Jammer net geen top 20 maar mijn klimmersteam was veel te zwak dus een verdiende eliminatie.
Bedankt voor de prima organisatie Ab, ben benieuwd wie er uiteindelijk zal winnen. De Vuelta sla ik over om anderen ook eens de kans te geven om mee te spelen met dit leuke spel. Tot in de Giro 2023 wellicht!
We gaan vandaag naar Saint-Étienne, een stad met een enorme historie in de Tour.
Hier een anekdote over de Tour van 1904, de eerste keer dat Saint-Etienne opgenomen werd in het parcours.
En dan klagen we nu over fanatieke toeschouwers....
De eerste vermelding van deze stad was in een historisch document uit de middeleeuwen. De stad, vernoemd naar de heilige Étienne, stond in de middeleeuwen bekend als Saint-Étienne de Furan vanwege de rivier Furan die als zijrivier van de Loire langs de plaats stroomde. Ondanks het feit dat de stad in de middeleeuwen minder belangrijk werd geeacht van bijvoorbeeld Lyon, werd er ter verdediging van de stad een grote verdedigingsmuur gebouwd. Toch werd de stad pas echt belangrijk in de zestiende eeuw na Christus, toen de stad uitgroeide tot een belangrijke plaats voor de wapenindustrie. Tijdens de Franse Revolutie werd de stadsnaam zelfs tijdelijk veranderd naar Armeville, wat vrij vertaald ‘wapenstad’ betekent.
Saint-Étienne heeft een rijke Tour historie.
De eerste keer dat de plaats wordt aangedaan door La Grand Boucle is in 1904. De tweede Tour en tegelijk ook een bizarre editie die ook bijna het einde van het evenement betekende.
De Tour de France van 1904 wordt een schandaal. De wielerhelden nemen stiekem de trein of zitten elkaar onreglementair dwars. Tourcommissarissen hanteren geladen wapens tegen de woedende toeschouwers. Bijna was de tweede Tour de laatste.
De Fransman Maurice Garin roept zelfbewust luid naar de Franse verslaggevers die zich rondom hem hebben verzameld:
‘Als ik vóór Parijs niet word vermoord, ga ik de Tour winnen.’
De wielerster won het jaar daarvoor, in 1903, de eerste Tour de France en is zojuist als eerste in Lyon over de eindstreep gegaan, na de 467 kilometer lange eerste etappe van de Tour de France 1904. Garin is ontzet: de renners werden voortdurend aangevallen door gewelddadige types, die vooral de koplopers probeerden tegen te houden.
En het leek juist zo goed te beginnen. Meteen in de eerste etappe vindt er een belangrijke demarrage plaats, waarmee het publiek op zijn wenken wordt bediend.
Titelverdediger Maurice Garin en Lucien Pothier maken zich los van het peloton en werken goed samen in de eerste etappe van Parijs naar Lyon.
Onder de hete Franse zon trappen ze als bezetenen op hun geavanceerde racefietsen van 25 kilo. Het zal nog uren duren voor de renners kunnen rusten na hun rit over de abominabele Franse wegen. De twee rekenen er niet op voor het donker de finish te bereiken.
Halverwege de rit, ver van de officiële bevoorrading, krijgt Garin de hongerklop. Hij legt contact met de volgauto en dreigt zich terug te trekken als hij geen hulp krijgt.
Dat is tegen de regels, maar omdat Garin het jaar daarvoor de eerste Tour heeft gewonnen, is hij belangrijk voor de publiciteit. Hij krijgt proviand.
Na 16 uur fietsen over de stoffige zandwegen gaat de zon onder. Uit het donker doemt naast de twee renners een auto op. Vier gemaskerde mannen kijken naar de uitgeputte renners. Als deze omkijken, vallen de mannen hen aan. De renners kunnen de klappen maar net ontwijken.
Met grote moeite houden ze het tempo vast, al volgt de auto hen kilometers lang terwijl de belagers schreeuwen, dreigen en proberen hen van de weg te duwen.
Garin en Pothier slingeren gevaarlijk over de weg, en blijven maar met moeite overeind. Als er een officiële volgauto nadert, slaan de belagers op de vlucht. Dit is nog maar een voorproefje van wat de renners in deze Tour de France te wachten staat. Beide mannen zijn ervan overtuigd dat de overvallers worden betaald door hun concurrenten.
Op hetzelfde moment rijdt de Fransman Pierre Chevallier uren achter hen, helemaal in de staart van het peloton.
Meermalen wordt hij op achterstand gezet, maar aldoor komt hij verrassend terug. Vals spelen is in het donker gemakkelijk. Welwillende mensen uit de buurt geven hem een lift in hun auto.
