Altijd leuk. Heb voor deze al heel lang moeten zoeken. Wist dat ie ergens op een cd van Club Illusion stond. Maar uiteindelijk op YT icoontje. van Bonsai. Die cd's kan ik ik me ook nog wel herinneren. Vaak niet nuchter als achtergrondmuziek gehad bij mensen thuis.
'Eigenlijk was het meeste aan EDM tot de Tiësto's kwamen tof'
Klopt, de plasticce smilebek van dhr Tiësto stond symbool vd ondergang van de house/technoscene, het omslagpunt was 2002 (uit mijn hoofd) toen ineens heel LL vols zat met die anabolenbekken in hun witte hempjes en hun opgedirkte meiskes.
Dit is trouwens een dikke aanrader als je van EDM bent. Interactief overzicht van EDM. Of hoe heet zo'n ding. Nja check maar.
En ook ik weet een heleboel over met name de (live) technoscene, ben jarenlang inboedel geweest op Planet Rose (beste technofeest van NL, Doornroosje Nijmegen). Echter heb ik die muziek nooit thuis geluisterd vanwege te saai op zichzelf staand, ik heb wél alle grote goden (incl. Dave Clarcke, Jeff Mills, Green Velvet, Richie Hawtin, Derrick May, Adam Beyer, Johannes Heil, Sven Vath etc etc etc) daar live, voor 500(!) man gezien en meegemaakt.
Dat is te kort door de bocht. Tiesto zelf was een van de beste en interessantste producers in de late jaren negentig. Maakte ook vette sets door het land.
Wat je wel kan zeggen is dat de producers uit die tijd uiteindelijk op een of manier op een soort standaard-format uit zijn gekomen van hoe een nummer hoort te klinken, dat het daarmee in paar jaar van underground naar mainstream is geraakt omdat het aansloeg en dat vervolgens de voorlopers afslagen hebben genomen waarin allerlei andere motieven dan puur liefde voor muziek de overhand hebben genomen. Daarvan is Tiesto vanuit Nederlands perspectief waarschijnlijk het beste voorbeeld, de kleine lokale producer die als een van de eerste aan het sterrendom heeft geroken en dat vervolgens volledig omarmd en uitgebouwd heeft. Bewust ook, hij was de eerste die solo shows in grote Oost-Europese venues ging houden.
Qua timing zit je wel goed, ik zie ook 2002 als het omkeerpunt. De diepere, spacey, meevoerende trance sound werd uiteindelijk definitief ingeruild voor 'beter' klinkende cabrioletmuziek, bedoeld voor een dagje plezier aan het strand en meer oppervlakkige euforie. Als je een nummer aan zou moeten wijzen die die ommerkeer belichaamt zou je dan denk ik wel op de Tiesto In Search of Sunrise remix van Sarah Maclachlan - Delerium uitkomen. Dat was denk ik de eerste wereldwijde trance hit die ook de oversteek naar Noord-Amerika maakte. In Search of Sunrise was tevens de naam voor de zeer populaire mix-serie die hij gestart is en deel 3, ook uit 2002, is waar dit ook goed hoorbaar is. Het verschil tussen deel 2 (diep) en deel 3 (lieflijk/gelikt) is enorm.
Het gros dat in de early 2000's in die trein in is gestapt die ja van undeground naar mainsteam grootheid transporteerde maakt al anderhalf tot twee decennia vooral ongeinspireerde kutmuziek. De haltes waar die trein zo af en toe stopte, zijn lui ingestapt met soms weliswaar talent, maar die net zo goed op hun manier soortgelijke meuk zijn gaan maken.
'Tiesto zelf was een van de beste en interessantste producers in de late jaren negentig. Maakte ook vette sets door het land'
Dáár komt dus het subjectieve elelement om de hoek kijken, ik heb hem dus wel eens zien langskomen op een groter EDM festival en ik werd gewoon fysiek naar van zijn muziek. Ik kan áb-so-luut NIET tegen Trance, Gabber, Hardstyle. Mbt dat eerste genre, man ik háátte de breaks, zo allemaal met de handjes in de lucht, háááátte dat!. En dan deed dat trance publiek ook nog van -oe-oe- -oe-oe-, stelletje *m*h's
Throwback deel 1: Andry Nalin (Nalin & Kane) die achter die Beachball classic zaten. Ik kan meer throwbacks doen maar zal dat pas doen als het gewenst is.
