'@anonymous Ja Britton reed een goede tijdrit. We zullen zien of hij het volhoudt. Om even terug te komen op de 30% afdaling. Dat is maar een klein stukje geweest, na het eerste stukje afdaling is het een stukje vlak/zelfs iets vals plat omhoog. Dan gingen de renners naar rechts, waar voor 50 meter 30% naar beneden moet worden gegaan. (zie link). Daarna is het weer 200 meter rechtdoor vlak, om daarna linksaf weer verder af te dalen aan ongeveer 10%. Dus het leek gevaarlijker dan dat het is. Het ging eigenlijk alleen maar rechtdoor met genoeg tijd om te remmen.
https://www.dropbox.com/s/5i2qpn0ekl3cdo6/stukje%20naar%20beneden.jpg?dl=0
Tour of Alaska, 7-12 juli 2015
Interviews met Joey Rosskopf en Rob Britton
Joey Rosskopf van BMC Racing Team won vandaag de tijdrit van elf kilometer lang. Vorig jaar werd hij 34e in het Algemeen Klassement. Nu staat hij 52e, maar heeft nu wel een etappezege op zak. De Organisatie sprak hem na de etappe.
Organisatie: Dat ging snel. Er waren maar drie renners die boven de 50km/u reden. Had je van tevoren verwacht dat je ging winnen?
Joey Rosskopf: Ik wist dat ik een kans had, er waren niet heel veel tijdritspecialisten. Betekent nog wel dat je iedereen moet verslaan. Het bleek nog aardig dicht bij elkaar te zitten op het einde, maar ik ben blij dat ik heb gewonnen.
Organisatie: Je hebt de stap gemaakt naar ProTour niveau. Hoe bevalt het tot nu toe?
Joey Rosskopf: Ik doe mijn werk en het gaat goed. In Californië ben ik vierde geworden in de tijdrit en in de Dauphine won ik de ploegentijdrit. Ik ben blij met mijn eerste overwinning.
Daarnaast is het de Canadees Rob Britton die de blauwe leiderstrui mag aantrekken. Door zijn uitstekende tijdrit (6e plaats) klimt hij naar plaats één. Ook met hem een kort interview.
Organisatie: Had je verwacht de leiderstrui te dragen?
Rob Britton: Nee, natuurlijk niet. Het deelnemersveld is erg goed. Ik had het wel een beetje gehoopt, als ik de eerste twee etappes goed door zou komen, zou ik in de tijdrit een kansje hebben. Maar dat het plaats één zou zijn? Ik ben helemaal van mijn apropos.
Organisatie: Hoe zie je het verder? Kan je de leiderstrui behouden?
Rob Britton: Ik ga hier nog steeds voor een topklassering. De komende twee dagen worden heel zwaar en op Glen Alps Road kan nog zoveel veranderen. Ook morgen trouwens. Ons team zal zijn uiterste best doen in ieder geval!
www.tourofalaska2015.wordpress.com
www.twitter.com/tourofalaska
Tour of Alaska, 7-12 juli 2015
Voorbeschouwing Stage 4: Palmer-Wasilla 153km
Door de tijdrit is het algemeen klassement op de schop genomen. De komende twee dagen zijn nog erg belangrijk voor de klassementsmannen. Eerst een 153km lange rit door het Matanuska-Susitna regio. De hellingen zijn niet heel steil deze keer, maar doordat ze elke ronde beklommen moeten worden op het grote mes, zal het op de spieren werken van de renners. Wie kan de grote plaat blijven ronddraaien?
De rit begint in de hoofdstad van de regio Palmer. Vanaf daar gaan de renners geleidelijk naar het hoogste punt van de route. Na 73km vindt de tussensprint plaats in Wasilla. Kort daarna komen ze op de ronde van 16,6km wat ze bijna vijf keer moeten volbrengen. In de ronde zitten twee heuvels waar elke ronde punten te verdienen zijn voor het bergklassement. Welgeteld één punt per keer. Dat zijn nog tien extra punten.
De renners die bergop de grote plaat rond kunnen draaien kunnen hier hun slag slaan. Als we het over een grote plaat hebben, moet direct gedacht worden aan Pieter Weening van Orica-Greenedge. Na een zware koers heeft hij ook een sprintje in de benen, waardoor hij zeker bij de favorieten voor vandaag hoort. Daarnaast mag ook Ben Hermans niet onderschat worden. Ook hij vindt een parcours op maat en hoeft niet te sprinten op het vlakke. Kan hij tijd winnen op zijn concurrenten? Ook deze koers lijkt op het lijf geschreven van Tom-Jelte Slagter. Maar het is de vraag of hij zijn eigen kans mag gaan met zijn kopmannen Tom Danielson en Joe Dombrowski zo goed geplaatst in het klassement. Axeon Cycling Team heeft een heel sterk blok met Hart, Curran en Daniel. Gregory Daniel staat op drie seconden van leider Rob Britton, maar zijn kopman is Tao Geoghegan Hart. Ook hij staat er nog goed voor en met de bergetappe in het verschiet lijkt het waarschijnlijk dat ze zijn kaart trekken. Daarnaast is Toms Skujins van Hincapie Racing Team een gevaarlijke klant voor de etappezege. Hij moet echter wel alleen aankomen. Optum heeft een sterk blok met Gaimon, Anderson, Boivin en Woods. Kunnen zij een ploegenspel spelen en een sprint uitlokken van Ryan Anderson of Guillaume Boivin?
Daarnaast is het voor de kopmannen zonder sprint zaak om geen tijd te verliezen. Zeker omdat sommigen ook wat tijd hebben verloren in de tijdrit en zij gebaat zijn bij een kleine achterstand met de bergetappe in het verschiet. Denk hierbij onder andere aan Carter Jones, Ian Boswell, Lucas Euser, Chris Horner en Gavin Mannion.
*** Ben Hermans
** Pieter Weening, Tao Geoghegan Hart
* Tom-Jelte Slagter, Toms Skujins, Ryan Anderson
De renners krijgen heerlijk weer. Het is weliswaar bewolkt, maar de zon zal zich ook af en toe laten zien. Daarnaast blijft het droog en zal er weinig wind zijn. De uitzending op KTBY begint om 12AM en de renners worden verwacht om 3:45PM (7:45PM New York, 1:45AM Amsterdam volgende dag).
www.tourofalaska2015.wordpress.com
www.twitter.com/tourofalaska
Tour of Alaska, 7-12 juli 2015
Race Report Stage 4: Palmer-Wasilla 153km
Welkom bij de vierde etappe van de Tour of Alaska. Gisteren hebben de renners spanning gezet op de pedalen en op het klassement met de tijdrit. Met Rob Britton in de leiderstrui, Luka Mezgec nog steeds in de punten trui en Matteo Dal-Cin in de bergtrui beginnen we aan de vierde etappe van de Tour of Alaska. De renners starten weeral om 12 uur en zullen rond kwart voor vier aankomen in Wasilla.
Vanuit de start zijn het direct vier renners die wegkomen. Het peloton heeft er vandaag nog geen zin in. Team Smartstop heeft ook niet een heel sterk blok om de leiderstrui te verdedigen, dus ze willen wat krachten sparen. De vier koplopers bouwen hun voorsprong snel uit naar meer dan tien minuten, wanneer ze bijna bij de tussensprint aankomen. De vier renners zijn:
192. Lucas Eamon, Team USA, 63e op 6.59
55. Peter Koning, Drapac, 70e op 8.11
65. Jimmy Engoulvent, Europcar, 71e op 8.27
123. Drew Christopher, Champion System, 100e op 14.58
83. Luke Keough, UHC, 110e op 17.21
De tussensprint wordt aangevangen na een kleine afdaling. Luke Keough is de beste sprinter in de kopgroep, maar hij wordt opgevangen door Engoulvent. De organisatie moet de beelden nog een keer terugkijken en de finishfoto bekijken om de winnaar aan te merken. Engoulvent heeft Keough achter zich gehouden. Drew Christopher pakt de laatste punten en de boniseconde. Ondertussen is het peloton onder leiding van Cannondale en Hincapie in gang geschoten. Bij de tussensprint is de achterstand teruggelopen naar 9.20.
De koplopers zijn aangekomen bij de eerste heuvel. Engoulvent en Keough houden zich afzijdig. Peter Koning probeert wel, maar Lucas Eamon pareert hem makkelijk. Ook de finishheuvel pakt Eamon makkelijk het punt. Zal hij vandaag de bergtrui pakken? Dan moet hij nog zes van de acht keer als eerste bovenkomen, want hij staat er veel beter voor in het klassement dan Matteo Dal-Cin. Wanneer het peloton over de finishlijn komt, met nog 66km te gaan (4 rondes), hebben ze nog een achterstand van 8.30. Ook in de volgende ronde pakt Eamon de volle buit en komt al op 4 punten. Op Het is nog steeds Cannondale en Hincapie, maar ze krijgen ook hulp van BMC en Smartstop. Dit zorgt ervoor dat de voorsprong met nog drie rondes te gaan is terugggelopen naar 6.55.
Keough en Engoulvent krijgen het lastig op de vijfde beklimming van de dag. Eamon trekt weer door en pakt het punt. Hij wacht even op Koning en Christopher en daarna gaan ze verder. Zo zijn er nog drie renners voorop. Eamon pakt weer het punt op de finishheuvel en staat op 6. Nu is hij nog twee punten verwijderd van de bergtrui. De situatie op twee ronden van het einde (nog 33km):
Eamon, Koning, Christopher
Engoulvent, Keough op 0.50
Peloton op 5.10
Het peloton heeft dus de afgelopen ronde ruim anderhalve minuut teruggepakt en dat is te zien aan de staart van het peloton. Achteraan staat de poort open. Het peloton wordt gereduceerd tot 60 renners. Taylor Phinney haakt af. Hij heeft nog niet de benen. Daarnaast ook veel continentale renners en de knechten die hun werk gedaan hebben. Op de heuvels is het weer Lucas Eamon die de punten pakt en hij mag zich morgen hijsen in de bergtrui, want Matteo Dal-Cin en ook groene truidrager Mezgec moeten al passen. Het peloton komt over de streep op 2.30, ze hebben 2.30 goedgemaakt op de kopgroep in 17km. Als dat zo doorgaat wordt het erg spannend op de streep. Engoulvent en Keough worden bijna gegrepen door het peloton.
