DIT IS NIET OKE!

Eigenlijk verdient Jean een maandelijkse financiële bijdrage uit de rijkelijk gevulde Wielerflits pot. Al die verhalen van de gestampte pot die zo uit zn mouw en of losse pols lijken te komen. Al die kwiss'n op de live chat. Die sterreporter van de T zal toch niet het hele budget hebben opgevreten? Het dikke BMW probleem kan Mugge trouwens tekkelen door Mikel Lada een 5 jarig contract te geven. Zo'n meesterknecht in zo'n bescheiden wagentje jaren 90 stijl maakt de kopmannen vast nederig en hongerig tegelijk.

Ondertussen had Hello Fresh bezorgproblemen in het bergstaatje Andorra. Per abuis had een lookalike van Mo een verspakket met een weegschaal bezorgd bij een rijzige Achterhoekse wielrenner. Die lachte hartelijk bij het afwijzen van de bestelling. 'Je moet drie deuren verderop zijn, bij huize Rampenaerts'.

Rampenaerts zwaaide vriendelijk naar de Achterhoeker toen de bezorger bij het juiste adres aanbelde. 'Ik heb er nooit een probleem mee gehad dat jij lachte om mijn weegschaal', riep Rampenaerts. Maar die weegschaal stond inmiddels op het aanrecht bij de Adelaar van Aalten.

Dumas snapte niet wat Dewevere zichzelf nog aandeed op zijn 70ste. Naar een Van der Valk rijden in Breda, waarbij na de juiste afrit de navigatie uitvalt en je eindigt in een of andere straat in aanbouw die het jaar daarvoor nog andersom toegankelijk was en een andere naam had, om je vervolgens als onderliggende partij door een Hollander te laten koeioneren.

Als Jean zich verdrietig voelde, ging hij altijd naar een plek nog mistroostiger dan hemzelf om weer op te kikkeren. Jean reed naar Brussel en parkeerde zijn auto bij de grens van het betaald parkeren. Hij nam een metro naar een soort ondergronds megastation met de naam Albert. Hij wandelde langs de ambassade van Mongolië, naar de Rue Timmermansstraat. Toen voelde hij zich weer wat beter.

Jean reed naar huis met The Smiths op de speakers. Soms fantaseerde hij tijdens zo'n wandeling door het absurdistische Brussel, dat hij naar de stad verhuisde en zijn dagen sleet als metrobestuurder. Tunnel in, tunnel uit. En dan 's avonds een magnetronmaaltijd van Delhaize. Maar dit bezoekritueel was meestal genoeg voor weer een paar maanden geestelijke rust.

In Zeeland was genoeg te doen. Iedere week een vermiste drenkeling in de Scheldemonding bij Vlissingen, iedere week een cocaïnevondst in de bananenterminal, en soms wat incidenteel nieuws, zoals dat van Erwin uit Philippine, die een kolossale vestingmuur in zijn achtertuin vond op een nazomerdag in september.

De oude Qatar-boedel werd ondertussen steeds triestiger. Zelfs Alaphilistine werd verdrietig van de fusieperikelen, die nu meer begonnen te lijken op een affaire van Mugge en Qatar achter de rug van Dewevere om. Den Dirk was als huwelijkskandidaat binnengehaald, toen bruidsmeisje geworden en was nu ceremoniemeester van zijn eigen begrafenis.

In een sterrenrestaurant in Roeselare verdronk hij zijn verdriet alleen. 'Ik zou jou hraah met Sjenesjal laat'n werk'n, zei hij tegen de serveerster. 'We hebben nog een communicatiedame nodig bij Fox-Trot'. Uit beleefdheid volgde zij de meanderende danspasjes van de dronken Don tussen de tafels door: quick-quick slow .... quick-quick slow .... slow-slow slooow ...

Ray Knekelveldt interviewde vervolgens het softwarebedrijf achter de successen van de Red Bull-ploeg. 'Dankzij onze artificial intelligence hebben wij dit jaar de Vuelta gewonnen'. Na het lezen van het interview besloot Robert Primus de ploeg te verlaten. 'I am not a robot, he'.

De nieuwe ploegstructuur kreeg steeds meer vorm. Mugge en Zeman zouden de Tourselectie in het nieuwe superteam al twee jaar tevoren bekendmaken. Dat gaf andere renners de kans tijdig naar een nieuwe ploeg uit te zien, ook die met een doorlopend contract voor het komende seizoen.

De witte spetters met rood logo vlogen tegen het plafond van de Service Course, want nu konden de overwinningen twee seizoenen vooruit worden gepland. En er was geen renner puur vanwege de fusie vertrokken. Na de bekendmaking van de plannen was alleen taalcoach Addy English weggestuurd.

