M

Wedstrijd: Derry/Londonderry – Sperrins GP 2017
naam: billi
[x2.0] Deignan
[x1.8] Earle
[x1.6] Geoghegan Hart
[x1.4] Koning
[x1.2] Powless
[x1.0] Kennaugh
[x1.0] Duchesne
[x1.0] Roche

D

Wedstrijd: Derry/Londonderry – Sperrins GP 2017
naam: billi
[x2.0] Deignan
[x1.8] Van Vleuten
[x1.6] Niewiadoma
[x1.4] Oliveira
[x1.2] Longo Borghini
[x1.0] Zabelinskaya
[x1.0] Vos
[x1.0] Spratt

Wedstrijd: Derry/Londonderry – Sperrins GP 2017 (mannen)
naam: anonymous
[x2.0] Daniel Martin
[x1.8] Mark Christian
[x1.6] Tao Geoghegan Hart
[x1.4] Antoine Duchesne
[x1.2] Jasper Ockeloen
[x1.0] James Oram
[x1.0] Jhonatan Narvaez
[x1.0] Javier Megias

Wedstrijd: Derry/Londonderry – Sperrins GP 2017 (vrouwen)
naam: anonymous
[x2.0] Anna van der Breggen
[x1.8] Elizabeth Deignan
[x1.6] Annemiek van Vleuten
[x1.4] Marianne Vos
[x1.2] Claudia Lichtenberg
[x1.0] Sabrina Stultiens
[x1.0] Eri Yonamine
[x1.0] Katie Archibald

Nog even tot de deadline! Om 21:00 komt het verslag en tot dan mogen de pronos dus ook nog binnenstromen.

Verslag
Welkom dames en heren bij de eerste editie van de Derry/Londonderry – Sperrins GP. Het is iets voor twaalven, iets voor enen in Nederland en we mogen u welkom heten vanaf de kade van de Foyle, hier aan de aankomststreep in Derry. Op het moment kijken we vanuit onze cabine naar de Guildhall, het politieke centrum van Derry. Daar zullen zo dadelijk de mannen gaan vertrekken voor hun tocht door het Noord-Ierse heuvelland. Met de Britse en Ierse selecties gezamenlijk op de eerste twee rijen, naast het park met de Peace Flame, in de stad van Bloody Sunday, wordt het startschot gegeven door Hilary McClintock, de burgermeester van Derry. 139 mannen trekken zich op gang, wat betekent dat één renner niet in actie zal komen. Mark Cavendish komt net terug van de ziekte van Pfeiffer en maakt op zijn geboorte eiland Man zijn rentree tijdens de Manx Cycling Classic en het nationale kampioenschappen. Voor de koers op Man is hij dan ook opgeroepen door de Britse bondscoach, die besloten heeft om voor vandaag geen vervanger op te stellen. In geneutraliseerde vorm steken de renners de Foyle over en na 5 kilometer wordt, langs de oever van diezelfde Foyle, ter hoogte van Newbuildings het départ réel gegeven. Vanuit de start volgen gelijk demarrages. De eerste drie die voorsprong krijgen zijn Jacob Scott van An Post, Tristan Robbins van Raleigh GAC en Nathan Elliot van IsoWhey Sports. Zij rijden dik tien kilometer vooraan, terwijl verschillende renners de oversteek proberen te maken. Hierbij kwamen ook al enkele favorieten voorbij, zoals Phil Deignan en Ian Bibby. Na die tien kilometer worden de mannen echter terug gebracht en kan het spel opnieuw beginnen.

Inmiddels beginnen we ook zo aan de koers voor vrouwen, die hier op een zeer sterk deelnemersveld kunnen rekenen, met een groot deel van de wereldtop. Een half uurtje na de heren worden ook de dames door de burgermeester op gang geschoten. Bij hen rijdt eigenlijk vrij gemakkelijk een eerste kopgroep weg. Het is gelijk bij de eerste poging raak voor Carolina Rodriguez van Astana, Jip van den Bos van Boels-Dolmans, Sophie Coleman van Drops, Alice Cobb van Lares-Waowdeals en Valentina Scandolara van WM3. In de eerste tientallen kilometers tot de eerste beklimming voor de vrouwen, Glenedra Road, proberen verschillende vrouwen nog de oversteek te maken. Velen waaien net zo snel weer terug als dat ze uit het peloton ontsnapten, maar nog eens zes vrouwen komen bij de koploopsters aansluiten. De eerste is Anabelle Dreville van FDJ Futuroscope. Daarna volgt een duo, Annelies Dom van Lotto Soudal en Lydia Boylan van WNT. De laatste drie vrouwen komen één voor één aansluiten. Dit zijn Spela Kern van Bizkaia-Durango, Alison Jackson van Bepink Cogeas en Abigail van Twisk als tweede renster van Drops. Van Twisk komt als laatste van hen aansluiten 4 kilometer voor de voet van Glenedra Road. De voorsprong op het peloton bedraagt dan 2:16.

Bij de mannen gaat het veel minder makkelijk. Ze zijn ondertussen al 20 kilometer onderweg en bevinden zich op een vals plat stuk weg. Hiervan maken zeven mannen gebruik om weg te rijden. Dit zijn Christopher McClinchey en Mark Downey van de Ierse selectie, Mark Stewart van An Post, Dylan Kerfoot-Robson van Team Wiggins, Matthew Holmes van Madison Genesis, Stephen Clancy van Novo Nordisk en Ide Schelling van SEG. Eindelijk weet een groepje een vorm van voorsprong te pakken op het peloton. In een stukje bergaf neemt het peloton even rust, voor de eerste beklimming zo begint. De kopgroep mag met een voorsprong van 58 seconden gaan beginnen aan Ligford Road. 5,7 kilometer lang, 4,6% gemiddeld, 10,2% maximaal. De renners rijden Strabane uit, waarna de weg geleidelijk steiler wordt. De klim begint rustig, met stroken tussen de 3 en 7%. In deze eerste kilometer springen drie mannen weg uit het peloton. Mark McNally van de Britse selectie, Metkel Eyob voor Dimension Data for Qhubeka en Stephan Bakker van Monkey Town. Zij weten vrij snel een honderdtal meters te pakken op een vlakker stuk. Dan is het echter overschakelen naar een kleiner blad, want het steilste stuk zit eraan te komen. Dat schakelen gaat mis bij Bakker, die daardoor even enkele tientallen meters moet laten op zijn vluchtmakkers. Na een kort vlakker stukje volgt nog een steile kilometer, waarna de mannen boven zijn. Er is in deze koers geen bergprijs, maar het is Stephen Clancy die als eerste boven is, voor wat het waard is. Bakker blijft maar op een honderdtal meter hangen van zijn voormalige achtervolginskompanen. Op de glooiende wegen voor de volgende beklimming wordt hij weer ingerekend door het peloton. De koplopers bereiken inmiddels Plumbridge. De voorsprong op het peloton is 2:33, de achtervolgers volgen op 1:03.

De vrouwen zijn inmiddels begonnen aan de beklimming van Glenedra Road. Deze klim 5,7 kilometer aan 3,7% is vrij geleidelijk rond de 4 à 5 procent met enkele vlakkere stukken. Tot tweemaal toe moet er worden geklommen aan 7,7%, het hoogste stijgingspercentage op deze beklimming. Met nog ruim 70 kilometer te gaan houden de favorietes de benen voorlopig relatief stil. De vrouwen van Wiggle High5 rijden op kop, in dienst van Longo Borghini, met de dames van Boels-Dolmans in hun wiel. Dat weerhoudt twee vrouwen echter niet om een poging te wagen. Ciara Horne van Cérvelo-Bigla en Sunweb-renster Molly Weaver wagen het erop. Voorlopig komen zij echter nog niet in de buurt van de koploopsters. De top van Glenedra Road is bijna bereikt. De kopgroep heeft een voorsprong van 2:47, de achtervolgsters rijden op 2:31. De rensters duiken de steile, voornamelijk rechte afzink in. Dan moeten de dames volle bak in de ankers om een bijna 180 graden bocht te maken, om te beginnen aan de Moydamlaght. Carolina Rodriguez weet niet helemaal op tijd af te remmen en rijdt gedeeltelijk de berm in, waardoor ze even een meter of 20 moet laten. De Moydamlaght is een van de scherprechters in deze wedstrijd. 4 kilometer lang met een gemiddelde van 5,4%. De klim wordt echter per hectometer steiler tot vlak onder de top een piek van 13,4% wordt bereikt. Ondertussen lukt het de jonge Mexicaanse Rodriguez net niet om het gat op de kopgroep weer te dichten. Daar wordt namelijk flink tempo gemaakt, waardoor er enkele scheurtjes ontstaan. Boylan en Dom moeten wat gaatjes laten ook de ex-triatleet Coleman moet een paar meter toestaan. Één voor één haalt ook Rodriguez ze bij, maar dichter op de kopgroep komt ze niet. Daar wordt namelijk tempo gemaakt door het jonge klimtalent Cobb. Dat lijdt op het zwaarste punt tot een breuk. Cobb, Kern en Scandolara hebben wat meters te pakken. Dreville probeert de oversteek ook te maken en wordt op de top weer ingelopen door een groepje van Van den Bos, Van Twisk en Jackson. Ook Rodriguez weet bij dit groepje aan te sluiten. In het peloton wordt door de vrouwen van Longo Borghini ook een eerste schifting gemaakt. Dit leidt tot een breuk in het peloton. Enkele outsiders moeten passen, zoals Ratto, Zabelinskaya en Ensing. Dan toch grote namen die de slag hebben gemist: Coryn Riviera en Pauline Ferrand-Prevot. Met veel Boels-Dolmans en Wiggle High5 vrouwen voorin lijkt de kans klein dat zij nog terug gaan komen. Tijdens deze schifting zijn de achtervolgsters ook weer ingerekend. Daardoor hebben de koploopsters nu een voorsprong van 2:05 op het peloton en 9 seconden op het groepje met Van den Bos.

De mannen kunnen gaan beginnen aan de tweede beklimming van de dag, Lisnaragh Road. Deze beklimming van 1,8 kilometer aan 5,5% lijkt op het eerste oog gemakkelijk, maar is toch vrij verraderlijk. De beklimming balanceert in het middenstuk tussen de 6 en 8%. Het verraderlijke zit hem echter in de uitloper. Wanneer de renners weer terugdraaien richting de Glenelly volgt voor de afdaling nog een grillige puist met een maximum van 11,9%. Het is op het eerste deel dat een nieuwe aanval volgt. Vijf man rijden weg. Mario Spengler is mee namens BMC Development, One Pro Cycling stuurt George Harper mee, Sean McKenna van An Post, Salvador Guardiola namens Team UKYO en Romain Guillemois namens Direct Energie. Ze draaien goed rond op de flanken van Lisnaragh Road. Echter, op het steile stuk na de top komen McKenna en Spengler zich flink tegen en worden weer teruggeslagen. Vanuit het peloton volgen nieuwe pogingen, onder meer van de mannen van JLT Condor, Madison Genesis en Team Wiggins zijn zeer actief. Dan zet Aqua Blue echter manschappen op kop om de demarrages te controleren. Deze puist en de daaropvolgende afdaling typeren de streek perfect; een zeer smalle, korrelige weg door een dor, ruw landschap. Ook het typische gebrek aan regelmaat in steiltegraad valt hier te zien. Zeer steile stroken worden afgewisseld door korte, vlakke stroken, net alsof de renners een trap oprijden. Na de korte afdaling wordt koers gezet naar de volgende beklimming, over een kleine 15 kilometer, Sperrin Road. Eyob en McNally zijn inmiddels bijna aangesloten bij de kopgroep, nog zo’n 15 seconden zitten zij achter hen, die zij op de glooiende wegen tot de volgende klim goedmaken. Het peloton is echter ook weer dichter gekomen, tot op 1:53. De achtervolgers rijden op 1:29. Een valpartij in het peloton! Op een dalend stuk gaan enkele renners tegen de vlakte. Het grootste slachtoffer lijkt Romain Sicard. De kopman van Direct Energie kon de val enigszins ontwijken, maar knalde daardoor wel tegen het muurtje van de brug, die vlak na de val ligt. Er zijn echter meer renners gevallen. Steele Von Hoff van One ligt erbij. Ook twee man van Monkey Town, Milan Veltman en de eerder al onfortuinlijke Stephan Bakker. Ook Jacob Hennessy van de Britse selectie lag erbij, maar de winnaar van de Kattekoers kon zijn weg al snel vervolgen. Voor Sicard is het echter einde wedstrijd. De koers wacht echter op niemand en dat gaat hier weer op. De mannen van Aqua Blue leggen er flink de pees op. Vlak voor de beklimming van Sperrin Road worden de achtervolgers weer bijgehaald. De kopgroep, inclusief Eyob en McNally is er dan net aan begonnen. Sperrin Road, een beklimming van 3,6 kilometer aan 4,5%. De eerste kilometer is gelijk het steilst, met stroken tot 8,6%, daarna vlakt de klim beetje bij beetje wat af. Het is vooral Matthew Holmes die het tempo vooraan bepaalt. De nummer 5 van de Tour de Yorkshire is in goede vorm en rijdt dan ook ogenschijnlijk eenvoudig de beklimmingen op. Wellicht dat Aqua Blue daarom ook zo nerveus koerst in het peloton. De renners bereiken langzaam de top en hebben links van hen een prachtig uitzicht op Sawel Mountain, het hoogste punt van de Sperrins. De cameraman heeft er duidelijk veel oog voor, de renners waarschijnlijk wat minder. Op de top bedraagt de voorsprong op het peloton 1:19.

In de afdaling van de Moydamlaght is Coleman weer teruggekeerd bij het groepje Van den Bos, die ook weer terrein winnen op de lichtgewichten vooraan. In het peloton voeren de vrouwen van Wiggle High5 het tempo nog maar eens op. Emma Johansson komt even informeren bij Anna van der Breggen of Boels-Dolmans niet iemand bij wil steken, maar zij kunnen schuilen achter Jip van den Bos, voor in de wedstrijd. In de 10 kilometer tot de volgende beklimming weten de achtervolgers weer aan te sluiten bij de koploopsters. Boylan en Dom worden ingelopen door het peloton. Mullaghmeash Road ligt op de rensters te wachten. Een beklimming van 3,7 kilometer aan 3,3%. De eerste kilometer van de beklimming is niet bijster steil, rond de 4 à 5% met een maximum van 6,2%. Onder leiding van de Zweedse Emilia Fahlin wordt het gat met de koploopsters op dit stuk een stuk kleiner. Van 1:48 daalt de voorsprong in een kilometer tijd naar 1:27. Even kunnen de benen gestrekt worden in een dalend stukje naar het dorpje Feeny. Daar slaan ze echter rechtsaf en moet er weer geklommen worden. 500 meter lang is het stukje, weer aan 5%, maar daarna vlakt het wat af. Een kilometer lang hoeft er eigenlijk niet geklommen te worden en dat bevalt Coleman wel. Zij maakt daar dan ook gebruik van om aan te vallen. Van den Bos schuift mee, de rest twijfelt even, waardoor het tweetal een honderdtal meters weet te pakken. Ondertussen komt het peloton nog meer terug, tot 1:18. Dan breekt het steilste stuk echter aan, vlak voor de top, met stroken tot 9,2%. Hier plaatst Cobb een tegenaanval. Jackson en Scandolara volgen. Ook Rodriguez doet een poging, maar blijft wederom hangen. Vooraan komt Coleman zichzelf tegen en moet ze Van den Bos laten lopen. In het peloton doet Fahlin nog een laatste duit in het zakje op het vlakke stukje. Claudia Lichtenberg neemt over. Op de top komt Kern dan alsnog aansluiten bij de achtervolgsters. De rensters duiken de afdaling in. Het peloton heeft een achterstand van 1:04 op Van den Bos. Het eerste, lange deel van de afdaling wordt snel afgewerkt. Dan zit er echter een knink in de weg. In de afdaling is Fahlin weer teruggekomen in het peloton en pakt de kop weer. Van Twisk wordt op deze knik weer ingelopen. Dan begint de volgende klim, Ballyhanedin Road, een beklimming van 2,3 kilometer aan 4,6%, met een maximum van 7,3%. De eerste kilometer is wederom zeer steil en dus laat Fahlin hier de kop in het peloton weer over aan Lichtenberg. Als Van den Bos achterom kijkt, ziet ze dat ze toch een aardig gaatje heeft, zo’n 10 seconden. Bij de achtervolgers moeten Coleman en Kern dan alsnog lossen. Het peloton haalt inmiddels Dreville en Rodriguez bij. Daar is een aanval vanuit het peloton. Antri Christoforou van Servetto Giusta doet een poging en de Cypriotische krijgt gelijk bijval. Marianne Vos is mee en ook andere favorieten en outsiders. Olena Pavlukhina en Arlenis Sierra zijn mee namens Astana, Hannah Barnes namens Canyon SRAM, Ashleigh Moolman namens Cérvelo-Bigla, Joëlle Numainville namens Cyclance, Susanna Zorzi van Drops, Jessie Daams van Lotto Soudal, Hanna Soloyev en Pauliena Rooijakkers van Parkhotel Valkenburg en Audrey Cordon namens Wiggle High5. 11 rensters dus. Achteraan moeten enkele vrouwen lossen, zoals Floortje Mackaij. Op de top is er tijd om de balans op te maken. Van den Bos rijdt nog altijd op kop. 6 seconden voor het groepje met Cobb. Op 34 seconden is het dan het groepje Vos en op 49 seconden het peloton. Op naar de finale!

De mannen bevinden zich in de afdaling van Sperrin Road. De weg is maar smal, maar de afdaling is alleszins eenvoudig. De koploper bereiken het dorpje Park, de afdaling is dus afgelopen en ze slaan rechtsaf. Een lekke band voor Nordhaug, en dus houden de mannen van Aqua Blue even wat in. Hierdoor weten Von Hoff, Hennessy, Bakker en Veltman eindelijk weer aan te sluiten. De koplopers weten zo ook weer even uit te lopen. In 7 kilometer tijd loopt de voorsprong weer iets op naar 1:40. Dan ligt echter ook voor de mannen Glenedra Road te wachten. In de kopgroep zien we hier voor het eerst mannen die het wat moeilijker beginnen te krijgen. De Ieren Clancy en McClinchey nemen de gehele klim de laatste wielen in, maar weten hun wagonnetje nog aan te hangen. Dat komt onder andere door het tempo dat Holmes de kopgroep oplegt. Nochtans weet het peloton, met Nordhaug weer vooraan in de gelederen op de beklimming enigszins terug te komen. Op de top is de voorsprong weer iets geslonken naar 1:22. Op de uitloper van Glenedra Road ondervinden de renners de typische wegen van de streek, met hun onregelmatige hellingsgraad. Na een steil stukje van 7,0% laten de renners de dennenbossen achter zich en dalen via kale graslanden af naar de volgende beklimming. Dat is voor het, net als voor de vrouwen, de Moydamlaght. Aan de voet van die beklimming is er materiaalpech voor Ide Schelling, die daardoor het contact met de koplopers verliest. Hij is echter niet de enige. Op de steeds steiler wordende stroken moeten, zoals verwacht, ook McClinchey en Clancy eraf. Eerst is het de Ier van de nationale selectie, halverwege de klim, en daarna de Ier van Novo Nordisk, op het steilste stuk van 13,4%. Hierdoor blijven vooraan nog maar 7 man over. In het peloton zetten nu ook de mannen van IsoWhey Sport en Axeon Hagens Berman mannetjes mee op kop. Dat resulteert in het lossen van enkele renners, maar daarbij geen interessante namen. Wel doet dat het gat tot de koplopers wederom flink slinken. 47 seconden zijn er nog over voor het zevental vooraan. Ide Schelling wordt weer opgeslokt door het peloton, dat nu ook begint in de afdaling van de Moydamlaght. Waar de vrouwen echter linksaf sloegen slaan de mannen rechtsaf, voor een extra lus. Hiervoor rijden ze over de A6, een brede hoofdweg die over de bijna de volledige lengte 4 rijbanen breed is. 9 kilometer lang is deze zone en leidt de renners over een vals platte weg, die altijd tussen de 1,5 en 3,5% slingert, naar de Glenshane Pass. Hierbij wordt ook The Ponderosa gepasseerd, die zich met trots de hoogst gelegen pub van Ierland noemen. De voorsprong van de koplopers smelt echter als sneeuw voor de zon op deze stroken. Onder leiding van Aqua Blue worden de koplopers op 3 kilometer van de ‘top’ bij de lurven gepakt. Hierdoor komen er nieuwe aanvallen. Daarbij schuiven toch enkele noemenswaardige namen mee. Onder meer twee WorldTour-renners zijn mee. Peter Kennaugh namens de Britse selectie en Ryan Mullen namens de Ierse selectie. Ook Aqua Blue heeft nu een mannetje mee in Daniel Pearson. Chris Opie zit mee voorin namens BIKE Channel Canyon. Timothy Roe representeert IsoWhey Sports, Salah Eddine Mraouni doet dat namens Kuwait, Alex Peters schuift mee namens SEG, James Knox doet dat namens Team Wiggins. Met Stefan de Bod van Dimension Data en Jhonatan Narvaez van Axeon Hagens Berman completeren twee exotische talenten in opleidingsploegen de nieuwe kopgroep die de steile afdaling van de Glenshane Pass induikt. De renners moeten van de brede, rechte vierbaansweg afslaan op een smallere en vooral bochtige tweebaansweg. Die overgang verteert niet iedereen even goed. Erick Rowsell, op papier de kopman van Madison Genesis, en Tristan Robbins van Raleigh GAC komen onzacht in aanraking met het asfalt. Beide renners besluiten er vervolgens de brui aan te geven. De rest van het peloton heeft de afdaling achter de rug en kan beginnen aan zo’n beetje het enige vlakke stuk van deze koers. De voorsprong van de nieuwe kopgroep bedraagt 42 seconden.