Eamon, Koning, Christopher
Engoulvent, Keough op 2.20
Peloton (60) op 2.30
Het is verwonderlijk geen enkele renner initiatief genomen heeft. Ze wachten blijkbaar allemaal tot de laatste ronde. Blijkbaar zijn ze bang om meer tijd kwijt te raken, wanneer ze worden teruggepakt dan als ze proberen aan te haken. Bij de kopgroep is de klad erin gekomen en demarreren ze slag om slinger. Eamon pareert alle aanvallen en gaat er op acht kilometer van het einde zelf vandoor op de eerste helling. Hij was al de sterkste bergop en laat dat nu weer zien. Koning en Christopher kunnen niet volgen. Op acht kilometer heeft het peloton nog 1.30 achterstand op Eamon. Dat ziet er goed uit voor Eamon. In het peloton komt ook de eerste aanval. Kiel Reijnen probeert uit het peloton te ontsnappen. Hij krijgt Carter Jones en Fabrice Jeandebosz mee. Robert Sweeting van Smartstop is de laatste renner voor Britton, en hij kan het niet meer aan. Jure Kocjan probeert nog wat tempo te maken, maar hij wordt afgelost door Phillip Deignan van Sky. De drie pakken een tiental secondes en aan het einde van de heuvel is het ook Tom-Jelte Slagter die ten aanval trekt. Hij heeft blijkbaar carte blanche gekregen van Danielson en Dombrowski. Howes zit namelijk ook nog in het peloton. Snel sluit hij aan bij Reijnen, Jones en Jeandebosz, die ook Koning en Christopher hebben opgeraapt. Samen rijden zij kop over kop om de voorsprong te houden. Het peloton is nog 35 man groot. De situatie op vijf kilometer van de finish.
Eamon
Reijnen, Jones, Jeandebosz, Koning, Christopher op 30 seconden
Peloton op 50 seconden
Eamon houdt het goed vol, maar hij lijkt toch het onderspit te moeten delven. In de laatste twee kilometer kijkt hij achterom en ziet de eerste groep komen, met vlak achter hen het peloton. Hij zal nog in zijn eentje beginnen aan de laatste klim naar de finish van 1,2km, maar hij gaat het waarschijnlijk niet halen. Wanneer de klim begint, is het direct Slagter die uit de groep petst. Reijnen en Jones proberen te volgen, Jeandebosz kraakt en Koning en Christopher zijn al opgeslokt door het peloton. Uit het peloton gaat Skujins er weer vandoor, maar er zit niet veel snee op. De mannen van Axeon hebben het overgenomen en brengen iedereen weer terug. Slagter komt bij Eamon en gaat erop en erover. Hart versnelt op 600 meter van de finish en krijgt enkele kopmannen mee, ook leider Britton haakt aan. Eamon moet dan helemaal passen en ook voor Jones en Reijnen is het dan over. Mannion gaat er dan vandoor en Hart reageert direct. Slagter is ondertussen op 300m van de finish en heeft enkele seconden voorsprong op Mannion en Hart. Hart trekt er nog een keer aan en Mannion moet lossen. Horner en Danielson kunnen het geweld niet aan en zullen wat seconden verliezen. Hart komt op 50 meter van de finish bij Slagter en heeft nog het meeste over. Hij wint de vierde rit in de Tour of Alaska. Tom-Jelte Slagter komt op twee seconden binnen en Ben Hermans gaat nog over Mannion pakt nog vier seconden mee en komt als derde over de finish. Rob Britton finisht in het groepje met Hermans en mag weer een leiderstrui ophalen.
Uitslag Stage 4:
1. Tao Geoghegan Hart (GBr) Axeon 153km in 3:47:21 (40,35km/u)
2. Tom-Jelte Slagter (Ned) Cannondale 0.02
3. Ben Hermans (Bel) BMC 0.05
4. Pieter Weening (Ned) Orica
5. Gavin Mannion (USA) Jelly Belly
6. Joe Dombrowski (USA) Cannondale
7. Lachlan Norris (Aus) Drapac
8. Lucas Euser (USA) UHC
9. Kiel Reijnen (USA) UHC
10. Rob Britton (Can) Smartstop
Volledige rituitslag
Algemeen Klassement na Stage 4:
1. Rob Britton (Can) Smartstop
2. Tao Geoghegan Hart (GBr) Axeon 0.10
3. Joe Dombrowski (USA) Cannondale 0.11
4. Ben Hermans (Bel) BMC 0.16
5. Tom Danielson (USA) Cannondale 0.30
6. Toms Skujins (Let) Hincapie 0.30
7. Pieter Weening (Ned) Orica 0.33
8. Lachlan Norris (Aus) Drapac 0.33
9. Michael Woods (Can) Optum 0.47
10. Gavin Mannion (USA) JellyBelly 0.49
Volledig Algemeen Klassement
Puntenklassement na Stage 4:
1. Luka Mezgec (Svn) Giant 18
2. Wouter Wippert (Ned) Drapac 17
3. Jure Kocjan (Svn) Smartstop 11
4. Tao Geoghegan Hart (Gbr) Axeon 10
5. Geoffrey Curran (USA) Axeon 10
6. Tom-Jelte Slagter (Ned) Cannondale 10
7. Joey Rosskopf (USA) BMC 10
8. Ruben Zepuntke (Dui) Cannondale 10
9. Guillaume Boivin (Can) Optum 8
10. Toms Skujins (Let) Hincapie 7
Volledig Puntenklassement
Bergklassement na Stage 5:
1. Luca Eamon (USA) Team USA 9
2. Matteo Dal-Cin (Can) Team Canada 8
3. Geoffrey Curran (USA) Axeon 6
4. Antoine Duchesne (Can) Europcar 3
5. Danny Pate (USA) Sky 2
6. Tao Geoghegan Hart (GBr) Axeon 1
7. Daniel Summerhill (USA) UHC 1
8. Jacob Rathe (USA) JellyBelly 1
Volledig Bergklassement
www.tourofalaska2015.wordpress.com
www.twitter.com/tourofalaska
Tour of Alaska, 7-12 juli 2015
Interview met Tao Geoghegan Hart
Tao Geoghegan Hart zegevierde vandaag in de vierde etappe van de Tour of Alaska. Hij bleef de favorieten voor en schoof op naar de tweede plaats in het algemeen klassement. Na de etappe sprak de organisatie hem even.
Organisatie: Je kon alle aanvallen pareren en toen jij ging, kon er niemand mee. Ben je verrast?
Hart: Wel een beetje. Ik voelde me erg goed vandaag en mijn ploeggenoten hebben uitstekend werk gedaan. Dat ik het kan afmaken en bijvoorbeeld Slagter achter me kan houden zegt veel over mijn ontwikkeling.
Organisatie: Wat zijn je verwachtingen voor morgen? Vorig jaar kon je nog net niet mee met de top. Nu lijk je dat wel te kunnen. Ga je voor winst?
Hart: Ik ga altijd voor het hoogst mogelijke. Als ik morgen goed heb gereden en ik wordt maar tiende, is het ook goed. Maar wanneer de kans zich aanbiedt, gaan we voor de winst natuurlijk, maar de Glen Alps Road is natuurlijk geen kattenpis. Er zullen nog grote verschillen ontstaan.
Organisatie: Je had al eerder in de Tour of California een nette dertiende plaats behaald. Toen liet je al wat van je klasse zien. Wat zijn je doelen voor de rest van het seizoen?
Hart: Ons team heeft een uitnodiging gekregen voor de Tour of Utah, daar wil ik mezelf verbeteren en meedoen voor een top tien notering. En natuurlijk de wereldkampioenschappen in Richmond, waar ik in de categorie U23 voor het podium wil gaan.
www.tourofalaska2015.wordpress.com
www.twitter.com/tourofalaska
Tour of Alaska, 7-12 juli 2015
Voorbeschouwing Stage 5: Anchorage-Glen Alps Road (Anchorage) 206km
De laatste dag voor de klassementsmannen om zich te tonen. En daar hebben ze ook alle tijd voor, want het is ook de langste rit van dit jaar, 206 kilometer welgeteld. Na een vlakke aanloop van ruim honderd kilometer zullen de klimmersbenen getest worden.
De renners beginnen bij het vertrekpunt van de tijdrit van donderdag. Eerst rijden ze een 22km lange ronde rondom het vliegveld Elmendorf AFB. Bij de laatste passage van de startlijn, zal de tussensprint plaatsvinden. Daarna rijden de renners naar het zuiden, en via de Universiteit komen ze aan bij de heuvelzone. Daar moeten ze vijf keer De Armoun Road (5,8km aan 4,1%) beklimmen voor 3-2-1 punten voor de eerste drie renners. Er kan dus nog van alles gebeuren met het bergklassement. Zeker ook in de laatste ronde, waar de bergpunten niet te verdienen zijn op De Armoun Road, maar vier zware kilometers verder op de top van Glen Alps Road. Voor de winnaar hier zijn 10 punten te verdienen. De gecombineerde beklimming van de De Armoun Road en Glen Alps Road is bijna tien kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 6%, maar de laatste vier kilometer is gemiddeld 9%, met stukken tot 13%.
