HET VERVOLG VAN WORDT VERVOLGD

Ondertussen op de WF-redactie, een modulaire bouwkeet naast Sportcomplex De Toekomst in Amsterdam Zuidoost. Bij Wielerflits rommelde het al een tijdje, omdat redacteur Taco Cock communicatieman van Red Bull-Cervélo was geworden, zelfs al toen die ploeg nog Hubo-Pisma heette.

Dat was een fatale beslissing geweest. Het mediapartnerschap tussen WF en de wielerploeg had alleen maar ellende veroorzaakt. Cock was de hele tijd bezig met mediatraining van assistent-ploegleider Eddy Duits, en dan nog zei die alleen iets als de koers al was afgelopen.

Cock was ook vergeten door te vertellen aan ploegbaas Reinhard Mugge dat er een Saudische hoofdsponsor was aangetrokken. Dat kon natuurlijk niet voorkomen worden, maar blij met Cock was Mugge niet.

En dan de redactie zelf. Maxim was door het vertrek van Cock overwerkt geraakt. Hij vergat essentiële zaken des levens, zoals het bestaan van Carlo Nasi en diens invloed op de culturele sector in Nederland en ver daarbuiten.

De Siciliaans-Arabische stagiair Karim far Niente zat de hele dag op de WF-chat, terwijl hij stukjes moest tikken; hij volgde alleen de Italiaanse koersen, en Youri en Maxim kregen ruzie over wie er in de bouwkeet moest blijven, en wie op locatie mocht.

Dumas had dus geen probleem een beetje te stoken, toen de tijd rijp was. In feite wist hij al genoeg toen hij een foto van de bouwkeet zag. Dus Dumas was binnen de kortste keren hoofdredacteur. Martin van den Bosch zag hem zelfs wel zitten.

Hij wist echter niet dat Jean Dumas van de Franse slag is. Sowieso zette Dumas de vuilnisbak pas buiten als de afvaldienst al was geweest – de reden van zijn echtscheiding, ook zijn wielerkennis kwam volledig van PCS en familieroddels uit Zeeland.

OK, hij stak niet zijn hoofd uit het raam om te kijken of de renners er al aankwamen, je moet niet overdrijven in Amsterdam Zuidoost, maar een topjournalist, die werkt op locatie bij het NK Tijdrijden, en ziet daar een Engels kenteken, en vraagt aan een voorbijganger welke renner er uitstapt.

Daar was Dumas veel te lui voor. Hij had zelfs een eindredactrice aangetrokken. De slimme Dumas had Van den Bosch weten te overtuigen. 'Als ik nu niets betaald krijg en een betaald redacteur door een stagiair is vervangen heb je al 2 fte bespaard. Ik heb een eindredactrice nodig'.

Dumas had Griet Beverwijk op het oog, een docente handwerken op het Jan Simon Minkema College in Woerden. Zij freelancete wat als wielerverslaggever in het Groene Hart. 'Dan heb je gelijk wat diversiteit op de redactie', zei Dumas tegen Van den Bosch.

Die knikte instemmend, hij kende bovendien de school. 'Vraag wel om een VOG', zei Martin. Dat deed Dumas dan maar, en zij had een niet helemaal brandschoon blazoen. Sowieso had Dumas Martin niet verteld dat de nieuwe eindredactrice als Dikke Vrouw bekend stond op de chat.

Beverwijk had echter een metoo-affaire veroorzaakt op het KNWU-kantoor in Woerden - iets met dickpics. Dumas kon niet goed lezen of Beverwijk nu dader of slachtoffer was, en gooide de brief weg. VOG was OK, zei hij tegen Martin.

Zo, de eindredactie is geregeld, zei d'n Jean, en hij kon weer buiten de deur piesen. 'Eat your heart out, Eddy Duits. Back to ze Kommentators!, bralde hij in de Aygo op weg naar Zeeland. Hij moest sowieso een bolleke De Koninck gaan drinken met zijn beter betalende Antwerpse opdrachtgevers.

Met onze vrienden Clemens en Thomas ging het ook minder. Den Ham had bijvoorbeeld al vier keer getolereerd dat Thomas tijdens de voorbereiding op de monstergravelrace Unbound op het laatste moment afhaakte.

De ene keer had Thomas geen zin om te trainen, terwijl de heren al op locatie waren in Kansas, Ustated Nites; de andere keren had hij corona, en iedere keer na een lange voorbereiding precies op het moment supreme.

De vijfde keer maakte Den Ham, die renners met namen als Slik en Havik kon bijhouden, en ze er in de training afreed, een gebbetje. 'Bij de dames heb je nooit last op het moment supreme'. Dat viel dit keer volledig verkeerd bij Thomas.

'En jij dan, jij moet over het tuinhek klimmen als je te laat thuis komt', omdat Tess je heeft buitengesloten'. En ik rijd helemaal niet bij de Dames, sukkel. Bovendien is het moman suprème en geen moment supriem. Je lijkt Traksel wel.

Als een keeshond met de staart tussen de benen droop Clemens af. Er brak iets bij onze trouwe vriend, een vriendschap die eenzijdig was. En vriendschap is voor mannen even belangrijk als de liehiefde. En als je dat beseft ...

'Alles, alles deed ik voor hem', zei Clemens begin juni van het Jaar des Heren 2026 tegen zijn vrouw. 'Kaartjes regelen voor AZ-Ajax. Een uitwedstrijd van Feyenoord bij Oetlul Galati, ik had het voor hem gedaan'.

Mevrouw den Ham knikte instemmend. 'Ik ga niet naar de Tour, ik ga lekker gravelen in Oklahoma'. 'Zet je wel de vuilnisbak buiten, Clé', was het antwoord. Als Droopy sleepte Clemens de kliko naar de voorzijde van zijn huis in de bloemkoolwijk der bloemkoolwijken, Alkmaar-Noord.

Ondertussen zat de Beffer in een kroeg bij het Amstelveld zijn zonden te overdenken. Hij ging weer bij pa en moe wonen. Even ging het door zijn hoofd Duchateau te vragen voor een comeback, maar die schudde al minzaam nee bij de eerste Red Bull & Smirnoff.

Pimhaar kwijt, Clemens kwijt, Duchateau had feitelijk de leiding in de relatie met Alexis. Ze moeten altijd mij hebben. Wie zou hij bellen? Eerst maar eens Beverly Hills Drive proberen, daar woonden goeie mensen.

