Ik vind niet dat ze van tactiek moeten veranderen. Gewoon weer met Vingegaard voor het hoogste gaan. Stel dat Pogacar wel een keer een slechte dag heeft.... Bovendien geeft de dagelijkse strijd tussen Pogacar en Vingegaard by far  meer publiciteit dan ritten kapen.

Vingegaard staat ook tweede met een ander strijdplan. 

Dat doen ze nu ook al toch? Yates heeft een rit gewonnen, en van Aert had megaveel kansen gehad als die iets van vorm had gehad.

Je ploeg nog meer specialiseren? Nu is de ploeg best in balans, maar stel dat er minder klassiekers zijn tijdens de Tour zou ik bijvoorbeeld opteren voor in essentie je 8 beste klimmers? Geen idee of dat tactisch uitwerkbaar is, maar mijn punt is vooral dat ze in essentie dan alleen selecteren op de etappes waar ze hun minimale kans nog het hoogst inschatten.

Nu doen ze dat erbij. Ik zou dat bij nog eens de verhoudingen van vorig jaar in Parijs dus omdraaien.

Volgens mij is je strijdplan gesneden koek om te picknicken en de post te bezorgen.

Precies. Je weet nooit of Pogi een zwak moment heeft of gaat krijgen.

Wanneer de tactiek van de twee gewonnen Tours niet meer toepasbaar blijkt tegen de Pogacar van na de winter van 23/24, dan ga je toch niet blijven volharden in een selectie die met dat strijdplan van start gaat.

Speculeren op Pogacar die een slechte dag kan hebben, kun je dan ook met een selectie vol renners die er iedere dag in vliegen.

Gewoon inhoudelijk reageren kan je best.

Heb je in een bergrit niet met zo goed een uitgebalanceerde selectie nodig? Zoals bijvoorbeeld Laporte cruciaal was in de Granon etappe, kun je volgens mij in bergritten altijd sataliet renners nodig hebben die in een afdaling of vallei verschroeiend door kunnen trekken.

Klopt, dat ben ik met je eens. Bij mij leeft steeds meer het idee dat met Vingegaard geen ronde gewonnen kan worden als Pogi ook rijdt puur door de naam en dat hij dus altijd geschaduwd wordt. Dus ik verwacht volgend jaar sowieso dat Yates kopman naast Jonas wordt en het liefst dat Jorgenson toch nog een stapje maakt en dat ze een betere tridente zijn dan Vuelta 2023. Met steun van Tulett, Kuss, Kelderman (duotjes) en Wout hou je nog een plekje over.

Giro voor de guppies, Vuelta voor wie nog jus heeft.

Ja, maar waarom moet 't strijdplan om. Je neemt gemakshalve vorig jaar mee in je verhaal. Toen kwam Jonas terug van een zware valpartij. Ook dit voorjaar is hij weer gevallen in Parijs-Nice. Jonas is de enige renner op dit moment die in de buurt komt van wonderboy Pogacar.

Dus als 't dit jaar nog niet lukt door voedingsperikelen en het niet top zijn van enige belangrijke pionnen, dan is 't met Armirail (Benoot) erbij een goede zaak om 't nog eens te proberen. Want nu zijn alle ballen voor Poga. Bora met Roglic en Lipowitz zit in de overgangsfase en Quick-Step met Evenepoel is hoopje ellende door voedingsproblemen?

Maar ik ben 't wel eens dat een goeie Kelderman ontbreekt.

Ik neem vorig jaar er niet bij qua tactiek, aangezien ze toen niet het huidige strijdplan in konden zetten door de voorbereiding van Vingegaard. Ik neem vorig jaar wel mee in het niveau wat Pogacar sinds dat seizoen laat zien, waar Vingegaard dus totaal niet dichtbij zit.

Wanneer de tactiek niet meer toepasbaar blijkt op deze nieuwe Pogacar, dan lijkt mij het zinloos om hem halsstarrig door te zetten. Ik vind dat ook niet bij deze ploeg passen. Ze wisten zichzelf vaak genoeg opnieuw uit te vinden en verwacht dat ze dat weer doen wanneer deze lijn zich de komende week door trekt.

Het klinkt heel leuk zo'n team, echter wat is de toegevoegde waarde van duo's in de bergen? Ik kan mij voorstellen dat je in zo'n eerste week duo's hebt wanneer je met meerdere kopmannen zou starten, niet iedereen kan tenslotte bij Affini in het wiel. Bergop kun je echter gewoon makkelijk met zijn allen bij elkaar toch?