Dit mag met recht een bergetappe genoemd worden en de echte rasklimmers zullen naar voren komen. Oudgedienden Chris Horner van Airgas en Tom Danielson van Cannondale zouden hier goed uit de voeten moeten komen. Echter lijken ze niet helemaal in topvorm. Danielsons ploeggenoot Joe Dombrowski werd vierde in de Tour of California en staat derde in het klassement. Hij is een gevaarlijke klant. Daarnaast zijn ook Pieter Weening en Ben Hermans niet te onderschatten. Ook zij staan nog kort en zullen er alles aan doen om een goed klassement te rijden. Wat kan Tao Geoghegan Hart na zijn winst van gister? Heeft hij weer de benen om de favorieten te verslaan? Dan moet hij eerst Rob Britton nog achter zich houden, die nog steeds de leiderstrui in zijn bezit heeft.
Daarnaast mogen enkele kopmannen van de kleinere teams niet onderschat worden. Denk aan Michael Woods, die onzichtbaar in de top tien staat, of Gavin Mannion van Jelly Belly. Ook Lucas Euser, Ian Boswell (derde in de Tour of California) en Carter Jones willen allemaal nog een hoge klassering er uitslepen. Vorig jaar won iemand uit de vluchtgroep en dat kan dit jaar ook gebeuren, hoewel de tien bonificatieseconden aan de streep nog erg waardevol kunnen zijn voor sommige renners.
*** Joe Dombrowski
** Ian Boswell, Ben Hermans
* Pieter Weening, Tom Danielson, Tao Geoghegan Hart
De renners krijgen aardig weer voorgeschoteld. Het zal bewolkt zijn met maar heel af en toe zon. De temperatuur is twintig graden. Aan het einde van de dag is er echter kans op een buitje. De etappe zal vanaf het begin worden uitgezonden op de website van KTBY, en vanaf kwart over twaalf ook op het kanaal van KTBY.
www.tourofalaska2015.wordpress.com
www.twitter.com/tourofalaska
Tour of Alaska, 7-12 juli 2015
Race Report Stage 5: Anchorage-Glen Alps Road (Anchorage) 206km
Welkom bij de een na laatste etappe van de Tour of Alaska. Wil een renner de Tour of Alaska winnen, dan moet hij vandaag goede benen hebben. In deze etappe kan met minuten gesmeten worden en de beklimming van de Glen Alps Road is niet voor de poes. Nog 22 renners staan binnen de twee minuten. Alle overgebleven renners staan aan de start, alleen Logan Loader, die in de tweede etappe uitviel, is er niet meer bij. Ze beginnen vandaag extra vroeg om rond half vier boven aan te komen. Rob Britton pronkt nog met zijn leiderstrui, Luka Mezgec heeft de puntentrui al vanaf het begin aan en Lucas Eamon straalt in zijn gisteren veroverde bergtrui. Voor de bergtrui zijn vandaag veel punten te verdienen.
Na een korte neutralisatie begint de koers. Maar er is niemand die direct in de aanval gaat. De lengte en zwaarte van de rit schrikken de renners blijkbaar af. De regie in het peloton wordt dan ook overgenomen door de sprintersploegen, die eventueel hopen dat het nog bij elkaar zit na vier ronden rond het Elmendorf AFB vliegveld. Het tempo wordt redelijk hoog gehouden en inderdaad gaan de sprintersploegen strijden voor de zes punten bij de tussensprint. Giant probeert een treintje op te zetten, maar de renners zijn niet sterk genoeg. Drapac kan het wel en zet Wippert perfect af. Ook Boivin komt nog over Mezgec heen. De uitslag van de tussensprint:
Wouter Wippert 6 punten, 3 seconden
Guillaume Boivin, 4 punten, 2 seconden
Luka Mezgec, 2 punten, 1 seconden
De renners moeten nog 115 kilometer afleggen en de aanvallers ruiken nu hun kans. Het is een mix van redelijke klimmers die al op achterstand staan en renners die normaal gesproken al geen schijn van kans hebben.
Christian Knees, 34e op 3.09
Joey Rosskopf, 46e op 6.09
Lucas Eamon, 52e op 7.39
Stephen Clancy, 54 op 7.57
Lars van der Haar, 71e op 13.20
Andzs Flaksis, 80e op 16.44
Matteo Dal-Cin, 91e op 19.55
Benjamin Dilley, 108e op 25.12
De twee strijders voor de bergtrui zitten er ook bij. Eamon en Dal-Cin zullen een gevecht maken van de rode trui. Maar ze moeten oppassen dat andere renners niet teveel punten pakken. Als een renner op alle bergen als eerste bovenkomt, pakt diegene 25 punten. Het peloton laat even begaan. Knees staat op 3.09 en kan nog een gevaar zijn voor de top tien. De rest staat al te ver om een rol van betekenis te spelen.
De voorsprong loopt gestaag op en als de kopgroep na 111km de omloop bereiken, is deze opgelopen tot boven de drie minuten. Zeven kilometer later begint het klimwerk. De renners loeren naar elkaar. Bij het sprintje lost Dal-Cin Eamon makkelijk. Eamon lijkt nog niet helemaal hersteld te zijn van gisteren, maar het is Van der Haar en Knees die de meeste punten oprapen. Bij de tweede omloop is het Knees die de volle buit pakt, Dal-Cin wordt tweede en Eamon derde. Op dit moment leidt Dal-Cin met 11 punten tegenover 10 voor Eamon. Knees komt nu op 6 punten. In de derde ronde sprinten de renners weer voor de punten en is het nu Eamon die iets vroeger aangaat en de rest verrast. Dal-Cin zat net te eten. Knees wordt tweede en Van der Haar derde. De renners moeten nu nog 50km afleggen en ook in het peloton schiet het tempo er nu in onder aanvoering van Cannondale. Zij hebben met Dombrowski en Danielson een sterk blok. De voorsprong stijgt nu niet meer en is hoogstens 4.30 geweest. De eerste knechten moeten er af en hoeven nu alleen nog maar op tijd binnen te komen, wat op zich geen probleem moet zijn.
In de vierde ronde gebeurt er echter wat niemand hoopte: Een massale valpartij. Veel renners liggen erbij, de meesten kunnen opstaan, maar toch moet de nummer 6 van de stand Toms Skujins opgeven. Ook Carter Jones moet met een sleutelbeenbreuk de wedstrijd verlaten en Cortlan Brown heeft het geluk ook niet aan zijn zijde. Het peloton lijkt even te wachten op de gevallen renners, maar wanneer een grote groep aansluit, gaat Cannondale weer tempo maken. Het lijkt dat de nummer 8, Lachlan Norris nog in een achtervolgend groepje zit. Op de top van de vierde beklimming is het weer Christian Knees die de buit pakt, voor Van der Haar en Dal-Cin. In het peloton vliegen de renners er nu af en op de top van de vierde beklimming van het peloton, met nog 36km te gaan, is de groep al uitgedund tot ongeveer 60 renners. Benjamin King en Ruben Zepuntke moeten de rol lossen en nu is het Slagter die het werk verricht voor de kopmannen. Ook Howes zit er nog bij. De kopmannen zitten er vlak achter om maar geen onverwachte dingen tegen te komen. Norris heeft zich ondertussen gemengd met de afvallers en kan na een flinke achtervolging terug komen in het peloton. De achterstand van het peloton is flink teruggeschroefd tot 3.20 minuten.
Net voor de laatste beklimming is het Rosskopf die er vandoor gaat. Hij is geen bedreiging voor het bergklassement en Dal-Cin, Eamon en Knees laten begaan. Hij pakt snel een twintigtal seconden. Dan gaat Clancy er ook vandoor, terwijl Dilley en Flakzis het moeilijk krijgt. Op Clancy reageert Dal-Cin dan wel, anders zijn er teveel punten weg. Hij krijgt iedereen in het wiel en Clancy houdt zich stil. Hierdoor loopt Rosskopf verder uit en hij pakt de drie punten op de top en al een voorsprong van bijna een minuut. Knees wint het sprintje voor Dal-Cin. Het peloton, waarin Cannondale ook wordt geholpen door Orica en BMC wordt verder uitgedund tot ongeveer 35 renners en komt boven op 2.00 van Rosskopf en 1.00 op Knees en consorten.
Dilley en Flakzis wordt op 15 kilometer van het einde ingehaald en Knees, Dal-Cin, Clancy, Van der Haar en Eamon aan de voet van de laatste beklimming worden ingehaald. Rosskopf heeft nog een veertig seconden op het peloton dat helemaal op stoom is gekomen.
Nog tien kilometer. Het klimmen gaat beginnen. Slagter heeft zijn werk gedaan en op 8km laat hij het lopen. Alex Howes neemt nu over en hij houdt het tempo hoog. De eerste renners in het top van het klassement moeten er nu af. Phillip Deignan kan niet volgen en Ryan Anderson van Optum moet op de enige echte berg van deze ronde lossen. Lachlan Norris bekoopt zijn inspanning in de achtervolging en ook Larry Warbasse en Kiel Reijnen hebben het lastig. Rosskopf wordt ingelopen en de groep wordt uitgedund tot ongeveer 15 renners. Wanneer het peloton rechtsaf slaat voor de laatste vier zware kilometers heeft de groep, onder leiding van Howes die afzakt, deze samenstelling (in volgorde van klassement).
Britton, Hart, Dombrowski, Hermans, Danielson, Weening, Woods, Mannion, Euser, Meier, Boswell, Horner, Gaimon, Jeandebosz, Byron en Craddock.
Dan is het de beurt aan Meier om tempo te maken voor Weening, die nog op 33 seconden staat. Het is een klassieke afvalrace. Nu moeten ook Byron, Jeandebosz, Euser en heel verrassend Danielson er vanaf. Ook leider Britton hangt nu aan het elastiek. Net voor een stukje vlak is het Ben Hermans die aanvalt. Hij pakt een tiental seconden, maar niet meer. Meier verbruikt zijn laatste reepje energie en moet afhaken. Hij heeft nog wel Mannion, Boswell en Gaimon laten lossen. De situatie op twee kilometer van het einde.