'Hai', zei Gabrielle verschrikt toen ze opnam. 'Waarom bel je mij op mijn mobiel?' 'Weet ik niet', zei Thomas. 'Ik had zin om je te bellen'. 'Richard is er niet', die zit in Saudi-Arabië voor een vastgoedbeurs'. 'O', zei Thomas, en hing toen op.

'Ik ga de Flits bellen'. Onder WF stond in zijn contactenlijst echter alleen het mobiele nummer van Taco Cock, en die werkte nu voor Red Bull-Cervélo. Bij de Flits moesten ze sowieso niet veel van Thomas hebben, omdat hij de suggestie wekte dat wielrenners doping zouden gebruiken.

'Hé Taco, ik heb een verkeerd nummer gedraaid'. 'Hang maar snel op jongen', zei Cock. 'Ik zit in Saudi-Arabië op een vastgoedbeurs'. Tuuttuuttuut.

'Krijg nou tieten', dacht Thomas, en hij had niet eens een testosterontekort. 'De hele wielerwereld zit in Saudi-Arabië en ik weet van niets'.

Thomas vertrouwde niemand meer en had denkkracht nodig. Wie had hij nog over in zijn vriendenkring? Krankink, maar dat was een no go, want hij had denkkracht nodig. 'Verdomme, zit ik weer met die Dumas'.

'Jean, jongen. Ik zit met een problaim. De situatie is nijpond'. 'Je hebt Cindy Lauper in het echt gezien in Hollywood en nu wil je van een flatgebouw springen?', klonk het.

'Aan jou heb ik ook wat. Waarom heb je Pimhaar trouwens naar Zaanlander gestuurd?' 'Hij heeft nu tenminste zijn haar nog, terwijl jij de boel af wou scheren', zei Dumas. 'Ik heb hem trouwens ook aangeraden het schnabbelcircuit van de bedrijfslezingen in te gaan.'

Iets over terugvechten na tegenslag zeker. 'Ja, inderdaad. En die bedrijven betalen 3.000 euro per lezing van een ternauwernood bekende Nederlander. Als jij een lezing houdt komt alleen Mevrouw van Zetten uit Tiel'.

'Klotedumas', dacht Beffer. 'Je belt zeker voor die vastgoedbeurs in Saudi-Arabië?', zei Jean. 'Wat weet jij daarvan, Dumas?'

'Nou, er zijn twee scenario's. Of Storimans is bezig met een nieuwe sponsor voor jou, of hij is bezig met Red Bull-Cervélo'.

'En hoezo dat, dan?' 'Wel, de Saudi's willen de ploeg Mugge overnemen. Die heeft daar wel oren naar, zo schijnt, omdat Red Bull zich maar voor een jaar heeft verbonden, net als Eyewish'.

'Verdomme, kunnen ze niet wachten tot de Tour klaar is', Thomas was witheet en dat gebeurde niet snel. 'De wielersport en 1 augustus, dat weet jij toch Thomas?', zei Dumas. 'Dan zijn de renners al vergeven'.

Dekker belde de gebroeders Wrakhout, die zijn juridische zaken beheerden. 'Wat als Storimans overstapt naar een andere sponsor. Wat is dan mijn positie?'

'De renners zijn van mij', zei Marijn. 'Dus Storimans zal in dat geval sowieso met ons moeten onderhandelen. Maar de licentie van de ploeg is van hem, dus hij kan je ontslaan of meenemen'.

'Godgloeiende kutzooi', dacht Thomas. 'Maar geen zorgen, de renners zijn dus van ons. En Mugge zal niet zomaar zijn licentie samenvoegen met die van Richard'.

WORDT VERVOLGD

Thomas ging in zijn ploeg-Tesla rijden, 160 over de vijfbaans bij het pittoreske Nieuw Vennep. Hij reed zo hard dat hij geen tijd had voor te sorteren. Voordat hij het wist bevond hij zich op het eind van de A44 bij de Haagse Schouw.

Hij reed door Wassenaar, en veel te hard, een auto met een AA-kenteken kwam van links en bam!
Linkervoorkant in de kreukels, de zwarte AA-luxewagen leek niets te hebben. De chauffeur leek ook rustig en bekommerde zich vooral om Thomas.

De chauffeur gebaarde Thomas achterin de zwarte wagen plaats te nemen. En tot zijn verbazing zat daar een ontspannen Koning Willem Alexander. Die gebaarde de chauffeur te gaan rijden. Maar ik moet wachten op …

Dat is al geregeld, zei Wim Lex. We gaan een afzakkertje nemen. De chauffeur draaide om en parkeerde achter Huis ten Bosch. De Koning wist wie hij was. Een echte sportgek, dat was Thomas' geluk.

Hoe gaat het met u? Zei Thomas. Dat kan ik jou ook vragen, lachte de Koning. Nee, goed hoor, op een staatsbezoek naar België na heb ik een geruisloos bestaan.

Ik heb geen Amstel, dus het wordt iets minders, zei Alex. Opnieuw hilariteit. Het leek wel of deze heren bij elke zin moesten schaterlachen, was hier een bromance in de maak?

Ik zoek nog een sponsor, zei Thomas voor de grap. Eyewish ziet dubbel zeker, riposteerde de vorst. Hahaha. Mijn vrouw is boven en dat laat ik zo, vervolgde de Koning. De twee rolden bijna over het tapijt van de sjah van Perzië.

Zij was trouwens vandaag in Alphen a/d Rijn om bij de kledinggigant Zeeman te praten over circulaire economie. Zij willen daar van de oliegebonden kunstvezels uit Saudi-Arabië af en gaan volledig met duurzame materialen produceren.

Wordt wel een serieus gesprek nu, hè?, zei Thomas. Nee, vervolgde de Koning, ze zoeken nog een partij om sportsponsoring op te zetten. Zeeman is op zoek naar een wielerploeg, en niet Merijn, grapte de Koning.

Wat een toffe peer, dacht Thomas.

De volgende ochtend werd Thomas bij zijn ouders in Oost-Knollendam afgezet door de Chauffeur des Konings. Om 9.00 uur hadden WA en de Beffer na een rijkelijk ontbijt (o.a. de Gruyter vruchtenhagel) afscheid genomen. De Tesla zou worden gerepareerd en nagestuurd.

