Ik lees hier ergens dat van veel bergetappes de slotklimmen niet zo steil zijn. In mijn ervaring zijn die percentages in de Vuelta vaak niet zo bijster interessant.
In Spanje zitten de meest onregelmatige klimmen van de 3 grote rondes. Kan zomaar zijn dat in een klim van 12 km á 6% er 4 kilometer aan 13% geklommen moet worden met uitschieters naar 18%.
na een verschrikkelijk slechte Tour..laad ik me weer op voor de vuelta (zeker met de start in Nederland). Zo te zien en te lezen een a-typische vuelta. Relatief echt vlakke sprints, bijna geen muren, de hoogtemeters (bijna niet boven 2000m)etc... Maakt het ook leuk...
Zo op het oog ook best een vuelta voor Remco (GOD)....maar of ik dat aandurf...
Nog wel een lichtelijk trauma van zo'n openings TTT in de Vuelta. Zat in 2019 ook volle bak op de TJV trein in het kader van een goed begin is het halve werk. Tot een plaatselijk kind de koers saboteerde met een opblaasbaar zwembadje en uitgerekend Astana de rit won.
Na de Tour te zijn geeindigd op ongeveer plaats 1000 heb ik 1 ding geleerd... Ik heb het volledig gehad met aanvallers, ten eerste is het al een grote gok wanneer de vlucht al voorop blijft en ten tweede moeten jouw aanvallers dan ook er nog bij zijn. Klimmers, punchers, sprinters en misschien een toptijdrijder en een paar renners voor teampunten, iets anders komt er niet meer in mijn ploeg. Check maar eens de rangschikking van de scorito punten voor de tour...
Omdat we morgen weer mogen, wil ik vast de naam Roger Adrià droppen. Niet omdat ik iets van hem verwacht, maar omdat ik benieuwd ben naar zijn pickrate wanneer hij hier maar vaak genoeg benoemd wordt in combinatie met het woord must-have. Dit natuurlijk onderbouwd met Strava-ritten waar hij alle KOM’s uit de boeken rijdt, interviews in Spaanse kranten waarin zijn ploeg het volste vertrouwen in hem uitspreekt en Twitter-DM’s waarin hij belooft om zowel voor de bergtrui als de puntentrui te gaan strijden. Viva Adrià!
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.