De dames zijn inmiddels de afdaling van Ballyhanedin Road ingedoken, althans, voor hoeverre je dit een afdaling kunt noemen. Een kleine 9 kilometer loopt de weg af en komt nauwelijks boven een stijgings-, of in dit geval dalingspercentage van 3%. Van deze wegen maakt Van den Bos dan ook dankbaar gebruik om weer wat uit te lopen op haar achtervolgsters. Coleman en Kern laten zich terugzakken naar het groepje met Vos. In het peloton zijn het de vrouwen van Orica-Scott en Boels-Dolmans die toch gedwongen worden om daar nu op kop te gaan rijden. Het zijn vooral Amy Pieters en Karol-Ann Canuel en Amanda Spratt die sterke kopbeurten afleveren. De vrouwen zijn inmiddels de A6 opgedraaid, de brede weg waar de mannen net ook op reden over de Glenshane Pass. Hier is alles in een beeld te vatten en is goed zichtbaar hoe klein de verschillen zijn. Met nog 25 kilometer te gaan ligt Jip van den Bos nog altijd op kop, met 15 seconden voorsprong op het groepje Cobb, het groepje Vos op 26 seconden en wat over is van het peloton op 43 seconden. In de laatste stroken van deze aflopende stroken waagt Charlotte Becker een poging. De Duitse van Hitec hangt er nog knap aan en probeert mogelijk te anticiperen op de scherprechters die er aan zitten te komen. Ze gaat als de wind en sluit al snel aan bij de groep Vos. Zodra de afdaling erop zit draaien de vrouwen linksaf, weer op dichtbegroeide, bochtige tweebaanswegen, zodat het overzicht meteen weer verdwijnt. De groepjes kunnen elkaar, onlangs de geringe verschillen, nog nauwelijks nog zien. Dan een blinde haakse bocht naar links en we zitten op Ardkill Road, waar enkele honderden meters later ook de gelijknamige beklimming begint. De beklimming is 3,3 kilometer lang en stijgt aan gemiddeld 6,8%, met de steilste hectometer volledig aan de top aan 9,1%. Al snel wordt duidelijk dat het werk van Van den Bos veel energie heeft gekost. Haar voorsprong loopt snel terug en nog in de eerste 500 meter van de beklimming wordt ze weer bijgehaald door het groepje Cobb. Alhoewel, het is vrouw tegen vrouw en bij de koplopers staan enkele vrouwen op knappen. Jackson heeft namelijk de kop gepakt, met Cobb in het wiel en Scandolara op een meter of 5. Van den Bos heeft haar werk gedaan en zakt er gelijk door. Ook bij de achtervolgsters staan enkele rensters op knappen. Om het jagende peloton voor te blijven plaatst Audrey Cordon een aanval. Als ze achterom kijkt ziet ze dat ze een flink gat slaat met het groepje, maar één renster langzaamaan terug komt: Pauliena Rooijakkers. Met een laatste beurt van Canuel zijn de vrouwen in het peloton nu tot op 8 seconden van de achtervolgers gekomen, dan valt het echter even stil. Marianne Vos maakt zich op dat moment uit de voeten vanuit de achtervolgende groep. Moolman zit onmiddellijk op het wiel, net zoals Solovey, teamgenote van Rooijakkers. Achter hen probeert ook Charlotte Becker in te pikken, maar zij moet zich aansluiten in een groepje met Pavlukhina en Christoforou. Deze acties leiden de versplintering van de achtervolgende groep in. Overal gebeurt nu iets. Van den Bos wordt al voorbij gesneld door Vos en co. Vooraan heeft Scandolara nu toch echt de rol moeten lossen. Inmiddels verliest Rooijakkers weer wat terrein op Cordon, die vastberaden lijkt om in één streep naar de koploopsters te rijden. Daar is het moment waar we op hebben gewacht! De aanval vanuit het peloton, Lizzie Deignan plaatst een versnelling, Longo Borghini gelijk op het wiel. Ook Niewiadoma en Van Vleuten zijn op de afspraak. Dan een tweede versnelling van Boels-Dolmans! Anna van der Breggen trekt de aanval van haar ploeggenote door. Emma Johansson pareert de aanval echter perfect. Hierdoor scheiden enkele vrouwen zich wel af van het peloton. Van der Breggen, Deignan, Van Vleuten, Johansson, Longo Borghini, Niewiadoma, Kneteman en Cecile Uttrup Ludwig zijn mee. Daarachter ontstaat nog een groepje dat zich afscheidt, met Oliveira, Stultiens, Gillow, Santesteban, Amialiusik, Roy en Simmonds. De grote afwezigen in welk groepje dan ook zijn Thalita de Jong en Katrin Garfoot. Zij staan beiden halverwege de klim stil met bandenpech. In het versplinterde veld en met de smalle wegen zullen zij hier nog wel even moeten wachten op een materiaalwagen. Op de steile stukken voor de top bereikt Cordon de koploopsters, maar laat die onmiddellijk weer achter. Op de top sluit Pauliena Rooijakkers wel bij hen aan en duikt zo de afdaling in, op 12 seconden. Vos en co zijn echter niet ver achter hen en volgen op 16 seconden van Cordon. Het groepje Van der Breggen sluit aan bij het groepje Becker op 31 seconden van Cordon. Daarachter volgt het groepje Amialiusik. Zij volgen op 49 seconden van de Franse, met nog één beklimming te gaan.

De samenwerking in de kopgroep is op dit vlakke stuk vrij goed. Iedereen doet zijn beurten en de snelheid ligt hoog. Doordat Aqua Blue begrijpelijkerwijs geen tempo meer maakt in het peloton, waardoor JLT Condor maar op kop is gaan rijden, maar voorlopig zonder volle overtuiging. Daardoor kunnen de koplopers in korte tijd veel ruimte pakken. Bij de doorkomst door Drapertown, even voor de voet van de Moydamlaght, is de voorsprong al opgelopen tot 1:37. Op de tweede beklimming van de Moydamlaght blijken de eerste symptomen van vermoeiing door te schemeren bij een deel van de renners en enkele van hen moeten dan ook lossen. Onder hen de Spaanse sprinter Enrique Sanz van Raleigh GAC. Halverwege de klim volgt een aanval van Bjorn Thurau. De Duitser van Kuwait heeft met Mraouni een ploegmaat voorin zitten, maar wil klaarblijkelijk de oversteek maken. Hij verkijkt zich echter op het steilste stuk dat nog moet komen en valt vanzelf weer terug in het peloton. Daar bij de top begint het peloton echter wat te scheuren. Hierdoor ontstaan twee groepjes. Hierbij ontbreken een drietal namen in het voorste deel van het peloton. Daniel Martin, Hugh Carthy en Davide Rebellin zaten te ver van achteren en verliezen zo het contact met de voorste gelederen. Met een gebrek aan ploegmaats lijken zij ook in een penibele situatie te zitten. Vooraan wordt er vol doorgereden. De mannen van JLT Condor twijfelen niet langer en trekken door. Ook One heeft enkele mannen bijgestoken. Op het hoogste punt van de koers, 355 meter, is de top bereikt en hebben de koplopers, die ook snel naar boven zijn geklommen, een voorsprong van 1:52. De renners duiken de afdaling van de Moydamlaght in. Nog 58 kilometer te gaan. Al snel is de afdaling, zonder problemen, achter de rug. De mannen slaan nu linksaf de grote weg op, in tegenstelling tot even eerder, toen ze rechtsaf sloegen richting de Glenshane Pass. Een gevaarlijke situatie dan in het dorpje Dungiven. Een vrouw stapt de weg op om over te steken en heeft er geen erg in dat er een wielerkoers aan zit te komen. Ter verdediging van de vrouw: het is natuurlijk ook pas de eerste keer dat hier deze koers wordt gereden. Het zorgt desondanks wel voor een gespannen moment in de kopgroep, die haar weten te ontwijken. Het was vooral even schrikken voor Chris Opie, die achter de vrouw door moest schieten, terwijl ze uit schrik een stap achteruit zette. Nadat het hoofd enkele keren is geschud lijkt het incident echter weer zo goed als vergeten en doet Opie zijn beurt op kop. Op naar de volgende beklimming dan maar, Mullaghmeash Road. In tegenstelling tot de vrouwen blijft een spervuur aan aanvallen voorlopig uit. Bij het doorrijden van Feeny rijdt er echter wel een tweetal weg uit het peloton. Jasper Ockeloen van Monkey Town en Alistair Slater van JLT Condor schieten weg uit het peloton. Daardoor ontstaat er wat vertwijfeling in het peloton. JLT Condor houdt namelijk de benen stil, nu ze een man in de achtervolging hebben. Dat is het teken voor drie man om achter de Brit en de Nederlander aan te schieten. Naast de piepjonge Ethan Hayter van de Britse selectie en de oude vos Oscar Pujol van UKYO is het voor de tweede keer vandaag Matthew Holmes die meesluipt in een vluchtpoging. Na wat vertwijfeling neemt One echter zijn verantwoordelijkheid en gaat tempo maken. De koplopers bereiken inmiddels de top en hebben nog 40 kilometer te gaan. 1:30 achter hen volgen een Nederlander en een Brit, op 1:37 twee Britten en een Spanjaard en op 1:47 het peloton. 4 minuten na de kopgroep komt het groepje met Daniel Martin. Zij lijken dus uitgeschakeld voor de zege.

De vrouwen bevinden zich in de smalle, snelle afdaling van Ardkill Road. De koploopster, Audrey Cordon, oogt nog zeer fris en manoeuvreert zich eenvoudig door de afdaling. Nog één officiële klim moet zij overbruggen. Drum Road is 2,9 kilometer lang aan 5,5%. In tegenstelling tot vele klimmen eerder vandaag is deze beklimming vrij gelijkmatig. Het steilste stuk is 7,9%, op 900 meter van de top. In het groepje met Van der Breggen is er even vertwijfeling. De dames van Boels-Dolmans worden perfect geschaduwd door de Wiggle High5-ploegmates van Cordon, Longo Borghini en Emma Johansson en dat zorgt voor irritatie bij de dames in het oranje, die beiden een grote kans hebben om hier te winnen. Ook de andere vrouwen kijken naar hen, zij zijn immers met twee én de grote favorietes. Hierdoor weet het groepje met Amialiusik weer dichter te komen. Meter voor meter komt ook het groepje Vos dichter bij het groepje Rooijakkers. Halverwege de beklimming hebben ze hen te pakken. Het groepje Van der Breggen staat echter zo goed als stil, waardoor de groep Amialiusik terug weet te keren. Daarom gaat Roxanne Kneteman nu dan toch ook maar een beetje tempo maken. Het ultieme resultaat van dit alles is echter dat Cordon veel tijd weet te pakken. In een strak tempo hijst zij zich naar boven en kan zich klaar gaan maken voor de afdaling en de laatste 12 kilometers. In de groep Vos is Solovey tempo gaan maken voor Rooijakkers. De achterstand is echter opgelopen naar 36 seconden. Dan vlak voor de top volgt een alles verschroeiende koppelversnelling van Van der Breggen en Deignan, die het hele groepje op één gespannen lint trekt. Van der Breggen, gevolgd door Deignan, Johansson, Niewiadoma, Roy, Van Vleuten, Gillow, Kneteman, Olveira, Longo Borghini, Pavlukhina, Ludwig, Simmonds, Christoforou, Santesteban, Amialiusik, Stultiens en Becker. Becker moet als eerste laten gaan. Dan begint Simmonds wat te kraken en laat een gaatje, Christoforou blijft zitten, waardoor Santesteban, Amialiusik en Stultiens bij moeten zetten. Ook Keteman en Van Vleuten moeten gaatjes laten, maar Gillow weet wel mee te sluipen met de vrouwen vooraan. Oliveira en Longo Borghini krijgen dat gat niet gedicht. Amialiusik rijdt Santesteban voorbij en lijkt aan te sluiten, maar dan laat Pavlukhina een gaatje, waardoor de Wit-Russische wederom de slag mist. Ludwig was op dat moment al voorbij de Azerbeidjaanse gestoken. Op 1:11 volgt de groep met Van der Breggen. Op 1:17 de groep met Kneteman en Van Vleuten en op 1:22 de groep met Amialiusik en Stultiens. Zo duiken de vrouwen de afdaling in. Door de veranderde koerssituatie loopt de samenwerking in de eerste achtervolgende groep, met Vos, niet langer van een leien dakje. Vos besluit namelijk niet mee te draaien, met een sterke Niewiadoma achter zich. Moolman gokt volledig op haar sprint en Jackson en Cobb zijn leeggereden, dus moet de Oekraïense Solovey van Parkhotel Valkenburg al het werk op haar nemen voor Pauliena Rooijakkers. De laatste moeilijkheid voor Cordon op weg naar Derry, de 2 vals platte kilometers van Trench Road. Echter nog voordat ze daar aan kan beginnen een rampscenario voor WM3. Bij de eerste achtervolgende groep gaat Niewiadoma in de afdaling onderuit. Ze stuurt, vanuit het laatste wiel, net iets te enthousiast de bocht in en glijdt onderuit. De fysieke schade is gering, maar door dit ongeval is wel de derailleur beschadigd, waardoor ze lang op de materiaalmannen moet wachten en uitgeschakeld is voor de overwinning. Cordon heeft daar echter nog altijd de beste kansen voor. Dan heeft ze het hoogste punt van Trench Road bereikt. Nog 5 kilometer te gaan en geen obstakels meer voor Cordon. Ze legt zich in de tijdrijdershouding, een discipline die ze goed beheerst, en rijdt solo de buitenwijken van Derry binnen.

Ook de mannen zijn begonnen aan een afdaling, die van Mullaghmeash Road. Dat betekent dus ook dat ze zo gaan beginnen aan Ballyhanedin Road. In de afdaling hebben Pujol, Hayter en Holmes het gat gedicht tot Ockeloen en Slater, waardoor er nu een vijftal in achtervolging is. Op de beklimming wordt in de kopgroep flink doorgetrokken. Dat is slecht nieuws voor enkele jongens in de kopgroep, die het zichtbaar zwaar hebben. Alex Peters rijdt pas zijn eerste koers sinds de Japan Cup van vorig jaar en heeft duidelijk nog wat roest op de benen staan. Stefan de Bod en Chris Opie hebben het tevens lastig. De Zuid-Afrikaan kan nog aan blijven hangen, maar Opie moet zijn meerderen erkennen en laat zijn vluchtkompanen lopen. Op de top is er dan even een momentje van vertwijfeling. Mullen laat zich even uitzakken om een bidon te halen, waarna ook de vermoeide De Bod even past en achterom kijkt. Hierdoor krijgen de drie mannen op kop, die gelijk volle bak de bijtrapafdaling aanvatten, een gaatje van hun vluchtmakkers. De drie zijn Peter Kennaugh, Salah Eddine Mraouni en Jhonatan Narvaez. Al tempo maken kijken ze om en rijden volle bak door, zij zien deze voorsprong wel zitten. Dit voorval zorgt voor wat onenigheid in de nieuwe eerste achtervolgende groep. Roe en De Bod vechten nog even mondeling het een en ander uit, terwijl Mullen zich ergert aan de passiviteit van de anderen. Vol adrenaline zet De Bod zich dan op het brede rechte stuk op kop en zo komt de snelheid en de samenwerking weer wat terug in deze groep. Tegen het einde van de afdaling bedraagt de voorsprong van het kopdrietal 17 seconden op de tweede groep. De tweede achtervolgers, met Ockeloen, volgen op 1:12 en zijn dus iets dichter gekomen. In het peloton gaat het nog altijd niet volle bak en zo rijden zij nog altijd op 1:41. Nog even en dan beginnen de mannen ook aan Ardkill Road, welke ook al voor de nodige actie bij de vrouwen zorgde. Zal dat nu ook het geval zijn? Gelijk op de eerste stroken moet de Marokkaan Mraouni passen. Hij gaf nog zo veel in de afdaling en heeft zich daar misschien flink opgeblazen. Feit is echter dat Narvaez en Kennaugh als een duo verder moeten. In de eerste achtervolgende groep is het vooral Timothy Roe die het tempo maakt. Enkele mannen moeten daardoor passen. Peters is de eerste die moet lossen, maar daarna volgen ook Mullen en De Bod. Hierdoor blijven Pearson, Knox en Roe over. Inmiddels is ook het peloton begonnen aan de beklimming. Al gelijk op de steile stukken in het begin van de klim wordt er aangevallen. Phil Deignan kan zich niet langer inhouden en doet een poging weg te geraken. Hierdoor opent hij echter het bal der favorieten. Pavel Sivakov, van BMC Development zit gelijk op het wiel. Ook Nathan Earle (UKYO) en Edward Dunbar (Axeon Hagens Berman) zitten op het wiel. Achter hen doen Richard Handley (Madison Genesis), Cameron Bayly (IsoWhey), Mark Christian (Aqua Blue) en Tao Geoghean Hart (Groot-Brittannië) een poging om weer bij hen in de buurt te komen. Het spel is op de wagen. Vooraan werken Narvaez en Kennaugh echter nog goed samen en rondden als eersten de top. 28 seconden achter hen zijn het Roe, Knox en Pearson, die dus tijd verliezen. Het groepje met Ockeloen volgt op 59 seconden. Het groepje Deignan volgt op 1:19, Geoghean Hart en co volgen op 1:26. Daarachter is er nog een grote groep, die de kop rondt op 1:39. Nog 17,5 kilometer.

Onder leiding van Solovey zijn de achtervolgsters iets dichter gekomen, tot 30 seconden, maar komen zij nog op tijd om te sprinten voor de zege en hoeveel tijd bedraagt de achterstand van de andere favorietes? Daar is het groepje met Van der Breggen. 49 seconden nog maar. Het zijn Van der Breggen, Gillow en Deignan die vol overnemen, Johansson en Roy stoppen af. Daar is ook de groep met Van Vleuten op 59 seconden, zij komen voorlopig dus nog niet dichter op Van der Breggen en co. Ten slotte nog de groep Van Vleuten. Zij volgen op 1:13 van de Française en lijken dus uitgeschakeld voor de zege. Nog 2 kilometer, Cordon begint aan een steile afdaling van een meter of 600. Dat is wel even welkom, zo aan het einde van de koers. Rechtsaf slaat ze de brug op, over de Foyle. Ook de achtervolgsters komen daar nu, op 29 seconden, maar lijken dus te laat te gaan komen. De groep Van der Breggen zit het echter met 8 seconden op de hielen. In het midden van de brug hangt de vod en Rooijakkers plaatst een verrassingsaanval. Vos kijkt naar Moolman, die haar pokerface opzet en in het wiel van Solovey blijft zitten. Cobb en Jackson rijden door om hun uitslag te verdedigen, maar dat tempo is niet hoog genoeg om Rooijakkers in toom te houden Dan achtervolgt Vos toch maar, maar daar zit niet meer veel op. Één ding is in ieder geval zeker, Audrey Cordon gaat de eerste Women’s Derry/Londonderry-Sperrins GP winnen na een prachtige solo. Een zege waar niets aan gestolen is door de Bretonse. Daarachter kijken we wie haar op het podium mogen vergezellen. Pauliena Rooijakkers lijkt knap tweede te worden, met nog 200 meter te gaan. Een honderdtal meters achter haar begint haar ploeggenote Solovey ook aan haar sprint. Vos komt erover, met Moolman in het wiel, maar tegelijkertijd komt de groep achter hen, door een laatste beurt van Van der Breggen in absolute extremis aansluiten. Moolman sprint Vos uit het wiel, terwijl Rooijakkers over de streep bolt. Deignan lijkt meer snelheid te hebben dan Vos en zo kan het nog spannend worden om plek vier. Nog 25 meter. Fotofinish! Of Deignan of Vos wordt hier vierde, maar dat was niet met het blote oog te constateren. Achter hen zijn het Roy, Gillow, Jackson, Johansson en Van der Breggen. Cobb en Solovey zijn de eerste rensters buiten de top 10. Het groepje Van Vleuten kan vervolgens nog worden gesprint voor de overige top 20 plaatsen. Deze zijn weggelegd voor Ludwig, voor Van Vleuten, Longo Borghini, Oliveira en Kneteman. Achter hen zijn het Becker, Simmonds en Pavlukhina, die naar de laatste top 20 plekken rijden. Stultiens, Christoforou en Santesteban vallen daar net buiten, net zoals de onfortuinlijke Amialiusik dus buiten valt. Zij kreeg in de slotkilometer nog te maken met materiaalpech. De strijd om plek 4 is nipt gewonnen door Deignan, met een halve centimeter verschil, waardoor Vos vijfde wordt.

De mannen zitten in volle finale en zijn bezig aan de afdaling van Ardkill Road. Narvaez en Kennaugh, de koplopers, zijn inmiddels aan een heuvelachtige koppeltijdrit begonnen en laten een sterk staaltje samenwerking zien. Zij ruiken hier hun kans. De beklimming van Drum Road is dan al begonnen. Echte aanvallen worden niet geplaatst op deze heuvel. Het is vooral de jacht van het groepje Deignan op de groep Ockeloen, waar Mullen en De Bod nog aanhangen. Met nog een kilometer te klimmen is deze klus geklaard en hebben we een negenkoppige achtervolgende groep. Naar mate de top dichter komt, komt het groepje Geoghean Hart weer iets dichter. Dit komt onder meer doordat Phil Deignan, een van de belangrijkste motoren in die groep, even inhoudt. Ze zijn namelijk bijna op de top en hij kan Mullen wel als meesterknecht gebruiken. Dan moet de Ier van Cannondale-Drapac, hier dus actief voor Ierland, er nog wel 500 meter aan blijven hangen. Eindelijk is daar dan de top voor hem. We kunnen beginnen aan de afdaling! Met nog 12 kilometer te gaan hebben een Ecuadoriaan en een Manx een voorsprong van 39 seconden op de groep Pearson. De groep Deignan volgt op 53 seconden. 5 seconden achter hen volgt ook een groepje, met Geoghean Hart. Op 1:26 heeft ook de grote groep nog kansen. Geoghean Hart en co aan te sluiten bij de groep Deignan. De renners rechten even de rug en schudden de benen. Ze weten namelijk dat Trench Road eraan zit te komen, de laatste, zij het vals plat, oplopende stroken van deze wedstrijd. In de grote groep geeft One nog alles wat het in zich heeft om terug te komen. Zij hebben opvallenderwijs niemand in de vooruitgereden groepen. Ryan Mullen heeft nog één taak, twee kilometer volle bak knallen om Trench Road achter de rug te hebben. Dankzij zijn inspanningen komt de groep Deignan nu wel erg dicht bij de groep Pearson. Nog een kleine 5 kilometer. De voorsprong van Narvaez en Kennaugh begint er beter en beter uit te zien. 40 seconden bedraagt nu de voorsprong op Pearson en co en 44 seconden op de groep met Deignan. Krijgen ze dat nog op tijd dicht. Kennaugh begint nu de benen stil te houden, aangezien Geoghean Hart eraan komt. Daarnaast is Narvaez buiten een man die een heuvel over komt, ook nog aardig rap aan de meet. De Ecuadoriaan laat zich echter niet van zijn stuk brengen en rijdt door. Even gaat hij toch praten met zijn Britse medevluchter. Narvaez heeft met Dunbar namelijk ook een sterke ploegmaat op komst. Kennaugh geeft aan niet volle bak mee te rijden, maar neemt dan toch af en toe kort over. De grote achtervolgende groep komt echter niet snel dichter.

