Ik was weer eens aan het dwalen en deze track trok mijn aandacht, halfweg dit jaar uitgegeven.
Een enorm uplifting nummer, zelfs euforisch te noemen en dat voor een song die qua esthetiek past bij London Grammar. Deel 1 van de song is ingetogen en soulful, deel 2 brengt je in vervoering.
Vet, was helemaal vergeten dat dat bestond joh. Beetje te lomp eigenlijk voor mijn doen, maar denk idd de eerste echte NL hiphop/gitaar crossover ja. Daarover gesproken: een van de vetste NL crossovers in mijn mening: Dope D.O.D. Beats van Noisia, rauwe raps, en gewoon uit Groningen ;)
Was een zeer talentvolle groep (volgens mij bestaan ze nog zelfs) maar crossover,... Eerder dub-rap, oid,..
Ondanks dat talent is het echt mijn ding niet, wat eigenlijk raar is want binnen het hele rockgenre hou ik wel van obscuur. Ik denk dat die vervelende zaagbassen en de overdrevenheid daarvan het voor mij verstoren, leuk in drum & bass maar vervelend in tragere beats.
Dubstep/dnb-rap is ook crossover natuurlijk, maar wel een andere. Ik hou juist wel van die zaagbassen en langzamere basslijnen. Ze zijn inderdaad nog steeds bezig ja, hebben dit jaar een EP met Bizarre (van D12, die dikke) uitgebracht zag ik. Geen beats van Noisia meer tho.
Neuk en Spookrijders heel vaak live gezien. Was eigenlijk een van de goto's als je een vriendengroep hebt die gemixt vooral van alternatief en rap houdt. Het geweldige RATM bracht me terug naar die tijd. Wel eens met 2 bussen vol met nodig iedereen uit die je kent naar 013 afgezakt ook, avond om nooit meer te vergeten.
Laten we Urban Dance Squad ook maar even benoemen.. echte pioniers.
Ik denk ook zeker niet dat optie 1 bij iedereen van toepassing hier, zullen er vast ook al zijn die mij een boomer vinden!
Meeste muziek die ik op het moment luister is techno / house, dus totaal ander genre dan hier besproken wordt. Ga volgend jaar wel naar Future Islands in Tivoli, dat komt al meer in de buurt.
Nagels met koppen hoor, het debuut is voor fans van het eerste uur nog altijd top en zorgt voor heerlijke meebrulmomenten tijdens optredens (nu ja, dat doen al hun nummers eigenlijk wel), maar het is pas in de latere albums dat het echt boeiend worden en ze steeds meer hun eigen identiteit gevonden hebben.
Het wordt wel wat hoogdraverig (is dat een woord?) maar wél eerlijk:
Future Islands heb ik óók live gezien, in Letland. Niet mijn type band maar wel (steen)goed: een soort 'love boat'' op extacy. Die leadzanger was héél wild maar had stevig overgewicht, ik dacht nog 'nou, die lever en hart geef ik niet erg veel marge meer' en dat was 2007 :) . Ik ben kortom benieuwd naar je live-verslag
Ik zag ze in Dour, moet 2015 geweest zijn en kwam tot dezelfde conclusie; niet helemaal mijn ding, maar vakmanschap was het.
De zanger was nog altijd even wild, maar al het dansen had hem duidelijk deugd gedaan, want eerder een soort Jerommeke.
Kende hen toen uitsluitend van dit optreden bij Letterman, het filmpje ging toen wat rond omwille van zijn danskunsten:
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.