Het niet meer bestaande radioprogramma waarnaar mijn wielerspel is genoemd, had een chat waarop ook de studio zat. Tijdens dit nummer zei ik eens dat Faithless zakkenvullers zijn. En na afloop werd dat op de zender (NPO Radio 1) gegooid :)
Faithless is net als Underworld een van de grondleggers van de hedendaagse elektronische muziek, die maak je niet uit voor zakkenvullers. Is mijn bescheiden mening. ;)
Over de échte grondleggers van elektronische muziek gesproken: zij waren hun tijd ver vooruit. En niet alleen op het gebied van aerodynamica ;)
Kraftwerk heeft zijn sporen wel verdiend. Vergeet Computer Love bijvoorbeeld niet waar Coldplay met Talk mee aan de haal is gegaan. Maar Faithless en Underworld zijn zeer betrekkelijke grootheden. Faithless was op een gegeven moment de afsluitende act op Pinkpop, dat tot dan toe vooral een rockfestival was. En ineens vond dat publiek Faithless helemaal te gek, omdat je er zo lekker op uit je dak kon gaan. Sindsdien vind het muziek voor meeloopsukkels. Ook een one-trick pony.
Faithless is nou niet bepaald een one-trick pony te noemen. Te veel platen die enige impact hadden zoals Salva Mea, God is a DJ, Tarantula. De lyrics van Maxi Jazz zijn ook verre van inhoudsloos, niet zoals de ritmische rijmelarij van de gemiddelde rapper .
Voor mij is dit eigenlijk dé jaren 90 plaat door de diepte van de synthline en dat het een zeer geslaagde crossover is die qua sound ook heel goed het tijdsbeeld weergeeft.
Salva Mea & Insomnia inderdaad wel, maar ze hebben best gevarieerd werk.
Tig muzikanten trappen in de val dat ze druk voelen om wat uit te brengen (of door deals aan te gaan met voorwaarden tot productie) en reproduceren dan maar hun eigen (succesvolle) sound of werken via soortgelijke processen naar nieuwe output toe.
Ik zou Faithless daar niet onder scharen. Een goed voorbeeld van bijna one trick pony had Coldplay kunnen zijn, totdat ze na 2 albums van hetzelfde toch eens wat meer gingen rondkijken.
"Op vakantie en in de auto een 10-cd wisselaar met alleen maar Dire Straits. My god, dat klinkt als de highway to hell."
Zei ik vorig jaar tijdens de Top 2000 voor de grap. Want ik heb best respect voor Dire Straits. Maar het is tegelijkertijd ook saai. Zo'n Telegraph Road, dat nummer klopt 14 minuten lang als een bus. Alleen is het een verhaal en als een boek dat je al gelezen hebt. Bij mij dus ook geen Dire Straits in een Top 2000 lijstje, maar als het tussen Insomnia en Money For Nothing gaat, dan is de keuze eenvoudig, dan wordt het de laatste.
"Nadat de lijst bekend was, heb ik twee weken geleden onthuld wat de populairste eendagsvliegen waren in de lijst. Deze stond bovenaan 'One hit wonders'. Geen twijfel mogelijk. Het is indrukwekkend om die plaat altijd tegen te komen."
Dat zei Hans Schiffers in 2022 over Mijn Gebed in de Evergreen Top 1000. Het nummer viel in 2015 zo op tussen de andere grauwe saaie eenheidsrockmuziek in de Top 2000 dat ik vastbesloten was om er het volgende jaar op te stemmen. Maar toen haalde hij uitgerekend de lijst niet. Daarna nog slechts een keer.
Ik vind het geen guilty pleasure, maar je roept er wel de hoon mee over je af. En dat kan me werkelijk geen bal schelen. Het is overigens nog een nummer 1 geweest in de Nederlandse Top 40.
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.