Na het wegvallen van Mullen zijn er geen echte knechten meer bij en is men naar elkaar beginnen te kijken, waardoor er behoudend door wordt gereden. Nog 3 kilometer te gaan, de renners bevinden zich inmiddels in de straten van Derry. Langzaam komt ook de grote groep, met onder meer Ian Bibby, weer tot op 10 seconden van de grote achtervolgende groep. In die groep geeft Geoghean Hart dan opdracht aan Hayter om op kop te gaan rijden. de afdaling naar de brug over de Foyle is ingezet. De koplopers rijden de brug op en komen onder de vod. Met een voorsprong van 35 seconden moet dat goed gaan komen. Narvaez blijft doorrijden, ondanks het aambeeld Kennaugh dat aan zijn wiel hangt. Vlak voor de achtervolgers de brug oprijden halen zij de groep Pearson bij. Onder de vod zet Hayter zich dan leeggereden opzij. Het valt weer wat stil. Een aanval aan de andere kant van de weg! Phil Deignan probeert het solo. Het Russische toptalent Pavel Sivakov is echter alert en zit op het wiel. Ook Stefan de Bod gaat mee op het tandvlees. Al snel pakken zij wat meters. Timothy Roe zet zich dan maar op kop, in dienst van Cameron Bayly. Net zoals bij de vrouwen komt een groep nog in de laatste kilometer terug. Wat een spanning. De laatste honderden meters zijn aangebroken voor de koplopers. Ook Narvaez begint het spel nu wat te spelen, maar maakt nog altijd wat tempo. Slim blijft hij helemaal links van de weg, aangezien de finish na een flauwe bocht naar links ligt. Daar gaat Kennaugh aan, al op ruim 250 meter van de finish. Hij probeert de jonge Ecuadoriaan te verrassen, maar die let goed op en dwingt de Brit naar buiten. Even heeft Kennaugh een wiellengte voorsprong, maar dan remonteert Narvaez hem en sprint zo eenvoudig naar de zege. Zo rondt hij een vlucht van ruim 85 kilometer succesvol af. Jhonatan Narvaez wint de eerste editie van de Derry/Londonderry-Sperrins GP. Peter Kennaugh wordt verdienstelijk tweede. Dan is het wachten op wat daarachter gebeurt. Sivakov, De Bod en Deignan zitten ook in de laatste honderden meters. Deignan gaat vanaf de kop aan, Sivakov komt langzaam uit het wiel. De Bod heeft geen enkele kracht meer in de benen en moet toekijken hoe de Rus en de Ier gaan sprinten om de laatste podiumplek. In een sprint van stervende zwanen is het de Rus die zijn wiel als eerste over de streep duwt. Daardoor wordt in zowel de vrouwenkoers als de mannenkoers een Deignan vierde. Blij zal het koppel er waarschijnlijk niet mee zijn. Achter hen is echter een chaotische sprint bezig. Op het laatste moment is de grote achtervolgende groep weer bij de ‘groep Geoghean Hart’ gekomen. In een totaal chaotische sprint weet Geoghean Hart alsnog de zesde plek op te eisen, voor Aaron Gare van Aqua Blue, Ian Bibby van JLT Condor, Hayden McCormick van One en Nicholas Roche van de Ierse selectie. Beste Nederlander is Pascal Eenkoorn op de zestiende stek. Tot zover deze mooie wielermiddag. Voor zeker een jaar mag de Derry/Londonderry-Sperrins GP zich de enige Europese UCI-koers met enkel Ecuadoraanse vlaggen op de erelijst noemen! De komende dagen zal het circus zich verplaatsen naar het eiland Man. Tot dan!

Uitslag 1st Derry/Londonderry-Sperrins GP 2017
1. Jhonatan Narvaez
2. Peter Kennaugh
3. Pavel Sivakov
4. Philip Deignan
5. Stefan de Bod
6. Tao Geoghean Hart
7. Aaron Gate
8. Ian Bibby
9. Hayden McCormick
10. Nicholas Roche

Uitslag 1st Women’s Derry/Londonderry-Sperrins GP 2017
1. Audrey Cordon
2. Pauliena Rooijakkers
3. Ashleigh Moolman
4. Elizabeth Deignan
5. Marianne Vos
6. Sarah Roy
7. Shara Gillow
8. Alison Jackson
9. Emma Johansson
10. Anna van der Breggen

Manx Cycling Classic
Info & Historie
Na de Derry/Londonderry-Sperrins GP van afgelopen woensdag staat de volgende Britse koers alweer op het programma: de Manx Cycling Classic. Jawel, een heuse klassieker, al toe aan de 55e uitgave. In 1936 was Charles Holland de eerste winnaar, later één van de eerste twee Britten in de Tour. Vooral in de jaren 60 steeg de populariteit van de koers en trok verschillende toppers naar het eiland in de Ierse zee. In negen opeenvolgende jaren kwamen na 1959 de imposante namen van Seamus Elliott (2x), André Darrigade, Jo de Roo, Rudi Altig, Tom Simpson, Jacques Anquetil, Wim Schepers en Tom Simpson op de erelijst te staan. Voor hoeverre die erelijst nog niet genoeg zegt over de status van de koers in deze jaren, dan zal het lijstje van deelnemers die niet in de prijzen vielen dat wel doen. Eddy Mercx, Lucien van Impe, Sean Kelly en Laurent Fignon stonden allen minimaal één maal aan de start in Douglas.

In 2003 werd Mark Lovatt de laatste winnaar van de Manx Trophy, zoals de koers heette. Na dat jaar verdween het ‘rondje Mann’ van de kalender. Dit was niet de eerste keer dat de koers een interbellum kende. Eerder waren er al onderbrekingen tussen 1940 en 1945, vanwege de Tweede Wereldoorlog, in 1957 & 1958 en tussen 1972 en 1977. Vorig jaar keerde de koers weer terug als onderdeel van de Spring Series van British Cycling. De winnaar werd toen Ian Bibby. Later deze maand zal het nationaal kampioenschap hier worden verreden. De organisatie van de Manx International Cycling GP, zoals de koers sinds vorig jaar heet, heeft echter aangegeven dat hun versie van de koers vanaf volgend jaar verder gaat als een meerdaagse.

Opvallend genoeg is later deze maand dus het nationale kampioenschap op het eiland, aangezien technisch gezien Isle of Man geen onderdeel van het Verenigd Koninkrijk is. Na bestuurd te zijn geweest door de Noormannen en Schotten, sloot het eiland in de veertiende eeuw een feudaal contract met de Engelse kroon. Daarna werd Mann in de achttiende eeuw opgenomen in de Britse kroon, maar werd nooit, tot op de dag van vandaag, een onderdeel van het Verenigd Koninkrijk. In de oude Manx Trophy werd er gereden over het stratencircuit van de TT van Isle of Man, de Snaefell Mountain Course. Dit circuit van 60 kilometer is een van de meest beroemde en beruchte circuits ter wereld. In 1907 werd de TT hier voor het eerst gereden en het werd de eerste wereldkampioenschapsrace in 1949. Tot 1977 was de race onderdeel van het officiële wereldkampioenschap van de FIM, waarna er verder werd gegaan als onafhankelijke race. Deze TT is ook de enige motorrace waar met intervallen wordt gestart en waar de racers dus een soort tijdrit rijden. Het circuit staat bekend als levensgevaarlijk en levert bijna jaarlijks meerdere dodelijke slachtoffers op. De TT races van dit jaar worden verreden van 27 mei tot en met vrijdag 9 juni, waardoor de wegen weer openbaar zijn voor onze niet-gemotoriseerde tweewielers aankomende zaterdag.

Parcours
Mannen: http://www.mapmyride.com/routes/view/1400607190
Vrouwen: http://www.mapmyride.com/routes/view/1485919696
Het parcours van de Manx Cycling Classic verschilt nogal van het parcours van de Manx Trophy. Bij de Manx Trophy werden namelijk rondes gereden op het beruchte stratencircuit. Ook bij het Britse nationale kampioenschap zal deze ronde tweemaal worden verreden. De Manx Cycling Classic stapt echter van dit concept af. De start vindt plaats op de promenade van Douglas, direct aan de zee. Glooiende wegen langs de ruige oostkust leiden ons na 13 kilometer naar het dorpje Laxey. Daar begint de eerste heuvel van de dag, naar Dhoon Glen. 3,8 kilometer aan 3,6% leiden de renners naar de weg die boven de prachtige watervallen van Dhoon Glen leiden. Na 27 komen de renners door de noordelijke havenstad Ramsey, vanuit waar de renners koers richting het westen zetten, naar de wat egalere westkust, waarlangs de renners waar naar het zuiden rijden. na 53 kilometer begint de weg langzaam wat op te lopen vanuit het dorpje Peel. Even later volgt dan ook de tweede beklimming van de dag, Dalby Mountain. Deze beklimming is 6,2 kilometer lang en stijgt aan gemiddeld 4,4%.

Een afdaling leidt de renners naar Port Erin, een dorpje in het zuiden. Vanuit hier volgt een korte, maar steile klim naar Cregneash, het zuidelijkste gehucht van het eiland. Een heuvel van 1,7 kilometer aan 7,9%. Hierna volgt een vlakte langs de zuidkust, alvorens de renners weer landinwaarts keren voor de volgende lange klim. Na 96,5 kilometer wordt namelijk de top van Ronague Road bereikt. 6,5 kilometer moeten de renners hier overleggen aan 4,2%. Een tweedelige afdaling, onderbroken door enkele vlakke kilometers, brengt ons naar de dorpjes Glen Vale en Crosby, namen die kenners zullen herkennen van het motorcircuit. Vanuit hier draaien de renners echter naar het centrum van het eiland en beginnen aan de korte Mount Rule Road, van 1,7 kilometer aan 4,7%. Deze heuvel geldt echter meer als opwarmertje voor de volgende klim. 7,5 kilometer later, na een vlak en een vals plat stuk, begint namelijk de supersteile Baldwin. Slechts 2,1 kilometer lang, maar wel behoorlijk steil, aan maar liefst 10,5% gemiddeld. De uitloper leidt ons naar de volgende uitloper, die van de Snaefell, de hoogste berg van van Mann.

De afdaling, die de renners alvast kunnen verkennen voor de finale leiden ons terug naar Douglas, waar de renners met nog 55 kilometer te gaan een eerste keer over de aankomstlijn zullen bollen. Wat, qua parcours, zal volgen is een kopie van de vroege openingsfase. Langs de westkust af, via Dhoon Glen, naar Ramsey. Met nog 27,8 kilometer te gaan zullen we nu echter niet naar de westkust rijden, maar landinwaarts rijden en beginnen aan de meest herkenbare kilometers van Mann, de wegen van de Snaefell. Een heuse berg, van 7,3 kilometer aan 5,6%. Richting de top en na de top vlakt de klim flink af alvorens aan de inmiddels verkende afdaling kan worden begonnen. Dezelfde finale dus als de motorraces, behalve dat er niet op de hoofdweg nabij Douglas wordt gefinisht. De renners rijden nog even verder, tot op 1,5 kilometer van de streep altijd in dalende lijn, naar de haven van Douglas, waarna de renners terug draaien op de promenade, waar eventueel nog na 199,7 kilometer gesprint kan worden voor de zege.

Het parcours voor de vrouwen is iets anders. Tweemaal zullen zij een 64,5 kilometer lang parcours afleggen, over de flanken van de Snaefell. Klinkt dit bekend? Ja, dit klinkt bijna als de ronde van het motorcircuit. Echter, net zoals de mannen beginnen de vrouwen op de promenade, om vervolgens koers te zetten richting Ramsey via de oostkust, en dus niet, zoals op het motorcircuit, via het westen. De ronde van de vrouwen is bijna gelijk aan de laatste ronde van de mannen: eerst Dhoon Glen en daarna de Snaefell. Echter, bij het binnenrijden van de haven rijden de vrouwen de stad uit, om nog een 9,5 kilometer lange glooiende lus langs de kliffen ten zuiden van Douglas te nemen. Ook de vrouwen zullen finishen op de Promenade.

'@Drossard Leuke koers, goed het onderscheid tussen mannen en vrouwen aangegeven. Verrassende winnaars, maar dat kan in een 1.2 koers. Nog een tipje voor het verslag; het is handig om af en toe te zeggen hoe ver ze nog moeten. Dat doe je in het slot wel, maar of de aanval op 80 of 40km van het einde is, is nog een verschil. En nog iets, het is Tao Geoghegan Hart, dus nog met een 'g' erbij. Ik heb ook twee jaar geoefend op die naam, omdat hij in Alaska ook naar voren komt en het een van mijn favoriete talentjes is, net zoals Oomen (maar dat is makkelijker te spellen, haha).
Voor het klassement heb ik de eerste 15 renners van de mannenkoers nodig (ook van Manx straks). Op naar de volgende koers!

Kalender juni
10 Manx Cycling Classic 1.2 (Drossard Kudus)
12-25 Ronde van Scandinavië 2.WT (Verweggistan)
Tunis (Verweggistan)?
Zuid Afrika (Moker)?

Kalender juli
3-6 Over de Heuvels van Midden-NL 2.1 (mhp88) (off. 23-26/3)
14-19 Tour of Alaska 2.HC (mhp88)
28 Dwars door de Meierij 1.2 (Drossard Kudus)
Trois Rivieres (Verweggistan)?

'@mhp88 Ik zal meer letten op de afstand en ik noem onze grote vriend liever Tao (iets makkelijker) ;) De volledige uitslag ben ik gisteren vergeten en zal ik na Manx posten.

Voorbeschouwing
Een belangrijk verschil met de Derry/Londonderry-Sperrins GP eerder deze week zijn de langere klimmen, in plaats van de kortere heuvels van Noord-Ierland. Hierdoor zouden andere types renners een grotere kans maken op de zege hier op Mann. De topfavoriet is echter nog altijd Daniel Martin. De Ier is namelijk niet enkel een heuvelspecialist, het neefje van Stephen Roche wist namelijk ook al top 10 noteringen te rijden in rondes van een week en in de Vuelta en Tour. Net zoals eerder deze week heeft hij twee zeer sterke landgenoten. Philip Deignan werd woensdag vierde en reed, zoals vermeld, zeer sterk in het Italiaanse hooggebergte tijdens de Giro. Voor Martin’s neefje Nicholas Roche, die woensdag tiende werd, moet deze wedstrijd hem in principe nog iets beter liggen dan de koers in Ulster. Bovendien is het zijn laatste koers in de nationale kampioenstrui van Ierland, waardoor hij misschien extra gemotiveerd is om hier een topresultaat neer te zetten.

Ook de Britse selectie liet zich eerder deze week in positieve zin zien. Peter Kennaugh werd toen in een sprint-à-deux geklopt. Nu rijdt hij echter op zijn thuisgrond: hij groeide op in Douglas. Kan de Manxman daardoor net iets dieper gaan? Zijn kopman is nog altijd zijn jonge ploegmaat Tao Geoghegan Hart. Dat hij langere klimmen ook aan kan liet hij eerder al zien in Californië, waar hij achtste werd in het eindklassement. Een andere Brit om in de gaten te houden is Ian Bibby. Vorig jaar wist hij te winnen op Mann, maar lijkt nog niet helemaal in de vorm van vorig jaar te steken. Woensdag miste hij aanvankelijk ook de slag, maar wist alsnog naar een achtste plek te sprinten. Kan hij hier beter?

Bij de ProContinental-ploegen is het gissen naar welke kaart ze gaan trekken. Lars Petter Nordhaug is op papier de beste man aan de kant van Aqua Blue, maar zijn seizoen loopt vooralsnog niet van een leien dakje. Een andere troef die de ploeg kan spelen is Mark Christian. De Brit behoorde woensdag tot de betere renners in koers, maar kwam door de terugkerende grote groep pas 29e. Wellicht dat hij hier zijn revanche kan pakken op bekend grondgebied, aangezien ook hij een Manxman is. Daarnaast beschikt de ploeg over Daniel Pearson. Zijn uitslagen springen nog niet uit het oog, maar zijn goede prestaties in Oman en Hessen geven hem hier een vrije rol. Bij Novo Nordisk is het uitkijken naar Javier Megias. De Spanjaard kon in Californië in de lastige rit naar San José lang mee, kan hij dat hier ook? Normaal zou deze koers ook Romain Sicard goed moeten liggen, maar de Fransman is na zijn harde val van woensdag terug naar Frankrijk gekeerd. Zijn ploegmaats van Direct Energie hopen dat Jeremy Cornu kan verrassen.

Bij de continentale formaties is Matthew Holmes de man in vorm. De jonge Brit reed indrukwekkend, maar viel op een dertiende plaats net buiten de top 10. Daar zal hij zaterdag zeker in willen staan. Één van de renners die woensdag ook uitblonk was Cameron Bayly. De Australiër van IsoWhey Sport zat met de beste renners mee vooraan en eindigde vervolgens als elfde. Hij was onder meer recentelijk zeer sterk in de Ronde van Japan, waar hij vierde werd in de ultrakorte bergrit. De winnaar van die bergrit, Oscar Pujol, staat hier ook aan de start en mag dus tot de outsiders worden gerekend. Bij de mannen van One zal er worden gekeken naar Hayden McCormick. De Britse formatie reed woensdag bijna constant achter de feiten aan, waarna de ‘kiwi’ met een negende plek de meubelen redde. Zaterdag krijgt hij in ieder geval een vrije rol.

Ten slotte zijn er nog de opleidingsploegen. Bij BMC Development Team liet Pavel Sivakov zich positief opmerken. De Rus wist zich in Ulster het podium op te werken en ziet ook hier weer kansen om daar terecht te komen. Ook zijn ploeggenoten Steff Cras en Patrick Müller maken daar kans op. Na woensdag mogen we Jhonatan Narvaez natuurlijk niet vergeten. Na een epische vlucht met Peter Kennaugh wist hij de Sky-prof aan de oevers van de Foyle te verslaan. Kan hij weer zo’n kunststukje opvoeren? Hij heeft met Neilson Powless nog een ploegmaat die veel in zijn mars heeft. SEG Racing Academy heeft ook enkele outsiders in de gelederen. Ardiaan Janssen en Stephen Williams krijgen hier een kans om zich te meten met leeftijdsgenoten, profs en enkele continentale toppers. Dimension Data zet in op Stefan de Bod en Nickolas Dlamini. Team Wiggins hoopt op een sterk optreden van James Knox.

**** Daniel Martin
*** Philip Deignan, Tao Geoghegan Hart
** Ian Bibby, Matthew Holmes, Peter Kennaugh
* Mark Christian, Jhonatan Narvaez, Nicholas Roche, Pavel Sivakov

Vrouwen
Mede dankzij het sterke ploegenspel van Wiggle High5 kwamen de vrouwen van Boels-Dolmans er niet echt aan te pas afgelopen woensdag. Anna van der Breggen en Elizabeth Deignan strandden daardoor respectievelijk op de teleurstellende 10e en 4e plaats. Wat ze echter lieten zien zag er goed uit en daardoor zijn zij ook voor zaterdag weer de grote favorites. Daarachter zijn er echter twee vrouwen in topvorm. Ashleigh Moolman is bezig aan een sterk seizoen en onderstreepte dat nog maar eens in Ulster, waar ze naar een derde plek sprintte, zit er in Mann misschien wat meer in?

Natuurlijk mogen we ook Audrey Cordon, de winnares van woensdag, niet vergen. Bovendien heeft de Française een ijzersterke ploeg rond haar. Elisa Longo Borghini en met name Emma Johansson deden uitstekend schaduw- en stoorwerk in de achtergrond. In de achtergrond reden meerdere vrouwen echter sterk, waaronder ook Marianne Vos. De Brabantse deed veel werk in de achtervolging en oogde weer goed. Dan kon ook worden gezegd voor haar ploeggenote Katarzyna Niewiadoma. De Poolse zat goed mee met de favorites, maar kwam ten val in de laatste afdaling. Ze zal op revanche gebrand zijn.

Dan is het zoeken naar outsiders. Pauliena Rooijakkers reed enigszins verrassend naar een tweede plek, kan ze daar nu weer bij in de buurt komen? Ook de Australische Sarah Roy en haar landgenote Shara Gillow waren goed vooraan te vinden. Annemiek van Vleuten kon op het beslissende moment niet aanhaken bij Van der Breggen. Kan zij zich daarvan herpakken. Ook Cecile Uttrup Ludwig kon op dat moment niet aanhaken. Toch wist de Deense naar een 13e plek te sprinten. Andere outsiders om op te letten zijn Janneke Ensing, Flavia Oliveira, Katrin Garfoot, Hayley Simmonds en Thalita de Jong. Ten slotte is het de vraag hoe Pauline Ferrand-Prevot en Coryn Riviera zich herpakken. Zij moesten woensdag al vroeg lossen op de smalle Noord-Ierse wegen. Wellicht dat het wat beter lukt op de wat bredere wegen van Mann.

**** Anna van der Breggen
*** Elizabeth Deignan, Ashleigh Moolman
** Audrey Cordon, Emma Johansson, Katarzyna Niewiadoma
* Shara Gillow, Elisa Longo Borghini, Annemiek van Vleuten, Marianne Vos

De startlijst is dezelfde als die van de Derry/Londonderry-Sperrins GP. Ten opzichte van woensdag doet Mark Cavendish (Britse selectie) nu wel mee en blijven Romain Sicard (Direct Energie) en Jack Escritt (Team Raleigh GAC) thuis na hun val in Ulster.

Leuke koers in Noord-Ierland. Erg goed beschreven. Lijkt mij een mooie regio om eens te gaan fietsen.

