Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Ik zou Jan Hammer met Crocket's theme op dat lijstje zetten. Maar dat is omdat ik geen verstand heb van dat soort muziek
Crockett's Theme vind ik niet bijster spannend, maar ik zou me niet meteen zorgen maken wanneer je artiesten of titels die hier voorbij komen niet kent. Ik kende van dat eerdere rijtje ook alleen maar Lana del Rey, maar ik heb geen hoge dunk van enkelen hier die alleen maar vage muziek delen. Ik vind het ook nogal een rare segregatie om tijdens de Top 2000 en andere lijsten, met je eigen lijstje te komen.
Op de laatste dag van het jaar is het bij ons traditioneel de hele dag door StuBru met de tijdloze100 met een droogje en een natje gevolgd door gourmet. Mijn ingestuurde top 3 is : 1. Pixies - Debaser 2. The Cure - A Forrest 3. Spider Murphy Gang - Skandal in Sperrbezirk. Nummer 1 is een zekerheidje, nummer 2 is niet mijn favoriete nummer van The Cure maar tactisch gestemd, nummer 3 verandert elk jaar. Vorig jaar waren de Beastie Boys mijn nummer 3. En dan te bedenken dat ik gisteren Madonna hier moest verdedigen, haha.
Had ik ook op gestemd. Ook geen Madonna. Het nummer Désenchantée van Mylène Farmer is in België veel populairder dan hier.
De cover van Kate Ryan is hier ook veel bekender, maar zeer onterecht. In België staat het origineel in beide Top 2000 lijsten (Joe en VRT) en de cover van Kate Ryan alleen bij de VRT, maar veel lager.
Slecht nieuws voor de progrockfans in de Snob 2000 shoutbox die Bachelorette van Björk nogal zaten af te kraken: Jóga (van Björk) is 628 plaatsen gestegen.
Na een dag veel luisteren, en veel overwegen en heroverwegen wel wat verder gekomen.
Een eerste versie die er mee door kan. Ontdekking van de dag de band Phoria, die doet z'n naam eer aan.
1. Faux Tales - Atlas (Accoustic version)
2. Ben Lukas Boysen - Love
3. Alice Russel - Things
4. RY X - Dark Room Dancing
5. Hammock - Love In The Void
6. Lana del Rey - Love
7. John Hopkins - Luminous Beings (edit)
8. Boards of Canada - Dayvan Cowboy
9. Phoria - Evolve
10. Glass Animals - Gooey
11. Glass Animals - Walla Walla
12. Brutus - Paradise
13. Phoria - Atomic
14. Tony Anderson - Eclosion
15. Charlie Cunningham - Permanent Way
16. Phoria - Loss
17. Juriand - The OA Theme (remake)
De overgang vanuit Lana del Rey was lastig, ben bij John Hopkings uitgekomen. Die breekt het meteen en maakt het mogelijk een andere passage aan te vangen. Uiteindelijk gekozen voor Boars of Canada in plaats van meer EDM in de vorm van Dreamstate van Kelly Lee Owens en Mondingo - Past. De twee Glass Animals liedjes vloeien te goed samen en Walla Walla luidt het bombastische ietwat duistere deel in. Brutus is op het randje, maar deze heeft wel reteveel energie die mij doet opveren. Tony Anderson breekt het hele euphorische en bombastische af, maar die is nodig om de opbouw naar het toetje Loss van Phoria te verzorgen. De twee nummers ervoor zijn bewust ietwat ingetogen gekozen en balanceren tussen positief en reflectief.
Ben niet de folk kant opgegaan met iets van The Lumineers (Angela), Black Match (Gold) of Amanda Bergmann (Falcons), noch het zoete van Active Child (Set Me Free / In Another Life). Ook niet van lieve downtempo als Tom Day & Jake Lowe (Hope). Toch iets teveel hang naar meer duister klinkende euforie. Rone met Un had ik er ook graag in gewild maar dat vloeit met niks samen dat ik ken.
"Op 1110 staat een meneer wiens naam ik niet ga noemen." 😂😂
Ieder zijn ding, kleo.
Maar zoveel nadenken over muziek zou voor mij niet gezond zijn. Gewoon liedje aan en gaan met die banaan. Perfectionisme? Brrrr.
Maar misschien dat ik daarom geen enkel probleem heb met een liedje van Queens of the Stone Age, gevolgd door Guus Meeuwis, die daarna wordt afgewisseld door Charlie Lownoise & Mental Theo. En ik vind gewoon bijna alles lekker...
Niks mis mee, pudding.
Met Madonna daarentegen..
