Ik ben inderdaad goed vergelijkbaar met Marc van Orsouw, ook ik ben in monumenten van start gegaan die mijn kopmannen winnend afsloten. Ik heb echter ook meerdere grote ronden gereden die mijn kopmannen op hun naam wisten te schrijven.

Net als Marc heb ik zowel de Giro als de Tour en Vuelta gereden maar ik ben geen Nederlander.

Philippe Poisonnier?

Ja, ook zo’n vergelijkbaar renner, iemand waar je altijd op kon rekenen als kopman. Terecht dat zijn naam even wordt genoemd. Maar ik heb niet zoals hij de 3 grote ronden in één seizoen gereden.
Mijn carrière was ook langer en ik ben een stuk jonger.

Een landgenoot, een internationaal bekend zanger, heeft dezelfde familienaam als ik; men kent hem echter bij zijn artiestennaam.

Paolo Fornaciari

Puntje erbij Rodney!

Paolo Fornaciari (1971) droeg de kazakken van de bekende Italiaanse ploegen Mercatone Uno, Saeco, Mapei en Lampre en was de boomlange superknecht van Cipollini, Bartoli, Gotti, Tafi, Garzelli, Simoni, Cunego, Bettini en Ballan. Dan ben je dus geen pannenkoek.
Zijn opgeruimde, vriendelijke karakter gekoppeld aan een grote inzet en trouw (20 grote ronden, tientallen klassiekers in de periode 1992-2008) maakte hem zeer geliefd.
De enige overwinning is een etappezege in de Herald Sun Tour 1994.Maar als je bekijkt aan hoeveel zeges van zijn kopmannen hij heeft bijgedragen dan kom je op een imposante erelijst (o.a. 3x Giro en de Vlaamse monumenten).

Al tijdens zijn wielercarrière schiep Paolo er plezier in thuis in de keuken brood, foccace, pizza’s en zoetwaren te bereiden. Na afscheid genomen te hebben van het peloton opende hij in 2009 de gelateria ‘Ultimo Chilometro’ in Buggiano, gelegen tussen Lucca en Pistoia, zo’n 30 km ten noordwesten van Florence.
Het ijs maken heeft Paolo verfijnd door in de leer te gaan bij de ijsprofessor Palmiro Bruschi, op zijn beurt weer een leerling van de legendarische Carlo Pozzi (1925-2013; wiens ijssalon aan de zuidkant van Milaan nog steeds bestaat, zeker een bezoek waard).
Het chocolade-ijs van Paolo behoort inmiddels tot de beste 10 van de wereld en ook ‘Macho Macho’ en ‘Mamma Mia’ (veelkleurig ricotta-ijs met vijgenjam en gekonfijte citroenschil) zijn in de prijzen gevallen.
Voor een brigidino (Toscaanse platte ronde koek, gemaakt van bloem, ei, suiker en anijs) en toroncino (noga) ben je bij ‘il Forna’ aan het goede adres.
Onlangs heeft Paolo een ijskar laten maken waarmee i Soccorso Clown (Italiaanse cliniclowns) langdurig zieke kinderen opbeuren.

Paolo is de naamgenoot van Adelmo Fornaciari, de Italiaanse zanger die beter bekend staat als Zucchero.

Gianni Rodari, een bekend Italiaans kinderboekenschrijver, heeft eens een kort lofrijmpje gemaakt op de gregario en speciaal voor Paolo heeft een collega-ijsventer het aangepast door een laatste zin er aan toe te voegen. Ik heb geprobeerd het zo goed mogelijk op rijm en metrum te vertalen:

"Filastrocca del gregario corridore proletario,
che ai campioni di mestiere deve far da cameriere,
e sul piatto, senza gloria, serve loro la vittoria.
Al traguardo, quando arriva, non ha applausi, non evviva.
Col salario che si piglia fa campare la famiglia
e da vecchio poi si acquista un negozio da ciclista
o un baretto, anche più spesso, con la macchina per l'espresso.
O se tu sei privilegiato puoi produrre anche il gelato !