Verslag
Welkom aan de Promenade in Douglas op Isle of Man. Over enkele momenten zullen de mannen hier vertrekken voor een tocht van een kleine 200 kilometer rond het eiland. Vandaag staan er 138 renners aan de start. Ten opzichte van de Derry/Londonderry-Sperrins GP zijn er slechts enkele verschillen in de deelnemerslijst. Mark Cavendish geeft hier wel acte van préséance, op zijn thuisgrond, waar hij de koers eerder deze week liet schieten. Romain Sicard en Jack Escritt starten vandaag niet nadat zij eerder waren gevallen in Ulster. Er wordt begonnen met een minuut stilte voor Davey Lambert, Jochem van den Hoek en Alan Bonner, de slachtoffers van de Isle of Man TT van afgelopen week. Na deze minuut volgt een applaus voor het drietal en staat de Chief Minister van Man, Howard Quayle, klaar om de renners op gang te schieten. Daar zijn we onderweg! Na een korte neutralisatie wordt er gevlagd voor de echte start. Gelijk springt een viertal weg en wie denkt u op kop? Mark Cavendish! De Manxman is gemotiveerd en wil op dit lastig parcours vooraan meerijden. In zijn wiel zitten Taylor Gunman van Madison Genesis, Michael O’Loughlin van Team Wiggins en Fraser Martin van Team Raleigh GAC. Opvallend genoeg lijkt het peloton er wel genoegen mee te nemen en geven dit viertal de ruimte. Op de eerste glooiende stroken, rond de 2 à 3%, nemen de Ieren de kop en drukken het tempo. Vooraan wordt doorgereden en zo kunnen we spreken over de eerste kopgroep van de dag. Een Brit van Manx, een Nieuw Zeelander, een Ier en een ‘echte’ Brit. Het is ook geen wonder dat de Manx Missile er zo snel vandoor is geschoten. Na zo’n 11 kilometer rijdt hij namelijk zijn woonplaats binnen, Laxey. Vanuit het dorpje begint ook de beklimming van Dhoon Glen, de eerste heuvel van de dag. Aan de voet, bij het buitenrijden van Laxey, heeft het kopgroepje al een voorsprong van 1:47. 3,8 kilometer lang is deze beklimming aan 3,6%. Het eerste stuk loopt zeer regelmatig, rond de 3 à 4%. Het steilste punt is kort voor de top, wanneer het even aan 7,9% klimmen is. Vooraan leidt dit niet tot problemen maar in het peloton volgen de ter verwachten aanvallen. Eerst zijn het slechts 2 mannen die aanvallen. Przemyslaw Kasperkiewicz van An Post en El Mehdi Chokri van Dimension Data. Achter hen volgen echter meer aanvallen. De Japanner Yusuke Hatanake probeert het solo, maar krijgt enkele momenten later bijval van Charles Planet van Novo Nordisk en Mitchell Webber van BIKE Channel Canyon. Ten slotte rijden ook Peter Koning van Aqua Blue Sport, Michael Rice van Axeon Hagens Berman, Nathan Elliot van IsoWhey Sport en James Oram van One weg uit het peloton. Na de heuvelachtige uitlopers wordt de afdaling naar Ramsey ingezet. Het groepje Cavendish rijdt nog altijd op kop, op 1:23 gevolgd door Chokri, Hatanake, Kasperkiewicz, Planet en Webber. Elliot, Koning, Oram en Rice volgen op 1:31, het peloton op 2:11. Nog 171 kilometer te gaan.

Drie kwartier na de mannen worden ook de vrouwen op gang geschoten. Bij hen gaat het vormen van een kopgroep een stuk minder gemakkelijk. Dat komt onder meer door enkele grote namen die vanuit de start al mee proberen te zitten. Op de eerste glooiende stukken rijdt er een groep weg met Elisa Longo Borghini, waarna Boels-Dolmans alles op alles zet om die groep weer terug te halen. Dat lukt ook, even voordat Laxey binnen wordt gereden. Van een klein moment van rust profiteren 3 vrouwen om zich uit de wielen te maken. Arianna Fidanza van Astana, Susanne Andersen van Hitec Products en Daniela Reis van Lares Waowdeals rijden weg uit het peloton. Aangezien daar geen reactie op volgt gaan twee vrouwen in de achtervolging. Abby-Mae Parkinson van Drops en Ksenyia Tuhai van Bepink Cogeas gaan achter de koploopsters aan. Dit is het teken voor Boels-Dolmans om een beetje tempo te gaan rijden, zodat er geen extra aanvallen komen vanuit het peloton. Ook de dames beginnen nu onder gejuich van de vroege vogels onder de toeschouwers aan de beklimming van Dhoon Glen. Gelijk valt er pech te vermelden voor Katrin Garfoot. Net zoals woensdag op de Ardkill staat ze hier met een lekke band stil op een klim. Enkele vrouwen van Orica laten zich daarom uitzakken en brengen de Australische op de stukken na de top terug in het peloton. Verder gebeurt er op de vergroting van de voorsprong vrij weinig. Op de top heeft de kopgroep een voorsprong van 1:12 op het peloton. Parkinson en Tuhai zitten er echter erg kort achter en komen op de glooiende stukken na de top aansluiten bij het drietal vooraan. Ook de vrouwen beginnen aan de afzink naar Ramsey en kunnen zo gaan beginnen aan de beklimming van de Snaefell.

Na de doorkomst in Ramsey beginnen de mannen aan de 26 kilometer aan lange vlakke stroken richting Peel. Op de dichtbegroeide stroken vind een lange achtervolging plaats door de achtervolgende groepen op de kopgroep. Al snel komen Koning en co aansluiten bij het bonte gezelschap met onder meer Chokri. Na 8 kilometer op dit vlakke stuk, bij de doorkomst in Sulby, bedraagt de achterstand van de 9 achtervolgers nog maar 33 seconden op de 4 koplopers. het peloton volgt dan al op 3:07 en dat is het teken voor Antoine Duchesne om in de achtervolging te gaan. Of de Canadees er nog bij kan komen is maar de vraag, maar hij pakt wel al snel een flink gat. Geïnspireerd door hem springen ook Lukas Eriksson en Alex Paton weg uit het peloton. Een nieuw kat-en-muisspel ontwikkelt zich, terwijl we langzaam dichter bij de westkust komen en haar meer glooiende en ook af en toe meer open wegen, waardoor de wind af en toe de renners wat hindert. Doorkomst in Kirk Michael. De kopgroep is bijna ingehaald. De groep Koning volgt op nog maar 11 seconden. Duchesne volgt op 2:22, Eriksson en Paton op 2:54 en ten slotte het peloton op 3:51. Daar op zo’n glooiende puist weten de eerste achtervolgers dan het gat te dichten met de kopgroep. Het peloton bereikt inmiddels een moment van ultieme rust en zet voet aan de grond voor een massale sanitaire stop. Langzaam komt de kopgroep in de buurt van het dorpje Peel, waar de mensen massaal naar buiten zijn gekomen. Onder luid gejuich draaien de renners door de nauwe straatjes van het dorpje. Vanuit hier begint de weg ook langzaam wat op te lopen. Nog maar eens de verhoudingen in de koers: Duchesne op 1:43 van de kopgroep, Eriksson en Paton op 2:56 en het peloton op 5:54. Wanneer het peloton Peel ook buitenrijdt, keert de ernst daar weer wat terug. De Ierse selectie zet wat mannen op kop. Langzaam komt de tweede beklimming van de dag dichter, Dalby Mountain. We gaan eraan beginnen! 6,2 kilometer aan 4,4%. In de eerste kilometer wordt het gelijk steil, met een strook tot 10,2%. Voor schermutselingen zorgt dit nog niet gelijk. De samenwerking is goed en in een geleidelijk tempo wordt er naar boven gereden. Op de laatste stroken richting de top, rond de 2 à 3%, wordt de grote plaat weer bovengehaald en stijgt het tempo weer. In het peloton blijft iedereen samen. Opvallend is dat Duchesne weer dichter komt op deze klim. Zijn achterstand bedraagt nog maar 1:03. Eriksson en Paton blijven rond de 3 minuten hangen en lijken dus bezig aan een klassieke chasse patat. Het peloton volgt op 6:03, terwijl de afdaling naar Port Erin wordt aangevat. Nog 132 kilometer.

De vrouwen gaan beginnen aan de eerste keer de Snaefell. De scherprechter van deze wedstrijd, 8,2 kilometer aan 5%, waarvan de eerste 4,6 kilometer aan 8,2% en de steilste stroken aan 9,3%. Een zware opgave dus. Daar rijden ze door Ramsey en draaien ze op. De 5 koploopsters nog altijd vooraan met een voorsprong van 1:52 op het peloton, dat wordt geleid door de vrouwen van Boels-Dolmans. De koploopsters werken fantastisch samen en rijden opmerkelijk snel naar boven. Dat betekent echter niet dat ze tijd pakken op het peloton. Daar is Karol-Ann Canuel op kop aan het sleuren, met Amy Pieters en haar kopvrouwen Deignan en Van der Breggen in haar wiel. Dit zet een behoorlijke spanning op het peloton. De eerste vrouwen moeten al passen, onder hen bijvoorbeeld Chloe Hosking. Na 3 kilometer klimmen ontstaat er een breukje in het peloton, waardoor een grote groep de aansluiting met de favorietes mist. Boels-Dolmans en Wiggle High5 zijn goed vertegenwoordigd in de voorste groep en dus ontstaat er een nerveuze situatie. Onder de dames die de slag hebben gemist zitten onder meer Pauline Ferrand-Prevot, Shara Gillow, Charlotte Becker, Pauliena Rooijakkers, Coryn Riviera en Marianne Vos. De renster is echter goed omringd door haar ploeggenotes, die met Niewiadoma en Anoeska Koster wel nog altijd twee vrouwen bij de eerste groep hebben. Door dit alles wordt de voorsprong van de koploopsters, zij het in geringe mate, verkleind. Nog even het allersteilste stuk, maar Canuel trekt als een stoomwals door en zo komen de vrouwen op de eenvoudigere stroken terecht. Daar komt Jip van den Bos, die knap in dat ‘elitegroepje’ is blijven hangen, die naar voren komt om het tempo hoog te houden. Langzaam wordt de voorsprong op de grote groep groter. Daar is het meetmoment: de top komt in zicht. Nog altijd de 5 koploopsters vooraan, gevolgd op 58 seconden door de achtervolgende groep met Van der Breggen. Op 1:31 volgt dan de tweede groep, die dus 33 seconden toe hebben moeten laten op de klim. Het is echter nog 94 kilometer tot de streep en er is dus nog tijd om de situatie recht te trekken. Nu kan aan de uitlopers worden begonnen en de organisatie beter worden aangespoord. In de grote groep zetten de vrouwen van WM3 en Sunweb zich nu op kop. Het grote ploegenspel kan nu beginnen. Op de licht dalende stroken voor de afdaling wordt tempo gemaakt. Langzaam komt de grote groep weer dichter. Daar wordt namelijk goed samengewerkt, in tegenstelling tot de groep daarvoor, waar alles op het bord van Boels-Dolmans wordt geschoven. Met nog ruim 85 kilometer te gaan begint de afdaling, waarvoor de koploopsters een voorsprong van 49 seconden hebben op de groep Van der Breggen. De grote groep volgt op 1:12.

De mannen hebben inmiddels de afdaling van Dalby Mountain aangevat en zijn bijna aan de kustweg van Port Erin. Nog altijd zijn er 13 koplopers, Duchesne als eerste achtervolger en Eriksson en Paton als tweede achtervolgers. Echt veel tijd om de benen te strekken is er echter niet. Na de afdaling worden namelijk de nerveuze, nauwe straten langs de golfbaan aangevat en nadat de laatste dalende strook achter de rug is moet er gelijk worden begonnen aan de volgende beklimming, de Cregneash. 1,7 kilometer aan 7,9% over een smalle weg. Het steilste deel zit gelijk aan het begin, waar een stuk van 400 meter in zit waar het niet onder de 10% gaat. Het steilste stuk is zelfs 15,3%. Dat valt te merken zodra de mannen hieraan beginnen. Massaal wordt er kleiner geschakeld en de eerste grimassen komen boven. Vooral Mark Cavendish moet even flink op de tanden bijten. Oram bepaalt vooraan het tempo, met het prachtige uitzicht op Port Erin in de achtergrond. Alles blijft echter bij elkaar en zo baart de Cregneash, buiten enkele prachtige plaatjes, een muis. Ook in het peloton blijft men kalm en zo wordt de afdaling richting Port St Mary aangevat. Vanuit hier is het 11,5 kilometer naar de volgende beklimming. Iedereen komt er zonder kleerscheuren door en zo komen de renners op de A5, direct langs de zee. Er staat zijwind, maar die is niet sterk genoeg om verschillen te maken. Antoine Duchesne kan inmiddels de koplopers in de verte zien rijden en volgt op nog slechts een halve minuut. De Canadees blijkt aan een sterk staaltje bezig te zijn. Even later, wanneer de kopgroep weer richting het binnenland is gedraaid, komt hij ook aansluiten bij de koplopers, waardoor we nu 14 man en 9 nationaliteiten vooraan hebben. Op datzelfde moment bereikt ook het peloton die kustweg. Onder leiding van Ryan Mullen proberen de Ieren het verschil te maken, maar buiten een op het lint getrokken peloton zorgt deze actie voor weinig schade. Er wordt weer landinwaarts gedraaid en begint de weg weer heel lichtjes op te lopen. De volgende beklimming van de dag zit er namelijk weer aan te komen. Na de doorkomst in het dorpje Colby begint namelijk de beklimming van Ronague Road. Een zeer gelijkmatige beklimming van 6,5 kilometer aan 4,2% door de groene graslanden van Man en langs de dennenbomen van de South Barrule Plantation. Het steilste punt is slechts 6,9% en over de hele beklimming schommelt de weg tussen de 3 en de 5%. De eerste breukjes in de kopgroep zitten er echter al aan te komen. Al snel is het Mark Cavendish moet passen. De sprinter geeft een laatste saluut aan de camera, waarna hij laat lopen. Na de Manxman moeten ook Fraser en Hatanake eraf. In het peloton neemt Ierland nog altijd de kop. Daar volgt echter een aanval en niet de minsten! Ian Bibby gooit hier al zijn kaarten op tafel. Patrick Müller van BMC Development springt mee, net zoals Oscar Pujol van Team UKYO en Javier Megias van Novo Nordisk. Even blijft het stil in het peloton en dan waagt ook Neilson Powless van Axeon Hagens Berman de oversteek. Met nog 105 kilometer te gaan, we zijn nog niet eens halfkoers, beginnen ze er dus vroeg aan. Op de top is het hoogstens tijd om de verschillen weer eens op te maken. Eriksson en Paton hangen er nog altijd tussen en hebben een achterstand van 3:55 op de koplopers. Dan zijn Bibby en co er al op 4:16. Het peloton volgt op 4:49. Na een uitloper van een kilometer of 3 begint op 99,8 kilometer van de streep, halfkoers, de afdaling.

De dames hebben inmiddels de afdaling van de Snaefell aangevat. Risico’s worden grotendeels gemeden in deze snelle afdaling en zo zijn de wijzigingen in de tijdsverschillen tussen de groepen. De groep Vos is weer een vijftal seconden dichter gekomen en nu bedraagt de achterstand op de groep Van der Breggen nog maar 18 seconden. Er wordt koers gezet richting de haven van Douglas. Een lekke band voor Floortje Mackaij. De Nederlandse is snel weer op weg, maar het zorgt er wel voor dat het tempo even uit de achtervolging gaat. Zo loopt het verschil met de groep Van der Breggen weer ietsjes op tot 22 seconden. De vrouwen van WM3 rijden namelijk wel gewoon door, waardoor Mackaij haar uiterste best moet doen om terug te komen. Na 53,5 kilometer is de haven is bereikt en daar waar de mannen rechtdoor rijden, slaan de vrouwen nu rechtsaf, voor de extra lus die in het parcours ligt. Lichtjes loopt de weg weer op. Op deze wegen komt de groep Vos steeds weer dichter bij de groep Van der Breggen. Na 56,5 kilometer zit de grote groep er nog maar een handjevol seconden achter, waardoor de vrouwen van Boels-Dolmans besluiten de benen stil te houden en te gaan recupereren. Zo is er een hergroepering vlak voor de kustweg wordt aangevat. Deze kustweg, langs de kliffen tussen Douglas en Port Soderick, is 5 kilometer lang en alles behalve vlak. In enkele honderden meters kan de weg variëren van oplopend tot 10% of aflopend tot 12%. Het gaat hier constant op en af. Er ontstaat even een moment van rust in het herenigde peloton, waardoor de koploopsters, van wie de voorsprong bij het aanvangen van de kustweg was gedaald tot slechts 12 seconden, weer wat afstand pakken. Het duurt echter niet lang tot er ongeduld ontstaat in het peloton. Twee vrouwen besluiten te demarreren. Wiggle High5 stuurt net zoals woensdag een renster vroeg in de aanval. Ditmaal is het de Zweedse Emilia Fahlin. In haar wiel volgt Sheyla Guitiérrez van de Cyclance equipe. Tegen het einde van de kliffenzone plaatsen nog drie vrouwen een aanval. De eerste is Danielle King, eveneens van Cyclance. Zij krijgt de Colombiaanse Laura Camillo Lozano van Servetto Giusta en de Luxemburgse Elise Maes van Team WNT. Een afdaling brengt de rensters terug naar de haven van Douglas, waarna ze op gaan draaien op de Promenade. Tijd om de koerssituatie te indiceren. Daar is de kopgroep in het zicht van de vaste camera. Het zijn nog altijd dezelfde 5 rensters; Andersen, Fidanza, Parkinson, Reis en Tuhai. 21 seconden daarachter zijn het Fahlin en Guitiérrez en op 49 seconden volgt het drietal King, Lozano en Maes. Het peloton, waar Jip van den Bos en Nikki Brammeier zich namens Boels-Dolmans op kop zetten, volgt ondertussen alweer op 1:16. Het tempo begint er daar echter ook weer in te geraken. Nog één ronde van 64,5 kilometer.

De mannen bevinden zich in de afdaling van de beklimming van Ronague Road. De afdaling is echter niet van lange duur. Na 3 kilometer door de bossen wordt het dorpje Foxdale bereikt, waar we richting het oosten draaien. Daardoor komen de renners op een glooiende weg terecht. 4,5 kilometer lang is deze zone. In de kopgroep wordt nog altijd goed rondgedraaid, waardoor de gelosten geen kans hebben om terug te komen. De groep met Bibby komt op dit stuk aansluiten bij Paton en Eriksson. Ook zij rijden goed door. In het peloton wordt er wat getwijfeld. Er wordt wel gereden, maar niet doortastend, en de mannen van de Ierse en Britse selecties kijken naar elkaar. Hierdoor weet de voorsprong van de groep Bibby wat op te lopen. Alvorens aan het laatste stuk van de afdaling kan worden begonnen, richting Glen Vine, hebben de achtervolgers een achterstand van 3:47 op de koplopers, maar een voorsprong van 52 seconden op het peloton. We zijn beneden en het is tegelijkertijd nog maar 1,5 kilometer tot de volgende beklimming, zij het een kleintje. Vanuit Crosby begint Mount Rule Road van 1,7 kilometer aan 4,7%. Met een steilste strook van 8,8%. Het zijn vooral de eerste 700 meters die steil zijn. Hier moet Paton passen bij de achtervolgers. In het peloton rijdt nog altijd niemand echt doortastend op kop, waardoor de groep Bibby wat tijd kan pakken. De koplopers bereiken de top, waarna een vlakte van een kilometer of 5 begint. De achtervolgers hebben een achterstand van 3:23 op de koplopers, het peloton volgt op 4:32. De Ierse selectie zet zich op kop van het peloton en maakt nu echt een versnelling. Zij weten namelijk wat eraan zit te komen: de Baldwin. De volgende, zware beklimming van 2,1 kilometer aan 10,5%, met een piek van 13,1%. Een constant steile klim dus. Door deze versnelling van de Ieren dalen de voorsprongen van de verschillende groepen. Na de vlakke zone is de voorsprong van de kopgroep gedaald naar 4 minuten en die van de groep Bibby naar 50 seconden. Wat zijn de Ieren van plan? We bevinden ons inmiddels op een wat smallere, dichtbegroeide en dus onoverzichtelijke weg. De weg begint al lelijk op te lopen in voorbereiding op de beklimming. Eindelijk wordt de begroeiing wat minder en kunnen we alles weer goed zien. De renners hebben het stuwmeertje bereikt en kunnen de Snaefell in de achtergrond zien liggen. Kort na dat reservoir begint de weg plots flink op te lopen. We zijn eraan begonnen. In de eerste honderden meters is het Ryan Mullen die nog een flinke beurt afgeeft. Dan is daar plotseling een aanval, vanuit 10e positie! Daniel Martin, de topfavoriet, wil niet weer achter de feiten aan fietsen en plaatst hier al zijn aanval. Mark Christian is alert en springt mee, net zoals Matthew Holmes. Althans, zij doen een poging, maar kunnen het tempo van Martin niet volgen. Zo blijven ze op een meter of 20 hangen. Vooraan splijt de kopgroep open. Gunman, O’Laughlin, Duchesne en Oram rijden langzaam weg van Chokri, Koning, Kasperkiewicz en Webber, terwijl Elliot en Rice helemaal moeten passen. Bij de groep Bibby moet enkele honderden meters voor de top Eriksson lossen. In deze chaos moet even de balans worden opgemaakt. In het dorre landschap van de omgeving van de Snaefell hebben Duchesne en co een voorsprong van 15 seconden op de groep Koning. De groep Bibby volgt op 2:17, gevolgd door Martin, inmiddels vergezeld door Eriksson, op 2:32, die dus op 10 kilometer bijna 2 minuten op de koplopers heeft dichtgereden, zij het niet in zijn eentje. 8 seconden achter hem volgen Christian en Holmes. Het peloton volgt op 3:08, onder leiding van de Britten. Nog 76 kilometer.