Dan gaat het mij o.a. om aanvallen. Je zag deze Tour dat Matteo het bijvoorbeeld wel probeerde, maar dat er bergop gewoon ook vuurkracht mistte om zijn aanval door te zetten. En duo aanvallen zijn het helemaal tegenwoordig 😉

Nee alle gekkigheid. Mijn eerste reactie vannacht doelde er vooral op dat er nog meer buiten kaders gedacht moet worden, of juist naar hele oude principes. 

Het principe van uitputten is namelijk nog steeds nuttig in het kader van het randje bij Tadej er af krijgen zodat hij niet meteen weg is bij Jonas. Dan moet je ook bedenken hoe die uitputting vast te blijven houden en verder te laten gaan dan speldenprikken, zodat het ook een strategisch nut heeft omdat er achtervolgd moet worden.

Zit wellicht iets in om het uitroken vooral naar de bergritten te verplaatsen, door nog meer klimmers mee te nemen. Dan moet er echter wel enige indicatie komen dat daar nog een zwakte te vinden is. Zo niet, dan zie ik het de komende jaren eerder een keer door een legendarische waaierrit anders uitvallen (zoals ze in 2020 hem hadden kunnen winnen als ze door hadden gereden).

In de sportwereld is psychologische oorlogsvoering een normale zaak. Ook in het wielrennen, zie je dat er mentale spelletjes worden gespeeld. Ruim voor de Tour de France riep Richard Plugge van de daken, dat Vingegaard de grote favoriet was. Dat hij heilig overtuigd was, dat Pogacar te verslaan was. Ook Vingegaard, dichtte zichzelf een grote kans op Tour overwinning toe.

Soms kan psychologische oorlogsvoering ook tegen je keren. In de Dauphine was een op en top gemotiveerde en getergde Pogacar van start gegaan. En deelde een geweldige mentale tik uit aan Jonas en Team Visma/Lab. Want ook Team UAE was daar erg sterk.

Er was voor de start van de Tour hoop op een sterkere Vingegaard. Er werd van alles uit de kast gehaald, om UAE en Pogacar uit te putten. Misschien zelfs zodanig, dat Visma/Lab zelf teveel met krachten had gesmeten. Meestal de valkuil van Pogacar.

In de eerste tijdrit en ook in de eerste bergritten, bleek Pogacar veel te sterk. En brak er iets mentaals in Jonas Vingegaard en ook in de Tourploeg.

Hoofden moeten leeg en Visma/Lab moet met nieuwe doelen een frisse doorstart maken. Ritoverwinningen proberen te pakken en misschien komen er mogelijk kansen bij misschien een slechte dag van Pogacar!

Jonas is nog niet 100%, dat was wel duidelijk in de 1e. bergrit; maar door de laatste tijdrit zit er weer muziek in en ja vorig jaar is geen graatmeter.

Vandaag zijn Sepp Kuss en Simon Yates op de voorposten en dat is een goed teken. Dus ik zou jouw idee maar even in ijskast plaatsen.

Het huidige strijdplan kan zich nog steeds uitbetalen; alleen moeten Benoot en Van Aert nog een stap zetten in de derde week.

Maar wat volgend jaar betreft, zou ik Simon niet 2 GT's achter elkaar laten rijden. Hij had er duidelijk problemen mee.

Vingegaard verliest ook op 100% meer dan een minuut in die eerste bergrit. We kunnen toch gewoon reëel zijn en zeggen dat het huidige niveau van Pogacar een maat te groot is voor Vingegaard?

Waar wordt geschreven dat Simon twee grote rondes moet rijden, Kelderfan?

Ploegenklassement wordt ook een doel volgens Niermann bij Sporza

Dan zal het team echt nog een stuk beter moeten. Enige reden van voorsprong is nu door Yates met de ontsnapping. 

Vandaag valt de ondersteuning van Jonas door het team wel echt door de mand vind ik, op Campenaerts na. 

Een prima Jonas Vingegaard gezien, maar ja de ondersteuning blijft wel achter. Jorgenson vandaag weer niet goed, dat is niet wat je hoopt. Maar Arensman is de verdiende winnaar van deze rit naar Luchon.

Kudo's voor Vocsnor. Zou dood gewicht Benoot nog wat nuttigs gaan doen deze Tour? Nu hadden ze net zo goed met 7 kunnen starten.