Thomas ging meteen naar bed, met corona. 's Avonds zou hij naar de ArenA. Hij had van Wim Lex vrijkaartjes gekregen voor De Poppers, een gelegenheidsband van de volkszangers Bernhard Jolig, Dennis Grace en Dolle Jan Junior, een homo uit Kudelstaart, een Jordanese halfbloed en een Volendammer.

WA kwam regelmatig aan het Rembrandtplein in het café van Dolle Jan, een vastgoedinvestering van de zanger en Jolig. De drie hadden regelmatig ruzie omdat Grace de vrouwen van Jan versierde waar diens moeder bij was.

Thomas trok zichzelf 's middags uit bed met het restant Androgel van Dr. Kam. Hij zou Storimans zelf gaan flessen. Hij belde Marijn Wrakhout. 'We moeten met onze ploeg naar Zeeman en dan bieden wij de hele toko aan voor 5 miljoen'.

'Dan moet Alexis niet de Tour winnen', zei Wrakhout, want dan zijn wij ons hele budget al kwijt met hem en de Strandhagenees'. De Wrakhouts hadden al eens geprobeerd een wielerploeg op te starten, maar dan zonder sponsor. Niet gelukt.

De Antwerpse diamantboer Fernand Meir was geïnteresseerd geweest als investeerder, maar alleen als Mitchell Croon, meervoudig Tourwinnaar van Joodse afkomst, zou worden gecontracteerd. De steden Tel Aviv en Jeruzalem zouden als sponsornamen op de shirts verschijnen. 'Two cities, one break'.

Het project, Hosannah 2.0 genaamd, was jammerlijk mislukt. Croon vroeg 4 miljoen en reed geen deuk meer in een pakkie boter. Dat bedrag werd alleen betaald indertijd aan de Italiaan Alessandro Squalo, maar dan door een Russische tycoon.

Wrakhout ging mee naar De Poppers, die een concert gaven ter gelegenheid van het 25-jarig huwelijk van het Koninklijk Paar. Door de slechte akoestiek van de ArenA konden de Thomas en Marijn elkaar nauwelijks verstaan. En de muziek? Nederlandstalige turbofolk begeleid door een bandoleon.

Zeeman-Castelli zou eenvoudigweg verrijzen op 1 januari 2027 met alle renners die nog onder contract stonden bij de Wrakhouts. Van Lieverlede had een doorlopend contract, net als de Strandhagenees, de gravelaar Pjotr Slik en de baanrenner Matthijs Havik.

Op het podium gingen Dennis Grace en Dolle Jan elkaar te lijf. De eerste was onlangs gearresteerd geweest bij de Hubo in de Jordaan, omdat hij een medewerker had aangevallen. Daarnaast hadden zij allebei twee minnaressen, en het waren dezelfde.

Het concert werd vroegtijdig beëindigd. Het publiek zwaaide boos met de witte gastendoekjes die ze verplicht moesten meenemen. Op station Bijlmer werd het een chaos, omdat iedereen tegelijkertijd naar huis wilde. De NS zette bussen in.

Thomas en Marijn hadden backstagepassen gekregen. Máxima droeg een creatie van de beroemde modeontwerper De Bouvier, een witte jurk in Volendammer dracht. Wim Lex glunderde op een afstandje; terwijl Wrakhout met Dennis Grace delibereerde over de wielersport complimenteerde de Beffer de Koningin met haar ensemble.

Grace wilde ook wel mee investeren in een wielerploeg, maar dan moest zijn zoon Sidney een contract krijgen. Wrakhout en Beffer kenden die alleen omdat ie blond was terwijl zijn vader een donkere huidskleur had, maar voor 2 miljoen wilde Marijn het risico wel nemen.

Ondertussen zat Clemens alweer in Zuid-Afrika voor een gravelrace. Hij had daar getraind met Croon, 300 km per dag met 40 gemiddeld. 's Avonds deden zij een wijntje in Stellenbosch, eentje maar. Jolig had er ook een huis, trouwens.

Nog ondertussener: op de redactie was ook de Italiaanse stagiair vertrokken. 'I am not a robot', had hij bij zijn vertrek gezegd. Hij mocht niet meer op de chat, want hij modereerde niet. Werken deed hij sowieso niet, maar dat gold voor alle chatters.

De vorige moderator flitste zelfs posts weg die niet over wielrennen gingen, maar vervolgens werd het hele Forum volgekalkt met topics over obscure jazz en gerookte haringfilet. Dumas vond dat geen probleem. Wielrenners luisterden dan wel geen John Coltrane, zij aten best weleens een broodje haring, al verzwegen zij dat voor hun diëtiste.

'Maar bij GSM word je ontslagen als je haringfilet eet', argumenteerde Maxim. 'Gelukkig heb ik mijn haar nog', dacht Dumas. 'Ik drink dan ook geen Amstel maar Belgisch kwaliteitsbier, en ik zit mij niet de hele dag af te rukken op een foto van Spekenbrink'.

Waar u misschien denkt dat de Beffer een moeilijk leven heeft, heeft u het mis. De Beffer doet wat pommade in zijn haar en daar gaat ie weer, pedaleur de charme. De redactie van WF, die heeft het pas echt zwaar.

En Bobbie Traksel, die heeft alleen 3 gelijkaardige poloshirts en een t-shirt met de opdruk Pedaleur de charme, terwijl hij dat nooit is geweest. Dat is hetzelfde als Dumas in een regenboogtrui, maar minder erg als masturberen ter ere van Iwan Spekenbrink.

Het werd tijd om de WF-site eens op te kuisen, maar de redactie bestond nu nog uit 2 man en een paardenkop. Het idee was om de martelgang van het onsuccesvol inloggen en reCAPTCHA-puzzels die moeilijker waren dan de kwissen van chatter Theo, te vergroten.

Naar analogie van DigiD moest je je input na inloggen binnen 5 seconden verzenden, anders verscheen er opnieuw een reCAPTCHA-puzzel, anders denkt de redactie dat je een robot bent. WF zou een professioneel, gebruiksgericht bedrijf worden, zoals de Belastingdienst en ABN Amro dat ook waren.

Een sterk merk, en dat moet je bestendigen, had een eveneens in de bouwkeet gevestigd marketingbureau gezegd. De volgende stap zou een betaalmuur zijn. Dat zou die werkloze bezoekers leren.