De dames zijn inmiddels begonnen aan de slotronde. We bevinden ons op de lastige stroken die de rensters Douglas uit leiden. De eerste achtervolgsters, Fahlin en Guitiérrez, maken hiervan gebruik om dichter te komen bij de koploopsters. Op de eerste strook maken ze al tijd goed en tegen het einde van de tweede van drie oplopende stroken weet het duo aan te sluiten bij de koplopers. Zo zetten ze dus met z’n zevenen koers richting Laxey. De voorsprong met de achtervolgsters King, Lozano en Maes is inmiddels gestegen naar 1:21, het peloton volgt op 2:07. Zo gaan we met nog 59 kilometer te gaan beginnen aan de tweede beklimming van Dhoon Glen. Aanvankelijk wordt deze klim geleidelijk genomen. Er gebeurt weinig en de koers is momenteel gericht op het rijden naar de voet van de Snaefell. Dan, halverwege de klim, plaatst Emilia Fahlin een aanval. Met nog 50 kilometer te gaan kiest de Zweedse het ruime sop. Dan in het peloton een interessante ontwikkeling: Team Sunweb pakt over. De jonge Duitse Lianne Lippert is de eerste die kopwerk opknapt. Zij zet de concurrentie sterk onder druk in de eerste 2,5 kilometer van de beklimming, daarna geeft ze het stokje over aan Molly Weaver. De Britse neemt onder meer het steilste stukje voor haar rekening en dat zorgt al voor de eerste slachtoffers. Charlotte Becker en Marta Bastianelli moeten er onder meer vanaf. Ook Pauliena Rooijakkers moet passen. De renster van Parkhotel Valkenburg – Destil kent na haar topprestatie van woensdag duidelijk een mindere dag. Daar is dan de top bereikt, er kan koers worden gezet richting Ramsey en de Snaefell. Op de vals platte uitlopers van de Dhoon Glen neemt Lucinda Brand de kop over van Weaver. Langzaam bewegen we ons richting Ramsey. De dalende lijn naar het dorpje is ingezet. Daar is Fahlin, die zo als eerste aan de Snaefell gaat beginnen. Bij het binnenrijden van Ramsey, op 38 kilometer van de streep, heeft zij een voorsprong van 36 seconden op de achtervolgsters. Op 1:43 volgt de groep King en op 1:49 het peloton. Brand rijdt nog even het gat tot de groep King dicht, waarna Mackaij zich op kop zet in voor de Snaefell. Met Stultiens heeft Riviera nog twee Nederlandse knechten voor zich. Even werkt dit, maar na een kilometer volgt de eerste tempoversnelling. Janneke Ensing van Alé Cippolini doet een poging. Achter in het peloton staat de achterdeur wagenwijd open. Een van de eersten onder hen is Pauline Ferrand-Prevot. De Franse kent niet haar beste week en moet laten lopen. In de achtervolgende groep is er een natuurlijk proces van eliminatie bezig. Parkinson moet er vrij snel af, net zoals de zeer jonge Andersen. Zo zijn er nog 4 achtervolgsters over, Fidanza, Guitiérrez, Reis en Tuhai. Na 2 kilometer klimmen volgt daar het moment waar op werd gewacht. Anna van der Breggen plaatst haar aanval. Slechts één renster weet haar bij te houden, Katarzyna Niewiadoma. Achter hen versplintert het veld wat. Arlenis Sierra heeft het wat moeilijk, Coryn Riviera houdt het wiel van tempomaakster Stultiens en ook Thalita de Jong moet passen. Van der Breggen pakt meter naar meter, met Niewiadoma in haar wiel. Daarachter worden langzaam groepjes gevormd. Direct achter hen rijdt een groepje met Deignan, Longo Borghini en Cordon. Daarachter rijden onder meer Moolman, Lichtenberg, Johansson en Roe. Dan volgt er nog een groepje dat de slag heeft gemist. Onder meer Marianne Vos en Annemiek van Vleuten zitten in dat groepje. We zijn op weg naar de meer lopende stukken. In de tweede groep moet Longo Borghini verassend laten lopen, terwijl Moolman terug lijkt te komen. Vos probeert naar voren te geraken, complete chaos. Daar is de top, tijd om de balans op te maken. Daar is Fahlin, nog altijd op kop. 17 seconden achter haar de achtervolgsters. Dan al op 24 seconden volgen Van der Breggen, Niewiadoma en Cordon, die daar weer bij is aangesloten. Op 36 seconden volgen Deignan, Moolman, Lichtenberg en Vos. Er is werkelijk geen lijn te trekken in de verschuivingen tijdens deze beklimming. Daar komt Riviera boven in het wiel bij Stultiens, op 55 seconden. Ook Van Vleuten, Longo Borghini, Ensing, Johansson, Garfoot, Roe, Yonamine, Knetemann, Pieters, Oliveira en Garcia zitten bij haar in het wiel. Rooijakkers en Gillow hebben dus moeten lossen. Nog 28,5 kilometer.

Bij de mannen komen we na een korte afdaling van een kilometer terecht op de lange uitloper. Na de afdaling volgen 4 kilometer aan vals plat oplopende wegen, steeds iets minder steil. Het is hier dat Martin even wat inhoudt. Hij beseft zich dat hij Mark Christian en Matthew Holmes, die kort achter hem rijden, prima kan gebruiken in de nog 75 kilometer die volgen. Zodra het tweetal is aangesloten bij de Ier en de Zweeds beloftenkampioen wordt de achtervolging op de groep Bibby hervat. Zodra de ‘top’ van de uitloper is bereikt, sluit de weg aan op de uitlopers van de Snaefell en volgen nog 6 kilometer tussen de 0 en 3% bergaf, voordat de echte afdaling begint. Op deze uitlopers zijn het de Britten die het peloton leiden. Na een laatste beurt van Mark McNally neemt de nog jonge Ethan Hayter over. Bij het ingaan van de afdaling is de voorsprong van de kopgroep op de groep Koning 27 seconden. De groep Bibby heeft inmiddels Elliot en Rice opgepikt en volgen op 1:49. De groep Martin volgt op 2:02. Het peloton volgt op 2:48. Met nog 67 kilometer te gaan wordt de afdaling aangevat. Deze is razendsnel en voordat ze het doorhebben zijn de renners alweer in de buitenwijken van Douglas. In de afdaling heeft Duchesne een gaatje gepakt op zijn vluchtmakkers en besluit alleen door te trekken. Hij bevindt zich weer op het vlakke en begeeft zich naar de haven. Zo draait er een Canadees als eerste de Promenade op. Hij is al in het zicht van de vaste camera, maar hij moet nog een lus van 55 kilometer afwerken. Na 144,6 kilometer en ruim drieënhalf uur begint hij als eerste aan die lus. Inmiddels al 12 seconden achter hem zijn het Gunman, O’Laughlin en Oram. De groep Koning volgt op 32 seconden. Niet al te veel later komt ook de groep Bibby over de lijn op 1:40 van de Canadees. Martin en co volgen inmiddels op nog maar 8 seconden van de groep Bibby. Het peloton, nog altijd met Hayter op kop, volgt op 2:39. We rijden weer richting de heuvelachtige weg, waar we ook de eerste kilometers reden. Na 140 kilometer koers, over een hoop beklimmingen, voelen die heuvels echter een stuk lastiger aan dan in de beginfase. Duchesne trekt zich er weinig van aan. De renner van Direct Energie lijkt wel bezig aan een tijdrit en verroert zich nauwelijks. Daarachter is er meer actie, in termen van koerssituatie. Op de eerste heuvel, langs de kust bij Douglas, slaagt Martin namelijk in zijn missie en maakt de aansluiting bij de groep Bibby, waar Elliot er op de tweede heuvel af moet. Op die tweede heuvel komt iets verder naar voren, vlak voordat ze weer aansluiten op de grote weg, de groep Koning aansluiten bij de groep Oram. Ook in het peloton raakt de snelheid erin, waardoor zij dichter komen. Zo wordt er koers gezet richting Laxey. De samenwerking vooraan is goed, maar de benen lijken daar wat vermoeid. Bij Martin en co loopt de samenwerking ook goed en zo komen ze weer dichter bij de kop. Bij de doorkomst in Laxey, vlak voor de tweede beklimming van Dhoon Glen, op 43 kilometer van de streep heeft Duchesne 37 seconden voorsprong op de groep Koning, 52 seconden op de groep Martin en 1:31 op het peloton. We kunnen ons op gaan maken voor Dhoon Glen.

Fahlin smijt zich in de afdaling, maar dat doen ook Niewiadoma, Cordon en Van der Breggen. Daardoor komen zij al snel aansluiten bij de achtervolgsters. Tegelijkertijd vergroten ze ook het gat met Moolman en Deignan. Eens kijken hoe de stand van zaken is na de afdaling. Die is nu afgelopen, terwijl we de buitenwijken van Douglas binnenrijden. Fahlin op kop, 7 seconden nog maar voor Van der Breggen en co. Daar komt ook het groepje Deignan aan. Zij zijn in de afdaling niets dichter gekomen en volgen nog altijd op 36 seconden van de Zweedse. Daar dus dat groepje met Riviera, waar ook Mackaij weer in de afdaling bij is aangesloten, op 48 seconden. Bij de achtervolgsters zijn het Van der Breggen, Niewiadoma en Fidanza die het merendeel van het werk doen. Cordon probeert zoveel ze kan te storen, maar de drie geven geen krimp. De jonge Tuhai begint het nu lastig te krijgen en kan nog met moeite het laatste wiel houden. We zijn weer op weg naar de haven van Douglas. Met nog 13 kilometer te gaan wordt Fahlin weer bijgehaald door het groepje Van der Breggen. Daarachter bereikt de groep met Riviera ondertussen de groep Deignan, onder uitstekend werk van Stultiens en Mackaij. Het schiet nu erg op. We slaan weer rechtsaf, voor de lus langs de kliffen, nog 11 kilometer te gaan. Even een tijdsmeting. 34 seconden zitten tussen beide groepen. Op naar de kustweg dan maar en langzaam komt de groep Riviera, ongeveer gelijkaardig aan de eerste ronde, meter voor meter weer wat dichter. Daar slaan de rensters af voor de kustweg met nog 7,5 kilometer. Hoe groot is het gat nog? 15 seconden! Tuhai heeft dan vooraan moeten laten lopen. Daar een aanval! Met nog 7 kilometer te gaan, op dezelfde steile knik als in de eerste ronde, waagt Fahlin wederom haar kans. Daar is de reactie van Niewiadoma. De Poolse heeft het razendsnel in de gaten en springt op het wiel. En ze trekt door! Niewiadoma gaat er op en er over, echter, Van der Breggen zit direct in haar wiel, net zoals Fidanza. Fahlin moet een klein gaatje laten. Gelukkig voor haar zet de Poolse zich weer in het zadel zodra ze ziet dat Van der Breggen mee is. Zo kan Fahlin weer aanhaken. Even kijken de vrouwen naar elkaar, maar dan neemt Fidanza de kop. De jonge Italiaanse lijkt tevreden met een top 4 plek en gaat er alles aan doen om die te verdedigen. Dit zorgt er ook voor dat Niewiadoma en Van der Breggen de kop nemen. Alleen Fahlin, die te horen heeft gekregen dat Cordon niet mee is, past. Intussen worden hun voormalige vluchtmakkers door het peloton gegrepen op 4 kilometer van de streep. De voorsprong van het viertal op het ‘peloton’ bedraagt 18 seconden. Sinds ze met z’n vieren zijn pakken ze weer tijd. Nog 2,5 kilometer en de afdaling richting de haven wordt ingezet. Daar is de boog van de 2 kilometer, nog steeds 18 seconden voorsprong. Iedereen komt goed door de laatste haarspeldbocht en zo wordt de brug naar de Promenade genomen. Nog één kilometer, 16 seconden. Dat zou genoeg moeten zijn. Fidanza is er echter niet gerust op en blijft op kop doorrijden. Niewiadoma in het wiel, daarachter Van der Breggen en Fahlin. Nog 500 meter. Sunweb komt met Floortje Mackaij op kop nog opzetten, maar het gaat te laat zijn. Daar gaat Fidanza aan wat op een sprint lijkt, al op 300 meter van de streep. Zij zit stik kapot en rijdt zo eigenlijk de perfecte lead-out voor haar concurrenten. Nog 175 meter. Daar komt Fahlin uit haar kot. Van der Breggen let echter goed op en kan de versnelling opvallen. Niewiadoma moet even wachten op de passerende dames en begint dan ook haar sprint. Het zal echter gaan tussen Fahlin en Van der Breggen. Van der Breggen op kop, nog 100 meter. Fahlin komt uit het wiel, nog 50 meter. Van der Breggen verslapt niet, nog 25 meter. Daar komt Fahlin ernaast… Anna van der Breggen wint! Anderhalve wiellengte houdt ze over en wint zo de koers, voor Fahlin, Niewiadoma en Fidanza. Daar is de sprint voor plek vijf. Riviera vanuit het wiel van Mackaij. Ja! De Amerikaanse wordt vijfde, voor Pieters, Vos, Moolman, Garfoot en Lichtenberg.

Dhoon Glen, nog maar eens ter herinnering, 3,8 kilometer lang aan 3,6%, steilste stuk aan 7,9%. Op deze beklimming begint toch ook Duchesne tekenen van vermoeidheid door te laten schemeren. Knarsend op zijn tanden hijst hij zich naar boven. Na een kilometer klimmen komt de groep Martin, onder leiding van Rice, die puik werk aflevert voor zijn kopman Powless, aansluiten bij de andere achtervolgers. Enkele momenten daarvoor waren echter 3 renners daaruit weggereden. Wederom waren het Gunman en O’Laughlin, ditmaal samen met Chokri. Zweeds beloftenkampioen moet er hier vanaf en ook bij Kasperkiewicz is de pijp leeg. Op het steilste stuk, kort voor de top, worden Gunman en co alsnog teruggepakt. Nog 37,7 kilometer tot de streep. Duchesne heeft nog altijd een voorsprong, zij het nog maar 15 seconden. Ook het peloton is weer dichter gekomen, tot op 47 seconden van Duchesne en dus nog maar 32 seconden tot de groep Martin. Een vals platte afdaling van 4 kilometer volgt. De groep Martin komt dichter bij de kop, maar het peloton komt ook weer dichter bij de groep Martin. Nog een puistje van 2 kilometer alvorens de afzink naar Ramsey kan beginnen. Hier wordt Duchesne dan ook eindelijk gegrepen door de groep Martin en kunnen we ons op gaan maken voor de Snaefell. Daar zijn we in Ramsey. De voorsprong bedraagt echter slechts 17 seconden op het peloton. Daar draaien we naar de Snaefell. Rice geeft er nog een ruk aan en dan moeten ze er maar aan beginnen. 8,2 kilometer aan 5%, waarvan de eerste 4,6 kilometer aan 8,2% en de steilste stroken aan 9,3%. Wanneer Rice zich aan de kant zet valt het een beetje stil, waardoor het peloton weer aan weet te sluiten. Het peloton bestaat echter ook nog maar uit een man of 30-40. Ook Hayter geeft zijn laatste beurt af en zo neemt Hugh Carthy de kop, met Kennaugh en Geoghegan Hart in zijn wiel. Martin pikt ook in bij zijn landgenoten, Roche en Deignan. Het wordt een echte afvalrace, alsof we naar een lastige etappe in een grote ronde zitten te kijken. Een voor een moeten renners laten lopen. Daar gaat Dunbar er af, daar moet ook Nordhaug laten lopen. Adriaan Janssen moet lossen, zo ook Javier Megias. Oscar Pujol bekoopt zijn inspanningen, net zoals Duchesne. Hucker en Cras moeten laten lopen. Ook McCormick. Enkele outsiders zitten zo dus echt in de problemen. Ook Cornu moet laten lopen. Dit gaat door totdat we nog maar een paar mannen in het groepje hebben. Carthy, Geoghegan Hart en Kennaugh (Britse selectie), Deignan, Martin en Roche (Ierse selectie), Christian en Pearson (Aqua Blue), Narvaez, Owen en Powless (Axeon Hagens Berman), Stedman (BIKE Channel), Müller en Sivakov (BMC), Bayly en Roe (IsoWhey), Bibby en Downing (JLT), Rowsell en Holmes (Madison Genesis), Ockeloen (Monkey Town), Stewart (ONE), Earle (UKYO) en Davies en Knox (Wiggins). 25 man nog maar. Weer iemand lost, ditmaal Owen. Ook Müller en Pearson kunnen niet meer bijbenen. De achterdeur staat nu wagenwijd open. Een aanval van Rowsell. De renner van Madison Genesis was hier vorig jaar derde in de Manx Trophy en kent dus deze beklimming. We zijn halverwege de steilste eerste vierenhalve kilometers. Carthy zet zich opzij. Het is nu Kennaugh aan kop, die iets versnelt en Geoghean Hart die, vrijwillig, een gaatje laat. De Ieren laten zich echter nog niet uit de tent lokken en zo kan Kennaugh even wegrijden, de thuisrijder. Dan toch, Deignan neemt over met Roche en Martin in zijn wiel. Kennaugh komt aansluiten bij Rowsell en zij rijden 9 seconden voor het peloton uit. Stewart laat lopen, net zoals Stedman. Ook Ockeloen en Davies zijn aan het kraken. Daar is de aanval van Martin! Door de aanval van de Ier, op het steilste stuk, spat de groep volledig uit elkaar. Overal rijden nu renners. Geoghegan Hart zit in het wiel, net zoals Ian Bibby. Het steile stuk is nu achter de rug, nog 3 kilometer klimmen en zo’n 22 kilometer tot de streep. Hoe loopt dit af?

We zitten intussen op de minder steile laatste 3 kilometer tot de top. Martin rijdt wel op kop, maar geeft niet alles. Daar zijn ze bij Kennaugh en Rowsell. Kennaugh gaat op kop rijden voor Geoghegan Hart. In de achtergrond zijn Deignan en Powless een poging aan het doen om terug te komen. Ook Christian sluit nu bij hen aan. Daar is de top. Nu nog de uitloper, grotendeels in dalende lijn van 7,5 kilometer. Op de flanken van de iconische Snaefell hebben Martin en co 21 seconden voorsprong op Christian, Deignan en Powless. Daarachter is het veld volledig versnipperd. Één voor één komen de renners boven. Daar is Roche, kort achter hem zit Bayly. Ook Holmes en Earle zitten daar. Daar ook Knox en Sivakov. En daar is ook Narvaez, de winnaar van woensdag. Kennaugh offert zich echter volledig op voor zijn kopman Geoghegan Hart, waardoor de achtervolgers maar niet dichter kunnen komen. Nog 15 kilometer, vanaf hier loopt het lichtjes af. Ook Martin, Rowsell, Bibby en Geoghegan Hart geven nu tijdens hun beurten vol door. Daarachter is dus een groepje ontstaan met Deignan, Christian en Powless. Vanzelfsprekend rijdt Deignan niet. Deze achtervolgers zitten nu al op meer dan een halve minuut en zo lijkt de wedstrijd in een beslissende plooi te vallen. Nog 11,5 kilometer, hier begint echt de afdaling en het is Bibby die hier druk zet in de afdaling. Hij neemt alle risico’s en zo zijn de mannen vooraan razendsnel beneden. Martin en Geoghegan Hart geven namelijk geen krimp en ook Rowsell en Kennaugh volgen op iets meer afstand, maar houden de aansluiting met hun medevluchters. Daar zijn we al beneden. Het is Bibby die als eerste over de streep komt… van het circuit, waar normaal ook de finish van de TT ligt en hij ook vorig jaar als eerste over de streep kwam. Nu is het echter nog 5,3 kilometer tot de finish. Nog even loop de afdaling heel lichtjes door, waar Kennaugh weer de kop neemt in dienst van Geoghegan Hart. Deignan en co komen na 54 seconden door aan de streep van het circuit en zo wordt het dus duidelijk dat ze vooraan om de zege gaan strijden. Nog 3 kilometer te gaan. De weg wordt weer wat vlakker. De koplopers rijden de haven in. Hier en daar nemen de anderen nog wat slapjes over, maar het is vooral Kennaugh die dus het werk doet. Met nog 1,5 kilometer te gaan wordt er niet meer overgenomen en staat Kennaugh er alleen voor. De renners maken zich op voor de sprint. Rowsell praat nog even met zijn ploegleider, Geoghegan Hart doet de koersschoenen nog maar eens wat strakker, Bibby neemt nog een slok drinken en werpt vervolgens zijn bidon in de berm en Martin doet de rits van zijn koersshirt dicht en recht nog even de rug. Daar is de boog, voor de laatste rotonde die ons de Promenade op leidt. Het is Kennaugh in het eerste wiel met Geoghegan Hart achter hem en vervolgens Martin, Bibby en Rowsell. Nog 500 meter. Kennaugh houdt het tempo hoog en Geoghegan Hart kijkt achterom. Nog 300 meter, nog altijd geen actie. Dan daar! Met nog 225 meter te gaan gooit Ian Bibby de gashendel open. Met een indrukwekkende versnelling klapt hij uit het wiel van Martin. Gelijk heeft hij drie fietslengtes voorsprong. De reactie van Geoghegan Hart. De jonge Brit trekt zich op gang. Nog 150 meter. Langzaam komt de Brit terug. Dit gaat erg close worden. Het is echter maar de vraag of hij nog op tijd gaat komen. Nog 75 meter. Martin en Rowsell moeten zich tevreden stellen met de plekken 3 en 4, terwijl Geoghegan Hart weer een metertje dichter komt. De laatste 25 meter. Hij komt uit de slipstream! Komt hij er nog aan! Nee, het is Ian Bibby die hier wint, met een wiellengte voorsprong op Geoghegan Hart. Daniel Martin wordt tweede, Rowsell vierde en Kennaugh vijfde. Een kleine minuut achter hen volgt de sprint om plaats zes. Christian zet als eerste aan, vanuit het wiel van Deignan, maar het is Powless die naar die zesde plaats sprint. Christian is zevende, Deignan achtste. Daarachter komen de renners een voor een binnengedruppeld. Daar is Bayly, voor de negende plek en achter hem komt Earle als tiende binnen. Daar is Sivakov als elfde. Holmes is twaalfde. Zo druppelen ook Narvaez, Knox, Stewart, Ockeloen, Cras en Müller binnen. Daar is ook Nicholas Roche, die de sporen van een val etaleert. Davies completeert de top 20 en zo komt er een einde aan twee weken tweewielsport hier op Man en een Britse week in de Wielerflits ProTour. Ian Bibby zegeviert dus op de Promenade in Douglas en blijft zo de twee topfavorieten voor. Dit was het vanuit Douglas. Graag tot volgende maand, wanneer we in Brabant zijn, en tot volgende week, wanneer de prestigieuze Ronde van Scandinavië wordt verreden!