Theo Terziet was na zijn vertrek als koersdirecteur van de Gold Race in eenzelfde functie aangetreden bij de vernieuwde SnowWorld Benelux Tour. In die ronde zat nu nog slechts 1 bergetappe, Rucphen - Zoetermeer. De roemruchte rit over de Vesten van Geraardsbergen was vanwege klachten over het grote aantal hoogtemeters geschrapt.

Dewevere raakte inmiddels steeds meer in een wak. Hij zei tegen de pers: 'Wanneer renners als Stokbro al niet meer voor een Franse ploeg kunnen tekenen, dan staat de wielersport goed in zijn hemd'. De enige Belg met een mening was hij niet, Jean Bakemans was er ook nog. 'TNT-Unimem is een prima ploeg voor Stokbro', zei de ex-renner.

Hij had gelijk. In Nederland kan dat gewoon, daar stonden de Friese nationalist Abe-Bent Soephoer en woke-columnist Hosannah Hertzheiger allebei op een verkiesbare plaats van een nieuwe politieke partij. De staf van zo'n partij moet wel even worden doorgelicht, want zo'n aspirant-bestuurder kan ooit lid van een katholieke jeugdvereniging zijn geweest.

Erben Wennemars zag uiteindelijk af van het lijsttrekkerschap van de BoerBurgerBelangen. Sterker nog: hij werd weer profsporter, met een bijzondere doelstelling. Als wielrenner zou hij zowel aan de Elfstedenronde in Brugge als de Elfstedenrace in Friesland willen deelnemen. 'Nu nog op schaetsen', zei Erben.

Dat laatste was een stuk moeilijker. De volgende Elfstedentocht was pas te verwachten in 12.023 na Christus, aldus meteorologen. 'In de volgende IJstijd'. 'Dat geeft niets', zei Erben. 'Valverde fietst dan ook nog'. 'Het zal heel moeilijk zijn mij in 12.023 te kloppen', riposteerde Alejandro in de Spaanse media.

De verkiezingen gingen gewoon door: winnaar en nieuwe premier werd Marcel Diphoorn, die met zijn partij Nieuw Narcistisch Contract de BBB had verslagen, met als belangrijkste verkiezingspunten vrijheid voor de wolf in Middenland en het vervangen van de NS door de deelauto-app Transportmij, een bedrijf van Diphoorn.

Dat laatste was doorslaggevend. De treinen in Middenland reden door tekorten in personeel en materieel niet meer verder dan Lage Zwaluwe, en een enkeltje deelauto naar de carpoolhub in Rilland kostte evenveel als een geitenmelklatte van Starfucks. De duurzame hubs werden ontworpen in hout, door de vriendin van Diphoorn, de Zweedse Agneta Brökpak, architecte bij meubelketen IDEA.

Agneta had ook de shirts van de GSM-ploeg ontworpen. Maar toen had ze nog een relatie met Björn van de Leegte. De vonk met Diphoorn was overgesprongen op de e-Bike GP van Assen. Ze moest haar relatie met VDL sowieso verbreken, want die rookte e-sigaretten, en ploegmanager Rekenspink had dat bij GSM verboden tot aan relaties in de eerste graad van renners en staf.

Mo al Evenpul, we moeten het toch even zeggen, was aan lager wal geraakt. Hij liep met zijn Specialized door Amsterdam om aan geld te komen. 'Fietsie kopen?' zei hij tegen willekeurige voorbijgangers bij het Centraal Station. Daar liep net Richard Mugge, na een geheime onderhandeling in een drijvend Chinees restaurant met de Turkse investeerder Baklava van de Qatar-soap.

Baklava zei dat hij toch met Dewevere doorging, omdat de UCI de licentie van de huidige ploeg dreigde in te trekken. En dat terwijl het fietsenmerk al was overgestapt naar Mugge's B.V. Manco. Mugge was witheet, want dat contract kon nu ook op losse schroeven komen te staan.

'Fietsie kopen?', zei Mo tegen de langslopende Mugge in het duister van de nazomeravond aan het Oosterdok. Met een korte duw van Mugge belandde Mo in het water. Zijn hoofd raakte de kade. Mugge keek niet achterom. De lichtjes van de stad flikkerden over het water, maar eronder bleef het stil.

Het seizoen werd afgesloten in de Ronde van Lombardije. Niemand had er nog zin in, op Kolovrat na. Die was ook niet meer in topconditie, maar kon niettemin rekenen op een sterke ploeg, en muisde ervandoor in de afdaling van de laatste klim. Angstgegner Primus koerste alsof hij voor de ereplaatsen reed. Bovendien had zijn vertrek bij Red Bull nogal wat tijd gekost in de voorbereiding op het Italiaanse najaar.