Maar ze durfden niet, en het effect was averechts. Omdat je maar 5 seconden had om je post te plaatsen kreeg het Forum het karakter van een adhd-zelfhelpgroep. Als de chat buiten bedrijf was, verschenen er zelfs begroetingen als: 'Hallo met Frans' of 'Is daar iemand' op het Forum.

De redactie liep inmiddels gillend door de straten van Zuidoost, en het was al een half uur lopen voordat je een broodjeszaak had gevonden. Op een gegeven moment namen Martin en Youri hun zelfgesmeerde boterhammen maar mee, en zei de een tegen de ander: 'wat heb jij erop?'

U denkt misschien: de volgende stap is dat de vrouw van Den Ham vreemdgaat met de Beffer, maar er zijn ook normale mensen. Stabiele mensen, met een geregeld leven, al is dat dan meestal ver buiten de wielersport.

Tess den Ham had het niet makkelijk, nu haar echtgenoot 100% van zijn tijd in het buitenland aan het gravelen was. Maar in plaats van een huwelijkscrisis te veroorzaken, bracht zij Thomas en Clemens weer terug bij elkaar.

Ok, de Tour kwam misschien te snel, zei Thomas, maar je kunt wel helpen met de nieuwe ploeg. Uiteindelijk wil ik jou als hoofdploegleider hebben. Dus besloot Den Ham in de ploegleiderswagen te gaan zitten in de Tour.

De slimme Tess wist, dat Clé weinig haatdragend was van karakter, en Thomas toch dezelfde zou blijven. In het totale plaatje was iedereen gelukkiger met dan zonder elkaar. Ja, beste lezers: er zijn ook goede vrouwen.

En dat openbaart zich wanneer mannen er onderling niet uitkomen. Thomas had ook geen enkele moeite in de omgang met Clemens, ook al had die voorgesteld de versleten Mitchell Croon als meesterknecht te contracteren.

Dan grinnikte Thomas, die veel meer inzicht had. Croon zou namelijk al lossen voordat Fijntjes, zijn Zuid-Afrikaanse kopman bij Hosannah die steevast in het laatste wiel reed, naar voren zou kunnen worden gepiloteerd.

Ondertussen, het begint een platitude te worden, viste Dumas een croissant vanachter zijn koelkast. Hij had weer eens geen geld voor de weekendboodschappen. De Antwerpenaren betaalden 37,40 per persbericht over de Zeeuwse havens, en dat moest dan ook nog eens nieuwswaarde hebben. Dus bleef dat hangen op enkele stukjes in de week.

Weliswaar had hij nog geld op zijn rekening staan en zou de AH binnenkort openen, zodat hij eens goed kon ontbijten met een ovenfrikandel, in de tussentijd was het behelpen. De enige stabiele factor in zijn leven was een 14-jarige puber, maar die was meestal bij haar moeder.

De puberella was een nuchter, sociaal intelligent meisje met vriendinnen als Benthe en Lente, zoals het normale mensen betaamt. Af en toe kwam zij langs om de kliko tijdig buiten te zetten; dan kreeg zij van Dumas haar favoriete pizza Salami, of Yum Yum-noodles als er weinig geld was.

Er zijn meer sterke vrouwen in dit verhaal, zoals Manuela Verstraten, de partner van Erwin Pimhaar. Zij had Erwin opgepikt nadat die door de dood van broer Ron en zijn beschermheer ome Dick aan lager wal was geraakt.

Erwin was ook maar een Twent, die via een omweg in Hansweert, een voormalig schippersdorp vol alcoholisten, was terechtgekomen. Zoals jullie weten werd Erwin op de fiets gezet door ome Dick, een kroegtijgerende fietser, of eerder andersom.

Ome Dick had een binnenvaartschip, dat van Opa Pimhaar in Eefde was geweest, en waarop Erwin met zijn vader en moeder tijdelijk had gewoond in Zwijndrecht. Toen het minder ging met Dick had Gerard Pimhaar het gemeenschappelijke erfstuk weer aan zijn broer overgedaan.

Dick belandde uiteindelijk in het schippersdorp Hansweert, toen de sluizen nog bemand waren en er een levendige schipperscultuur in het dorp bestond. De kruideniers en kroegen voeren er wel bij. Dick woonde op het schip, een kleine rijnaak, en dat lag net buiten de sluizen.

De verbreding van het Kanaal door Zuid-Beveland was toen al aan de gang. Sowieso verdwenen daardoor de sluizen aan het andere eind van het kanaal, bij Wemeldinge, het gehele oostelijke deel van Hansweert ging ook tegen de vlakte.

Rijkswaterstaat bediende het nieuwe, verbeterde sluizencomplex sinds de jaren 90 op afstand, waardoor de schippers niet meer uren hoefden te schutten, en de verblijfscultuur in Hansweert verdween.

Met de schippers verdwenen ook de winkels en kroegen in het dorp, op een Sparretje na. Erwin verloor zijn sociale omgeving, met uitzondering van 1 missing link: Manuela.

Sinds de sluiting van de Hansweerter kroegen zocht Dick zijn heil in Goes, het uitgaanscentrum van de streek. In zijn stamkroeg te Goes leerde hij Manuela kennen, een Hansweertse van geboorte. Zij werkte zelf als barvrouw in Café het Veerhuis in Yerseke, en bezocht Dick af en toe op zijn boot.

Vanwege een iets te hechte relatie met haar stiefvader had Manuela een schizofrene stoornis ontwikkeld, maar net als de licht-geestelijk gehandicapte Erwin kon zij binnen een stabiele structuur goed functioneren, en zo vonden de twee elkaar.

De trouwe Erwin raakte niet van de leg als Manuela weer eens manische buien had, waarin zij werk als gastouder en barvrouw combineerde met een cursus professionele voetverzorging. Andersom was de praktische Manuela een reddende engel voor een jongen die af en toe met borden smeet om niets.

In feite was het een stabiele relatie. Manuela wist dat de agressie van Erwin zelfgerichte frustratie was, en hij deed haar geen vlieg kwaad. Zodoende had de relatie zich ontwikkeld, was Manuela kalmer geworden en reduceerde zij haar bestaan tot uitbaatster van een pedicuresalon.

Er kwam een huisje in Hansweert, aan de Kanaalweg, en na het overlijden van ome Dick, die verpleegd werd in de Korsakov-afdeling van Maria Terweel, stopte Erwin met fietsen en werd hij stratenmaker bij een aannemer in de Zak van Zuid-Beveland.

