Placebo

https://www.youtube.com/watch?v=TvLrlHl70v8

https://www.youtube.com/watch?v=-JJAXwAaA2w

https://www.youtube.com/watch?v=DHQngnnHE_0

https://www.youtube.com/watch?v=YkDaCWXIXCE

Het overlappende thema van deze 3 bands is de (al dan niet terechte) 'washed-out gay vibe' die ze lichtelijk tot behoorlijk hebben maar tering, gewoon lekkere, mooie originele muziek allemaal en elk nummer draagt echt iets.

Je zou maar zo'n verschrikkelijke tyfushond zijn die met opdringleningen geld moet verdienen.

En hoe klinkt zo'n lening dan?

Decompressie. Daar had Van Aert het over. Als ik hem goed begrijp kan dat leiden tot prettige ontspanning of tot futloosheid. Hoe dan ook, het blijven hangen op spanning zonder te ontladen kan natuurlijk ook zo zijn charme hebben. Als je er bijvoorbeeld een goeie groove onder gooit. Jimmy Smith was daar een grootmeester in, maar goed, de beste man kon alles.
https://www.youtube.com/watch?v=3L-vFoAMHHE

Het origineel is van Dyke and the Blazers, de band van Arlester Christian, die in het rijtje staat van muzikanten die het leven lieten op 27-jarige leeftijd. Verwijzingen naar hem zijn te vinden bij Prince en Tupac.
https://www.youtube.com/watch?v=10br313f228

Een synoniem voor decompressie in het Spaans is ‘descarga’, dat tevens een potje jammen betekent. Cachao, mede-uitvinder van de mambo, wist wel raad met descargas. Hier zonder akkoordinstrumenten, ook wel eens lekker:
https://www.youtube.com/watch?v=ka70pyIs7AA

Wat een heerlijk nummer is dit toch

https://www.youtube.com/watch?v=MH6TJU0qWoY

Zo gemaakt als oasis klinkt, zo oprecht klinkt deze gast. Voor mij althans. Soms zijn het van die nuances he, ik heb dat bijv ook met Layne Staley die ik altijd boven Kurt Cobain heb geacht.

Leuk kamperboombaptrackje

https://www.youtube.com/watch?v=-FaLdpr2pok

Mooie beat

De grote zwijger gaat stoppen. Bwoah.....

https://www.youtube.com/watch?v=rj3bQiAG3SE

Volta ao Algarve vandaag weer van start gegaan, tijd voor Portugeestalige muziek. Heb al eerder iets gepost van de Braziliaanse Elis Regina, maar doe dat met veel plezier nog een keer.

Gitarist Edu Lobo zette zijn compositie ‘Corrida de jangada’ in 1967 op de plaat met een duidelijke bossa nova-kleur. Elis Regina nam het niet veel later op met een aanzienlijk hoger tempo en met haar sterke timing maakte ze het veel dynamischer. Het wordt daarmee veel meer een popsong van een kleine 2 minuten. Het heeft een aangenaam wiegende swing en met haar stem weet ze verschillende emotionele ladingen aan de tekst op de prachtige melodie te geven.

Wat mij vooral treft is de mix tussen enerzijds het onbevangen, meisjesachtige plezier van het zingen en anderzijds de volwassenheid van de interpretatie. Uit 1968:

https://www.youtube.com/watch?v=wm5Thnw6hX0

Begin jaren 70 schreef António ‘Tom’ Jobim ‘Águas de Março’, één van zijn bekendste composities; je moet goed je best doen een Braziliaan te vinden die dit liedje niet kent.
Águas de Março, oftewel maartregens, wordt als metafoor gebruikt om uitdrukking te geven aan ‘het voorbijgaan’. De regenperiode in maart luidt de Braziliaanse winter in en de sfeer van het lied is dan ook navenant.
De compositie kende al snel diverse uitvoeringen: Jobim zelf die het zingt, vervolgens in duetvorm samen met Elis Regina en Elis Regina als solozangeres. Bovendien schreef Jobim naast een Portugese ook een Engelse tekst op de melodie.

De melodie is vrij eenvoudig maar gezet op een fraaie akkoordenreeks, een kenmerk van Jobim. Opvallend aan de tekst is dat elke regel begint met ‘é’ (het is …).
Vergeleken met ‘Corrida de jangada’ is het tempo, gezien de sfeer, veel lager, zit de stem nu veel meer ín de muziek in plaats van er op, en is de begeleiding van piano, bas en slagwerk nog soberder. De piano speelt wel wat meer tegenmelodietjes.