Hermans
Britton, Hart, Dombrowski, Weening, Woods, Horner, Craddock 0.10
Het is verrassend dat Craddock er nog aan hangt. Hij heeft moeten werken voor Jones, die uitgevallen is. Ook al hangt hij met Britton aan het elastiek. Hermans plafonneert een beetje en dat is het sein voor Horner om de gashendel open te zetten. Hij dicht het gaatje tot Hermans met gemak en gaat erop en erover. Onder leiding van Hart proberen ook Dombrowski en Woods te volgen. Deze versnelling is het einde voor Britton, Weening en Craddock. De situatie met nog één kilometer te gaan.
Horner 19e op 1.33
Hart 2e op 0.10, Dombrowski 3e op 0.11, Hermans 4e op 0.16, Woods 9e op 0.47 volgen op 0.23
Britton 1e, Weening 7e op 0.33, Craddock 29e op 2.39 volgen op 0.41 van Horner
Horner loopt alsmaar verder weg en lijkt de ritzege niet meer te kunnen ontlopen. Helaas staat hij al 1.33 achter op Britton, waardoor eindwinst lastig wordt. De eindzege lijkt te gaan tussen Dombrowski en Hart, aangezien Hermans nu de rol moet lossen. Woods lijkt nog wat energie te hebben en versnelt nog. Dombrowski en Hart kijken naar elkaar. Horner is ondertussen in de laatste steile honderd meter en staat nog even op de pedalen (dat deed hij al vanaf het begin van de beklimming trouwens) en mag dan zijn armen in de lucht steken. Hij wint de koninginnerit van de Tour of Alaska. Woods kom binnen als tweede op 35 seconden en de sprint tussen Hart en Dombrowski is ijzingwekkend. Uiteindelijk wint Dombrowski net en door de vier bonificatieseconden neemt Dombrowski de leiderstrui over Britton en niet Hart.
Uitslag Stage 5:
1. Chris Horner (USA) Airgas 206km in 5.24.03 (38,14km/h)
2. Michael Woods (Can) Optum 0.35
3. Joe Dombrowski (USA) Cannondale 0.49
4. Tao Geoghegan Hart (GBr) Axeon 0.49
5. Ben Hermans (Bel) BMC 1.02
6. Pieter Weening (Ned) Orica 1.04
7. Rob Britton (Can) Smartstop 1.07
8. Lawson Craddock (USA) Giant 1.10
9. Gavin Mannion (USA) JellyBelly 1.26
10. Phillip Gaimon (USA) Optum 1.31
Volledige rituitslag
Algemeen Klassement na Stage 5:
1. Joe Dombrowski (USA) Cannondale
2. Tao Geoghegan Hart (GBr) Axeon 0.03
3. Rob Britton (Can) Smartstop 0.11
4. Michael Woods (Can) Optum 0.20
5. Ben Hermans (Bel) BMC 0.22
6. Chris Horner (USA) Airgas 0.27
7. Pieter Weening (Ned) Orica 0.41
8. Gavin Mannion (USA) JellyBelly 1.19
9. Ian Boswell (USA) Sky 1.46
10. Lachlan Norris (Aus) Drapac 1.48
Volledig Algemeen Klassement
Puntenklassement na Stage 5:
1. Wouter Wippert (Ned) Drapac 23
2. Luka Mezgec (Svn) Giant 20
3. Tao Geoghegan Hart (GBr) Axeon 13
4. Guillaume Boivin (Can) Optum 12
5. Jure Kocjan (Svn) Smartstop 11
6. Chris Horner (USA) Airgas 10
7. Geoffrey Curran (USA) Axeon 10
8. Joey Rosskopf (USA) BMC 10
9. Tom-Jelte Slagter (Ned) Cannondale 10
10. Ruben Zepuntke (Dui) Cannondale 10
Volledig Puntenklassement
Bergklassement na Stage 5:
1. Lucas Eamon (USA) Team USA 13
2. Matteo Dal-Cin (Can) Team Canada 13
3. Christian Knees (Dui) Sky 12
4. Chris Horner (USA) Airgas 10
5. Michael Woods (Can) Optum 7
Volledig Bergklassement
www.tourofalaska2015.wordpress.com
www.twitter.com/tourofalaska
Ik zal deze vakantie de Vendetta proberen af te krijgen om hem in ongeveer September plaats te laten vinden. Hier alvast de voorbeschouwing op het parcours:
Parcours
Nadat de Vendetta van 2014 een groot succes was, met Nibali als gedroomde winnaar, heeft de koers de World Tour status verworven. De organisatie heeft besloten de Vendetta uniek te maken door alleen maar bergetappes in het parcours op te nemen. Met een klimtijdrit als ‘proloog’ en als slotrit het monsterlijke drieluik op de Etna zal het van het begin tot het eind een spectaculaire koers opleveren. Een kort overzicht van wat de renners per etappe voor hun kiezen zullen krijgen.
1e Etappe (Palermo- San Martino delle Scale TT[/url])
De klimtijdrit kent een vlakke aanloop door Palermo, maar voor de tijdritspecialisten zal de klim naar San Martine delle Scale, 6 kilometer lang aan 5% gemiddeld, er waarschijnlijk net te veel aan zijn. Niet dat er daar veel van aan het vertrek zullen staan, aangezien er alleen voor klimmers wat te rapen lijkt in deze Vendetta.
2e Etappe (Corleone- Monte Erice[/url])
Dat deze etappe van het beruchte Corleone naar de mythische Monte Erice kan worden bestempeld als de gemakkelijkste van deze Vendetta, zegt genoeg. Want een eitje kan de 162 kilometer die de renners over drie cols van opeenvolgens 4e, 3e en 2e categorie naar een dubbele beklimming van de Erice leidt niet genoemd worden. In totaal moet er 3680 meter hoogteverschil worden overwonnen, waarvan de laatste meters aan percentages van boven de 15% zijn, met uitschieters van 30% in sommige bochten.
3e Etappe (Palermo- Pollina[/url])
Een bergetappe van 200 kilometer is altijd doorbijten, maar de Passo di Piano Battaglia en de klim naar San Mauro Castelvedere zijn beiden in de buitencategorie geschaald, wat deze etappe tot een ware hel zal maken voor renners met een slechte dag. De slotklim naar Pollina kennen we nog van vorig jaar en is ook zeker geen grapje en zeer vergelijkbaar met de Erice gisteren. Enige hoop voor de renners vandaag: de afstand tussen de verschillende beklimmingen is relatief groot en dus is er ruimte voor recuperatie. Of dat genoeg gaat zijn om te overleven zal voor velen nog moeten blijken…
4e Etappe (Messina- Isola Bella[/url])
Vandaag opnieuw twee maal de buitencategorie met als toetje een uiterst technische afdaling naar de finish, die uiteraard niet op het via de weg onbereikbare Isola Bella ligt, maar op een schiereilandje er vlak naast. Vincenzo Nibali, die al heeft aangegeven te zullen starten, zal zeker hopen hier zijn slag te slaan, het lijkt wel alsof de organisatie deze etappe speciaal voor hem heeft gemaakt.
5e Etappe (Siracusa- Monte Etna[/url])
Veel mensen zullen zich afvragen waarom de organisatie dit de renners aan doet, maar eerlijk is eerlijk, een 223 kilometer lange etappe met drie keer de beklimming van de Etna klinkt ook wel heel erg lekker. Bovendien is de eerste 100 kilometer bijna volledig vlak, dus eigenlijk is het gewoon een makkie…
Het klassement zal beslist worden en kan nog volledig overhoop, wat deze Vendetta van begin tot eind onvoorspelbaar lijkt te maken.
Tour of Alaska, 7-12 juli 2015
Interview met Chris Horner
Chris Horner heeft de bergetappe naar Glen Alps gewonnen. In het Algemeen klassement strandt hij op de zesde plaats, op 27 seconden van de nieuwe leider Joe Dombrowski. Na de etappe had de organisatie een kort interview met Chris Horner.
Organisatie: Gefeliciteerd met je overwinning. Je ging aardig laat, maar sloeg een groot gat met je concurrenten.
Chris Horner: Ja dat klopt, ik voelde mij goed, maar de situatie bleek niet goed om al vroeg te demarreren. Op ruim twee kilometer ging ik er vandoor en de anderen bleken helemaal kapot te zitten.
Organisatie: Je komt uiteindelijk een kleine halve minuut te kort om de leiderstrui te pakken. Had je niet eerder moeten gaan?
Chris Horner: Ja, misschien wel, maar dat is altijd achteraf. En ik heb het klassement niet vandaag verloren, maar in de tijdrit en gisteren. Als ik daar korter was geëindigd, had ik nog een betere klassering.
Organisatie: Het lijkt vaak dat je even op stoom moet komen gedurende het seizoen. Ben je tevreden tot nu toe?
Chris Horner: Het gaat redelijk. Maar zelfs ik merk nu dat de leeftijd parten gaat spelen. In Azerbeidzjan ging het redelijk, maar door bonificaties miste ik het podium. Hopelijk kan ik mij nog tonen in de Amerikaanse koersen in augustus.
www.tourofalaska2015.wordpress.com
www.twitter.com/tourofalaska
Tour of Alaska, 7-12 juli
Voorbeschouwing Stage 6
De Tour of Alaska zit er bijna op, maar er wordt nog geëindigd met een criterium door Downtown Anchorage. De finish is geplaatst bij de start van de tijdrit en de etappe van gisteren, waar ook de tussensprint was. De renners krijgen vandaag de finish nog zestien keer te zien, vooraleer ze naar alle waarschijnlijkheid gaan sprinten voor de etappeoverwinning en de puntentrui.
De ronde is 5.65km lang en moet zeventien keer afgelegd worden. Het is het parcours van de tijdrit, maar zonder het Merrill Field vliegveld. Dat betekent ook dat de renners een kilometer voor de finish naar beneden duiken en bij het treinstation nog even vierhonderd meter op de trappers moeten staan. De laatste bocht is op driehonderd meter van de finish.
