden. Van Naesen straalt veel kracht uit. Het begint er beter en beter uit te zien voor het viertal. Boasson Hagen en Naesen proberen om beurten de Bora-klimmers te verleiden om mee te werken, maar dat zit er niet in. Nog 5 kilometer. Hirschi volgt intussen op 18 seconden. Het lijkt om de voorsten te gaan. Het stedelijke gebied van Klagenfurt komt in zicht. De spanning is om te snijden. Met nog 2,5 kilometer te gaan begint Naesen het tempo wat te drukken. De overnames van Boasson Hagen waren ook al niet meer volle bak.

Daar gaat Konrad. Op 2 kilometer doet hij een poging, gepareerd door Boasson Hagen, de koplopers nu breed over de weg het tempo eruit. Dan nog een poging van Konrad, vlak voor het ingaan van de voorlaatste bocht op 1,5 kilometer van de streep. Wederom is het Boasson Hagen die het gaatje weet te dichten. Naesen en Großschartner volgen. Konrad zet zich en ook Boasson Hagen wacht op de overname van Naesen. Die komt er echter niet. Großschartner doet een stevige versnelling van achteren uit. Naesen versnelt vanuit het zadel. Er was een gaatje, maar de Belg is taai en rijdt zichzelf terug naar het wiel van de Oostenrijker. Wie wel een gaatje moet laten is Boasson Hagen. Bij de Noor is het ogenschijnlijk op. Het is nog een kilometer te gaan wanneer Naesen weer in het wiel bij Großschartner zit. De Belg neemt de kop, zonder Boasson Hagen heeft hij hier een gouden kans om te winnen. Of onderschat hij de sprint van Großschartner. Nog 700 meter, daar is de nieuwe laatste bocht. Großschartner weigert over te nemen en dus moet Naesen dadelijk van kop af gaan sprinten. Boasson Hagen volgt op 6 seconden, dus het tempo moet er wel wat in blijven. Daar komen ze aan. Het wordt een Oostenrijker of een Belg die de zege pakt in Klagenfurt. Nog 175 meter. Daar voert Naesen het tempo op. Großschartner trekt zichzelf op gang. Op 130 meter komt hij uit het wiel, maar Naesen heeft nog een extra versnelling in de benen. In het laatste flauwe bochtje neemt hij weer afstand van zijn tegenstrever en mag de armen in de lucht steken. Oliver Naesen wint in stromende regen de vierde editie van Klagenfurt – Villach – Klagenfurt. Een teleurgestelde Felix Großschartner wordt tweede. Edvald Boasson Hagen mag mee op het podium, hij blijft een tevens moegestreden Patrick Konrad voor in de sprint. Op 24 seconden wordt Hirschi dan vijfde, gevolgd door Matteo Trentin en Luca Wackermann op 1:04. Kamil Malecki komt als achtste binnen, gevolgd door Michael Gogl op 1:46. Achter hem sprint Nacer Bouhanni knap naar de laatste top 10 plaats, voor Cees Bol en Andrea Vendrame. Dit alles op 2:16

Klagenfurt – Villach – Klagenfurt 2020
1. Oliver Naesen 🇧🇪 AG2R La Mondiale “5:24:19
2. Felix Großschartner 🇦🇹 Bora Hansgrohe + zt
3. Edvald Boasson Hagen 🇳🇴 Team NTT + 0:09
4. Patrick Konrad 🇦🇹 Bora Hansgrohe + 0:15
5. Marc Hirschi 🇨🇭 Team Sunweb + 0:24
6. Matteo Trentin 🇮🇹 CCC Team + 1:04
7. Luca Wackermann 🇮🇹 Vini Zabù + zt
8. Kamil Małecki 🇵🇱 CCC Team + 1:09
9. Michael Gogl 🇦🇹 Team NTT + 1:46
10. Nacer Bouhanni 🇫🇷 Arkéa Samsic + 2:16

Bergprijs
Valentin Götzinger 🇦🇹 WSA KTM Graz

Kärnten Tour 2020
1. Sofia Bertizzolo 🇮🇹 CCC Liv “3:09:59
2. Cecilie Uttrup Ludwig 🇩🇰 FDJ + 0:02
3. Letizia Paternoster 🇮🇹 Trek Segafredo + 0:07
4. Demi Vollering 🇳🇱 Parkhotel Valkenburg + zt
5. Clara Koppenburg 🇩🇪 Paule Ka + zt
6. Rasa Leleivytė 🇱🇹 Aromitalia Vaiano + zt
7. Elise Chabbey 🇨🇭 Paule Ka + 0:09
8. Elisa Longo Borghini 🇮🇹 Trek Segafredo + 0:12
9. Audrey Cordon-Ragot 🇫🇷 Trek Segafredo + 0:26
10. Tanja Erath 🇩🇪 Canyon SRAM + 2:26

Bergprijs
Cecilie Uttrup Ludwig 🇩🇰 FDJ

Volledige uitslagen van beide koersen en Klagenfurt-Villach-Klagenfurt 2019 zijn te vinden in: https://www.dropbox.com/s/6x532wfdah90ykf/KVK%202020.xlsx?dl=0

Leuke wedstrijden en een mooi verslag. Jammer voor Uttrup Ludwig :(.

Etappeschema Ronde van Scandinavië 2021
1e Goteborg - Halmstad 178,5 km
2e Halmstad - Helsingborg 148 km
3e Helsingor - Falster 198 km
4e Naestved - Bogense 155 km
5e Frederica - Vejle 89 km
6e Arhus - Alborg 162 km
rustdag
7e Skien - Lifjell 70 km
8e Bo - Oslo 163 km
9e Hamar - Lillehammer 141 km
10e Hamar - Kongsvinger 124 km
11e Karlstad - Lidkoping 171 km
12e Goteborg - Goteborg (TT) 24, 7 km

Wildcards: Alpecin- Fenix, Uno-X, Total-Direct Energie.

Mooi, daar kijken we weer naar uit! Ook de Ronde van de Canarische Eilanden post ik binnenkort weer.

La Vuelta a la Comunidad Autónoma de Canarias 2021
Etappe 1: Corralejo > Corralejo (11,8 km - ITT)
Etappe 2: Puerto del Rosario > Morro Jable. Solana Matorral (182,5 km)
Etappe 3: Maspalomas > Pico de las Nieves (195,5 km)
Etappe 4: Las Palmas de Gran Canaria > Telde (204,7 km)
Etappe 5: La Orotava > Adeje (165,1 km)
Etappe 6: San Sebastián de La Gomera > Los Roques. Parque Nacional de Garajonay (127,4 km)
Etappe 7: Santa Cruz de Tenerife > San Cristóbal de La Laguna (98,1 km)