De koers was opgeschrikt door diverse valpartijen. De oorzaak was altijd dezelfde. Ploegmanager Idiot van de afscheid nemende Pino had een megafoon meegenomen in de auto, waarmee hij zijn chouchou huilend toeschreeuwde. Uiteindelijk verliep de finale redelijk rustig, want Idiot was opgehouden achter de ploegwagen van Addy English, die moest plassen. Primus klaagde na afloop dat hij daardoor zonder drinken zat.

De rustende renners vermaakten zich vervolgens met posts op de sociale media. Pino showde zijn nieuwe geit, een afscheidscadeau van Ienie Mienie Martinez. Het zoontje van Art van Praet werd tweede op zijn eerste zwemles, en Mugge presenteerde een nieuwe cosponsor, het Noorse Christmas Socks.

Ik kwam Mo vanmiddag trouwens nog tegen bij de Frietwinkel in de Folkingestraat te Groningen. Ik had honger na een Quickie in Nieuwstad. Dus dat trof. Na wat friet en truffels en een hasj joint zero zero zijn we samen naar de synagoge aan de overkant gegaan om ons medeleven te betuigen. Het lot van de Gazanen liet ons ook niet onberoerd. Of het nu aan de truffels, hasj of het hart lag, Mo en ik hebben gebeden voor vrede. Voetbal is oorlog, wielrennen vallen en weer opstaan. Laat het leven alsjeblieft leven en laten leven en weer doorgaan

Na de Ronde van Lombardije was commotie ontstaan rond het antikrampelixer dat Kolovrat had ingenomen in de slotkilometers. Na een paar pijnlijke omwentelingen en een slokje magnesiumdrank ging ie weer als de brandweer, schreef WF. Ze vergaten even dat er een motor te dicht op Kolovrat reed, en de motard heette Leo di Vlito.

Ondertussen won de Duitser Sigi Lenz een mislukte massasprint in de Ronde van Turkije. Dat vierde hij met een avondje hoempamuziek op de hotelkamer. Yves Idiot lag op de kamer ernaast, en kon niet slapen. Hij pakte zijn megafoon, klopte op de hoteldeur en toen die openging schreeuwde hij heel hard in het Frans: 'Je vrouw is lelijk'. Lenz schudde even flink aan een champagnefles en schoot een kurk in het oog van Idiot.

Op vrijdag de 13e werd traditioneel om 13.13 uur een award uitgereikt voor de renner die het afgelopen seizoen de meeste ereplaatsen had verzameld. Dat was verrassend genoeg niet Art van Praet of sprinter Kees Mol, maar oude krijger Erwin Pimhaar. De award werd uitgereikt door Sylvia Hijs, de vrouw die de meeste mannen met een ereplaats op de Quote 500 had bereikt.

De prijsuitreiking werd gehouden in een trouwlocatie achter het afgebrande Nieuwegein Business Centre. De als tweede geëindigde Van Praet was niet aanwezig. Een woordvoerder van Team Red Bull sprak van een 'pannekoekenprijs', omdat niet-UCI wedstrijden werden meegeteld.

Ten lange leste werd het seizoen beëindigd met de Japan Cup. Het criterium werd traditioneel gewonnen door de Belg Teun Edwards, die er zijn jaar mee opfleurde. Zijn landgenoot Max Meilands werd geschorst in verband met een 'agressieve slag' richting collega Douglas de Griek in de eindsprint. Een zeer milde straf, oordeelde de UCI. 'De Japanse wielerbond legt doorgaans al harakiri op bij een niet-agressieve slag'.

Dumas zat vrijwel volledig in het zwarte gat na het wielerseizoen, dat doorgaans echt begon eind oktober, na de Tourpresentatie van de komende editie. Twee architectes die niet meer herinnerden wie wat gezegd had in het door hem afgenomen interview kregen bijna ruzie. Bijna, want architectes zijn D66'er. Hij googelde zichzelf om te kijken of hij nog bestond.

Een Zeeuws bejaardentehuis kreeg te maken kreeg met verdachte sterfgevallen, vast en zeker omdat de afstandbediening kwijt was in de betrokken periode, en de televisie in het restaurant wekenlang snooker aan het uitzenden was. Jean kreeg een lucide droom dat hij naalden inslikte.

Kon dat zijn omdat Natalie Boemaars borstkanker had en aan de chemo zat? Zij plaatste een foto op Feestbroek waarop Jean's dochter met haar stiefvader hand in hand liep en een middelvinger opstak naar de fotograferende Natalie. De puberella nam dat soort zaken doorgaans met een korreltje zout; Jean dacht: homo homini lupus.