Ondanks de korte klim zijn het toch de sprinters die als favorieten aangemerkt mogen worden. Op basis van de sprints, zowel de finish als de tussensprints, is Wouter Wippert de onbetwiste favoriet. Op een goede tweede plaats is het Luka Mezgec, die de puntentrui de eerste vier dagen mocht dragen. Met het stukje bergop kunnen we Guillaime Boivin van Optum en Jure Kocjan van Smartstop niet onderschatten. Zij kunnen gebruik maken om zich goed te plaatsen. Ook de Duitsers Rick Zabel en Ruben Zepuntke kunnen goed aankomen na een zware koers. En het is nog afwachten wat de echte sprinters doen, zoals Andrew Fenn van Sky, Yannick Martinez van Europcar en Lucas Sebastien Haedo van Jamis. Outsiders kunnen nog gevonden worden in Ty Magner, Magnus Cort Nielsen en Hugo Houle.
***Wouter Wippert
** Luka Mezgec, Jure Kocjan
* Guillaume Boivin, Ruben Zepuntke, Ty Magner
De renners krijgen het minste weer van de week voorgeschoteld. Ondanks de aangename temperatuur en geen wind, kunnen de renners toch wat water verwachten. De uitzending wordt verzorgd door KTBY en zal beginnen om 11AM lokale tijd. De finish wordt iets na 1PM verwacht (5PM New York, 11PM Amsterdam).
www.tourofalaska2015.wordpress.com
www.twitter.com/tourofalaska
Tour of Alaska, 7-12 juli 2015
Race Report Stage 6: Anchorage 96km
Welkom bij de laatste etappe van de Tour of Alaska. Joe Dombrowski heeft gisteren de leiderstrui veroverd, maar heeft maar drie seconden voorsprong op Hart. Het bergklassement is gisteren gemaakt en als Eamon zijn voorsprong van 15 minuten verdedigt ten opzichte van Matteo Dal-cin, zal hij de eindwinnaar zijn in het bergklassement. Voor het puntenklassement is het nog spannend, waar theoretisch nog tien renners voor in aanmerking komen. Maar aangezien het verwachte scenario een sprint is, zal het gaan tussen Mezgec en Wippert.
De renners starten vroeg, zodat de Europese ploegen met het vliegtuig terug kunnen. Er ontstaat snel een kopgroep van drie renners. Yukiya Arashiro (Europcar), Dion Smith (Hincapie) en Eric Young (Optum) bepalen het beeld tot net voor de eerste tussensprint. In het peloton wordt namelijk tempo gemaakt door de mannen van Mezgec, die de puntentrui nog niet opgegeven heeft. De voorsprong is nooit groter geworden dan twee minuten en op vijf kilometer voor de tussensprint worden zij weer opgeraapt. De tussensprint is een spannende, waarin Mezgec ook aan het langste eind trekt, en omdat verrassend Yannick Martinez van Europcar ook nog voor Wippert eindigt, is de virtuele tussenstand dat Mezgec één puntje voor Wippert staat.
Direct daarna gaan er weer drie renners vandoor: Hugo Houle van Team Canada, Taylor Phinney van BMC en Tom Zirbel van Optum. De mannen van Giant doen nu niks en ook het team van Wouter Wippert houdt de benen stil. Cannondale-Garmin gaat adelverplicht op kop rijden, maar vol overgave is het niet. Dit zorgt ervoor dat de drie renners snel een voorsprong bijeen fietsen van ongeveer vier minuten. Er zijn dan nog zes ronden te gaan (34km). Drapac zet Clarke op kop, maar het lijkt dat ze wachten op de massasprint, waar na de drie koplopers nog genoeg punten te rapen zijn om het puntenklassement te winnen. Niemand anders neemt het over en de koplopers zijn zo ver weg dat niemand wil aanvallen. Op drie ronden van het einde (17km) is de voorsprong nog steeds 3:30. De koplopers proberen nu af en toe een beurtje over te slaan om krachten te sparen, maar daarmee gaat de samenwerking ook naar de knoppen. De eerste die het probeert is Zirbel, de tijdrijder, die net na het heuveltje voor de finish gaat met nog 11,5km te gaan. Hij krijgt direct Phinney op het wiel, die Houle ook terugbrengt. Zo vallen de renners een voor een aan, maar niemand die echt wegkomt. Op vijf kilometer probeert Phinney het nog een keer en nu gaat er niemand direct achteraan. Houle kijkt naar Zirbel en andersom. Taylor pakt gauw een gaatje van twintig seconden en is weg. Houle probeert Zirbel af te schudden en dat lukt hem. De 36-jarige Amerikaan kan het niet volgen. Nu moet Houle nog twintig seconden terugpakken op Phinney. Op één kilometer van het einde heeft hij vijf seconden eraf gesnoept, maar meer krijgt hij er niet van af. Taylor Phinney wint het slotcriterium vanuit een ontsnapping en viert zijn rentree met een overwinning. Houle komt binnen op 12 seconden en Zirbel is derde op 44 seconden.
In het peloton is ook het tempo opgeschroefd en komen ze binnen op 2.04. Maar de vraag is natuurlijk wie het puntenklassement wint. Drapac leidt het peloton. De winnaar van deze sprint wint nog 8 punten en de runner-up 6 punten. Wippert moet voor Mezgec zitten in de sprint en in de punten zitten, dan pakt hij, op basis van zijn ritzege, de puntentrui. Het is nu Martin Kohler die het tempo aanvoert in de laatste kilometer. Hij moet echter al vroeg afgeven op Peter Koning, die het tempo iets moet laten zakken. Dat is het sein voor Boivin om er vandoor te gaan in een sprintdemarrage. Hij knalt het heuveltje op, met Kocjan in zijn wiel. Mezgec, op enkele meters, gaat er ook achteraan en Wippert probeert aan te sluiten. Kocjan komt uit het wiel van Boivin en wint de pelotonsprint. Wippert komt nu naast Mezgec en samen halen ze Boivin in. Het is Mezgec die ook in de pelotonsprint het wiel eerder over de streep drukt en zo het puntenklassement wint. Joe Dombrowski finisht in het peloton en wint de tweede editie van de Tour of Alaska en Lucas Eamon wint het bergklassement, doordat hij beter in het klassement staat dan Matteo Dal-Cin. De uiteindelijke resultaten:
Uitslag Stage 6:
1. Taylor Phinney (USA) BMC 96km in 2:11:44 (43,72km/u)
2. Hugo Houle (Can) Team Canada 0.12
3. Tom Zirbel (USA) Optum 0.44
4. Jure Kocjan (Svn) Smartstop 2.04
5. Luka Mezgec (Svn) Giant
6. Wouter Wippert (Ned) Drapac
7. Guillaume Boivin (Can) Optum
8. Ty Magner (USA) Hincapie
9. Yannick Martinez (Fra) Europcar
10. Ruben Zepuntke (Dui) Cannondale
Volledige rituitslag
Algemeen klassement Tour of Alaska 2015:
1. Joe Dombrowksi (USA) Cannondale 742km in 18:52:02 (39,33km/u)
2. Tao Geoghegan Hart (GBr) Axeon 0.03
3. Rob Britton (Can) Smartstop 0.11
4. Michael Woods (Can) Optum 0.20
5. Ben Hermans (Bel) BMC 0.22
6. Chris Horner (USA) Airgas 0.27
7. Pieter Weening (Ned) Orica 0.41
8. Gavin Mannion (USA) JellyBelly 1.19
9. Ian Boswell (USA) Sky 1.46
10. Lachlan Norris (Aus) Drapac 1.48
11. Lucas Euser (USA) UHC 1.48
Volledig Algemeen Klassement[/url]
Puntenklassement Tour of Alaska 2015:
1. Luka Mezgec (Svn) Giant 32
2. Wouter Wippert (Ned) Drapac 30
3. Taylo Phinney (USA) BMC 21
4. Jure Kocjan (Svn) Smartstop 19
5. Guillaume Boivin (Can) Optum 16
6. Tao Geoghegan Hart (GBr) Axeon 13
7.Tom Zirbel (USA) Optum 13
8. Hugo Houle (Can) Team Canada 12
9. Ruben Zepuntke (Dui) Cannondale 11
10. Chris Horner (USA) Airgas 10
Volledig Puntenklassement
Bergklassement Tour of Alaska 2015:
1. Lucas Eamon (USA) Team USA 13
2. Matteo Dal-Cin (Can) Team Canada 13
3. Christian Knees (Dui) Sky 12
4. Chris Horner (USA) Airgas 10
5. Michael Woods (Can) Optum 7
Volledig Bergklassement
www.tourofalaska2015.wordpress.com
www.twitter.com/tourofalaska
Trouwens, ik begrijp nog niet helemaal hoe je de prono's moet berekenen. Maar hieronder de vier prono's van de Tour of Alaska. Als iemand ze kan berekenen (en mss ook uitleggen, dan kan ik het de volgende keer ook doen). TY!
Wedstrijd: Tour of Alaska 2015
Naam: 123poetertjes
(x2.0) DANIELSON Tom
(x1.8) DEIGNAN Philip
(x1.6) HORNER Christopher
(x1.4) HERMANS Ben
(x1.2) WOODS Michael
(x1.0) BRITTON Rob
(x1.0) HART Tao Geoghegan
(x1.0) WEENING Pieter
Naam: Verweggistan
(x2.0) HERMANS Ben
(x1.8) WOODS Michael
(x1.6) HORNER Chris
(x1.4) CRADDOCK Lawson
(x1.2) DANIELSON Tom
(x1.0) DOMBROWSKI Joe
(x1.0) BOOKWALTER Brent
(x1.0) WEENING Pieter
Wedstrijd: Tour of Alaska 2015
Naam: Don Hamstre
(x2.0) Pieter Weening
(x1.8) Joe Dombrowski
(x1.6) Ben Hermans
(x1.4) Carter Jones
(x1.2) Ian Boswell
(x1.0) Chris Horner
(x1.0) Toms Skujins
(x1.0) Taylor Phinney
Naam: anonymous
Wedstrijd: Tour of Alaska
[x2.0] Joe Dombrowski
[x1.8] Ben Hermans
[x1.6] Toms Skujins
[x1.4] Rob Britton
[x1.2] Pieter Weening
[x1.0] Carter Jones
[x1.0] Tao Geoghegan Hart
[x1.0] Lachlan Norris
'@mhp.
