Het is wonderwel weekend, en Mo trakteert ons geheel onverwacht op een avondje uit, geheel op zijn kosten, bij mij thuis. Mo en ik houden momenteel een marathon jonko sessie, simultaan afgewisseld met bucket bongs, inclusief winegums en tosties ketchup. Take two and pass, so the blunt will last.

Bertus en Babette zijn er ook. Babette zit wijdbeens in een beige straklederen latex jumpsuit en klompen, hand in hand naast Bertus op de bank, die een druipkaars in z'n pyama verschuilt, gebiologeerd naar Vandaag Inside te kijken. Het is en blijft een bijzonder stel.

"Broer, Je zult maar Afriyie heten, op vakantie zijn in Ghana, en dan komt er ineens zo'n mannetjes walvis langs gezwommen, die het even zwart voor de ogen wordt. Dan kan je wel altijd de grootste van de klas hebben gehad, op een gegeven moment houdt het gewoon een keer op hoor."

Met een beetje geluk zou hij nog een zangcarrière kunnen beginnen, Mo. En dan een ticket naar de tropen kopen.

Na veel vijven, zessen, wikken en wegen, wist ik ze uiteindelijk te bewegen op te tiefen. Klaar mee. Ik bakte snel nog wat eieren voor Bertus en mezelf, en een portie koetjesrepen met shoarmasaus voor Mo. Babette kreeg niets door haar keel. Nou ja, niets. En ik liet m'n gasten glimlachend even na half twaalven twerkend uit. 

Mo meldde me mopperend dat nu hij backbencher is van Geert Wilders, die jongen van Bidet telkens aan hem loopt te trekken op de wc. Hij is loyaal aan meneer Wilders, niet die lavendel lamlul in maatpak. 

Ik snap dat je dit soort verhalen achter je hand uitspreekt, Mo, zou ik ook doen, maar zo versta ik je niet.

"Broer, die Bidet he, die Bidet he, die Bidet zegt dat alle bankiers joden zijn. En nu heb ik een hypotheek nodig. Ken jij nog een goeiekope, broer?"

Hypothetisch Mo? Baudet is een gevaarlijke man. Hij is onder één houthi aan het spelen, op zoek naar een nieuwe achterban, en nu het afkalvende kalf verdronken is probeert hij weer uit de put te komen, snap je. Denk kan z'n borst natmaken. Maar vraag het Baudet anders zelf eens. Misschien kan z'n vrouw je helpen?

"Je krijgt trouwens de groeten van Bertus en Babette, broer. Babette vroeg zich af of ze haar decollete misschien afgelopen zaterdag bij je heeft laten liggen? Zo ja, dan wil ze die graag terug. Ze is er erg aan gehecht zei ze."

Zou maar zo zomaar kunnen, Mo. Maar zeg maar tegen Babette dat ze er best eentje kan missen. Ik heb haar garderobe laatst gezien. En weet je, de diepte van haar garderobe verblindt mijn geest als een diamant in de ochtend dauw. Ralph Lauren huilt.

En weg was Mo alweer, z'n Gucci hangtasje vluchtig verliezend.

Ook de overnameperikelen van de ploeg Rekenspink waren nog niet voorbij. De laatste zag spoken. Hij lekte naar de pers dat er een onderzoek was gestart naar Björn van de Leegte, aangaande grensoverschrijdend gedrag.

Van de Leegte zou een renster van het damesteam een glas alcoholische drank hebben aangeboden, maar de werkelijkheid gebood te zeggen dat Rekenspink VDL beschuldigde van een vijandige overname.

De renster in kwestie kwam dan weer in de roddelbladen met de uitspraak dat het Rekenspink zelf was, die haar had toegestaan een flesje Radler te drinken. Rekenspink zei dat dat onmogelijk was.

De renster had soms huilbuien en liep de kamer uit, ze was onhandelbaar. Dat wisten vele bronnen anoniem te melden. Rekenspink had weer een reden om iemand vanwege overschrijding van het ploegreglement te ontslaan.

