'@Tristania:
Je gebruikt een heel belangrijk woord wat in bijna alle Nederlandse TV-programma's de boventoon voert. Het moet vooral "gezellig" zijn. Dat is voor een groot deel van de Nedelanders erg belangrijk. Persoonlijk heb ik daar niet zoveel mee en dus mijd ik zulke programma's meestal.
Deze avond wel een geslaagde avond met vive le velo.
Ik ben een grote fan van het programma maar gisteren was wel erg zwak.
Deze avond enkele leuke reportages geweest. Oa over Thomas de Gendt.
Ook goeie interviews met Stybar en Martin.
Accent werd vaak op Wouter Weylandt gelegd maar dat verdiend hij ook.
Tour de Jour is mooi zo, sfeervollere locaties, wordt het programma beetje over de top en heeft het programma in dit format ook niet nodig. VLV ook mooi, wel afhankelijk van de gasten, maar dat is in elk programma. NOS Studio Tour, is niet alles, maar pik het toch maar mee... Voordeel van nu vind ik dat alles mooi achter elkaar wordt uitgezonden en dat ik niet hoef te kiezen tussen wielerprogramma's. Ik hoop trouwens dat Gert Jakobs lekker wegblijft, slechtst denkbare gast voor een programma dat de weg omhoog heeft gevonden als Tour du Jour
Vandaag voor de tweede keer Tour du Jour gezien en ik moet zeggen dat het echt duizend maal beter liep dan de eerste aflevering met onder andere Leontien van Moorssel. Programma heeft mij aangenaam verrast en ik vond het zeer leuk om naar te kijken.
Studio Tour al sinds zo'n 2 dagen niet meer gezien en ook niet teruggekeken. Leuk programma hoor, maar het voegt weinig toe.
Ik vind tour du jour ook goed te pruimen. Hangt van de gasten af maar ik stoor me niet aan genee. Als door sterke gasten hij niet in het middelpunt komt is het prima. Vooral omdat hij een van de weinige presentatoren is die mensen midden in een lang verhaal van gezever afkapt die voor de kijker niet ongemakkelijk overkomt.
Edwin Winkels vind ik ook niet zo verkeerd. Maar die man hoort zichzelf wel heel graag praten, vooral in het Spaans. Beetje pijnlijk dat Boogerd en Planckaert de hele tijd onderbroken worden door een relatieve nobody. Je moet die kop van Boogerd eens zien als Winkels zijn mening geeft, dat zegt genoeg.
Wat is er zo "top" aan Frank Evenblij? Dat hij een leuke, sympathieke jongen en family man is, dat geloof ik ook wel, en zijn imposante overgewichtlijf (hij rookt er ook nog eens gezellig bij) heeft iets koddigs, aandoenlijks en is natuurlijk levensgevaarlijk, maar dat vinden wij wel leuk, iemand die zo spot met zichzelf en de wetten van een gezond leven, en dat in de entourage van topsporters.
Maar laten we Frank Evenblij eens beoordelen op zijn journalistieke prestaties. Waar hebben we het dan precies over?
In elk interview stelt Frank Evenblij eerst een quasi serieuze vraag aan de geïnterviewde, die braaf antwoordt, waarna Frank het gesprekje anytime en zo snel mogelijk probeer te trekken naar lacherige onderbroekenlol sferen.
Frank Evenblij is absoluut niet in staat 10 minuten iemand serieus te interviewen. Dan is hij namelijk allang verveeld geraakt.
Frank Evenblij is namelijk ook helemaal niet geïnteresseerd in de persoon die hij interviewt. Welnee. Frank Evenblij is alleen geboeid door zichzelf.
Journalistiek inhoudelijk heb ik Frank Evenblij nog niet één keer op een interessante of relevante vraag of opmerking over wielrennen kunnen betrappen. Hij weet er inhoudelijk eigenlijk amper wat van, in ieder geval veel minder dan de gemiddelde wielerflitser, en bewandelt slechts de al jaren en jaren begaande en volledig cliché uitgetrapte paden.
Dieptepunt tot nu toe vind ik de Bassie & Adriaan verkleedpartij op een Zwitserse col. Frank legitimeert deze dwaze actie met de onderbouwing dat hij wilde onderzoeken of Nederlandse renners het leuk vinden tijdens de koers aangemoedigd te worden door supporters die verkleed zijn.
De nuance is: Nederlandse renners, vandaar Bassie & Adriaan, want Cancellara heeft natuurlijk nog nooit gehoord van B&A.
Aha, Frank, goed over nagedacht, zeg!
Frank denkt namelijk ook nog wel na, hoor, over zijn clowneske performances, in de scenery van de topsport. We moeten zeker niet het idee krijgen, dat Frank zomaar wat doet.
Tekenend was de schaamte bij zijn compaan Erik Dijkstra, na deze wanstaltige act. Maar bij Frank geen spoor van schaamte.
Frank Evenblij wil natuurlijk een entertainer zijn, een artiest, een jongleur, een clown, inderdaad, iemand die op het marktplein een kunstje doet en een kring van toeschouwers om zich heen nodig heeft, om na zijn act met de pet te kunnen rondgaan.
Hij hoort thuis in een theater of een circus en probeert via de topsport, altijd verzekerd van veel aandacht en exposure immers, een bekende entertainer te worden.
Frank Evenblij heeft niets van een serieus te nemen sportjournalist. Helemaal niets. Hij misbruikt het decor van de topsport voor zijn eigen ambities en ego.
Het is jammer dat de in het wielrennen veel en veel beter ingevoerde Erik Dijkstra, die wel een inhoudelijk serieus te nemen sportjournalist is, zich door deze pipo zo laat meesleuren in nietszeggendheid in hun samenwerking.
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.