Het leek me al onwaarschijnlijk dat je het nummer van mij bedoelde.
Nog even hier op terugkomend. Ik had mijn mening gebaseerd op wat ik hoorde en het geluid van 1998 konden ze echt ook wel in 1993 produceren. Of het klopt dat veel van die producties op zolderkamers gemaakt werden en dat de techniek voor startende producers nog erg in ontwikkeling was, dat weet ik niet. Het kan ook een stijlkeuze zijn.
Om nog even een ontwikkeling op het gebied van geluid te noemen die bij mij nog steeds tot de verbeelding spreekt: de geluidschip (SID 6581) van de Commodore 64, ontwikkeld in 1981. Ontwerper Robert Yannes: "I thought the sound chips on the market, including those in the Atari computers, were primitive and obviously had been designed by people who knew nothing about music."
De meest indrukwekkende demo van de C64 vind ik deze 'Synth Sample' (Georg Feil, 1984). De video heb ik gemaakt met een pc-emulator, alleen hebben die emulatoren problemen om het geluid van de SID 6581 chip te benaderen. De tweede stem bij Stationary Ark klinkt hier en daar dan ook ronduit vals. De demo van Tubular Bells is misschien wat minder indrukwekkend, maar ik hoorde het originele nummer pas later en miste de stem die er in deze demo op 1.15 inkomt, heel erg. Ja hij zit ook wel in de originele versie, maar vrij onopvallend.
Mooi intermezzo Esims
Gooi ik nog een hidden gem erin
Terminator X and the Godfathers of Threat Super Bad. Titel dekt volledig de lading. Ja, hij van Public Enemy, bijgestaan door nog meer klasbakken zoals Kool Herc. Volledig ondergesneeuwd maar ja het was 1994
Volledig album, niet voor niets
Wheely zou z'n nick ook naar de wheels of steel vernoemd kunnen hebben. Kunnen we je ook boeken, Wheels?
Laurent Garnier mag ook wel eens de revue passeren.
"In 1984 begon Laurent te werken als ober voor de Franse ambassade in Londen. Hij bleef daar anderhalf jaar voordat hij in 1986 naar Manchester verhuisde. Engeland was een openbaring voor hem, toen hij de bloeiende Britse housescene ontdekte en begon met dj'en.
In 1987 ontdekte hij de Haçienda club in Manchester en ontmoette Mike Pickering, de resident DJ. Chicago House en Detroit Techno werden erg populair en Garnier begon te mixen in de Haçienda club onder de naam DJ Pedro. Garnier wordt een van de eerste Europeanen die in Groot-Brittannië begint met het mixen van Amerikaanse housemuziek. Garnier was een van de belangrijkste radertjes in de Manchester-scene van eind jaren tachtig. Zijn dj-werk in de Haçienda-club in Manchester vormde een inspiratie voor The Stone Roses en Happy Mondays om houseritmes aan rockmuziek toe te voegen.
Toen in Amsterdam woonde kon je hiphopacts beter overslaan, die waren allemaal zo klotestoned dat ze mama, oma, vrouw en dochter niet meer qua leeftijd op een rijtje zetten konden.
Op Dour ook ooit eens de Wu Tang Clan gezien, wat een drama joh. Iets van 20 stoned over het podium sjokkende sukkels met overgewicht die allemaal door elkaar aan het blaten waren terwijl de bas vééél te hard stond.
Haja ja, rappers namen geen mdma. Apestoned.
De boys van de pharcyde in een bootje te Amsterdam. Labcabincalafornia, sws.
Je kunt me niet (meer) boeken Raul maar ik heb inderdaad een lang verleden als DJ. Ben er 4 jaar geleden mee gestopt echter begint het weer enorm te kriebelen de laatse tijd.
Wat betreft Laurent Garnier die hoort zeker thuis in dit topic. Die Streets remix van Overmono die ik poste hoorde ik toevallig voor het eerst in een van zijn sets. Mijn favoriete track van hemzelf is deze, goede herinneringen aan.
En inderdaad sommige DJs kunnen behoorlijk onder invloed op het podium staan, was in de jaren 90 net zo normaal als doping op de fiets.
Dimitri, volgens velen Nederlands beste DJ hield er ook wel van, zorgde wel voor memorabele momenten, vooral als hij deze dropte.
Als het zo was dan zou je die credits krijgen. Maar nee ken hem al jaren. Ooit van iemand die op Sziget was.
Ik denk dat je ook wel snapt dat het voor mij niet uitmaakt of die rapper hier nu blank is.
Even een correctie op onderstaande video. Het idee om van een traag nummer een uptempo nummer te maken kwam van Alan Wilder, en niet van "some studio guys".
"Songwriter Martin Gore created a ballad-like first version of the song, which the band took into the studio in 1989. At band member Alan Wilder's insistence, the song was re-worked into the up-tempo version released on the album." -- Wikipedia
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.