Ik klik niet al jouw tracks aan kleomantre maar zijn ze nu bijna allemaal instrumentaal? Ik vraag me dan af als je bijvoorbeeld een lijstje van Nederlandstalige muziek gaat maken (wat de Volkskrant begin dit jaar deed en misschien begin volgend jaar opnieuw), hoe ver je dan komt. Ik vind je eerlijk gezegd nu een muzikale einzelgänger, ook al suggereer je met dat lijstje iets anders.
Ik ken genoeg 'niche vogels' zoals Kleo, in alle muziekstijlen die er maar zijn. Eigenlijk meer dan top 2000'ers
ik moet muziek echt in eigen hand hebben, radio is daardoor niet te doen voor mij
Dat zou betekenen dat je Spotify lijst altijd leuker is om naar te luisteren dan radio. Ik denk dat heel veel mensen daar anders over denken. Veel muziek voor lief nemen om die ene favoriet op de radio te horen.
Tuurlijk, hier alleen al kunnen jij en Pudding dat aan. Dan zullen er wel meer zijn deduceer ik zo. Ik kan al amper naar gelegenheden waar ze lukraak achter elkaar van allerlei genres muziek dwars door elkaar draaien, ga ik me aan ergeren. Dan beter bars waar je kan rekenen op tenminste thematische muziek. In Groningen heb je er daar een goed aantal van gelukkig.
Wellicht zou ik nog wel iets als KEXP radio op de achtergrond kunnen aanhebben, met dan tenminste (mini)-gigs van artiesten. Met interviewtjes er bij etc. Dan heb je tenminste band voor band ipv track voor track.
Vanmorgen een leuk item over de Snob 2000 op NPO Radio 1. De diversiteit in de lijst werd ook aangestipt, en bijna als een verwijt aan de stemmer gepresenteerd. Dat ligt veel genuanceerder en ook niet geschikt om uit te diepen in zo'n vluchtig gesprek.
Het maakt vooral allemaal geen ene moer uit.
De 1 luistert liever de top, de ander de snob, de derde hiphop en een vierde een blob, van dat alles.
En water is nat.
Nu 26 minuten Tubular Bells in de Top 2000. Wat ik - eerlijk is eerlijk - oorspronkelijk ken van Bassie en Adriaan. Maar later van de Commodore 64 en pas daarna van de radio. Ik was toen teleurgesteld dat de fluitstem in deel 2 zo onopvallend in het nummer zit.
De liefhebbers van klassiek moeten rond 21.15 even luisteren naar R2. Einaudi, ook in mijn stemlijstje.
Blijf bij dat nummer altijd het idee hebben naar een te ingetogen versie van Ryuichi Sakamoto - Merry Christmas Mr Lawrence te luisteren.
Voor mij doet deze track het niet, helaas. Prima muziek voor in een film waar-ie bekend van is geworden. Zonder die film zal het nummer waarschijnlijk ergens bij de liefhebbers van kleine, ingetogen en melancholische pianoliedjes zijn blijven hangen. Zo is het met veel muziek, dat heeft soms een push nodig om gehoord te kunnen worden.
Wel leuk dat er in ieder geval ook nog iets van (modern) klassiek in zo'n lijst staat.
En Merry Christmas Mr Lawrence was geen film? Dat klassiek vaak bekend wordt door een film is een open deur, want de radio draait het niet. Eigenlijk zeg je dat al die stemmers op dit nummer (een paar duizend) op de verkeerde hebben gestemd. Ik zou er nog enige waarde aan hechten als ik vond dat sommige van jouw meningen op het meer bekende terrein wel hout snijden.
Ik heb wel het idee dat er boeiendere muziek in die hoek is dan die ene van Eunaudi, die op een schild is gehesen ook al is de waardering op zichzelf denk ik wel terecht (het is enkel niet het type modern klassiek qua sfeer dat me genoeg pakt)..
Maar dat is het met zoveel muziek in de populaire lijsten, dat is ooit op een schild gehesen en daarmee andere overstemd die dat lot niet toebedeeld waren om wat voor reden dan ook (denk aan verkeerde management, verkeerde muziekmaatschappij, geen ingangen bij radiozenders, radiozenders die het geluid niet aandurfden, beperkte financiele middelen, zelf geen geloof in gehad, zelf niet de energie gehad je ergens tussen te murwen, geen invloedrijke mensen in je publiek getroffen die zich hard voor je maken, verkeerde land actief, verkeerde taal, niet gebruikt in een wereldwijde hitfilm, geen push gehad van bekende artiesten die ergens hun lievelingsmuziek of inspiratiebronnen delen). Dat maakt de populaire nummers die eeuwigheidswaarde hebben niet minder, zat goed werk tussen, maar de positie die ze nu innemen zouden ze hebben moeten delen met een veel groter scala aan muziek.
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.