'@klootjekriekeljon: het is ten eerste maar een aanname dat er nu weinig of geen doping meer in het voetbal gebruikt wordt. Maar als dat zo is, dan heeft die verandering zich over een zeer grote periode voortgedaan. De meeste verhalen over dopinggebruik die mij bekend zijn in het voetbal, komen uit de jaren 60 en 70, toen er inderdaad een hoop werd gebruikt.
Natuurlijk wordt er in de sport de rand opgezocht. Maar dat betekent niet dat er overal een zelfde dopingcultuur heerst, of dat het overal een even grote bende is. Waarom komt matchfixing nu op in het voetbal, en hoor je er niet over in het wielrennen? Zo zijn er tal van voorbeelden, er zijn verschillende oorzaken waarom zaken soms uit de hand lopen, of juist opgelost worden.
In het wielrennen is de dopingcultuur er overigens altijd geweest, en renners als Anquetil gaven gewoon toe dat ze doping gebruikten. Het dopingprobleem dat er nu heerst heeft eigenlijk niks te maken met een toename in het gebruik. Het probleem dat eind jaren 80 onstond, is dat de doping te goed werd. Daardoor werden middelmatige renners toprenners. Dat was het verschil met daarvóór, niet zozeer het gebruik an sich.
'@klootje: volgens mij heerst er in het wielrennen niet een soortgelijke matchfixingcultuur als in delen van het voetbal, met gokkers die grote bedragen inzetten op een resultaat. Wedstrijden verkopen a la Vino-Uran en Boogerd-Langeveld reken ik daar niet toe.
Ik zei niet dat sporters niet zelf op zoek gaan, maar dat de meeste sporters niet op zoek gaan. Bovendien, de sporters die dat wel doen, hebben ten opzichte van georganiseerde ploegen een achterstand, ze moeten zelf op zoek gaan naar middelen, ze weten niet even goed hoe ze positieve testen kunnen voorkomen, etc.
Natuurlijk moet er een moraal opgelegd worden, maar dat alleen is niet genoeg. Je bereikt meer als je mensen het geloof in de moraal kunt bijbrengen. Anders zul je alleen bereiken dat er nog steeds op grote schaal gedopeerd wordt, maar meer in het geniep.
Ik geloof zelf overigens helemaal niet in de sporter als sympathiek mens. Ze zijn vaker dan een gewoon mens inderdaad egoïstisch en bereid tot het nemen van risico's (al zou ik ook niet te veel willen generaliseren). Ik vraag me ook af of de gemiddelde liefhebber gelooft dat sporters goede mensen zijn. De bewondering die ze hebben is vooral voor de sportprestatie. Hoogstens is er een halo effect, maar altijd op basis van de resultaten.
@albertooo: wat bedoel je ermee, dat er ploegen meer kunnen rennen dankzij doping?
Nou, dat bedoel ik dus. In tegenstelling tot wat door velen gedacht wordt, betekent matchfixing niet altijd dat je een uitslag verkoopt. Het kan ook iets kleins zijn. Ik zie geen enkele redenen waarom je dat soort dingen niet in het wielrennen zou kunnen toepassen. Je hoeft niet het hele peloton om te kopen voor matchfixing, net zoals dat in het voetbal niet hoeft met een heel team.
Het belangrijke punt waarover we het oneens zijn dat jij van mening dat "slechtheid" in de mens en in de sport zit, terwijl ik denk dat het voor een groot deel ook een kwestie van cultuur is. Matchfixing is onderdeel geworden (en aan het worden) van de voetbalcultuur. Doping is onderdeel van het wielrennen, maar het zou dat best in veel mindere mate kunnen zijn. Slechtheid zit misschien in de mens, maar wat nog meer in de mens zit is gewenning en volgzaamheid.
Natuurlijk kun je bij het wielrennen genoeg dingen bedenken, inzetten op aankomsten bergop bijvoorbeeld. Je koopt een renner op die alles op alles zet om op bv de eerste col van de dag als eerste aan te komen. Is niet 100% zeker, maar dat geldt bij matchfixing in het voetbal ook. Maar er zullen vast veel meer en betere voorbeelden te bedenken zijn. Een matchfixer bedenkt wel wat. Het punt is dat er gelukkig niet zo'n georganiseerde matchfixingcultuur in het wielrennen bestaat.
Over het tweede: de discussie was of er in andere sporten evenveel dopinggebruik is. Maar de cultuur bepaalt voor een groot deel de keuzes van sporters. Als doping niet aangeboden wordt, zal er minder gebruikt worden, ook al zou iedereen te corrumperen zijn (wat natuurlijk een overdreven pessimistische kijk op de dingen is, zelfs in het EPO-tijdperk waren er nog genoeg renners die bewust níet gebruikten).
Wat een deprimerend levensbeeld hou jij er op zeg, Klootje. Jammer!
1 ding durf ik wel te stellen:
De Nederlandse voetballers gebruiken geen doping. Tenzij een overdosis slaappillen daar ook onder valt. Alle jezus, wat een onvoorstelbare blamage. Voetbal is nou net zoiets waar je als Nederlander lekker trots op mag zijn in het buitenland. Krijg je dit. Genant, genant, genant.
Klootje toch, wat ben je lekker gepikeerd vandaag ouwe Ajax-hater.
Ik maak gewoon een grapje, omdat ze er geen reet van bakken bij het Nederlands Elftal, en het slaapverwekkend was. Je hoeft me niet uit te leggen dat ze in andere sporten gebruikten en gebruiken, dat heb ik nu al 10 keer gezegd. Of moet ik er een paar uitroeptekens voor je bijblerren?
Log in via je wielerflits.nl account om deel te nemen aan de discussie.