De redactie van WF had het nieuws gemist. Er was geen internet tijdens de verhuizing naar de Kauwgomballenfabriek. Die kreeg te maken met leegstand, vanwege de oplevering van het nieuwe hoofdkantoor van DDT Media.

Dat was pech, want Youri en Maxim hadden gehoopt op crossmediale kruisbestuiving met Marieke van QutMusic, maar die verhuisde ook mee naar het nieuwe bedrijfsgebouw Mediafart.

Onze noeste werkers moesten hun routers inpluggen op de langzame internetverbinding van hipsterbesnorde freelancers van de Azijnbode, gekleed in scheerwollen slipovers van het Waterlooplein.

Al Evenpul besloot uiteindelijk toch te starten in Parijs-Nice. Het was dan wel ramadan, maar hij had de wedstrijdkilometers hard nodig. Jan Hurt ging niet mee: niet langer gewenst.

In de ploegentijdrit had Qatar zelfs de snelste doorkomst bij het tussenpunt, sneller dan de Emiraten. Maar aan het eind ging het regenen, en verloren Mo en consorten enkele tientallen seconden.

Een gefrustreerde en uitgehongerde Mo begon iedereen de schuld te geven. 'Normaal rijd ik de hele tijd op kop, maar dan was ik alleen doorgekomen halverwege'.

Nu reden er allerlei ploeggenoten in de weg, dat was op advies van ploegleider Stijn Stoms. 'Krampaert reed in mijn zicht met zijn dikke reet, Catenaccio reed achteruit, dus die zat te linkeballen, en dan verlies je al snel 5 seconden per bocht'.

'En het regende, maar daar wil ik het uiteraard niet op steken. Jullie van de pers moeten wel begrijpen dat als er iemand voor je rijdt, je de bochten niet meer goed kunt inschatten'.

'Er moet iets mis zijn met de tijdswaarneming', zei commentator Deodaat Schotte op Forza na het zien van de eindtijd van Qatar. 'Ik wit het niet, ik wit het niet', repliceerde Hennie de Wauwer.

'Stel je nu voor dat Primus morgen ook in de weg gaat rijden op de Mont Brouilly, dan verliest ons Moke zomaar 4 à 5 seconden per bocht op de Sloveen. Dat heeft die kerel bij Red Bull allemaal berekend met marginal gains'.

Ondertussen was de werkgelegenheid in de gemeente Zundert sterk teruggelopen. Dat was begonnen bij de sluiting van Club Diana. De gemeente had daarom een plan om een nieuw erotisch centrum te bouwen.

Dat zou precies op de grens met België moeten komen. De voordeur in België voor de vermogensbelasting, en de achterdeur in Zundert voor de goedkope arbeidskrachten.

Het plan ging niet door vanwege de Groenen in het provinciebestuur. In de nabijheid was al een erotisch centrum voor rugstreeppadden. Bovendien hadden ze een eksternest en een dassenburcht in de buurt gevonden.

De nood werd wel steeds hoger in het district Zeeland/West-Brabant. De politie arresteerde een tweetal in een auto op basis van beslagen ruiten en verboden wapenbezit. Een geklede man en een halfnaakte vrouw. Ze brachten de nacht door in een cel. 

Gelukkig levert Mo me z'n middelen ook bij m'n doos af. En dan heb ik het niet over die sigaar of m'n ex vriendin.

"Yo broer, heb je ook een vuurtje voor me?"

Mo klootzak, ik rook niet, ik sport.

"Maar broer, wat ben je vurig en kort van stof vandaag. Je rookt jonkos, dus if you can't stand the heat, get the fuck out of the kitchen!"

Zie jij hier een keuken, malle Mo? Ik bezit alleen een broodrooster om m'n reet mee op te warmen.

En weg was Mo gelukkig alweer, een Turkse tosti nog tussen m'n bilnaad bungelend.

Ik zet m'n walkman weer aan, terwijl ik een zalige snaak tussen m'n lippen beweeg.

Mo wipte nog snel even mokergeil bij me langs om samen porno te kijken, alvorens z'n roerige ramadan begint. 