De volgende stap was een kind, een gemeenschappelijke wens. Maar het liep op niets uit. Hormonale behandelingen in het ziekenhuis wilden niet helpen. Na de herstart van Erwins wielercarrière besloten Erwin en Manuela te gaan adopteren.

Bij de Flits had men inmiddels ook afscheid genomen van Dumas, gewoon door hem dood te zwijgen. Voordat zijn permissies op de site waren ingetrokken probeerde Dumas nog wel een hoax-bericht te plaatsen dat Miguel Angel Lopez een massasprint zou hebben gewonnen.

'Straks roept die gek nog dat Lopez alle etappes gaat winnen in de Ronde van Colombia', lachten de redactieleden. Met uitzondering van Beverwijk, die lachte als een boer met kiespijn, of boerin zoals u wilt.

Griet moest ook nog modereren op de chat, dus ze liep al op hete kolen. De chat was weer een beetje gekalmeerd, nadat er een fase was geweest waarin niet duidelijk was of de mens achter de chatter zich niet in tweeën had gesplitst, lees: onder meerdere accounts opereerde.

Sommige chatters begonnen zelfs tegen zichzelf te praten met meerdere accounts, allemaal het gevolg van onduidelijke grenzen en regels. Neem nu een sport als korfbal, zulks heeft duidelijke grenzen en regels.

Het was een beetje vergelijkbaar met de theorie van Dumas over sterke vrouwen. Mensen als Tess den Ham en Manuela Verstraten waren niet seksgericht, maar relatiegericht. En dat gold ook voor de sport korfbal.

Met uitzondering van de G-teams kon iedereen daar gemengd douchen zonder kans op gedonder. Dat laatste betekent trouwens 'onweer' in het Vlaams-Nederlands, net zoals 'poepen' daar ook iets anders is.

Den Ham had inmiddels met Duchateau de leiding over de ploeg, inmiddels omgedoopt tot project Carte Blanche, omdat ook cosponsor Carte d'Or nog in de wachtkamer zat. Voordat Zeeman zich had gecommitteerd zou Castelli een roomwit shirt voor de Tour maken.

Dat kon ook een lapjestrui worden, als de sponsoren zich aansloten. Zeeman wilde wel vigeren onder het kopmanschap van Van Lieverlede, dan konden ze uitbreiden in België, maar Alexis had nog niet getekend bij de Wrakhouts voor een contractverlenging tot 1 januari 2029.

Wederom teveel bravoure bij de Wrakhouts. Zeeman wilde immers best akkoord gaan met het huidige jaarcontract, en Alexis was na gaan denken over de toekomst. Wat als ik podium rij in de Tour? Dan kan ik elders veel meer krijgen.

Ondertussen zat Beffer afwisselend in een loungetent in Bloemendaal of op Pinkpop, waar hij had afgesproken met Di Cabrio. Die reisde door Europa met zijn vriend Johnny Repp, een drankzuchtig acteur met een hobby als muzikant.

Repp was vrijgesproken van een metoo, en was op het laatste moment aan de line-up van Pinkpop toegevoegd. Griet Beverwijk zou eigenlijk ook gaan, maar omdat Repp kwam had ze haar kaartjes op Marktplaats gezet.

Meneer Beverwijk was even kwaad geweest, maar peuzelde toen weer braaf zijn quinoa-salade op. Alles beter dan zelf koken, en Griet was toch op dieet, dus de bier en hamburgers van Pinkpop konden node gemist worden.

Beffer trapte zelfs nog een balletje met Repp en Di Cabrio, achter het hoofdpodium. Wat hij niet wist, was dat Taco Cock hem in het geheim volgde. Die stond met een verrekijker op de top van de Wilhelminaberg, waar de Snow World Landgraaf tegenaan ligt.

Toen hij nog voor de Flits werkte, was Cock al eens mee geweest op een bedrijfsuitje van Hubo-Pisma, en dat was hier. Hij moest toen verzwijgen dat Roger Primus al zijn ploeggenoten een elektrische fiets had gegeven, maar dat werd later verklapt door Bram Koomen. Net als het feit dat Primus vroeger schansspringer is geweest.

Den Ham had inmiddels via Beffer het adres gekregen van Bernhard Jolig in Kaapstad, dan kon hij een winterstage regelen in Zuid-Afrika. De volkszanger met de hoge stem had niets met wielrennen, al vond ie Franse renners meestal wel appetijtelijk. Poursuivant moest dus uitkijken.

Al was Jolig ook al in de zestig, hij had er de kracht niet meer voor, zei hij. De ploeg mocht bij hem thuis in Kaapstad service course houden, in ruil voor Zeeuwse mosselen. 'Getver, dan hebben we die Dumas weer nodig', zei Beffer.

'Ik bied de mosselservice al aan bij Zaanlander', zei Dumas. 'De uitbaatster van De Sportvisser doet wel eens duathlons op Ibiza; daar gaat Zaanlander op winterstage, met mosselparty van de firma Adri & Zoon. Ik zou dit trouwens liever telefonisch afhandelen'.

Op een of andere manier werd iedereen paranoïde van Dumas. De eerste moderator van de chat flitste bijna alles van hem weg, en dacht toen dat Dumas Herbert Dijkstra was, omdat die de hele tijd zei: 'Waar zit Gesink?'

Bij de ontmoeting bleek het overigens wel mee te vallen, Dumas was Dijkstra niet, hij had ook maar één fout gemaakt als hoofdredacteur. Hij had Alpecin met Andrélon verward. Zijn dochter had hem daarop gewezen. 'Gelukkig heb ik m'n haar nog', dacht d'n Jean.

Drenthe zou trouwens nog een rol spelen. De Saudi's wilden op een geheime plek afspreken met Taco Cock, om de resultaten van zijn spionage-acties te monsteren. Storimans hadden ze al omgekocht, maar Beffer en de Wrakhouts waren stoorzenders.

Ze wilden namelijk niet verkopen aan Mugge, hoewel Van Lieverlede achter de rug van de ploeg om wel met hem had gesproken. Mugge wilde sowieso wachten tot na de Tour, de Saudi's niet.