Uitslag Manx Cycling Classic 2017
1. Ian Bibby
2. Tao Geoghegan Hart
3. Daniel Martin
4. Erick Rowsell
5. Peter Kennaugh
6. Neilson Powless
7. Mark Christian
8. Philip Deignan
9. Cameron Bayly
10. Nathan Earle

Uitslag Women’s Manx Cycling Classic 2017
1. Anna van der Breggen
2. Emilia Fahlin
3. Katarzyna Niewiadoma
4. Arianna Fidanza
5. Coryn Riviera
6. Amy Pieters
7. Marianne Vos
8. Ashleigh Moolman
9. Katrin Garfoot
10. Claudia Lichtenberg

Voorbeschouwing Ronde van Scandinavië 2017: 12-25 juni

Parcours

Het parcours van de ronde van Scandinavië voert de renners dit jaar van Kopenhagen naar Bergen. Kopenhagen was decor van het WK wielrennen in 2011 en Bergen zal dit jaar het WK organiseren. In beide gevallen zullen de renners over het WK parcours rijden, onderweg wordt ook nog Oslo aangedaan, waar het WK parcours van 1993 wordt aangedaan. Het thema van dit jaar moge daarmee duidelijk zijn.
Voordat de renners beginnen aan een re-enactment van het WK in Kopenhagen is er eerst een proloog in Frederiksberg, de stad binnen Kopenhagen waar de Ronde van Scandinavië al meerdere malen is aangekomen. Vorig jaar won Alexander Kristoff er nog de slotetappe. Het parcours van de plaatselijke ronde in Frederiksberg zal dienst doen als parcours voor de proloog.
Een dag later staat dus het WK op het programma, dat even ten noorden van Kopenhagen wordt verreden. Mark Cavendish werd er in 2011 wereldkampioen, voor zijn inmiddels gestopte ploegmaat Matthew Goss en als derde eindigde Andre Greipel. Greipel en Cavendish zijn er deze editie wederom bij.
Na twee dagen Kopenhagen rijden de renners westwaarts Denemarken in, een vlakke rit voert van Roskilde op Sjaelland naar kustplaats Faaborg op het eiland Fyn. Een dag later vertrekken de renners vanaf het vasteland van Denemarken, vanuit de zuidelijke stad Sonderborg wordt koers gezet naar Vejle. Vejle is één van de plaatsen waar de Ronde vaak terugkeert, het is één van de weinige plaatsen in Denemarken waar klimmetjes liggen en daardoor een geliefde stad voor aankomsten. Vorig jaar won Michael Valgren Andersen de rit naar Vejle.
Het peloton rijdt vervolgens verder noordwaarts, van Viborg naar Frederikshaven voor wederom een vlakke rit. Vanuit Frederikshavn pakken de renners de ferry naar Goteborg waar een dag later de traditionele tijdrit op het programma staat. De zesde etappe gaat naar het midden van Zweden: Vanuit Goteborg vertrekken de renners naar Jonkoping. De rustdag is voor de verandering eens geen reisdag en de renners mogen een dagje in het pittoreske Jonkoping blijven. Een dag later vertrekt het peloton vanuit Jonkoping naar Skovde, waar in de finale nog een klimmetje ligt. Een dag later rijden de renners weer westwaarts richting de Noorse grens, met een etappe van Lidkoping naar kustplaats Fjallbacka.
De eerste rit in Noorwegen voert over het parcours van het WK in 1993. Lance Armstrong was toen de verrassende winnaar in Oslo na een wedstrijd in de stromende regen. De renners zullen in deze etappe 11 keer de Ekeberg moeten beklimmen.
Een dag later volgt de enige echte bergrit van deze ronde, van Honefoss naar Nesbyen. Bij Nesbyen zullen de renners tweemaal de Rukkedalsvegen, een klim van eerste categorie moeten beklimmen, de enige echte col van deze ronde.
De elfde etappe is zeker ook heel lastig, maar een bergrit is het ook weer niet. De etappe gaat van Nesbyen naar Hemsedal en onderweg liggen er enkele beklimmingen; maar het is eerder vergelijkbaar met een koninginnenrit in de EnecoTour dan met een echte bergrit. Tenslotte wordt ook de laatste dag zeker geen gemakkelijke dag; het parcours van het komende WK kan dan alvast getest worden. De ‘Salmon hill’, even buiten Bergen, zal in totaal acht maal beklommen moeten worden en dan zal duidelijk worden wie er in september met vertrouwen richting het WK zullen afreizen.

Etappeschema:
Proloog: Frederiksberg
1e rit: Kopenhagen-Kopenhagen (Parcours WK 2011) 182 km
2e rit: Roskilde-Faaborg
3e rit: Sonderborg- Vejle
4e rit: Viborg-Frederikshavn
5e rit: Goteborg TT 40 km
6e rit: Goteborg-Jonkoping
Rustdag
7e rit: Jonkoping-Skovde
8e rit: Lidkoping-Fjallbacka
9e rit: Oslo-Oslo (Parcours WK 1993) 183.9 km
10e rit: Honefoss-Nesbyen
11e rit: Nesbyen-Hemsedal
12e rit: Bergen-Bergen (Parcours WK 2017) 200 km

Favorieten Klassement (blauwe trui)

Erelijst
2010: Andy Schleck
2011: Vincenzo Nibali
2012: Vincenzo Nibali
2013: Tony Martin
2014: Roman Kreuziger
2015: Jakob Fuglsang
2016: Richie Porte

Deelnemerslijst Ronde van Scandinavië 2017

Tot de grootste favorieten behoren de winnaars van de afgelopen twee edities. Uittredend winnaar Richie Porte verdedigt zijn titel en de winnaar van 2015, Jakob Fuglsang zal proberen een tweede eindzege te behalen. Zowel Porte als Fuglsang hebben een goede tijdrit, maar zullen beide wellicht liever wat meer klimkilometers hebben gezien. Porte krijgt het volste vertrouwen van BMC om voor de eindzege te gaan; in de ploeg onder meer klimmer Damiano Caruso, allrounder Brent Bookwalter en de ervaren Daniel Oss. Fugslang, vorig jaar derde, krijgt ook een degelijk team mee bij Astana; Michael Valgren-Andersen en Moreno Moser zullen wellicht voor eigen kans mogen gaan in de heuveletappes, maar met renners als Sergei Chernitski en Andrei Zeits heeft Fuglsang een aantal betrouwbare knechten mee.
Voor Geraint Thomas (Team Sky) lijkt deze editie op papier een ideaal parcours, hij is misschien wel de topfavoriet van deze editie. Een lange tijdrit en daarna niet te veel bergop. Vorig jaar strandde de Welshman op plaats zes in de eindrangschikking, dit jaar zal hij het beter willen doen. Met helpers als Peter Kennaugh, Gianni Moscon en Vasil Kiryienka moet dat zeker kunnen lukken.
Thibaut Pinot is de absolute kopman van FDJ, de Fransman heeft ook een steeds betere tijdrit en hoopt daardoor een gooi te kunnen doen naar de eindzege. De ploeg is in ieder geval helemaal om hem heen gebouwd, onder meer de Zwitserse klimmer Sebastien Reichenbach, de ervaren Jeremy Roy en tijdrijder Tobias Ludvigsson staan de soms wat grillige Fransman bij.
Bob Jungels (QuickStep) won vorig jaar het jongerenklassement door achtste te worden in het eindklassement, hij verloor toen vooral tijd in de bergetappes, gezien de weinige klimkilometers moet er dit jaar zeker rekening gehouden worden met een mogelijk eindwinst van Jungels. De ploeg heeft dit jaar geen sprinter meegenomen maar met Philippe Gilbert en Julien Alaphilippe wel twee renners die op de ‘WK’s’ in Noorwegen voor hun eigen kansen mogen gaan.
Bij Tim Wellens (Lotto-Soudal) zal de tijdrit zijn zwakke punt zijn, maar Wellens is een renner die (in liefst regenachtige omstandigheden) een aanval van ver niet schuwt; rit 11 zou daar ideaal voor zijn. Wellens kan rekenen op de hulp van onder meer Maxime Monfort.
Rigoberto Uran zal de kopman zijn van Team Cannondale, Uran heeft normaalgesproken een goede tijdrit en ook de lastige heuveletappes moeten hem goed liggen, Cannondale heeft met Lawson Craddock en Alex Howes goede ondersteuning voor Uran in de lastige etappes.
Rui Costa heeft de nodige ervaring in de Ronde van Scandinavië, twee jaar geleden werd hij bijvoorbeeld al eens tweede op een paar bonificatieseconden van Fuglsang. Ook dit jaar zal Costa als kopman van UAE Emirates een gooi doen naar een goed klassement. De Portugese oud-wereldkampioen heeft onder meer Kristijan Durasek en Valerio Conti aan zijn zijde.
Bij Lotto-Jumbo zal men hopen dat seizoensrevelatie Primoz Roglic zijn goede vorm weet door te trekken. Een lange tijdrit is ideaal voor de voormalig schansspringer. De ondersteuning is echter mager, alleen Floris de Tier zal hem bij kunnen staan in de zware ritten. Verder mikt het team volledig op Dylan Groenewegen in de sprints. Gelukkig voor Roglic is er maar één echte bergetappe.
Tot slot behoort ook Ion Izagirre tot de favorieten voor de eindzege. De Bask van Bahrain rijdt steeds betere tijdritten en bij het ontbreken van echt hooggebergte moet hij ook goed mee kunnen komen en misschien zelfs wel in staat geacht worden om tijd terug te pakken. Bahrain rekent ook op Colbrelli in de heuveletappes, maar verder zullen renners als Giovanni Visconti en Valerio Agnoli in dienst rijden van hun Baskische kopman.

Naast deze tien favorieten zijn er natuurlijk ook andere renners die een gooi zullen willen doen naar een goed klassement. Andei Amadar van Movistar bijvoorbeeld, de Costa-Ricaan is traditioneel goed in de ronde van Scandinavië. Bij Movistar zal Amador, net als ploegmaats Jose Herrada en Marc Soler voor eigen kans mogen gaan. Soler zal wellicht nog te veel verliezen in de tijdrit om een grote rol te gaan spelen in het klassement, maar de jonge Spanjaard mag natuurlijk altijd voor een verrassing zorgen.
De jonge Pierre Latour mag in deze ronde ook voor eigen kans gaan om te zien hoe hoog hij kan eindigen in het klassement, Ag2r komt verder met een vrijbuitersploeg aan de start. Bij Bora is het afwachten hoe het gesteld is met de knieproblemen van de teruggekeerde Leopold Konig, ook een renner die normaal gesproken een hoofddoel maakt van de Ronde van Scandinavië; ploegmaat Jose Mendes zou misschien ook een goed klassement kunnen rijden.
Gezien het niet al te lastige parcours van deze editie zouden renners als Fabio Felline (Trek) en Edvald Boasson Hagen (DimensionData) ook best ver kunnen komen. Felline bewees dit jaar al dat hij een klassement kan rijden Hagen zal door het parcours wellicht gemotiveerd zijn om een goed klassement te rijden in zijn ‘thuisronde’. Beide ploegen rekenen echter wel op sprinters (respectievelijk Degenkolb en Cavendish). Een van de weinige pure klimmers aan de start is Guillaume Martin, de jonge Fransman van Wanty. Zijn ploeg is volledig om Martin heen gebouwd, als een soort generale repetitie voor een grote ronde.
Tot slot zou het kunnen dat renners als Damien Howson (Orica), Sam Oomen en waarom ook niet sprinter Michael Matthews (Sunweb), Alexandre Geniez (Ag2r), Romain Sicard en Lilian Calmejane (DirectEnergie) en Frederik Backaert en Marco Minnaard (Wanty) verrassen met een goed klassement.

***** Geraint Thomas
**** Richie Porte, Jakob Fuglsang
*** Thibaut Pinot, Bob Jungels, Primoz Roglic
** Ion Izagirre, Tim Wellens, Rui Costa, Rigoberto Uran
* Andrei Amador, Marc Soler, Fabio Felline, Edvald Boasson Hagen, Pierre Latour

Puntenklassement (rode trui)

Erelijst
2010: Thor Hushovd
2011: Matthew Goss
2012: Andre Greipel
2013: Peter Sagan
2014: Alexander Kristoff
2015: Alexander Kristoff
2016: Andre Greipel

Een zeer uitgebreide vertegenwoordiging van het sprintersgilde staat aan de start van deze ronde.
Net als bij het algemeen klassement, staan ook hier de winnaars van de laatste twee editie aan de start. Andre Greipel won vorig jaar, nadat hij ook al in 2012 won en is ook dit jaar de grote favoriet. Het kopmanschap binnen de ploeg moet Greipel echter wel delen met klassementsrenner Wellens. Alexander Kristoff daarentegen is de absolute kopman bij Katusha en zal wellicht in de heuveletappes langer meekunnen dan Greipel en daar meer punten pakken. Mark Cavendish is de rappe man bij DimensionData en heeft (bijna) de volledige ploeg in steun; maar Cavendish zal het lastig krijgen om in de heuveletappes punten binnen te halen.
Ook Nacer Bouhanni krijgt een volledige ploeg mee in steun, de Fransman is dit jaar door blessures nog niet heel succesvol. Het is ook afwachten of Bouhanni dit jaar sterk genoeg is om de heuvels te overleven. Een andere Fransman met kans op de puntentrui is Bryan Coquard, de kleine Fransman van DirectEnergie komt steeds makkelijker over de heuvels en kan daar wellicht punten terugpakken op mannen als Cavendish. De ploeg staat in ieder geval volledig in dienst van Coquard.
Ook Lotto-Jumbo staat bijna volledig in dienst van de sprinter; Dylan Groenewegen hoopt hier zijn sprinttrein te testen tegen de besten ter wereld. Elia Viviani daarentegen zal het bij Sky bijna volledig zelf moeten doen, mede daardoor zal het voor de Italiaan lastig zijn de puntentrui te winnen.
John Degenkolb is de sprinter bij Trek. Hoewel de ploeg ook Felline mee heeft genomen, zal Degenkolb waarschijnlijk wel uitgespeeld gaan worden in de massasprints; in de vlakke sprints zal sterke John waarschijnlijk wat te kort komen, maar in de lastige sprints zal hij punten goed kunnen maken.
Dat geldt zeker ook voor Michael Matthews, de sprinter van Sunweb klimt de laatste weken haast beter dan dat hij sprint en zou in deze ronde misschien zelfs in de bergetappe(s) punten kunnen pakken. De vraag is echter of hij zich in de vlakke sprints goed genoeg weet te plaatsen om een rol te spelen. De ploeg heeft er in ieder geval vertrouwen in en ‘Bling’ is er de absolute kopman. Die andere Australische sprinter, Caleb Ewan, is de man die het bij Orica moet doen; ook hij heeft een sterke ploeg mee en geen klassementsman om rekening mee te houden.
Sam Bennett zal de sprintkopman zijn bij Team Bora, hij heeft een aantal man meegekregen van de ploegleiding om hem bij te staan in de sprint. Bij Bahrain-Merida mikt men op de WK’s op Colbrelli en als hij in de vlakke sprints kan scoren, is hij zeker een outsider voor het puntenklassement.

Naast al deze namen zijn er ook nog de nodige outsiders voor de rode puntentrui te noemen: Sondre Holst Enger en Samuel Dumoulin (Ag2r), Magnus Cort-Nielsen (Orica), Carlos Barbero (Movistar), Adam Blythe (Aquablue) Ben Swift en Marco Marcato bij Emirates, Alberto Bettiol (Cannondale) en waarom niet Julien Alaphilippe (QuickStep) en natuurlijk ook Edvald Boasson Hagen (DimensionData) en Fabio Felline (Trek)

**** Andre Greipel
*** Alexander Kristoff, Mark Cavendish
** Nacer Bouhanni, Bryan Coquard, John Degenkolb
* Dylan Groenewegen, Michael Matthews, Elia Viviani, Caleb Ewan

Bergklassement (groene trui)

2010: Ryder Hesjedal
2011: Blel Kadri
2012: Lars-Petter Nordhaug
2013: Simon Clarke
2014: Yoann Bagot
2015: Romain Bardet
2016: Stephan Cummings

Het bergklassement zal waarschijnlijk beslist worden in de enige bergrit, waar tweemaal een berg van de eerste categorie ligt, of eigenlijk twee keer dezelfde berg. Ook de dag nadien liggen er nog de nodige punten te verdienen. Meestal gaat de trui naar een klimmer die in de eerste vlakke week al veel tijd heeft verloren, of bewust een achterstand heeft opgelopen. Van alle oud-winnaars van de bergtrui staat alleen Lars Petter Nordhaug (2012) aan de start. De Noorse klimmer is nu bij het Procontinentale Aquablue beland, de ploeg kreeg mede door de aanwezigheid van de Noor (en de Deen Lasse Norman Hansen) een wildcard. Grootste favoriet is wellicht Guillaume Martin, de Franse klimmer van Wanty is eigenlijk de enige echte klimmer in deze ronde en met een tijdrit van 40 kilometer zal meestrijden voor een klassement lastig worden. Verder hebben renners als Alexandre Geniez (ag2r), Victor de la Parte (Movistar), Cesare Benedetti (Bora), Romain Sicard en Lilian Calmejane (DirectEnergie) en Simon Geschke (Sunweb) waarschijnlijk ook de vrijheid om ten aanval te trekken in de bergen. Ook zal het er van afhangen of er nog klassementsrenners zijn die tijd hebben verloren in de eerste week en ten aanval kunnen trekken. Of dat de klassementsrenners zelf als eersten over de bergen trekken en een van hen daardoor genoeg punten pakt voor de trui.

*** Guillaume Martin
** Lilian Calmejane, Lars Petter Nordhaug
* Alexandre Geniez, Simon Geschke, Victor de la Parte

Tussensprintenklassement (paarse trui)

2010: Danilo Wyss
2011: Martin Mortensen
2012: Jussi Veikkanen
2013: Vladimir Isaychev
2014: Reto Hollenstein
2015: Jay-Robert Thomson
2016 : Quinten Jauregui

De paarse trui van het puntenklassement gaat vaak naar renners die veelvuldig in de aanval zijn. Met Danilo Wyss en Reto Hollenstein twee oud-winnaars aan de start, maar zij rijden deze ronde vooral in dienst. Meestal hebben de wildcardploegen er een doel van gemaakt om deze trui te pakken, dit jaar zal er dus vooral gekeken moeten worden naar de renners van Wanty en Aquablue, of bij een team als Ag2r, dat met een vrijbuitersploeg aan de start komt. Maar gezien het grote aantal sprinters in deze ronde, zou het ook kunnen dat de punten bij de tussensprinten belangrijk gaan zijn voor de puntentrui en dat een sprinter ‘per ongeluk’ ook de tussensprintentrui meeneemt. Bij de tussensprints zijn er bij de tussensprints bonificaties (3, 2 en 1 seconde) te verdienen, die voor de klassementsmannen mogelijk interessant kunnen zijn. Er liggen bij een tussensprint 10, 6 en 4 punten voor het tussensprinten en het puntenklassement.

De Nederlanders:

Er staan dit jaar 9 Nederlanders aan de start. Lotto-Jumbo is hofleverancier met 4 Nederlanders. Dylan Groenewegen is de kopman en Timo Roosen, Twan Castelijns en Martijn Keizer zullen hem ondersteunen in de sprints, Keizer zal ook hopen op een mooi resultaat in de proloog. Bij Sunweb mag Sam Oomen waarschijnlijk gaan kijken hoever hij kan komen in het algemeen klassement en zal Albert Timmer kopman Matthews ondersteunen. Koen de Kort zal bij Trek de lead-out man zijn voor kopman Degenkolb.Bij Aquablue zal Peter Koning proberen zoveel mogelijk in de aanval te zijn en een goede tijdrit te rijden en bij Wanty zal Marco Minnaard kopman Guillaume Martin bijstaan, maar de kans is groot dat hij in de aanval zal trekken in de lastigere ritten.

De Belgen:

Belgie heeft 12 renners aan de start. Lotto-Soudal start met vijf Belgen: Tim Wellens als kopman, Louis Vervaecke en Maxime Monfort zullen hem bijstaan in de lastige ritten en Frederik Frison en Jens Debusschere zullen hun rol gaan vervullen in de sprinttrein van Greipel. Bij wild-card ploeg Wanty staan Frederik Backaert, Jerome Baugnies en Frederik Veuchelen aan de start. De verwachting is dat zij veelvuldig in de aanval zullen trekken en waar nodig hun kopman Martin bijstaan. Quickstep start met twee Belgen. Philippe Gilbert zal zijn zinnen waarschijnlijk op het WK gezet hebben en Julien Vermote zal vooral de kopmannen ondersteunen. Tot slot staan bij Lotto-Jumbo staat Floris de Tier aan de start en bij Cofidis Kenneth Vanbilsen

Prono's zijn welkom. En als iemand het leuk vind om de uitslagen van zijn favoriete renner te volgen; geef dan even aan welke renner je wil volgen, dan zal ik die uitslagen ook vermelden in de daguitslagen.

Wedstrijd: Ronde van Scandinavië 2017
naam: moker
[x2.0] Jakob Fuglsang
[x1.8] Thibaut Pinot
[x1.6] Richie Porte
[x1.4] Geraint Thomas
[x1.2] Tim Wellens
[x1.0] Pierre Latour
[x1.0] Lillian Calmejane
[x1.0] Bob Jungels

Vooral uitkijken naar Fuglsang, na zijn zege van net in de Dauphine ;)

Update Ronde van Zuid-Afrika
De koers is nagenoeg af en zal 4 dagen duren. Afhankelijk van de planning van de wedstrijd in Tunis kan hij na de Ronde van Scandinavië of na Over de Heuvels worden gepland.

Tunis gaat, als het kan naar 14 juli en TroisRivieres naar 23 juli.