Maxim mocht dan een elitaire naam lijken te hebben, hij was ook maar een gewone volksjongen. Zijn achternaam kwam van een Letse vader, die als vrachtwagenchauffeur in de jaren 90 was blijven hangen aan een serveerster van een wegrestaurant in Warempel, Vlaams-Brabant. Wielrenners kwamen niet uit de grote stad, maar uit Warempel, Harkema of Handsacre.

Naar het schijnt moest Mo niets van Mugge hebben. Altijd dit en dat en zus en zo. Nee een echte muggezitfer aldus mn hasj leverancier met dezelfde naam. Mugge eiste onder meer dat Mo niet meer onder zn PSV dekbed mocht slapen maar verplicht onder eentje van AJAX. Ze werken immers innig met AJAX samen. Daar is het op geklapt en niet op de opoefiets van Oumi.

In een Zeeuws dorp was het verleden nooit ver. Jean zag de oude mevrouw Van Dalen, die door haar zoon in een brommobiel naar de AH werd gereden. In de bovenbouw van de basisschool was haar dochter het mooiste meisje van de klas. Die zei nooit iets, maar zou wel aan een modellenwedstrijd hebben meegedaan.

Het stoutste jongetje van de klas zei dat mevrouw Van Dalen weleens topless zonnebaadde, dus beklommen Jean en zijn vriendje op een mooie dag het tuinhek in de brandgang. En inderdaad, daar lag mevrouw Van Dalen. 'Ik zorg nooit meer voor jullie kat als jullie op vakantie zijn', riep zij tegen Jean's vriendje, terwijl de twee zich schielijk uit de voeten maakten.

Zou dochterlief inmiddels ook een brommobiel hebben, of zou ze getrouwd zijn met een rijke vent, dacht Jean. Hij rekende zijn boodschappen af, een halfje casinobrood en een zakje Parmezaanse kaas. Het dominante geluid van de zaterdagmiddag op straat was dat van elektrische grasmaaiers.

Mo was ondertussen ook weer boven water, letterlijk en figuurlijk. Een autonoom kunstenares op een woonboot had zich over hem ontfermd. Na een paar dagen gemberthee en hand- en spandiensten werd hij vriendelijk maar kordaat weer op straat gezet. Zijn Specialized had hij nog steeds, het ambitieniveau was gedaald. 'Fietsie leasen?'

Ons recente gebed zonder einde in de synagoge is at the end toch verkeerd afgelopen. Ik dacht nl dat Mo voor me zou afrekenen in Nieuwstad en nu is er een deurwaarder namens Conchita bij em langsgeweest om te lappen. Mo boos. Snap ik wel. Mo had dus een handvol konijnenkeutels als in - is echt goeie shit broer - aan me verkocht als zero zero, waarna ik beide banden van zn kekke racefiets heb lekgestoken met mn manchete - die ik normaalgeproken alleen hanteer als ik drillraps schrijf. Na een potje snake was alles gelukkig weer ok.

Chimpansees zijn trouwens gefascineerd door slangen Net als met vuur. Doodsbang maar je blijft kijken. Volgende keer meer wat meer waarom zebras zo slecht gecamoufleerd zijn, zwart wit haha. Nu eerst een worteltjestaart bakken.

Het conflict herescaleert toch weer.

Douane confisqueert sigaretten met konijnenkeutels.

De Spaanse douane heeft een grote partij nepsigaretten met een straatwaarde van ongeveer 1.000.000 euro in beslag genomen. In plaats van tabak waren de sigaretten gevuld met konijnenkeutels. De nepsigaretten waren bedoeld om op de zwarte markt te worden verkocht onder bekende en minder bekende merknamen zoals Marlboro en rAuL AlCaLa. Ze werden ontdekt nadat Britse toeristen op de Canarische eilanden onraad roken toen ze de sigaretten opstaken. "Ze stonken. Ze roken ongeveer zoals je zou verwachten dat brandende stront ruikt", verklaarde een woordvoerder van de douane op Tenerife.

Dat heeft zo'n jongen toch niet nodig.

Toen ik vanmorgen in mn eikeltjes pyama het balkon opliep vond ik een afgehakt zebrahoofd in mn bed. Afzender Rudolf san Takkie. De beruchte Japans Duitse drugscrimineel die we ook zouden kunnen kennen van zijn korte professionele carrière in het keirin en/of zijn uitspraak: "Harakiri, Harakiri, is wel het láátste wat ik zou doen"

Ik blijf voor de zekerheid maar binnen vandaag.