Cock en Mugge spraken af met CEO Nasr al-Niom in de Evert ten Napel Arena, tijdens de nacompetitiewedstrijd Emmen – Almere City. De Saudi zat sowieso met Chinese gokkers in het Nederlandse voetbal, kon ie nog wat netwerken.

Het gesprek met Al-Niom was echter van korte duur. Taco had voorafgaand aan de wedstrijd Mexicaans gegeten, en de Evert ten Napel Arena trilde op de grondvesten. Ook rook het er naar ammoniak. De Saudi was not amused.

Mugge verontschuldigde zich voor Taco, die elders ging zitten, en bazelde iets over Bengaalse vuren en Groninger aardbevingen, maar de Saudi nam de benen. Chili con carne was haram.

Alle pogingen van Mugge om Al-Niom te contacteren liepen daarna op niets uit. Maar hij wist inmiddels van Taco dat Zeeman ook nog aan het twijfelen was over project Carte Blanche. Taco had nog goede contacten bij WF, en die hadden het doorgebriefd.

Op de chat werd het tuintje inmiddels succesvol gewied door Beverwijk, die de boel goed onder de knoet kreeg. De schermnamen Simon en Adam Yates werden verboden. Sidam Yates of Adon Yates, dat mocht wel. Martin knorde tevreden.

Het gaat nog steeds goed met je, toch Jean?

Dumas was inmiddels eigenaar geworden van een wielerlicentie. Procentueel zat de diepgevroren producent met meer geld in de ploeg Albert Heijn Zaanlander-Delta Products dan de grootgrutter, en Harco had de licentie opgeëist. Dat vonden Anema en zijn sponsoren prima.

Zij hadden zelfs zonder toelichting te vragen getekend, terwijl Dumas voor 51% licentiehouder was van de Stichting Delta Wielersport. Juridisch gezien kon de slimme Dumas zelfs zijn zwager weerstaan, als er problemen kwamen.

Op advies van Erwin werd Sportcentrum Het Ravijn in Nijverdal de uitvalsbasis van de ploeg. Niet echt halverwege Zeeland en Heerenveen, maar Anema zou de boel goed kunnen managen op deze manier. Daar had Dumas geen zin in, dus hield hij zich op de achtergrond.

Wel was er wat gedoe over de shirts, want eigenlijk zou de huisstijl van de schaatsploeg 1-op-1 worden overgenomen, met het logo van Delta Products eronder, maar Harco wilde een bloemkoolpizzabodem afbeelden op de rug. Vond Zaandam maar niks.

Die wilden alleen een wit logo van Delta Products. Ook daar deden de Zeeuwen water bij de wijn. Zij hadden bedongen dat zij ook op de schaatspakken kwamen te staan, en dat was eigenlijk evenveel exposure als de wielerploeg.

Ondertussen had de Wagner Group de Astana-ploeg opgedoekt in de failliete confederatie Rusland-Kazakstan, en boden ze kopman Blaskov aan bij verschillende topploegen. Zaanlander zocht nog een rondekopman, had hun zegsvrouw gehoord.

Dat was niet waar, het vrouwenteam had weliswaar een rondekopvrouw, de vijfvoudig Olympisch kampioene schaatsen Monique Nouten-Casagrande, de herenploeg was compleet geformeerd rond VDP.

Maar de zegsvrouw van Wagner was de voormalig Rusland-correspondente Katja de Graaf, en het schuurtje van Dumas, hij zat in de schaduw op een warme junidag toen hij het hoorde, was meteen wit, zodat hij het niet meer hoefde te verven.

Blaskov was een seizoen lang geschorst geweest, maar was in 2025 teruggekeerd onder President Prigosjin, nadat de Vrede van Rostov was getekend, en Russische renners weer werd toegestaan te koersen in het buitenland. Blaskov reed uitstekend in de Vuelta, en wist daarbij de Fransman Sivakov van het podium te rijden.

België was inmiddels ook uiteengevallen, naar analogie van de jonge Russische confederatie van Prigosjin. Dumas bevond zich in juni 2026 voor een korte vakantie in Fritsegger in Duitstalig België, en kon de grens niet meer over. De gezamenlijke Belgisch-Nederlandse krijgsmacht had een blokkade opgeworpen bij het Drielandenpunt.

Op de grenscol van het Koninkrijk der Nederlanden, waar menig cyclotouristisch wielergevecht was uitgevochten in het begin van de eeuw, kon hij met zijn racefiets niet meer de grens over. In het dorpje Fritsegger vond hij een Franstalige weduwe om bij te overnachten.

Dumas kon als Nederlander onderduiken bij deze Jacky, die haringijs verkocht om haar loyaliteit aan Willem Alexander duidelijk te maken. Verder had zij alleen nog een rantsoenvoorraadje Corned Beef Wellington van de Colruyt in Kelmis, ontvreemd door haar Vietnamese vriend.

In Fritsegger waren nu 3 dissidente burgers, sinds de Oostkantons zich hadden afgescheiden van Wallonië: Jean, Jacky en de tandeloze Vietnamees die bij haar inwoonde. Deze Nguyen had een zoontje dat hij aan Dumas aanbood. Geef Anh een toekomst in Nederland, smeekte hij.

Bij Aken was een mogelijkheid de grens over te steken, en zo weer Nederland in te geraken, zei de Vietnamees. Jacky en Nguyen bleven achter. Het driejarige jongetje ging zonder slag of stoot mee met Jean, die na 10 jaar nog steeds de kinderstoel niet uit de Aygo had verwijderd. Die deed het nog, zij het onder de kotsvlekken.

Dumas slalomde langs de achtereenvolgende grenscontroles in Kelmis en bij Bocholtz. Veel deed de Duitse politie niet om hem tegen te houden, en de Nederlanders ook niet. Dus gaf hij gas bij de weer in gebruik genomen douaneposten.

Wel werd Dumas eenmaal in Nederland staande gehouden door de marechaussee, die al het snelwegverkeer via de randweg Parkstad omleidde. Jean had voor 3 dagen Androgel in zijn toilettas en een Vietnamees jongetje zonder identiteitsbewijs achterin, maar na vertoning van zijn verlopen paspoort kon hij gewoon doorrijden.

Langs de Randweg bij de afrit Kerkrade-Zuid stonden twee lifters. Van een afstandje leek het een homokoppel, maar het waren de Hollywoodacteurs Di Cabrio en Repp. Dumas stopte om een praatje te maken.