"Broer, heb je het meegekregen? Steeds meer van m'n favoriete actrices hebben issues of gaan dood, voor of na hun 27ste, he."

Geen idee Mo. Deze doos heeft geen wifi, laat staan internet. 

"Ze was geen doos en zeker wel een lekker wiefie, broer. Hoe kom je daar nu bij?"

Niet anders dan bij andere chickies, Mo. Gewoon ogen dicht, niet aan je tante Truus denken, handkar aan, en dan knock je vanzelf on heavens door, hoor.

"En toch klopt het ergens niet, broer. Zoveel schoonheid kan toch niet zo massaal naar de gallemiezen gaan? Spelen er geen duistere krachten mee op de achtergrond denk je?"

Ik keek snel over m'n schouder, knikte begripvol naar Mo en gaf hem gelijk. Klopt Mo, het is een cumplot.

Op de F1 GP van Abu Dhabi was een grote rel ontstaan. De directie van Almere Shitty was uitgenodigd, inclusief stadiondirecteur Ali S. De rapper bleek geflirt te hebben met een medewerkster van Ferrari World, Geri Horny.

Almere Shitty zag na het bestuderen van uitgelekte camerabeelden geen aanleiding S. te schorsen, maar Farouk al-Debur vreesde dat Ferrari zich zou terugtrekken uit het Flevolandse F1-circuit, nadat S. een Engelstalig nummer wilde uitbrengen onder de titel 'Don't be Christian, be Horny'.

Godsdienst en sport dienen strikt gescheiden te blijven vond de emir van Abu Dhabi, en Ferrari was een icoon uit een rooms-katholiek land, en de gebruiken aldaar dienen gerespecteerd te worden.

Directeur Louis van Baal sprak zijn onvoorwaardelijke steun uit voor Ali, maar die was in dienst van de Emiraten, de eigenaars van het stadion, dus exit Ali. Hij werd voor de goede sier vervangen door een vrouw, Marion Wolffers.

Mo zag er een beetje mistroostig uit, toen hij me mopperend mededelend meldde dat de politie bij hem was binnengevallen, omdat z'n haar beter in de plooi zat dan burgermeester Halszaak.

"Broer, ze hebben al m'n haarborstels in beslag genomen. Plus m'n elastiekjes. Het waren rekwisieten notabene! Ik was lekker aan het vloggen over vlechtjes, terwijl ik op m'n fatbike maximaal 40-45 reed. Met z'n zessen vielen ze binnen!"

Jeetje Mo, wat een gotspe. Ik weet uit ervaring dat burgermeester kaakklem moeite heeft met afrokapsels, Mo dderfokkers, humor en Jooden. Deze zijn niet gewenscht. Ik raad je aan op een politiebusje te klimmen en je woede daarop te ventileren. Dat zal je echt geen enkel probleem opleveren.

"Thanks broer!"

En weg was Mo alweer. Mij moederziel alleen achterlatend met m'n jazz platen.

Amissa Bongo was een opmerkelijke verschijning in de Gereformeerde Partij. Allereerst als zwarte vrouw natuurlijk, maar een gereformeerd partijlid uit Rucphen was al helemaal een anomalie. Dus ontmoette Amissa op partijbijeenkomsten vele coniferen.

Zoals gemeenteraadsleden Berdien Schuldenbergh uit Lelystad en Meindert van 't Geloof uit Wijk en Aalburg en Tweede Kamerlid Marjolein Drogenbos. De gereformeerden waren talrijk en kwamen met velen.

Dat was omdat ze gods wateren al vanaf jonge leeftijd over gods akkeren deden vloeien, en moeten trouwen was eerder regel dan uitzondering bij de gereformeerden. Er kon ook inteelt mee gemaskeerd worden, en gods bedoeling was dat laatste sowieso geweest.

De gereformeerden martelden elkaar tijdens het leven, omdat alleen het leven na de dood telt in de leer. Amissa was een beetje naïef. Zij onderhield zelfs sociaal contact met haar ex-klanten, al was dat alleen met de malloten die haar betaalden om te kijken naar een man die hem niet overeind kon krijgen.