Maurice Garin heeft de eerste etappe gewonnen, een paar seconden voor Pothier.
Maar die avond klaagt een van de andere favorieten, Hippolyte Aucouturier, boos bij de Tourleiding dat hij constant werd belaagd door concurrenten. Steeds opnieuw botsten renners tegen hem aan, zodat hij ten val kwam.
De verhalen zijn voer voor de schrijvende pers nu het grote publiek belangstelling krijgt voor de Tour.
De Tour de France is in Frankrijk al heel populair. Het blad L’Auto, de officiële organisator van de Tour, beleeft gouden dagen met een fors gestegen oplage, en in het hele land verheugen de mensen zich erop de renners door hun geboorteplaats te zien rijden. Maar nu bereiken geruchten over onregelmatigheden elke uithoek van de republiek, en als een smeulend vuurtje verspreidt de woede zich over het land, met dramatische gevolgen.
De tweede etappe gaat over de Col du Grand Bois bij St. Etienne.
Een steile klim van 12 kilometer, voorafgaand aan de Alpen. Gemiddelde stijging 5,2%, hoogste top op 1161 meter. Een grote schare toeschouwers wacht boven in spanning. Ze hebben over het bedrog gehoord en als de renners de top naderen, klinken de kreten: ‘Weg met Garin! Leve Fauré! Dood aan alle anderen!’
De menigte blokkeert de weg en de renners moeten afstappen.
De mensenmassa steunt loyaal de plaatselijke held Antoine Fauré, die als enige mag doorrijden. Verschillende mannen gaan met knuppels Maurice Garin te lijf.
Al gauw wordt het geluid van een motor hoorbaar en in de volgende haarspeldbocht komt een volgauto in zicht.
Als Tourcommissaris Georges Lefèvre ziet wat er gebeurt, ontsteekt hij in woede. Hij grijpt in een opwelling zijn pistool en vuurt over de menigte heen. Bij het geluid van de schoten en de aanblik van de opgewonden Tourcommissaris trekken de geweldplegers zich terug. Onder een scheldkannonade vervolgen de renners hun weg over de berg.
Een grote groep renners zoekt elkaar op tijdens de lange afdaling en blijft de volgende 250 kilometer bij elkaar.
Hippolyte Aucouturier wint de massasprint in Marseille nipt. Wonderlijk genoeg is hij niet meer gevallen na zijn klacht de vorige dag. ’s Avonds wordt de onbekende Ferdinand Payan gediskwalificeerd omdat hij zich heeft vastgehouden aan een auto.
In de derde etappe gaat het peloton door de stad Nîmes, niet ver van de Middellandse Zee.
De uit de race gehaalde Ferdinand Payan komt uit deze contreien. Wanneer de renners het centrum naderen en het Romeinse amfitheater boven de rode daken zien opdoemen, worden ze door een horde opgewonden toeschouwers luid toegeschreeuwd: ‘De Tour zal nooit door Nîmes gaan!’
Al snel ontwaart de kopgroep spijkers op de weg, en verderop glasscherven. Verschillende renners krijgen een lekke band. Maar het peloton rijdt door.
Vanuit de smalle kronkelige straatjes gooit iemand een steen en dat is het startsein.
De menigte stort zich op de weg en valt de renners aan. Maar deze keer zijn de commissarissen voorbereid en ze vuren onmiddellijk waarschuwingsschoten af. Het gepeupel trekt zich terug.
De Tourleiding weet nu hoe te handelen en de dagen erna zit de organisatie in de volgauto’s klaar met geladen pistool. Ook de politie is gemobiliseerd.
De ongeregeldheden trekken veel belangstelling en L’Auto verkoopt geweldig, al vraagt hoofdredacteur Henri Desgrange zich wel af welke krachten hij in vredesnaam heeft ontketend.
De vierde etappe verloopt zonder noemenswaardig geweld, en de hoofdredacteur haalt opgelucht adem. Lucien Pothier wint in Bordeaux. Bij daglicht zelfs, want de etappe was maar 268 kilometer.
Ook de vijfde etappe blijft relatief rustig, de favoriet voor de ritzege Aucouturier wint in Nantes.
De Tourleiding heeft de controle terug en de zesde etappe naar Parijs verloopt weliswaar met protesten langs de kant, maar zonder geweld. In het algemeen klassement leidt Maurice Garin met de paar seconden die hij in de eerste etappe op Pothier won, maar de fanatieke Garin is hier niet tevreden mee.
Op het vlakke stuk naar Parijs valt hij aan en hij bereikt zes minuten voor de nummer twee de finish. Een uitgelaten mensenmenigte verwelkomt hem in Parijs. Twee Touroverwinningen uit twee.