De top 10 van de einduitslag leveren punten op. De nummer 1 bijv. 10, de nummer 2 9 enz.
Ik heb Hermans op 1 heb staan krijg ik de punten van Hermans x2. Hermans was 5e, en dat levert 6 punten op. In mijn geval x2 dus 12 punten. Dus totaal volgens mij 46.6
Edit: Wist de precieze puntentoewijzing niet, maar het systeem klopt wel.
Tour of Alaska uitslag van de Prono. Nagerekend en wel. (Don hamstre, je kan je post dan weghalen. Je had het bijna goed :P)
Wedstrijd: Tour of Alaska 2015
Naam: 123poetertjes
(x2.0) DANIELSON Tom
(x1.8) DEIGNAN Philip
(x1.6) HORNER Christopher 5x1,6=8
(x1.4) HERMANS Ben 6x1,4=8,4
(x1.2) WOODS Michael 8x1,2=9,6
(x1.0) BRITTON Rob 10
(x1.0) HART Tao Geoghegan 12
(x1.0) WEENING Pieter 4
52 punten
Naam: Verweggistan
(x2.0) HERMANS Ben 6x2=12
(x1.8) WOODS Michael 8x1,8= 14,4
(x1.6) HORNER Chris 5x1,6=8
(x1.4) CRADDOCK Lawson
(x1.2) DANIELSON Tom
(x1.0) DOMBROWSKI Joe 15
(x1.0) BOOKWALTER Brent
(x1.0) WEENING Pieter 4
53,4 punten
Wedstrijd: Tour of Alaska 2015
Naam: Don Hamstre
(x2.0) Pieter Weening 4x2=8
(x1.8) Joe Dombrowski 15x1,8=27
(x1.6) Ben Hermans 6x1,6= 9,6
(x1.4) Carter Jones
(x1.2) Ian Boswell 2x1,2=2,4
(x1.0) Chris Horner 5
(x1.0) Toms Skujins
(x1.0) Taylor Phinney
52 punten
Naam: anonymous
Wedstrijd: Tour of Alaska
[x2.0] Joe Dombrowski 15x2=30
[x1.8] Ben Hermans 6x1,8=10,8
[x1.6] Toms Skujins
[x1.4] Rob Britton 10x1,4=14
[x1.2] Pieter Weening 4x1,2=4,8
[x1.0] Carter Jones
[x1.0] Tao Geoghegan Hart 12
[x1.0] Lachlan Norris 1
72,6 punten.
Anonymous wint de prono afgetekend met meer dan 70 punten, vooral doordat hij Dombrowski goed voorspeld had. De andere drie zaten dicht bij elkaar.
Afgelopen weken nog druk gehad, mede door schoolwerk, maar nu vakantie. De stand (laatst geüpdatet: Ronde van Scandinavië) staat hier en zal ik proberen volgende week te updaten.
Over de Ronde van Dublin, ik ben het deelnemersveld kwijt (had ik in eerdere post de deelnemende teams gezet?), maar ik ga proberen er deze vakantie rustig aan te werken zodat de koers rond augustus/september kan worden verreden.
Edit: Het document met het deelnemersveld, dus het zal iets anders worden dan het oorspronkelijk veld.
We blijven in Noord-Amerika, want vanavond volgt TroisRivieres.
Hier alvast de voorbeschouwing.
Trois Rivieres 2015
Na Alaska is een groot deel van het Noord-Amerikaanse peloton doorgereisd naar de Canadese provincie Quebec, voor de derde editie van de Grand Prix Trois Rivieres.
De stad TroisRivieres ligt tussen Montreal en de stad Quebec in, de twee locaties van de WorldTour koersen in Canada. Ook dit jaar staan er weer 25 ploegen aan de start van deze 1.1 koers. Het parcours is ongewijzigd. De renners rijden eerst om het Lac St. Pierre, en zetten daarna koers naar het Parc Nationale de St. Maurice. Daar bevindt zich de scherprechter van de dag, de klim loopt langzaam op, met een slotkilometer a 8%. De top van deze beklimming ligt op zo’n 40 kilometer van de meet.
De eerste editie van deze koers werd in de lastige laatste kilometer beslist, Mancebo en Sutherland namen er afstand en bleven vooruit. Mancebo klopte Sutherland in de sprint. Vorig jaar bleef de kopgroep weg en pakte Carter Jones de zege.
Carter Jones heeft een plaatsje in de WT afgedwongen bij Giant en staat vandaag niet aan de start, net als Mancebo, die tegenwoordig in dienst van SkyDiveDubai rijdt.
Welke ploegen staan er dan wel aan de start en wie zijn de favorieten voor vandaag?
De grootse namen staan aan de start bij de twee WorldTour teams, BMC en Cannondale-Garmin. Kopman bij BMC lijkt Brent Bookwalter, de Amerikaan kan aardig klimmen en is ook snel aan de meet, vooral na een zware koers. Ook Joey Rosskopf en Rick Zabel in de gelederen van dit jonge BMC team. Cannondale-Garmin daarentegen is met een aantal grote, gevestigde namen aan de start verschenen, zoals Tom Danielson en de grote publiekstrekker Ryder Hesjedal, de Canadese oud-Giro winnaar. Beide zullen het moeten hebben van een aanval. Mocht dit niet lukken, kan de ploeg altijd nog rekenen op rappe man Nathan Haas.
Er staan vier ProContinentale teams aan de start. UnitedHealhcare heeft niet echt een duidelijke kopman, een viertal renners vergelijkbare kwaliteiten zullen tijdens de race moeten uitmaken wie er als kopman uitgespeeld gaat worden. Een heuvel kunnen overleven en een aardige sprint in de benen: zowel Kiel Reijnen, Alessandro Bazzana , Marco Canola en Daniel Summerhill voldoen aan dit profiel. NovoNordisk start met de Nederlander Martijn Verschoor; kopman zal de Spanjaard Megias zijn. Team Colombia zal rekenen op de ervaren sprinter Leonardo Duque, een andere rappe man is Juan Sebastian Molano, aanvallen mogen er verwacht worden van klimmers Torres en Pedraza. Drapac start zonder uitgesproken kopman, Martin Kohler en Lachlan Norris zullen waarschijnlijk de vooruitgeschoven mannen zijn vandaag. Bij het nationale team van Canada komen 5 van de 8 renners uit het profpeloton, Dominique Rollin (Cofidis), Christian Meier & Svein Tuft (Orica), Antoine Duchesne (Europcar) en Hugo Houle (Ag2r), het team wordt aangevuld met enkele Canadese elite renners.
Het grootste deel van het deelnemersveld wordt geleverd door continentale teams.
Er staat een drietal teams Canadese continentale teams aan de start. Team Garneau komt met Bruno Langlois als bekendste naam aan de start, de 36-jarige Canadees reed vooral in het Amerikaanse circuit en was prof bij Spidertech. Ook bij Team Silber een ervaren Canadees als kopman, Ryan Roth. Ook de 32 jarige Roth was prof bij Spidertech en vervolgens nog een jaar bij ChampionSystem, hij was recent 5e in de Tour de Beauce en werd tweede in een andere etappekoers in Canada; de GP de Saguenay, voorheen een wereldbeker voor beloften. Winnaar daar was zijn land- en ploegmaat Matteo Dal-Cin, eveneens dus een man in vorm. Het derde Canadese team is H&R Block, een nieuw continental team. Sterkste renner daar is Adam De Vos, ook hij reed sterk in de kleine Canadese koersen.
Er staan ook een aantal zeer sterke Amerikaanse continental teams aan de start, te beginnen met Optum, een ploeg met een groot aantal Canadezen in het team. Thuisrijders Guillaume Boivin (ooit brons op het WK beloften), zijn landgenoten Will Routley en klimmer in vorm Michael Woods, bijgestaan door onder mee de Amerikaanse hardrijder Phil Gaimon (vorig jaar nog Garmin). Team Smartstop heeft ook een zeer goede ploeg, met de Sloveense sprinter Jure Kocjan, maar ook de met sterke thuisrijders Zach Bell en Rob Britton, met name klimmer Britton heeft dit seizoen al goed gereden. Team Hincapie komt ook met een sterke formatie aan de start, met onder meer California-revelatie Toms Skujins en de sterke Robin Carpenter. In een sprint kunnen ook Joe Lewis en Dion Smith hun mannetje staan. Team Jamis gaat voor een sprint met Lucas Sebastian Haedo, de oud-Saxo coureur en broertje van huidig Jamis-ploegleider Juan Jose Haedo.
Team Jelly Belly start met oud-WT coureurs Jacob Rathe en Lachlan Morton als kopmannen. Rathe kan aardig sprinten, vooral na een lastige koers en Morton is nog steeds een beloftevolle klimmer. De grootste naam en kopman bij Team Airgas is natuurlijk Chris Horner. Het beloftenteam van Axeon heeft een paar talentvolle klassementsrenners, zoals de Portugees Guerreiro en de Brit Tao Geoghegan Hart, maar ook rappe man met veldrijder Logan Owen.
Naast deze behoorlijk sterke continentale teams, staan er ook een aantal kleinere Amerikaanse continental teams aan de start. Astellas heeft met Max Jenkins een ervaren klimmer in de gelederen, team ChampionSystem gaat voor de sprint met de broertjes Mullervy, vooral criteriumspecialisten. Ook de coureurs van het Amerikaans/PuertoRicaanse Team Incycle zijn met name gespecialiseerd in het Amerikaanse criteriumcircuit.
Ee staan ook een aantal continental teams van buiten Noord-Amerika aan de start.
