Voor de ervaren spelers onder ons, ik wil graag leren.
Leg mij eens uit wat ik fout doe.
Ik had gisteren zowel Brambilla als De Marchi opgesteld, ook Wellens met zijn bergtrui en teampunten Greipel (wel Dumoulin als captain omdat ik dacht dat hij het roze wel zou behouden) en toch scoor ik maar een fractie boven het gemiddelde.
had ook Kittel en Jungels opgesteld voor de teampunten
Wat deed ik fout? Of hebben alle anderen gewoon de klassementsrenners opgesteld bij gebrek aan aanvallers?
'@Ab
Je mist sowieso een hele hoop punten doordat je kopman geen top 20 rijdt, Dat scheelt echt een slok op een borrel. Daarbij hebben velen inderdaad hun klassementsrenners opgesteld gisteren. Kittel en Wellens leggen het, zelfs met trui en teampunten af tegen deze mannen. Jungels zullen de meesten ook wel opgesteld hebben, dus daar win je geen punten op.
Het opstellen van Kittel en Wellens is overigens wel geheel volgens de 'scorito'-gedachtegang, dus dat doe je zeker goed. Wellens (14) en Kittel (27) pakken gewoon belachelijk veel punten voor renners die zelf geen uitslag rijden. Dat werkt echter alleen als je zelf (en het grootste deel van de spelers) geen 9 renners op kan stellen die top 12 rijden.
'@Ab
Wat Nasi zegt :P. Jou strategie had perfect gewerkt als het een groep was van 15+ man die allemaal voor de klassementsmannen eindigen. Dat zijn in scorito de dagen waar hoogste punten aantal rond de 150-180 ligt alleen heb ik die al een tijdje niet gezien.
@Nasi
Begon me al ongerust te maken om je... ;)
Gisteren niet aan toegkomen, maar deze wilde ik jullie niet onthouden:
De balans van dag 8:
Gisteren stonden dan eindelijk de lange witte wegen op het programma. Bekend van de gelijknamige (maar dan in het Italiaans) nu-al-klassieker in Toscane. Gisteren mochten de renners hun emmertje en schepje mee, werd het zandhappen voor gevorderden. Gisteren was het de basisschool voor volwassen fietsers: “Jij heb probleem? Jij zoek ruzie? Jij vechten? Jij komen, 4 uur, in de zandbak”.
Het zou een spektakel worden. De wegen zo onverhard als de elfde vinger van je 80-jarige buurman. Het publiek samendrommend langs de kant, heel even leek het alsof de Giro terug was in het Gelderse. En het was warm. Het was zelf zo warm dat er al snel een pikant gerucht de ronde deed, inclusief beeldmateriaal. Jack Spijkerman zou gesmolten zijn. Maar misschien heb ik dat wel verkeerd begrepen.
Het zou het spektakel worden van Alejandro Valverde. De Spanjaard die tussen de Tireense en Adriatische zo gehaat wordt dat hij in geen enkele pizzeria welkom is, ijssalons voor zijn ogen de luiken naar beneden rollen en dat hij op de knoppen kan rossen wat hij wil: Mario gaat voor hem echt die prinses niet redden. Nu op 36 jarige leeftijd maakt hij zijn debuut in ’s werelds mooiste ronde. ”Al Carajo!”, moet hij gedacht hebben toen hij zich inschreef voor deze koers. Hij zou ze eens lekker hun eigen medicijn laten proeven.
Eigenlijk had dat in etappe 4 al moeten gebeuren, maar ach, dan maar in etappe 8. Movistar zou de show runnen en de boel op een hoop rijden. Maar dáár wringt de schoen. Wat er precies mis is gegaan weet ik niet, ik was er niet bij. Het gerucht gaat dat de ploeg gisteravond met Betancur naar de Macdonalds was. Anderen zeggen dat ze met zijn allen verdiept waren in het net uitgebrachte boek van JJ: El secreto de plekkos 7. Hoe dan ook, in vorm (of zelfs aanwezig) waren ze niet toen ons aller Fabian de bingo aanslingerde. Movistar mocht niet op kop vandaag.
El Imbatido moest het dus helemaal zelf doen vandaag. De ploegleiding maande hem nog tot kalmte, maar wie probeerden ze voor de gek te houden? Alejandro deelt de lakens uit, Alejandro rolt met Chuck en Zlatan, Alejandro is de filmster, Alejandro is de ploegleiding. Sterker nog, Alejandro is de ploeg. De rest zijn slechts komische figuranten in een fanboi-outfit en met een solidariteitscontract. Alejandro gaf geen carajo. Allejandro voelde zich een Ajaxfan. Alejandro piepte er ver voor het einde lekker tussen uit.
Met een paar ferme pedaalschreden trok de Spanjaard het peloton aan stukjes. De favorieten volgden allen, zij het af en toe met een broodnodig tussensprintje. De beer was los, het spel op de wagen. Oorlog wilden we, oorlog kregen we. Toen het stof ging liggen bleek er een klein roze stipje steeds verder naar de achtergrond te verdwijnen. Hét moment voor Nibali om met een gehaaid plannetje te komen. Spanje en Italie sloegen de handen ineen, zoals de Oostbloklanden op het songfestival . Eurofietsie, Tom foetsie. Fuckos il Dumoulinos moet Chaves gedacht hebben toen ook hij breed lachend de kop overnam en als eerste de afzink in dook. Althans, zoiets moet het geweest zijn. Veel verder dan “Dattos is niet mijn bagagos” gaat mijn Colombiaans niet.
Toen Valverde begon aan zijn Valverde’tje begon Tom aan zijn Tommetje. Hoewel velen het pas op een later moment hadden verwacht, was he t onvermijdelijk. Dit was niet zachtjes doortrekken, geen courtesy flush tussendoor. Dit was vol Tom op achterstand rijden. Simpelweg omdat iedereen bang is voor vandaag. En terecht. Vandaag juichen we nog één keer Tom, daarna kan de hype de koelkast in. Vanaf morgen klinkt het uit volle borst Kruissie! in ieder huissie.
PS.: De bingo schijnt gisteren volledig uit de hand gelopen te zijn. Als gevolg moeten de renners vandaag één voor één starten, zo lijkt.
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.