In de gemeenteraad van Rucphen gebeurde iets bijzonders. Er waren twee stemmen nodig om de subsidie van de Dorpenomloop te redden. Een van die stemmen was zeker: de directeur van Nuchelmans Onkruidbestrijding zat in het organisatiecomité. Hij kende Amissa, hij kwam voorheen weleens in Club Diana.

Dus ronselde Nuchelmans de stem van Amissa, die een beetje ijdel was. Als zij voor de subsidieverstrekking zou stemmen, en daarmee de bestaanszekerheid van de koers zou garanderen, zou de Dorpenomloop Rucphen worden omgedoopt in Trofee Amissa Bongo. 

Sven Dehandschutter had een exclusief interview met Stefano Vermeersch, de luitenant van VDP. Dehandschutter was ook manager van Vermeersch, maar dat mocht de pret niet drukken.

'VDP is een heel andere kopman dan Peter Satan, zei Vermeersch. 'Je kunt goed feesten met hem. Je weet zelf dat dat herinneringen voor het leven zijn; dat gaat veel verder dan de feestjes in de bus bij andere ploegen tijdens de grote ronden'.

Ondertussen ging de strijd tussen de UCI en Dirk Dewevere voort. De voormalige capo van de wielersport kreeg een voorwaardelijke boete vanwege ongepaste opmerkingen richting vrouwen. Hij had gezegd dat de soklengte van vrouwen in zijn organisatie gemaximaliseerd diende te worden.

Dat was natuurlijk het prerogatief van de UCI zelf, dat moest Dirk ingepeperd worden. Hij kon zijn straf ontlopen als hij publiekelijke excuses aanbood voor zijn opmerkingen, anders volgde een boete van 150 Zwitserse Frank.

Mo mispeert me eigenlijk nooit, of te nimmer. En omdat hij backbencher is van dhr Wilders, lispelde hij me net listig tussen neus en vingers door toe, dat hij het lange lijstje heeft weten te bemachtigen van de premierskandidaten voor het aankomende extrabipolaire ballet.

"Broer, in willekeurige volgorde:

Paul de Leeuw

Dion Graus 

Harry Mens

Toetje Mona

Kabouter Wesley (niet te verwarren met Frans Timmermans)

Tom Dumoulin

Marijn de Vries

Maurice Steijn

George Clooney (what else)

Gerard Joling

Asha ten Broeke

Johan Derksen

Weet jij nog iemand broer?"

Wat dacht je van Johan Remkes, Mo?

"Dat zou bezopen zijn, broer."

Wat een poppenkast, Mo.

"Thanks broer. Ik voeg Jan Klaassen en Katrijn toe."

En anders misschien DJ Premier Mo. Die wil eigenlijk een functie elders van scratch.

Mo heeft eindelijk de brui gegeven aan z'n fatbike, en definitief voor de benenwagen gekozen. Weliswaar daardoor een paar uur te laat op de afspraak, maar het begin is er.

"Broer, het was een duivels dilemma, maar ik werd te dik door die fatbike. En ik kreeg het gevoel dat ik niet meer voor vol werd aangezien door m'n clientèle. Laat staan dat het lekker wegfietst met de voorjaarskasseien in aantocht."

Ik zag je eerlijk gezegd ook niet voor vol aan, Mo. Eerder een beetje mollig, maar who cares? Ik heb ook een periode gehad dat wanneer ik onder de douche stond en naar beneden keek, ik het idee kreeg dat ik een mollig meisje was. En dat voelde best apart gezien m'n vileine, vrouwonvriendelijke opmerkingen, door de jaren heen.

"Maar broer, hoe lang ben je al single? Je had ook een relatie met jezelf kunnen aangaan he."

Sinds Pasen en Pinksteren op één dag vallen, Mo. Ja, dat was misschien nog wel beter geweest dan jezelf klonen, om vervolgens de liefde met jezelf te bedrijven. Of niet dan?