Wedstrijd: Ronde van Scandinavië 2017
naam: Drossard Kudus
[x2.0] Bob Jungels
[x1.8] Richie Porte
[x1.6] Geraint Thomas
[x1.4] Primoz Roglic
[x1.2] Fabio Felline
[x1.0] Andrei Amador
[x1.0] Damien Howson
[x1.0] Matvey Mamykin

Wedstrijd: Ronde van Scandinavië 2017
naam: mhp88
[x2.0] Jakob Fuglsang
[x1.8] Rui Costa
[x1.6] Ion Izagirre
[x1.4] Thibaut Pinot
[x1.2] Edvald Boasson Hagen
[x1.0] Primoz Roglic
[x1.0] Julian Alaphillipe
[x1.0] Geraint Thomas

Edit 17:08
Kalender verder. Ik probeer altijd een dag ertussen te houden voor evt. uitslagen, nabespreking en voorbeschouwing van de volgende koers.
@moker Zuid-Afrika kan na Scandinavië (let op met de vele tourfora).
@Verweggistan Tunis 21 juli en 23 juli Trois Rivieres.

Dit is de kalender voor de komende 1,5 maand dan:
Tussen 27 juni en 4 juli: Ronde van Zuid-Afrika 2.1 (moker)
7-10 juli: Over de Heuvels van Midden-Nederland 2.1 (mhp88) (gereden 23-26/3)
14-19 juli: Tour of Alaska 2.HC (mhp88)
21 juli: Tunis 1.1 (Verweggistan)
23 juli: Trois Rivieres 1.1 (Verweggistan)
28 juli: Dwars door de Meierij 1.2 (Drossard Kudus)

Tunis naar 21 juli kan ook. Dan zit ik helemaal geen voorbeschouwing in de weg.
(en heb ik een weekje extra de tijd :))

Proloog Frederiksberg.

Vorig jaar begon de ronde van Scandinavië met een rit in lijn, dit jaar keert de proloog weer terug in het routeschema. Het is de vierde keer dat de Ronde van Scandinavië met een proloog opent. De eerste editie opende met een tijdrit, in 2012 en 2015 was er een ploegentijdrit en vorig jaar dus een rit in lijn. De prologen worden meestal op een bijzondere locatie verreden. In 2012 was de proloog in Tampere (Finland), deze werd gewonnen door Geraint Thomas, vandaag ook één van de favorieten. Een jaar later won Taylor Phinney op het Deense eiland Bornholm en in 2015 won Zdenek Stybar een deels onverharde proloog op het Waddeneiland Rømø. Dit jaar ook een mooi decor voor een proloog: Frederiksberg. De proloog wordt verreden op het parcours van de plaatselijke ronde van de rit naar Frederiksberg. Frederiksberg ligt volledig binnen Kopenhagen, maar vorm een eigen gemeente. De start van de proloog in bij de dierentuin van Kopenhagen, aan de Roskildevej. Vervolgens rijden de renners om het park (Frederiksberg Have), met daarin Slot Frederiksberg. De finish ligt vervolgens op de Frederiksberger Allee, een mooie brede weg waar de Ronde van Scandinavië al een aantal keer een aankomst had liggen. In 2012 won Tomas Vaitkus hier de slotrit van de Ronde van Scandinavië, na te zijn weggesprongen uit een kopgroep. In 2014 won Nacer Bouhanni hier de tiende etappe en een jaar later de vierde rit. Vorig jaar wist Alexander Kristoff hier de slotetappe op zijn naam te schrijven.

De proloog is 3,62 kilometer kort. Er liggen in totaal zes bochten in het parcours, waaronder een lastige links-rechts combinatie en één rotonde. Niet al te technisch dus.
Wie zijn de favorieten voor vandaag? Eigenlijk zijn die er in drie categorieën: de sprinters, die zo’n korte afstand goed aankunnen en bovendien met een goede tijd kans hebben om morgen de trui over te nemen. De klassementsrenners, die direct een goede uitgangspositie voor de rest van de Ronde kunnen creëren; het is altijd beter om met voorsprong te beginnen. En natuurlijk de pure proloogspecialisten. Bij die laatste categorie moet gedacht worden aan Jonathan Castroviejo (Movistar), ook Tom Bohli (BMC), William Clarke (Cannondale) en Martijn Keizer (Lotto-Jumbo) kunnen een goede proloog rijden. Ook thuisrijders Magnus Cort-Nielsen (Orica), Mads Wurtz-Schmidt, Michael Valgren-Andersen (Astana) en Lasse Norman Hansen (Aquablue) zullen gemotiveerd zijn.
Bij de sprinters is het vooral uitkijken naar Alexander Kristoff (Katusha) en Andre Greipel (Lotto-Soudal) en Michael Matthews (Sunweb), die in het verleden al lieten zien een goede proloog te kunnen rijden. Bij de klassementsrenners zijn Geraint Thomas (Sky), Richie Porte (BMC) en Bob Jungels (Quickstep) de mannen met een kans op winst in de proloog. Voor de andere klassementsrenners zal het zaak zijn de schade te beperken.

De eerste renner die van start gaat is Angelo Tulik. Tulik zal deze ronde vooral werkzaam zijn in de sprinttrein van Coquard. Tulik zet logischerwijs de eerste tijd op de klokken. Lang kan hij daar echter niet van genieten. Jasha Sutterlin (Movistar), de vijfde renner aan de streep, is 3 seconden sneller. Rigoberto Uran is de eerste van de favorieten die van start gaat, maar de Colombiaan begint niet overtuigend, geeft nu al 7 tellen toe op Sutterlin.
Julien Vermote (op 2 seconden) en Elia Viviani (op 1 seconde) komen wel heel dichtbij, maar het is Katusha talent Mads Wurtz-Schmidt die de tijd van Sutterlin verbeterd. De thuisrijder is maar liefst zeven seconden sneller, een tijd die nog wel eens even kan blijven staan. Anthony Turgis (Cofidis) komt vervolgens op een derde plaats op een paar tienden van Sutterlin. Michael Valgren-Andersen (Astana) pakt wel de voorlopig tweede plaats op 5 seconden van zijn jonge landgenoot. Aan de reactie van Valgren te zien had hij op meer gerekend vandaag. Nils Politt (Katusha) is de volgende die binnenkomt en hij benaderd de tijd van zijn ploegmaat nog het dichtst, Politt strandt op 3 seconden.

De top 5 na 50 renners:
1 Mads Wurtz-Schmidt
2 Nils Politt +0:03
3 Michael Valgren-Andersen +0:05
4 Jasha Sutterlin +0:07
5 Anthony Turgis +z.t.

Petr Vakoc (Quickstep) en Mark Renshaw (DimensionData) komen net een seconde tekort voor een top5, maar het Portugese talent Ruben Guerreiro (Trek) haalt het net wel, een voorlopig vierde plaats. Een goede prestatie van de neoprof. Silvan Dillier (BMC) komt binnen in dezelfde seconde als Guerreiro, maar strandt op een paar honderdsten, een voorlopig vijfde tijd dus voor de Zwitser. Vlak daarvoor is Andre Greipel binnengekomen op 9 seconden van Wurtz-Schmidt, als de tijd van Wurtz de winnende blijkt, is er een kans voor Greipel om de trui morgen over te nemen.
Bob Jungels is ook een van de favorieten die al vrij vroeg van start gaat. De Luxemburgs kampioen tijdrijden geeft zich volledig met een voorlopig derde plaats als resultaat, op vier tellen van Wurtz. Aan het einde van het tweede blok van 50 renners zorgt William Clarke nog bijna voor een verrassing, de Australiër liet de afgelopen jaren al zien goed te zijn in (ultrakorte) prologen, maar nog niet eerder op dit niveau. Clarke komt echter een seconde te kort om de leiding te pakken.

Stand na 100 renners
1 Mads Wurtz-Schmidt
2 William Clarke +0:01
3 Nils Politt +0:03
4 Bob Jungels +0:04
5 Michael Valgren-Andersen +0:05

In het begin van het derde blok rijdt Martijn Keizer zich knap tussen Clarke en Politt in; een voorlopig derde plaats op twee seconden voor de Lotto-Jumbo coureur. Het duurt daarna even voordat er weer een goede tijd wordt gereden, Connor Dunne zorgt intussen nog voor wat ongewild spektakel door onderuit te gaan, de boomlange Ier schat de links-rechts combinatie iets te krap in en tikt met zijn stuur tegen het dranghek. Gelukkig kan hij zijn weg snel vervolgen. Even later mist Brent Bookwalter op enkele honderdsten de voorlopige top 5, hij is net iets langzamer dan Jungels. Reto Hollenstein rijdt zich daar wel in, de Zwitser, tegenwoordig uitkomend voor Katusha, is net iets sneller dan ploegmaat Politt en is voorlopig 4e. Katusha is collectief erg sterk begonnen aan deze Ronde.
Jonathan Castroviejo (Movistar) pakte in 2011 zijn eerste profzege met een overwinning in de proloog van de ronde van Romandië, daarna legde de Bask zich vooral toe op het langere werk. Vandaag neemt hij echter ook in deze proloog alle risico in de bochten en de neemt de rotonde haast rechtdoor. Gaat de tijd van Wurtz er dan toch aan? Het antwoord is ja. Castroviejo is een seconde sneller dan de jonge Deen; Castroviejo neemt daarmee dus de leiding over en Wurtz mag eindelijk de ‘hotseat’ verlaten. Wurtz was de 22e renner die van start ging, bij Castroviejo zitten we al aan renner 137 aan de streep; dat heeft even geduurd. Castroviejo heeft zich echter net goed en wel geïnstalleerd of hij mag alweer plaatsmaken voor een opvolger. Tom Bohli (BMC) is de man die de leiding overneemt, de jonge Zwitser van BMC is twee seconden sneller dan Castroviejo. Bohli won vorig jaar weliswaar de proloog in de driedaagse van West-Vlaanderen, maar een topfavoriet was hij hier vandaag toch zeker niet. Een zeer knappe prestatie van Bohli.
Ook Matthias Brandle (Trek) zet nog een goede tijd neer, op 7 seconden van Bohli en is daarmee voorlopig achtste. Mark Cavendish geeft 11 seconden toe, dat is te veel om morgen door winst in het blauw te komen.

Top 5 na 150 renners
1 Tom Bohli
2 Jonathan Castroviejo +0:02
3 Mads Wurtz-Schmidt +0:03
4 William Clarke +0:04
5 Martijn Keizer +0:05

Dan is het in het laatste gedeelte de beurt aan de kopmannen, de rugnummers 1 van de ploegen. Bryan Coquard (DirectEnergie) gaat vol voor een goede tijd, wellicht met het oog op de bonificatie de komende dagen. Coquard geeft acht seconden toe op Bohli, dus dat biedt perspectief voor morgen. Nacer Bouhanni (Cofidis) geeft vervolgens al 14 seconden toe. Ion Izagirre rijdt sterke proloog, de kopman van Bahrain geeft zeven seconden toe en is daarmee voorlopig achtste, net voor Brandle. Alaphilippe (Quickstep) en Konig (Bora) geven vervolgens veel tijd toe. Ook Porte (BMC) had een betere start verwacht, hij komt binnen op 13 seconden van Bohli. Geraint Thomas (Sky) is wel direct scherp, de Welshman is net iets sneller dan Keizer en voorlopig vijfde. Edvald Boasson Hagen (DimensionData) vervolgens redelijk, voorlopig 12e op 8 seconden, net een plaatsje voor Coquard. Tim Wellens (Lotto-Soudal) en Rui Costa (UAE Emirates) verliezen wat tijd, Wellens had waarschijnlijk wel rekening gehouden met wat tijdverlies, 14 seconden op Bohli en Costa zit daar zelfs nog een seconde achter. John Degenkolb (Trek) schiet bij de start even uit zijn klikpedaal en maakt vervolgens een gelaten indruk, net geen top 100 voor Degenkolb. Ag2r kopman Pierre Latour geeft 10 seconden toe, Lotto-Jumbo sprinter Dylan Groenewegen 13. Michael Matthews is wel op weg naar een toptijd, de Australische sprinter en tegenwoordig ook klimmer/tijdrijder perst er een derde tijd uit, op drie seconden van Bohli, hij tikt Wurtz net van het podium met enkele tienden. Het begin van Thibault Pinot (FDJ) is ook matig, op 14 seconden, dezelfde tijd als Wellens en dus net iets trager dan Porte.

Dan staan er nog drie man aan de start, twee Denen en een Noor. De eerste Deen is Magnus Cort-Nielsen, hij gaat erg fel van start, maar kan dat niet volhouden, de Deen komt voor zijn thuispubliek niet verder een 19e plek op 9 seconden. Jakob Fuglsang kan de verwachtingen van het thuispubliek al helemaal niet waarmaken, de oud-winnaar van de Ronde rijdt de slechtste proloog van de favorieten. Geen zichtbare fouten gemaakt door Fuglsang, maar toch komt hij niet verder een teleurstellende 77e plaats op 20 seconden.
De laatste renner aan de start is Alexander Kristoff, de sterke Noorse sprinter en kopman van het collectief sterk presterende Katusha. Kristoff kan daar echter verre van een gevolg aan geven. Kristoff finisht op 15 seconden op een 51e plaats. Alle renners zijn binnen en dat betekend dat Tom Bohli enigszins verrassend de proloog heeft gewonnen en ook de eerste blauwe trui mag komen ophalen voor de eerste leider in het klassement. Voor de jonge Bohli (23) is het de grootste zege uit zijn carrière. Bohli is vanzelfsprekend ook de eerste leider in het puntenklassement.

Uitslag Proloog Frederiksberg (3,62 km)
1 Tom Bohli (BMC)
2 Jonathan Castroviejo (Movistar) +0:02
3 Michael Matthews (Sunweb) +0:03
4 Mads Wurtz Schmidt (Katusha) +z.t.
5 William Clarke (Cannondale) +0:04
6 Geraint Thomas (Sky) +0:05
7 Martijn Keizer (Lotto-Jumbo) +z.t.
8 Reto Hollenstein (Katusha) +0:06
9 Nils Politt (Katusha) +z.t.
10 Ion Izagirre (Bahrain) +0:07
11 Matthias Brandle (Trek) +z.t.
12 Bob Jungels (Quickstep) +z.t.
13 Brent Bookwalter (BMC) +z.t.
14 Edvald Boasson Hagen (DimensionData) +0:08
15 Bryan Coquard (Direct Energie) +z.t.
42 Koen de Kort (Sunweb) +0:12
176 Connor Dunne (Aquablue) +1:15

Sorry guys

Te laat voor de prono Manx Cycling Classic :(
Te laat voor de prono Ronde van Scandinavië :(

Mijn excuus

Ben benieuwd naar de rest!

'@Scandinavie
Bohli wint dus ook op World Tour niveau na de tijdrit in Alaska vorig jaar. Nice. Stormachtige ontwikkeling.

Nog een paar punten (als we erachter komen waar onze organisatoren zitten).
@Drossard Kudus: We wachten nog steeds op het einde van de Stella di Corsica. :)
@Drossard Kudus: En de eerste 15 van Sperrins en Manx. :)
@coolietje: Moselrundfahrt, komt die nog? :)

1e etappe Ronde van Scandinavië

Kopenhagen-Kopenhagen

De eerste rit in lijn is een bijzondere rit, het parcours is namelijk een kopie van het parcours van het WK in Kopenhagen in 2011. Het verschil is dat de renners nu slechts 10 rondes rijden waardoor er 208 kilometer gereden gaan worden in plaats van de 260 kilometer van 2011. Voordat er aan de rondjes ten noorden van de stad begonnen wordt is er eerst een aanloop van 28 kilometer vanuit het stadscentrum van Kopenhagen naar het lokale parcours.

Mark Cavendish won in 2011 het WK in de sprint nadat Groot-Brittannië de hele dag de wedstrijd had gecontroleerd. Cavendish versloeg in de ligt oplopende sprint Matthew Goss en Andre Greipel. Zowel Cavendish als Greipel zijn vandaag aanwezig. Uit de top10 van de uitslag van 2011 staan ook Edvald Boasson Hagen en Tyler Farrar aan de start; Farrar vandaag in dienst van Cavendish. Deze eerste etappe is tevens de eerste van het WK drieluik dat de renners deze Ronde van Scandinavië te wachten staan; ook het WK van Oslo en het WK van Bergen van dit jaar staan op het programma.

De favorieten voor vandaag moeten we zoeken bij de sprinters. De al genoemde Mark Cavendish en Andre Greipel horen daar zeker bij. Voor Greipel zou het een mooie revanche kunnen zijn.
De oplopende aankomststrook moet zeker niet onderschat worden; voor renners als Alexander Kristoff en Michael Matthews zou dat ideaal moeten zijn. Maar ook de Fransen Nacer Bouhanni en Bryan Coquard hebben daar normaal gezien geen moeite mee. Dylan Groenewegen en Caleb Ewan kunnen eveneens uit de voeten op zo’n aankomst.

Kopgroep van de dag

Het is een wat druilerige dinsdagochtend in Kopenhagen wanneer het startschot klinkt. Koud is het niet, een graad of 17, wel staat er wat wind uit het westen. De renners starten in het centrum van Kopenhagen aan de Hans Christian Andersen Boulevard, recht voor het ‘rådhus’ (stadhuis) van Kopenhagen. De renners rijden in de eerste neutrale kilometers door het oude stadcentrum van Kopenhagen, langs de imposante 19e eeuwse Frederikskerk, daarna het spoor over en dan is de koers los. De eerste renner die wegrijdt is thuisrijder Lasse Norman Hansen (Aquablue). De nog altijd maar 25 jarige Deen, vooral een succesvol baanrenner met Olympisch brons in Rio op het omnium. Hij krijgt echter weinig ruimte van het peloton. Daarna blijft het een tijdje gesloten, maar bij het opdraaien van het parcours, een paar kilometer voor de eerste finishpassage is het een andere Deen, Jesper Hansen (Astana) die er vandoor gaat. De Denen zijn actief in eigen land. Er komt reactie op de poging van Hansen. Jasha Sutterlin (Movistar) komt aansluiten en neemt Toms Skujins (Cannondale) en Jerome Baugnies (Wanty) met zich mee. En er zijn nog meer renners die in de vlucht van de dag willen zitten, ook de nummer laatste van het gisteren, de ongelukkige Connor Dunne (Aquablue), waagt de sprong. De vijf pakken een voorsprong van een seconde of 20 maar het blijft onrustig in het peloton. De koplopers draaien de weg naar de finishpassage in, het loopt hier, zoals gezegd, wat omhoog. Vanuit het peloton proberen een aantal renners daar gebruik van te maken om alsnog in de kopgroep van de dag te komen. Vegard Stake Laengen (Emirates) en Alexis Gougeard (Ag2r), zeker niet de minste namen, slagen daarin en komen niet veel later aansluiten bij de vijf koplopers. Zeven man vooruit en het peloton vind dat wel best. Een man van DimensionData, het is Ben King, naar de kop om te controleren, maar niemand wil meer weg.

Van de zeven koplopers is Jasha Sutterlin de best geplaatste, de Duitse tijdrijder staat op slechts 10 seconden van Bohli en was daarmee gisteren 26e. Skujins en Gougeard staan op 14 seconden, Laengen op 17, Baugnies op 21, Hansen op 24 en pechvogel Dunne dus laatste op 1’15. Geen van de koplopers kan door middel van de bonificatieseconden onderweg de trui overnemen, er zijn maximaal negen seconden te verdienen bij de drie sprints. De tussensprints liggen bij de finishpassage in de derde, de vijfde en de zevende ronde. De voorsprong loopt snel op en is na twee rondes koers vijf minuten. In het peloton nog steeds DimensionData op kop.

De sprints van Sütterlin

De tussensprint ligt na 82 kilometer aan de finishpassage, Sütterlin wil graag de seconden en gaat de sprint van ver aan. Enkel Gougeard geeft tegengas, maar de Fransman legt zich neer bij een tweede plaats. Sütterlin voor de secondes, maar meer waarschijnlijk voor de tussensprintentrui. De kans dat de vlucht gaat standhouden is klein, dan is het natuurlijk altijd leuk om er wat aan over te houden.
De voorsprong bij die derde finishpassage is nog wat verder opgelopen, zeven minuten hebben de zeven leiders op het peloton. In het peloton is King intussen afgelost door ploegmaat Van Zyl, verder gebeurt er erg weinig. Twee rondjes later mogen de koplopers weer gaan sprinten om de punten en secondes, er zijn dan 118 kilometers afgelegd; nog een goede negentig te gaan. Sütterlin verwacht niet al te veel tegenstand en zet zich op kop van de groep in de laatste hectometers, dat is echter buiten Gougeard gerekend, de Ag2r coureur gaat het sprintje aan en Sütterlin reageert te laat, 10 punten en 3 seconden voor Gougeard, 6 punten en 2 seconden voor een ietwat verongelijkte Sütterlin. De voorsprong blijft maar oplopen en het peloton komt na ruim acht-en-een-halve minuut over de streep. We zijn halverwege het aantal rondjes, dus nog 5 te gaan.
Een wisseling van de wacht in het peloton, Katusha heeft overgenomen en verhoogt het tempo, Hollenstein is de man op kop van de groep. Na 154 rijden de zeven nog steeds op kop, de voorsprong is door het beukwerk van Katusha als sneeuw voor de zon aan het verdwijnen, nog slechts drie minuten over van de voorsprong die op het hoogtepunten meer dan acht minuten bedroeg. Sütterlin heeft zijn les geleerd en zich in het wiel van Gougeard genesteld, op 200 meter van de streep gaat Sütterlin aan en Gougeard vind het wel best; de Duitser heeft dat niet door en gaat vol voor de seconden en tussensprintpunten. Sütterlin wint met voorsprong de sprint en pakt de tussensprintentrui; Gougeard wederom tevreden met plaats twee zonder veel inspanning en de anderen maken zich er totaal niet druk om.
De koplopers zijn ook gaan versnellen, de voorsprong daalt niet meer zo snel ondanks de werken van Katusha. Katusha heeft zelfs wat hulp gekregen van Trek. Degenkolb en Kristoff willen de koers hard maken om de pure sprinters wat af te matten, de vraag is of dat zal lukken. Met nog twee rondjes te gaan is de voorsprong van de zeven nog 2:30, slechts een half minuutje eraf gereden. Katusha is van de voorgrond verdwenen en DimensionData heeft het commando weer overgenomen, Van Zyl en Teklehaimanot dit maal aan het front. Bij de finishpassage zowaar een aanvalspoging, Yoann Offredo (Wanty), wil zich kennelijk laten zien en gaat er vandoor, er komt geen reactie, maar Offredo pakt wel wat voorsprong.