Een versje van de knecht, een broodrenner met recht,
die van de kampioenen van de fiets, de ober is, anders niets,
en op het bord, heel genegen, serveert hij hen de zege.
Bij de finish gearriveerd, wordt hij niet door applaus geëerd.
Met het loon, al is het min, onderhoudt hij zijn gezin.
Eenmaal renner-af, dat zie je vaak: fietsen verkopen in een zaak
of hij opent een kroeg, ook niet raar, en heeft dan altijd koffie klaar.
Maar ben je echt gezegend met talent, dan begin je natuurlijk een ijscotent!

PS: heb vroeger tegenover de Italiaanse ijssalon Monte Pelmo gewoond, wellicht vandaar dat ik tot deze renner kwam, afgezien van het feit natuurlijk dat je dit soort renners zo af en toe naar voren moet brengen.

Bedankt voor weer zo'n mooi verhaal van een renner die ik helemaal niet kende. Vandaar dat de opgaven ook zo moeilijk op te lossen zijn voor mij.
Waar haal je al die informatie meestal zo makkelijk (?) vandaan?

'@simplex

Ik kende hem nog vaag van naam en een tijd terug kwam ik zijn naam weer tegen in de rubriek ‘vergeten renners’ op de site Het is Koers. Heb weer even moeten graven alvorens de opgave te versturen maar zo’n verhaal kon ik niet laten liggen.
Fornaciari is een grote vent (1,92), -was daarom waarschijnlijk zo goed in het Vlaamse werk-, maar heeft altijd behalve een zeer professionele instelling ook een haast kinderlijk plezier gehad in het fietsen en dus nu als ijsventer. Dat trof me, vandaar dat ik hem graag in een opgave wilde verwerken.

Meestal kom ik per toeval verhalen van renners tegen en sommige sla ik achter in mijn geheugen op. Het laat het brede spectrum zien van de menselijke natuur, aan de ene kant heel herkenbaar, aan de andere kant toch ook altijd wel bijzonder. Voor mij in ieder geval boeiend.

Bedankt nogmaals voor de toelichting op dit en ander soort mooie verhalen.
Ik neem zelf wat te weinig tijd om me in te lezen in dit soort mooi en goed geschreven verhalen.
Dit was inderdaad een zeer markant persoon en renner!

3 Jacco van Stierop
3 Rodney

In mijn carrière reed ik bijna uitsluitend voor buitenlandse ploegen, al reed ik in mijn nadagen zonder veel succes nog een jaartje voor een vaderlandse ploeg.
In mijn juniorentijd was ik een begenadigd veldrijder, als prof verlegde ik mijn specialisme naar een ander gebied. Ooit werd ik 5e in een monument, al was ik daar eerder op de tweede plaats verwacht. Bekend ben ik vooral door meerdere ritzeges in grote rondes, waarvan één na een val in de slotfase.

Mathieu Hermans?

Die zocht ik. De sprinter Hermans was als junior een topper, zowel op de weg als in het veld. Al jong vertrok hij naar Spanje. In de RVV van 1989 sprintte hij in een klein groepje voor de tweede plaats (achter de huilende winnaar Edwig Van Hooijdonck), maar werd slechts vijfde. Sprinten in een zwaar Monument is anders dan op de weg. In de Tour van 1989 won hij een etappe na een val van de koploper Dhaenens, al dacht Hermans dat hij voor de tweede plek sprintte. Hermans gaf overigens later min of meer toe dat hij op EPO reed in dat jaar, dat toen overigens nog niet op de dopinglijst stond.
In de Vuelta won hij flink wat etappes, waaronder 6 in de editie van 1988. Één daarvan was erg speciaal. Samen met ploeggenoot Erwin 'de rechterhand van Indurain' Nijboer reed hij in een kleine kopgroep, met oa Chiapucci. Een kilometer voor de streep ging Hermans onderuit in een scherpe bocht. Nijboer wachtte, en moedigde hem aan dat het nog kon. De overige koplopers twijfelden en Hermans won de etappe.
Beeld van die aankomst vanaf ongeveer 5 min 50 sec:
https://youtu.be/y4wrcG8BWUQ

3 Jacco van Stierop
3 Rodney
1 Tutu888

Mijn carriere als profrenner kun je moeilijk succesvol noemen. In mijn vier jaar als prof versleet ik vier ploegen (allen uit eigen land). En mijn belofte die ik ooit had afgegeven door de junioren-editie van een monument te winnen kwam er nooit uit. Naast één schamele profzege was mijn enige memorabele prestatie een fraaie ereplaats in een ander monument toen ik vanuit een vroege vlucht mooi mee bleef draaien in de finale.
Nee, ik zal bij liefhebbers eerder bekend zijn vanwege mijn beroemde schoonvader en mijn fietsende zoon.