👀

"Broer, sorry maar m'n suikerspiegel is momenteel wat laag, heb je stiekem een bakkie pleur voor me met megaveel suiker?"

Mmm Mo, is goed. Ik zal zo klare wijn voor je schenken in m'n kant en klare kloffie. Maar eerst een quizvraag om je scherp te houden. Aight?

"Aight broer."

How does Moses make his coffee, Mo?

"Hebrews it, broer!"

Mo en ik gaan ons inzetten voor viraal vernederende verbinding én verloedering, via een theatrale theater tour, genaamd 'Lentekriebels met Mo en Raul, geef ook die Jood een smoel!'

Van Groningen tot Maastricht, van 8 tot 88. Entree kost slechts een gulden. Middenweg 12 te Amsterdam zal de eerste voorstelling zijn. We gaan dan vuurlikkend als de brandweer dennennaalden in de hens hachelen. Het publiek mag vervolgens gretig en gulzig Romeinse kaarsen knatsend knallend naar ons gooien, met als voorwaarde dat ze daarna verplicht het Holocaust Museum bezoeken.

Mo gaat zich verkleden als dat mokkel van Halsema, ondergetekende als Marijke Helwegen. Vrouwelijke flair en misselijkmakende mansplaining gaan immers hand in hand. 

Mocht deze tour ons niet uit de brand helpen, we zijn immers bankroet (Mo door grensoverschrijdend gedrag in Kamtsjatka, ondergetekende omdat de slagroomtruffels al geruime tijd niet meer in de bonus zijn) dan overwegen we nog een bedelaarsvaarttocht van Milaan naar San Remo, via Brooklyn en weer terug naar Hans van Breukelen.  

Kan je me nog volgen, Mo?

"Broer, als je stopt met rennen wel!"

Mo. Omdat ik ren, moet ik ooit blijven staan. Als ik er ben, blijf ik nooit, ik moet gaan.

"Ren je rot, broer!"

Make guns, not war, Mo!

Als kleine jongen verslond ik al boeken als koekiemonster biscuitjes. Op vele foto's zie je me lezen, afgesloten van de rest van de wereld. De blik op oneindig. Urenlang kon ik erin opgaan.

Boeken zijn het perfecte entertainment: geen reclames, geen batterijen, urenlang plezier voor elke bestede euro. Wat ik me afvraag is waarom niet iedereen een boek bij zich heeft voor de onvermijdelijke lege momenten in het leven.

Ik houd vooral van fictie. Fictie is de waarheid binnen de leugen.

Vooralsnog kom ik niet veel verder dan korte verhalen. Korte verhalen zijn als een snelle kus in het donker van een vreemde. 

😘

Milaan-Sanremo werd op Eurosnort verslagen door Harm Jansen, de meest enthousiaste wielercommentator sinds Norbert Lijkstra. De kilometers tot de Turchino waren als vanouds enerverend en dan moet je iemand hebben die op geestrijke wijze een verhaal kan vertellen.

De oversterfte op 16 maart zal pas aan het einde van het kwartaal door het CBS bekend gemaakt worden. Veel ouden van dagen liggen al op het randje aan het einde van de winter, en als het enige wat gebeurt een motorverslaggever met een Allo Allo-accent is die moet plassen, gaan de mensen die WO II nog hebben meegemaakt het hoekje om, terwijl zij het het minst verdienen.

Helden

Soms schieten woorden te kort. 

Zondagavond 19.00 uur, Studio Sport. "Goedenavond dames en heren. Tachtig minuten sport. Dat wordt waarschijnlijk eten met het bord op schoot." 

Utregs jochie, de dood of de gladiolen. Onverholen sierlijke acrobaat, San Marco zegt vandaag de dag nog steeds waar het op staat. Helaas veel te vroeg gestopt, op jou stond werkelijk waar geen maat.

