Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Ten eerste bedoel je Zach de la Rosa ipv Tom Morello, die eerste is vocalist en tekstschrijver, Morello eerder een begenadigd sessiemuzikant die ook met RHCP en Chris Cornell, oa, gewerkt heeft.
Ten tweede is Killing in the name of 1 van de betere anthems ooit gemaakt, volledig uniek nummer dat juist niet lomp maar vrij simpel en subtiel in elkaar gezet is.
De opmerking dat de track agressie jegens 'politie en hulpverleners' aanwakkert is wat mij betreft top 10 van de gekke afslagen en onnavolgbare koekkoekfratsen die zich in huize knar Esmplymind afspelen.
Degene die bij de video staat afgebeeld is inderdaad Zack de la Rocha, maar Tom Morello zat wel degelijk als gitarist in RATM. Ik bedoel met dat agressie tegen politie en hulpverleners aanwakkeren met name dat "f*ck you I won't do what you tell me". Het is mijn mening, maar jouw bewering is dat net zo zeer en ook geen feit.
Als we het over protestmuziek hebben en aangezien hier de laatste dagen plots nog eens een aangename discussie mogelijk was (de makkelijk te negeren fantast tot de vijfde daargelaten) , draag ik graag mijn steentje nog eens bij, met deze:
De gebeurtenissen in de VS en de wijdverspreide steun voor Luigi Mangione doen me de laatste dagen vooral veel aan het nummer en deze quote denken:
“See if we keep them silent;
then they’ll resort to violence;
and that’s how you criminalise change.”
Ik kwam langs dit interview, en volgens wiki is Morello ook de initiator van het nummer. Hoe dan ook, potato potato. Geweldig nummer.
Ik weet wel waar 'makkelijk te negeren' betrekking op heeft.
@Leo: wist ik niet als zodanig, ik ken live versies die de la Rosa zo vurig brengt dat je het anders dan zijn tekst zien kan. Dat opgeteld bij het feit dat Morello in nogal wat uiteenlopende bands met uiteenlopende visies zat,.. nooit verwacht.
maar goed, de 1, de ander, hybride. Het blijft een absloute banger, vind maar eens een beter open air nummer op de menigte eens goed op te fokken.
Zal me binnenkort eens in Enter Shikari gaan verdiepen, vrees wel een beetje voor een 'het genre vind ik leuk, de specifieke band minder'-scenario zoals ik dat onlangs bij Papa Roach had.
Maar ongezien iets kut vinden doe ik niet snel aan, je hoort het binnenkort.
@Leukefans: Qua vorm ben ik niet mee met zulke protestsongs. Das vooral omdat alles in de punk / grunge niet zo aan mij besteed is helaas. Kracht die langs mij heen gaat.
Als je mensen blijft poken en in hun hoofd gaat rondspoken zal de boel vanzelf overkoken.
Nu is het ook zo wel dat specifiek dit nummer op muzikaal vlak vooral 'spielerei' is; misschien bewust eenvoudig en speels om de boodschap meer centraal te plaatsen.
Naast een geweldige live-beleving vind ik het persoonlijk ook zo'n heerlijke band omdat ze bij elk album blijven groeien en evolueren, ze zijn er echt niet vies van zich opnieuw uit te vinden.
Waar ze bijvoorbeeld op debuutalbum Take to the skies nog wild om zich heen schopten, was er op A flash Flood of Colour veel meer ruimte voor maatschappijkritiek, was The Spark een veel intiemer en introspectiever album en pakten ze het op Nothing Is True & Everything Is Possible veel grootser en wat bombastischer aan.
Veel variatie dus, al blijven ze ook wel trouw aan hun eigenheid en moet dat je ding zijn. Des goutes et des couleurs, weet je wel.
Wat raad je aan? Qua opbouw of juist cheyy picking. An sich ben ik een albumluisteraar die eenmaal startend 'de klus afmaakt'.
Waarom gaan jullie niet met zijn allen in het 'wat-luister-je-nu' topic verder discussieren? Als je toch geen boodschap hebt aan de richting die ik met dit topic vanaf het begin op wilde. In plaats daarvan is het schofferen geblazen alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Waarschijnlijk zal dat niet gebeuren omdat we de muziek niet op dat moment aan het luisteren zijn, dan komt dit topic logischerwijs in beeld. Laat een bredere discussie toe over muziek
Ik zou zeker The Spark meepikken en eigenlijk ook The Mindsweep. Dat eerste album als mijn op niet al te veel gebaseerde inschatting, buiten de bijdrages hier, van uw voorkeuren. The Mindsweep is de beste brug tussen ouder en nieuwer werk, vind ik.
Dus de topicstarter heeft daar niets meer over te zeggen? Ook nogal tegenstrijdig met de mening dat er geen tweede muziektopic nodig was. Het is december en discussie met betrekking tot de Top 2000 is alom aanwezig, maar jullie willen het het liefst over muziek hebben die daar niet of nauwelijks in voorkomt. En daar ook niet redelijkerwijs aanspraak op maakt omdat het bijvoorbeeld (meestal) te lomp is.
Jij bent dan wel de topic starter maar ik de
'discussie met betrekking tot de Top 2000 is alom aanwezig'
bah, 'alom'..
Ik heb zojuist zowel het debuut, iets met skies als ook the spark aangehad.
bij die eerste proberen ze veel te veel om net zo wijds en breed als de grootste nu-metal bands te klinken. Er zit aardig werk tussen en ook qua 'sound' hebben ze wel eigen signatuur, zeker. Maar het schiet het (vergelegen) doel ver voorbij (mening). Het is ook niet makkelijk om een hardcore SOAD-aanhanger van urgentie en kwaadheid te overtuigen :)
The Spark is leuker want dat gaat alle kanten op en herbergt veel meer muzikaal plezier, soms kan je haast niet geloven dat het dezelfde band is. Voor mij voelt dat meer alsof ze zichzelf zijn.
Nu weet ik iig wat Enter Shakiri betekent, thanks, ik zal ergens verderop nog eens mindsweeper laten passeren.
Ha lekker, wat vuur!
Redelijk geslaagde bewerking door Sly and Robbie van de hit van de Ohio Players:
Ik kan hier nergens meer een youtube link klikken zonder gejank dat ik van alles moet doen om te bewijzen dat ik geen bot ben. Fuck youtube, het is zelf een zielloze bot! Kunnen we hier niet overgaan op spotify?
Als we het dan toch over protestsongs hebben ik zie ergens SOAD voorbij komen, ja dan moet ik deze wel ff droppen. Heerlijke band blijft het ook.
'Why do they always send the poor?'
havo muziek. Of lager.
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.