Wat mij stoort is ook het contradictieve, dan zie je er zo wild en stoer uit (denk tenminste dat ze dat beogen), gevaarlijk in de camera kijken, en dan ineens piepen alsof je een weerloos kuikentje bent.Als tiener vond ik het ronduit bizar, deze muziekstroom, vreselijk. En ik was destijds wel een 90ies hiphop fan dus ga me niet van racisme'en.
Het draait alleen maar om machogedrag bij hiphop. Ik weet dat je muzikaal gevormd wordt in je tienerjaren, nog preciezer tussen je 14e en je 16e, dus daar zal de voorkeur van sommigen wel uit te verklaren zijn. Maar dat 95% van de muziek hier van zwarte artiesten is, op een Nederlandse wielerwebsite, dan jaag je me bijna naar de PVV.
Ik ga m'n belofte weer eens verbreken. Ik ben nooit van de gangsta hiphop geweest, de tracks met soul invloeden hadden altijd m'n voorkeur. Ik luisterde echt nooit naar Tupac gek genoeg. Met terugwerkende kracht wel weer natuurlijk. Dat het ontstaan is in de gettos waar ze over hun dagelijkse levens rappen is natuurlijk in van alles terug te horen en zien. Maar er is genoeg diversiteit in de 90s hophop. De La ging er prat op.
En veel rnb tracks hebben gewoon een hiphop beat. Wat ik al eerder aangaf, het is voor mij de andere kant van dezelfde medaille.
Camp Lo is een soort van eendagsvlieg geworden, maar hey hoe zwoel is dat.
De jazzy hiphop ging er bij mij ook altijd goed in
Jazzmatazz albums zijn, hoe zeg je dat
Episch
@Raul
Hier nog een vroeg werkje van Queen Latifa, niet in de laatste plaats is het de sample van Sly and The Family Stone die een grote glimlach op mijn bakkes tovert.
Wellicht is dat het: mijn gemis aan liefde voor 'soul' en 'jazz'. Of raps nou gansta waren of uit welke hood ze kwamen ging grotendeels aan me voorbij zolang het maar schimmige, naargeestige beats waren. Alles met teveel 'funkiness',... ; stja
Ik ben trouwens wel een enorm liefhebber van Gnarls Barkley (te vroeg gestopt) waar volgens mij wel degelijk wat soul in zit. Dat is dan kennelijk mijn kind van ziel.
https://www.musicmeter.nl/artist/5524
Ik vind allebei de albums in volledigheid top.
De La Soul ken ik al vanaf de basisschool, ik had 2 kameraadjes die dat op op casette luisterden en peacetekens op hun schooltas tekenden. Het doen alsof ik het begreep, ook tof vond etc duurde ongeveer anderhalve dag. Wat erg lang is voor het ophouden van pretentes bij mij, sindsdien nooit meer gelukt.
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.