Helden

San Marco vertrok naar AC Milan, en jij kwam. Zag en overwon. Non flying Dutchman. Ik zie je nog in de schoolbankjes zitten, flierefluitende krullenbol. Mijn hart slaat weer op hol. Geest vliegt van het heden terug naar Zweden. Je moest mee naar Malmö van Cruijff, vliegen was nog geen probleem. Later werd dat nog een hele kluif.

Koning van de lob, gracieus als een gazelle. Zoveel wereldgoals, zelfs op twee handen niet meer te tellen. Argentinië, Newcastle United, staan in ieders geheugen gegrift, iedereen genoot van je weergaloze gestift. Als kunststoter zou je ook de top bereikt hebben. Dick Jaspers zou je keu nog niet mogen likken. Dennis Oh Dennis, echt alles aan je was kicken.

Mo klaagde steen en been over de rukwinden die zijn Cervelo Fatbike vandaag teisteren. 

"Broer, ik ben gvd m'n zijspiegels onderwijl onderweg verloren, en van m'n toeter is de batterij leeg, dus ik weet niet 100 procent zeker of ik gevolgd ben."

Ja Mo, zo is er geen ruk meer aan he. Dat kan ik me voorstellen. Mag ik je trouwens voorstellen aan m'n nieuwe deerne? Dit is Annemarie (Annemarie). Annemarie, dit is Mo. Wellicht kennen jullie elkaar al?

"Dat zal ik even aan m'n moeder moeten vragen, broer. De laatste tijd is m'n geheugen als zo'n apparaat die je in de keuken gebruikt."

Bedoel je misschien een zeef, Mo?

"Daar maak je geen grappen over, broer. Amai, ik ben toch geen Belg waar je grappen mee maakt?"

Dat moet ik even aan m'n moeder vragen, Mo. Momentje.

Maar dat wachtte Mo niet meer af, en hij sukkelde er als vanouds vluchtig vandoor op z'n fatbike.

Bij de Qatar-ploeg was Mohamed al-Evenpul niet de enige Arabier. In de directie zat Rashid al-Debur, de zoon van Ron. Volledige naam: ZKH Prins Rashid van Qatar tot Abu Dhabi vice versa. Dat paste niet op het belastingformulier, maar daar deden ze in de Golfstaten niet zo moeilijk over.

Rashid was een rijkeluiszoontje die niet kon aarden in het traditionele Qatar, en naar een kostschool in Londen was gestuurd. Daar zat ie tussen de kinderen van de Spice Girls en Britse politici op feestjes die tijdens de Covid-pandemie gewoon mochten doorgaan.

Vader Ron al-Debur vond het tijd voor een echte baan en toen zat de 25-jarige plots in de directie van een wielerploeg. Rashid werd beste maatjes met de drie jaar jongere Mo, die ook een beetje ongeremd was, maar in het verbannen prinsenkind een oudere broer vond.

In het westen konden ze allebei redelijk aarden, maar nooit helemaal. Rashid zei tegen Mo dat ie eens een dna-test moest doen om zijn identiteitscrisis te bezweren. Dan kon zijn hele stamboom worden uitgedraaid.

Het grootste deel van Mo's dna was afkomstig uit de Westelijke Sahara en het Atlasgebergte, maar er zat ook een West-Vlaams druppeltje bloed in hem, met een directe lijn naar Rem Spoorevits uit Kortrijk, de eerste winnaar van Bollebeek-Asse.

Ontroerend, want Bollebeek lag slechts op een boogscheut van Mo's eigen Schepdaal. 

Niet alleen Mo z'n zijspiegels waren gisteren door de rukwinden verslonden, z'n Donald Duck pet was van de wiedeweerga in woelige wateren op een zijspoor beland. Z'n kale knar glimde me wat treurig toe in de ochtendzon.

"Broer, ik heb vanavond een housewarming party in m'n nieuwe casa, met ondermeer Bertus en Babette, Via (zus van Ria), Klaus Kinki en zijn dochter, en wat dies meer zij. Het motto (en ook quiz) is trouwens 'petje op, petje af.' DJ Jean draait aan de tafels. Komen jij en Annemarie ook gezellig langs?"