Di Cabrio zei niet te weten waar hij was, hij leek een dagenlange LSD-trip te hebben gehad. Nu was het zo dat Pinkpop was afgebroken in verband met de crisis in de Oostkantons, en die naam kende hij wel. Repp zei niets, hij bibberde en hield Orlando's hand vast als een kind.

Jean had maar 1 plaats over in de Aygo, die volgestouwd was met bagage. 'Ik kan 1 man een lift geven, maar als jullie samen willen blijven: gewoon blijven lopen langs de Randweg tot aan de volgende afslag, en dan de borden Megaland volgen'.

Hand in hand vervolgden Di Cabrio en Repp hun weg over de vluchtstrook. Dumas vervolgde zijn weg met een glimlachend Vietnamees jongetje op de achterbank. Bij de Vlaamse grenspost werd helemaal niet gecontroleerd. Vlaanderen had zich al bij Nederland gevoegd.

Om kosten te besparen belde Dumas voor de zekerheid nog in Nederland met Erwin en Manuela, hij had een slaapplek nodig voor Anh, en zij zochten tenslotte een adoptiekind.

Dumas schudde het hoofd, wat een avonturen. De twee acteurs zaten duidelijk in een trip, en Repp zelfs in een psychose. De bibberende pseudorocker prevelde alleen maar Cock! Cock! Cock! en probeerde het woord met een mes in zijn onderarm te kerven.

Toen hij Studio Brussel niet kon ontvangen zette Jean zijn Spotify guilty pleasure-lijst maar op, met The Carpenters. Hij had zijn leven gebeterd: gebroken met de Beffer en Erwin een plaats bezorgd bij een wielerploeg in patatzeggend Nederland, plus een adoptiekind voor hem en Manuela.

Wim Lex had de aansluitingswens van Vlaanderen bij Nederland met frisse tegenzin geaccepteerd. Met tegenzin, want het nieuwste plan om een confederatie van frietzeggers en patatzeggers te maken, met de Moerdijk als nieuwe grens tussen de twee federaties, was beter dan het vorige.

Dat zat zo: premier Carolyn van der Plas wilde de Randstad van de krimpgebieden scheiden, maar de Brabanders lagen dwars. West-Brabant was BBB, maar in de regio Eindhoven wilde men aansluiting bij de Randstad.

Willem Alexander was met een fregat Antwerpen binnen gevaren en had daar een deal gesloten met Koning Filip. Die zei dat afscheiding van Vlaanderen kon worden geaccepteerd, mits Brussel bij het nieuwe België – feitelijk de bestaande regio Wallonie Bruxelles, zou worden gevoegd.

De Antwerpenaren, die WA met gejuich ontvingen, zouden ingezetene worden van de nieuwe Vlaamse hoofdstad. Filip accepteerde tevens dat de luchthaven van Zaventem in Vlaamse handen zou blijven.

Antwerpen zou zodoende de hoofdstad worden van frietzeggend Nederland tot aan de Moerdijk; de Eindhovenaren gingen akkoord. Het hele provinciebestuur van Brabant was akkoord, ook de West-Brabantse BBB'ers en zelfs premier Van der Plas.

Zij werd premier van de Patatzeggers, Bart de Wever premier van de Frietzeggers. Willem Alexander werd Koning der Nederlanden, over Nederland en Vlaanderen, Curaçao en de overige Antillen. 'Brabant' van Guus Meeuwis werd het nieuwe volkslied van frietzeggend Nederland.

En waarom denkt u dat Van der Plas akkoord ging? In het initiële plan van scheiding Randstad en krimpgebieden, zou zij premier worden van een minder omvangrijk landsdeel, en had de Koning voorgesteld Mark Rutte als bestuurder der Verenigde Randsteden te installeren. Dit was beter.

Rutte, na zijn premierschap CEO van Ahold geworden, zou nu op verzoek van Filip als bemiddelaar de kwestie Oostkantons gaan oplossen. De Duitstalige gebiedsdelen van België wilden zich immers afscheiden omdat zij friet noch patat zeiden, maar pommes.

De geopolitieke situatie was gestabiliseerd met de Vrede van Rostov, gesloten op 20 februari 2025 door een vijftal: de Amerikaanse president DeSantis, Xi Jinping, Prigosjin, Zelensky en Ursula von der Leyen. Oekraïne werd EU- en NAVO-lid, en Rusland kreeg Oost-Oekraïne tot aan de Dnjepr.

Zelensky zag dit initieel als verraad van de Amerikanen, maar had het uiteindelijk als laatste geaccepteerd, omdat alle vier de andere stakeholders voor waren. Het kapotgeschoten Oost-Oekraïne zou door een VN-vredesmacht worden beheerd totdat de laatste Oekraïner was vertrokken.

De situatie in 2024 was een vreemde geweest. De Chinezen hadden de leiding genomen in de vredesbesprekingen, omdat Amerika nog in de verkiezingen zat. Na de beëdiging van DeSantis in januari 2025 was het snel gegaan.

Putin was toen nog officieel de president van Rusland, gesteund door China, maar zat in St. Petersburg. Prigosjin had als legerleider de feitelijke leiding en zat in het Kremlin, terwijl in Oost-Oekraïne nog schoorvoetend werd gevochten.

De Amerikanen kozen onder leiding van DeSantis voor Progosjin als officiële gesprekspartner, en de Chinezen boden Putin een uitweg richting China; daarna was de president spoorloos verdwenen, en accepteerden de Chinezen Progosjin als onderhandelingspartner namens Rusland.

En dan het hoogtepunt, de Tour van 2026. Niemand was blij met het parcours. Na een sprintersrit in Londen, moesten de renners en volgers alweer verplaatsen naar Wales voor een lastige heuvelrit eindigend op de Great Orme, en tenslotte naar Schotland voor een finish in Edinburgh.

Dan een rustdag voor de verplaatsing, en een ploegentijdrit bij La Touquet. De Tour van 2025 was redelijk traditioneel geweest, met een Grand Depart in Frankrijk en een tijdrit op de laatste zaterdag; nu zou die laatste zaterdag een rit over onverharde wegen naar Tours zijn.

Iedere renner had vier soorten fietsen mee, een sprintfiets, een klimfiets, een off-road fiets en een tijdritfiets, en dat moest allemaal mee op de verplaatsingen. De voorbereidingen van Carte Blanche waren al niet zo goed geweest op dat gebied, waarover later meer.