Het Australische Budget Forklifts kan een goed team opstellen en heeft dat met oud-Belkin en Orica renner Bobridge en talentje Brandon Canty zeker gedaan. Bij team Orgullo Antiquena, het team uit de streek rond Medellin in Colombia, zal allrounder Robinson Chalapud de kopman zijn, met good-old Mauricio Ardila als helper. Bij het Dominicaanse Inteja is oud-Acqua e Sapone coureur Diego Milan de kopman, Milan, die inmiddels ook de Dominicaanse nationaliteit heeft aangenomen, is een redelijk sprinter. Team Bike Aid uit Duitsland heeft de Nederlander Maarten De Jonge in de gelederen en tot slot komt Amore e Vita met een gemêleerd gezelschap (7 nationaliteiten), waar geen duidelijke kopman aanwezig lijkt.
*** Bookwalter
** Haas, Reijnen, Kocjan
* Hesjedal, Woods, Britton
Het is goed koersweer bij de start in Trois Rivieres, een graad of 25 en een fris briesje vanaf het meer. Ook in de koers begint het rustig. De kopgroep van de dag is al heel snel gevormd en bestaat uit Jordan Kerby, vorig jaar U23 tijdritkampioen van Australië namens Team Drapac. Griffin Easter van Airgas, werd dit jaar 4e in een rit in Azerbaidzjan. Daniel Holler van Bike Aid, was ooit stagiair bij Argos en Clay Murfet, een Australische criteriumspecialist van team Astellas. Na een paar kilometer maakt de Canadees Alexander Cataford van Silber nog de oversteek. Cataford reed dit jaar goed van voren in de Canadese koersen. Team Smartstop en Team Optum nemen de leiding in het peloton, de koplopers hebben al snel 3 minuten voorsprong.
De wind begint toe te nemen, er komen donkere wolken aan vanaf de overzijde van het meer en er vallen wat spetters, in de verte zijn bliksemflitsen te zien, maar de onweersbui beweegt zich gelukkig richting de stad TroisRivieres, waar de renners juist vandaan rijden. Wel begint het steeds harder te regenen en te waaien. De temperatuur is ook flink gezakt. De wind komt voor de renners van linksvoor. Smartstop en Optum hebben er echter zin in, de voorsprong van de koplopers loopt snel terug en het peloton gaat op een lint, een aantal ploegen wordt zenuwachtig, BMC komt naar voren en zij beginnen mee te draaien, net als Unitedhealthcare en ook Cannondale komt naar voren. Er wordt hard gereden en een aantal jongens, vooral van de kleine ploegen moeten er af. Er ontstaat een breukje in het peloton; ongeveer halverwege. Het peloton in twee stukken. Een renner van Cannondale stuurt naar rechts en de jongen achter hem van de Canadese selectie krijgt het gat niet dicht en kijkt achterom, maar er wordt niet direct overgenomen.
De renner van Cannondale is Hesjedal. Een lekker band voor Hesjedal, op een slecht moment, hoewel Hesjedal ook al te ver van achteren leek te zitten. Ploegmaat Ted King geeft direct zijn wiel en Hesjedal kan verder. Het peloton is intussen zelfs in vier groepen gebroken. Er worden niet echt waaiers gevormd, er wordt voorin gewoon hard doorgereden in deze lastige omstandigheden en met veel windstoten en regen. Het zijn de grote ploegen, BMC, Cannondale en Unitedhealthcare die het tempo maken. Die ploegen hebben ook de meeste renners mee in de eerste groep, die uit ongeveer 30 renners bestaat, maar het gat met de andere twee groepen is niet heel groot. De renners zijn ook al bijna ‘beneden’, geografisch gezien dan, de renners rijden nu bij het meest zuidelijke punt van het Lac St.Pierre, de wind heeft daar minder grip op de renners dan op het open stuk dat we net hebben gehad en de wind die er staat is tegenwind. De koplopers worden al opgeraapt, alleen Kerby sputtert nog wat tegen, maar houdt dat niet lang vol. De tweede groep komt weer aansluiten, daarmee zijn een man of 60 teruggekeerd. In totaal ongeveer 90 man bijeen, dat betekent toch dat de helft van de renners nog ergens op achterstand rijdt. Enige grote naam op achterstand lijkt vooralsnog Hesjedal.
Op naar de klim
Met deze groep van 90 renners beginnen we aan het stuk terug langs het meer, op naar de enige klim van de dag. Intussen wordt de opgave gemeld van Hesjedal. Het groepje waarin hij verzeild was geraakt reed al op meer dan 10 minuten. Andere opvallende mannen in dat groepje (en dus ook afgestapt): Ted King (Cannondale), Stetina (BMC), Kohler (Drapac), Rathe en Lachlan Morton (JellyBelly), Squire (Hincapie) vorig jaar tweede, Dominique Rollin (Team Canada), Mauricio Ardila (Orgullo Antiquena) en Robbie Squire (Team Hincapie), de nummer twee van vorig jaar. Toch al wat bekende namen en schaduwfavorieten die de strijd hebben gestaakt.
Aan de westzijde van het meer zitten de renners meer beschut, nauwelijks meer last van de wind en het is intussen opgehouden met regenen, maar het blijft bewolkt en fris. De renners hebben even de tijd om bij te komen en wat te eten en te drinken.
Maar heel lang is het peloton geen rust gegund, in de aanloop naar de klim wordt het tempo al ruim van te voren weer de hoogte in gestuwd, iedereen wil voorin zitten, ondanks dat de helft van het peloton al onder de douche staat. Het is UnitedHealthCare die de anderen geen rust gunt. Nog 10 kilometer tot de klim en Euser is al de eerste man van UnitedHealthCare die eraf moet na veel kopwerk, opmerkelijk want Euser is een klimmer die wel verwacht mocht worden op de klim. Ook voormalig koplopers Holler, Cataford en Murfet moeten laten lopen, samen met nog ongeveer 15 renners; een mannetje van Optum eraf en een mannetje van Smartstop, die hebben in de eerste uren koers gemaakt. Ze kunnen hier rechtdoor afsteken naar Trois Rivieres, dat een kleine 10 kilometer verderop ligt. De anderen gaan linksaf, naar de klim in het Nationaal park van St. Maurice; de weg begint al langzaam op te lopen. De volgende renner van UHC die zich op de kant zet, het is de jonge Italiaan Zurlo. Nog 8 kilometer tot het steilste gedeelte van de klim begint.
In de aanloop naar de klim komt Tuft ten val, de sterke Canadees krabbelt weer op en vervolgt zijn weg. Maar het zal zelfs voor Tuft lastig worden om weer terug te komen, het tempo in het peloton ligt hoog. De grote ploegen komen weer naar voren, BMC en Cannondale komen naast UnitedHealthCare op kop; Ook Smartstop en Optum proberen treintjes op te zetten en doen hun best om te wedijveren met die van de profploegen. Team Colombia komt naar voren, die hadden we vandaag nog niet gezien, toch nog met 5 man in deze groep en zij brengen de sprinters Molano en Duque naar voren. De renners kijken al op de klim af, het is gewoon rechtdoor, dezelfde weg als waar we nu op fietsen, maar dan gaat het plots flink omhoog. Achterin al een paar man eraf die hun werk gedaan hebben.
De klim
Het peloton gaat er aan beginnen, het lastige, steile deel van de klim op, een kleine kilometer lang. De totale lengte van de klim is ongeveer 10 kilometer, maar deze laatste kilometer is het meest steil. Het is na de top nog wel 40 kilometer tot de meet, de eerste kilometers nog wat op en af, maar de laatste 30 kilometer zijn in dalende lijn naar TroisRivieres.
BMC voorin met Senni, daarnaast het treintje van UnitedHealthCare, het loopt hier al aardig op. Team Optum met Gaimon, in zijn wiel Boivin en Woods; veel sprinters zitten goed van voren, de klimmers wat verderop, die zijn over het algemeen iets minder goed in wringen voor hun positie. Senni van kop af, Reijnen neemt over met Senni’s ploegmaat Bookwalter in het wiel, Cannondale ook naar voren, de Canadese klimmer Woods (Optum) schuift op, achterin hebben een aantal man hun werk gedaan: Vliegen (BMC), Castiblanco (Colombia) en Bell (Smartstop) eraf.
Woods met een versnelling en niet direct iemand die kan antwoorden, nog 300 meter en we zijn boven, Howes in de achtervolging op Woods. Rosskopf van BMC op kop in het peloton, waar een klein groepje zich heeft afgescheiden. Er ontstaan gaten in het peloton. Achterin Zepuntke en Zabel eraf. Senni lost ook, met Bobrigde en Verschoor. Woods komt als eerste boven, met een kleine voorsprong op Howes (Cannondale) die weer met wat voorsprong op Rosskopf (BMC). Rosskopf heeft Nathan Brown (Cannondale), Skujins (Hincapie) en Ben King (Cannondale) bij zich, dan weer een gaatje met Bazzana (UHC), Bookwalter (BMC), Duque (Colombia), Meier (Canada), Britton (Smartstop), Carpenter (Hincapie), Oram (Axeon), Summerhill en Reijnen (UCH) nog net aan het laatste wiel.
Dan weer een breukje en daar komen Norris (Drapac), Danielson (Cannondale), Canty (Budget), Haas (Cannondale) en Horner (Airgas) boven, Boivin (Optum) probeert daar ook nog aan te haken.
Woods zet door
Woods trapt boven goed door, Howes verliest terrein, maar hij rijdt wel wat verder weg van zijn achtervolgers, daar kijkt men even naar elkaar, wie zitten er bij en wie gaan er rijden, het derde groepje komt aansluiten. Daar zit wel wat volk in dat wil doorrijden. Rosskopf en Bookwalter van BMC en drie man van Unitedhealthcare die wel wat zien in deze ontsnapping. Ook twee man van Hincapie (Carpenter en Skujins) die meerijden. De twee van Cannondale houden zich natuurlijk afzijdig. De eenlingen rijden voorlopig ook niet mee.