Wat leuk Mo, een huis vol visite. Maar Annemarie en ik gaan vanavond uit eten met haar moeder Lenny in het Kurhaus in Scheveningen. Er is muzikale omlijsting in de vorm van een touwtrekkende troubadour op trompet, en als toetje gaan we baantjes trekken in het zwembad en van de hoogste duikplank bommetjes maken. Mag ik bedanken, Mo?

"Ja hoor broer, graag gedaan."

Ik bedank voor vanavond, Mo.

"Ja, dat zei je net ook al broer. Maar als je niet komt, heb je dan een petje voor mij te leen? Mijn Donald Duck pet is gisteren weggewaaid."

Iet wiet waait is eerlijk weg, Mo. Ik ben niet zo weg van petjes, ik heb wel een keppeltje voor je?

"Nee, neem dan maar een badmuts uit Scheveningen voor me mee, broer!", brieste Mo me bekaf toe, terwijl het snot voor z'n ogen gracieus driftig danste als een ballerina met Parkinson.

's Avonds na de massale valpartij in Dwars door België, die natuurlijk weer precies op het vermolmde asfalt van de taalgrens plaatsvond, presenteerde Sven Dehandschutter zijn talkshow. Hij zat erbij alsof zijn cavia net was overleden.

Art van Praet was een gebarsten renner, dat is een ding wie zeker is, en Sven haalde er een topanalyse van De Flits bij. 'We zullen nu de waardeverhoudingen nooit weten. Art wilde op de Parkietendries net aanvallen'.

In Nederland gaat men positief met het nieuws om. Jeroen Vrauw had in zijn talkshow journaliste Roos Mogge uitgenodigd, bekend van het aanklagen van de machocultuur op de Hilversumse burelen. Ondanks een voedselvergiftiging door een bedorven taart, was Roos gewoon komen opdagen. 

Ze vertelde over de helende werking van waterglijbanen. Als je die met je kinderen bezoekt, maal je nergens meer om. Gewone Nederlanders weten dat al langer, maar nu wisten de Bekende Nederlanders het ook.

Ook de podcast Wielerdebiel van Thijs Zonneberg en Hidde van Schaperdam deed mee aan het Verdriet van België. "Ik heb zo met Art te doen", zei Thijs. "Iedere keer als hij in topvorm is, moet zijn vrouw bevallen, krijgt hij corona of klettert hij tegen het asfalt. Zo kan hij nooit zijn overleden ploegmaat eren in Roubaix." Zou het een mentaal probleem zijn?, dacht Dumas. 

"Zoals gewoonlijk moet ik je gelijk geven, Thijs", zei Hidde zoals altijd. "Wat moeten we nu zondag, met een bijna zekere overwinning van VDP?" "Alle voorbeschouwingen kunnen de prullenbak in, Hidde", huilde Thijs.

Je kunt dromen over bergen in Nederland, maar uiteindelijk kijk je tegen een dijk aan, en heb je tegenwind. Maar diezelfde tegenwind blaast uiteindelijk de wolken weg, en dan zie je het licht, het Hollandse Licht dat nergens mooier is.

De eerste rit van de vernieuwde Ronde van Nederland zou starten in het West-Friese Burgerbrug, een initiatief van Kees Driehuizen, een boer uit de Wieringermeer die rijk geworden was met de verkoop van landbouwgrond aan ontwikkelaars van windparken.

Driehuizen had zijn geld geïnvesteerd in een all you can eat-concept, de keten van wokrestaurants Kees de Roerbakchinees, te vinden van Zaandam tot Den Helder. De mens moest een slagroompunt kunnen bestellen als voorgerecht van de nasi tegen een vast eindtarief, was het idee.

'Een boterham met tevredenheid kun je thuis krijgen', stond er op de ludieke reclameborden; op de kaart stond 'Wat wok je menu?' en bij de uitgang een bordje met 'tot sinas'. Alle culturen van West-Friesland zaten er te vreten in het weekend.