De Tourcommissarissen zijn minder enthousiast. Wat zij weten zal de reputatie van de Tour bezoedelen en de Franse wielerhelden van het voetstuk doen vallen waar de redactie van L’Auto hen op heeft geplaatst.
De Franse journalist Michel Nicolini zei er jaren later over: ‘Als de organisatoren hun beslissing al onmiddellijk na de finish hadden genomen, waren ze gelyncht.’
De commissarissen nemen daarom de tijd en gaan in conclaaf met de Franse wielerbond, de Union Vélocipédique de France. Ze besluiten de zaak voor een tijdje in de ijskast te zetten om de gemoederen te laten bedaren.
Pas eind november 1904 komt de Tour zelf met een rapport.
Maar liefst 29 renners zijn uit de uitslag geschrapt en worden langdurig geschorst. Daardoor wordt de 20-jarige Henri Cornet de nieuwe, officiële winnaar. Hij is nog steeds de jongste winnaar ooit.
Een paar dagen later brengt de Franse wielerbond eveneens een rapport uit.
Ook daarin staat dat Maurice Garin niet langer de winnaar is, en bovendien is de hele top vier gediskwalificeerd. Het publiek is geschokt en sportjournalist en Touroprichter Henri Desgrange vreest dat dit het einde van de Tour betekent.
‘De Tour de France is dood. Ik ben bang dat deze tweede editie de laatste is. De Tour gaat ten onder aan zijn eigen succes, aan de blinde hartstocht die erdoor is ontketend en aan de streken en het bedrog van onwetenden en kwaadwillenden’, schrijft hij in L’Auto.
Waarom winnaar Maurice Garin en de 28 anderen precies zijn gediskwalificeerd, is nooit bekendgemaakt. Maar de beslissing was gebaseerd op uitspraken van getuigen. Meerdere ooggetuigen zagen renners de trein nemen, in een auto meerijden of aan een auto hangen.
Jarenlang lag de documentatie achter slot en grendel, en toen de Duitsers in 1940 Frankrijk binnenvielen, werden de papieren ijlings naar Zuid-Frankrijk vervoerd. Daar verdwenen ze.
Garin heeft tot aan zijn dood in 1957 altijd volgehouden dat hij onschuldig was.
'@Ab Normaal, wat een mooi verhaal weer! Blijft toch bizar dat ze vroeger gewoon etappes van 500km hadden,
@jefgodfather, wat mij betreft had jij een prima uitgebalanceerd team waarmee je hoog had kunnen eindigen, maar met 2 uitvallers in je klimteam had je ook geen geluk natuurlijk. Daar komt bij dat anti-held Meintjes opeens 2e wordt in een etappe en dan sta je zomaar met lege handen
Wat een fantastisch verhaal Ab! Kind en vriendin hebben smakelijk gelachen om de bizarre streken van weleer!
Soms is het allemaal zo logisch.
Twee zware bergritten gehad, iedereen ligt voor pampus, dan staat er een glooiend parcours op het menu wat te zwaar is voor de echte sprinters.
1+1=2. Eentje voor de mannen die zonder vrees, uren met hun kop de wind in gaan. Niet bang om hun ballen er af te draaien voor die kleine kans die ze hebben op de eeuwige roem.
Je zou dus verwachten dat het dringen was. Alle ploegen die nog niets gewonnen hebben willen toch op zijn minst een mannetje mee hebben. Zeker de Fransen. Nog niets gewonnen in hun thuisrace, gefaald op de Nationale feestdag. Dus in de etappe waarvan de kans enorm is dat de vlucht het haalt zullen ze er zijn.
Is het Franse wielrennen failliet? Ze waren er weer niet. Maar ook andere ploegen die je had verwacht hadden niemand mee.
Wel present: geweldenaars, krachtpatsers, echte bikkels. Grote namen of groot in wording, let op Fred Wright.
Ze moesten alleen nog even af van die vervelend snelle Deen.
Maar voordat ze daar überhaupt een plan voor konden smeden was de vogel gevlogen.
De sprint afmaken was vervolgens een koud kunstje. Voor future star Fredje. De sympathieke Canadees Houle reed naar een prachtige ereplaats.
Vandaag zat het dicht bij elkaar. Punten voornamelijk gepakt door veel gekozen renners. Heb je die niet, dan is het gebeurd met je. Één van de harde wetten van de Afvalkoers.
Ditmaal betrof het de etappe winnaar, Mads Pedersen.
Meijers wint de etappe vandaag, voor Bonorrie en Nasibal.
Onderin was het al heel snel duidelijk. 2 arme stakkers zonder Mads en pats, einde oefening.
HeldS scoorde nog een paar punten, maar troosteloos onderaan is het Franky122 die zijn koffer mag pakken voor een enkeltje naar huis.