Maar er was veel bravoure. De ploeg startte in een roomwit retroshirt met kleine zwarte letters Carte-d'Or, klein omdat de financiële bijdrage niet zo groot was, en Zeeman wachtte met instappen tot het nieuwe seizoen.

Beffer, wiens enige taak was geweest een nieuwe hoofdsponsor te vinden, had niet veel aan Zeeman gedaan. Die wilden het lapjestrui-ontwerp, maar de Tourdirectie had net de lapjestrui heringevoerd. En Thomas wilde sowieso een roomwit shirt met zwarte broeken.

Van Lieverlede had samen met Duchateau een prima voorbereiding gehad, maar het was ook nog afwachten of hij zou tekenen per 1 augustus, een voorwaarde van de nieuwe hoofdsponsor. Den Ham ging niet mee als renner, dus veel klimkilometers zouden op de schouders van de Strandhagenees komen.

Goed nieuws was, dat de Strandhagenees al had getekend bij de Wrakhouts, maar Poursuivant niet, die ging naar Carroussel om knecht te worden van Al-Evenpul. Clemens en Krankink wilden hem eigenlijk thuislaten om die reden, maar Van Lieverlede en Duchateau niet.

Poursuivant gaat mee, zei Beffer, die alles telefonisch afhandelde vanuit Oost-Knollendam, of de strandbar in Antwerpen waar hij tijdelijk zat met de directie van de Vlaamse sponsor van een grote vrouwenploeg – ook even in beeld als hoofdsponsor.

Beffer wilde wel een team met Van Lieverlede en Lieke Duckaty, de Vlaamse wielergodin, Remy Volerin en Marlene Wiedes. Hij wilde ook Soraya van Wanrooij hebben, maar die was al gestrikt door NEOM City, de eerste vrouwenploeg van Saudi-Arabië.

Carte Blanche reed op fietsen van Decathlon, en dat was een ander probleem. De gewezen toptijdrijders Beffer en Duchateau waren nogal veeleisend, en de vele wijzigingen in de tijdritfietsen hadden ervoor gezorgd dat de ploeg op Van Lieverlede en de Strandhagenees na voor de Tour niet op de fietsen had kunnen trainen.

Dat was ook botte pech, want de Tourkern startte in de Dauphiné, en daarin zat geen tijdrit, ja een klimproloog. Alexis besloot op het laatste moment te switchen naar de Tour de Suisse om die reden, en dat was voorbereidingstechnisch niet ideaal.

Maar Alexis zat goed in zijn vel. Hij had lekker kunnen trainen in het Druivenland en in Andorra voor een laatste hoogtestage. Hij kwam er niet echt concurrentie tegen, ja de Brit Thomas Wayter – al bleef die een beetje hangen in het rondewerk.

Wayter was echter wel goed in de tijdritten, en tweede geworden in Romandië, al had hij een totaal ander voorbereidingsparcours gehad. Geen Down Under, wel Algarve, Catalonië in plaats van de Waalse klassiekers en Dauphiné in plaats van Zwitserland.

Dumas was intussen weggepest bij WF, met een drievoudige reCAPTCHA inlogprocedure waarin verkeerslichten, brandspuiten en DHL-bezorgbusjes moesten worden gedetecteerd. Ook werd zijn schermnaam afgekeurd, die zou verwijzen naar een bestaand persoon.

Hij ging wel af en toe langs bij Erwin en Manuela, die dolblij waren met Anh. Het Vietnameesje was goed af bij het Hansweertse paar; Erwin was toch niet geselecteerd voor de Tour, en vaderde dat het een aard had. Erwin's contract bij Zaanlander ging pas op 1 augustus in. De UCI was streng op dat gebied, zoals het Fransen betaamt.

Manuela was diëtiste van huis uit, dus Anh kreeg goed te eten. In de Ardennen kreeg hij alleen maar Corned Beef, de kleine jongen, en slaag.

De Tourstart verliep nochtans goed voor Carte Blanche. De sprintersritten, gewonnen door de Nederlanders Francesco Willemsen (GSM) en Olivier Mooij (Red Bull) waren probleemloos doorlopen. Alexis reed in het wit, na als tweede te zijn geëindigd op The Great Orme.

Hij was in Wales weliswaar verslagen door Wayter van Ananeos, maar met de oude Fransoos Christian Alaphilistine hadden zij de Tourfavorieten losgesprint, en de Strandhagenees was in het wiel van Al-Evenpul binnengekomen met de klimmers.

Ook voor de ploegentijdrit op de woensdag zag het er goed uit. Iedereen had in Le Touquet nog kunnen trainen op de tijdritfietsen. Een probleempje met de shirts kon tijdig worden opgelost.

De witte trui van Alexis spoorde volgens ASO niet goed met de tijdritpakken van Carte Blanche, net als het tijdritpak van de Tour uitgevoerd met witte broek. De UCI-jury eiste vervolgens zwarte broekdelen, en die tijdritshirts waren voor de zekerheid ook meegenomen.

UCI-baas Divident had persoonlijk garant gestaan, anders greep hij naast het voor 2028 beloofde Grand Depart in Aigle. U begrijpt het al, een Tour die was voorbestemd om te worden gewonnen door Milan Arendshorst.

De ambitieuze Saudi's lieten zich niet zien tijdens de Tour. Mugge hoorde sowieso niets, Storimans trouwens ook niet. Taco Cock was op mysterieuze wijze verdwenen, na een door chili con carne verstierde ontmoeting met de CEO van Neom City bij een nacompetitiewedstrijd in Emmen.

Het gerucht ging, dat de Saudi's met een Vlaamse sponsor bezig waren. De Tourorganisatie eiste namelijk voor 2027 dat iedere deelnemende ploeg ook een vrouwenploeg zou huldigen, en ze hadden zich al ingekocht bij de grootste, CD Marx.

Bij WF dachten ze, dat Eyewish en Beffer ook nog in de race waren, maar de Vlaamse sponsor moest niets hebben van de arrogante Thomas, die met een niet bestaand contract van Zeeman schermde.

Bovendien vond CD Marx een gedeeld hoofdsponsorschap met Neom City wel een goed idee, maar Eyewish wilde niet als cosponsor verder. Van Lieverlede wilde de directie van CD Marx wel, en die had nog niet getekend bij Beffer en de Wrakhouts.