Kurt Van Keirsbulck

Ik dacht nog wel een lastige opgave bedacht te hebben. Klasse Rodney!

Kurt van Keirsbulck is de schoonzoon van ex-wereldkampioen Behoni Beheyt en uiteraard de vader van Guillaume die nu bij Ettix rijdt. Hij won bij de junioren de Ronde van Vlaanderen en reed in 1990 een geweldige koers in Parijs-Roubaix waar hij uiteindelijk als 11e op de Velodrome eindigde.
Met die prestatie verdiende hij een contract bij Tonton Tapis waar hij o.a. ploeggenoot werd van Stephen Roche. De ploeg eindigde in chaos en Kurt zijn profloopbaan was ten einde.

4 Rodney
3 Jacco van Stierop
1 Tutu888

Een amateurzege in het buitenland leverde mij een stageplaats op bij een ploeg uit dat land. Ik zou vier jaar prof blijven. Een klein rondje won ik, voor de rest bijna niks, ik was een grijze muis in het peloton. Bijna niks is niet helemaal niks. Ik won namelijk één wedstrijd van grote status, mijn naam staat daar tussen grote andere namen. Een typische eendagsvlieg.

nog geen idee

Kenny De Maerteleire?

Geweldig vreemde renner was dat qua prestaties, maar niet degene die ik zoek. Ik zoek geen Belg. Ook geen Nederlander trouwens.

Grzegorz Gwiazdowski?

Die zocht ik. Peloton-vulling. Tot het Kampioen van Zürich in 1999. Gwiazdowski reed lange tijd vooruit met Jaschke en Brochard. Toen ze op 12 km voor het einde gegrepen werden door een groep met favorieten demarreerde hij. Achter hem werd gepokerd en verloren, en zo won hij een klassieker. Om vervolgens weer peloton-vulling te worden.

Beeld (met de aansluiting van de achtervolgende groep en de demarrage vanaf ongeveer 1 min 50)
http://www.rtbf.be/video/detail_championnat-de-zurich-1999-victoire-de-grzegorz-gwiazdowski-l-bruwier?id=1898603

Leuk om in het beeldfragment het blinkend blank van Boogerds gebit weer langs te zien komen!

4 Rodney
4 Jacco van Stierop
1 Tutu888

Ik heb weliswaar slechts een handvol overwinningen geboekt maar toch zit er een fraaie zege tussen waar ik wel trots op ben. Verder het nodige knechtenwerk verricht; van de grote ronden die ik heb gereden ging mijn kopman twee maal met de eindoverwinning aan de haal.

Misschien ben ik wel het meest bekend van een overwinning die aan mijn neus voorbij ging. Zelfs het podium haalde ik niet en de eindfase van die wedstrijd deed veel stof opwaaien. Vandaar dat mijn naam om de zoveel tijd weer even opduikt.

Steve Bauer?

wel een grote hand vol, maar puur op basis van 'stof opwaaien'

Pascal Poisson?

Inderdaad, Steve Bauer had wel een hele grote handvol overwinningen, nee, zoveel heb ik er niet. Zijn akkefietje met Claude Criquelion is wel enigszins vergelijkbaar met hetgeen ik aanhaalde maar het geval Bauer-Criquelion was nog wel een graadje erger moet ik zeggen.

Met Pascal Poisson is er wel een link.

Excuus voor een foutje dat ik heb gemaakt in de opgave: van de keren dat ik ben gestart in een grote ronde is niet twee keer, maar zelfs vier keer mijn kopman met de eindoverwinning aan de haal gegaan. Ach, vergeef me, ik word ook een dagje ouder en het is inmiddels al weer heel wat jaartjes terug.

Als goedmakertje een extra hint: in mijn laatste grote ronde viel mijn kopman enigszins tegen; thans verdient hij zijn brood als ploegleider. De schaduwkopman echter was in die ronde zeer succesvol; hij won een etappe en reed dagenlang in de leiderstrui. Uiteindelijk won hij een nevenklassement.
Het moge duidelijk zijn dat ik in dienst was bij sterke ploegen.

Johan Lammerts?