De slotronde

In de voorlaatste ronde komen ook de klassementstreintjes naar voren om er voor te zorgen dat hun kopmannen goed voorin zitten, ook de sprinterploegen willen natuurlijk voorin zitten en dat stuwt het tempo omhoog. Het peloton komt daardoor binnen de anderhalve minuut van de koplopers. Een voorlaatste keer het lange rechte stuk naar de finish op voor de koplopers. De bel klinkt voor de koplopers, Vegard Stake Laengen zet nog maar eens aan, Skujins en Gougeard op het wiel, daarna even een gaatje met Baugnies, Hansen en Sutterlin, maar Baugnies rijdt het weer dicht; Dunne heeft zwaar en moet een gat laten. Het peloton zit op 57 seconden bij de finishpassage. Nog 18 kilometer te gaan, Quickstep meldt zich aan kop van het peloton om er nog even een snok aan te geven; Gilbert en Alaphilippe moeten zich goed voelen. Connor Dunne krijgt het gat met de anderen niet dicht en moet definitief afhaken. Offredo wordt weer gegrepen door het peloton; en een valpartij, vrij voorin de groep. Hugo Hofstetter van Cofidis ligt erbij en de andere renners zijn Primoz Roglic; de klassementsman van Lotto-Jumbo en Silvan Diller van BMC. Ook Andrei Amador (Movistar) opgehouden, maar hij zit alweer snel op de fiets. Floris de Tier wacht zijn kopman Roglic op, maar gezien de hoge snelheden in het peloton gaat het lastig worden om nog terug te komen. De treintjes van Sky en BMC bepalen het tempo, de sprintersploegen proberen zicht te hergroeperen na de valpartij, achterin in de grote groep zijn enkele gaten ontstaan door de val.
Voorin zet Gougeard nog eens aan, de samenwerking is weg en het peloton is op komst, Skujins wil nog wel mee, Laengen en de onvermoeibare Sütterlin weer terug. Het tempo er daardoor weer uit en Baugnies sluit ook weer aan. Voor Jesper Hansen gaat het te snel en hij haakt af. Nog tien kilometer te gaan en de sprintersploegen nemen hun plek vooraan het peloton weer in; DimensionData voor Cavendish, Lotto-Soudal brengt Greipel, Lotto-Jumbo met vertrouwen in Groenewegen, Katusha is weer terug voor Kristoff, Orica met Ewan, Direct Energie loodst Coquard naar voren. Cofidis aan de rechterkant van de weg met bijna de complete ploeg, in dienst van Bouhanni. Ook Bora en Quickstep proberen naar voren te komen. Er wordt flink geduwd en gekwakt om voorin te komen en vooral voorin te blijven.
Bij de koplopers is geloof volledig weg en wordt er slag om slinger gedemarreerd om de ontsnapping nog wat te rekken, maar het peloton heeft al zicht op de vijf overgebleven mannen. Hansen en Dunne zijn dan al gegrepen. Sütterlin ziet het nutteloze in en laat zich inlopen, de tussensprintentrui is binnen, nu handhaven in het peloton en er zit plek in de top van de rangschikking in. Gougeard dan nog maar eens en de anderen geloven het wel. Met nog 7 kilometer te gaan worden Skujins, Baugnies en Laengen bijgehaald. De sterke Gougeard houdt het nog 2 kilometer langer vol, maar moet dan ook capituleren. Het peloton op volle snelheid en er is geen enkele ploeg die kan controleren. Het tempo ligt ook te hoog om nog weg te kunnen rijden; Kristijan Koren (Cannondale) doet nog een poging, maar meer dan 10 meter krijgt hij niet. Na de boog van de drie kilometer verdwijnen de klassementsploegen wat naar de achtergrond, het grootste gevaar op tijdsverlies is enigszins geweken. Cofidis komt wat vroeg in blok naar voren en met een kilometer te gaan is de ploeg weer weg van het voorplan, DimensionData zit goed gegroepeerd, Greipel wordt gebracht, Bouhanni probeert zich met een ploegmaat voorin te handhaven, maar raakt ingesloten.

De eindsprint

De laatste bocht ligt op 800 meter van de streep, vanaf deze weg begint de weg licht op te lopen. Een renner van Orica duikt als eerste de laatste rechte lijn in, gevolgd door een renner van Katusha, dan drie man DimensionData. Cavendish heeft er dus nog twee voor zich uit, dan twee man van de Belgische Lotto in het wiel: Greipel met Debusschere achter zich en daarachter is het dringen in de bocht, Kristoff moet remmen en verliest wat plaatsen; Ewan zit heel ver en er vallen al her en der wat gaten in het peloton.
De Orica man op kop is Luka Mezgec en hij gaat nog vol op de pedalen staan om de snelheid er in te houden, niet wetende dat Ewan in een kansloze positie zit; Sven-Erik Bystrom zit in het wiel, maar de jonge Noor is meer aan het omkijken waar Kristoff zit. Gibbons komt dan opzetten met Renshaw en Cavendish in het wiel, Mezgec en Bystrom naar de kant; Gibbons trekt niet hard genoeg door waardoor het lint achter hem weer een bolletje wordt, een aantal sprinters raakt hun mooie uitgangspositie kwijt terwijl er sprinters van achteruit weer naar voren kunnen komen. Debusschere met Greipel in het wiel komen over het DimensionData treintje heen, Renshaw probeert nog het duel aan te gaan met Greipel om het wiel van Debusschere, maar het Lotto-Soudal duo heeft veel meer snelheid. Renshaw perst er nog een tussensprintje uit om ‘Cav’ in het wiel van Greipel af te zetten, Bouhanni heeft plots een goede uitgangspositie verkregen en zit in het wiel van Cavendish. Maar hij heeft moeite om dat te houden en moet een meter laten; Petit brengt met een indrukwekkende versnelling nog Coquard naar voren, maar dat is wat laat. Debusschere met een zeer goede lead-out; Greipel gaat de sprint aan, Cavendish aan het wiel, dan valt er al een gat op de rest. De grinta is van het gezicht van Greipel af te lezen; hij wil hier winnen. Cavendish probeert nog uit het wiel te komen, maar hij komt er niet meer langs. Andre Greipel pakt revanche op deze mooie aankomst in Kopenhagen, hij verslaat Cavendish met een fietslengte, daarachter is het Coquard die van ver nog de derde plaats pakt en misschien wel de snelste sprint rijdt. Hij klopt een verrassende Alaphilippe die vierde wordt en Colbrelli is nog net sneller dan Bouhanni. Swift, Degenkolb, Vakoc en Bettiol maken de top10 vol. Aan de uitslag is te zien dat het toch een lastigere aankomst was dan gedacht. In het peloton zijn de nodige gaten gevallen in de slotkilometers, blauwe trui drager Bohli zat precies achter een flink gat. Het lijkt er op dat hij zijn trui kwijt is. Dan is het afwachten wie er voor de breuk zat. Greipel pakt tien seconden bonificatie met zijn zege, maar dat is net niet genoeg om de leiding over te nemen. Het is Jonathan Castroviejo die de trui pakt, de nummer twee van gisteren zat wel in het voorste deel en is op de honderdsten uit de proloog beter dan Greipel. Greipel mag toch nog een trui komen ophalen op het podium, de puntentrui is door zijn etappezege wel voor de ‘Gorilla’. En zoals gezegd is de eerste puntentrui voor Jasha Sutterlin. Een mooie dag voor Movistar en Lotto-Soudal. Een minder mooie dat voor Lotto-Jumbo, de groep met kopman Roglic komt binnen op meer dan 5 minuten en dat betekend einde klassementsambities voor de Sloveen.

Uitslag etappe 1: Kopenhagen-Kopenhagen

1 Andre Greipel (Lotto-Soudal)
2 Mark Cavendish (DimensionData)
3 Bryan Coquard (Direct Energie)
4 Julian Alaphilippe (Quickstep)
5 Sonny Colbrelli (Bahrain)
6 Nacer Bouhanni (Cofidis)
7 Ben Swift (Team Emirates)
8 John Degenkolb (Trek)
9 Petr Vakoc (Quickstep)
10 Alberto Bettiol (Cannondale)
11 Dylan Groenewegen (Lotto-Jumbo)
12 Sondre Holst Enger (Ag2r)
13 Rui Costa (Team Emirates)
14 Sam Benett (Bora)
15 Moreno Moser (Astana)
27 Koen de Kort (Trek)
36 Jonathan Castroviejo (Movistar)
66 Tom Bohli (BMC) +0:07
Groep Roglic +5:48
176 (laatste) Lasse Norman Hansen (Aquablue) +7:25

Klassement na etappe 1
1 Jonathan Castroviejo (Movistar)
2 Andre Greipel (Lotto-Soudal) +z.t.
3 Michael Matthews (Sunweb) +0:01
4 Mads Wurtz Schmidt (Katusha) +z.t.
5 Bryan Coquard (Direct Energie) +0:02
6 Geraint Thomas (Sky) +0:03
7 Mark Cavendish (DimensionData) +z.t.
8 Ion Izagirre (Bahrain) +0:05
9 Matthias Brandle (Trek) +z.t.
10 Tom Bohli (BMC) +z.t.
11 Bob Jungels (Quickstep) +z.t.
12 Edvald Boasson Hagen (DimensionData) +0:06
13 Ruben Guerreiro (Trek) +0:07
14 Magnus Cort-Nielsen (Orica) +z.t.
15 Jasha Sutterlin (Movistar) +z.t.
25 Martijn Keizer (Lotto-Jumbo) +0:10
176 Lasse Norman Hansen (Aquablue) +7:35

Puntenklassement
1 Andre Greipel 50
2 Mark Cavendish 40
3 Bryan Coquard 35

Tussensprintenklassement
1 Jasha Sutterlin 26

Nou, Roglic kan z'n klassement wel opbergen. Tenzij ze hem een keer weg laten gaan en hij dichterbij kan komen. Moet dan wel voordat de tijdrit wordt verreden.

'@mph 88 de Moezelrondvaart komt er nog, maar zal waarschijnlijk samen met de Scottish Cycling Tour gepresenteerd worden in september (gelet ik dan vakantie (en tijd) heb).

2e etappe Ronde van Scandinavië Roskilde-Faaborg 172.4 km

De start van de tweede etappe is in Roskilde. De stad nabij Kopenhagen is vooral bekend van het jaarlijkse festival. In de Middeleeuwen was Roskilde zelfs een tijdlang hoofdstad van Denemarken. Iets recenter was Roskilde al eens aankomstplaats in de Ronde van Scandinavië; in 2010 won Gerald Ciolek hier de sprint. Hij klopte Hutarovich en Steegmans. Drie renners die allen (te) vroeg hun carrière beëindigd hebben. In 2012 was Roskilde startplaats van de slotetappe naar Frederiksberg. Deze keer gaan de renners westwaarts, naar Faaborg. Een vlakke rit over iets meer dan 172 kilometer. De Ronde deed Faaborg nog niet eerder aan. De rit van het eiland Sjaelland naar het eiland Fyin is volledig vlak. Een uitgelezen kans voor de sprinters die gisteren naast de hoofdprijs grepen om zich te revancheren, of kan Andre Greipel nog een keer de zege pakken?

Tegenwind

Het is aangenaam koersweer vandaag, een graad of 19, maar wel een hele dag tegenwind voor de renners. Net als gisteren is Lasse Norman Hansen (geboren in Faaborg) de eerste aanvaller van de dag. Maar net als gisteren is de Deen weinig succesvol. Na nog een paar mislukte aanvalspogingen is het na 15 kilometer wel raak. Matteo Bono (Emirates), Mark McNally (Wanty), Angelo Tulik (DirectEnergie), Matthew Brammeier (Aquablue) en Nico Denz (Ag2r) vormen de kopgroep van de dag. Best geplaatste renner in de kopgroep is Mark McNally, hij staat op 20 seconden van Castroviejo. Gisteren kwam hij binnen in de groep op 7 seconden. Angelo Tulik staat op 47 seconden en de anderen al op meer dan een minuut, zij kwamen gisteren dus al op enige achterstand binnen. Opvallend is dat DirectEnergie een man mee in de aanval stuurt, ondanks een knappe derde plaats van Coquard gisteren.
De ploeg van leider Castroviejo op kop van het peloton. Maar onder leiding van paarsetruidrager Jasha Sutterlin laten zij het gat flink oplopen. Na 70 kilometer koers is de voorsprong al 8:42. Dan gaat DimensionData zich er toch maar mee bemoeien en begint de voorsprong te stabiliseren. Na 63 kilometer ligt in het stadje Slagelse de eerste tussensprint van de dag. McNally heeft zijn zinnen gezet op de secondes en de punten bij de tussensprints, Tulik dringt nog aan, maar McNally is sneller. Brammeier sprintte ook mee en pakt de laatste punten. De tweede tussensprint ligt midden op de 18 kilometer lange Storebaeltsbrug, die de eilanden Sjaelland en Fyin verbindt. De boog van de sprint is al ver van te voren te zien en Tulik verkijkt zich er flink op, de Fransman gaat veel te vroeg aan en valt stil. Ook de flinke tegenwind zal een rol spelen. McNally komt er eenvoudig overheen, Brammeier zet ook nog aan, maar McNally pakt ook de tweede sprint en wederom de drie seconden, voor Brammeier en Bono is zelfs nog derde. Niet veel later volgt ook de derde tussensprint, deze ligt na 125 kilometer in Odense. Odense was al negen maal start en/of aankomstplaats in de Ronde, nu dus slechts een doorkomst en een tussensprint. Hoewel, sprint, McNally heeft even een rondje langs zijn medevluchters gedaan en mag daarna ook de derde tussensprint als eerste passeren. McNally heeft de negen seconden binnen en ook de maximale score van 30 punten; daarmee is de Brit verzekerd van de tussensprintentrui.

Zijwind

Bij de tussensprint is het nog een kleine 50 kilometer te gaan tot aan Faaborg, de coureurs buigen hier linksaf en krijgen daardoor de wind in flank. De voorsprong van de koplopers is door het werk van DimensionData gedaald tot 6:30. Het peloton slaat ook linksaf en BMC komt naar voren, ook Katusha, Sky en FDJ melden zich plots voorin; het tempo gaat omhoog. Mogelijk leidt een angst voor waaiers ertoe dat de klassementsmannen hier voorin willen zitten en schiet het tempo omhoog. De waaiers komen er niet en het wordt weer wat rustiger in het peloton. De voorsprong van de koplopers is echter wel hard gedaald, in iets meer dan 10 kilometer is er bijna 2 minuten afgereden. De onrust mag wat weg zijn, Sky en BMC blijven strak tempo rijden. Maar de koplopers lijken vervolgens wat de verdapperen. De voorsprong verdwijnt niet meer zo snel, de koplopers hebben dan wel de hele dag tegenwind, de voorsprong van bijna 9 minuten hebben ze cadeau gekregen van Sütterlin. Met nog 25 kilometer te gaan is de voorsprong nog steeds 4:00. Dat gaat er plots goed uitzien voor de kopgroep. Tot op 10 kilometer van de meet loopt het heel lichtjes op, daarna is het in licht dalende lijn naar Faaborg. In de laatste kilometers nauwelijks lastige passages of scherpe bochten, slechts een rotonde op 1 kilometer van de streep.
McNally doet overduidelijk de langste en de meeste kopbeurten bij de koplopers. De anderen slaan af en toe eens een beurt over. McNally heeft natuurlijk ook het meest te winnen als de kopgroep weg blijft: de blauwe leiderstrui. Hij is al zeker van de paarse tussensprintentrui, maar een leiderstrui is natuurlijk ook mooi. Nog 15 kilometer en de voorsprong is teruggelopen tot 2:30 minuten. Lotto-Jumbo en Katusha zijn DimensionData komen helpen, de klassementsploegen zijn wat van de voorgrond verdwenen nu de sprintersploegen alle zeilen moeten bijzetten om de koplopers terug te halen. Opvallend is dat Lotto-Soudal zich afzijdig houdt en dat Andre Greipel vrij achterin het peloton zet, gokt Lotto-Soudal dat de anderen het wel oplossen of heeft Greipel een probleem?
Voorin wil McNally meer steun, de voorsprong begint terug te lopen, Brammeier, Denz en Tulik zijn bereid wat meer werk te doen; Bono laat de anderen nog vaak inschuiven. Nog maar vijf kilometer te gaan en de voorsprong is nog steeds anderhalve minuut. De samenwerking voorin is nog steeds goed en dus lijken de vijf onderling te mogen gaan strijden voor de ritzege.

Strijd om de ritzege

Op papier is Angelo Tulik misschien wel de snelste man voorin, de 26 jarige Fransman is een belangrijke schakel in de sprinttrein van Coquard, maar ook Matthew Brammeier moet niet onderschat worden, de geboren Engelsman kan aardig rap aankomen, vooral in een klein groepje. McNallly is normaalgesproken best rap, maar de vraag is of hij mee zal strijden voor de dagzege. Bono staat niet direct bekend om zijn sprint en de grote onbekende is eigenlijk Nico Denz. De 23 jarige Duitser lijkt op basis van zijn uitslagen niet direct over een grootste sprint te beschikken.
Met nog twee kilometer te gaan begint de samenwerking toch wat te stokken voorin. McNally wil het tempo er natuurlijk in houden en ook Denz en Tulik komen nog overnemen. De verwachte aanval van Bono komt op 1500 meter van de meet, van achteruit, maar de rest heeft het snel in de gaten, Brammeier reageert, Tulik en Denz mee en ook McNally sluit weer aan. Bono nog een keer van kop af, maar iedereen is alert. Het valt nu echt stil, McNally weer naar de kop en hij versnelt nog eens; Brammeier laat het gat vallen en plots is McNally alleen; wie gaat het dichtrijden? Denz naar de kop en hij rijdt het gat met McNally weer toe; nog 800 meter te gaan. Tulik neemt nog over, maar het tempo gaat niet echt omhoog. McNally gaat dan maar van ver de sprint aan, want het peloton is wat dichter gekomen. Ze gaan de koplopers niet meer bijhalen, maar de Wanty coureur heeft in ieder geval elf seconden voorsprong nodig om leider te worden. Brammeier wederom goed op het wiel, dan Tulik, Denz en Bono op zijn vertrouwde laatste positie. Op 300 meter gaat Denz plots aan, Denz met een krachtige versnelling en hij slaat een gat op de anderen, Brammeier gaat dan wat eerder dan gewild de sprint aan, Tulik zit op rozen in het wiel. McNally heeft geen versnelling meer in de benen en laat lopen, ook voor Bono gaat het te rap. Denz heeft nog steeds een paar meter voor, Brammeier komt ook niet veel dichter, wanneer gaat Tulik uit het wiel komen? Tulik probeert uit het wiel van Brammeier te komen, nog 100 meter en nog steeds de voorsprong voor Denz. Tulik komt nog opzetten, Brammeier probeert de aanval af te slaan. Denz heeft nog steeds zijn voorsprong, hoewel de twee nu toch wat meters goedmaken. Maar ze gaan te laat komen, Nico Denz wint de tweede etappe in de Ronde van Scandinavië. De kopgroep haalt het en Denz verrast zijn medevluchters door vroeg aan te gaan. Tulik en Brammeier stranden aan het achterwiel van een dolgelukkige Denz, Tulik heeft nog net zijn wiel iets eerder over de streep gedrukt dan Brammeier. Bono is vierde en McNally komt op een paar seconden als vijfde over de streep.

Het peloton is toch nog behoorlijk dichtbij gekomen in de slotfase en heeft de streep ook al in zicht, de seconden tikken echter weg in het voordeel van McNally. Renshaw gaat de sprint aan en Cavendish komt daar op het juiste moment uit, Kristoff dringt nog aan, maar komt er niet meer overheen; Cavendish dus 6e en dat op 24 seconden van ritwinnaar Denz. Kristoff 7e, ook Coquard wederom goed voorin en Ewan zit er beter bij dan gisteren. Geen Greipel voorin en daardoor neemt Cavendish de puntentrui over. McNally pakt dus de leiderstrui en heeft morgen een voorsprong van 10 seconden te verdedigen op Castroviejo. McNally pakt ook de tussensprintentrui, maar Sutterlin mag het tricot morgen nog een dagje om zijn schouders dragen.

Uitslag rit 2: Roskilde-Faaborg

1 Nico Denz (Ag2r)
2 Angelo Tulik (DirectEnergie)
3 Matthew Brammeier (Aquablue)
4 Matteo Bono (Team Emirates) +0:02
5 Mark McNally (Wanty) +0:03
6 Mark Cavendish (DimensionData) +0:24
7 Alexander Kristoff (Katusha)
8 Bryan Coquard (Direct Energie)
9 Caleb Ewan (Orica)
10 Sam Bennett (Bora)
11 Dylan Groenewegen (Lotto-Jumbo)
12 Mark Renshaw (DimensionData)
13 Sondre Holst Enger (Ag2r)
14 Jens Debusschere (Lotto-Soudal)
15 Michal Kolar (Bora)
31 Koen de Kort (Trek)
41 Jonathan Castroviejo (Movistar)
176 Jose Mendes (Bora) +2:12

Klassement
1 Mark McNally (Wanty)
2 Jonathan Castroviejo (Movistar) +0:10
3 Andre Greipel (Lotto-Soudal) +z.t.
4 Michael Matthews (Sunweb) +0:11
5 Mads Wurtz Schmidt (Katusha) +z.t.
6 Bryan Coquard (Direct Energie) +0:12
7 Geraint Thomas (Sky) +0:13
8 Mark Cavendish (DimensionData) +z.t.
9 Ion Izagirre (Bahrain) +0:15
10 Matthias Brandle (Trek) +z.t.
11 Tom Bohli (BMC) +z.t.
12 Bob Jungels (Quickstep) +z.t.
13 Edvald Boasson Hagen (DimensionData) +0:16
14 Ruben Guerreiro (Trek) +0:17
15 Magnus Cort-Nielsen (Orica) +z.t.
25 Martijn Keizer (Lotto-Jumbo) +0:20
176 Hugo Hofstetter (Cofidis) +8:14

Puntenklassement
1 Mark Cavendish 60
2 Mark McNally 55
3 Bryan Coquard 52

Tussensprintenklassement
1 Mark McNally 30
*2 Jasha Sutterlin 26