Dumas had de griep en sleepte zich rillerig door de nazomervrijdagochtend. Met de hakken over de sloot leverde hij teksten aan over de enig overgebleven bewoner van het Terneuzense schippersinternaat, en de te vroeg klaargekomen dijkverzwaring in Hansweert.

In de rust van de middag kreeg hij koortsdromen over het nakende WK wielrennen, waarvan de individuele titels vooraf vrijwel vast leken te staan. Remi Vollerding zou nog winnen met een hondenmandje op het stuur.

Alleen het gemengd douchen moest nog worden betwist. De Hot Coldrex kwam al bijna naar boven bij de gedachte aan een een-tweetje van André Harkema en Riejanne Harkus. 

Nee, zo makkelijk zou het allemaal niet gaan. De wegwedstrijd bij de eliteheren zou buitengemeen spannend verlopen, zonder traditionele kopgroep.

Er zou zo hard gekoerst worden, dat de Mongoliër en de Bermudaan die een dagje vooruit gepland hadden, na twee ronden al gelost zouden zijn.

Uiteindelijk zou de angst ontstaan bij de Belgen, Nederlanders en Slovenen teveel knechten op te souperen, en ontsnapte het Noorse duo Krulset en Stokbro.

In het lommerrijke Zürich heerste een geur van verbrand brood, maar dat kunnen ook barbecueënde toeristen geweest zijn, die hun schoonmoeder vergeten waren onder de droogkap vandaan te halen.

De Zwitser Marc Herschi deed een chasse-patate in de een-na-laatste ronde; daarna vielen de ploegen die hem inrekenden weer stil. Was hier een tweede Kiesenhofertje in de maak?  

'Crulsette et Stoquebro, deux minutes d'avance sur le peloton des favorites', memoreerde de koersradio. UCI-voorzitter David L'Appartement keek als boer met kiespijn.

 

Mo maakt zich mateloos doch minutieus zorgen over de toekomst van de fatbike. De fatbike bepaalt zijn status. Wat nou als hij de blits wil blijven maken, dan moet hij een helm op. Een helm op! 

Laat ik hem maar proberen op te beuren dacht ik, anders maak ik tot diep in de nacht tosti's en zal de oven op tilt slaan van alle zoete broodjes die gebakken gaan worden. Zo diplomatiek als ik maar kon zijn, zei ik.

Mo, je kan ook zo'n kekke tijdrithelm op die kuttekop van je klittebanden hé. Dan denkt iedereen dat je Mo Evenepoel bent. 

"Goeie, maar ik heb sinds deze week paardrijles, broer. Paarden zijn cool en hebben meer pk dan een fatbike. Bij de stal van Anky van Grunsven heb ik m'n eerste les gehad."

Zo dan, heb je de Olympisch kampioen van stal gehaald? Dat had ik niet achter je gezocht, Mo.

Waarna Mo schichtig achter zich keek, terwijl ik m'n gezicht in de plooi probeerde te houden.

"Ok, ok wollah broer. Alleen is het bij één les gebleven. Weet jij nog een plek waar ik m'n zweep ook voor andere doeleinden kan gebruiken dan in m'n sm kelder?"

Maar waar ging het mis dan met Anky, waarom maar één les, Mo?

"Broer, ze werd woedend toen ze me eerst breeduit lachend aankeek, en ik hinnekend van de lach tegen haar zei, 'sorry voor de uitdrukking Anky maar als ik naar je kijk, heb ik honger als een paard'."

Dit was een bij aanvang al verloren strijd besefte ik me.

We gaan vanavond Netflix bingen en tosti's kanen. Ok Mo?

"Top broer. Zin in!"