Het groepje met Horner en Boivin wordt groter, onder meer Lucas Sebastian Haedo (Jamis) is aangesloten. Een man of 20 daar samen en er komen er nu nog een stuk of 10 aansluiten.
Als daar organisatie kan komen, is deze groep nog niet kansloos.
Woods maakt vooraan nog steeds een goede indruk en Howes komt geen meter dichter, het was 9 seconden, en is opgelopen naar 14 seconden. Het ‘groepje Bookwalter’ zit niet ver meer achter hem. De groep daarachter zit op 25 seconden en daar is inderdaad wat organisatie; maar niet van de ploegen waarvan dat direct verwacht mocht worden. Antiquena en Budget Forklifts hebben beide drie man in deze groep en doen samen met een mannetje van Jamis het kopwerk. Ook Drapac heeft een man mee op kop gezet.
Met nog 30 kilometer te gaan wordt Howes gegrepen door de achtervolgers. Cannondale heeft drie in dat groepje, maar hun sprinter zit in het groepje achter hen en de drie Cannondales houden zich nog steeds afzijdig. Woods houdt het lang vol, maar begint uiteindelijk toch terrein te verliezen en op 22 kilometer van de meet wordt hij door het achtervolgende groepje opgeraapt. Woods laat het groepje ook direct lopen.
Twee koplopers
Twee kilometer later volgt een aanval van Nathan Brown, Cannondale rijdt niet mee, maar gaat dus aanvallen. Kiel Reijnen (UnitedHealthCare) heeft het gezien en springt naar het wiel van zijn landgenoot en hij neemt ook meteen over. James Oram (Axeon) wil er nog heenspringen, maar Reijnen en Brown pakken snel voorsprong op Oram en op de rest van het groepje. Unitedhealthcare komt dus niet meer op kop en er wordt naar elkaar gekeken in dat achtervolgende groepje. Het pelotonnetje met onder meer Haas en Horner, waar de mannen van Antiquena, Drapac en Budget nog steeds op kop rijden, zit op 40 seconden. En ook Optum is daar mee gaan rijden, Woods op kop. Bijgehaald en dan maar op kop rijden bij de achtervolgende groep, Woods maakt indruk vandaag.
De verstandhouding bij de groep Bookwalter is totaal weg, niemand wil nog kopwerk gaan doen, een aantal man begint al om te kijken. Oram is er niet in geslaagd aansluiting te vinden bij Brown en Reijnen en zit in de chasse-patat. De twee hebben een seconde of 15 op Oram en al bijna een halve minuut op de achtervolgende groep. Het peloton komt snel dichterbij, nog 17 kilometer te gaan en het peloton is terug bij de groep Bookwalter.
Er wordt even gekeken, wie zit er nog bij, wie zijn er terug, hoeveel zijn er nog vooruit, hoeveel man hebben we nu, wel of niet rijden? Het zal het BMC duo tegenvallen dat ze niemand van hun ploeg aantreffen in deze groep. Na een kort moment van rondkijken gaat Team Optum weer naar de kop en zij krijgen nu hulp van Team Canada, een man van Smartstop komt helpen, de kleine ploegjes zijn wat meer van het voorplan verdwenen. Team Hincapie organiseert zich op de tweede rij, met vier man, maar zij wachten nog even met meerijden. In totaal een man of 40 in deze groep.
Met nog 10 kilometer te gaan wordt Oram gegrepen. Het leidende duo heeft 45 seconden voorsprong op het peloton. Van het leidende duo is Reijnen normaal gesproken de betere sprinter en hij doet ook het grootste deel van het kopwerk. De voorsprong blijft zo rond de 40 seconden, in dalende lijn richting TroisRivieres. Het is lastig om met twee man in dalende lijn en op een rechte weg om de voorsprong te vergroten op een klein peloton. In dat peloton rijden nog steeds de mannen op kop die al bijna de hele dag op kop rijden. En het zijn vooral de kleine ploegen die op kop rijden, de twee sterkste ploegen van vandaag zitten voorin. Maar Brown wil niet meer op kop komen, Reijnen is zoals gezegd in principe de snelste man en ook de snelste man van UnitedHealthCare, dus mochten ze gepakt worden zit Haas in ideale positie; vooral met nog 3 man in steun voor de sprint.
De finale
Reijnen houdt wat in en probeert Brown te bewegen tot overnemen, dat lukt niet en Reijnen gaat dan maar weer tempo maken. De achtervolging in het peloton lijkt wat te stokken, de ploegen zijn zo langzamerhand door hun knechten heen. En dan een aanval van Brown, nog 7 kilometer te gaan, maar Reijnen kan de aanval pareren. Brown probeert het nog een keer, van kop af. Reijnen moest even bekomen van de eerste inspanning en reageert niet direct, maar trekt zich weer op gang. Een klein gaatje voor Brown, maar Reijnen komt weer dichter. Reijnen is terug en de verstandhouding is weg. Dit is slecht voor de voorsprong van het duo; die voorsprong begint snel te dalen. Reijnen zet zich in het wiel van Brown en gaat niet meer overnemen. Brown deed dat al niet. Reijnen met de demarrage, Brown lijkt wat verrast, maar komt weer terug. Reijnen zet zich dan toch maar op kop, maar hij blijft achterom kijken, gebarend en roepend naar Brown. Maar die blijft stoïcijns voor zich uit kijken; het peloton is er bijna en Brown gaat nog een keer. Reijnen met een wegwerpgebaar richting Brown, hij zet zich recht en wordt gegrepen dor het peloton. Brown heeft er nog aardig tempo in; UnitedHealthCare leidt nu de achtervolging, het lijkt een erezaak om Brown bij te halen, maar Summerhill en ook Canola kunnen ook aardig sprinten, Bazzana is de man op kop. Brown zet aardig door en de andere ploegen vinden het wel best om te profiteren van UnitedHealthCare. Brown’s voorsprong komt echter niet boven de tien seconden uit en het peloton ziet hem voor zich uit rijden. Toch wordt Brown pas op 1,5 kilometer van het einde gegrepen. Cannondale zat al klaar en neemt over voor Nathan Haas. Nog een rotonde naar rechts, de laatste kilometer. In de laatste kilometer zit nog een scherpe bocht naar rechts en dan is het nog driehonderd meter tot de streep. Nu eerst de rotonde en dan onder de boog van de laatste kilometer door. Tom Danielson van kop af, Ben King neemt over, Romero van Team Jamis dan even op kop, maar het is Howes op kop als we naar de laatste bocht gaan. Een man van Hincapie komt naar voren en gaat nog als eerste de bocht in. Het is Dion Smith die met zin voor risico die laatste bocht ingaat, Smith heeft de binnenbocht, Howes moet iets uitwijken en rijdt daardoor een slechte bocht; hij komt veel te ver naar buiten en moet even inhouden; Haas daardoor ook iets opgehouden. Smith heeft een kleine voorsprong te pakken en gaat de sprint aan vanaf 300 meter. Twee man van UnitedHealthCare passeren het haperende Cannondale duo, Boivin daarachter, nog een paar man voorlangs en Haas kan in ongeveer 10e positie weer inpikken, maar heeft weinig snelheid, Smith nog steeds met voorsprong, Dion Smith van Hincapie, hij kijkt achterom, Canola is de eerste man van UHC, Summerhill houdt het wiel niet of houdt bewust in, Canola komt dichter bij Smith, Boivin op en over Summerhill en naar het wiel van Canola, Kocjan op een lengte en hij krijgt het niet dicht, daarachter is Haas pogingen aan het doen renners te passeren en naar voren te komen, het ligt helemaal uit elkaar in de laatste rechte lijn. Smith lijkt het te gaan halen; Canola valt stil, Boivin er overheen en hij gaat de sprint aan, nog 100 meter. Sumerhill in het wiel van Boivin en Canola probeert ook door te sprinten, Smith valt stil. Boivin en Summerhill komen opzetten, Boivin komt langszij en Boivin lijkt er langs. Het verschil is klein, maar Boivin steekt de armen in de lucht, hij is er zeker van en het klopt inderdaad, een half wiel voorsprong voor Boivin op Smith, Summerhill probeerde nog langszij te komen bij Boivin, maar strandt op een halve fietslengte. Daarachter wordt Canola op enkele lengtes vierde, voor Kocjan en Haas die zich naar een 6e plek sprint, Owen is zevende, Chalapud achtste en dan een paar renners met de sprint voor plaats 9; Bookwalter wordt nog 9e, voor Milan en Avila. Daarachter vallen weer gaten, op 42 seconden komen Reijnen en Brown binnen; nog steeds druk in ‘gesprek'. Achter hen een juichende Wil Routley (Optum).
Gauillaume Boivin is de winnaar van de derde editie van Trois Rivieres en is de eerste Canadees die deze wint.
1 Guillaume Boivin (Optum)
2 Dion Smith (Hincapie)
3 Daniel Summerhill (UHC)
4 Marco Canola (UHC) +0:01
5 Jure Kocjan (Smartstop)
6 Nathan Haas (Cannondale)
7 Logan Owen (Axeon)
8 Robinson Chalapud (Antiquena)
9 Brent Bookwalter (BMC) +0:03
10 Diego Milan (Inteja)
11 Edwin Avila (Colombia)
12 Leonardo Duque (Colombia)
13 Darren Lapthorne (Drapac)
14 Hugo Houle (Canada)
15 Brendan Canty (Budget)
16 Joey Rosskopf (BMC)
17 Chris Horner (Airgas)
18 Joe Lewis (Hincapie)
19 Lucas Sebastian Haedo (Jamis)
20 Lachlan Norris (Drapac) +0:06
21 Gavin Mannion (JellyBelly) +0:07
22 Javier Megias (NovoNordisk)
23 Ben King (Cannondale)
24 Bruno Langlois (Garneau) +0:14
25 Michael Torckler (Budget)
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.