Aangezien Driehuizen een van de hoofdsponsoren was van de Ronde van Nederland, met de te doorkruisen provincies, hadden de Groenen in de Provinciale Staten van Noord-Holland vragen gesteld over de wenselijkheid van de naam roerbakchinees.

Er had geen Nederlander van Chinese afkomst over geklaagd, maar de Groenen van Noord-Holland vonden het discriminatie, en Kees werd gehoord door een commissie van Statenleden. Zijn betoog liet de zaak met een sisser aflopen: 'de roerbakchinees, dat ben ikzelf'.

Niets tegenin te brengen. En hoewel de Groenen tegen de motie voor de subsidie aan de wielerronde stemden, ging een meerderheid van de Staten akkoord, en kon de Ronde starten voor de afvalverwerking van Burgerbrug, over de Afsluitdijk richting Col du Bam in Drenthe.

De nieuwe Ronde van Nederland werd verreden buiten de WT om. De UCI had geeïst dat het een Benelux Tour zou blijven, maar de Belgen wilden niet onder Nederlandse leiding ressorteren. Men had nog wel geprobeerd de UCI te paaien met een doortocht in de Voerstreek in de slotrit, maar tevergeefs.

Verder zat de vijfdaagse goed in elkaar. Na de Col du Bam volgde een sprintersrit richting Nijmegen met heuveltjes in de finale, een tijdrit in Groesbeek en een rit naar Neeltje Jans. De slotrit was een zware etappe door het Heuvelland met finish in Eijsden.

De Ronde van Nederland nam op de kalender de plaats in van de Belgium Tour. Die verhuisde naar de augustusmaand en werd verkocht als Benelux Tour, omdat er een tijdrit in Zeeuws-Vlaanderen werd verreden. De ondoorgrondelijke wegen van de wielersport, me dunkt.

Helden

Daar was je ineens, een goedlachse slungel van twee meter. Een slangenmens, bal aan het voetje, absoluut geen klungel. Het liefste strikte ik je veter.

Geslepen, soms onbegrepen. Voetbal-intelligent, smaakmaker en afmaker in één. Je ontweek woeste verdedigers met gestrekt been sierlijk, no pain.

Je maakte verder naam op de Olympische Spelen, een transfer naar Inter Milan was van de baan, je hart mocht niet meer helen. We treurden met je met velen.

Nwanko Kanu, I really loved you.

Mo bleek onder de indruk van de nieuwe memmen van Doornroosje.

"Broer, heb je ze gezien, die chick heeft nu dubbel D. Ligt haar echt goed man, wat jij?"

Dat is toch die schone slaapster die zich prikte aan een gebruikte drugsnaald, Mo?

"Geen idee broer, ik doe de laatste tijd alleen aan needle spiking, dat prikkelt me mega Mindy. Hoe heb jij Annemarie trouwens weten te strikken, ze is eigenlijk veels te knap voor jou."

Dat ging niet zonder slag of stoot, Mo. Aanvankelijk wees ze me af in verband met m'n mondgeur en poëzie, maar toen ik haar vertelde dat ik in het verzet heb gezeten, ging ze uiteindelijk toch voor me op haar knieën.

"Aha. Voor wat het waard is broer, ik kan wel genieten van je poëzie hoor. Wat was de aanleiding ook alweer dat je er ooit mee begon?"

Op een dag was er ineens een stem die tegen me zei: "schrijf een dichtbundel over de lente, achterlijke idioot die daar zit met je rotkop." En zo geschiedde, Mo.

"Vet broer. Lijkt me ook wel wat dat dichten. Brengt me vast dichterbij."

Mooi hoor, Mo. Ik zou zeggen, give it a try.

"Nu bedoel je broer, zo uit de losse pols?" 

Ja waarom niet Mo. Het is een beetje als jazzzzzzz of freestyle rappen, wat ik je brom.

"ALS HET JE HIER NIET BEVALT DAN ROT JE TOCH LEKKER OP NAAR JE EIGEN LAND!!"

Dat was natuurlijk niet echt een gedicht, maar voor ik Mo feedback kon geven fietste hij alweer flierefluitend weg op z'n fatbike.