De laatste is wel een van de fijnste, maar ook een heruitgave/opgepoest werk van een belgische producer, de track uit 1996 was van At the Villa People.
In den beginne was het nog niet meteen dat allemaal handjes in de lucht, dat was het in 2002 waarschijnlijk al wel en toen waren we al bij het punt aangekomen dat iedere track een break moest hebben en elke track ongeveer beetje moest opvallen met datzelfde recept. Toen werd het voor mij vermoeiend en ben ik via progressive house nog kort even uitgewaaierd naar techno.
Moet je voor de gein de eerste Magik van 1997 eens doorspitten.
A ja, progressive haha,... Daar begon iedereen ineens over ja, 'ik ben nu helemaal in de progressive' :)
Achteraf denk ik vooral ook aangeslagen te zijn op 'het volk' : de technoscene in Nijmegen was werkelijk waar fantastisch destijds. Als je dan na zo'n avond + after ergens in Dukenburg of Hatert, of zelfs het waalstrand aan toe thuis kwam en 'die track' opzette.... Mweuh,...
Meer dan progressive zou ik dan het schemergebied tussen 'Deep House' en Techno als 'mijn stijl' en het interessantste luistergedeelte willen zien, zal zo eens wat tracks zoeken.
De ALLER-ALLER beste die ik ooit gezien heb was trouwens Thomas Bangalter -live 'DJ' set-, dat was regelrecht gékkenwerk.
Achteraf geen idee wat hij aan doen was allemaal, het klonk alsof hij Homework op een electrische gitaar aan het spelen was, mét distortion. Waanzinnig in de absolute zin vh woord. Die avond was sowieso iets aparts want voor hem draaide die knakker van Cassius die uit het raamn geflikkerd is, dat was ook heel apart.
De hoofdstroom in techno werd toen overigens voor mij ook al snel verschrikkelijk toen minimal zo'n beetje de topplek van sub stromen in EDM begon in te nemen c.q. gepushed werd. En ergens rond dezelfde koers zag je simultaan allerlei subgenres in elkaar overlopen, met niet bepaald gelukkig klinkende producties in mijn ogen dan.
Techno is in veel gevallen inderdaad geen muziek die je thuis opzet. Je hebt massieve speakers, een hal die beetje echooet en als het kan nog paar visuals/lichten nodig om tot zn recht te komen. Liefst een indsutriele hal, dat voegt wel wat toe aan de rauwe en doffe dreunen die techno vaak heeft.
Die Bodzin heeft wel die gelikte bijna deep house / dance anno afgelopen decennium beats die weer van de minimal techno afstammen, die zo goed aansluit bij dat dansen op een strand ibiza volk. Dat doet bij mij afbreuk aan het geheel, hoewel het verder zeker aardig is.
Vind het eerlijk gezegd wat te gepolijst voor wat jij doorgaans post of volgt. Ik had hierin, toen hij nog met EDM bezig was, een goede kandidaat voor jou gezien. Het eigen gemaakte album dat hij hier speelt is overigens behoorlijk goed maar toen was hij al zo goed als weg van EDM.
Haha, ik wilde net met Holden aankomen.
Wat Bodzin betreft 2 héle grote +'en. 1: de composities en melodiëen zijn goed 2: Hoe draait niet maar genereert alles live.
Holden is een ferme stap verder als muzikant maar 'pas op!': veel van zijn werk is (mede) gemaakt door Nathan Fake (is wat er alom zoemt).
En, natuurlijk: 'live gezien'. In Antwerpen in één of ander industriepand. Was wel grappig want voor hem draaide een 'oude stempel' techno-turntablist Deetron met 3 platenspelers, old school. Holden nam de boel over en liet weten wat de nieuwe orde van geluid was. dit was rondom de release van 'The idiots are winning', was wel een grensverlegging, zo rond mijn afscheid van de scene.
Hier : deze 2 platen, die brachten wat extra shwung in de E/I-DM
James Holden zelf
https://www.musicmeter.nl/album/60860
Ghostwriter Nathan Fake
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.