De spanning vandaag zat 'm in de hotseatplaats. Die gaat, na TB naar Coolietje
Meijers 896 8.362
Bonorrie 896 8.949
Nasibal 846 8.069
Guido Maltempi 816 8.425
Rawolf 816 8.747
kokkie1975 816 8.972
Sjonge Jonge 766 8.392
Ludi 766 8.482
Sammysosa 766 8.708
Maillot à Pois 766 8.854
Sies 766 8.979
Platje 756 8.785
Vernis 756 8.989
Bode80 656 8.324
mensFaber 606 7.879
SvenVDB 606 8.222
Coolietje 606 8.326
HeldS 216 8.293
Franky122 6 7.767
Team HeldS
VAN AERT Wout
VINGEGAARD RASMUSSEN Jonas
VLASOV Aleksandr
JAKOBSEN Fabio
KRISTOFF Alexander
CORT NIELSEN Magnus
BISSEGGER Stefan
CICCONE Giulio
MARTINEZ POVEDA Daniel Felipe
GUERREIRO Ruben Antonio Almeida
MEINTJES Louis
KÄMNA Lennard
Team Franky122
VAN DER POEL Mathieu
VINGEGAARD RASMUSSEN Jonas
VLASOV Aleksandr
SAGAN Peter
THOMAS Geraint
JAKOBSEN Fabio
CORT NIELSEN Magnus
EWAN Caleb
MARTINEZ POVEDA Daniel Felipe
GROENEWEGEN Dylan
PINOT Thibaut
KÄMNA Lennard
Oef, ik zit hier toch niet rustig, maar denk dat Vogel me redt.
Een vluchtersetappe. Dat begrepen vandaag velen en wat hadden we een sterke kopgroep.
Het werd al snel duidelijk dat deze mannen het zouden gaan uitmaken op de steile slotklim.
Bling liet eindelijk zien waar hij toe in staat is als hij durft te koersen. Al jaren erger ik me persoonlijk daaraan.
De man is ontegenzeggelijk goed maar koerst doorgaans laf in het peloton, hopend op een sprint die hij toch vervolgens verliest. Ik zie in hem al jaren een potentiële winnaar van monumenten, maar dan moet hij gedurfder koersen. Zoals vandaag dus.
Bettiol leek hem even naar plek 2 te verwijzen maar de verbetenheid van Matthews, die koste wat het kost niet wilde breken, bracht hem de dik verdiende zegen.
Ik hoop oprecht dat hij nu eindelijk het licht gezien heeft.
mensFaber is de enige die vertrouwen had in Michael en dat vertaald zich uit. Dikke winst vandaag. Op grote afstand gevolgd door Ludi en Platje.
Onderin doen we het boek toe voor Bode80 en Sies. Bode 80 had simpelweg de minste renners in de vlucht en dan houdt het al snel op. Sies maakt kennis met de tiebreak en de nadelen van een hoge CQ waarde. Hij verliest het ruim van Nasibal, die op de hotseat plaats mag nemen.
Morgen in de verzengende hitte naar Carcassone. Alles is daar mogelijk. Massasprint, sprint van een uitgedund peloton of gewoon een vlucht.
De enige zekerheid is dat we de etappe gaan aanvangen zonder Primoz Roglic.
mensFaber 1.160 7.879
Ludi 660 8.482
Platje 620 8.785
Guido Maltempi 580 8.425
Vernis 580 8.989
SvenVDB 560 8.222
Bonorrie 560 8.949
kokkie1975 560 8.972
Coolietje 420 8.326
Maillot à Pois 420 8.854
Sammysosa 360 8.708
Rawolf 360 8.747
Sjonge Jonge 260 8.392
Meijers 180 8.362
Nasibal 160 8.069
Sies 160 8.979
Bode80 20 8.324
Team Sies
VAN AERT Wout
VINGEGAARD RASMUSSEN Jonas
O'CONNOR Ben
VLASOV Aleksandr
PIDCOCK Thomas
JAKOBSEN Fabio
PEDERSEN Mads
EWAN Caleb
LATOUR Pierre
MARTINEZ POVEDA Daniel Felipe
KÄMNA Lennard
JUNGELS Bob
Team Bode80
VAN DER POEL Mathieu
VINGEGAARD RASMUSSEN Jonas
O'CONNOR Ben
VLASOV Aleksandr
THOMAS Geraint
JAKOBSEN Fabio
PEDERSEN Mads
KRISTOFF Alexander
WALSCHEID Maximilian
MARTINEZ POVEDA Daniel Felipe
GROENEWEGEN Dylan
GUERREIRO Ruben Antonio Almeida
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.