In onderstaande uitvoering opnieuw een fenomenale dictie van Elis Regina waarmee ze een prachtige, weemoedige sfeer neerzet. Op schitterende wijze verfilmd ook. Jobim zelf zit achter de piano, op 2:40 heel even in beeld. Dat alles betrekkelijk is, dus ook de ernst van dit liedje, wordt aan het slot op aandoenlijke wijze gedemonstreerd.

Elis Regina is niet oud geworden, een gevolg van een te gretige consumptie van geestverruimende middelen. Zij overleed op 36-jarige leeftijd in 1982.

https://www.youtube.com/watch?v=xRqI5R6L7ow

https://www.youtube.com/watch?v=3rURrT_r5BQ

hallo

Die van Adele of Lionel Richie ?

https://www.youtube.com/watch?v=Ip2mfCKcoaA

The Prodigy. Wat was doet goed destijds. Ik heb er heel veel naar geluisterd en kon er ook heel hard op fietsen... rip
https://www.youtube.com/watch?v=xb9SfGg-aFs

The Prodigy was MIJN idoolband als rotjong van 11 tot 17, ik heb shirts, muts en alle 3 de eerste albums + alle singles (waar nog van allerlei prachtige extra's op stonden)

Wel grappig om er meteen bij te vertellen dat de omslag die ze doormaakten van puur creatieve band naar zogenaamde punkrave-act voor mij wel het einde was. Firestarter was nog best geniaal maar Breathe precies de track die het begin van het einde inluidde. Min of meer dus toen die Keith Flint zich als een totale gek begon te gedragen met Maxim reality qua intensie daar vrij dicht bij ook nog. Live was het niet meer om-aaan-te-horen want je kreeg gewoon precies de albumversie met tonnen geschreeuw erover heen voor de kiezen.

Nee, the Prodigy is een wereldband vanwege de eerste 3 albums met totaal originele, veelal uit gebrek aan mogelijkheden geniaal onstaande, muziek van dhr Liam Howlett. 'Music for a jilted generation' misschien wel het beste album ooit. > https://www.youtube.com/watch?v=xb9SfGg-aFs

Nog 2 parels die weinigen kennen maar die ook op dit album hadden gekund :

https://www.youtube.com/watch?v=n5oYyn9X3aY
https://www.youtube.com/watch?v=-zrra6z7pAU

Weet nog dat die gast op -volgens mij- de 1e MTV awards op het podium was geklommen.

Echt de allerbeste herrie ooit, Prodigy. Muzikaal gaan we er niet veel meer aan missen, maar toch zonde.

"Muzikaal gaan we er niet veel meer aan missen, maar toch zonde."

Ouch...

Daarmee ondersteun ik RV’s reactie. Eerste paar albums waren absolute classics. Laatste albums leek het steeds erger te worden.

Beste ‘edm-act’ ooit!

Op latere albums liet Liam hier en daar, sporadisch, nog wat van zijn klasse horen maar hij kon de moderne technologie niet aan in de zin dat het allemaal te gepolijst ging klinken en er teveel kon met al die computerts. Toen is het leeuwendeel van de tracks verzandt in dikke beats over elkaar heen, melodietje, Keit-op-speed eroverheen.

Dan beter acts als Underworld, Orbital die vandaag de dag nog staan als een huis live. Minder origineel maar veel constanter en verder dragend.

In deze track was Keith natuurlijk geniaal aanwezig, maar het is toch echt de stuwende compositie die de track maakt.
Zit zo ontzettend veel opgekropte agressie in, ik ken geen gelijke op dat gebied, heerlijk.

https://www.youtube.com/watch?v=wmin5WkOuPw

Maar van dat album is dit toch wel mijn favorietje : Itt tot het introverte Firestarter is dit juist alle schaamte voorbij.

https://www.youtube.com/watch?v=iIMVbL1rq5c

Na fat of the land hebben ze nooit meer die laag aangeboord waar het echte gevoel in zit en blijft het bij geluid ...

Vandaag was de Let Šiškevičius even in beeld bij Parijs Nice. Op twitter verscheen een afbeelding van Sid Vicious in punk outfit. Ik zal jullie de herrie besparen. Maar wat een portret! Vanaf nu denk ik dus aan hem als ik de Let zie rijden.

Dat moet een Litouwer zijn aan de naam te zien.

Good stuff..

https://www.youtube.com/watch?v=NwVtIPeYIeQ&index=6&list=LLIt09rxrBuOqdT7FNhpxdpg&t=0s

Ah, met de zoon van Pino. Ja, mooi.